ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHtVLAANDEREN
'nSTREELIHB
f VDDR'TDDE
In den greep van het noodlot
No. 10.148
WOENSDAG 4 DECEMBER 1940
80e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
PUROL
...EflTOCHKDMTI
SinT-fllCDLAAs!
Ruwe Huid i
Ruwe Handen
Ruwe Lippen
NEUZENS
ABONNBMENTSPRIJS: Binnen Temeuzen f 1,35 per 3 maanden Bulten Temeuzen
fr. per post f 1,65 per 3 maanden B(j vooruitbetaling fr. per post f 6,per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,10, overlge landen f 2,45 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het bultenland alleen bjj vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SAND IS
GIRO 38150 TF/T.F.FOON No. 2073.
ADVERTENXIENVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIRNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAI) VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
GEMEENTE TERNEUZEN.
Op Dinsdag 10 I>ecember 1940 zal door de
gemeentegeneesheeren gelegenheid worden
gegeven tot kostelooze inenting, en wel te
Terweuzen in het Ziekenhuis, des namiddags
3 uur en te Sluiskil ten huize van dokter
Weehgelaar, des namiddags 2 uur.
De aandacht der ouders wordt er op ge-
vestigd, dat voor kinderen geboren in No
vember en December 1939 v<5<5r 31 December
1940 een inentingsbewijs of een verklaring
dat tegen inenting bezwaren bestaan ter ge-
meentesecretarie moet worden overgelegd.
Temeuzen, 3 December 1940.
(Burgemeester en Wethouders van
Temeuzen,
P. TELLBGEN, Voorzitter.
B. I. ZONNETVIJLLE, Secretaris.
TWEE DEPARTEMENTEN.
Met de splitsing van het departement van
onderwijs, kunsten en wetenschappen kondigt
zich, schrijft de N. R. Crt., een diepgaande
wijziging aan in ons staatsleven en bet wezen
van onzen staat. Het is immers niet om rede-
nen van bestuurstechniek, dat bet oude depar
tement vervangen ia door twee, een departe
ment van opvoeding, wetenschap en cultuur-
besoherming en een departement van volks-
voorlicbting en kunsten. De verdere strekking
blijkt reeds uit de opdracht, welke aan beide
departementen is verstrekt.
Het departement van onderwijs, het dateert
eerst van het eind van 1918, toen het hoofd-
zakelrjk werd opgericht om uitvoering te
geven aan het jaar tevoren gewrjizigde Grond-
wetsartikel, dat was tot stand gekomen ter
bevrediging in den schoolstrijd.
Aan het hoofd van het nieuwe departement
werd de zorg opgedragen voor de uitvoering
van de wetten en besluiten betreffende de
verschillende soorten van onderwijs en verder
voor het archiefwezen. de rrjksinstellingen
van wetenschap, kunst en kunstonderwijs,
voor de instandhouding van de monumenten
van geschiedenis en kunst en in het algemeen
voor de bevorderlng van Rijkswege van we
tenschap en kunst.
Het nieuwe departement van opvoeding,
wetenschap en cultuurbescherming geeft
reeds door den naam te kennen, dat het het
niet langer bij de zorg voor de uitvoering van
wetten van onderwijs laten kan: het trekt in
de eerste plaats de zorg voor de opvoeding in
den ruimsten zin aan zich. De uitdrukkelijke
vermelding vn de cultuurbescherming in den
naam van het nieuwe departement duidt ai
evenZeer op de zooveel engere verantwoorde-
lijkheid, welke de modeme staat aanvaardt,
voor het geestelrjke leven van het volk, voor
de cultuur, als eenheid van dit geestelijke
leven, een volkscultuur, voor de ontwikkeling
waarvan de staat zijn aansprakelijkheid ge-
voelt als een zaak van leven en dood.
In 66n adem met het onderwijs wordt thans
de lichamelijke opvoeding als een voorwerp
van zorg voor het nieuwe departement van
opvoeding, wetenschap en cultuurbescherming
genoemd. Maar daarbij houdt de uitbreiding
van de helangstelling niet op: de jeuigdleiding
en de cultureele verzorging der jeugd, tegelijk
echter ook de ontwikkeling van de volwasse-
door
SYDNEY HORLER.
Geautoriseerde vertaling door
Mevr. T. OSIECK—MBEREBOER.
46) Vervolg.
HOOFDSTUK XXXIV.
Groothertog Alexis krijgt bezoeik.
Groothertog Alexis van Canonia had eens
drie prachtige paleizen bezeten; zijn vermo-
gem werd op meer dan tien millioen geschat.
Tijdens den dorlog had hij het bevel gevoerd
over een legerafdeelinig en hij had zich in
meer dan een opzicht onderscheiden. Zrpi
buitengewoon lange gestalte en zijn maget
gezicht met den soherpen, gebogen neus
wekte algemeen de aandacht.
Nu was het uit met zijn maoht; inplaats
van in een prachtig paleis, woor:de hij in een
armoedig, kaal gemeubeld apartement in
Parrjs. Toch werd hij nog steeds met een
respect behandeld, dat aan onderdanigheid
grensde; de groote kolonie van Caronische
uitgewekenen zag in hem nog steeds haar
leirter. Deze verarmde aristocraten, die
slechts leefden op de hoop dat de revoiution-
nairen, die hun land hadden verwoest, op hun
beurt overwonnen zouden worden en dat er
eens weer een koninkrijk gevestigd zou wor
den, stelden een onbeperkt vertrouwen in den
man, die gedurende den oorlog beroemd was
geweest als de grootste krrjgskundige, die de
geschiedenis ooit had gekend.
Dien avond was de Groothertog gekleed in
'n afgedragen smoking, die hem evenwel zeer
correct kleedde. Hij had juist zijn karig maal
beeindigd, dat hem door slechts enkelen
bediende geserveerd was den trouwen
Boris, die zijn meester in diens ballingschap
was gevolgd. Maar ofschoon alles in deze
kamcr even armoedig was sigaren hadden
plaats gemaakt voor een goedkoope pijp en
inplaats van de fijnste wijnen stond er nu
slechts bier op tafel droeg de man, die in
een ongemakkelijken stoel bij den haard had
plaats genomen, ontcgenzeggeljjk het stem-
nen, zij zullen in de toekomst meer dan de
zorg voor het eigenlijk gezegde onderwijs het
hoofd van het departement in beslag gaan
nemen.
Wordt er vervolgens van de zorg voor op-
gravir.gen, voor natuurbescherming en heem-
schut gesproken, dan ligt ook hierin een aan-
wrjzing, dat de helangstelling, welke voor de
wetenschappen zal worden betoond, veel meer
dan in het verleden doordrongen zal zijn van
het bewustzijn van eenheid tusschen volk en
land, een nationaal besef, dat niet in particu-
laristisch chauvinisme dient te worden uitge-
leefd, maar zich verdiept in wat er wezen-
lijk is in de samenleving van een volk met zijn
grondgebied en zijn geschiedenis.
Vemieuwender nog is de taak, welke aan
het nieuwe departement vg.n volksvoorlichting
en kunsten is aangewezen. Waar thans in de
Grondwet staat, dat niemand voorafgaand
verlof noodig heeft, om door de drukpers ge-
dachten of gevoelens te openbaren, stond in
de Grondwet van 1815, dat het een elk geoor-
loofd was om zijne gedachten en gevoelens
door de drukpers, als een doelmatig- middel
tot uitbreiding van kennis en voortgang van
verlichting, te openbaren, zonder eenig voor-
afgaand verlof daartoe noodig te hebben.
Het behoort tot de uit de practijk gegroei-
de inzichten van dezen tijd, dat deze regeling,
zoo eenvoudig geformuleerd, niet langer toe-
reikend is. ,,De geest van dezen tijd,, aldus
dr. Goedewaagen, de secretaris-generaal van
het nieuwe departement, is vooral daardoor
gekenmerkt, dat ook de volksvoorlichting als
onderdeel van de staatstaak wordt aange-
voeld". „NatuurIijk, voegde hij eraan toe,
niet in dien zin, dat bepaalde meeningen aan
het volk moeten worden opgedrongen, maar
wel, dat aan de in de samenleving opkomende
meeningen en opvattingen vorm en richting
worden gegeven". De noodzakelijkheid daar-
van betoogde hij in een ander interview; ,,Een
valsch hegrepen vrijheidsbegrip, dat niet op
het volksgeheel gericht was, maar aan de
meest verschillende bijzondere belangen de
verst gaande speelruimte llet, had in het Ne-
derlandsche openhare leven een chaos doen
ontstaan, die aan het volksgeheel zeer groote
schade heeft toegebracht."
Hoe juist had de Grondwet van 1815 de
drukpers gekarakteriseerd als ,,een doelmatig
middel tot uitbreiding van kennis en voort-
gang van verlichting". Het is een zegeninig
van de vorige eeuw geweest, dat de drukpers
vrij verklaard was voor de openbaring van
gedachten of gevoelens.
Maar het middel werd een macht, welke
zich, naarmate zij haar invloed verder kon
doen strekken, steeds gemakkelijker in de
hand van weinigen liet concentreeren. Het
werd steeds moeilijker na te gaan, hoever die
invloed ging en wie haar oefende. Daarnaast
gaven nieuwe vindingen, de film, de radio,
gelegenheid nog sneller nog bekorender vat
op het publiek te krijgen, vindingen, die, even-
eens als .middel tot uitbreiding van kennis
en voortgang van (verlichting" aangewend,
veel sterker dan dit ook met de pers het geval
was geweest als bron van gewin werden ge-
exploiteerd en dan ook veeleer tot behagen
van de menigte werden aangewend, dan tot
de algemeene voorlichting.
De staat wAs ten aanzien van film en radio
reeds van het vrijheidsbeginsel, dat voor de
pers was gesteld, afgeweken; hij hAd reeds
naar wegen gezocht om althans eenig toezicht
te oefenen. Mettertijd was het steeds duide-
lijker geworden, dat het daarbij niet kon blij-
pel van zijn hooge afkomst. Niemand zou zich
ook maar een oogenblik kitnnem vergissen in
den pet-soon van den man, die, verdiept in
oude herinneringen, gedachteloos den rook
vain zijn pijp zat na te staren.
Met moeite. keerde hij tot het heden terug.
Vanavond zou' Ghapelle aanwezig zijn bij de
vergadering van den Hoogen Raad, die in
deze zelfde kamer plaats zou vinden en dan
zou hij t-evens van hem vememen hoe de
Prinses het maakte. Hij nam aan, dat de
man eerljjk was Milhe de Lepney stond.
geheel voor hem in, dus dat moest voldoende
zijn en toch, hij kon hem onmogelijk sym-
pathiek vinden. Het was voor dezen man een
hard gelag, dat hij de heerscheres van Caronit
zelf geen gastvrrjheid kon aanbieden; inplaats
daarvan moest hij zich verlaten op de wel-
willendheid van een vreemdeling!
Een bediende, gekleed in een tot op den
draad versleten livrei, kwam binnen en zei:
,,'Excellentie, een Monsieur Lorinsky vraagt
U te spreken."
De Groothertog fronste het hooge voor-
hoofd. -..Liorinsky?" herhaalde hij en er
klonk groote minachtinig in zijn stem.
De bediende keek verbouwereerd. „Ik heb
hem bij U aangediend, omdat hjj zei dat hij
voor een heel belangrijke zaak kwam en U
tot elken prijs moest spreken."
Hij liep op den haard toe en hield zijn
meester een stukje karton voor, waarnaar
deze keek als naar iets onzegbaar vies. ,,Ik
wil het niet aanraken," zei de Groothertog.
Monsieur Lorinsky heeft er iets op ge-
schreven, Excellentie."
,Lees het dan voor.
De bediende sahraaipte zijn keel. ,,Hij zegt,
Excellentie, dat hij U wenscht te spreken met
betrekking tot Prinses Corisande en dat
de aangelegenheid zeer dringend is."
De Groothertog rees in zijn voile lengte op,
waardoor hij ver boven zijn bediende uitstak.
,,Wat heeft Lorinsky met een Prinses te
maken, Boris?"
,,De wereld staat tegenwoordig op zijn
kop", klonk het antwoord.
„Dat is waar.' De eens zoo beroemde man
boog het hoofd en dacht na. Toen, alsof het
een noodzakelijk kwaad was, gaf hij de op
dracht: Laat dien man binnenkomen."
Een minuut later trad Lorinsky, die zich-
zelf .financier" noemde, maar wiens eigen-
lijk beroep was geld leenen tegen ruim vol
doende zekerheid, binnen en maakte een be-
spottelijk diepe buiging.
ven. De instellinig van een departement van
volksvoorlichting moest eenmaal volgen als
de erkenning dat de behoeften aan toezicht,
welke de moderne middelen tot uitbreiding
van kennis en voortgang van verlichting
steeds meer vertoonden in de noodzakelijkheid
van leiding Was omgeslagen.
Dr. Goedewaagen heeft het doeleinde van
deze leiding scherp omlijnd, toen hij zeide:
„Een volk moet zich uitleven in vormen van
ievensstijl. Het volkt zoekt telkens weer be
paalde wegen, waarlangs verschillende vor
men van gemeenschapszin zich als het ware
aanschouwelijk maken. Ook hier heeft de
staat een positieve en opbouwende taak en
hij zal daarbij moeten opvoeden op een wijze
welke het volksbewustzijn versterkt en den
volksaard instand houdt".
Dat het een voorzichtige leiding moest zijn
heeft hij uitdrukkelijk gezegd. Met name ten
aanzien van den kunstenaar constateerde hij,
dat de staat niet hij maehte is op rechtstreek-
sche wijze inivloed op den kunstenaar te oefe
nen. Tendenz-kunst, zeide hij, is in alle op-
zichten verkeerd en kansloos. Het moet den
staat erom te doen zijri om de voorwaarden
te scheppen, niet alleen sociaal, maar ook
geestelrjk, om den kunstenaar in zijn vrijheid
de kansen voor zelfontpiooiing te geven.
Het goed van de vrijheid mag niet worden
vergooid. Dit heeft de eerste secretaris-
generaal van volksvoorlichting en kunsten
reeds op veie manieren gezegd, tegelijk dat
hij de behoefte aan nieuwe binding kenschet-
ste, die toch eigenlijk niet anders is en
wezen mag - dan de bewustwording, weder-
om bewustwording van de binding, welke ten
alien tijde tusschen het deel en het geheel,
individu en gemeenschap bestaat, in de een
heid van volk en staat.
HET DANSVERBOI) OPGEHEVEN.
Van bevoegde zijde wordt aan het A.N.P.
medegedeeld, dat het dansverbod van 5 De
cember af zoowel voor de Nederlandsche
bevolking als voor Duitschers zal worden op-
geheven.
De opheffing geschiedt bij wijze van proef
en zal, indien zich geen moeilrjkheden voor-
doen, hlijvend zijn.
DE UITVOERING VAN
DE DINTKIBl TIEWET 1939.
Een comniLssie van advies Snzake het
vervallen icrklaren van garanties.
De secretaris-generaal van het departe
ment van handel, nijverheid en scheepvaart
heeft een commissie ingesteld, welke hem
van advies dient inzake het vervallen ver-
klaren van garanties, gesteld in verband met
de uitvoering van de Distributiewet 1939.
Tot voorzitter en leden dezer commissie
zijn benoemd: dr. D. L. Uyttenboogaart te
Heemstede, lid, tevens voorzitter; W. Graadt
van Roggen, in De Bilt, lid, tevens plaats-
vervanigend voorzitter; Chr. Rueb J.Gzn te
Wassenaar, lid en mr. J. B. W. P. Kickert te
's-(Gravenhage, plaatsvervangend lid, tevens
secretaris. (St.ct.)
WEINIG GASOLIE VOOR
HET WEGVERKEER BESGHIKBAAR.
Belanghebbenden wordt aangeraden hun
xorvoenmiddel te verbouwem.
De secretarissen-generaal van handel, nij
verheid en scheepvaart en van waterstaat
deelen het volgende mede:
,,Laat ons alleen, Boris."
Het contrast tusschen den aristocraat en
den geldschieter was enorm groot; en met de
vlugge opmerkingsgave, toonde Lorinsky
direct dat hij dit zelf ook begreep. ,,'Hertog",
zei hij, „ik zcu hier niet, gekornen zijn, als het
niet ging om een zaak van het grootste ge-
wicht."
Op ijselijk beleefden en zeer gereserveerden
toon antwoordde Groothertog Alexis: ,,Leg
mij Uw zaak voor, Monsieur, U noemde op
Uw kaartje den naam van Hare Koninklijke
Hoogheid Prinses Corisande van Caronia..."
Dit was een van de weinige keeren in zijn
leven, dat de beroemde veldheer in de rede
werd gevallen.
,,-Ze is heelemaal geen Prinses, Hertog;
daarom ben ik ook naar.-H toegekomen. Ik
vohd dat U het toch moest weten U als
leider van de Caroniers in Parijs. Dat is
toch zoo, niet?" voegde de spreker er snel
aan toe. Hij was alreeds zenuwachtig, maar
nu werd hij beslist bang voor den blik in de
oogen van den ander.
,/Wat U daar beweert klinkt heel ernstig,"
zei Groothertog Alexis, ,,Wat bedoelt U pre-
cies?"
Nu brak een woordenvloed los. ,,Het is
niets dan gemeene ziwendel ik bedoel, het
is een, oplichterstruc," zed hij. ..Luister goed
naar me, Hertog: door hier te komen waag
ik mijn leven maar het is mijn plicht. Die
blik in de oogen van dat meisje! nooit zal
ik dat vergeten!"
Ieder ander zou zijn geduld verliezen, maar
de Groothertog beduidde Lorinsky plaats te
nemen. ,,U behoeft geen haast te maken
met Uw verhaal," zei hij, ,,en het lijkt me
beter dat U er bij gaat zitten. Ik vraag U
excuus dat ik U niet eerder een stoe};. heb
aangcboden."
Lorinsky trok op zijn typisohe manier zijn
schouders op, waartusschen zijn hoofd brjna
heelemaal verdween. „Oh, dat is in orde,
Hertog."
Hij schuifelde naar den hem aangewezen
stoel toe en ging op het uiterste puntje zit
ten; zoo leek hij preoies een leelijke dwerg.
„Ik ben hier gekomen om U alles te ver-
tellen wat ik weet. Hertog," vervolgde de
bezoeker. ,,Ik ben een geldschieter natuur-
lijk noem ik mezelf financier, maar dat doen
al'e geldschieters."
Zijn toehoorder begroette deze mededeeling
met een korten hoofdknik, wat Lorinsky op-
vatte als een aanmoediging om door te gaan.
Zij, die gebruik maken van dieselautomo-
bielen, zullen er rekening mede te houden
hebben, dat slechts hij hooge uitzondering
gasolie zal kunnen worden toegewezen als
motorbrandstof.
De huidige gasolie-situatie maakt het zelfs
noodig, er op te rekenen, dat binnen afzien-
baren tijd slechts zeer weinig gasolie voor
het motorwegverkeer verkrijgbaar zal zijn.
Belanghebbenden wordt derhalve aangeraden
motorrijtuigen, waarvoor gasolie als motor
brandstof moet worden gebruikt zoo spoedig
mogelijk te vervangen door materiaal, waar
voor een andere motorbrandstof geschikt is,
of hun materiaal tot dit doel te verbouwen.
De benzine-situatie maakt het ongewenscht,
de vervaniging te doen geschieden door motor
rijtuigen, waarvoor benzine als motorbrand
stof moet worden gebruikt.
In dit verband wordt de aandacht gevestigd
op de mogelijkheid tot het geschikt maken
van de betrokken motorrijtuigen voor het
gebruik en de montage van gasgeneratoren
(hout-, kolen -en turfgeneratoren, alsmede
lichtgasinstallaties). De rijksinspecteurs van
het verkeer staan ten dienste van belangheb
benden voor het verstrekken van inlichtinigen.
ROOM VOOR ZIEHEN.
Het rijksbureau voor de voedselvoorziening
in oorlogstijd deelt mede, dat de voorloopige
regeling voor de verstrekking van room aan
zieken waaromtrent 19 Juli j.l. een mededee
ling in de pers is gedaan, inmiddels is ver
vallen.
Voortaan zal room aan zieken uitsluitend
tegen een door h?t distributiekantoor afge-
gegeven bewijs worden verstrekt, een soort-
gelijke regeling derhalve als reeds voor extra-
rantsoenen voor gedistribueerde levensmidde-
len voor zieken bestaat. De geneesheeren zijn
van deze regeling op de hoogte. Zij, die
meenen voor de verstrekking van room in
aanmerking te komen, dienen zich tot hun
geneesheer te wenden, door wiens bemidde-
ling een bewijs kan worden verkregen, dat
door de plaatselijke distributiediensten wordt
afgegeven.
Indien een dergelijk bewijs is afgegeven,
kan tegen inlevering daarvan aan den nor-
malen roomleverancier de op het bewijs ver-
melde hoeveelheid room worden verkregen.
Het bereiden van room en het afleveren
daarvan aan zieken hetgeen dus slechts
tegen overlegging van bedoeld bewijs kan
geschieden mag uitsluitend geschieden door
houders van een z.g.n. kamvergunning, die
tevens in het bezit zijn van een vergunning
tot het bereiden en afleveren van room voor
zieken, afgegeven door de afd. zuivelcontrole
der Nederlandsche Zuivelcentrale in de be
trokken provincie.
Room voor andere doeleinden kan niet be-
schikbaar worden gesteld.
VOORZIGHTIG BIJ LUOHTAFWEER.
Het komt steeds opnieuw voor, dat dooden
en gewonden onder de burgerbevolking te
betreuren zijn omdat het voorschrift, dat bij
het schieten van het luchtafweergeschut dek-
king moet worden gezocht, niet wordt opge-
volgd. De bevolking, aldus het A.N.P., wordt
daarom nogmaals dringend aangemaand ook
dan, wanneer geen luchtalarm gegeven wordt
en alleen het afweergeschut schiet, tijdig dek-
king te zoeken en in geen geval uit nieuws-
gierigheid op straat te blijven.
,,Een dezer dagen kwam een man, Cher-
les Ohappelle g'enaamd..."
Charles Chappelle!" herhaalde de Groot
hertog op zachten toon.
Juist! Kent U hem, Hertog? Als U hem
kemt, hou dan vooral allebei Uw oogen goed
open, Hertog! hij is een gemeene oplich-
ter, een slecht mensch!"
,,Hoe weet U dat?" was de kalme vraag.
„Hoe ik dat weet, Hertog? Wel, natuurlijk
omdat ik naar hem heb geinformeerd daar
om! Maar, zooals ik daarnet al zei..."
,,Ja, vervolg alstublieft Uw verhaal, Mon
sieur Lorinsky, ik vind het bijzonder interes-
sant."
,,Nu dan, die Chappelle komt bij me en
vraagt me vijfti'gduizend pond ter leen
tegen welke zekerheid denkt U? Dat raadt
U nooitAls onderpand bood hij het geld
en de juweelen aan, die hij de Credit Lyon-
nais liggen en die jullie, Caroniers, daar be-
waren voor den nieuwen Koning of Koningin,
die jullie op den troon willen plaatsen, als de
revolutionnairen verslagen zijn."
,,En leende U hem dat geld?"
..Welnee, Hertog! Het leek me dat er een
luchtje aan zat; ik vertrouwde die Chappelle
niet. Ik heb in mijn leven een heeleboel op-
lichters ontmoet, en er is heel wat voor noo
dig om Lorinsky er tusschen te nemen. Ziet
U, Hertog, direct toen ik in de kranten die
geschiedenis -over de Prinses las, vermoedde
ik al dat er meer achter zat!"
,,Maar ze is werkelijk de eehte Prinses. Ik
heb het meisje zelf gezien en haar herkend
als de dochter van den overleden Keizer."
,,Bent U daar zoo zeker van, Hertog?"
,,Ik ben er heel zeker van."
,,Dan," zei Lorinsky en trok als in wan-
hoop zijn schouders op, „ben ik een dwaas
geweest om hier te komen. Maar waeht nog
eens even U hebt nog niet alles gehoord;
ik zal het U zoo kort mogelijk vertellen.
Chappelle wou dus die vijftigduizend pond
hebben en hood, zooals Ik al zei, het geld en
de juweelen aan als onderpand."
,,Hij had niet het recht dat te doen."
,,Dat dacht ik ook. Als U me dat geld was
komen vragcn, zou U het direct gekregen
hebben, want dan was ik er van overtuigd
geweest dat het zaakje in orde was. Maar
toen die Amerikaan bij me kwam en dat ge-
weldige verhaal deed over zijn ontdekking
van de werkelijke Prinses, zei ik tegen me
zelf: dat lijkt me niet te vertrouwen."
(Wordt vervolgd.)
Doos 30 cent.
Bij Apoth. en Drogist.
EEN GESPREK
MET DEN RIJKSCOMMISSARIS.
Een medewerker van de Volkischer Beob-
achter heeft in zijn blad verslag van een
onderhoud met Rrjkscommissiaris Rijksminis-
ter Seyss-Inquart.
In dit gesprek maakte de Rijkscommissaris
o.a. deze opmerking, dat men heden ten dage
reeds kon zeggen, dat het geheele Europee-
sche continent den strgd tegen Bngeland
voert en aldus ook de kraehten van Nederland
dezen beslissenden strijd voor de vrijheid van
Buropa ten goede zullen komen. .Daarbij
zijn we ons de bloedverwantsehap van het
Nederlandsche en Duitsche volk bewust, en
dat laat ons vol verantwoordelijkheid en op-
merkzaam en met zorg het oog houden op de
toekomst van Nederland, zelfs wanneer we
in het Nederlandsche volk nog niet overal
begrip voor deze gemeenschap vinden".
De voomaamste taak van het Rijkscommis-
sariaat was, afgezien van de bestrijding van
de werkloosheid, het herstel vain de verkeers-
wegen, de bruggen, de versperde waterwegen
geweest. Tegen den herfst was het ook gelukt
alle noodzakelijke verkeersinstaliaties weer in
bruikbaren en stabielen toestand te brengen.
Na opgemerkt te hebben dat van een vrij-
handelsland van den meest liberalen stempel,
van een over de zee uitziend oeconomisch ge-
bied, een land met een geleide oeconomie, dat
zich zal voegen naar de continentale huis-
houding, moet worden gemaakt, vervolgde
hij:
„En de Nederlanders zelf, die immers steeds
toegankelijk zijn voor plannen op groote
schaal, gelooven ook, dat hun land zijn goede
plaats zal kunnen handhaven. Men is aan de
Maas steeds 'n goed en voorzichtig koopman
geweest, heeft steeds met bedachtzaamheid
gewerkt. Het bewijs hiervoor: ook ondanks
de spanning tengevolge van den huidigen
toestand, is het financie- en valutawezen van
Nederland geheel in orde gebleven".
,,Dat ook in de toekomst Nederland met het
Rijk zal samengaan, aldus de Rijkscommis
saris, is in verschillende maten de overtuiging
van brjna alle politiek toonaangevende krin-
gen. Het is natuurlijk, dat alleen al uit het
feit van de bezetting en de met de nieuwe
ordening samenhangemde moeilijkheden en
ook krachtens de geaardheid van het Neder
landsche volk voorloopig een zekere terug-
houdendheid aan den dag treedt. Ik kan
anderzijds vaststellen, dat het verkeer met
onize soldaten een volstrekt open en zelfs
vriendschappelijk karakter draagt. En in het
streven zoowel het eigen volk van nut te zijn,
als ook den roep te volgen, dien de Fiihrer tot
de Germaansche volkeren gericht heeft, zege-
viert de noodzakelijkheid van een ook inwen-
dig-Nederlandsche politieke nieuwe ordening
overeenkomstig de grondslagen van de eer
van het bloed en van den arbeid."
„Wij zelf zullen in Nederland geen politieke
beslissing treffen wij willen den Nederlan
ders echter voorgaan in het beleven van de
nationaal-socialistische volksgemeenschap, in
het Rijk en in de wijde ruimte van het groot-
Germaansche machtsbereik. En voor mij lijdt
het geen twijfel, hoe het Nederlandsche volk
in den tijd, welken het past, beslissen zal".
Ook wat de verbondenheid met het Duit
sche cultureele leven betreft, meende de
Rijkscommissaris, dat hier geen bevelend in-
grijpen van noodde zou zijn. Deze dingen
moeten door de Nederlanders zelf worden be
slist. ,,Maar ik herhaal, wat ik reeds zeide:
ik voor mij twijfel er niet aan, nac- welken
kant deze beslissing vallen zal."
BOUW- EN STICHTING VAN EEN STIIOO-
CELLULOiSEFABEIEK.
In de Vrijdag onder voorzitterschap van
Dr. F. H. Fentener van Vlissingen gehouden
buitengewone algemeene vergadering van
aandeelhouders van de A.K.U., kwamen als
punten van hehandeling, de voorstellen aan de
orde omtrent fabricage van textielvezel (cel-
vezel en melkwol), alsmede de financiering
daarvan.
Zooals bekend, produceeren de Aku-fabrie-
ken hoofdzakelijk uit houtcellulose vervaar-
