Ter Neuzensche Courant
De Eflenis van een Zonderling.
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
Vrijdag 9 Augustus 1940 No. 10.098
TWEEDE BLAD
VAN
NEDERLAND IN DE GROOT-DUITSCHE
EOONOMISOHE RUTMTE.
Een teeken voor de sterke poaitie van
Duitschland is, schrijft de Deutsche Zeitung
in den Niederlanden", de gestadige en zekere
uitbouw der economische hetrekkingen, die
ook door de oorlogsgebeurtenissen geen on-
derbreking ondeirvindt.
Deze verbindingen worden niet alleen met
de nabuurlanden versterkt, doch strekken zich
ook over het overige deel van Europa uit. De
uitvoer komt in gelijke deelen ten goede aan
alle landen die thans ook onder de economi
sche invloedssfeer van Duitschland staan.
Voor Nederland is het van beteekenis, dat
thans ook weer het geldverkeer met Belgie
mogelijk is geworden, en wel door bemidde-
ling van de Duitsche clearing-instantieshier
opent zich weer een perspectief van de
komende ontwikkeling in het nieuwe Europa,
zooals dit onlangs door den Rijksminister voor
Economische Zaken, Funk, werd aangeduid.
Ook de opening van den luchtpostdienst tus-
schen Duitschland en Spanje op den luchtweg
BerlijnStuttgartBarcelona is een teeken
voor de ontsluiting van nieuwe wegen, die
tegelijk ook alle handelspartners van Duitsch
land ten goede komen.
ZANG BIJ DEN OPBOUWDIENST.
De samenstelling van een zangbundel voor
den Opbouwdienst bevindt zich in verge'vorderd
stadium van voorbereiding. Het ligt in de be-
doeling t.z.t. aan al het personeel van dezen
dienst een exemplaar van den bundel te ver-
strekken.
Het ligt voorts in het voomemen 12 Augus
tus over te gaan tot inrichting van een
muziekopleidingsinstituut te 's-Gravenhage,
waar de aanstaande districts-muziek-leiders
en corps-zangleiders zullen worjden opgeleid.
DE VERKEERSREGELINGEN.
Voordeelen van de toepassing der
maximumsnelheid.
De veiligheid en verpliehtingen der
wielrijders.
Deze week is de verordening op de maxi-
mum-snelheid in werking getreden en daar-
mede is thans voor het geheele land een uni-
forme regeling in de plants gekomen van
plaatselijke voorschriften.
Omtrent de overwegingen, welke tot de
uitvaardiging; van deze verordening hebben
geleid, hebben wij, schrijft de H. Crt., van
bevoegde Duitsche zijde een uiteenzetting ont-
vangen. Het eerste doel der verordening is
het verhoogen der verkeersveiligheid, mede
met het oog op de vele fietsers, die door de
snelheidsbeperking een grootere bescherming
gaan genieten. Dit is ook belangrijk, omdat
de laatste maanden het aantal wielrijders op
den weg nog toegenomen is.
Zuinig met -benzine.
Voorts heeft de verordening ten doel mate-
riaal- en brandstofbesparing. Het is niet
noodig, dat kostibare wagens worden afge-
jakkerd en daardoor spoedig versleten zijn.
Bovendien verslindt het al te snelle rijden de
zoo noodige benzine. Als er in het algemeen
bedaarder gereden wordt, zullen ook meer
benzinetoewijzingen kunnen worden verstrekt.
En zuinig op de wegen.
Een derde gevolg van de verordening zal
zijn, dat onze autowegen gespaard worden,
Ons land heeft, zoo zeide onze Duitsche zegs-
man, zeer goede autowegen, doch helaas is
de ondergrond slap, zoodat men er zuinig
mee moet omgaan. Ook is er nog een aantal
van huis uit zwakke wegen. Ook aan het
wegennet komt het ten goede, indien de snel-
heid binnen bepaalde grenzen blijft beperkt.
De mate der snelheidsbeperkingen komt
overeen met de ervaring, in Duitschland op-
gedaan. De limiet is z66 gesteld, dat snel ge
reden kan worden, terwijl aan de eischen der
veiligheid voldaan wordt.
De wielrijders.
Onze Duitsche zegsman, die een vooraan-
staande functie bij de Duitsche verkeers-
politie inneemt, gaf ons tevens eenige wen-
ken, welke voor een goeden gang van zaken
van het hoogste nut kunnen zijn. Als eerste
en meest in het oog loopende noodzakelijk-
heid noemde hij het tegengaan van het naast
elkander rijden van wielrijders. Het is heel
goed te begrijpen, dat het met tweeen rijden
hier onvermijdelijk is, het verkeer immers
zou niet verwerkt kunnen worden indien men
dit niet toesitond. Ook is het in de meeste
omstandigheden te billijken, als bij het pas-
seeren op sommige momenten drie of vier
fietsers naast elkander rijden. Maar wfcl moet
Oorapronkeljjke soman van
WILLY WATERMAN.
(Nadruk verboden.)
42) Vervolg.
Het gelach, dat er opging, toen Lois arri-
veerde en hijgend een blik in Pete's twoseater
wierp, was algemeen.
,,IWat was jouw adres in vredesnaamj?" wil-
de John weten, ,,een klokkenwinkel?"
Pete klom grinnekend uit zijn auto en
strekte zijn lange beenen. De vouw in zijn
grijs zomercostuum had een beetje geleden,
zijn haren zaten verward, maar zijn humeur
was stralend als steeds.
,,Ik heb alle wekkers van een internaat
moeten opkoopen!" zei hij.
John en Lois keken hem stomverbaasd aan.
,,Een internaat?" zei John.
Pete knikte: ..Mac Tavish' Internaat voor
Jongeheeren.honderd drie en veertig wek
kers onder e4n dak! En een oude', gierige
Schot als directeur!"
..Hoe heb je dat klaargespeeld?" informeer-
de Lois.
Pete lachte tegen haar:
..Lois, wees een engel en bezorg me een kop
thee, terwijl ik die wekkers naar binnen
breng; ik durf dat zaakje hier niet te laden
staan, zoolang Bealie rondspookt... als alles
veilig binnen *is, kunnen we die honderd dTie
worden tegengegaan dat zes, zeven of acht
fietsers zich naast elkander op den rijweg
bevinden. Van de fietsers moet verlangd
kunnen worden, dat zij op het snelverkeer
letten. De vraag, of het naast elkander rijden
geoorloofd is, zal afhangen van die, of het
snelverkeer nog ruimte genoeg over houdt.
Op een heel breeden weg kan. op dit punt dan
ook meer vergeven worden, dan op een
smallen.
Teeken geven!
Een tweede zwakke plek in het Neder-
landsch verkeer is de wijze waarop de fiet
sers teekens geven, of, liever gezegd, niet
geven. Het geven van teekens wordt dikwijls
nagelaten, en als het gebeurt, gebeurt het
slordig. De achterop komende automobilist is
geen gedachtenlezer en ongevallen wegens
het onvoldoende teekens-geven zijn dan ook
aan de orde van den dag.
Er zijn hier zooveel wondermooie fiets-
paden. Waarom rijden de fietsers er dan nog
naast? De Nederlandsche verkeerspolitie zal
daar stronger tegen moeten optreden.
Deze opmerkingen dienen niet om de wiel-
rijdende gemeente onaangenaam te zijn, doch
zijn in haar eigen belang. Er zijn hier op het
oogenblik veel Duitsche chauffeurs op den
weg, die niet bekend zijn met de eigenaardig-
heden en grill en van de Nederlandsche wiel
rijders, en die bovendien voorrechten hebben
als militaire chauffeurs. De waakzaamheid
voor de veiligheid van het verkeer dient ook
van de zijde der fietsers te worden betracht.
De voorrang.
Er zijn nog andere punten, die verwar-
ring kunnen stichten. Een voorbeeld daar-
van is de voorrangsregeling. Hier te lande
zijn alle weggebruikers gelijkgerechtigd, be-
halve de bevoorrechte trams.
In Duitschland zijn auto's en trams onder-
ling gelijk, doch hebben voorrang boven
andere verkeersmiddelen. Hierdoor ont-
staan misverstanden, die noodlottig zouden
kunnen worden. Daarom wordt den tram-
bestuurders aangeraden, scherp op te let-
ten, vooral indien zij van links komen. Duit
sche militaire chauffeurs kennen de voor
rechten van het railverkeer niet en hebben
bovendien voorrang.
Daar in Duitschland een auto voorrang
heeft boven fietsers, is de Duitsche chauf
feur niet gewend op van rechts komende
fietsers te letten. En de van rechts komen
de fietsers zijn op hun beurt weinig geneigd
op de van links komende auto's te letten.
Opgepast dus, en voorrang gegeven aan alle
militair verkeer, van welken kant het komt!
Het afslaan naar links.
Het afslaan naar links is ook een strui-
kelblok. Als in Duitschland een voertuig
links af wil slaan, dan gaat het tevoren reeds
naar den linkerkant van de rijbaan en het
verkeer, dat rechtuit moet gaan er rechts
langs. In Nederland gaan dergelijke voer-
tuigen zich rechts van de rijbaan opstellen
om te wachten. Onze zegsman was van
meening, dat het Duitsche systeem vlotter
werkt.
KINDERSCHOENEN ZONDER BON.
Naar het Alg. Handelsbl. vemeemt, is thans
de verkoop van kinderschoenen in de maten
van 1823 vrijgegeven. Voor den aankoop
van -deze kinderschoenen behoeft men dus van
te voren geen bon aan te vragen.
VRACHTAUTO'S MET MEER DAN 1 TON
LAADVERMOGEN.
Het Verordeningenblad bevat een besluit
van den secretaris-generaal van het departe-
ment van waterstaat over het verblijf buiten
de paats van hun werkzaamheid van vracht-
auto's met een laadvermogen van grooter
dan 1 ton.
Blijkens dat besluit is het verboden om
vrachtauto's met een laadvermogen van groo
ter dan een ton, die zich in het bezit van Ne
derlandsche staatsburgers bevinden, zonder
toestemming van de bevoegde rijksverkeers-
inspecteurs langer dan vijf dagen buiten de
tot de normale uitoefening van het bedrijf be-
hoorende plaats van werkzaamheid te laten
verblijven.
De toestemming wordt door den rijksver-
keersinspecteur geweigerd, indien naar zijn
oordeel in zijn district te weinig vrachtauto's
zouden overblijven.
DE VERIHOOGING VAN DEN TABAKS
ACCIJNS.
In de Staatscourant van Woensdag zijn op-
genomen eenige bepalingen van den waam.
secretaris-generaal van het departement van
finamcien betreffende de verhooging van den
tabaksaccijns.
Voorgeschreven is o.m. dat zegels voor den
v66r 15 September geldenden accijns, indien
ze nog niet op verpakkingen of om sigaren
zijn aangebracht en onbeschadigd zijn, door
fabrikanten en groothandelaren met een in-
ventaris gratis worden opgezonden aan den
controleur op den aanmaak en het beheer van
zegels voor den tabaksaccijns te "Haarlem.
Aangebrachte zegels moeten onder toezicht
van ambtenaren der accijnzen worden vemie-
tigd of onbruikbaar gemaakt. Een en ander
geschiedt met verrekening van den accijns.
en veertig wekkers opereeren en dan zal ik
vertellen, hoe ik er aan gekomen ben!"
Hij klom weer achter het stuur en stuurde
handig den wagen door het smalle hek en de
laan naar het huis op. John volgde hem met
den breeden grijzen wagen, waar de Venus van
Milo uit oprees.
John speelde het klaar, zonder de spatbor-
den te beschadigen en toen beide auto's voor
het steenen hordes stonden, ving de ontsche-
ping aan.
De Venus was van gegoten gips en ze had-
den haar spoedig binnen.
Onder heftig gerinkel gooide Pete, die op
de treeplank stond, een voor edn de wekkers
over naar John, die boven bij de deur stond
en in een wip was alles in huis. Toen de voor-
deur achter Pete dichtging, was het donker.
De warmte nam met het verdwijnen van de
zon niet af; het bleef heet en de lucht was
volkomen helder.
Lois had Pete zijn eerste kop thee al ge-
bracht, maar hij kreeg een tweede, hetgeen
John klagend deed uitroepen, dat hij er steeds
om vragen moest. Pete merkte daarbij op, dat
hij, Pete, ook het meeste werk had verzet,
wat door een bulderend gelach werd beant-
woord.
Lois was intusschen verdwenen en v6<5r Pete
de gelegenheid had, iets als antwoord te zeg-
gen, ging de gong voor het souper.
Onder den maaltijd verhaalde Pete zijn
avonturen met den Schot, John zijn schaking
van Venus en daama deelde Lois droogweg
het programma voor dien nacht mede.
Pete was juist bezig met het ontleden van
een kreeftschaar 'en hield ontsteld op
..Inbreken... vannacht?" herhaalde hij en
liet mes en vork zakken.
Lois knikte en keek hem ernstig aan;
„We komen vannacht geen van dt-ieen in
De tabakszegels voor den verhoogden accijns
zullen een andere kleur hebben en wat de
zegels voor het stuksgewijs zegelen van siga
ren, belast met een accijns van 20 pet. en die
voor rook- en pruimtabak en snuif betreft,
tevens een anderen vorm dan de bestaande.
Voorts bevat de Staatscourant bepalingen
betreffende de berekening van den accijns en
de verpakking.
PLAATSING VAN JONGENS EN MEISJES
BIJ OOGSTWERKZAAMHEDEN IN
DUITSCHLAND.
De rijksddenst van de werkloosheid'sverze-
kering en arbeidsbemiddeling heeft aan de
directeuren van de districts-arbeidsbeurzen
medegedeeld, zulks in aansluiting aan een
reeds van Duitsche zijde verstrekt persbericht
dat voor jongens en meisjes in den leeftijd van
16 tot en met 18 jaar gelegenheid bestaat om
gedurende drie maanden als hulparbeiders
voor lichten arbeid bij de oogstwerkzaamheden
in den landbouw in Duitschland geplaatst te
worden. Deze plaatsing zal op tweeerlei wijze
geschieden, ten eerste door plaatsing als in-
temen knecht (dienstbode). In dit geval is de
huisvesting en verpleging dus bij den landbou-
wer zelf. Wbrden zij niet intern geplaatst,
dan worden zij in jeugdhuizen, onder bekwa-
me leiding, ondergebracht. In de jeugdhuizen
worden niet gelijktijdig jongens en meisjes
geplaatst. Steeds zullen afzonderlijke groepen
gevormd worden.
Voor den te verrichten arbeid ontvangen zij
vrij kost en inwoning, reiskosten heen en
terug, wanneer zij ten minste drie maanden
in dienst blijven en een zakgeld van 20 tot 30
R.M. per maand. Het zakgeld zal voor krach-
ten, die in het geheel niet met landbouwwerk-
zaamhedeh bekend zijn, 10 tot 15 R.M. per
maand bedragen. Indien zij in Duitschland
geplaatst worden, kunnen zij eventueel loon-
overschotten op dezelfde wijze als thans de
andere arbeiderg overmaken.
Over plaatsing in den Nederlandschen land
bouw zal zoo spoedig mogelijk nader bericht
verschijnen. Daarover worden thans met spoed
besprekingen gevoerd.
Voor plaatsing in Duitschland is het nood-
zakelijk dat van te voren wordt nagegaan of
de ouders of voogden daarmede accoord gaan.
Vakkennis is geen vereischte. Vast moet even-
wel staan, dat de jongelieden gezond zijn en
voor lichten arbeid in den landbouw geschikt
zijn.
HET SPORTCENTRUM VAN DEN
OPBOUWDIENST.
De werkzaaimheden begonnen.
Dinsda>gmorgen is, meldt de N. R. Crt. op
het terrein aan het verlengde van de Sport-
laan te 's-Gravenhage, waar het nieuwe
sportcentrum van den Opbouwdienst geves-
tigd zal worden, de eerste spade gestoken.
Daarvoor bestond zeer groote belangstel-
ling, in het bijzonder uit de kringen van den
Opbouwdienst zelf.
Op het terrein bevonden zich met den
commandant van den Opbouwdienst, majoor
J. N. Breunese, de secretaris-generaal van
het ministerie van algemeene zaken, Jhr. Mr.
A. M. Snouck Hurgronje, de commandant van
het le district, majoor L. van Hulst, vele
officieren van den staf en majoor H. J.
Strootman, commandant van het 4e korps,
van welk korps de manschappen het terrein
zullen egaliseeren en bewerken voor den
bouw van het nieuwe sportcentrum, terwijl
daar ook stonden opgesteld de leerlingen van
het sportleidersinstituut in hun korenblauwe
overalls, onder leiding van hun commandant,
len luitenant Serre.
Voorafgegaan door het muziekkorps van
het le district onder den kapelmeester-adju-
dant H. van Vessem, marcheerd«n ongeveer
300 manschappen met geschouderde spaden
onder commando van majoor H. J. Strootman
naar het terrein.
Majoor Breunese inspecteerde den troep en
hield een korte toespraak, waarin hij als de
taak van het sportcentrum aanwees krach-
tige, flinke, taaie Nederlanders te vormen.
„Het is heerlijk voor u", aldus majoor Breu
nese, ,,met dezen arbeid iets tot stand te
brengen voor land en volk. Steekt met die
gedachte de eerste schop in den grond. Werkt
met elkaar ongeacht rang en positie, met
vreugde en opgewektheid en saamhoorigheid
en eensgezindheid."
Majoor Breunese eindigdje zijn toespraak
met den uitroep ,,Beve het vaderland", welke
door alien werd overgenomen.
BEWAAR UW MILITAIRE PAPIEREN.
Na het einde van den vorigen oorlog werd
het Mobilisatiekruis ingesteld voor al die-
genen, die aan de mobilisatie van 1914
1918 hadden deelgenomen.
Nu het nog oorlog is, kan van dergelijke
dingen vanzelfsprekend geen sprake zijn
voor hen, die aan de verdediging van het
land hebben deelgenomen.
Toch raadt het Landstormblad ieder aan,
zijn zakboekje en andere militaire papieren
zorgvuldig te bewaren.
Ook al worden later geen oorlogsgedenk-
penningen uitgereikt, dan blijven het toch
bewijsstukken, dat men als goed vaderlander
zijn plicht heeft gedaan.
bed!" verzekerde ze en nam een slokje wijn.
Pete wen-dde zijn blikken naar John. Deze
staarde zeer ingespannen naar zijn bord,
waarop een onschuldige portie ragout prijkte,
maar zijn schouders schokten op verdachte
wijze.
En toen zag Pete plotseling den humor van
de situatie en ging voort met zijn kreeft.
,,Ik hoop alleen", merkte hij op, ,,dat we van
nacht niet allebei achter onze breekijzers in
slaap vallen, tot een veldwachter ons komt
wekken."
,,Daar is geen gevaar ■voor!" zei John, ,,als
we dadelijk allebei een goed heet bad nemen,
een Turksch bad... daar kikker je zoo gewel-
dig vjfti op..."
,.Ik weet het!" zei Pete, ,,ik deed h^t vroe-
ger ook altijd!"
Lois keek hem van onder haar lange wim-
pers aan;
„Na de fuif zeker!"
Pete kuchte, keek schuldig naar John, die
iets zocht in de ragout en mompelde iets over
zijn aangeboren afkeer van dergelijke uitspat-
tingen. De maaltijd verliep verder snel en in
volmaakte harmonie. Toen de eerste sigaret
door Lois werd opgestoken en alien klaar
waren, was het juist elf uur.
..Dus jij gaat naar bed?" vroeg Pete haar.
..Welnee!" zei Lois.
Pete keek haar verontwaardigd aan:
.Je bent toch zeker niet van plan, den hee-
len nacht hier op te blijven zitten, alleen om
ons niet zoo'n eenzaam gevoel te geven op
zeventig kilometer afstand
..Neen!" zei Lois, ,,ik breng den wagen
van den kolonel terug, die moet er morgen-
vroeg voor achten zijn; ik kan het op mijn
doode gemak doen en John's wagen mee terug
nemen!"
Daar had Pete niets tegen in te brengen;
FEDERATIE VAN WERKGEVERS IN HET
BOUWBEDRIJF TOT STAND GEKOMEN.
De federatie werkgevers bouwbedrijf, in
welke de eenheid van het bouwbedrijf is ver-
wezenlijkt en welke een meer concreten en
meer uitgebreiden vorm heeft gegeven dan de
bereids voor den oorlog tusschen verschillen-
de werkgevers-organisaties bestaande samen-
werking, heeft zich dezer dagen definitief ge-
constitueerd.
Zij heeft zich daarbij ten doel gesteld een
orgaan van samenwerking van de betrokken
organisaties, een orgaan van gezamenlijke
vertegenwoordiging en tenslotte een orgaan
van uitvoering in gevallen, waarin zulks door
de overheid wordt gewenscht, te zijn.
Het werkprogramma dezer organisatie om-
vat als algemeene punten:
Saneering van het bedrijf door het stellen
van regelen om het toetreden van onbevoeg-
den in het bedrijf te voorkomen en slechte
elementen uit te stooten en het tegengaan
van irreeele prijsdrukking en het streven naar
gezonde bedrijfstoestanden. Het verkrijgen
van eenheid in de technische en administra-
tieve voorwaarden voor aanbestedingen. Het
strijden tegen uitvoering van werken in eigen
beheer. Het op uniforme wijze oplossen van
geschillen. Het behandelen van de vraagstuk-
ken, verbonden aan de woningvoorziening.
Punten, die verband houden met de huidige
situatie zijngrondstoffenvoorziening, werk-
verruiming, wederopbouw en machines ver-
vangen door handkracht.
EXTRA BROOD- EN VETRANTSOENEN
VOOR LANDARBEIDERS.
De secretaris-generaal, waamemend hoofd
van het departement van landbouw en vis-
scherij deelt mee, dat landarbeiders, werk-
zaam in den hooibouw en landarbeiders, die
zware oogstwerKzaamheden verrichten, nog
tot 1 September 1940 voor een extra brood-
rantsoen van 100 pet. in aanmerking komen.
Genoemde categorieen van landarbeiders
kunnen gedurende deze periode echter geen
aanspraak maken op extra boter- of vetkaar-
ten voor „zeer zwaren" arbeid. Zij komen der-
halve uitsluitend voor de extra boter- of vet-
kaarten voor zwaren arbeid", dat is dus voor
een extra boter- of vetrantsoen van 50 pet.
in aanmerking.
Na 1 September wordt het extra broodrant-
soen van genoemde landarbeiders tot 50 pet.
verminderd.
BESCHERMING VAN DE
NEDERLANDSCHE BEVOLKING TEGEN
ONJUISTE BERICHTEN.
Verboden buitenlandsche radio-
uitzendlngen.
Met nadruk wordt herinnerd aan de ver
ordening van den rijkscommissaris voor het
bezette Nederlandsche gebied ter bescherming
van de Nederlandsche bevolking tegen onjuiste
berichten en aan de bepalingen van paragraaf
1 dezer verordening, welke luiden als volgt:
Door middel van de radio mogen slechts uit-
zendingen beluisterd worden:
1. door zenders binnen het door de Duit
sche weermahht bezette Nederlandsche ge
bied; 6
2. door zenders binnen het Groot-Duitsche
rijk met inbegrip van het protectoraat Bohe-
men en Moravie, alsmede van het gouveme-
ment-generaal voor het bezette Poolsche ge
bied;. 6
3. door zenders, die aangesloten zijn op een
van de onder nummers 1 en 2 genoemde zen
ders.
De vraag is gesteld, of het verbod, naar
andere zenders dan de genoemde te luisteren,
alleen betrekking heeft op berichten e.d. en of
men dus eventueel wel naar muziek enz. zou
mogen luisteren.
De verordening laat hierover echter bij
nauwkeurige lezing van haar tekst geen twij-
fel over. Men mag van verboden zenders ook
niet naar de muziek luisteren. Zij zijn geheel
verboden. Een andere vraag is, of men mag
luisteren naar de zenders van neutrale staten,
zooals Hongarije, Zuid-Slavie e.d. Ook deze
worden in de verordening niet als toegelaten
genoemd. Daarom zijn ook zij uitgesloten.
Wel mag men luisteren naar zenders. die op
e£n van de toegelaten zenders zijn aangeslo
ten. Hieronder vallen Belgie en Luxemburg.
Herinnerd wordt aan de zware straffen, die
op overtreding van de verordening staan. De
indruk moet niet bestaan, dat de verordening
niet wordt gehandhaafd. In Duitschland zijn
herhaaldelijk personen veroordeeld wegens
overtreding van de overeenkomstige geboden.
Dit zal. schrijft de N. R. Crt., hier te lande
evengoed geschieden.
PROF. SPELEERS KOMT TERUG
IN GENT.
Het D.N.B. meldt uit Brussel:
Bij besluit van den Belgischen minister van
onderwijs is de vroegere hoogleeraar aan de
universiteit te Gent, prof. Speleers, die in 1918
het zou hem trouwens ook weinig gebaat
hebben en hij was zoo verstandig, dat in te
zien. t
En toen volgde een haastig onderzoek. Daar
het huis dien nacht verlaten zou zijn, moesten
de papiertjes uit den wekker en uit het stand-
beeld worden gehaald; het was ondoenlijk, die
dingen te verstoppen.
Terwijl dus Lois aan het beeld aan het
werk ging, maakten Pete en John elk met een'
schroevendraaier edn voor een de wekkers
open en onderzochten ze. Het waren goedkoo-
pe wekkers geweest en het papiertje kon maar
op een plaats verborgen zijn; tegen den bin-
nenkant van de blikken kast geplakt. Het ge-
luk was met hen. De achttiende wekker, door
John onder handen genomen, toonde een pa
piertje, in een kleine enveloppe tegen de bin-
nenzijde geplakt. Het was het papiertje, dat
ze zochten.
Een oogenblik later had Lois de plaats ont-
dekt, waar er in het beeld een gat was ge
maakt, dat was opgevuld; namelijk in het
voetstuk, de eenige plek, waar het niet vroeg
of laat zou opvallen. Met zijn schroevendraaier
peuterde Pete het gat open en vischte er een
blikken kokertje uit, dat in het gips had vast
gekleefd gezeten. Ook dat bevatte een pa
piertje.
Het beeld en de wekker werden in een hoek
van de hall geplaatst; 6§n wekker werd, ter
misleiding van eventueele inbrekers, in de safe
gesloten en daarna, terwijl Pete en John hun
heet bad namen, zoo vlug ze konden, borg
Lois de twee nieuwe papiertjes bij de andere
in de blikken doos onder den vloertegel in den
derden kelder. "Zooals ze naderhand vertelde,
had ze de grcotste mosite gehad uit te vinden
onder welken tegel ze die doos hadden ge-
stopt; hij was niet van andere te onderschei-
den.
door de toenmalige Belgische regeering, in
verband met zijn Vlaamsche gezindheid uit
zijn functie was ontheven en die sedertdien in
Nederland woonde, weer in zijn oude functie
van hoogleeraar in de oogheelkunde hersteld.
EEN TEKORT AAN GEREEDSCHAPPEN
IN ENGELAND.
Hoezeer er in Engeland in verschillende fa-
brieken een tekort aan gereedschappen is ont-
staan, blijkt uit een verordening van het
Britsehe ministerie voor munitie, volgens wel
ke gebruikte werktuigen in het vervolg niet
meer zonder speciale vergunning van dit mi
nisterie mogen worden verkocht. Ook de koop-
lieden, die in dergelijke gebruikte gereed
schappen handel drijven, moeten hun voor-
raden laten registreeren en hun prijzen mede-
deelen.
AMERIKA EN DE INTERNATIONALE
ECONOMISCHE BETREKKINGEN.
„De rest van de wereld is niet op Amerika,
doch Amerika is op de rest van de wereld
aangewezen." Met deze woorden heeft Henry
Ford de Duitsche pers een dankbaar aanknoo-
pingspunt gegeven, om nogmaals terug te
komen op de rede van den Rijksminister van
Economische Zaken, Walther Funk. Voor de
zakelijke nuchterheid, waarmede Funk zijn
critiek op de Internationale economische he
trekkingen heeft uitgeoefend, bestaat een
zeer goede reden. Men moet namelijk niet
vergeten, dat de Euro pee sc he landen veel ge-
makkelijker en ook veel sneller tot autarkie
kunnen overgaan, dan de Noord-, Midden- en
Zuid-Amerikaansche staten, aangezien bij het
handelsverkeer tusschen de Oude en de Nieuwe
Wereld de Vereenigde Staten di£ partij zullen
zijn, die het meeste ontvangt; zij zullen zich
dus moeten aanpassen bij de handelsmethoden,
welke voor Europa het voordeeligst zullen
zijn.
Duitschland en de landen, welke daarmede
verbonden zijn, zijn na den oorlog bereid het
handelsverkeer met Amerika ohmiddellrjk
weder op groote schaal te hervatten dit
staat wel vast.
ITALIB SNIJDT DE MIDDELLANDSCHE
ZEE-ROUTE AF.
Verovering van het Suezkanaal
eerste vereischte.
Onze V.P.B.-correspondent schrijft uit
Rome:
Italie ligt in het midden van de Middelland-
sche Zee en zoo spreekt het vanzelf, dat zijn
natuurlijke belangen gericht zijn op het gan-
sche gebied rondom deze zee.
Sedert den aanleg van het Suezkanaal is de
Middellandsche Zee een der drukst bevaren
routes van de wereldscheepvaart geworden.
Het Suezkanaal heeft den langen omweg via
de Kaap naar Indie overbodig gemaakt. De
voomaamste belanghebbende hierbij was En
geland, met zijn veraf gelegen koloniale be-
zittingen. Hierdoor kreeg de Middellandsche
Zee een voortdurend grootere beteekenis voor
den Britschen handel zoo wel als voor de ver
dediging van het Engelsche wereldrijk. Lang-
zamerhand veroverde Engeland de eerste
plaats onder de volken en ontnam tegelijker-
tijd aan de Middellandsche Zee haar karakter
van binnenzee.
De Engelschen hadden zich reeds genesteld
te Gibraltar en versperden aldus den uitgang
naar het Westen. Zij schiepen zich te Malta
.een machtspositie, welke hoofdzakelijk gericht
was tegen Italie, dat zij destijds gemakkelijk
schaakmat konden zetten. Zij verzekerden
zich van steunpunten langs de geheele route,
die naar het Suezkanaal leidde, tot aan
Alexandrie, Jaffa en Haifa en sloten op deze
wijze de zee ook in het Oosten af. Cyprus is
verder een zeer belangrijk steunpunt in
Britsch bezit, uit strategisch oogpunt be-
schouwd.
Italie is ontwaakt.
Zoo werd, dank zij het feit dat het Suez
kanaal zich voornameiijk in Engelsch bezit be
vindt, de route door de Middellandsche Zee de
kortste en veiligste zeeweg van het Britsehe
moederland naar Indie. Aldus was de toe-
stand tot op het oogenblik waarop Italie, de
vroegere groote mogendheid in dit gebied, ont-
waakte en zich van zijn kracht bewust werd.
Het heeft de oude Engelsche posities, die lan
gen tijd als onwankelbaar werden beschouwd,
reeds aanmerkelijk verzwakt, door het Weste-
lijke bekken af te snijden van het Oostelijke
deel der zee. Door zijn centrale ligging be-
heerscht het praktisch gesproken de geheele
Engelsche zeeroute, mede door zijn koloniale
bezittingen in Noord-Afrika. Deze wijziging
in de machtsverhoudingen staat in nauw ver
band met het nieuwe, machtige wapende
luchtmacht.
Engeland ziet zich thans in de Middelland
sche Zee ernstig bedreigd. Het is gedwongen
tot het aannemen van een verdedigende hou-
ding. Dit was reeds het geval, voordat Italie
aan den oorlog deelnam en het is ondenk-
baar, dat het er in zou kunnen slagen, een
aanvallende houding- aan te nemen om de reeds
verloren gegane posities te heroveren.
De vroegere bondgenoot, Frankrijk, is voor
De twee aspirant-inbrekers namen hun bad
niet lang, maar wel heet en het was nog geen
twaalf uur, toen ze beneden kwamen, gereed
voor den laatsten slag.
Het debat, dat ontstond over de gereed
schappen, welke voor een inbreker het meest
wenschelijk waren, was interessant en zeer
verwoed, maar ten laatste waren ze het eens,
j pakten alles in een actetasch en verdwenen
door de voordeur in Pete's ouden wagen. Lois'
1 roode wagentje was veel te opvallend om het
voor een dergelijken tocht te gebruiken.
Zoemend stierf het brommen van den mo
tor in de verte weg. 'Lois stond in de voordeur
als een zwarte silhouet tegen het licht van de
hall achter haar. Toen hij den weg opdraaide,
zag Pete nog eenmaal naar haar om en Lois,
het achterlichtje met de oogen volgenfl, zag
dat driemaal uitgaan en weer te voorschijn
komen. Een claxon snerpte driemaal en toen
werd het stil.
De slanke meisjesfiguur draaide zich lang-
zaam om en ging de hall in. En op dat moment
sprong een gedaante uit de duistere struiken
langs de oprijlaan te voorschijn, een gedaante,
die iets glimmends in de hand hield. Zij sprong
geluidloos op het hordes en stapte op den
drempel van de voordeur.
Lois liep midden in de hall, de handen op
den rug en peinsde over Pete. Toen zei een
stem achter haar:
..Handen omhoog, juffie!"
Ze uitte geen kreet, schrok zelfs niet, maar
keerde zich om, teneinde te zien, wat voor
wapen de eigenaar van de stem in handen had.
Het was een zware Smith-Wesson. Ze glim-
lachte koeltjes en zei:
,,Ik denk er niet aan!"
(Wordt vervolgd.)
