Ter Neuzensche Courant
De Erienis van een Znnderling.
Feuilleton
Vrijdag 19 Juli 1940 No. 10.089
TWEEDE BLAD
Binnenland
I
VAN
OVER NATIONALS CON CENTRATIE.
Het volksbelang praevaleert.
Over de nationale concentratie a Id us den
heer Janke in een persconferentie volgens
de N. R. Crt., bestaat nog veel oniklaarheid en
verwarring. Bovendien is er te veel onderlinge
strijd en zou men eigenlijk een concentratie
van die concentratiebewegingen moeten wen-
schen.
Bovenal echter is er nog bier en daar te-
kort aan inzdch't betreffend-e dit belangrijke
punt, dat het een vemieuwings-beweging moet
zijn. Men zal de gegeven feiten onder de
oogen moeten zien. De nieuwe verschij-nings-
vorm van het staatkundig leven in West-
Europa is reeds goeddteels een voldongen feit.
Een ontwikke-ling heeft zich voltrokken, die
niet ongedaan kan worden gemaakt. Wie de
klok terug wil zetten, verstaat volgens den
heer Janke den tegenwoordigen tijd niet.
Verouderde begrippen, wellicht ook idealen,
kunnen niet langs omwegen of anderen naam
door een nieuwe beweging ocp den voorgrond
worden gebracht, zonder dat zij zichzielve
daarmede den weg barricadeert. De resul-
taten van hetgeen tot dusver op het stuk van
nationale concentratie op touw werd gezet,
bewijzen naar het oordeel van den heer Janke
de judstheid van deze stelling. De beoogde
nationale concentratie is niet tot stand ge-
komen, oandat de werkelijkheid niet voldoende
in het oog werd gehouden. Zoo geraakt men
niet tot de verwezenlijking van zijn doel.
Aan Duitsche zijde sluit men niet de oogen
voor het feit, dat het hier om een Nederland-
sche beweging gaat, dat hier een taak op
Nederlandsche schouders gelegd is. Maar, of-
schoon men zich tot een afwachtende houding
bepaalt, acht men aan Duitsche zijde toch nu
en dan een duidelijik woord ter voorkoming
van misvattingen op zijn plaats.
Overigens was de tijd wellicht nog te kort
om reeds op het stuk van de nationale con
centratie iets defindtiefs op te bouwen. Ook
dan echter kan, aldus de heer Janke, een
Duitsch advies over de richting, die ter ver
wezenlijking van het doel ingeslagen moet
worden, zijn nut hebben.
Ook op de pers rust hier z.i. een taak.
Boven alles praevaleert het volksbelang, dat
niet mag opgeofferd worden aan de verkondi-
ging van mini of meer verouderde begrippen
en opvattingen van theoretischen of academi-
schen aard.
In den (Haag zijn in het laatst der vorige
week baldadigheden begaan, die zich o.a. uit-
ten in het verbrrjzelen van ruiten en zelfs in
het opleggen van een tooete van f 200 aan een
persoon, die aan een bepaald groepje niet wel-
gevalhg was. Als wij ons niet vergissen, is dit
geld gerestitueerd; het opeischen daarvan
deed trouwens ten sterkste aan afpersing of
afdreiging denken, een misdrijf waarop in het
Nederlandsche strafwetboek zware straffen
zijn gesteld.
Op dergel'jke misdragingen heeft vermoede-
lijk de heer Jianke het oog gehad, toen hij in
de persconferentie met nadruk verklaarde,
dat men in Duitschen kring allerminst opge-
togen is over de wilde actie op eigen houtje,
de strafoefening krachtens eigen denkbeeld.g
gezag, die te 's-Gravenhage en in enkele
andere plaatsen is voorgekomen. Het zijn
menschen zonder verantwoordelijikheidsgevoel,
somwijlen ook elementen zonder eenige auto-
ritedt en zonder noemenswaardigen aanhang,
die zich aldus te buiten gaan.
Bovendien overtreden deze lieden, als zij
wapenen van eenigerlei soort dragen, d'e voor-
schriften, welke van Duitsche zijde gegeven
zijn.
Reeds op een der eerste bezettin-gsdagen is
van het Duitsche militaire gezag een ver-
ordening uitgegaan, die zonder eenige uitzon-
dering voor eenigerlei groep, het dragen, ja
zelfs het hezitten van wapenen verbood. Daar-
aan zal streng de hand worden gehouden.
Eigenriehting van bandelooze straatschuimers
is uit den booze, als dit gepaard gaat met ge-
wapend vertoon, is ihet in dubbele mate te ver-
oordeelen. Geduld wordt het, voorzoover van
de Duitsche autoriteiten (en naar wij vertrou-
wen ook van de Nederlandsche autoriteiten)
afhangt, onder geen beding. Wie het wapen-
verbod overtreedt, zal het bezuren.
ER BEHOORT RUST EN ORDE TE ZIJN.
We wonen hier ver, van het centrum des
lands. De verbindmgen zijn nog niet tot het
normale teruggekeerd en we zijn niet bekend
met hetgeen zich hier en daar afspeelt. Toch
valt uit een en andier wel eens af te leiden,
dat er dingen gebeuren die niet in overeen-
stemming zijn met de positie waaiin ons land
en volk thans verkeert.
Het schijnt, dat er in ons land zijn die ver-
geten, dat ons land door een vreemde weer-
Oorspronkelijke roroan van
WILLY WATERMAN.
(Nadruk verboden.)
macht overwonnen en bezet zijn en dat we,
niiettegenstaande dat, als volk een vrijheid
genieten, die onder zulke omstandigheden in
den regel niet voorkwam. EVenwel, zooals
ook reeds onder ons eigen bestuur voorkwam,
zijn er van wege de bezettende overheid ver-
ordeningen uitgevaardigd, waaraan wij ons
hebben te houden.
Zeker hebben wjj ons te onthouden van
kwetsende of provoceerende daden en uit de
bekendmaking van het hoofd der Duitsche
weermacht in ons land bleek, dat er ingezete-
nen zijn welke strijdig zijn met de belangen
der Duitsche weermacht, doch die tevens ook
een gevaar inhouden voor het eigen volk, door
inlichtingen te verstrekken aan den vijand.
Dezulken spelen ongetwijfeld gevaarlijk spel.
Laten zij wel bedenken, dat zij niet alleen
spelen met hun edgen leven, doch ook met dat
van anderen.
Weer anderen schijmen er te zijn, wier han-
delingen aanleiding heeft tot wanordelijk-
heden. Daarmede is het evenzoo gesteld. Uit
den aard der zaak zullen, wanneer wanorde-
lijikheden worden verwekt, strengere maat-
regelen worden genomen, en zal de goed-
gezinde burgerij het dan allicht met de kwa-
den moeten bekoopen.
Misschien zijn er ook enkele verslagen
van vergaderingen duidden daarop wel eenigs-
zins die in de meening verkeeren, dat het
nu voor hen tijd is om wanordelijikheden te
verwekken en de orde te verstoren. Wanneer
men aannemende dat de desbetreffende
verslagen juist zijn leest, dat de leider van
een vergadering tot zijn volgelingen zegt,
,,niet te wullen zeggen, dat zij geen wapens
mogen dragen, al doet hij dat zelf niet, omdat
hij zijn handen niet met bloed van medebur-
gers wil bezoedelen" dan achten wij dat niet
vriji van ophitsen van hen, die misschien dat
bezwaar van den spreker niet zouden deelen.
En dan vraagt men zich af: moet het den weg
op van straatgevechten onder de burgers?
dan zou het met de rust geheel gedaan zijn.
Voor deze gevallen is leerzaam het vol-
gende:
Zes N.S.B.'ers, die de wapenwet
overtraden, veroordeeld.
Voor den kantonrechter te Haarlem had
zich een zestal inwoners uiit Haarlem, leden
van de N.S.B., te verantwoorden wegens over-
treding van de Wapenwet.-
In de maand Juni was proces-verbaal tegen
hen opgemaakt omdat zij op verschillende
plaatsen in de stad waren aangetroffen met
een soort wapen, dat vervaardigd was van
een gummislang, ai of niet verzwaard met
lood.
Tot hun verweer deelden de verdachten
mede, dat zij wel genoodzaakt waren uit zelf-
verdediging iets mee te nemen, omdat ziji her-
haaldelijk werden aangevallen op straat en
meestal op oogenblikken, dat de politie niet
snel genoeg aanwezig kon zijn.
Daar zij blijkbaar in de meening verkeerden,
dat zij, als leden van de N.S.B., wel een der-
gelijk wapen mochten dragen, las de ambte-
naar van het O.M. een brief voor, dien hij van
den secretaris-generaal had ontvangen.
Alvorens deze zaken verder te behEindelen,
had het O.M. namelijk geinformeerd bij den
procureur-generaal.
De genoemde brief was met medeweten en
goedkeuring van de Duitsche overheid ver-
zonden en hield in, dat de Wapenwet voor
ieaeren Nederlander gehandhaafd moet blijven
en dus ook geldt voor de leden van de N.S.B.
De verdachten werden wegens overtreding
van de Wlapenwet veroordeeld tot vijf gulden
boete of drie dagen hechtenis met verbeurd-
verklaring van de in beslag genomen wapens.
Vervoigens ontleenen wij ook het volgende
aan de Haagsche Oourant:
Strenge )naat regel en in voorbereiding.
Tg 's-Gravenhage en ook in enkele andere
plaatsen des lands hebben zich de laatste
dagen wanordelijikheden voorgedaan. In enkele
woonhuizen en perceelen, waarin bednjven'zijn
gevestigd, iwerden ruiten vemield, terwijl van
zekere zijde tegen verschillende personen be-
dreagingen werden geuit. Dergelijke methoden
zijn onduldbaar in een geordende maatschap-
pij:. Dit werd op de dagelijksche persconferen-
tie van Duitsche zijde nadrukkelijk naar voren
gebracht.
De Duitsche autoriteiten hebben van boven-
bedoelde gevallen kennis genomen en ieder
geval onderzocht. Het is nog niet voor elk
geval ikomen vast te staan, welke elementen
voor deze wanordelijikheden aansprakelijik zijn.
Het onderzoek wordt nog voortgezet.
Het is intusschen wel vanzefsprekend, dat
de Duitsche autoriteiten dergelijke ordever-
storingen ais volkomen ontoelaatbaar be-
schouwen.
Strenge maa-tregelen zijn in voorbereiding
can definitief een einde aan dergelijik wanorde-
lijk optreden te maken, van welke zijde het
ook moge komen. Methoden als deze, onver-
schillig, door wien gevolgd, zijn niet in over-
eenstemmdng met toelaatbare middelen.
Waarschuwing van den hoofdeommissaris.
In overeenstemminig en aansluitend op
bovenstaande verkaring op de persconferentie
gegeven, is de waarschuwinig van den hoofd
eommissaris van politie te 's-Gravenhage ge
geven, waarbiji de Haagsche burgerij er op
gewezen wordt, dat in dezen emstigen en
zwaren tijd niets meer misplaatst is dan het
plegen van wanordelijikheden of het uitlokken
van relletjes, hetgeen zoo fnuikend is voor een
goeden gang van zaken, bij welker bevorde-
ring wij alien belang hebben en waaraan wij
dus alien, zonder onderscheid van stand, rang
of leeftijd, naar ons beste vermogen dienen
mede te werken.
Medegedeeld wordt, dat bij ieder voorval,
dat verstoring der openbare orde zou kunnen
teweegbrengen, door het personeel der Haag
sche politie met kracht en -indien noodig
met geweld zal worden opgetreden.
Waar van de zijde der Duitsche autoriteiten
is aangedrongen op de loyale samenwerking
van een ieder, kan een dergelijk streven naar
het verwekken van onrust onder de burgerij,
onder geen enkel voorwendsel worden ge-
doogd.
Vandaar dat de Haagsche hoofdeommissaris
nogmaals met klerri waarschuwt tegen orde-
verstoringen in welken vorm dan ook en tegen
de bedrijvers daarvan, de strengste maat-
regelen in uitzicht stelt.
Het plegen van wanordelijkheden en het uit
lokken van relletjes, passen niet in een geor-
denden staat en dus zal door de Haagsche
politie tegen dergelijke acties met kracht
worden opgetreden.
DE HOUTPOSITIE VAN ONS LAND.
In een vergadering van de N.V. Houthandel
v.h. William Pont te Zaandam, kwam de hout-
positie van ons land ter sprake. Medegedeeld
werd, dat verwacht mag worden de partijtjes,
die nog in Zweden van de aankoopen van ver-
leden jaar opgeslagen liggen, binnenkort per
kustvaarder naar Nedei-land gebracht zullen
worden. Deze hoeveelheid is echter nietig
klein in vergelijking met de behoefte aan
hout, die hier te lande bestaat. Voor nor-
malen aankoop is het waehten momenteel op
een betalingsregetting met de exporteerende
landen. Deze kwestie beheerscht den invoer-
handel van hout. Zelfs de vervoerkwestie is
in veigelijking hiermede van ondergeschikt
belang.
UITBREIDING VAN DE POLITIE
IN DEN HAAG.
B. en W. van Den Haag stelien den raad
voor het politiecorps uit te breiden met 300
agenten, 10 brigadiers en 10 inspecteurs, welke
zullen worden gerecruteerd uit gedemobili-
seerde mdlitairen.
Voor samenstelling, uniformeering en uit-
rusting van dit personeel is tot 1 Januari a.s.
noodig 385.400, welk bedrag B. en'W. voor-
stellen te putten uit het reservefonds van de
productiebedrijven, dat nog rond 2 millioen
gulden bevat.
ZEER VROEG ROOIEN VAN
.AARDAPPELEN NOODIG.
Het Rijksbureau voor de Voedseivoorziening
in ooriogstijd maakt het volgende bekend.
Daar gebleken is, dat door het optreden
van virusziekten groote hoeveelheden poot-
aardappelen zijn afgekeurd en het van zeer
groot belang moet worden geacht, dat voor
den oogst 1941 kan worden beschikt over
gezond pootgoed van onze biimenlandsche
consumptie- en fabrieksaardappelrassen, is
zeer vroeg rooien een absolute eisch. Daarom
is in principe besloten voor de door den Ne-
derlandschen Algemeenen Keuringsdienst goed-
gekeurden pootaardappelen van de late con-
sumptieveevoeder- en fabrieksrassen een
garantieprijs vast te stelien, welke zoodanig
zal zijn, dat ook bij zeer vroeg rooien de ver-
bouw loonend zal zijn.
Als eisch moet daarbij gesteld worden, dat
de pootaardappelen worden gerooid vdor een
bepaalden rooidatum, welke door de Neder-
landschen Algemeenen Keuringsdienst in over-
leg met het Rijksbureau voor de voedseivoor
ziening in ooriogstijd zal worden vastgesteld.
De Nederlandsche Algemeene Keurings
dienst zal dezen datum tijdig aan de telers be-
kendmaken.
INBLIKKEN VAN VLEESCH VERBODEN.
Het verordeningenblad bevat een beschik-
king van den secretaris-generaal van het
departement van Landbouw en Visscheriji,
waarbij het van nu af tot 1 Januari 1941 is
verboden paardenvleesch, rund- en kalfs-
vleesch, schapenvleesch en varkensvleesch in
blik te conserveeren.
Veirder is het verboden deze producten in
blik te verhandelen, te doen verhandelen, te
vervreemden, te doen vervreemden, af te leve-
ren of te doen afleveren.
Deze vertoodsbepalinigen -gelden niet, indien
hiervan ontheffing is verleend door de Neder
landsche Veehouderijcentrale te 's-Graven
hage.
DE LOOP VAN
ROTTERDAM'S BEVOLKING IN MEI
De gemeentelijke maandelijksche statistiek
omtrent den loop der bevolking van Rotter
dam gedurende de maand Mei vermeldt, dat
de bevolking op den len Juni bedroeg 620.073
zielen. Op 1 Mei telde Rotterdam 621.050
inwoners, zoodat de maand Mei een achteruit-
gang toont van 977 inwoners.
Onder de overledenen zijn begrepen 619
burgerslaehtoffers tengevolge van krijgsver-
33) Vervolg.
(Hij huiverde alleen al bij de gedachte, wat
een geld en wat een moeite hij vergeefs zou
verspillen. Onder het voortloopen in den nacht
werkten zijn hersens snel. Neen... het was
ongetwijfeld gemakkelijker en minder riskant
de dingen te halen op de plaats, waar ze
zekor waren en dat was bij Crofts tiluis. Hij
kon al zijn krachten dan op dat e6ne doel rich-
ten en hoe meer hij er over dacht, hoe meer
dat denkbeeld hem aanstond. Toen hij einde-
lijk bij zijn huis was aangekomen en in de
grijze ochtendschemering het pad naar zijn
voordeur opwandelde, hetzelfde pad, waarover
Pete hem enkele dagen tevoren had zien aan-
komen, stond zijn besluit -v-ast... hij zou geen
tijd, geld en moeite verknoeien met het jagen
op voorwerpen, waarvan hij niet eens wist, of
ze nog aanwezig waren uit John's huis te
halen.
En met dit vaste besluit stak hij den sleutel
in het slot, en betrad zijn huis. En toen deed
hij vele zonderlinge dingen. Hij telefoneerde
driemaal met iDonden, waarvan twee keeren
in een taaltje, dat voor de helft Engelsch,
maar voor de andere helft straatgoot-conver-
eatie was. Hij1, zocht zonderlinge namen op
in beduimelde notitieboekjes, die in een ge-
heim vak van een oude schrijftafel zaten, tus-
schen dat alles door maakte hij een ontbijt
klaar en verwisselde van kleeren.
richtingen te Rotterdam, van wier overlijden
aan den ambtenaar van den burgerlijken stand
aangifte is gedaan. (N. R. Crt.)
DE HERBOUW VAN NEDERLAND.
Met kracht en energie is ons volk weer
aan den arbeid gegaan om de slagen door den
oorlog toegebnacht, te herstellen.
Dat geldt in de eerste plaats de verwoestin-
gen aangebracht aan wegen en bruggen, aan
steden en dorpen, aan huizen en historische
monumenten. Ir. Ringers, het waarnemend
hoofd van het departement van Waterstaat
en leider van den opbouwdienst, heeft daar-
over eenige dagen geleden interessante bijzon-
derheden meegedeeld aan de pers. Ook over
de vele moeilijkheden sprak hij, de zorg om
het materiaal, om de grondstoffen, waarvoor
een geheel afzonderlijke ,,grondstof-economie"
noodig zou zijn. Uit zijn uiteenzettingen sprak
de frissche geest van den ingenieur, die moei-
iij'k, maar mooi en omvangrijk werk voor zich
ziet, dat met alle krachten moet worden aan-
gepakt. Het werk loopt vlot en ook van Duit
sche zijde heeft men alle waardeering voor
het organisatie-vermogen en het technisch
kunnen van onze ingenieurs, bouwmeesters en
waterstaatkundigen. Nederland kan, als altijd,
trotseh zijn op wat het op dit gebied pres-
teert.
Er is nog andere schade, die moet worden
hersteld, schade aan particulier eigendom,
aan ibroodwinningen voor duizenden van ons
volk. Schade ook aan lichaam en ziel bij onze
gewonden en bij alien die gesehokt zijn door
de gebeurtenissen sedert 10 Mei. Ook hieraan
wordt met alle kracht en pieteit gewerkt
liefdadigheidszin heeft ons volk nooit out
broken.
Wanneer wij hier toch eenige vrees uiten,
dan goldt die de voorzieningen voor onze in-
validen, voor de nagelaten betrekkingen onzer
gesneuvelden. In liefdadigheid was Nederland
altijd groot maar het is meer dan lief
dadigheid wat hier geeischt wordt. Hier wordt
eenvoudig gevraagd de vervulling van een
plicht der volksgemeenschap, jegens hen, die
voor diezelfde volksgemeenschap het kost-
baarste gegeven hebben wat zij bezaten. Wij
hopen, dat Nederland zich van dien plicht zal
kwijten op onbekrompen wijze en beter
dan zooals op dit oogenblik bij de wettelijke
voorzieningen is aangegeven. Wij denken met
schaamte hierbij aan de voorzieningen van de
Ridders der Militaire Willemsorde en voor
onze Indische Veteranen. Wij alien hopen
van harte, dat Nederland zich niet de schande
zal aandoen, zich ondankbaar of alleen
maar liefdadig te toonen door middel van
giften jegens hen, die aanspraak kunnen
maken op een eervolle verzorging door het
vaderland.
Bij dit alles gaat het niet zoozeer om
herstel van wat verloren ging, dat ligt niet in
onze macht en voor zoover het dat wel ligt,
zou het in de meeste gevallen dwaasheid zijn,
dat wat verwoest is, opnieuw in zijn ouden
vorm op te bouwen.
Veeleer gaat het cm opnieuw bouwen van
een stad, van een nieuw levensgeluk. Rotter
dam wordt niet in zijn ouden vorm herbouwd
er komt een nieuwe stad voor het ver-
Woeste deel in de plaats.
Er is nog een ander gebied waar zware
verliezen zijn geleden: in den politieken boven-
bouw van ons staatsbestel. Nederland zonder
eigen regeering, de werkzaamheden van het
parlement zijn geschorst, die van den Raad
van State grootendeels, onzekerheid heerscht
omtrent den toekomstigen staatkundigen
status van ons land. Geen wonder dat ook de
politieke partijen zich onzeker voelen en dat
in deze dagen overal, onder de verantwoorde-
lijken in den lande een zoeken en tasten
merkbaar is, om langzamerhand toch weer
tot eenig politiek leven te geraken.
Dat is ongetwijfeld niet gemakkelijk. Zoo
veel ons Volk ook gepresteerd heeft op het
terrein der techniek, zoowel als op het terrein
van het geestelijk leven politieke vorm-
kracht heeft het nooit in hooge mate bezeten
Het is niet politiek geschoold en het heeft
moeite in deze dagen zich de politieke conse-
kwenties der gebeurtenissen v-an Mei, te rea-
liseeren. Zoo krachtig en vlug als de overige
nieuwbouw wordt aangepakt, zoo aarzelend
en zoekend geschiedt dit op politiek gebied
Wij weten wel, dat daarbrj een belangrijke
factor is, de onzekerheid omtrent het toekom-
stig lot van Nederland. Maar twee zaken
staan toch vast:
Staatkundig zal Nederland een bepaalde
plaats moeten innemen in het Europeesche
statenbestel, dat groeiende is onder Duitsche
en Italiaansche leiding en het zal zijn eigen
leven zoo moeten inrichten, dat het, met be-
houd van den eigen Nederlandschen grond-
toon, niet disharmonieert met de leiding,
welke ongetwijfeld ook op ander gebied van
Berlijn en Rome zal uitgaan.
Dat zal alleen kunnen, zonder schade voor
ons zelven, indien wij alweer twee zaken in
het oog vatten:
dat, willen wij ons huis Nederlandsch blij
ven inrichten, wij aan ook wel degelijk zeker
zullen moeten zijn, van wat Nederlandsch in
den grond beteekent. En dan zullen wij spoe-
Het was voor ieder, die hem bezig had ge-
zien, duidelijk, dat met het vorderen van zijn
werkzaamheden ook zijn goede humeur terug-
keerde. Hij floot deuntjes in de perioden, dat
hij niet zijn mond vol had met brood en ge-
bakken eieren en hij gebruikte zelfs geen on-
betamelijke taal, toen zijn boordeknoopje met
een boog verdween en hij het na lang zoeken
terugvond in de botervloot.
Toen hij tenslotte in de stralen van de mor-
genzon, die al eenige warmte begon te geven,
met het sleuteltje van zijn auto in zijn hand
de garage inging, om den wagen er uit te
rijden, was zijn stemming een van de roos-
kleurigste in Engeland. Bealie was een man,
die het door nauwkeurigiheid en een buitenge-
wone aanleg en aandrang tot het steken van
zijn neus in zaken, die niet de zijne waren,
gebracht had tot wat hij nu was: een ver-
velend mannetje, aan wien ieder een hekel
had, maar die bij tijd en wijle zeer nuttig en
onmisbaar was. En deze zelfde nauwkeurig-
heid noopte hem er thans toe, zijn wagen uit
de garage te halen, nadat hij de noodige maat-
regelen had getroffen voor een inbraak bij
Crofts, om te gaan onderzoeken, welke van
de voorwerpen, die hij zich van zijn blikken
op de lijst herinnerde, misschien nog aan
wezig waren. Zijn rug wist hij gedekt, het
plan van de inbraak moest slagen, voelde hij,
maar de tweede, kleinere kans mocht hij even-
min verwaarloozen; als hij een opgezette par-
kiet te pakken kreeg, was hij klaar, zonder
bij nacht en ontij in vreemde huizen rond te
hoeven spoken...
TerWijI hij voortzoemde over den weg naar
Londen, bestudeerde hij -het velletje papier in
zijn hand, waarop hij alles had geschreven,
wat hij zich zeker herinnerde. Er waren twee
adressen bij van lieden, die hij van vroegere
zaken kende en die hij dus had onthouden,
met de bijbehoorende bijzonderheden.
Zoo was er het schilderij van de olifanten.
j Het rare oude kereltje, voor wien hij eens een
dig bemerken, dat wij onzen waren volksaard
zullen moeten ontdoen van veel wat er in den
loop der jaren geent is, maar er geen wezen-
lijk bestanddeel van uitmaakt.
Dat geldt voor ons geheele volksleven, dien-
tengevolge 66k voor de politiek. Indien wij in
deze dagen zoeken naar nieuwe politieke vor-
men, dienen wij wel te beseffen, dat er nieuw
gebouwd moet worden, niet herbouwd van
wat verloren ging.
Een nieuw stadsplan is noodig voor onze
politiek, niet een wederopbouw van de oude
huizen en winkeltjes.
NORMALISATIE VAN HET POSTVERKEER
Het -geldverkeer in den vorm van post-
cheques en postwissels tusschen Nederland en
Duitsch'land is in beide richtingen volkomen
hersteld. Het vindt plaats onder de vanouds
jgeldende voorwaarden.
DUITSCHE EN NEDERLANDSCHE
GEINTERNEERDEN IN NED.-INDIE.
Volgens een recent bericht van de United
Press naar welks juistheid het Auswartige
Amt, thans een onderzoek instelt, zijn er te
Bandoeng no*g 2546 rijiksduitschers en 372
Nederlandsche nationaal socialisten geinter-
neerd. Mocht dit bericht met de feiten over-
eenstemmen, dan wordt het aldus dr. Wiss-
mann in de Duitsche persconferentie van
Duitsche zijde hoog opgenomen. De Duit-
schers immers hebben aan alle Nederland
sche krijgsgevangenen hun vrijheid hergeven
en achten reeds op dien grond vrijlating van
de geinterneerden in Ned.-Indie eisch van
reoht en redelijkheid.
SPOEDOURSUS VOOR
R1JKSVELDWAOHTERS TE HILVERSUM.
Te Hilversum zal een spoedcursus voor de
opleiding van een groot aantal rijksveldwach-
ters gehouden worden. Oorspronkelijk lag het
in het voomemen, dat deze cursus begin Juli
zou aanvangen. Naar wordt gemeldt is dit
echter niet meer mogelijk. Het laat zich aan-
zien, dat men thans op 1 Augustus aanstaande
een aanvang met den cursus kan maken; die
datum is er dan ook voor vastgesteld.
Men is werkelijk overstroomd met sollicita-
ties en de schifting hiervan kostte zooveel
tijd, dat het niet meer mogelijk was haar
nog in Juli gereed te krijgen, vooral omdat
men met de grootst mogelijke zorg de man-
nen wilde kiezen. 'Het gaat hier om de oplei
ding van 500 man, die men vermoedelijk in
twee gelijke groepen zal verdeelen, dus elk
van 250 man.
Zooals men weet werd tot nu toe voor aan-
neming biji de rijksveldwacht toegepast het
sollicitatiereglement-rijksveldwacht, waarin
de minim-umeisohen beschreven stonden, waar
aan de sollicitanten moesten voldoen. Ten-
minste was een ,u.l.o.-diploma of een politie-
diploma vereischt. De gegadigde moest ten
minste een lengte van 1.75 meter hebben en
een leeftijd tusschen die 21 en de 30 jaar.
Juist omdat men nu een groote keuze heeft
uit tal van krachten kan men vaak mannen
krijgen, die boven de genoemde eischen uit-
komen. Omgekeerd echter wordt eenige
soepelheid betra-cht, omdat men voor een
deel gebruik zal maken van afvloeiende mili-
tairen, onderofficieren e.d., die wat diploma's
betreft niet geheel aan de eischen zouden
voldoen.
Er is een aantal commissies ingesteld, die
elk geval afzonderlijik nauwkeurig bekijken en
de sollicitanten in sommige gevallen vooral
toetsen aan redelijk eischen, een behoorlijk
voorkomen enz.
DE KINDERBIJSLAGVERZEKERIN G
OP 1 JANUARI IN WERKING?
Scheen het aanvankelijk, dat er van de
voorgenomen invoering van de Kinderbijslag-
verzekering op 1 Januari 1941 door de omstan
digheden niet veel zou komen, thans blijkt, dat
de zaak der Kinderbijslagverzekering er niet
slecht voor staat.
Eerst moeten nog de organen van de ziekte-
verzekering worden gereorganiseerd, waaraan
met spoed wordt gewerkt.
Men hoopt daarmee zoo tijdig gereed te
zijn, dat de Kinderbijslagverzekering alsnog
op 1 Januari a.s. kan worden ingevoerd.
(De Z.)
DE NATIONALE INZAMELING.
Naar een en een kwart millioen.
Volgens ,,De Telegraaf" staat nu reeds
vast, dat de nationale inzameling 1940 meer
dan een millioen heeft opgebracht en vermoe
delijk niet ver onder een en een kwart mil
lioen zal blijven. Thans is reeds een bedrag
van 850.000 binnengekomen, waarbij nog ge-
teld moeten worden de opbrengsten van de
collecten van Amsterdam en Den Haag, welke
samen ongeveer 2% ton hebben opgebracht.
Men is daarmede reeds tot 1.1 millioen gulden
gekomen. Bovendien moeten nog de coilec-
ten van verscheidene steden afgerekend wor
den. Te Rotterdam zal bovendien op 23 Juli
nog een eollecte worden gehouden. Voorts
stroomen nog steeds gelden per giro hij het
hoofdeomitd binnen. Door directe toezending,
dus niet via de collecte, is in totaal een be
drag van drie ton binnengekomen, dit is in de
acht-en-een-halve ton inbegrepsn.
karwei had opgeknapt, had het hem zelfs nog
laten zien. Hij scheen er destijds zeer trotseh
op te zijn en Bealie vroeg zich af, hoe hij het
in handen zou moeten krijgen, als het er nog
was. De opgezette papegaai wist hij even-
eens, die was hem opgevallen, tegelijk met het
tuinbeeld van de Venus van Milo, omdat het
zulke eigenaardige voorwerpen waren. Als
vierde herinnerde hij zich den schoorsteenkan-
delaar, en die was hem bijgebleven, omdat de
naam van den bezitter dezelfde was als die
van den buirgemeester van zijn geboortedorp-
Hij las de vier voorwerpen nog eens over en
zuchtte.
Hij zou ze op de rij af nemen, als hij van
Londen terug kwam; de zaken in Londen gin-
gen voor. Hij zou voor zijn kraakje een be-
roepsinbreker moeten hebben; het was geen
werkje voor hem, daar in het hoist van den
nacht in een stikdonker, verlaten huis aan een
safe te gaan zitten peuteren. Hij kende wel
een paar kerels, die dat grapje voor een prikje
opknapten, maar v66r hij aan iets anders kon
beginnen, moest hij die kerels ter beschikking
hebben. En zoo kwam het, dat op hetzelfde
oogenblik, dat Lois, Pete en John hun laat
ste koffie opdronken, Bealie in voile vaart
naar het Zuiden reed, op zoek naar mannen
met kortgeschoren haren en breekijzers.
Alleen een ding nog is me nog heelemaal
niet verteld!" zei Pete en boog zich over zijn
bord:
„Wat hebben jullie in vredesnaam uitge-
voerd, al dien tijd, die noodig is geweest, om
dat beeldje van Mephisto te pakken te krij
gen? Ik heb me ongerust gemaakt!"
Lois lachte vroolijk.
Werkelijk Het was ook 'n vervelende ge-
schiedenis. We lieten jou achter in den wagen
en gingen de laan in, om te vragen, of de
baas thuis was. Die was niet thuis, maar zou
wel over een half uur terug zijn. Of we even
wilden waehten. Dit wilden we inderdaad en
we werden binnengelaten, een kolossaal groot
huis, daar kan dat van ons we] in ronddan-
sen. Wie zaten een half uur, toen kwam
mervrouw uit haar bed, ze had haar middag-
slaapje gedaan en kwam ons blijkbaar bezich-
tigen."
Ze hield even op, een guitige trek op haar
gezicht en scheen zich mevrouw weer voor
den geest te halen.
,,En toen?" vroeg Pete.
,,Een heelen tijd heeft ze met ons zitten
kletsen en wij waren melig van het lange
waehten en vroegen ons alsmaar af, hoelang
het nog zou duren, voor haar beminde heer
gemaal thuis zou komen. Enfin, eindelijk
raapte John al zijn moed bij een we waren
toen vijf kwartier binnen en in staat om een
moord te begaan en vroeg, of er kans was,
dat de heer des huizes binnen afzienbaren tijd
op kwam dagen.Een ontzettend verbaasd
gezicht... die was al drie kwartier thuis, maar
ze was even blijven praten, er was toch geen
haast bil? Stel je voor... onze nekken deden
pijn van het ja-knikken op alles wat ze had
verteld."
,,Heb je ze niet door elkaar gerammeld?"
informeerde Pete vol belangstelling.
John schudde weemoedig het hoofd:
,,Ik vrees, dat ik te zachtzinnig ben opge-
voed", klaagde hij, „maar Lois zag er bepaald
moorddadig uit."
Lois gaf hem een trap onder de tafel en
ging voort
,,Nu, ze schommelde de deur uit, om haar
heer gemaal te halen, tusschen twee haakjes,
zij heeft een pracht van een accent: ze spreekt
geen een h uit, en als ze op dreef raakt, slist
ze als wat."
John grinnikte bij de herinnerlng, maar zei
niets.
„Een oogenblik later komt ze terug, met
een ontsteld gezicht en met het bericht, dat
haar echtgenoot intusschen het hazenpad weer
had gekozen en was uitgegaan. Het lijkt me
wel een amusante familie. Nu, wij informeer-
den, wanneer hij terug werd verwacht en dat
bleek in het geheel niet bekend te zijn. Hij
schijnt thuis te komen, als het hem buitens-
huis verveelt."
Ze hield weer even op, om een versche siga-
ret op te steken. Pete gaf haar vuur en keek
haar in spanning aan:
,/En verder?"
,,Toen kwam ik ineens op het denkbeeld,
dat het wel mogelijk was, om van mevrouw
het beeldje los te kijgen... en stak van wal.
Ik dikte natuurlijk het feit aan, dat wij zulk
een t(jd hadden gewacht en toen ze goed en
wel aan het verontschuldigingen maken sloeg
en thee liet aanrukken, dischte ik een ge-
schiedenis op van een invalide klein neefje,
dat Mephisto-beeldjes verzamelde, in maten
en soorten. Het mensch luisterde vol belang
stelling en John deed het zijne door een zak-
doek uit zijn zak te trekken en ermee over
zijn gezicht te vegen... hij moest het wel doen,
want hij schoot zoo afschuwelijk in den lach,
dat ik mijn hart vasthield. Ik hing een groot
j verhaal op, over wat we gehoord hadden over
haar huis en het prachtige mgubilair en. ieg-
de uit, dat we op die wijze ook hadden ver-
nomen, dat er zulk een apart beeldje daar te
viniden was. Toen we zoover waren, belde
het mensch en zei tegen een geweldig dikken
butler, die vast heeft staan luisteren, omdat
hij zoo plotseling verscheen, dat hij het
Mephistotje halen moest, dat ergens in een
andere kamer stond.
Twee miriuten later hadden we het, en het
mensch voelde zich, of ze een millioen cadeau
had gedaan aan een ziekenhuis."
Hier schoot John weer in den lach en keek
naar Lois. Die gooide haar hoofdje achter-
over en liet haar prachtige witte tanden
zien.
(Wordt vervolgd.)
