ALGEMEEN NIEUWS- EN AOVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
De Erfenis van een Zonderling.
No. 11.000
WOENSDAG 14IAUGUSTUS 1940
80* Jaargang
Binnenland
Feuilleton
vMKaoMyaHaPTawi wmiwwjciBiwaii
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Temeuxan f 1,35 per 3 maanden Buiten Temeuzen
fr. per post f 1,65 per 3 maanden Btf vooruitbetaling fr. per post 6,per jaar
Voor Belgie en Amerika /2,10, overige landen /2,45 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 3013.
ADVERTENTH5N: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer j 0,20.
KLEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clicM's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd taxief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Intending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
LANGERE SPOORSTAVEN VOOR
DE N. S.
Naar het A.N.P. verneemt, zijn de Neder
landsche Spoorwegen voomemens over te
gaan tot het verbeteren van de spoorbanen
door vgplenging van de rails. Deze verlenging
kan op eenvoudige wijze geschieden. Een
gangbare spoorstaaf is achttien meter lang.
Twee zulke staven aaneengelascht geven een
staaf van 36 meter.
Men verkrijgt door dit lasschen niet alleen
een verbetering van de baan, maar tevens lage
aanlegkosten. Een spoorstaaf van 24 meter
is per meter duurder dan een van achttien
meter, zelfs een gelaschte spoorstaaf van 36
meter is per meter nog goedkooper dan een
van 24 meter. De spoorbanen kunnen op deze
wijze dus goedkooper worden.
Bovendien wordt bij de toepassing van
deze werkwijze nog dit voordeel verkregen,
dat korte stukken spoorstaaf ook nog weer
productief kunnen worden gemaakt. Wanneer
de spoorstaaf wordt afgekeurd, geschiedt dat
hoofdzakelijk wegens de slijtage aan den kop.
Indien de koppen worden afgezaagd, blijven
er stukken over, die nog volwaardig bruik-
baar zijn. Door lasschen kunnen deze stuk
ken dan worden sameng-evoegd tot staven
van de gewenschte lengte.
Het is de bedoeling om het lasschen van de
spoorstaven centraal te doen geschieden en
wel in de werkplaats voor den bovenbouw
te Utrecht. Het is echter noodig daarvoor
een speciale installatie te stichten, waar dit
lasschen electrisch kan geschieden. Bezwaren
tegen het vervoer van zulke lange staven,
zijn niet aanwezig. Ook in het buitenland
worden zij zonder eenige moeite toegepast.
De in te richten werkplaats zal uiteraard
van vrij grooten omvang moeten zijn, oxndat
de staven niet alleen gelacht moeten worden,
maar ook geschaafd of gefraisd.
DE FUSIE IN DE NEDERLANDSCHE
POSTDUIVEN SPORT.
De secretaris van het „Nationaal Verbond
van Nederlandsche post duivehhouders'mr.
W. J. H. Stam te Wamsveld, deelt mede, dat
de bevelhebber van den berichtendienst van
de Duitsche weermacht heeft medegedeeld,
dat verzoeken van bonden of vereenigingen
om erkenning, overbodig zijn, aangezien
slechts het ,,Nationaal verbond van Neder
landsche postduivenhouders", den 14den Juli
1940 te Amsterdam opgericht, door de Duit-
sche weermacht wordt erkend.
DE GENERALE SYNODE DER GEK.
KERKEN \\1I. EEN SAMENSPREKING
MET DE OHR. GEREF. KERR.
De generale synode der Gereformeerde
kerken heeft dezer dagen zitting gehouden
in de Oosterkerk te Utrecht.
De synode droeg een intern karakter. De
voorstellen van deputaten van de behartiging
van geestelijke belangen onzer militairen werd
aanvaard. De sjmode sprak haar groote
waardeering en dankbaarheid uit voor het
werk der legerpredikanten en reserveveld-
predikers, met zooveel toewijding verricht.
Op voorstel van deputaten voor de bevor-
dering van de eenheid onder de Gerefor
meerde belijders, besloot de synode nogmaals
een schrijven te richten tot de generale
synode der christelijk gereformeerde kerk,
waarin er bij haar, met name met een beroep
op den nood der tijden, opndeuw op werd aan-
gedrongen tot 'n samenspreking te besluiten.
Prof. dr. H. H. Kuyper deed mededeelin-
gen betreffende de werkzaamheden van het
comite oorlogsschade gereformeerde kerken.
Op zijn voorstel besloot de synode de leden
van dit comity te benoemen tot deputaten der
generale synode voor deze zaak. Na breede
besprekingen werden de voorstellen van de
kerk van Amhem en de particuliere synoden
van Noord-Holland en Gelderland om de be-
handeling van de „leergeschillen" van het
agendum af te voeren, verworpen en besloot
Oorapronkelijke soman -van
WILLY WATERMAN.
(-Nadruk verboden.)
44) Vervolg.
Op dien schoorsteenmantel, een uitbouw van
een kleine schouw boven een open haard
stonden aan weerszijden van een stilstaande
zwart marmeren pendule, twee fraai bewerkte
koperen kandelaars. Een oogenblik dacht
Pete, dat hij van vreugde de hik zou krijgen
maar die vreugde verdween vrij gauw, toen
hem de afschuwelijke gedachte door het hoofd
schoot, dat er best een tweede paar kande
laars in huis aanwezig kon zijn, en dat da&r
van een was bedoeld. Een snelle tocht door
het huis bewees tot zijn groOte vreugde, dat
er nergens anders kandelaars stonden of had
den gestaan... de eenige andere schoorsteen
mantel was in de keuken en men pleegt in
een keuken geen zware koperen kandelaars
neer te zetten.
Pete keerde snel naar de voorkamer terug,
zette zijn lantaarn op den schoorsteenmantel
en pakte beide kandelaars op. In het licht be
keek hij ze, keerde ze om en zag op een ervan
aan den voet een klein bobbeltje, een bobbel-
tje, platter, maar even groot als een erwt,
dat er op wees, dat hier ooit een gaatje was
gemaakt, dat later was opgevuld.
En terwijl hij de twee kandelaars boven
zijn hoofd hief en er een wilden rondedans
de synode weer samen te komen op 24 Sep
tember te Utrecht. De deputaten der classis
Amhem voor de geestelijke verzorging in
Rijn-Pruisen en Westphalen werden be-
noemd tot deputaten van de generale sjmode.
Tot secundi-deputaten voor de oefening van
het verband tusschen de gereformeerde ker
ken en de theologische faculteit der vrije
universiteit werden ten slotte benoemd de
heeren dr. T. Keizer te De iSteeg, dr. W. G.
Harrenstein te Santpoort en dr. C. Bouma te
s-Gravenhage.
ECHO VAN DEN DAG.
DE FRONTEN BBGINNEN ZICH AF
TE TEEKENEN.
De .Deutsche Zeitung in den Niederlan-
den", schrijft:
Terwijl in den laatsten tijd de Nederland
sche couranten alleen aan de uiteenzettingen
over de binnenlandsch-politieke kwesties deel-
namen, en daarmede aan het publiek de
noodzakelijkheid van een heldere voorstel-
ling van zaken en een kiezen van positie aan-
toonden, brengt de toenemende actie door
middel van vergaderingen een nieuwen leven-
wekkenden factor in de debatten.
Na de vergaderingen der Nederlandsche
Unie" treden thans ook de vroegere regee-
ringspartijen voor het voetlicht. Zoo heeft
Zaterdagavond Dr. Colijn als spreker der
anti-revolutionaire partij het woord genomen
en zijn opvatting ten aanzien van de ont-
wikkeling van de situatie in de laatste dagen
uiteengezet. Bij zulk een gelegenheid heeft
ieder woord groote beteekenis, daar bijna
alle couranten de redevoeringen der verant-
woordelijke mannen hetzij in uittreksel, het-
zij ook zelfs geheel woordelijk weergeven. De
,,Maasbode" brengt in deze dagen zijn lezers
een vergelijking tusschen de programma's
der Nederlandsche Unie en dat van „Natio-
naal Front", en legt den nadruk op de pun-
ten, waarop een principieele tegenstelling
duidelijk merkbaar aanwezig is. Zoo wil de
Nederlandsche Unie zich met betrekking tot
het vraagstujk der Vlaamsche volkseenheid
niet vastleggen, terwijl Nationaal Front zich
heel duidelijk als voorstander der Groot-
Nederlandsche gedachte aandient.
Het Jodenprobleem en het vraagstuk der
vrijmetselarij worden door de Nederlandsche
Unie niet aangesneden.
Het belangrrjkste verschil tusschen deze
beide bewegingen, die in hun doelstelling ove-
rigens niet zooveel van elkaar verschillen,
ziet de Maasbode evenwel in het leiders-
beginsel.
Terwijl Nationaal Front zich ondubbelzin-
nig voor de leiding door edn persoonlijkheid
uitspreekt, wil de Nederlandsche Unie alleen
de krachten verzamelen, zich evenwel niet als
voorstander van het leiderbeginsel doen ken-
nen. Weliswaar keurt de Nederlandsche Unie
het oude systeem scherp af, doch zegt even
wel nog niets omtrent de leiding, die naar
haar meening een afspiegeling van den
Nederlandschen geest zal zijn.
De Maasbode ziet daarin een voordeel, welk
voorbeeld evenwel niet nader wordt gekarak-
teriseerd. Wie in zulke tijden als deze nog
vage begrippen, onduidelijke formuleeringen
en voorbehouden voor de toekomst voor een
voordeel houdt, heeft zichzelf echter over zijn
eigen positie nog geen duidelijkheid verwor-
ven. Dat dit blad zelfs nog zeggen kan, dat
deze houding overeenkomt met den Neder
landschen volksaardi, wekt niet al te veel
hoop. Het is integendeel te verwachten, dat
men in alle kampen de gedachten en principes.
doch ook de doelen die men heeft, helder for-
muleeren zal, zelfs wanneer men van sym-
pathiebetuigingen der groote massa moet
afzien. Voor de inschakeling van het Neder
landsche volk in het Europa van de toe
komst is het in elk geval noodig, met duide-
lijke formuleeringen te werk te gaan.
DE OORLOGSGRAVEN IN NEDERLAND.
Onder beschermheerschap van den Duit-
schen militairen bevelhebber in Nederland,
generaal Christiansen en den direoteur-gene-
raal van den landbouw, Ir. Roebroek, heeft
zich hier te lande een comite gevormd ter
versiering van de oorlogsgraven.
Met medewerking van de Nederlandsche
sierteeltcentrale te 's-Gravenhage hebben de
bloeonenveilingen van het Westland, Aals-
meer en Nijmegen spontaan bloemen en pot-
planten voor dit doel beschikbaar gesteld.
Deze daad van pieteit vond weerklank bij
de plaatselijke autoriteiten, in wier gemeenten
zich de graven bevonden en alles werd in het
werk gesteld om met behulp der beschikbaar
gestelde bloemen en planten de laatste rust-
plaatsen der gesneuvelden een zoo waardig
mogelijk aanzien te geven.
En men is daarin op treffende wijze ge-
slaagd.
Zaterdag heeft, meldt de N. R. Crt., een
aantal Nederlandsche en Duitsche autoritei
ten versehillende oorlogsgraven in ons land
bezichtigd.
Om half negen vertrok Zaterdagochtend
van het Plein in Den Haag een groote auto
bus, waarin o.m. hadden plaats genomen:
Ir. Roebroek, directieur-generaal van den
landbouw, Graf Grote, majoor Macktanz,
kolonel Van Arkel, directeur informatie-
bureau Nederlandsche Roode Kruis en de
heeren P. Vis (voorzitter van het comite ter
versiering van oorlogsgraven in Nederland),
voorzitter van den Bond van Bloemenveilin-
gen, W. Knoche, secretaris van genoemd
comite, A. A. Amrhein, Jos. Hoosemans, Ir.
Koeman, K. Vetten, H. Zeilmaker, en Haupt-
mann Pohlenz, Wehrmachtgraeberoffizier.
De tocht ging eerst naar de algemeene be-
graafplaats te Dordrecht, waar plaatselijke
autoriteiten ter begroeting op de begraaf-
plaats aanwezig waren.
Gescheiden van elkaar liggen hier 139 Duit
sche en ongeveer 100 Nederlandsche militai
ren. Een plaatselijk comite heeft hier voor
grafsteenen gezorgd. Een. kleed van bloemen
is over de graven gespreid, welke met liefde
en toewijding zijn geplant. Er staan hier
geraniums, begonia's, agratum, africanen,
sedums. lobelia's, calceolaria's, margrieten en
salvia's.
Van Dordrecht reed men naar Dubbeldam.
Hier bevindt zich een kleiner graf van Neder
landsche militairen.
Bij den ingang der begraafplaats verheft
zich een klein steenen monument. Het is op
gericht door de kameraden van hen, die hier
vielen.
De graven zijn keurig verzorgd. Op ieder
graf ligt de helm van den gesneuvelde.
Vervolgens ging men naar 's-Hertogen-
bosch, waar op de begraafplaats ter begroe-
ting aanwezig waren burgemeester van Lan-
schot en de Duitsche Ortskommandant.
Na de bezichtiging van de begraafplaats
bood burgemeester van Lanschot het gezel-
schap een Brabaretsche koffietafel aan.
Via den Dungen, waar acht Duitschers en
drie Nederlanders begraven liggen bracht men
vervolgens een bezoek aan de algemeene be
graafplaats te Mook.
De Duitsche oorlogsgraven te Mook onder-
scheiden zich van de andere graven, door de
er op staande kruisen, welke uit raw berken-
hout zijn vervaardigd. Leden van de afdee-
ling Nijmegen van de N.S.D.A.P. hebben in
de bosschen berkenhout gezocht, waarvan zij
voor de 117 Duitsche graven kruisen hebben
gemaakt, teneinde hun gevallen landgenooten
op waardige wijze te eeren.
Verder ging de tocht naar den Grebbeberg.
De burgemeester van Rhenen leidde het
gezelschap rond en deelde mede, dat op den
Grebbeberg het stoffelijk overschot van on
geveer 700 Nederlandsche en Duitsche mili
tairen rust.
Zoowel de graven der Nederlandsche als
Duitsche militairen zijn bedolven onder de
bloemen. Meer dan 10.000 bloemen en pot-
planten zijn voor de versiering gebruikt.
Nabij de Nederlandsche graven bevindt
zich een eenvoudig monument van het lOe
regiment infanterie. Een steenhoop, met op
den top een kruis: „ter eere hunner gevallen
kameraden".
De laatste begraafplaats die men bezocht,
was de algemeene begraafplaats te Drieber
mee door de kamer begon, viel er met luid
gerinkel aehter hem iets stuk en een stem zei:
,,'Handen omhoog en laat die kandelaars
vallen!"
Toen Lois zich had omgekeerd op het be
vel: haar handen omhoog te steken, was ze
merkwaardig koel. Er zijn vrouwen, die in
een dergelijke situatie aan het gillen slaan en
in zwijm vallen, zoo gauw ze een geschikt
kleedje ontdekken, om zacht op neer te komen
maar de opvoeding, die oom Panniford aan
zijn neef en nicht gegeven had, was er terdege
op berekend geweest, hen koelbloedig en
paraat te maken voor 's levens critieke
momenten, en dat dit een van 's levens cri
tieke momenten was, daaraan viel niet te
twijfelen.
Lois keek recht in het hatelijke gezicht
van Bealie, boven den blauwen loop van de
Smith-Wesson en zei doodkalm:
,,Ik denk er niet aan!"
Dat was iets, waarop Bealie niet had ge-
rekend. Wat doe je, als je een vrouw plotse-
ling verrast met een geweldig pistool, haar
toesnauwt, den handen op te steken en ze
weigert dan leukweg, iets van dien aard te
doen en steekt een sigaret op? Want Lois
stak een sigaret op. Het was zoo klaar als
een klontje, dat Bealie niet schieten zou. En
mocht hij zulk een ezel zijn, dat hij het ris-
keerde, midden in een doodstillen zomemacht,
voor een open deur, een schot te lossen, dan
zou hij nog niet op haar mikken, maar op een
Boeddhabeeldje, of iets dergelijks.
Dus rookte ze haar sigaret in een pijnlijke
stilte en Bealie stond ietwat verdwaasd en
niet weinig belachelijk achter zijn groot
pistool.
„Ik waarschuw je ernstig!" zei hij, „steek
gen waar acht Nederlandsche militairen be
graven liggen.
Om negen uur kwam het gezelschap in den
Haag terug, waar Hauptmann Pohlenz den
deelnemers een diner aanbood.
GEBRUIK VAN NON-FERROMETALEN
NIET MEER VRIJ.
Een reeks beperldngen, ook geldemd
voor loodgieters, vastgelegd.
De Staatscourant no. 152 bevat drie be-
schikkingen betreffende non-ferro metalen,
waarin een nadere uitwerking wordt gegeven
van de in de non-ferro metalenbeschikking
1940 no. 1 Verordeningenblad stuk 14, 27
Juli neergelegde rechtsgronden.
De verplichtingen tot het doen van een
verzoek om inschrijving bij het Rijksbureau
voor non-ferrometalen (Prinsessegracht 21
's-Gravenhage) komt thans te rusten op alle
ondernemingen, die haar normaal bedrijf
maken van het bewerken, verwerken of ver-
vaardigen van of den handel in non-ferro
metalen, waaronder begrepen vertind blik in
blad- en bandvorm; nadrukkelijk zij er op
gewezen, dat onder deze categorie van onder
nemingen ook de loodgietersbedrijven vallen.
Het verzoek tot inschrijving moet worden
ingezonden uiterlijk 17 Aug. 1940 en wel op
formulieren, die bij het genoemde Rijksbureau
kunnen worden aangevraagd. De verplich-
ting tot inschrijving geldt ook voor die onder
nemingen, welke reeds bij het Rijksbureau
voor metalen waren ingeschreven.
Behalve deze inschrijvingsplicht wordt aan
de ondememing de plicht opgelegd tot het
aanhouden van een zoogenaamde voorraad-
boekhouding. Als basis voor deze boekhou-
ding dient een in de non-ferro metalen
beschikking no. 2 neergelegde groepeering
der non-ferrometalen. Voor den aard van
deze groepeering zij verwezen naar deze be-
schikking.
DE LOCALE TELEFOONGESPREKKEN
WORDEN DUURDER.
De Haagsche wethouder voor de bedrijven
mr. IS. de Vries Czn. heeft in een raadsver-
gadering medegedeeld, dat van den secretaris-
generaal van het departement van binnenland-
sche zaken een mededeeling was ontvangen
dat de directeur-generaal van de P.T.T. met
goedkeuring van de Duitsche autoriteiten,
besloten heeft den prijs van locale telefoon-
gesprekken met ingang van 1 September a.s.
van 2 op 3 cent te brengen.
WORDEN OOK DUITSCHE VROUWEN EN
KINDEREN IN INDIE GEINTERNEERD
De Deutsche Zeitung in den Niederlanden
meldt in een eigen bericht uit Tokio, dat
in Nederlandsch-Indie op het oogenblik 5000
Duitschers geinterneerd zijn. Dit deelden
twee in Tokio aangetroffen Duitsche vrou
wen mede, n.l. de consulaatssecretaresse
Marga Karstens en Elly Wiscom, van het
Duitsche ziekenhuis in iSoerabaja. Uit de
verklaring van de beide vrouwen blijkt verder,
dat de Nederlandsche autoriteiten ook be
gonnen zijn Duitsche vrouwen en kinderen te
intemeeren.
CONTACTCOMMISSIE VAN ANTI-REV.
EN OHR.-HISTORISOHEN.
Uit vertegenwoordigers van de Anti-Revo-
lutionnaire partij en de Christelijk-Historische
Unie is een landelijke adviescommissie ge
vormd, bestaande uit de heeren Dr. H. Colijn.
Mr. Dr. J. Donner, H. W. Tilanus en Prof.
Dr. B. C. de Savomin Lohman. Als secreta-
rissen zullen fungeeren de heeren Mr. A.
Evenhuis en Mr. W. Rip, beiden te 's-Gra
venhage.
Het ligt in het voomemen, dat zij, die in
den lande moeilijkheden ondervinden, zich tot
deze contactcommissie kunnen wenden om
advies en raad. De commissie zal zelf van tijd
tot tijd bijeenkomen voor algemeene bespre
kingen en bepaling van de te volgen ge-
dragslijn. Zoo noodig kunnen plaatselijke
contactcommissies in het leven geroepen wor
den.
NATIONAAL FRONT NEEMT NIEUW
GEBOUW IN GEBRUIK.
De afdeeling Utrecht en omstreken van
het Nationaal Front is, naar wordt gemeldt,
door het dagelijks groeiend ledental, voor de
noodzakelijkheid geplaatst om voor haar
werkzaamheden een vast middelpunt te kie
zen. Dit middelpunt zal worden gevestigd in
het pand Minnebroedersstraat 11. De ope-
ningsplechtigheid zal heden door den leider
van Nationaal Front, Arnold Meijer, worden
verricht. De afdeeling Utrecht verkrijgt
door dit huis, genaamd ,,De Vesting", de be-
schikking over een noodzakelijke vergader-
ruimte, terwijl tevens gelegenheid bestaat
voor het onderbrengen van de agentschappen
voor het Nederlandsche Dagblad en het
weekblad „De Weg".
PETROLEUMVOORRADEN IN
NEDERLAND.
De secretaris-generaal, waamemend hoofd
van het departement van handel, nijverheid
en scheepvaart vestigt er bij herhaling de
aandacht op, dat verbruikers, die beschikken
over een hoeveelheid meer dan 200 liter petro
leum, welke reeds voor 17 Juni j.l. werd
gekocht, verplicht zijn hiervan vo6r 15
Augustus 1940 sdhriftelijk opgave te doen
bij het rijksbureau voor aardolieproducten,
Zeestraat 100104 te 's-Gravenhage.
De opgave dient te vermelden de aanwe-
zige hoeveelheid, uitgedrukt in liters, alsmede
de plaats en de wijze van opslag.
Aangezien gebleken is, dat in vele gevallen
tot op heden niet aan de verplichting tot op
gave der voorraden is voldaan, wordt den
betrokkenen in hun eigen belang aangeraden
alsnog onmiddellijk aan deze verplichting te
voldoen. Zij, die hiermede ingebreke blijven,
stellen zich aan strafvervolging op grond van
de bepalingen van de Distributiewet 1939 en
inbeslagneming der voorraden petroleum
bloot.
DE AFLEVERING VAN GROOTE
KLEEDINGSTUKKEN VOOR 29 JI1J
GEKOCHT.
Naar aanleiding van de vele vragen, hoe
gehandeld moet worden ten aanzien van tex-
tielgoederen, die reeds vddr 29 Juli gekocht,
maar nog niet geleverd zijn, deelt de secre
taris-generaal, wnd. hoofd van het departe
ment van handel, nijverheid en scheepvaart
mede, dat in afwijking van alle ter zake
reeds gepubliceerde mededeelingen de afle-
vering van reeds v<5<5r 29 Juli gekochte
.groote stukken" slechts is toegestaan, indien
hiertoe vergunning is verkregen van den
plaatselijken distributiedienst. Aanvragers
dienen hierbij, hetzij door overlegging van
een d esbe tr ef f ende schriftelijke verklaring
van den leverancier, hetzij anderszins aan te
toonen, dat zij het betrokken kleedingstuk
inderdaad vo6r 29 Juli hebben gekocht en dat
dit nog niet aan hen is afgeleverd. Uiteraard
blijft de waarde, welke aan een verklaring
van den leverancier kan worden gehecht, ter
beoordeeling van den distributiedienst.
De vergunning moet schriftelijk worden
aangevraagd bij den distributiedienst van
de gemeente, waar men in het bevolkings-
register is ingeschreven en is slechts geldig
gedurende een maand na dagteekening.
Bij aflevering van de goederen moet de
kooper een ontvangstbewijs aan den winke-
lier afgeven, waarop vermeld staan:
a. het nummer van de speciale vergun
ning;
b. naam, voorletters en volledig adres van
den kooper; r
c. het nummer van de distributiestam-
kaart;
d. de gekochte goederen;
e. het aantal punten, waarop de gekochte
goederen worden gewaardeerd.
Bij afgifte van een speciale vergunning
tot aflevering dezer groote stukken" wor
den door den distributiedienst 30 punten
van de textielkaart verwijderd, indien de
puntenwaardeering van het gekochte groo
te stuk", tezamen met die van de reeds op
je handen omhoog!"
,,'In geen honderd jaar!" zei Lois en blies
een rookwolk naar het plafond, „schieten doe
je toch niet!"
Dat was het noodlot tarten en Lois wist het.
Ze wilde Bealie zoo nijdig maken, dat hij wer-
kelijk de stommiteit uithaalde, een schot te
lossen... dat hij op hddr schieten zou was te
belachelijk. Hij was een gewone, laffe dief,
maar geen moordenaar.
Bealie schoot inderdaad niet, daar was hij
te uitgeslapen voor, maar hij deed een on-
verhoedschen sprong voorwaarts, en v66r
Lois er op bedacht was, had hij de voordeur
achter zich in het slot gegooid, en aan het
kleedje gerukt, waarop ze stond. Het onver-
mijdelijke gebeurde. Ze viel met een slag op
den grond en het volgende oogenblik had
Bealie handig een paar handboeien hoe hij
daaraan gekomen was, hadden duistere ele-
mlenten in Londen kunnen ophelderen om
haar polsen diehtgeknipt. Ze had den tijd
niet, om te vechten, zoo snel was alles in zijn
werk gegaan. Bealie stond op en hield haar
polsen vast.
,,Sta op!" zei hij.
Lois verroerde geen vin, vastbesloten te
saboteeren waar 't maar mogelijk was.
Elke minuut, die ze won, was kostbaar.
Hoe meer ze hem dwarsboomde, hoe grooter
de kans, dat ze de gelegenheid kreeg, zijn
revolver te pakken, of hem knockout te slaan
met een of ander voorwerp.
Maar Bealie was een listig ventje en legde
de revolver op een tafeltje aan den anderen
kant van de hall neer, voor hij weer op haar
toe kwam.
..Als je niet oppast. bind ik je vast aan een
fauteuil!" dreigde hij en ditmaal zag Lois zich
genoodzaakt, om haar vrijheid te behouden, zijn
bevel op te volgen. Met haar handen achter
haar rug was ze nagenoeg machteloos, als
niet...
Ze werd plotseling rustig en knikte:
„Ik ben er toch bij... ik zal doen, wat je
zegt."
Bealie grijnsde. Het was duidelijk, dat hij
genoot van zijn overwinning. Hij zette haar
in een stoel, met de vermaning, zich kalm te
houden en ging op het beeld toe, dat in een
hoek van de hall stond. Hij bekeek het even,
dacht na en kantelde het dan. In den bodem
fcat het gat, waaruit het blikken doosje met
het papiertje was gekomen.
Bealie vloekte iets tusschen zijn tanden en
keek dan nieuwsgierig naar den hoop wek-
kers
,,'Natuurlijk ook leeg!" bromde hij, toen hij
zag, dat er enkele gedemonteerd waren...
,;Waar zijn de papiertjes, miss?"
Lois bestudeerde het plafond en zei niets.
Bealie deed een stap vooruit en ging vlak
voor haar staan:
,,Hoor je niet?" Waar hebben jullie al die
papiertjes gelaten, die uit de dingen gekomen
zijn?"
Lois liet haar blikken van het plafond om-
laag dalen, keek hem een oogenblik met een
glimlach om haar lippen aan en zei:
,,Ra, ra, waar zijn ze?"
Ditmaal werd Bealie woest. Hij liep de hall
op en neer, raasde en tierde, en dreigde met
alle mogelijke dingen, waarvan Lois maar al
te goed wist, dat hij er geen een ten uitvoer
zou brengen.
Toen hij uitgedreigd was, tot groote spijt
van Lois, die benieuwd was, wat hij nog meer
voor afgrijselijkheden zou verzirtnen, bleef hij
een oogenblik voor haar stilstaan en vroeg
weer:
,,'W1aar zijn ze? Als je het niet zegt, vind
ik ze toch wel!"
(Lois knikte opgewekt:
wIk gun ze je van harte... die zoekt zal
v'inden."
De woorden, die Bealie gebruikte, toen hij
naar achteren verdween, de studeerkamer in,
waren ontstellend en Lois luisterde er met be-
langstelling naar. Ze hoorde zijn voetstappen
de gang door gaan, hoorde zijn getier even
ophouden, toen hij den knop van de studeer-
kamerdeur omdraaide en toen een kreet.
Er volgde een diepe stilte en Lois, die vol
verbazing luisterde, haar adem ingehouden,
vernam niets meer. Ze stond op, het werd
haar te machtig. Wat zou er gebeurd zijn?
Was Bealie uitgegleden, had hij zijn hoofd ge-
stooten en was hij nu bewusteloos Maar ze
had geen bons gehoord!
Het volgend moment werd het raadsel op-
gelost. Een zware stem, met een spottenden
klank erin, klonk duidelijk uit de gang. Het
was zeker niet het geluid van Bealie en Lois
liep snel, haar geboeide handen achter haar
rug, de hall door, tot ze de gang kon over-
^gien.
Het schouwspel verwarmde haar hart. Mid
den door de gang, moeizaam loopend, naderde
de dikke brigadier, een slappe en beweging-
looze Bealie aan zijn nek met zich meeslee-
pend, in zijn vrije hand een dienstpistool. Hij
zeulde door tot voor Lois, legde zijn vrachtje
op den grond en keek er met minachting naar.
Dan nam hij zijn uniformpet af, veegde met
den rug van zijn hand over zijn verwarde
haren en loosde een diepen zucht:
,,Da's dat!"' zei hij.
(Wordt vervolfgd.)
