ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCtfcVLAANDEREN
Program van de Nederlandsche Unie.
De Erfenis van een Zonderling.
No. 10.093
MAANDAG 29 JULI 1940
80® Jaargang
Feuilleton
Binnenland
1/
ZENSCH
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Tem«inec f 1,35 per 3 maanden Bui ten Temeuzen
fr. per poet 1,05 per 3 maanden By rooruitbetaling fr. per poet f 6per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,10, overige lan den f 2,45 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen by vooruitbetaling.
CJltgeefster: Flrma P. J. VAN DE SAND 15
GIRO 38150 TELEFOON No. 2073.
ADVERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KT.ir.lW, ADVERTENTIENper 5 regala 50 cent btj vooruitbetaling.
Grootere letters en ciicibd's worden naar plaatsruimta berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst eto dag voor de uitgave.
DIT BEAD VERS CHI.I NT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
iDe N. U. is in een zware stonde onzer va-
derlandsche geschiedenis gesticht om alle
Nederlanders te verzamelen tot doelbewusten
arbeid voor het behoud en de versterking van
vaderland en volksgemeenschap en tot de
voorbereiding van de voorwaarden en de we-
gen van hun bestaan en welzijn in de toe-
komst. Met open oog voor de werkelijkheid
wil zdj dien arbeid terstond aanvangen, voor-
zoover de beperkingen van den staat van be-
zet gebied dat mogelijk maken en in loyale
verhouding tot de bezettende oveiiheid.
De N.U. st,elt zich tot taak de volkseenheid
op staatkundig, cultureel en sociaal-econo-
miscb gebied te bevestigen en te versterken.
Met verdieping van den christelijken geest
in de samenleving wil de N.U.
Op cultureel gebied:
1. Beboud van het Nederlandsche volks-
karakter en versterking Van die eigenschap-
pen, waaraan het Nederlandsche volk zijn
kracht en zijn plaats in de wereld te danken
heeft;
2. Verbeffing van het levensideaal boven
materialisme en egoisme tot toewijding aan
de waaraohtige levenswaarden van menscb en
gemeenschap
3. Bescherming en ontwikkeling van eigen
bestihaving en zeden en van het volkseigen in
de gewesten zoowel als in het geheele land;
4. Vrijbeid van godsdienst, kerk, levens-
beschouwing en opvoeding;
5. Bevordering van Nederlands positie in
de Europeesche cultuur en van zijn functie in
de uitwisseling der cultureele waarden
6. Nauwe cultureele betrekkingen met
Vlaanderen en Zuid-Afrika.
7. Opvoeding van de jeugd in nationalen
sin;
8. Vooruitziende verzorging der geestelijke
en lichamelijke volksgezondheid
9. Leiding van het cultureele leven en van
de volksontwikkeling in verantwoordelijkheid
tegenover de gemeenschap.
Op Soclaal-economisch gebied wil de N.U.
met handhaving van het eigen karakter der
Nederlandsche volkshuishouding in baar
samenbang met de wereldeconomie en haar
gerichtheid op het wereldVerkeer
1. Organische ordening der arbeidsgemeen-
schap zonder klassetegenstellingen
2. Vooropstelling van de belangen van het
gemeenebest boven die van den enkeling, met
erkenning van onvervangbare waarden der
persoonlijke zelfwerkzaamheicL;
3. Doelbewuste leiding van de voortbren-
ging en verdeeling van stoffelijke goederen;
4. Dienstbaar making van geld- en crediet
wezen aan de eischen der volkswelvaart;
5. Erkenning van den plicht van iederen
Nederlander om te arbeiden en van den pliciht
van het gemeenebest om iederen Nederlander
in den gemeenschappelijken arbeid te doen
deelen
6. Afweer van de proletariseering des volks
en versterking van de volkskracht o.a. door
bevordering van gezinsvorming en gezinswel-
vaart en bevordering van bezitsvorming voor
alien;
7. Versterking van den landbouw door loo
nend prijspeil en ordening van het grond-
gebruik
8. Persoonlijke verantwoordelijkheid ook
in het sociaal-economisch leven;
Op staatkundig gebied ijvert de N.U. voor
een sterk Nederlandsch volk, in nauwe ver-
bondenheid met de overzeesche gebieden.
Zij is overtuigd, dat een organische opbouw
van het Nederlandsche gemeenebest onder lei
ding van krachtig en besluitvaardig gezag
noodzajcelijk is.
De uitwerking van deze richtlrjnen zal zij
ter hand nemen, zoodra de tijd daartoe ge-
komen is.
Na de oproep, die in zijn kortheid eenigs-
zins vaag was, heeft het driemanschap, dat
zich geroepen gevoelt onder de omstandig-
heden, waarin ons land en volk zijn geraakt,
reeds spoedig zijn programma verspreid. We
vermeenen, dat ons volk hen daarvoor dank-
haar kan zijn. Wil de leiding de goede rich-
ting uitgaan, in Nederlandschen trant, dan
was het ook noodig.tdat de hand aan den
ploeg werd gestagen en we zijn van oordeel,
dat het ontwikkeld programma kan onder-
schreven worden door alle Nederlanders van
goeden wil. lUit de jongste redevoering van
den Rijkscommissaris, den heer Seys-Inquart,
is bij vernieuwing gebleken, dat de Duitsche
autoriteiten. aan Nederland geen politieke ont
wikkeling wenschen op te dringen, doch aan
het volk overlaten zelf den weg te banen, die
het bij de hervorming van het westelijk deel
van Europa zal hebben in te nemen. Natuur-
lijk zal er bij de nadere uitvoering van het
plan nog heel veel nader uitgewerkt moeten
worden, zullen er voorzeker bij de lezers nog
versohillende vragen bestaan of zijn gerezen,
waarop thans geen antwoord wordt gegeven.
Br zijn in dit verhand ook zaken, de ontwik
keling van ons land betreffende, waarvoor het
thans nog te vroeg is deze te stellen, nog min
der daarop antwoord te ontvangen. De per-
sonen die leiding geven aan de Nederlandsche
Unie staan ons echter door hun verleden borg,
dat zij daaraan een oplossing zullen weten te
geven in Nederlandsch nationalen geest.
Het programma streeft zonder tegenspraak
naar een opbouw van ons land en zijn bevol-
king en welvaart voor alien.
Er zullen aan de leiders ongetwijfeld zware
eischen worden gesteld, doch men mag ver-
wachten dat zij een helder inzicht hebben, om
ons land een plaats in de wereld te doen in-
nemen, die het niet al te ver verwijderd blijft
van de bevoorrechte positie die wij tot hiertoe
hebben ingenomen. Want, dat wij ons zullen
moeten aanpassen, dat wij in verschillend op-
zicht van lievelingswenschen zullen moeten
afzien, dat het Nederlandsche volk in al zijn
lagen tot versobering zal worden gedrongen,
moet nu toch wel al tot alien zijn doorgedron-
gen. Dit moet echter des te meer reden zijn
om zonder terughouding krachtig als een man
samen te werken, opdat het Nederlandsche
volk weer opbloeie tot een krachtige natie.
Het valt niet te ontkennen, dat wij dikwijls
hebben moeten betreuren gemakzucht, gebrek
aan belangstelling voor de algemeene belan
gen, algeheele onthouding, een voortleven in
een zelfzuchtige zelfgenoegzaamheid, waar-
door vele goede dingen achterwege moesten
blijven. 'Hoe steekt daar scherp tegenover af
de houding van onze Oosterbureh, die men
met trots oh hoort spreken over hun sterke
gemeenschapszin, hun eenheid, die tot sterkte
van het volk leidt en gelegenheid schept voor
het volvoeren van groote daden, onder een
Leider waarin zij vertrouwen stellen!
La at ons volk zich thans scharen achter het
driemanschap, dat ons volk nationaal wil op-
voeden en sterk maken.
Aan belangstelling ontbreekt het niet. Reeds
terstond stroomden er blijken van belangstel
ling binnen. De honderdduizend waren spoe
dig bereikt, de 200.000 zijn thans reeds over-
schreden. Dat wil wat zeggen op de enkele
dagen, die na den oproep gepasseerd zijn.
Maar daarbij moet het niet blijven. Alle
goedwillenden dienien van hun instemming te
doen blijken, opdat tegenover de bezettende
macht kan gewezen worden op het feit, dat
deze beweging gedragen wordt door een
breede schare van het Nederlandsche volk.
Dit is noodig, om te voorkomen dat anderen
zich als leiders zouden opwerpen, die inder-
daad niet de breede scharen van het volk
achter zich hebben. Allen die hechten aan
het voortbestaan, aan de welvaart vfa de
Nederlandsche natia- pehooren thans alle ge-
reserveerdheid van zich af te schudden en
zich uit te spreken, door hun adhaesiebetui-
ging in te zenden -aan het bureau van de
Nationale Unie te 's-Gravenhage, Alexander-
straat 20.
Teneinde toetreding voor een ieder moge
lijk te maken, is de minimum-bijdrage vast-
gesteld op 50 cent per persoon per jaar.
Op Nederlandsche wijze!
Na de inleiding van Mr. L. Einthoven op de
persconferentie van de .Nederlandsche Unie"
was er schrijft het Handelsblad gelegen
heid tot het stellen van tal van vragen betref
fende het programma. Daarbij werd o.a. de
vraag naar voren gebracht, of dit programma
aan de Duitsche autoriteiten ter goedkeuring
was voorgelegd.
iDeze vraag werd door Mr. Einthoven ont-
kenniend beantwoord. Wel is een bespreking
gevoerd met de hoogste Duitsche instanties,
waarin de algemeene richtlijnen werden be-
sproken, die de volkomen instemming hebben.
Het is zaak, dat de gedachten en wenschen
uit het volk zelf opkomen. Daartoe zal tevens
een uitvoerige propaganda noodig zijn. Deze
zal de gedachten van het driemanschap ver-
der uitdragen en toetsen aan wat in het
Nederlandsche volk leeft.
Het programma is het programma van
ons drietal, aldus Mri Einthoven, en wij zijn
er zeker van, dat er niets in staat, dat aan
de Duitsche overheid onwelgevallig zou zijn.
Deze stelt ook voorop, dat de organische op
bouw, dien het programma voorstelt, op
Nederlandsche wijze uit het volk zelf moet
opkomen.
Hierbij zal contact gezocht worden met an-
dere organisaties, die in dezen tijd eenzelfde
streven volgen. Gaame zal men daarmede
samengaan. Doch men wilde niet langer
wachten tot dit contact volledig gevonden
was, omdat de tijd dringt voor daden en lan
ger onderhandelen tijdverspilling zou zjjn.
Wanneer gezegd werd, dat zoowel individuen
als groepen zich kunnen aansluiten, dan
houdt dit niet de bedoeling in, dat politieke
groepen zich zouden aanmelden. Het drie
manschap wenscht geen conglomeratic van
politieke partijen. Anders is het met sociale
vereenigingen, die in eenzelfden geest wen
schen samen te werken.
Tegen bedrijfsconcentratie en
trustvoruriing.
Prof. Dr. J. E. de Quay beantwoordde de
vraag wat verstaan werd onder het program-
ma-punt van beteugeling van bedrijfsconcen
tratie en trustvorming. Dit betreft een be-
strijding van de in de laatste jaren te zeer
toegenomen sterke macht van bepaalde con-
centraties, die men in heel de wereld, maar
ook in Nederland heeft waargenomen en die
de welvaart van het volk in zijn geheel heb
ben benadeeld door een te sterke machtscon-
centratie van het bedrijfsleven in enkele han-
den. Dat zal moeten worden beteugeld. In
bepaalde vormen zal die concentratie natuur-
lijk wel noodig zijn, doch het is eisch de uit-
wasisen te bestrijden.
Jeugdbeweging.
Ook het streven naar eenheid der jeugd-
organisaties werd door Prof. De Quay nader
toegelicht. Beoogd wordt te komen tot een
nationale jeugdorganisatie, een voor jongens
en een voor meisjes. De onderlinge verdeeld-
heid, welke tot nu toe heerschte moet worden
hestreden, al zullen de versohillen op confes-
sioneele basis zooveel mogelijk gewaarborgd
blijven. Deze zijn een te zeer in ons volk
Oorspronkelijke roman van
WILLY WATERMAN.
(Nadruk verboden.)
37) Vervolg.
Mac Tavish wreef zich de beenige handen:
,,Uitstekend, Jones... laat dan dadelijk deze
oude wekkers in den wagen van mijnheer Mac
Donald brengen; stapel ze netjes op, dat hrj
er onderweg geen last mee krijgt!"
„En zoo, dat ik er geen verliezen kan!"
voegde Pete er aan toe, v66r de deur zich
sloot. De gedachte alleen, dat hjj een wek-
ker zou verliezen en dat dat natuurlijk juist
degene zou zijn, waar het kostbare papiertje
in zat, bezorgde hem kippenvel.
„Zullen we een oogje houden op het in-
laden?" vroeg Pete,-„dan kan ik tegelijk het
aantal tellen!" voegde hij er wraakzuchtig
aan toe, doch Mac Tavish scheen dat niet te
bemerken en ging hem voor naar de deur.
Vanaf de hooge steenen stoep sloegen'ze net
vlotte verloop Van de inscheping gade, en
Pete, die zich afvroeg, in welke van al die
wekkers wel het papiertje zitten zou, kende
maar 6dn angst, en dat was, dat er iemand
zou ontdekken, dat de oude en nieuwe wek
kers van hetzelfde merk waren en er een op-
merking over maken. Maar de fortuin lachte
Pete blijkbaar toe; dat mooht trouwens wel,
bedacht hij grimmig; het zaakje had hun al
genoeg gekost!
Toen de laatste wekker in den wagen werd
geladen, sehudde Pete Mac Tavish de hand
en klom achter het stuur. Daar, achter den
ronkenden motor, voelde hij zich veilig en hij
deed z66 vriendelijk, in zijn vreugde, den kost-
baren wekker in bezit te hebben, dat Mac
Tavish zich over den rand van den wagen
boog en hem uitnoodigde tot een spoedig
nieuw bezoek aan het Internaat voor Jonge-
heeren. Pete trapte het pedaal in, trok aan
de versnellingshandle, grijnsde tegen Mac
TaVish en verzekerde hem, dat hij er aan den-
ken zou. En omdat het geluid van zijn weg-
rijdenden wagen toch alles overstemde en
Mac Tavish achter hem verdween, voegde hij
er aan toe:
,,En voortaan zal ik het Internaat voor
Jongeheeren zorgvuldig uit den weg blijven,
oude heer!"
HOOFDSTUK XV.
De betrekkingen tusschen John en de
Venus van Milo.
De rit, die John te maken had, was op geen
stukken na zoo lang als die van Pete. En toen
Pete halverwege Liverpool tankte, met nog
een flinken rit in het vooruitzicht, reed John
het bordje voorbij, dat aangaf dat hij het doel
van zijn tocht had bereikt: Brunscombe.
John wist het adres van zijn man uit het
hoofd: hij had vier maanden lang met Lois te
zamen, elken dag de lijst onder de oogen ge-
had en het noemen van een voorwerp was
voldoende, om hem dadelijk een adres voor
den geest te laten komen. Het adres van den
eigenaar van de Venus van Milo was:
Perry K. Wilson,
Rose House,
Brunscombe.
Het systeem, dat ze tot dusver gevolgd
hadden, was uitstekend gebleken en John
week er niet van af. Brunscombe bleek een
klein stadje, niet ongelijk aan dat, waar de
eigenaar van de opgezette parkieten had ge-
woond en John zocht allereerst een restaurant
op, waar hij wat eten kon en het telefoonboek
nazien. Hij vond een gezellig uitziend hotel-
levend geestelijk goed dan dat men daar
dwingend aan voorbij kan gaan. Men is met
die eenheid reeds zeer ver gevorderd en bin
nen enkele dagen zullen daarover nadere
mededeelingen kunnen worden gedaan.
Deze drang naar eenheid brengt mee, dat
ook in ons onderwijs de nationale kracht sterk
zal moeten doordringen. Eisch hiervoor is de
vorming van leiders voor onze jeugd. Dit is
een der belangrijkste punten voor het kwee-
ken van den goeden nationalen geest onder
de jeugd, en met de vorming dier leiders zal
terstond worden begonnen.
M!r. Einthoven vulde daarbij nog aan, dat
gestreefd moet worden naar ordening van
zaken, die volkomen aansluit bij 't Nederland
sche volkskarakter. Het driemanschap wil
leiding geven, maar niet decreteerend voor-
schrijven: zoo en niet anders.
Op Nederlandsche wijze moet het eigen
volksbestaan langs eigen wegen opgebouwd
worden. Ware er edn persoon te vinden ge-
weest, waar het heele volk bereid zou zijn
zich achter te scharen, dan zou dit drieman
schap niet naar voren zijn getreden, doch die
man is er niet. Vandaar dat dit driemanschap
zich opwierp die taak van unificatie te ver-
vullen. Een raad van bijstand zal organisch
en corporatief worden gevormd. Deze zal
echter geen politieke personen bevatten.
Namen konden thans nog niet worden mede-
gedeeld.
De verhouding jegens deze secretarissen-
generaal is niet anders dan die van iederen
gewonen burger, die zich tot hen kan wenden
met vragen of met het verstrekken van ad-
vies. Het is geenszins de bedoeling een inter-
mezzo-regeering te vormen, maar toch is het
wel mogelijk invloed te oefenen op de ontwik
keling van bepaalde maatregelen en de voor
bereiding daarvan.
Het zal moeten blijken, of de invloed welken
de Nederlandsche Unie beoogt, groot kan zijn
of niet. Dit is tevoren niet te zeggen, doch
hangt af van de instemming, die het streven
van het driemanschap onder het Nederland
sche volk vindt.
R.K. boeren, tuinders en metaalbewerkers
scharen zich achter de N. U.
De Katholieke Nederlandsche Boeren- en
Tuindersbond heeft aan de Nederlandsche
Unie het volgende telegram gezonden:
,,De Katholieke Nederlandsche Boeren- en
Tuindersbond, omvattend 77.000 leden, daar
toe speciaal gemachtigd door de gewestelijke
organisaties, betuigt zijn sympathie met het
initiatief van de Nederlandsche Unie en koes-
tert de verwachting, dat alle iandgenooten
zich daarin mogen samenvinden voor den op
bouw van een schoone toekomst.
Van den Nederlandschen R.K. Metaalbe-
werkersbond ontving de Nederlandsche Unie
een telegram, dat luidt als volgt:
,,Aan de Nederlandsche Unie".
Het hoofdbestuur van den Nederlandschen
R. K. Metaalhewerkershond, vertegenwoordi-
gende ruim 23.000 R. K. metaalbewerkers, op
Zaterdag 27 Juli 1940 in vergadering bijeen,
kennis genomen hebbende van de tot stand
koming van de Nederlandscjie Unie, juicht
deze tot stand koming van harte toe, betuigt
daarmede zijn voile instemming en zegt spon-
taan algebeele medewerking toe."
Unie ruime weerklank. Ook Zeeuwsch-Vlaan
deren moet zich laten hooren.
Met dit doel worden dezer dagen in alle ge-
meenten in Zeeuwsch-Vlaanderen lijsten ter
teekening neergelegd waardoor aan alle
inwoners de gelegenheid wordt gegeven
met hun handteekening van hun instemming
met hat streven der Nederlandsche Unie te
doen blijken. i j
Door aanplakking van de reeds gepubliceer-
de oproep van het driemanschap Einthoven,
Linthorst Homan en De Quai tot aansluiting
wordt dan de bevolking van Zeeuwsch-Vlaan
deren nog eens opgewekt zich in zoo groot
mogelijken getale voor de Nederlandsche Unie
uit te spreken.
Voor het programma, alsmede voor het
zich opgeven a 1 lid der Unie, wordt ver-
wezen naar de bladen.
DISTRIBUTIE.
Men bericht ons:
Reeds weken lang wordt van meerdere zij-
den bfl ons Nederlandsche volk aangedron-
gen om zich te hervinden en zich aaneen te
sluiten tot het gaaf houden van onze Neder
landsche volksgemeenschap.
Geen stem bleek tot voor kort te spreken
tot en voor het geheele volk.
Thans vindt het geluid der Nederlandsche
tje, parkeerde zijn wagen er voor en trad
binnen. Het restaurant was klein, maar heel
gezellig. Door de hooge ramen vielen groote
plekken zon naar binnen, die een huiselijk
aanzien gaven aan het interieur, met de oude
Windsor-meubelen. John zocht een gemak-
kelijken stoel uit en zonk er in neer.
Dadelijk kwam een kellner op hem af, die
zijn servet over het tafeltje haalde en afwach-
tend bleef staan. Johwkeek op zijn horloge.
Het was half een. Het was uitgesloten, by
iemand's particuliere woning te komen aan-
loopen v66r op zijn vroegst drie uur in den
middag en dus besloot hij, den tijd in dit
restaurant dood te slaan en zijn zending zoo
goed mogelijk voor te bereiden. Hij besliste
een aperitif en vroeg om het telefoonboek.
Beide werden hem spoedig gebracht en hij
verdiepte zich in het kleine boekje. Maar hij
zocht vergeefsch. Ditmaal scheen de man,
dien ze hebben moesten, eens geen telefoon te
hebben. Hij sloeg het boekje dicht en vroeg
om het adresboek. Dat bracht hem natuur
lijk succes en John vond den heer Perry Wil
son, V.C. vermeld als gepensionneerd kolonel
van het Engelsch-Indische leger. Behalve die
aanduiding van het Victoriakruis stonden er
nog een heele reeks eervolle vermeldingen en
onden in afkortingen achter zy'n naam en
John trok een bedenkelijk gezicht. Het was
ongetwijfeld een van die ijzervreters, die hun
leven in Indie hebben doorgebracht, er hun
carriere hebben gemaakt en nu in het Oude
Engeland rustlg leven.
Hij riep weer den kellner, bestelde een
tamelgk uitgebreide lunch en vroeg hem of hij
den heer Perry Wilson kende. De kellner
knikte en glimlachte:
Kolonel Wilson? Ja, zeker mijnheer, ieder-
een kent hem hier. Hij woont op een klein
landgoed, een eindje hier vandaan. Rose House
heet het, een huis, heelemaal in Indischen stijl
gebouwd. Het is een mooi huis, mijnheer!"
John interesseerde zich niet bijzonder voor de
aesthetische waarde van het huis van kolonel
Perry en zijn volgende vraag was, of de kolo
nel soms standbeelden verzamelde of zooiets.
De vraag kwam den kellner blykbaar nogal
zonderling voor.
„Welnee, mynheer... niet dat ik weet; het
is een heel aardige man van een jaar of vijf
en zestig, hij is nog niet zoo lang hier in En
geland, twee jaar geleden is hij met zijn vrouw
uit Britsch-Indie hierheen gekomen. Het
eenige, wat hy verzamelt, voor zoover ik weet,
zijn wapens; hy heeft zijn huis vol met wapens
van alle mogelijke uithoeken van de aarde.'
John peinsde een kort oogenblik; het kon
heelemaal geen kwaad, als hij den kellner iets
vertelde
,,'Kijk eens hier," zei hij, „ik moet voor een
groote klant van me een goed beeld van de
Venus van Milo te pakken zien te krijgen; er
zijn er wel, maar die vindt mijn client niet
goed genoeg. Ik ben handelaar in kunstVoor-
werpen, zie je?"
De kellner boog ten bewijze, dat hij het be-
greep.
,,Nu heeft de kolonel in zgn tuin een prach-
tig beeld van de Venus van M[ilo, en ik wil
dat van hem zien te koopen. Nu wilde ik
alleen maar weten of de kolonel om de een
of andere reden daar iets tegen zou kunnen
hebben
De kellner dacht na, zijn blik gevestigd op
het eiken plafond.
„Neen, mynheer", zei hy dan en sehudde
langzaam het hoofd, ,,ik zou niet weten, waar-
om niet, als de prijs redelijk is; de kolonel is,
zooals ik al heb gezegd, een heel aardige man
en zulk een groote voorliefde voor kunst heeft
hy, geloof ik, niet!"
Hij glimlachte, terwijl hij het zei en John
knikte tevreden. De kellner ging weg, om de
bestelde lunch te halen en John zette het on-
derwerp Venus van zich af, om aan andere
dingen te denken. Hoe zou, Pete het er af
brengen en wat deed Lois op het oogenblik?
Lois had van hen alien het gemakkelijkste
baantje gekregen, daar had hij wel voor ge-
zorgd. Ten eerste was het plaatsje, waar ze
heen moest, het minst verre van alle drie en
De Burgemeester van THRNEfUZEN maakt
bekend, dat op Donderdag 1 en Vrijdag 2
Augustus a.s. de nieuwe brooddistributiebon-
boekjes zullen worden uitgereikt door den
Distributiedienst, Vlooswijkstraat 34, op ver-
toon van de stamkaarten van alle gezinsleden.
Hierby zullen tevens de rantsoenkaarten voor
rystemeel ten behoeve van kinderen beneden
4 jaar worden verstrekt.
De Burgemeester voomoemd,
P. TE1LLEGEN.
VERGADERING VAN DE N. S. B.
In de groote zaal van het Concertgebouw
te Amsterdam, heeft de N.S.B. in Nederland
Donderdagavond een vergadering gehouden,
welke aansloot op de vergadering welke de
vorige week werd gehouden.
Nadat Ir. Huygen de vergadering had ge-
opend werd allereerst gesproken door den
heer Schout van Dieren, gewestelijk leider
van den nationalen jeugdstorm, die zeide, dat
op 1 Januari 1940 ons land 737 jeugdvereeni-
gingen telde, de sportvereenigingen niet mee-
gerekend. In het komende nieuwe Groot
Nederland zal slechts den jeugd-beweging be
staan, de nationale jeugdstorm. Daarin zal
plaats zijn voor de jeugd van de 17 provin-
cies van Dietsehland.
Het woord was hiema aan den heer C. van
Geelkerjcen, den plaatsvervangenden leider
der N.S.B., die direct aanving met de behan-
deling van de vragen, welke de vorige week
niet konden worden beantwoord.
Op de vraag kan het Wilhelmus als volks-
lied niet vervangen worden door het Wien
Neerlands bloed, werd geantwoord: het Wil
helmus is het oudste volkslied der wereld er,
teekent den strijd van een volk. Thans zingt
de N.S.B. het eerste vers niet meer, doch wel
het zesde. Het Wien Neerlands Bloed kan
niet, althans nu nog niet, het Nederlandsch
volkslied worden genoemd.
De weerbaarheidsafdeelingen der N.S.B.,
aldus bleek uit het antwoord op een volgende
vraag, zyn niet gewapend.
Een vraag over oudersdomspensioen ont-
lokte den heer Van Geelkerken de mededee-
ling, dat de N.S.B., indien de leiding van den
staat in haar handen komt zal zorgen voor
ouderdomspensioenen voor een ieder die hard
heeft gewerkt. Zij die thans storten bij de
vrijwillige ouderdomsverzekering doen ver-
standig hun stortingen te blijven doen.
De NjS.B. is bang voor onze kolonien.
ten tweede leverde het aankoopen van een
kandelaar minder moeite dan dat van een
ouden wekker of van een tuinbeeld van Venus.
Hij maakte snel een korte berekening:
Lois had de plaats van bestemming kunnen
bereiken voor elf uur in den morgen... zeker
in haar snelle, roode wagentje. Als alles goed
verliep, had ze op het oogenblik den kande
laar al in haar wagen en was ze op weg naar
huis. En Pete(?
Terwijl de kellner hem zijn soep voorzette,
verscheen een uitdrukking van waardeering
op zyn gelaat. De sympathie, die hij van het
eerste moment voor Pete had gevoeld, was
juist gebleken. Pete was een prachtkerel, de
wyze waarop hij de situatie had gered, door
eerst Bealie met zijn Igst in handen te krij
gen, toen alles verloren scheen en later den
toestand in hun voordeel te keeren, toen de
brigadier in den kelder bij Bealie verscheen,
dat waren staaltjes van tegenwoordigheid van
geest en moed geweest, die hij op prijs stelde.
Hoe zou Pete het maken met zijn wekker?
John had er geen flauw idee van, dat de
wekker in een internaat stond, beheerd door
Mac Tavish, tezamen met honderd drie en
veertig andere wekkers, anders zou de ge-
amuseerde trek op zijn gelaat wel hebben
plaats gemaakt voor een bezorgde.
Maar zijn vertrouwen in Pete's handigheid,
de overtuiging, dat Lois zich ook wel zou
weten te redden, en het besef, dat de taak,
die voor hem lag, geen groote moeilijkheden
opleverde, deed hem zijn uitstekende lunch
met smaak verorberen.
Toen hy klaar was en een sigaret had op-
gestoken, was het even over half twee. Bui-
ten het restaurant was alles stilbijna
geen verkeer ging er door de zonnige straten;
een vliegmachine ronkte hoog boven in de
diepblauwe lucht; trage vliegen zoemden in
het restaurant. Hij kon eigenlijk heel goed
een ritje maken in dat schitterende weer, in-
plaats van hier binnen te bUjven zitten!
(Wordt vervolgd.)
