ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENT1EBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
~j(ou, Griep
"A KKERft**.
In den greep van het noodlot
No. 10.132
MAANDAG 28 OCTOBER 1940
SOOaargang
Binnenland
Feuilleton
DE DUrrSGHE REPRESAILLE-
MAATREGELEN.
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Temeuzen f 1,35 per 3 maanden Bulten Temeuzen
fr. per post f 1,65 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 6,per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,10, overige landen f 2,45 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bjj vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE 8ANDB
GIRO 38150 TELEFOON No. 2073.
ADVERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer j 0,20.
KJLEINE ADVERTENTIENper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAQ-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
VANAF 31 OCTOBER UITGAANSVERBOD
TUSSCHEN 12 UUR 'S NACHTS EN
4 UUR 'S MORGENS.
Slvriting der cafe's en restaurants
enz. bepaald op 11 uur 's avonds.
Saterdag is een verordening afgekondigd
die op 31 October a.s. in werking zal treden
volgens welke voor het geheele land de slui-
''ngstijd voor cafe's, restaurants, theaters,
bioscopen, enz. (derhalve de openbare ver-
makelijkheden) en localiteiten van vereenigin-
gen is bepaald op 11 uur 's avonds. De plaat-
seiijke autoriteiten zullen voor bijz ndere ge-
vallen dit uur wel vroeger, maar nier. later
kunnen stellen.
Voorts zal van 31 October af het uitgaans-
verbod worden beperkt tot tusschen 12 uur
's nachts en 4 uur 's morgens.
Ilenslotte zal het van 31 October af ver-
boden zijn in het openbaar of in vereenigings-
verband te dansen. Dansinstituten zullen zich
moeten verstaan met de secretarissen-gene-
raal van de departementen van Binnenland-
gche Zaken, Sociale Zaken en van Justitie.
In de dagelijksche persconferentie heeft
Regierungsrat dr. Muller Scholtes deze
nieuwe verordeningen toegelicht. Deze deelde
mede, dat door de inwerkingtreding van deze
bepalingen, de verkeersverordeningen 128 en
151 met ingang van 31 October worden opge-
herven. Het uitgaansverbod, dat voor de kust-
strook beperkt wordt tot tusschen 12 uur
s nachts en 4 uur 's morgens, maar voortaan
voor het geheele land zal gelden, betreft alle
inwoners, ook de Rijks-Duitschers. Er zijn
eenige uitzonderingen op, dezelfde welke nu
ook gelden en wel voor hen die tot het Rijks-
commissariaat, tot de Duitsche Weermacht en
-.politie en S.S. behooren, alsmede voor de
Nederlandsche politie, leden van brandweer-
en luchtbeschermingsdiensten en grenspolitie.
De bijzondere vergunning, welke in bepaalde
gevallen werd verleend blijft gelden, o.a. voor
auutobestuurders en ^ij die voor emstige ge
vallen genees- of verloskundige hulp zoeken,
hetgeen zij moeten kunnen aantoonen.
Strafbaar is hij, die deze verordening over-
treedt of overtreding toelaat.
Het dansverbod.
Het hierboven vermelde dansverbod is een
besluit van de secretarissen-generaal van de
departementen van Binnenlandsche Zaken,
van Sociale Zaken en van Justitie. Het be
treft niet alleen alle 'openbare dancings in
restaurants, cafb's en cabarets, maar ook
danspartijen, welke door vereenigingen worden
georganiseerd. Derhalve zal bijv. een tooneel-
of zangvereeniging na haar uitvoering geen
gelegenheid meer mogen geven tot dansen.
He dansen in huiselrjken kring zal natuurlijk
geoorloofd blrjven. Zooals gezegd, zullen dans
instituten zich tot de bovengenoemde secreta
rissen-generaal moeten wenden om voor zich
een regeling te treffen.
Op de overtreding van deze bepalingen zijn
natuurlijk eveneens straffen gesteld, welke
niet alleen de eigenaars of houders van dan
cings of hun vertegenwoordigers en de be-
stuursleden van een vereeniging treffen, maar
ook de deelnemers, dus de danslustigen.
Naar aanleiding van een vraag, werd nog
medegedeeld, dat in het rijden van trams in de
late avonduren geen verandering kan worden
gebracht, omdat deze onder de verduisterings-
maatregelen vallen.
In de verzachting van het uitgaansverbod
voor de kuststrook moeten we zien, een tege-
moetkomende houding van de Duitsche auto
riteiten, waarbij men denken moet aan het
woord van den Rijkscommissaris, dat hij
Nederland de vriendenhand toesteekt. Het ge-
baar zal stellig op prijs worden gesteld. Want
niet alleen het gezelschapsleven, maar ook tal
van bedrijVen en vermakelijkheden profiteeren
van dze nieuwe, zooveel soepeler regeling.
door
SYDNEY HORLER.
Geautoriseerde vertaling door
Mevr. T. OSIECKMEERBBOBR
30)
Vervolg.
Haar stemming was plotseling omgeslagen.
Toen ze enkele minuten geleden besloten had
haar rol te spelen, had ze niet kunnen den
ken, dat de zaak deze wending zou nemen.
De komst van dezen Lorinsky had haar van
opinie doen veranderen.
„Ik zal het stuk niet teekenen", zei ze zeer
beslist.
Lorinsky uitte een schrillen kreet. ,,Zoo, een
oplichterstruc, hA?" Het schuim kwam hem
op de lippen; de man scheen buiten zichzelf
van woede. Ze kon het niet langer aanzien en
wendde het hoofd af.
Baron Fuipo naderde haar, legde een hand
op haar schouder en fluisterde in haar oor:
..Bottin, je zult hier spijt van hebben!"
Ke schudde zijn hand af. „U vergeet zich
zelf, Baron Fuipo", zei ze uit de hoogte.
Haar woorden maakten zoo'n indruk, dat de
man direct op zij ging. He was Lorinsky, die
de deur voor haar opende; op den drempel
zei hij tot haar: ,,U bent zeer mooi, kom mrj
op mijn kantoor opzoeken, 232, Rue du Ca-
mille."
Hoewel de man haar diep had beleedigd,
dacht ze niet aan lorinsky, toen ze
DE NEDERLANDSCHE ARBEIDER EN
DE STRIJD VOOR SOCIALE
GERECHTIGHEID.
Samenwerking van arbeidersmassa met
andjere volksdeelen mocht vroeger niet
gelulcken.
Van .arbeiderszaak tot volkszaak.
In het jongste nummer van het Weekblad van
De Nederlandsche Unie wordt de strijd voor
sociale gerechtigheid besproken en de plaats,
welke de arbeiders daarbij moeten innnemen.
,,Wat was van den aanvang af de doelstel-
ling der arbeidersbeweging, los van alle dog
ma's? De arbeider, die in de negentiger jaren
nog een loo'nslaaf was, te maken tot een vol-
waardig mensch. Voor 40, 50 jaren ontbra-
ken de materieele voorwaarden voor den
arbeider om tot een dieper en hooger geeste-
lijk leven te geraken. Bijna onmogelijk lange
arbeid3dagen en krottenbehuizing was het
hem evenmin mogelijk om tot de cultuur vein
ons volk door te dringen; hij had er geen deel
aan.
„Een kortere arbeidsdag, een hooger loon
(kleeding en voeding), een eenvoudige maar
frissche woning waren de gerechtvaardigde
eischen, waarmee de arbeidersbeweging in
West-Buropa in het strijdperk trad. Ze klon-
ken wat materialistisch, maar achter deze
verlangens naar stoffelijke dingen leefde het
onuitroeibare verlangen vol mensch te zijn,
ingeschakeld te worden in het geestesleven
van het vaderland. Wie de nieuwe woonwjjken
ziet, in elke stad en vrijwel elk dorp, zal moe
ten toestemmen, dat er in de arbeidersbewe
ging sterke constructieve krachten hebben
gewerkt. In talrijke muziek- en zangvereeni-
gingen, ontwikkelingsclubs en jeugdbewegin-
gen was een ander type arbeider zich aan het
vormen: krachtiger, fierder, ontdaan van het
minderwaardigheidsgevoel van de oude, don-
kere periode.
,,De groote drang naar sociale rechtvaardlg-
heid heeft in de arbeidersbeweging vorm ge-
kregen.
„En tocb..
„Ondanks een belangrijke sociale verbeffing
van het arbeidende volk kwamen we niet tot
een nieuwe binding van de groote arbeiders
massa met de andere volksdeelen. Het isole-
ment, dat in den aanvang noodzakeljjk was,
had heillooze gevolgen. Het bracht ons land
in een politieke impasse.
,Jh de arbeidersbeweging is dat terdege
gevoeld. Vele eerlijke pogingen zijn gedaan
om in verbinding te komen met andere groe-
pen, die onder het liberaal-kapitalistische
systeem leden, naar lichaam en geest.
Vooral in de laatste jaren heeft men in de
arbeidersbeweging gevoeld, dat samenwerking
met anderen onontbeerlijk was. Grootere en
kleinere hervormingen waren tot stand ge
bracht, maar men was gekomen aan de gren-
zen van het mogelijke binnen het oude stelsel.
„De groote plaag van honderdduizenden, de
levensonzekerheid, kon eerst verdwijnen bij
beheersching van bet productie-apparaat.
Daartoe was samenwerking met andere volks
deelen, vooral ook met de leiding-gevende
menschen in het economische leven, onont-
koombaar.
,,De toenaderingspogingen hadden bij het
uitbreken van den oorlog nog geen vruchten
afgeworpen. De samenwerking der politieke
partijen in de regeering willen wij tenminste
niet als zoodanig aanmerken. Daarvoor was
er naar onze opvatting te weinig organische
binding in de volksgroepen zelf. Sterke ver-
bondenheid in een volk komt eerst, wanneer
naast de horizontale ook verticale aaneenslui-
ting en dooreenstrengeling volgt. Door de
regeeringscoalitie waren de bevolkingselemen-
ten: arbeiders, boeren, middenstanders, tech-
nici en intellectueelen elkaar geen schrede
nader gekomen. En men had rustig tien jaar
verder kunnen regeeren zonder dat daar
sprake van geweest was. We waren een volk-
in-segmenten gebleven!
,,Een innige samenwerking kwam niet
tot stand, omdat het woord ,,socialisme"
allerlei gevoels-associaties wekte: de eerste
periode der arbeidersbeweging was anti-gods-
de kamer verlaten had; ze dacht aan den hlik
van haat in de oogen van den man, die zich
Baron Fuipo noemde.
Zoodra het meisje de kamer verlaten had,
snauwde Lorinsky: ,,Zoo, je wou dus fraude
plegen."
De man, die nu drie verschillende namen
droeg, antwoordde: ,,Wees geen dwaas, er is
geen sprake van fraude. Je hebt het meisje
bang gemaakt, dat is alles. Laat ik je zeggen,
Lorinsky, dat je manieren zelfs een varken
zouden doen sohrikken; ik ben bang, dat je er
geen idee van hebt, hoe je je in tegenwoor-
digheid van een persoon van koninklijken
bloede hebt te gedragen. De Prinses
,,Prinses! Ze is heelemaal geen prinses!
Denk je dat ik niet zag hoe beschaamd ze
keek, toen ik het haar vroeg? Jij denkt dat
je handig bent, maar van Lorinsky krijg je
de twintigduizend pond niet! En" grinnikte
hij eerst wou je nog wel vijftigduizend
hebben! Geen franc krijg je, versta je? En
wat meer wil zeggen, ik ga dit nu eens netjes
aan de dagbladen overbrieven Prinses!"
Baron Fuipo had den spreker in een hoek
gedrongen."
„Je schijnt niet te weten wat je zegt, Lo
rinsky!" zei hp.
,,Niet?" klonk het smalend, ,,dat zullen we
eens zien!"
,,Ik zal het zien, Lorinsky, jij zult er niet
lang genoeg meer voor leven."
,,Niet lang meer leven! Je tart me dus? Be-
lachelijk!" Maar niettegenstaande zijn groote
woorden was het dwergje zeer bleek gewor-
den en zijn dunne beenen trilden onder hem.
„Op denzelfden dag dat jij iets vertelt aan
de een of andere courant, Lorinsky, zal ik je
dooden, dat zweer ik je. Deze zaak is van zoo
veel belang, dat ik het me niet kan permit-
ieeren dat haar iets wordt in den weg gelegd.
dienstig anti-monarchaal. Daar kwam nog hp
een zeker standsgevoel, dat het velen boeren-
in-nood, en velen middenstanders-in-de-ver-
drukking psychologisch onmogelijk maakte, op
te gaan in een arbeidersbeweging.
,,De Nederlandsche Unie is naar haar pro
gram eigenlijk een socialistische beweging. De
sociaal-economische punten spreken dienaan-
igaande een duidelijke taal: ,,Doelbewuste
leiding van de voortbrenging en verdeeling
van stoffelijke goederen". „Dienstbaar ma
ken van geld- encredietwezen aan de eischen
der volkswelvaart".
,,Het zijn twee punten uit het program. Wie
in het Plan van Arbeid het hoofdstuk van de
conjunctuurbeheersching van het credietwezen
herleest, speurt bekende klanken.
,,Er zijn menschen, die hangen aan de for-
mule. Zij zullen nooit tot samenwerking met
anderen komen, omdat zij innerlijk van den
eigen, vertrouwden vorm geen afstand kunnen
doen.
„De letter doodt, de geest maakt levend."
Achter het program van De Nederlandsche
Unie trilt een intense sociale gezindheid. In
een nieuwe breede laag rond de arbeiders
massa. Er leeft een nieuwe opofferingsgezind-
heid op.
,,Wij sullen ons mooie pakje moeten uitdoen
en in het kale moeten gaan loopen, als het
moet terwille van onze medemenschen", sprak
een der drie-mannen in overdrachtelijken zin
op e6n der groote vergaderingen. En de luis-
terende schare verstond zijn beeldspraak.
Deze gezindheid is momenteel beslissend.
,,Waar deze drang naar sociale rechtvaar-
digheid heerscht, behoort de socialistische
arbeider thuis, want hi) vindt er verwanten
naar den geest. De groote schok, dien velen
kregen, heeft het volksgeweten wakker ge-
schud. De strijd voor een andere maatschap-
pelpke orde, voor sociale gerechtigheid werd
van arbeiderszaak tot volkszaak! Maar in
den strijd tegen armoede en ontbering zullen
de arbeiders in het voorste gelid moeten blrj
ven staan!"
De Duitsche pers over Nederland,
Voorts wordt in dit nummer de houding van
de Duitsche pers tegenover Nederland bespro
ken, in welke pers men soms weinig vleiende
dingen over ons volk leest. Dlenaangaande
merkt ,/De Unie" op:
,.Men meent daar soms dat het Nederland
sche volk zijn taak niet wil begrijpen. iSom-
mige artikelen wekken den indruk, alsof men
na de snelle oorlogsgebeurtenissen een even
snelle geestesomwenteling in Nederland had
verwacht. Men roept om daden en neemt geen
genoegen met des vele daden welke zich reeds
in de nieuwe richting hadden ingezet en zich
nog dagelijks inzetten. Men spot af en toe,
soms zelfs scherp, met de Nederlanders, die
de veranderingen geleidelijk willen doorvoeren
en men doet het soms zelfs voorkomen, alsof
die Nederlanders niets anders willen dan van
het oude redden wat er te redden valt en als
of him houding onoprecht is".
,iDe Unie" komt tegen deze wijze van be-
richtgeving op en constateert:
,,Dat het Nederlandsche volk zich 6en zal
moeten weten met het nieuwe Buropa, dat het
zijn taak zal mogen verriehten met gebruik-
making van zpn ervaring en kennis op cultu
red, koloniaal en ander gebied, dat het reeds
lang dringend behoefte heeft aan ingrijpende
inwendige herzieningen in staat en maat-
schappij, dat is aan het meerendeel van ons
volk volkomen duidelijk. Het kan zich daarop
zelfs verheugen. Maar dit zal omslaan in af-
zrjdigheid en zelfs in afkeer, wanneer schrij-
vers in binnen- en buitenland zijn misschien
trage, maar gestadige tempo gaan uitleggen
als onoprechtheid of tactiek. De beste manier
om onoprechtheid te kweeken, is haar te ver-
onderstellen. De beste manier om vriendschap
te doen groeien, is haar te laten groeien.
..Men vergete ook niet, welke groote afme-
tingen de ommekeer voor velen moet hebben.
Zij is niet alleen een nieuwe orienteering in
Europeesch denken, zij is ook een nieuwe
orienteering in de dagelijksche omgeving. Ook
De dame, die jij met je grove tong zoo hebt.
beleedigd, is Hare Koninklijke Hoogheid Prin
ses Corisande, die haar trouwe aanhangers op
den troon van Caronia .willen verheffen. En
denk jij- nu, dat wijr het' aan jou zouden
toestaan, ons eenige moeilijkheid, zij het
dan ook van ondergesohikt belang, in den weg
te leggen Houd je geld maar, Lorinsky,
maar ik waarschuw je op je woorden te pas-
sen. Wij, Caronianen, hebben een oude ge-
woonte, minder plezierig waarsehljnlijk, maar
buitengewoon doeltreffendwij snijden leuge-
naars de tong af, opdat deze geen schade meer
kan aanrichten. Ik ben er van overtuigd dat
je zooiets niet erg prettig zou vinden, Lo
rinsky!"
Het creatuur, dat met zijn rug tegen den
muuir gedfongen was, kromp ineen. ,,Ik heb
me vergist", zei hij klappertandend, ,,de dame
in kwestie is de Prinses, ik ben er zeker van.
Kan ik nu gaan?"
,,Pak je weg!" zei Baron Fuipo en zette
hem tot spoed aan met een trap.
Een uur later be trad hij de armoedige flat,
die hem nu tot woonplaats diende.
Sybil Trent begroette hem met de woorden:
,,En, heb je succes gehad
J>e zottin wilde Lorinsky's stuk niet tee
kenen", gromde hij.
Ze werd bleek. ..Waarom niet? Heeft ze
eenig vermoeden?"
„Ja, en binnen zeer korten tijd zal ze zeker-
fceid hebben."
„Wlat ga je met haar doen?"
,,Haar dwingen mij in het vervolg als een
gedresseerd hondje te gehoorzamen", klonk
het antwoord.
Sybil Trent stond op het punt een vraag te
stellen, maar ze bedacht zich en verliet zon
der een woord de kamer. Zuberra's antwoord
had haar haar laatste restje hoop ontnomen.
daar worden muren gesloopt, ook daar ziet
men veelal eerst nog onwennig over een nieuw
gebied. Doch ook daarin kan de ontwikkeling
geweldig zijn, mits haar apparaat gestadig
werkt.
„Is niet reeds nu, na enkele maanden, op
sommige plaatsen een geheel nieuwe geest
ontstaan? En dat geldt ook menige gebeur-
tenis in de groote steden. Is in de ,,deftige"
stad Den Haag niet reeds veel, dat ouder-
wetsch was, gekenterd, is in de Amsterdam-
sche arbeiderswereld niet reeds veel zich aan
het vormen, dat de beste resultaten voor volk
en land kan hebben? Zeker, ook daarin kan
de ontstuimi'ge werker naar zijn wijze van
zien het tempo langzaam noemen, maar het
verkregen werk zal hecht kunnen zijn. Het
individualitisch leven schakelt zich reeds over-
al om naar gemeenschapsleven.
,JJns volk zoekt den weg naar een nieuwe
toekomst. Het is bereid dien weg te gaan,
het is bereid offers te brengen en hard te wer-
ken. Het vraagt echter begrip en waardec-
ring voor eigen karakter en eigen waarde,
zooals ieder volk dat vragen moet. Het acht
dat begrip niet aanwezig, wanneer in de Duit
sche pers, haast stelselmatig, menschen
schrijven over ons volk, die slechts een zeer
kleine minderheid van dat Volk vertegen-
woordigen en die haast meer Duitsch denken
dan Nederlandsch.
,,Voor een goede verhouding van het Neder
landsche volk tot het Duitsche", aldus „De
Unie", is het onontbeerlijk, dat de kijk van den
Duitschen mensch op ons land zuiver en waar
is. Het is duidelijk, dat de Duitsche pers hier
een moeilijke en verantwoordelijke taak heeft.
Een taak, die niet vervuld kan worden, wan
neer niet blrjken zou, dat men begrip had voor
ons land en volk, begrip ook voor de bijzon
dere positie die Nederland ook in het nieuwe
Europa krachtens zijn ligging, zijn aard en
zijn roeping moet innemen".
VESTIGING VAN BANKETBAKKERS-
BEDRIJVEN ZONDER VERGUNNING
VERBODEN.
Blijkens een beschikking van den Secreta-
ris-Generaal van het Departement van Han
del, Nijverheid en Scheepvaart betreffende de
uitvoering van de Vestigingswet Kleinbedrijf
1937 is het verboden een inrictoting, bestemd
of mede bestemd voor de uitoefening van het
banketbakkersbedrijf, onderscheidenlijk van
het banket-verkoopersbedrijf, voorzoover die
uitoefening betreft, te vestigen zonder ver
gunning van den Secretaris-Generaal, wnd.
hoofd van het Departement van Handel, Nij
verheid en Scheepvaart.
lOnder de uitoefening van het banketbak
kersbedrijf wordt voor de toepassing van deze
beschikking verstaan:
a. het ten behoeve van het publiek vervaar-
digen van
1. groot of klein gebak, als taarten, taar-
tjes, koekjes, petit-fours en banket;
2. schuim-, slagroom-, suiker- of dragant-
werk;
3. fondant, borstplaat, chocolade of marse-
pein;
4. ragout werk;
b. het ten behoeve van het publiek ver-
vaardigen, gepaard gaande met den verkoop
aan het publiek, van producten, als onder a
genoemd, tenzij deze uitsluitend of in hoofd-
zaak bestemd zijn voor verbruik ter plaatse
van dien verkoop.
RIJKSDIENST VOOR WERKVERRUIMING.
De Secretaris-Generaal, wnd. hoofd van het
Departement van Sociale Zaken heeft aange-
wezen
tot algemeene directeur van den Rijksdienst
voor de werkverruiming: Ir. O. de Kat, lid van
de directie van voomoemden dienst;
tot directeur voor de voorbereiding van de
aan den Rijksdienst voor de Werkverruiming
opgedragen aangelegenheden van cultuur tech-
nischen aard: Ir. J. Th. Westhoff, lid van de
directie van voomoemden dienst;
tot directeur voor de voorbereiding van aan
HOOFDSTUK XXII.
Beryl neemt een Taxi.
Gezeten op een bank in de tuinen van het
Luxembourg, bekeek Beryl de wereld. Onder
normale omstandigheden zou ze zich er zeker
toe aangetrokken voelen, want dit hoogst
moderne meisje, dat een zeer sterk ontwik-
keld gevoel had voor de schoonheid der na-
tuur, zou in ieder ander geval op dat moment
volmaakt gelukkig geweest zijn.
Maar zooals de zaken nu stonden, voelde ze
zich diep ongelukkig en was ieder uur van den
dag of den nacht geneigd om, zooals ze het
zelf noemde, een deuntje te gaan grienen.
Vol verwachtingen was ze naar Parijs ge-
gaan; wat zou het heerlijk zijn om Philip den
heelen dag bij zich te hebben, in de roman-
tische atmosfeer zou zelfs die goeie, ouwe
Phil met zijn reserve gebroken hebben en zich
zelf een beetje meer laten gaan. Natuurlijk
was ze geen oogenblik zoo dom om te denken
dat haar bijzondere sympathie voor dezen neef
beantwoord zou worden maar er was toch
een kleine kans geweest, dat hij wat tege-
moetkomender tegen haar zou zijn. Er zat iets
in de Parijsche lucht, dat op iederen normalen
man mwerkte en ze had gedacht dat dit met
Phil, als ze hem maar eerst het Kanaal over
had, ook het geval zou zijn
Maar van al deze verwachtingen was er
geen enkele in vervulling gegaan geen
enkele! Om te beginnen was er die foto ge
weest in de Looking Glass". Misschien was
het beter geweest als ze hem die foto niet
had getoond, maar vroeger of later zou Phil
haar toch gezien hebben.
Dat meisje was natuurlijk voor alle verant-
woordelijk! Al vanaf het eerste moment had
ze Phil door gehad; ze had wel gezien hoe
Neem dadelijk 'n"AKKERTJE"
(tot 4 per dag) en kruip onder
de wol. Ze bekorten de ziekte,
verdrijven kooris en pijnen!
den Rijksdienst voor de werkverruiming op
gedragen aangelegenheden van civleltechni-
schen aard: Ir. J. Hidde Nijland, lid van de
directie van voomoemden dienst.
VERSIERING VAN OORLOGSGRAVEN.
Het comite ter versiering van oorlogsgraven
in Nederland is vorige week begonnen met het
beplanten der oorlogsgraven met bloembollen.
De graven van in ons land gesneuvelde mili-
tairen worden thans met narcissen-, crocus-
sen, hyacinthen- vroege tulpen-, late tulpen-
en Darwintulpenbollen beplant, welke tegen
het voorjaar in bloei zullen staan. Het comit6
ter versiering van oorlogsgraven in Nederland
streeft naar een blijvende pieteitvolle versie
ring der graven.
Nieuwe intemeeringen.
Wij vememen, dat in het kader van de
Duitsche represaillemaatregelen in verband
met de behandeling van Duitsche onderdanen
in Nederlandsch-Indie wederom een aantal
Nederlanders hier te lande is geinterneerd.
HET OPVOEDERSGILDE.
De persdienst van de N.S.B. meldt:
Het opvoedersgilde heeft thans naast de af-
deeling lager onderwijs, middelbaar onderwijs
en hooger onderwijs, een afdeeling technisch
onderwijs gesticht, die onder leiding zal staan
van Dr. Ir. G. de Gelder, directeur der middel
baar teehnische school te Haarlem.
DE NEDERLANDSCHE UNIE.
Gewestelijke rami voor Limbnrg.
Zooals bekend, heeft De Nederlandsche Unie
voor haar organisatie ons land in vijftien „ge-
westen" verdeeld: de elf provincies, de drie
groote steden (Amsterdam, Rotterdam en Den
Haag) en de Zuid-Hollandsche eilanden. Aan
het hoofd van elk gewest staat een secretaris,
die een gewestelijken raad naast zich krijgt.
Onlangs is deze raad reeds voor Amster
dam geinstalleerd en thans is dit instituut ook
in Limburg gereed gekomen. Dat de mijn-
bouw op de samenstelling van dezen geweste
lijken raad zijn stempel drukt, spreekt wel
vanzelf.
De navolgende personen namen er zitting
in: F. Receveur, koopman, Venlo; Ir. W. J.
Dewez, Rijltslandbouwconsulent, Roermond;
J. de Wever, mijnwerker, Heerlen; Ir. A. Pau-
len, mijningenieur, Hoensbroek; mej. M. Ber-
den, arbeidsinspeetrice, Maastricht en Jan
Maenen, bestuurder Werkliedenbond, Heerlen.
iLeider van het gewest Limburg is Ir. F.
Wijffels, mijningenieur te Rumpen.
BEWERKEN, VERVOEREN ENZ. VAN
SUIKERBIETEN.
Beperkende regelen.
Het Zaterdag verschenen Verordeningen-
blad bevat een besluit van den Secretaris-
Generaal van het Departement van Landbouw
en Visseherij ter uitvoering van de Landbouw-
ccisiswet 1933 (suikerbietenregeling).
Hierin wordt bepaald, dat ten aanzien van
het bewerken, verwerken, afleveren en ver-
voeren van suikerbieten beperkende regelen
in den zin van artikel 9 van de Land'oouw-
crisiswet 1933 worden gesteld.
De voor de uitvoering hiervan noodige be-
vriendelijk en voorkomend hij dien morgen bjrj
Yolande geweest was! Later, toen ze er een
grapje over had gemaakt, had hij haar afge-
snauwd dat was wel het duidelijkste tee-
ken dat ze het bjj het rechte eind had.
Mooi! oh zeker was ze mooi, knap ge
noeg om een man gek te maken; maar met
dat al was er toch iets niet met haar in den
haak een winkelmeisje dat plotseling in een
prinses veranderdezooiets gebeurde niet,
behalve natuurlijk op de film.
Maar arme Phil had het leelijk te pakken!
Gek, hoe een man zelfs zoo'n oud strijd-
ros als Philip Wendover zich zoo kon laten
inpalmen door een paar oogen, een recht
neusje, een lokkenden mond, vooral als dit
trio bij een goed figuurtje behoorde.
Het was natuurlijk om dit meisje te ont-
moeten dat Phil naar Parijs was gegaan.
Sinds haar bezoek bij Yolande was er alweer
zooveel In haar jonge leven gebeurd, dat ze er
heelemaal niet meer aan gedacht had. Maar
toen ze Wendover's gezicht zag, toen hjj die
persfoto bekeek, moest ze er plotseling weer
aan denken.
Vanaf dat oogenblik was Philip totaal ver-
anderd. Als ze niet zoo dol op hem was ge
weest, zou hij haar verveeld hebben nog voor
ze in Parijs gearriveerd waren. Hij was geheel
in zichzelf gekeerd; hij scheen niet de minste
behoefte te hebben aan praten, eten, rooken
of lezen; hij zat maar recht voor zich uit te
staren en ze vertelde hem, dat hij er uit zag
als een viseh op het droge.
,,Dop je eigen boontjes", had hij onverschil-
lig geantwoord.
S5e had wel kunnen huilen, maar ze deed het
niet. Als hij zoo hals-over-kop verliefd kon
worden op een meisje dat, hoewel ze er als
een engel uitzag, toch min of meer verdacht
leek, moest hij het zelf ook maar weten.
(Wordt vervolgd.)
