ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCHtVLAANDEREN
In den greep van het noodlot
No. 10.147
MAANDAG 2 DECEMBER 1940
80© Jaargang
Binnenland
Feuilleton
ABON N EM ENTSPRIJ8Binnen Temeuzen f 1,35 per 3 maanden Bulten Temeuzen
fr. per post 1,65 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 6,per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,10, overlge landen 2,45 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE 8ANDB
GIRO 38150 TET.KFOON No. 2073.
ADVERTENTIfiNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KI.F.TNE ADVERTENTIEN: per 5 regels 50 cent bp vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bp regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst e6n dag voor de uitgave.
DII BLAD VERSCHUNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VKI.JDAGAVONl).
HTHLDIGING VAN MOEDIGE ZEELIEDEN.
De LJmuidensche zeelieden G. Zwart en D.
Greeneveld zijn door de hoogste Duitsche
autoriteiten in ons land op sympathieke wijze
te Scbeveningen gehuldigd. Eigen veiligbeid
voorbijziende bebben zij koelbloedig bun
krachten gegeven om menscbenlevens te red
den en dit is dank zij hun offervaardigheid
gelukt. Namens Rijkscommissaris, Rijks-
minister Seyss-Inquart werd hen bijzondere
fraaie zilveren horloges, waarin als inscriptie
de naam van den oppersten Duitschen leider
in, Nederland voorkomt, overhandigd. Vervol-
ge*s werd een diner aangeboden, waar ver-
scheidene Duitsche autoriteiten met de dap-
peae zeelieden aanzaten.
An den namiddag van 23 October, berichte
een Dudtsch onderofficier, dat er een schip in
nood verkeerde. De ZjRJD. 50 voer uit onder
kapitein Bilderbeek. Men kon de in nood ver-
keerende boot tot op een tweebonderdvpftig
meter benaderen. Nu moest er een verbinding
tot stand gebracht worden tusschen de twee
sehuiten. De kapitein overlegde kalm en rus
tic met zijn mannen,
Matroos Zwart sprak: ,JPak een stuk
touw".
Intuaschen ontdeed hp zidb van zijn zware
kleeren en verwisselde ze voor een badpak.
Niemand zei iets. Ieder begreep den emst
van deze oogenblikken.
Hij nam bet touiw tusschen de tanden. Het
andere einde bielden zijn kameraden vast.
Hij sprong in zee. Het gevecht met de golven
begon. Zijn toestand was zeer gevaarlpk. Het
touw was droog en er stond een bijzonder
sterke stroom. Deze nam de drpvende Ipn
mee. Er kwam een boog in. De mannen op
de boot Ueten de lijn geleidelijk vieren. En de
boog werd grooter. Met al zijn krachten
moest Zwart zwemmen. De stroom trok
hem mee. Het zag er slecht uit. >rKom
terug", scbreeuwde de kapitein. Maar hij
hield vol en vorderde zoowaar. Tenslotte had
hij het doel bereikt! Hp klampte zich vast
aan het schip. Het touw nog steeds stevig
in zpn mond.
De schipbreukelingen waren him ontroering
met langer meester. Met voile overgave had-
den zij meegeleefd met den stoutmoedige, die
bj) een fellen Oostenwind voor hen zijn leven
waagde. Zij drukten Zwart de hand, maar
deze bemerkte het al haast niet meer. Hp
was volkomen uitgeput
De opvarenden van het verongelukte schip,
elf mannen in totaal, werden aan boord van
de ZJt.D. 50 gebracht. Zp kregen warme
koffie met cognac en dat deed hun goed. Zij
wilden aan hun dankbaarheid ,,lucht" geven,
maar dat ging niet. Woorden konden him
gevoelens niet vertolken,
Bwart is hpna drie uren op het gestrande
sebip gebleven, in hadpak, in de felle koude.
Teen was hij eindelijk weer in staat, aan
boord van zijn eigen boot te gaan.
BENOEMING EN TAAK VAN I>E
GEMACHTIGDE VOOR DE PRIJZEN.
Het Verordeningenhlad hevat een besluit
van de secretarissen-generaal van de depar-
tementen van handel, npverheid en scheep
vaart, van landbouw en visscherrj., van water-
stoat, van hinnenlandsche zaken, van finan-
ciSn, van sociale zaken en van justitie in
sake de benoeming en de taak van den ge
machtigde voor de prijzen.
Dit besluit luidt als volgt:
Artikel 1. Tot regeling van de prpzen voor
alle goederen en diensten, benevens van ver-
goedingen van iederen aard, alsmede tot
handhaving van deze prpzen en vergoedingen
wordt een gemachtigde voor de prpzen (hier-
na gemachtigde" te noemen) aangesteld,
die door den secretaris-generaal van het de-
door
SYDNEY HORLER.
Geautoriseerde vertaling door
Mevr. T. OSIECKMHBREBOER.
45)
(Vervolg.
Toen hp om den hoek van een straat kwam
sag hp dat de vervallen taxi hem niet meer
dan honderd meter voor was en na een laatste
krachtsinspanning haalde hij het vehikel, dat
langzaam over de keien hobbelde, in. „Gra-
n-aud!" riep hij.
De man keek van zijn hooge zitplaats op
hem neer. „Ik hen niet vrtj, m'sieur!"
An deze nauwe steeg waren weinig lantaams
on daardoor was het licht heel slecht, maar
tech meende Lomax dat hij den man zag
grinniken. Hield de vent hem voor den gek?
..Niettemin zul je me naar het adres rijden,
dat ik je zal opgeven," zei hp.
/M'sieur blijft erg op zijn stuk staan, ik
zei toch al dat ik niet vrij ben?"
Op scherpen toon antwoordde Lomax
,,Het zal den man daarbinnen heusch niet
hinderen, Granaud. Je rpdt me direct naar
Rue Daunau no. 212, dat zul je ongetwijfeld
wel weten te vinden."
„Natuurlijk weet ik waar de Rue Daunau
is, maar waarom zou ik speciaal no. 212 ken-
nen
,,Op het oogenhlik heb ik geen tijd om
vragen te beantwoorden, vriend, stop!"
Hij liep voor de taxi om en nam naast den
chauffeur plaats. „Rue Daunau 212", beval
hp, „zie je dih Granaud?"
De man keek angstig naar de revolver, die
op hem gericht was. „Mon Dieu! Wees toch
voorzichbig, pas op dat ze niet afgaat!
partement van handel, nijverheid en scheep-
vaart wordt benoemd en ontslagen. De ge
machtigde heeft in het bijzonder bemoeienis
met de prijzen voor alle goederen, van belang
voor de dagelpksche behoeftevoorziening, de
huurprijzen voor roerende goederen en de
prpzen, huren en pachten van onroerende goe
deren, de vervoerstarieven, de gas- en elec-
triciteitstarieven en de renten.
Artikel 2. De wettelijke voorschriften tot
regeling van de prijzen worden door de secre
tarissen-generaal, na overleg met den ge
machtigde, uitgevaardigd.
Artikel 3. De gemachtigde heeft tot taak
een met het algemeene belang in oVereen-
stemming zijnde prijsvorming te verzekeren.
Te dien einde kan hij in het bijzonder alge
meene richtlijnen voor de prijsvorming vast-
stellen en den ambtenaren, die door de secre
tarissen-generaal met de behandeling van
prijsaangelegenheden zpn belast, ter zake
aanwijzingen geven.
Artikel 4. De gemachtigde zorgt voor de
naleving der prijsvoorschriften. Hij kan aan
de ambtenaren, die met de opsporing en ver-
volging van overtredingen van deze voor
schriften zijn belast, de bevelen geven, welke
hij met het oog op de handhaving van deze
voorschriften noodzakelijk acht.
Artikel 5. De gemachtigde wordt bij de
uitvoering van zijn taak bijgestaan door een
door den secretaris-generaal van het depar-
tement van handel, npverheid en scheepvaart
te benoemen commissie, waarin de departe-
menten van handel, npverheid en scheepvaart,
van landbouw en visscherrj, van waterstaat,
van binnenlandsohe zaken, van financien, van
justitie en van sociale zaken vertegenwoor-
digd zpn.
JAPAN EN NED. INDIE.
Japansch blad dringt aan op hervatttng
van besprekingen tusschen Tokio en
Batavia.
Domei meldt uit Tokio, dat het vooraan-
staande Japansche dagblad Nitsji Nitsji Sjim-
boen er in een redactioneel artikel bij de
regeering op aandringt de handelsbesprekin-
gen met Nederlandsch-Indie zoo spoedig mo-
gelpk te laten hervatten en een specialen
afgezant naar Batavia te sturen, die de plaats
kan innemen van den minister van handel en
Industrie, Ichiizo Kobajasji, die onlangs uit
Nederlandsch-Indie naar Japan is terugge-
keerd.
ORDENING CONTRA DEN
KLASSESTRUD
Voor den arbeider een aan anderen ge>-
lijkwaardigre plaats in het bedrijls-
leven. Gemeenschapsbelang is be-
slissend.
Het hoofdartikel in het jongste nummer
van het weekblad van de Nederlandsche Unle
is gewrjd aan het onderwenp: Ordendng con-
j tra klassenstrijd. Het volgende is er aan ont-
leend:
,,Men vraagt ons zoo dikwijls: hoe staat
het met den klassenstrijd? Wat denkt De
Nederlandsche Unie te doen om de klassen-
tegenstellingen op te heffen? Zpn de socia
listen, die thans in grooten getale lid van De
Uinie zpn geworden, bereid hum klassenstrijd-
princapes op te geven?
„Telkens weer blijkt, dat op dit punt tal-
rijke misverstanden bestaan. De gedachte,
dat socialisten den klassenstrpd als doel, laat
staan als ideaal zagen, is al fout. De moderne,
socialistische arbeidersbeweging stelde slechts
vast, dat die klassenstrijd bestond, als een
noodzakelijk uitvloeisel van de economische
verhoudingen in de kapitalistische maat-
schappij. In den verwoeden stirijd tusschen
Ikapitaal en arbeid, die zich dikwpls tegen de
gemeenschap voltrok en waarbij de Staat
aanvankelpk voortdurend de zijde van het
kapitaal koos, omdat het kapitaiisme den
Staat beheerschte in dien strpd kozen de
socialisten de zijde van den arbeid.
„Dat is ook juist mpn bedoeling, tenzp je
precies doet wat ik heb bevolen. Voor de
laatste maal, Granaud, Rue Daunau 212."
Toen de taxi vooruit schoot, hoorde Lomax
den ouden schurk mopperen: ,Het is een
schandaal! Ik waarschuw je dat je last krpgt
met de politie! Denk je soms dat je zooiets
hier in Parijs kan doen?"
,,Neem den kortsten weg!" klonk het grim-
mig. Ofschoon zpn gedachten zich hoofd-
zakelpk bezig hielden met wat Zuberra wel
zou zeggen als hij met zpn slachtoffer gecon-
fronteerd werd, bewonderde hij toch den durf
van Granaud, die met de politie dreigde, en
nog wel onder de huidige omstandigheden
Daar zou hij later nog vaak om lachen!
Hij lette er op dat de taxichauffeur zich
aan zijn opdracht hield. Granaud, nog steeds
in zichzelf mopperend, lette scherp op den
weg en reed met een enorme vaart door de
drukste straten. Plotseling sloeg de taxi
rechtsaf en reed een, naar het den Engelsch-
man toescheen, doodloopende steeg in.
„Waar ga je naar toe?" vroeg hp, den loop
van zijn revolver tegen 's mans nek plaat-
send.
„Doe dat ding weg! U wilde toch den
kortsten weg naar de Rue Daunau? Som-
mige menschen zijn ook nooit tevreden!"
,Houdt je me niet voor den gek?"
,Hoe zou ik, arme „Papa" Granaud, den
grooten Engelschen detective voor den gek
durven houden!"
Lomax' gezieht hetrok; de vent had dus
den heelen tijd geweten wie hij was! Het zou
dom zijn met argumenteeren tijd te verspil-
len. ,,Bepaal je aandacht bij je werk", beval
hp kort.
,,Hoe kan ik dat nu, met die revolver tegen
mijn nek!"
Lomax, die inzag dat deze klacht gegrond
was, stak 't wapen weer bij zich. Nauwelijks
had hij dit gedaan, of
,,Kijk uit, stommerd!" riep hij.
Hetzij uit voorzichtigheid, hetzij met opzet
botste de taxi tegen een vrachtauto op. De
botsing kwam zoo plotseling, dat Lomax geen
,,De klassenstrijd was geen doel op zich
zelf, nog minder een socialistisch ideaal, maar
een feit. De socialistische voorgangers meen-
den, dat een compromis onmogelpk was en
dat' de klassenstrijd tot het einde, de klas-
senlooze maatschapplj, moest worden uitge-
vochten.
„Dat in dien strpd veel voor de arbeiders
werd bereikt, zoowel op stoffelijk als op
geestelijk gebled, wordt thans wel door ieder
onbevooroordeeld mensch erkend.
„Dat, aan den anderen kant, die strijd niet
tot in het oneindige kan worden voortgezet,
zonder het bestaan van de gemeenschap
zelve op het spel te zetten, werd na den oor-
log van 1914'18 ook en in toenemende mate
in de kringen der socialistische arbeidersbe
weging beseft. Reeds eerder wezen wp er
ook in ,,De Unie" op, dat al in de jaren v6or
den huidigen oorlog, zoowel bij de overheid
als bij de werkgevers, de overtuiging groeide,
dat de arbeider recht heeft op een behoor-
lijk loon, op een geregelden arbeidstpd en op
goede sociale voorzieningen. En naarmate
die overtuiging veld won, kon door overleg
en samenwerking worden bereikt, wat vroe-
ger dllkwijls door scherpen strijd moest wor
den afgedwongen. De gedachte, dat allAen
door den klassenstrijd het socialisme kon
worden bereikt, raakte meer en meer op den
achtergrond. Er* was dus reeds een verheu-
gende toenadering waameembaar tusschen
de verschillende groeps- en klassentegenstel-
lingen.
,,De vrees, waardoor thans nog menig socia-
Ustisch arbeider wordt beheerscht, bestaat
vooral in de gedachte, dat hij, bij het verlaten
van de klassenstrijd-gedachte, wapens uit
handen geeft, waarvoor hij niets in de plaats
krijgt. Het is de taak van De Nederlandsche
Unie die begrijpelijke vrees bij de arbeiders
weg te nemen door alle kracht te concen-
treeren op het tot stand brengen van een ge-
ordende, geleide economie, waarin de klas-
sentegenstellingen worden vervangen door
een systeem van samenwerking ten bate van
de gemeenschap en waarbp de grondrechten
van den arbeid en van de arbeiders duidelpk
zijn omschreven en gewaarborgd.
„Verschdllen in belooning, in verantwoor-
delijkheid, in leiding er. in bekwaamheid zul-
len natuurlijk hlpven bestaan. Zij moeten
o.i. blijven bestaan als prikkels om het stof
felijk en geestelijk welzijn van de gemeen
schap tot het hoogste peil op te voeren. Het
streven naar winst, dividend, loon, enz. is op
zichzelf persoonlpk en sociaal gerechtvaar-
digd, mits de gemeenschap er niet door wordt
geschaad. Dat meet het uitgangspunt zijn
van elken vorm van ordening van het econo-
misch leven.
,,De socialistische arheide rsbeweging heeft
zich voortdurend met deze dingen bezig ge-
houden. Het algemeen kiesrecht gaf den
arbeider wel een vorm van politieke mede-
zeggenschap, doch het het het voomaamste
terrein, de sociale economie en het geld- en
credietwezen vrijwel geheel over aan het
..vrije spel der maatschappelijke krachten".
..Instinctief heeft de arbeider al die jaren
door gevoeld, dat aan zrjn verworven rechten
nog steeds het belangrijkste ontbrakeen
aan anderen gelpkwaardige plaats op het
terrein van het bedrijfsleven. Thans moet
juist die kant van het maatschappelijk leven
op den voorgrond worden gebracht ten
eerste omdat het kapitaiisme zelf geen uit-
weg meer ziet en geen leiding meer geven
kan en ten tweede, omdat het hier rechten
van den arbeider betreft, zonder welke hij
■niet van de klassenstrijdgedachte losgemaakt
kan worden.
,,Met andere woorden: door een goede or
dening van het economische leven wordt de
basis van den klassenstrpd vernietigd en
krijgt de arbeider de plaats, waarvoor hij
generaties lang gestreden heeft."
tijd meer had van de auto te springen. Hij
verloor zpn evenwicht, hoorde een luid ge-
kraak en voelde met kracht iets op zijn hoofd
terecht komen toen wist hij niets meer
„Welkom in Parijs! het echte Parijs,
mijn beste Lomax."' zei een stem.
Nog voor hij zijn oogen opende, wist de
detective al wie de spreker was.
„Als ik het zoo mag zeggen, Lomax, ver
loor je totaal je gewone flegma," vervolgde
Zuberra, die in keurige avondkleedij op de
punt van een tafel zat, die midden in een
klein, smerig vertrek stond. „Het was wer-
kelijk meer dan ik mocht hopen, dat je ach-
ter de taxi van die beste „Papa" Granaud
aanholde. En wat zeg je wel van dat onge-
luk? Was dat niet prachtig gedaan? Na
tuurlijk is het idee van mij; ik had er zoo'n
vermoeden van dat jrj je gerodpen zou voelen
de taxi te volgen, nadat je het lijk van den
politie-spion Laporte, die op zoo'n onplezie-
rige manier is gestorven, zou hehben gevon-
den. Maar toch weifelde ik mijn gezonde
verstand kreeg namelijk de overhand en ik
dacht: Lomax, de groote Engelsche Jager
op misdadigers, is veel te geslepen om iets te
wagen zonder de bescherrning van den Fran-
schen vriend Dujardin. Apropos, ik hoorde
vandaag dat Jalabert uit Marseille is terug-
gekeerd en nu weer in Parijs vertoeft. Ik
dacht zoo dat dit je misschien zou interessee-
ren; jammer dat hij te laat is gekomen."
„Hp is nog best op tijd, Zuberra", klonk
het antwoord.
„Denk je dat? Het sppt me, maar ik be-
twijfel het zeer. Je had in Londen moeten
blijven, dat zou heel wat beter voor je ge-
weest zijn. Dit is Parps, bedenk dat wel
en ik heb heel wat vrienden in Parijs. Som-
mige van hen zijn op het oogenhlik in dit huis
en ze zullen precies doen wat ik wil."
,,En dat is?"
,fLaat ons toch vooral niet op den tijd
vooruit loopen, Lomax. Geloof me, het is
prettiger voor je niet te weten wat er met
je gaat gebeuren."
De detective zou er op dat oogenhlik alles
IJZER- EN STAALBESCHIKKING.
In de staatscourant van Vrijdagavond is
een beschikking afgekondigd van den secre
taris-generaal van het departement van han
del, nijverhedd en scheepvaart, waarbp de
hoeveelheid schroot, welke de handel en het
bedrijfsleven maximaal in voorraad mogen
■hebben zijn vastgesteld.
Voor handelaren zpn deze hoeveelheden ge-
lijk aan anderihalf maal hun omzet geduren-
de de afgeloopen drie maanden, voor staal-
fabrikanten en hoogovenbedrijven gelijk aan
het verbruik gedurende twee maanden, voor
ijzergieterijen en andere bedrijven gelijk aan
het verbruik gedurende drie maanden.
UNIVERSITEIT TE AMSTERDAM HEEFT
DE KERSTVACANTIES VERVROEGD.
Ten einde moeilijklieden te voorkomen
heeft de Amsterdamsche rector magnificus
aan de poorten van de universiteit een mede-
deeling laten aanslaan, waarin wordt bekend-
gemaakt, dat de colleges met ingang van
Donderdag j.l. zijn gestaakt, vermits de
Kerstvacantie is vervroegd.
In een bijeenkomst in de aula heeft de rec
tor een verklaring van deze mededeeling ge
geven en als motdveering de wenschelijkheid
om strubbelingen te voorkomen opgegeven.
De universiteit is dus niet gesloten. Examens,
tentamens e.d. gaan gewoon door. Het be
treft hier een intemen maatregel van de Am
sterdamsche universitaire autoriteiten.
ENGELSCIHE BOMMEN OP ONS LAND.
In den nacht van Donderdag op Vrijdag is
in eenige plaatsen van ons land luchtalarm
gegeven, meestendeels gelukkig onnoodg.
Een aantal bommen kwam neer op het
platteland, waar zij bijna geen schade aan-
richtten. Een boerderij is afgehrand, elders
is een woonhuis zwaar beschadigd.
Grooter was de schade in een plaats In Z.
Holland, waar acht woonhuizen min of meer
zwaar zijn beschadigd en talrijke huizen glas-
schade kregen. Helaas zijn ook Onder de bur-
gerbevolking slachtoffers te betreuren, name
lijk elf gewonden, onder wie twee zwaar ge-
wonde kinderen.
DE MAATREGEL TEGEN JOODSCHE
AMBTENAREN.
Van hevoegde Duitsche zijde is commen-
taar verstrekt op den maatregel tegen Jood-
sche ambtenaren.
In de eerste plaats wees men er ons op, dat
de betrokkenen niet, zooals het gerucht wilde,
op straat zijn gezet. Immers, de uitbetaling
van hun salarissen en andere uitkeeringen
gaat door.
De maatregel moet gezien worden als een
daad van de bezettende macht als zoodanig.
Hij is geen ingrijpen in intem-Nederlandsche
verhoudingen en evenmin een vooruitloopen
op hetgeen Nederlandsche instanties later te
dezer zake zullen beslissen. Van Duitsche
zijde kan men principieel geen vertrouwen
hehben in Joodsche ambtenaren, daar men de
Joden slechts als vijanden van Duitschland
denkbaar acht en de mogelijkheid reeel acht,
dat zij de maatregelen van de bezettende
overheid zullen doorkruisen. Deze mogelijk
heid wil men hen ontnemen. De maatregel
valt dan ook binnen het kader van hetgeen
In de geschiedenis steeds door bezettende
mogendheden is gedaan.
Voorts moet de maatregel niet worden be-
schouwd als een inbreuk op de geloofsvrij-
heid. De Jood geldt immers als Jood niet om
zijn geloof maar om zijn ras. In dit verband
moet opgemerkt worden, dat de maatregel,
waarvan de wettelijke grondslag gevonden
wordt in de verordening 137 van 4 Sept. 1940,
niet alle Joden zonder meer betreft, doch in
het begrip Jood een zekere beperking heeft
aangebracht, dezelfde namelijk als in art. 4
van de verordening 189 over de aanmelding
voor willen geven om den spreker naar zpn
keel te kunnen vliegen; maar hp was zoo
stevig vastgebonden, dat het onmogelpk was
zich te bewegen.
,Hr is geen enkele reden, waarom ik je
niet van mijn plannen op de hoogte zou bren
gen," vervolgde de misdadiger. .Zonder twij-
fel heb je, uit wat je van je vriend Wendover
hebt gehoord, al zekere conclusies getrokken.
Ja, ik heb die mannequin hier naar toe ge
bracht om er een fortuin aan te verdienen
en, ofschoon ze niet zoo gedwee is als ik dacht,
zal zal ik toch mpn doel hereiken. De men
schen, die mij aan dit fortuin moeten helpen,
zijn er van overtuigd, dat zij werkelijk Prinses
Corisande is. Zoo meteen moet ik een ver-
gadering van gekken gaan bijwonen, die zich
de Hooge Raad van Caronische Uitgeweke-
nen noemt; daar zullen mij de noodige gel-
den verstrekt worden voor een campagne om
dit juffie op den troon van Caronia geplaatst
te krpgen. Buitengewoon humoristisch, niet?
En zeer karakteristiek voor Zuberra!" De
man scheen aan grootheidswaanzin te lijden.
,,Ik wensch je geluk!" zei de gevangene
en Lomax' toon was ditmaal niet ironisch.
Ofschoon hij dezen man haatte, moest hij toch
zpn waarde als tegenstander erkennen; Char
les Zuberra was een misdadiger, met wien
het een eer was te strijden. Maar dit
moest hij zich zelf tot zijn groote ergernis
bekennen de schurk had hem ten tweeden
male verslagen.
„Deze heele geschiedenis heeft me natuur-
lpk een hoop geld gekost," vervolgde Zuberra,
terwijl hij een sigaret opstak de man
scheen behagen in zpn eigen stemgeluid te
scheppen. „Maar ik heb al een cheque gekre-
gen ter waarde van twintigduizend pond.
Morgen zal ze geind worden, want vanavond
wil ik haar eerst meenemen; het lijkt me een
uitstekend propagandamiddel. Met de hand-
teekening van Gravin de Lepiney voor oogen,
zullen deze dwazen ongetwijfeld diep in hun
portemonnaie fasten."
„Geniaal gedacht, dat moet ik toegeven
maar er is iemand, die aardig met de waar
van Joodsche ondernemingen. Dit artikel he
vat de volgende omschrijving van het begrip
Jood:
(1) Jood is ieder, die uit ten minste drie
naar ras voljoodsche grootouders stamt.
(2)f Als Jood wordt ook aangemerkt hij
die uit twee voljoodsche grootouders stamt en
1) Hetzij zelf op den negenden Mei 1940
tot de Joodsch-kerkelijke gemeente heeft be-
hoord of na dien datum daarin wordt opge-
nomen.
2) Hetzij op den negenden Mei 1940 met
een Jood was gehuwd of na dat oogenhlik met
een Jood in het huwelijk treedt.
(3) Een grootouder wordt als voljoodsch
aangemerkt, wanneer deze tot de Joodsch-
kerkelijke gemeenschap heeft behoord.
In deze omschrijving is, zooals men ziet, de
religie genoemd, doch zij geldt slechts als be-
wrjsmiddel, niet als motief.
Het voomaamste echter, aldus onze zegs-
man, is, dat de maatregel als een gevolg
van de bezetting moet worden beschouwd en
binnen de taak blijft, die aan een bezettende
macht als zoodanig toekomt.
ONTWIKKELING VAN MANSOHAPPEN
VAN DEN OPBOUVVDIENST.
Het ligt in de bedoeling van de leiding van
den opbouwdienst in de komende winter-
maanden cursussen voor de manschappen van
dezen dienst in te stellen, waar deze zich In
intellectueelen of technischen zin kunnen ont-
wikkelen. Immers, het is het doel van den
opbouwdienst zijn mannen, die thans door de
tijdsomstandigheden geen werkkring in de
burgermaatschappij kunnen vinden, doch on
der wie uitstekende krachten schuilen op den
duur weer een plaats te bezorgen in de maat-
schappij. Daartoe is evenwel noodig, dat de
man zijn kennis kan behouden, leemten in zijn
ontwikkeling kan aanvullen en zijn technische
kennis zooveel mogelijk kan onderhouden en
uitbreiden. Daartoe worden de cursussen in-
gesteld. Zij zullen onder leiding staan van de
4e afdeeling van den staf van den opbouw
dienst, terwijl in ieder district en in ieder
corps officieren als districts- en corpscursus-
leiders zullen optreden. De medewerking is
voorts verkregen van het I.V.I.O. te Amster
dam voor het gewone onderwijs, het P.B.N.A.
te Arnhem en andere instellingen voor het
technische onderwijs.
Teneinde nu een inzicht te krijgen in de
algemeene ontwikkeling, de technische be-
kwaamheden van den man en de richting.
waarin hij zich met het meeste succes zou
kunnen ontwikkelen, worden thans alle man
schappen van den opbouwdienst aan een zoo-
genaamde test onderworpen. Wij woonden te
Velp de test hij van een groep mannen van
de 5e afdeeling van het 9e corps in het 4e dis
trict. De test bestaat uit acht reeksen vragen
en opgaven met psycho-technischen inslag.
Allereerst bestaat zij uit het opstellen van een
eenvoudigen brief, vervolgens een invulling-
oefening en een zoogenaamde stillees-oefening,
dan het afmaken van zinnen, de uitwerking
van enkele sommen, waarvan sommige met
technischen inslag, een reeks bekende test-
zinnen, waarbij bepaalde begrippen met el-
kaar in verband moeten worden gebracht.
Tenislotte volgen enkele opgaven, waarbij de
scherpzinnigheid en de handigheid van den
examinandus op de proef worden gesteld. De
man krijgt twee uur om zijn opgave uit te
werken. Al naar gelang den uitslag wordt hij
geplaatst hij bepaalde ontwikkelings- of tech
nische cursussen. Deze zullen in de avond-
uren in leslokalen en in andere daartoe ge-
schikte gebouwen worden gegeven en binnen-
kort aanvangen.
WINTERKLEEDING.
Bon AA geldjg tot 31 December.
Nadat de mogelijkheid gesloten was om
door inlevering van een ouden mantel of een
oude jas, enz. een nieuw kleedingstuk te
heid op de hoogte is; en als alles nu eens
bekend wordt, wat dan?"
,,Dan is het al te laat," antwoordde de
schurk, ,,want dan ben ik er allang met den
pluk vandoor. En wat het meisje betreft,
ze is ahsoluut onbereikbaar, want ze is op het
oogenhlik goed opgesloten in een krankzin-
nigengesticht. Zou je misschien ook het adres
willen weten Waarom eigenlijk niet, je kunt
er toch niet heen gaan. Ze is in Villa Wiosna
in Neuilly
Lomax beheerschte zich met de grootste
krachtsinspanning. ,.En Miss Trentham?"
vroeg hij.
,Ook zij is heel veilig opgeborgen, mrjn beste
vriend," spotte Zuberra. ,,Dat is anders een
heel handig meisje; buiten Wendover was
zij de eerste, die de heele zaak doorhad. Ze
deed zich voor als een joumaliste van ,,The
Messenger" en liet zich als dusdanig hij de
.Prinses" aandienen. Zoodra de twee meisjes
alleen waren, stelde ze ..Hare Koninklijke
Hoogheid" voor met haar te vluchten. Nu.
dat kon ik natuurlijk niet toestaan en dus..."
,,Waar is ze?" vroeg Lomax.
.JDeze inlichting kan ik je niet verstrekken
misschien later. Maar laat ik je tot je
geruststelling mededeelen, dat ze ergens is
waar ontsnappen al even onmogelijk is als
in het krankzinnigengesticht, dat op het
oogenhlik de eer heeft de Prinses" te buis-
vesten. Je had deze zaak aan iemand anders
moeten overlaten, Lomax; je bent er immers
nog nooit in geslaagd Zuberra te pakken te
krijgen! Dit keer zul je niet naar Louden
terugkeeren, beste vriend; het beteekent
voor jou het einde, vergis je daarin vooral
niet."
Met een nonchalante houding liep de spre
ker op de deur toe. „ALs je soms iets noodig
mocht hebben, bel je maar, Lomax!" Grinni-
kend liep hij het vertrek uit en de Scotland
Yard man hoorde, hoe hij de deur aehter zich
grendelde.
(Wordt vervo!gd.
