ALBEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSClhVLAANDEREN
De Erfenis van een Zonderling.
No. 10.090
MAANDAG 22 JULI 1940
80s Jaargang
Minder praten - meer doen
Feuilleton
Binnenland
Borende Kiespijn
o
TER NEUZENSCHE
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Temeueen f 1,35 per 3 maanden Bui ten Temeuzen
fr. per post 1,65 per 3 maanden By vooruitbetaling fr. per post f 6,per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,10, overige landen 2,45 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleem by vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firrna P. J. VAN DE SANDE
OUtO 88150 TELEFOON No. 2018.
ADVERTENTIENVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTI6Nper 5 regeis 50 oent by vooruitbetaling.
Grootere letters en cli che's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar Is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de ultgave.
DIT BLAD VERSCHUNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Nieuwe opbouw met oude elementen Is uit
den booze.
Xijd voor politieke constructles is nog
niet gekomen.
Twee interessante feiten tschrijft een
medewerker van de laatste dagen kunnen
tegenover elkaar worden gesteld en zijn ken-
merkend voor de stroomingen in ons volk:
het initiatief van Ir. Fentener van Vlissingen
en dat van Mr. Linthorst Homan. Men kent
de poging van den heer Linthorst Homan om
tot een meer nationale eenheid te geraken,
een poging die hij trouwens reeds voor den
oorlog in Nederland had aangevangen en
thans met verdubbelde energie heeft aangevat.
Deze poging op zichzelf uiterst lofwaar-
waardig en getuigend van een groote liefde
voor ons volk is volkomen mislukt, de
nauweiijks gevormde groep is weer ontbonden,
nog voor zij met haar werkzaamheid kon aan-
vangen. Hoe kwam dit en welke fouten heeft
men gemaakt, dat een met zooveel geestdrift
opgezet plan, zoo spoedig in het water is
gevallen.
Mr. Linthorst Homan het blijkt ook dui
delijk uit zijn brochure heeft ongetwijfeld
gewild Nederland in te schakelen in de nieuwe
ordening van Europa en heeft daarvoor, met
behoud van het Nederlandsch karakter, de
nieuwe wegen willen gaan. Maar zijn bro
chure getuigt er ook van, dat die nieuwe
wegen niet volkomen duidelijk zijn; het blijft
meer bij het nadruk leggen op de fouten van
het verleden en het getuigen van den goeden
wil nieuwe wegen te gaan. Waarin de nieuwe
wegen echter zullen bestaan is echter niet
aangegeven. Mr. Linthorst Homan wijkt hier-
in niet af van wat zoovele goedwillende Ne-
derlanders in deze dagen zeggen en schrijven;
de wil is aanwezig, maar de weg wordt niet
gezien.
Dat onder deze omstandigheden toch weer
gestreefd is naar een .program" en dat con
tact is gezocht met de oude politieke partijen,
is natuuriyk; het gebrek aan geestelijlken en
constructieven inhoud ook van deze poging,
deed als vanzelf grijpen naar wat de oude
politieke partijen nog te bieden hadden. Op
zichzelf behoeft daarin nog niets verkeerds
te zijn; het is ongetwyfeld niet zoo, dat het
oude niets goed meer zou bevatten. Integen-
deel, er is ons uit Se traditie gegroeide volks-
bestel veel wat behouden zal kunnen blijven
en een ruggegraat ook in de nieuwe toestan-
den zal kunnen zijn. Maar verkeerd is het,
wanneer het oude partij-apparaat zij het ook
op den achtergrond, of in vermomden vorm,
weer te voorschijn gehaald zou worden. Want
de algemeen erkende fouten van ons politiek
verleden, kleven juist aan deze partij-politiek.
De diepere grond echter, waarom deze poging
mislukt is, ligt hierin dat ons volk zyn poli-
tieken vorm nog niet gevonden heeft. Het
gist aan alle zijden men wil wel het oude
los laten, maar schrikt in den grond toch voor
de diaad terug en de nieuwe stijl waarnaar
men ijverig zoekt, is nog niet geboren.
Daaruit volgt dan ook onvermijdelijk, dat
het nog te vroeg is om tot een uiteindelgken
politiefken vorm voor ons volksbestel te wil
len komen; bij alle pogingen die men in deze
richting aanwendt, sleept men steeds een
deel van het oude mee, omdat de bezielende
nieuwe weg nog niet gezien, of, zoo zij al door
enkelen gezien wordt, toch nog niet algemeen
wordt aanvaard.
Hiertegenover staat een initiatief alsdat van
Mr. Fentener van Vlissingen. Het heeft geen
politieke beteekenis, evenmin als de pogingen
welke thans worden gedaan en voor een
belangrijk doel reeds zijn geslaagd om tot»
herordening van de pers en een nieuwen geest
in de pers te komen, of als de concentratie
op sportgebied, of de pogingen welke worden
gedaan om tot een agrarische opbouw te
geraken.
Oorspronkeiyke roman van
WILLY WATERMAN.
(Nadruk verboden.)
34) Vervolg.
,Maar het mooiste komt nog! Op het
oogenblik, dat we weg wilden gaan, met
Mephisto in onze armen, kwam de heer des
huizes thuis. Hy ziet het beeldje en vraagt
san zgn vrouw, wat er aan het handje is.
Het was een klein, verschrompeld kereltje en
by vroeg het schuchter. Hij kreeg natuuriyk
ten antwoord, dat het ons was cadeau gedaan
Hij staat een tijdje met ontstelde oogen van
ons naar het beeldje en van het beeldje naar
ons te gluren, rukt het dan uit John's armen
en rent ermee de trap op. Groote conster-
natie, dat begrijp je! De bedienden werden
erby gehaald. de butler, de lakeien, de heele
troep gLng 0p naar den heer des huizes.
Ik begon toen al een beetje vermoeden te krij-
Sen, maar een tijdje later wist ik het pas
zeker...
•Wat?" informeerde Pete.
"Gek... zoq malend als een dronken kip...
hij was niet gevaarlijk of zoo, alleen... hij was
vroeger arm geweest, ik hoorde dat later in
een herberg in de buurt, toen hij plotseling
rijk werd, zat hij, ooorloopend in angst, dat
lemand hem dat af zou nemen. Hij heeft nu
een idee fixe, dat ieder, die in zijn buurt komt,
her een of ander van hem wil gappen. Zielig
kereltje... Maar met dat al moesten wy dat
beeldje hebben, daar viel niets aan te doen. En
toen ze den heer des huizes niet konden vin-
den en wij zeiden, er gaame een flink bedrag
Al deze pogingen zijn eveneens geboren uit
den wil om het Nederlandsche volk te bezielen
met een nieuwen geest, om het behoud van
wat hier historisch gegroeid is, toch zich in
te schakelen in de komende nieuwe orde.
Maar zij houden zich niet bezig met politieke
constructies, waarvoor de tijd nog niet ge
komen is; de menschen, die deze pogingen
ondememen vatten de opbouw van het nieuwe
aan in hun onmiddellijke omgeving en bren-
gen in de nieuwe organisaties, onder nieuwe
leiding, de geest die naar hun beste inzicht
de nieuwe wegen voor Nederland zullen
openen.
En de hoop is gewettigd, dat juist uit deze
nieuwe organisaties, uit dit onderling samen-
werken en zoeken naar nieuwe wegen, ook
tenslotte de politieke vorm geboren zal wor
den, die geschikt zal zijn voor het Nederland
sche volk in dezen tyd.
Een nieuw gebouw moet opgetrokken wor
den uit nieuwe bouwsteenen; zoolang deze er
niet zijn trachtte men niet de kap van het
gebouw te zetten. En bouwen met oude stee-
nen beteekent, dat tenslotte het geheele ge
bouw ineen zal storten.
DE HUIDIGE TAAK VAN DEN
RIJKSpJEMIDDELAAR.
Mr. Ir. A. W. Quint, secretaris van den
Hoogen Raad van Arbeid en van de rgksbe-
middelaars, heeft aan het Vaderland interes
sante mededeelingen gedaan omtrent de hui-
dige regeling van arbeidsgeschillen.
„Wij werken", aldus de heer Quint, op het
oogenblik volgens het besluit van den voorma-
ligen opperbevelhebber van land- en zee-
macht, waarbij per 24 Mei de inschakeling
van rijksbemiddelaars bij geschillen over ar-
beidsvoorwaarden wordt geregeld.
V06r dat dit besluit afkwam, hield het col
lege zich alleen bezig met geschillen, indien
de meeningsversohillen zich z66 toespitsten,
dat met staking werd gedreigd. Dan had men
dus alleen met organisaties van werknemer3
tegenover werkgevers te doen. Per jaar wer
den ongeveer 200 kwesties aanhangig gemaakt
waarbij dan in ongeveer 60 tot 70 gevallen
bemiddelend werd opgetreden. Verplichte ar
bitrage kende ons land toen slechts alleen op
het gebied van den landbouw.
Aangezien dit bedrijf met overheidssteun
werkte wij herinneren aan het landbouw-
crisisfonds en de loonen in dit bedryf soms
zeer laag waren, gold alleen voor dit bedrijf
verplichte arbitrage.
Door het besluit van den vroegeren opper
bevelhebber veranderde de geheele situatie.
De mogelijkheid werd geschapen om in een
collectieve arbeidsovereenkomst tusschentijds
wijzigingen aan te brengen, wat vroeger uit-
gesloten moest worden geacht.
Voorts kan een-werknemer in een ondeme-
ming, wiens loon na 9 Mei in onredelijke mate
is verlaagd of wiens arbeidsvoorwaarden na
dien datum belangrjk ongunstiger zgn ge-
worden zich eveneens tot het college richten
met een verzoek om in te grijpen. En dan js
er ten slotte nog de belangrijkste verande-
ring, namelijk, dat het college het recht heefi
gekregen om een voor beide partijen bindende
regeling voor te schrijven, indien de pogingen
om te bemiddelen niet slagen en een van de
beide partijen weigerachtig blijft om het ad-
vies van het college te aanvaarden.
Het gevolg van deze bepalingen is, dat het
college van rijksbemiddelaars zich thans niet
meer bezig houdt met dreigende stakingen,
maar met de behandeling van een groot aan-
tal klachten van individueele werknemers of
van gezamenlijk personeel van een onder-
neming. Sinds het in werking treden van het
besluit van 24 Mei, in den tijd dus van ruim
zeven weken, zijn er reeds 672 gevallen onder-
zocht en in behandeling genomen.
voor over te hebben, als we dat beeldje kon
den meenemen, kregen we de uitnoodiging, te
blijven dineeren; de heer des huizes kwam al-
tijd wel te voorschijn, als hij de gong hoorde.
Nu, er waren heel wat dingen, die ik liever
deed, dan bij die lui blijven eten, maar er zat
niets anders op, dus namen we de invitatie
aan. Ik zal de rest van het verhaal kort ma-
ken: het werd elf uur, v66r eindeiyk het
beeldje was gevonden, toen de oude baas
kwam eten, wou hy niet zeggen, waar het
verborgen was en het duurde van na het diner,
dat is van kwart over negen tot kwart voor
elf, voor zijn echtgenoote hem er toe over
haalde, de bergplaats mede te deelen... het
zat in een oude auto in de garage. Dus dat is
dat!"
Pete keek op en zag de smalle plekken
gouden lioht, die de zon nu op den parket-
vloer wierp:
Juist... maar zouden we nu niet beter doen
de drie overige zaken op te snorren... de th'd
dringt... Bealie is voortvluchtig."
John knikte:
„Ik heb een voorstel, dat me goed lgkt:
we moeten Bealie als we kunnen, den pas af-
snijden... als we nu ieder van ons eens op een
doel afstevenden? Dan hebben we kans, alle
drie de resteerende voorwerpen in eens te
pakken te krijgen, de wekker, de kandelaar
en dat tuinbeeld... is er een, of zyn er twee
bij, die niet lukken, dan kunnen we in elk ge-
val de lui waarschuwen, het niet aan een an
der af te staan, zonder het ons te laten weten,
of iets dergelijks... als we Bealie maar dwars-
boomen, dat is op het oogenblik de hoofd-
zaak... en hoe vlugger dat gebeurt, hoe
beter... we moeten het zekere voor het on-
zekere nemen... Goed?"
De anderen stemden onmiddellgk toe.
,,Prachtig!" zei John, ,,we hebben alle drie
een wagen, die van jou zal onderweg toch
niet zgn motor verliezen, of zooiets, Pete?"
De vakbonden maken nu nog slechts spora-
disch kwesties aanhangig; ten hoogste onder
steunen zij verzoeken van groepen arbeiders
of van individueele arbeiders.
Bovendien is gebleken, dat de bemiddeling
veel vlotter aanvaard wordt dan vroeger. De
stok achter de deur. de bindende regeling, die
kan worden voorgeschreven, mist zijn preven-
tieve werking niet.
De klachten over verlaagde loonen worden
met groote zorg op hun redelijkheid onder-
zocht. Het is alleszins begrijpelijk, dat veel
werkgevers, die hun reeds ontslagen personeel
weer in dienst hebben moeten nemen, loons-
verlaging hebben ingevoerd. De werkgevers
zullen dan echter aan de hand van boeken en
bescheiden moeten aantoonen, dat zulk een
verlaging niet alleen voor het oogenblik rede-
lyk. maar ook in grooter verband absoluut
noodzakelijk is.
Wanneer dus een bloeiende zaak onder in-
vloed van de tijdsomstandigheden een tydehjke
inzinking vertoont, waarvan redeiykerwys
mag worden aangenomen, dat die spoedig
voorbij zal zijn, dan is het uiteraard niet
rechtvaardig, dat de loonen direct aanzienlijk
verlaagd worden.
Het zijn evenwel niet alleen klachten van
werknemers, die aan het college worden
voorgelegd. Heel dikwijls wenden ook de
werkgevers zich, vddr zij hun plannen tot ver
laging der loonen ten uitvoer brengen, tot het
college om prae-advies.
Het college van rykSbemiddelaars werkt
zeer nauw samen met de arbeidsinspecties.
Zooals het college bij de beoordeeling van de
loonen dikwijls de financieele resultaten van
een ondememing in oogenschouw moet nemen
zoo moet de arbeidsinspectie bij het beoordee-
len van aangevraagde vergunningen om de
werktyden te wijzigen met de redelijkheid van
de nieuwe loonen rekening houden.
Zooals men ziet, heeft het college het op
het oogenblik zeer volhandig met tallooze
kleine loonkwesties. Of liever: het is niet
alleen het college van vier rijksbemiddelaars,
dat het met deze kwesties druk heeft. Dit co\-
lege geeft natuurlijk de richtlijnen aan en
neemt de beslissingen. Maar de ambtenaren
van den dienst moeten de kwesties onderzoe-
ken, het materiaal bijeenbrengen en" het ge-
reed maken voor het brengen van adviezen en
het nemen van besluiten.
GEWEZEN RICHTING.
Nadat in het begin van de vorige week het
Nederlandsche Verbond van Vakvereenigingen
onder de bewindvoering was gesteld van den
heer Woudenberg, den leider van het Natio-
naaHSocialistische Arbeidsfront, is, schrijft de
N. R. Ort., de week ermee geeindigd, dat de
Sociaal-democratische arbeiderspartij, de Re-
volutionnair-socialistische arbeiderspartij en
de Communistische partij Nederland onder het
beheer zijn gebracht van Mr. Rost van Ton-
ningen, den hoofdredacteur van het Nationale
Dagblad.
In allebei de gevallen heeft de Rijkscommis-
saris zgn ingrgpen daarmee verklaard, dat de
besturen van de genoemde organisaties geen
waarborg boden voor de noodige samenwer-
king, positieve samenwerking met de betrok-
ken instanties van den Rijkscommissaris, zoo
als het in het eene geval heet, de gewenschte
Duitsch-Nederlandsche samenwerking op de
gebieden van den wederopbouw, van de werk-
loosheidsbestrijding en van de verheffing van
de sociale positie van de breede lagen der
Nederlandsche bevolking, in het bijzonder van
de arbeiders, waarvan in de tweede verklaring
sprake is.
In de verklaring ten aanzien van de vak
bonden wordt er vooral de nadruk op gelegd,
dat de algemeene houding van de leiding van
het Verbond, berustende op beginselen, welke
met de jarenlang gehuldigde politieke, op
klassenstrgd gerlchte, doelstelling van het
"Verbond en met zijn tot het begin van den
oorlog onderhouden nauwe betrekkingen met
„Verlies jij het zaagsel in je hoofd maar
niet!" merkte deze verontwaardigd op, ,„ik
ken mijn wagen!"
John lachte:
,,Ja, ik ook, daarom vroeg ik het!"
Lois onderbrak het gevecht, door te vragen,
welke van de drie wegen haar was toebedeeld.
John dacht even na.
„Jg gaat af op den kandelaar, Lois!" zei hy.
„Het adres weet je?" Lois bevestigde dat en
noemde het op, om het te bewijzen.
,JDan neemt Pete den wekker, of nee, Pete
en ik gooien kruis of munt, wie den wekker
en wie het tuinbeeld neemt. (Lois... opgooien."
Lois hield het geldstuk in haar hand en
keek de twee aan.
„Valt het munt, dan heeft John de wekker;
valt het kruis, dan heeft John het tuinbeeld!"
zei ze.
Het muntstuk viel kruis en John zag zich
het veroveren van de Venus van Milo toege-
wezen.
,,Weet je je adres van de wekker?" zei
John. Pete schudde het hoofd:
„Geef me liever alle drie de adressen, dan
weet ik, als het noodig is, waar ik elk van
jullie vinden kan. Je kunt niet weten..."
John schreef snel de drie adressen op een
papiertje uit zijn zakkalender, onderstreepte
dat, wat Pete moest hebben en stak het ka-
lenldertje weer in zijn zak.
..Ziezoo!" merkte hij op, „laten we gaan!"
Ze gingen, na eerst de ramen boven be heb
ben gecontroleerd en den sleutel van de ach-
terdeur aan Pete te hebben gegeven, voor ge
val die het eerst terug was. Vijf minuten later
draaiden drie wagens na elkaar den weg naar
Londen op. Een groote blauwe, die duidelijk
de sporen vertoonde van een recente botsing,
reeld voorop; een oud type two-seatertje, be-
stuurd doer een lange jongeman en een klein
rood racewagentje, met een beeldmooi meisje
erin, volgden op korten afstand.
het intemationale marxisme, niet in overeen-
stemming is te brengen met de nationaal-
socialistische opvattingen. Ten aanzien van
ae politieke partijen komt, na de vermelding
van hun klassenstrijdmentaliteit en hun in
temationale verbindingen, de klemtoon voor
al te liggen op den invloed, welke zij van de
onder leiding van Franschen en Engelschen
staande intemationalen ondergingen en de
hetze, welke zij systematisch tegen het na-
burige Duitsche Rijk en het nationaal-socia-
lisme hebben gevoerd.
De organisaties als zoodanig worden dus
niet opgeheven. De Rijkscommissaris erkent,
dat de vakverbonden in Nederland op toon-
aangevende wijze bij" de ontwikkeling van het
sociale leven betrokken zijn, een terrein
waarop de arbeid ook hemzelf bijzonder ter
harte gaat. Het is niet de bedoeling de reeh-
ten en aanspraken, welke de Nederlandsche
arbeider tegenover de vakorganisaties heeft
verworven en waarvoor hij jarenlang zijn bg-
dragen heeft gestort, prijs te geven of de
sociale voorzieningen der vakvereenigingen af
te breken. Deze moeten in vollen omvang be
houden en bovendien zooveel mogelijk uitge-
breid of verbeterd worden. Vandaar odk de
benoeming van contactcommissarissen bij het
Christelijk Vakverbond, de Nederlandsche
Vakcentrale en het R.K. Werkliedenverbond,
waar de besturen normaal in functie blgven.
Ook ten aanzien van de S.D.A.P. zal het
een van de belangrijkste taken van den aan-
gestelden commissaris zgn, de sociale waar-
den en instellingen, die in de verschillende
organisaties van deze partiji voorhanden zijn,
voor de leden te behouden en bovendien
onder gebruikmaking van de zich thans
voordoende nieuwe mogelijkheden nog aan
zienlijk uit te breiden. In den loop van de
uitvoering van de genomen maatregelen zal
den arbeiders gelegenheid geboden worden,
zich uit eigen krachten een nieuwe leiding
te geven, welke, zooals het in de verklaring
van den Rijkscommissaris heet, de groote
idealen en doeleinden van de pioniers van het
Nederlandsche socialisme zal kunnen ,ver-
wezenlijken, iets wat totdusver sterk werd
benadeeld door „de intemationale verwate-
ring" en „den rassenvreemden invloed",
waaronder de sociaal-democratische partijen
stonden.
De organisaties, welke de in den afgeloo-
pen week door den Rijkscommissaris geno
men maatregelen betreffen, %vorden, meldt
de N. R. Crt. op, dus niet opgeheven. Maar
wie goed leest, beseft, dat zij natuurlijk ook
niet op de oude wijze zullen blgven voort-
bestaan. Dat heeft trouwens rar. Rost van
Tonningen Zaterdagavond reeds in zgn radio-
rede bevestigd. Er is aan deze zaak een uit-
en inwendige kant en beide hangen nauw met
elkander samen.
In zijn rede van Vrijdagavond heeft Hitler
gezegd, dat zonder het werk van de (Duit
sche) nationaal-socialistische partij alle voor-
waarden voor de wederopstanding van het
Duitsche Rijk zouden zijn komen te vervallen
en dat zij bovendiien aan den strijd ook de
basis eener wereldlbeschouwing gegeven
heeft. Uit deze woorden blijkt nog eens
weer de groote organisatorische beteekenis,
welke aan de eene partij van het Duitsche
Rijk wordt toegekend, maar dat de vervulling
van haar organisatorische taak ook weer
afhankelijk wordt gesteld van hare ideologie.
Deze woorden zijn ook voor ons van betee
kenis, nu het verloop van den oorlog het wel
reeds zeer waarschijnlijk maakt, dat wij bij
den vrede, die hem zal beeindigen, binnen de
Duitsche levensruimte zullen blijken te lig
gen, waarin wij bij alle eerbied voor ons natio
nale karakter en onze zelfstandigheid, in de
wezenlijke dingen ook wel steeds de leiding
van het Duitsche Rijk zullen hebben te
volgen.
Wij moeten ons er rekenschap van geven,
dat ook daar waar ons uitdrukkelijk de vrij-
heid gegeven wordt tot eigen beslissing over
onze eigen zaak, wordt vetondersteld, dat
wij van deze vrijheid een gebruik zullen
HGGFDSTUK XIV.
Waarin Pete zich te goed kan doen
aan wekkers.
Toen Pete den weg insloeg, die naar Liver
pool leidde, was hij in een van die gezegende
stemmingen, die zich by uitstek leenen voor
het doen van ontdekkingsreizen. Ten eerste
droeg hij het besef met zich mede, dat hij een
verliefd man was. Er zijn menschen, die zich
daardoor laten temeerslaan, overtuigd van
het hopelooze van hun liefde. Doch Pete had
in zgn leven vele zonderlinge zaken zien ge-
schieden en, grenzelooze optimist als hij was,
achtte hij het niet onmogelijk, dat zelfs een
meisje als Lois nog eens iets in hem zou zien...
Had niet Flip Flabberty, de grootste ezel met
flapooren, die ooit was geboren, zich verloofd
met Pat Hidestone, het mooiste meisje, dat
ooit op de planken van het Grand Theatre
had gestaan Als dergelijke dingen mogelijk
waren, dan was voor hem ook nog niet alle
hoop verloren, oordeelde Pete en met dat be
sef drukte hij zijn voet op het gaspedaal en
schoot over den weg.
Het was een dag, geschapen voor avontu-
riers. Al de dagen, dat hij nu tot de firma
Crofts en Co. behoorde, er vrijwillig deel van
uitmaakte, waren de goden van het weer met
hem geweest en zelfs het Lot knipoogde hem
vriendelijk toe. Nog slechts drie voorwerpen
restten er, Bealie was bijna onschadelijk ge
maakt, hun rug was gedekt, na de laatste
coup zou het succes aan hun zijde zijn!
Pete vischte het papiertje uit zgn zak en
las zijn adres nog eens:
F. L. Mac Tavish,
694 Manchester Road,
Liverpool.
Mac Tavish... bepeinsde hij, blijkbaar een
Schot. Pete had een diep-sluimerende sym-
pathie voor Schotten. Als journalist kende hij
veel van die wildbehaarde, opvliegende, krom-
Veilig en vlug als geen ander helpt
hierbij altijd een poeder of cachet van
Mijnhardt. Mijnhardt's Poeders per stuk 8 ct.
Doos 45 ct. Cachet's, genaamd „Mijnhardtjes"
Doos 10 en 50 ct. N.V. Pharmaceutische
Fabriek A. Mijnhardt, Zeist.
maken, dat zich verdraagt met de beginselen
van het Derde Rijk, dit zijn organisatorische
en ideologische beginselen. Deze organisa
torische en ideologische beginselen zijn in
de (Duitsche) nationaal-socialistische partij
en uit het feit, dat de Rgkscommissaris daar
waar zijn maatregelen in onze binnenlandsche
omstandigheden heeft ingegrepen, twee Ne
derlandsche nationaal-socialisten de leiding
in handen gegeven heeft van zeer belangrijke
volksbewegingen, mag worden afgeleid, dat
aan dezelfde organisatorische en ideologische
beginselen een groote beteekenis wordt toe
gekend, ook in den wederopbouw van ons
land.
Uit de maatregelen kan ook worden afge
leid, dat het niet de bedoeling van de
Duitsche autoriteiten is, om de leiding
van zaken zonder meer aan de N. S. B.
in handen te spelen. Maar dit dan met dien
verstande, dat wij door eigen en diepgaand
onderzoek van de nationaal-socialistische
beweging, welke het Duitsche Rijk in staat
gesteld heeft zich in enkele jaren tijds tot
zijn huidige machtspositie op te werken, de
waarlijke elementen zullen ontdekken, die
de gist zullen moeten vormen voor de her-
rijzenis van de thans onder curateele gestelde
organisaties, die dan op den duur wel de
kern zouden moeten vormen voor een ver-
eeniging van de geheele arbeidersbeweging
in ons land. Eerst wanneer men de beide
verklaringen in dien geest verstaat, komt
men, naar het ons toeschgnt, hun princi-
pieele beteekenis nabg.
Echter nog in andere opzichten zijn zij
voor de alierwegen ingeluide en ingeleidc
reconstructie van ons maatschappelijke
leven van belang. Daarover in een volgend
artikel,
HET NEDERLANDSCHE MIIMIKN-
STANDERSFRONT.
De persdienst van de N.S.B. meldt:
Dezer dagen heeft de Raad van Volkshuis-
houding der N.S.B. den stoot gegeven tot de
vorming van ,jHet Nederlandsche Midden-
standsfiront". Uit nagenoeg alle takken van
den industrieelen en handeldrijvenden midden-
stand zijn vooraanstaande organisaties tot dit
fnent toegetreden. De snelle wijziging van de
maatschappelijke structuur in ons vaderland
is oorzaak geworden, dat het Nederlandsche
Middenstandersfront, dat reeds geruimen tijd
door den Raad van Volkshuishouding werd
voorbereid, thans in een onmiddellijke behoef-
te voorziet. Slechts een een en ondeelbare
mdddenstand zal in de toekomsj de sociaal-
economische taak kunnen vervullfen, welke aan
den middenstand in on® nieuwe maatschappe-
pelijke leven is opgedragen. Uit het doel van
de nieuwe organisatie spruit voort, dat de toe-
treding tot het Nederlandsche Middenstan
dersfront open staat voor elken vakgenoot,
ongeacht zijn godsdienstige en staatkundige
overtuiging,, en dat het lidmaatschap der
N.S.B. derhalve geenszins wordt vereischt.
Reeds is gebleken, dat in Middenstandskringen
een giroote belangstelling voor het Nederland
sche Middenstandersfront bestaat. Als leider
zal optreden de heer J. H. Scholte, Den Haag.
OFFICIER IN ARREST WEGENS DOOD
VAN N.S.B.-ER.
Naar het Nationale Dagblad meldt, is
volgens mededeeling van den auditeur-mili-
tair aan den Afweerdienst der N.S,B. de
officier, die bekend heeft het N.S.B.-lid J. Ra-
aemakers te hebben doodgeschoten, in arrest
gesteld. De zaak is naar den krijgsraad v<er-
wezen.
neuzige hooglanders, vasthoudend als een bull
dog, maar de beste kameraden, die een man
hebben kon. Hg vroeg zich af, of deze Mac
Tavish van dezelfde soort was... bleek hij het
te zijn, dan zou hij hem de geheele geschiede-
nis vertellen, een echte Schot zou hem helpen
door dik en dun.
Het was een lange tocht naar Liverpool.
De weg was recht en breed, het drukke ver-
keer ging snel, maar toch sloegen de klokken
half drie, toen hij de eerste huizen van Liver
pool passeerde. Een agent van politie wees
hem den weg naar Manchester Road: die was
niet moeilijk te vinden en toen hij bij num-
mer 392 een goed uitziend restaurant be-
speurde, stopte hij, om een stukje te eten. Hij
rammelde inderdaad van den honger. mooi
weer heeft op de meeste menschen de uit-
werking, hun maag aanmerkelijk te stimu-
leeren en Pete maakte op den regel geen uit-
zondering.
De lunch, al was die laat, verliep zeer vlot
en toen Pete een versch pakje sigaretten had
laten aanrukken en tegelijk om het telefoon-
boek vroeg, voelde hij -zich overal tegen op-
gewassen. En dat bleek noodig te zijn ook.
want toen hij gevonden had: Mac Tavish, 694
Manchester Road, las hij tot zijn schrik daar-
achter de ontstellende woorden:
Intemaat voor jongeheeren.
Pete realiseerde zich op hetzelfde oogen
blik de hinderpaal, die oom Panniford daar
voor hem had bedacht en uitte een woord, dat
den kellner, twee tafeltjes achter hem in het
varlaten restaurant, deed opschrikken. Een
intemaatNatuurlijk had elk van die jonge
heeren op zijn kamer een wekker, elk had een
aparte kamer en...
Pete legde het telefoonboek neer en riep
den kellner. Aan dien waardigen man vroeg
hij, of hg het Intemaat van Mac Tavish kende,
verderop in de straat.
(Wordt vervolgd.)
