Ter Neuzensche Courant
De Erfenis van een Zonderling
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
Vrijdag 12 Juli 1940 No. 10.086
TWEEDE BLAD
VAN
DE MATE ONZER VRIJHEID.
Hoe beter wij den naeuwen tijd leeren ver-
staan en hoe krachitiger wij onzen Nederland-
sohen aard in nieuwe vormen kunnen uitdruk-
ken, des te grooter zal onzse vrijheid zijn.
Er bestaat in 'het Ned'erlan-dsohe volk onge-
rustheid en aarzeling betreffende die uiteinde-
lijike staatkundige vorm welike de Nederland
sche gemeenschap zal verkrijgen.
■Die ongerust-hieid is begrijpelijlk, gezien het
feit, dat het land ten tijd'e van de capitulatie
door de eigen regeering verlaten en zander
doeltreffende leidinig was, terwijil thans het
oude staatsbestel, zooals wiij dlt. kenden, vrij-
wel gelieel is weggevallen. In weike mate zal
het mogelijik zijn onze Nederlandsche maat-
schappij een leidinig te geven, weike in Neder
landsche handen een waarborg zal zdjln voor
een zoo zelfstandig mogelijke ontwikkeling
van ons volk en een zoo zelfstandig mogelijk
beheer van eigen zaken?
Zij die dlt vragen kunnen kort gezegd in
twee categorien worden verdeeld. Er is aller-
eerst een groote groep, die wel beseft, dat er
door die Duitsche bezetting van Nederland iets
veranderd is en dat Nederland diuis genood-
zaakt zal zijn zichzelf beperkinigen op te leg-
gen, maar die toch hopen, dat zooveel moge
lijk van het ouide bewaard zal blijven. En
onder dit „oude" wordt dan vaak verstaan,
niet dat wat inhaerent is aan ons Nederland^
sche wezen, maar de oude vormen van bewind,
de oude politieke partijen, het oude parlemen-
taire sitelsel, de oude wijze van vertegenwoor-
diging van belangengroepen, enz.
Het amtwoord op him vraag kan eenvoudiig
dit zijn: dat zij niet moeten verwachten, dat
het mogelijk zal zijn die oude vormen, weike
uitdnukking war en van een anderen tijd, in
dezen nieuwen tijd over te dragen, nooh, dat
de Duitsche ©verheid vormen zal laten be-
staan, weike een bewind dat aansluit aan de
nieuwe ontwikkeling in Europa, in den weg
zou staan.
Met de hoop van deze categoric gaat ge-
meemlrjk gepaard een houding van afwachten
en stap voor stap verdedigen der oude instel-
lingen, weike evenmin bevorderlijk is voor de
goede verstandhouding met de Duitsche over
head en weike dienten gevolge en dit moet
bij alles wat wij doen onze drijfveer zijn
niet in het belang kan zijn van het Neder-
landsohe volk.
Er is echter ook een groote groep, die een
ander inzicht heeft. 2ij- beseften, dat het ver-
liles dat het Nedlerlanidsche volk geledien heeft
door het teloor gaan van zijh staatsbestel, in
wenkelijkheid weleems- een winst zou kunnen
blijken te zijn. 'En dan in dien zin, dat wiji nu
gedwongen zijn ons te bezinnen op de grond-
slagen van ons staatsbestel, op dien eigen
aard van ons volk, omdiat, willen wij, weer een
nieuiwe gemeenschap opbouwen, wij1 eerst
zeker moeten zdjn in ons zelf. Het woord
volksche verbontdenheid" dat thans alier-
wegen gehoord wordt, beteekent eenvoudig
dit, dat wiji en onze werkzaamheid alleen zijn
en zin hebben, door en in ons volk, dat wij bij
alles wat wij doen, dot het algemeen belang
raakt, ons moeten bezinnen of het in overeeu
stemming is met onzen Nederlandschen aard
en of het kan strakken tot heil der Nederland
sche volksgemeensehap.
En dat is bij alle verlies een groote
winst.
En daaruit volgt dan dadeiijik nog iets
anders.
De grens van onze poddtieke en cultureele
vrijheid wordt bepaald door twee factoreM:
ten eerste door onze eigen kracht en ons
eigen vermogen ons met Nederlandisch hart
en Nederlandschen geest in te schakelen' in het
komende Europa, en
ten tweede door de eischen, de beperkingen,
weike Duitschland in zijn eigen belang en in
het belong van het nieuwe Europa meent te
moeten stellen.
Van dezen daatsten factor zijn wdj nog niet
op de hoogte welMcht ook is die ter be-
voegde pdaatse nog niet voldedig vastgesteld.
Daaruit kunnen wij dan oogenblikkelijk de
oonclusie trekken, dat bij> het bepalen van die
grens, wanneer het eenmaal zoover zal zijn,
van luitermate groot belang is, de mate waar-
in wij zelf er in geslaagd zullen zijn onize
Nederlandsche gemeenscdiap geschikt te
maken tot inscdiakeling in Europa. En onze
vrijheid, onze eigen imnerlijke, cultureele vrij-
neid en daar komt het in laatste instantie
tocih op aan zal ervan afihangen in hoe
hooge mate wij onze nieuwe organisatie zul
len kunnen bezielen met een Nederlandschen
geest.
iDe ware vrijiheid ligt in het kennen van
eigien aard en het aanpassen daarvan aan de
dwingende omstandigheden.
Oorspronkelijke roman van
WILLY WATERMAN.
(Nadruk verboden.
30) Vervolg.
.jNou, Bealie!" zei Pete, ,,wat zeg je ervan?
Als je dat papiertje teekent, dan kun je weg-
gaan en streken uithalen zooveel je wilt, als
ik je maar niet in de buurt vind!"
Bealie schoot omhoog:
.Brigadier! Hoor je dat? 'Hij dreigt!"
De brigadier oordeelde dit terrein, waarop
hjj thuis was en haalde met een superieur air
de schouders op:
.JClets niet!" zei hij, als je op particulier
terrein komt, kan hij je er af schoppen, als
hij trek heeft!"
Het was het einde van de scene en Bealie
was niet zulk een ezel, dat hij dat niet inzag.
De sympathieen van den brigadier hadden zich
snel aan de zijde van Lois en John geschaard
en het was zelfs te bespeuren, dat zijn weer-
zin tegen Pete zoetjesaan begon te verdwij-
nen.
,,Nou!" zei Pete, ,Jioe is 't, wil je weg, of
ga je liever den bak in? Denk er wel aan, als
je vrij blijft, dan heb je aen kans, om den
strijd te winnen, al is het een heel kleine; als
je eenmaal in de doos zit, is absoluut alle
kans voor je verkeken. Nou?"
Bealie stemde toe. Weliswaar met een
zucht, maar hij stemde toe.
Pete grinnikte, hij had van twee kwaden het
beste gekozen, geen seconde was hij van plan
geweest, zichzelf en Lois in de doos te laten
stoppen, al had hjj den brigadier bij Bealie
Het is dius van diet allergrootste belang voor
ons volk, dat wiji de gelegenheid gnijpen, ons
door die Duitsche overhead geboden, ons ui-t
eigen kracht gereed te maken voor de t-aak die
Nederland wacht.
En dat het geenszins getuigt van waar-
aohtige vaderlandsliefde, van wenkelijke liefde
voor eigen aard en wezen, om krampachitig
vast te houden aan oude vormen. Want daar-
in ddgt niet het kenmerk van het Neder
landsche.
De geest van een bewust volk is eeuwig
en onafhankelijik van tijdlelijke vormen. Als
wij ons daarvan doordiringen zullen wij| in
staat zijn ons met opgeheven hoofd en van
gansoher hairte op te maken onze plaats in
te nemien in de volkerengemeenscliap, wedke
tlians onder Duitsche leiding groeit.
VERLIESCIJFERS VAN DE
NEDERLANDSCHE WEEKMACHT.
3000 gesneuvelden, 7000 gewonden.
De Haagsche correspondent van ,,De Tele-
graaf" verneemt van zeer goed ingelichte
zijde, dat thans van o-mstreeks 3000 personen
is komen vast te staan, dat zij in de uitoefe-
ning van hun militairen plicht zijn gevallen.
Het aantal zwaar- en lichtgewonden te zamen
bedraagt omstree'ks 7000. Hiervan zullen er
vermoedelijk niet meer dan 150 blijvend in-
valide zijn, waaronder ook zijn begrepen zij,
die een arm of een been missen. Van een
deel der gewonden is bericht ontvangen, dat
zij weer als geheel genezen zijn ontslagen.
Er moet evenwel rekening mee gehouden
worden, dat er nog eenige duizenden vermis-
ten zijn. De meesten dezer vermisten zijn,
naar vermoed wordt, naar Frankrijk uitge-
weken. Ook bij deze categorie zullen dooden
en gewonden te betreuren zijn, zoodat een
definitieve balans nog niet kan worden opge-
maakt.
Nog dagelijks komen er bij de militaire in-
stanties nalatenschappen binnen van als ver-
mist opgegeven personen, waaruit dan al of
niet met zekerheid kan worden vastgesteld of
zij gesneuveld of gewond zijn.
Eenige onzekerheid wordt ook nog veroor-
zaakt door het feit, dat een aantal Neder
landsche krijgsgevangenen vrijwillig in
Duitschland is achtergebleven om te blijven
werken. Niet van al deze militairen is vol-
ledig bericht binnengekomen of zij zich in
leven en goeden welstand bevinden. Ook zijn
er nog enkele gewonde Nederlanders in
Duitschland aanwezig.
ZOMERPOSTZEIG ELS 1940.
Verkrijgbaarstelling verlengd tot en
met 31 October.
De verkooptermijn van de zomerzegels,
weike aanvankelijk op 13 Juli a.s. zou sluiten,
is in verband met de tijdsomstandigheden tot
en met 31 October 1940 verlengd.
DE ..REFORMATIE" VERBODEN.
De verschijning van ,,De Reformatie",
weekblad tot ontwikkeling van het gerefor-
meerde leven, onder leiding van prof. dr. K.
Schilder, is door de Duitsche autoriteiten ver
boden.
STEP N REGELING VOOR SCHIPPERS
VAN GEZONKEN BINNENSCHEPEN.
Vanwege het afwikkelingsbureau van het
Departement van Defensie is aan de burge-
meesters een circulaire gezonden betreffende
een voorloopige steunregeling voor schippers
van gezonken binnenschepen.
In de oorlogsdagen zijn tal van binnensche
pen op last of door toedoen van Nederland
sche militaire overheden tot zinken gebracht.
Diegenen onder hen, wier schip gevorderd was,
ontvangen voorshands een schadeloosstelling
voor het gebruik. Deze schippers zijn dus niet
noodlijdend. Anders is het gesteld met dege-
nen, wier schip niet gevorderd is of was en
die derhalve geen gebruiksvergoeding ontvan
gen. Het ligt in de bedoeling van het hoofd
van het afwikkelingsbureau te bevorderen,
dat de gezonken schepen zullen worden ge-
licht en in overleg met de eigenaars zoo
mogelijk worden hersteld.
Het ligt voorts in de bedoeling om de ge-
troffen binnenschippers, in afwachting van
nader te treffen maatregelen of van de terug-
gave van hun schepen, te helpen overeenkom-
stig de steunregeling, weike ook van toepas-
sin,g is voor werkloozen. Evenwel zullen de dle®-
betreffende schippers niet in aanmerking kun
nen komen voor de emolumenten, weike aan
werkloozen mogen worden verstrekt, zooals
goedkoope levensmiddelen, de spaarregeling
en B-steun. IDe tarieven, volgens weike zij
zullen worden gesteund, zijn gelijk aan die,
weike gelden voor de ongeorganiseerde werk
loozen. Ook voor het overige moeten alle
voorschriften van genoemde steunregeling
worden toegepast. De eventueele uitkeerin-
gen komen, als zij overeenkomstig de voor
schriften worden verstrekt, voor rekening van
het Departement van Defensie, terwijl de
controle op de uitgaven ressorteert onder den
controledienst van de steunverleening van het
Departement van Sociale Zaken.
Teneinde te voorkomen, dat schippers tege-
moeten opsluiten en het land uit moeten
vluchten.
„Laten we dan naar boven gaan," zei hij,
,,daar is nog wel een whisky te vinden, wat
jij, brigadier? Let op Bealie, hij heeft trek, er
tusschen uit te knijpen, dan hoeft hij dat pa
pier niet te teekenen!"
Het noemen van het woord: whisky" alleen
was voldoende, om den brigadier in vuur te
zetten; hij pakte Bealie bij- een arm en voegde
hem toe:
,,Geen grapjes, vriendije!"
Bealie kreunde; het kwam hem voor, dat
hij door alle personen, die hem in de laatste
drie veelbewogen dagen beet hadden gepakt,
had hooren zinspelen op het niet uithalen van
grapjes en de greep, die elk van die zinspelin-
gen vergezelde, was niet bepaald zachtzinnig.
Het was een zeer tamme en volgzame Bea
lie, die aan de hand van den brigadier de
trappen der kelders beklom en naar de keu-
ken marcheerde, terwijl Pete achter hen de
lichten uitdraaide. Pete had de overtuiging,
de situatie zoo te hebben behandeld, dat hij
gered had, wat er te redden viel. Het eenige,
waar hij zich nu onigerust over maakte, was,
of Lois en John spoedig thuis zouden komen.
Hij had geen vage notie, wat er gebeurd kon
zijn. Hadden ze hun beeldje van Mephisto, of
hadden ze het niet? Was hun iets overkomen
met den wagen, of waren ze om de een of
andere reden in een hotel blijven overnachtenj?
Terwijl hij den brigadier en Bealie naar
boven volgde, overwoog hij middelen, om zoo
spoedig mogelijik met John en Lois in contact
te komen, maar toen ze eindelijk in de hall
waren aangeland, was hij nog steeds even ver.
De brigadier bleef in het midden van de
hall staan en keek hem vol verwachting aan.
Pete herinnerde zich zijn belofte en spoedde
zich naar achter, om ide whisky op te snorren.
Hij snorde met ijver, want zelf zou hij best
een slok kunnen gebruiken. Na ampele over-
weging besloot hij Bealie ook een glas te geven
hoewel hij zijn hoofd schudde bij dat besluit.
lijkertijd in het genot komen van steun en
schadeloosstelling voor het gebruik na vorde-
ring wordt medegedeeld, dat in geval van
fraude zoowel hun steun als hun schadeloos
stelling zal vervallen, ongeacht de strafrech-
terlijke vervolging.
Deze regeling is allddn van toepassing op
binnenschepen, weike tot zinken zijn gebracht
door de Nederlandsche autoriteiten. Binnen
schepen, weike onklaar gemaakt of tot zin
ken zijn gebracht door Engelsche of Fran-
sche militairen, door gevechtshandelingen
bombardement, geschutvuur e.d.) of door
Duitsche autoriteiten vallen buiten bovenaan-
gehaalde regeling. Ook zeeschepen kunnen
niet in aanmerking komen.
DE NIEUWE VERLICHTINGS-
VOORSOHRIFTEN VOOR MOTOR-
RIJTUIGEN.
De K.N.A.C. heeft verschillende vragen
ontvangen, waaruit blijkt, dat de officieele
Nederlandsche vertaling van den Duitschen
tekst der nieuwe voorschriften inzake het af-
schermen van motorrijtuiglantaams hier en
daar tot misverstand aanleiding geeft, omdat
van de gebruikelijke Nederlandsche termino-
logie is afgeweken.
Lid 5 van paragraaf 10 van de „Verorde-
ning van den Rijkscommissaris voor het be-
zette Nederlandsche gebied betreffende het
verduisteren" (gepubliceerd In het Verorde-
ningenblad, stuk 9, van 6 Juli 1940) bepaalt,
in de Nederlandsche vertaling:
,,Motorrijtuigen rjjden op open straatwegen
met afgedekte voorlampen en zoeklicht. Bij
verkeer van tegengestelde richting en in be-
bouwde kommen moeten de stadslichten aan-
gestoken worden. Het rijden met parkeer-
lichten is verboden".
In aanmerking genomen de hierboven be-
doelde moeilijkheden, weike het publiek bij de
interpretatie van dit voorschrift ondervindt,
meent de K.N.A.C. er goed aan te doen, mede
te deelen, dat haars inziens hiermede het vol-
gende is bedoeld:
..Motorrijtuigen moeten op wegen buiten de
bebouwde kom rijden met afgedekte koplam-
pen en groot licht. Bij verkeer van tegenge
stelde richting en in bebouwde kommen moe
ten de koplampen worden gedimd. Het rijden
met stads- of parkeerlampjes is verboden".
Voorts schrijft lid 4 van par. 10 voor:
,,-Richtingaanwijzers mogen worden ge-
bruikt".
Aangezien de Duitsche tekst luidt: „Fahrt-
richtungsanzeiger sind weiter zu benutzen",
beschouwe men dit voorschrift naar de mee-
ning der K.N.A.C. meer in den zin van: „Rich-
tingaanwijzers moeten worden gebruikt".
HULP VOOR GETROFFEN
ZAKENUEDEN.
„De Telegraaf" verneemt, dat momenteel
door de Nederlandsche autoriteiten te 's-Gra-
vSnhage, plannen worden uitgewerkt om zelf-
standige zakenlieden, wier bedrijf ten gevolge
van den oorlog is vernietigd, door credietver-
leening te hulp te konjen. Deze credieten
zullen alleen gebruikt mogen worden voor in-
ventaris en voorraden, dus niet voor opbouw
van perceelen.
Een definitieve regeling is nog niet getrof-
fen, doch het laat zich aanzien, dat deze, na
de gevoerde onderhandelingen, niet lang meer
op zich zal laten wachten. De mogelijkheid
bestaat, dat een zekere vorm van samenwer-
king met het geheele bankwezen zal worden
gezocht, hetgeen ook plausibel schijnt, wan
neer men bedenkt, dat met een dergelijken
steun vermoedelijk vele millioenen gemoeid
zullen zijn.
DE HOETAANVOER UIT DE OOSTZEE.
Hervatting binnenkort verwaeht,
ook naar Nederland.
Volgens berichten uit Stockholm verwacht
men in scheepvaartkringen aldaar dat binnen
kort de verschepingen van hout van Lenin
grad, Finland en Zweden naar Duitschland
weer zullen plaats vinden.
Men neemt tevens aan, dat ook Nederland
dan weer op flinke houtleveranties kan
rekenen.
HO.MMEN OP HET EI LAM) ROZENBURG.
Dinsdagnacht heeft een Engelsche bommen-
werper een groot aantal bommen laten vallen
op het eiland Rozenburg.
Negen bommen kwamen neer, waarvan er
drie niet ontploften. Men vermoedt dat het
tijdbommen zijn.
E6n brandbom viel op een woning, waarbij
een begin van brand ontstond.
Het vuur kon echter spoedig door de be-
woners worden gebluscht. Persoonlijke on-
gelukken kwamen niet voor. Wel werden
vele ruiten van woningen vemield; de schade
toegebracht aan landbouwgewassen is zeer
aanzien] ijk.
HOEK VAN HOLLAND IS
GROOTENDEELS VRIJWILLIG
GEeVACUEERD.
De anders omstreeks dezen tijd zoo bloeien-
de badplaats Hoek van Holland biedt thans
een troosteloozen aanblik.
Pete, kerel, het is verknoeien van verdui-
veld goede whisky! hield hij zich zelf voor,
maar nam toch drie glazen mee. Het zoeken
van schrijfpapier was een lastig werkje, maar
ten laatste vond hij het toch en zette alles op
een tafeltje in de hall.
.jSchrijf, Bealie, schrijf!" zei hij, „ik zal wel
dicteeren. „En terwijl hij drie glazen vulde
met whisky en sodawater, dicteerde hij:
-Hierbij verklaar ik... en sohrijf er je voor-
namen voor... juist... Godefridus, Albertus,
Bertram Bealie, dat ik geenerlei aanklacht
wegens vrijheidsberooving zal indienen tegen
John Crofts, Lois Crofts, of Pete Brent, van-
af heden, den... prachtig. ik zie, dat j'e den
datum hebt brjgehouden, zeker met je bloed
op den muur geschreven.is dat voldoende
brigadier?"
De brigadier bekeek het geschrift, daciit
even na en knikte.
,,Als hij den plaatsnaam er ook nog bijzet,
bij den datum bedoel ik, dan geloof ik, dat
het klopt, trouwens, ik weet er nu alles van
en dat scheelt ook!"
Pete twijfelde er niet aan en nam zich voor,
in elk geval goede vriendjes te blijven met den
brigadier.
„Nog een whisky?" informeerde hij.
De brigadier knikte, en Pete schonk opnieuw
in. Daarop schoof Bealie het geteekende pa
pier over de tafel en de brigadier zette er als
getuige zijn handteekening onder. Pete /vouw-
de het velletje op en stak het in zijn zak.
..Dat heb je netjes gedaan, kameraad Bea
lie! merkte hij op en schonk zijn glas nog
eens vol, „ik hoop, dat je er aan gedacht hebt
dat ik je nu ten alien tijde bij je kraag kan
pakken en voor eeuwig In den kelder houden,
zonder dat je er naderhand wat aan kunt
doen... de wetten van het land zijn nu een
maal zoo...!"
Hij bekeek met een grijns het ontstelde ge-
laat van Bealie, die nu eerst inzag, welk een
wapen hij zijn tegenstander in handen had
'gegeven, maar toen troostte hij hem met een
.Rotterdam aan zee" staat bijna dagelijks
bloot aan de zinnelooze Engelsche bombarde-
menten. Vele woningen zijn dan ook zwaar
beschadigd.
Een groot deel der Hoeksche bevolking is
vrijwillig geevacueerd. Tal van huizen zijn
geheel verlaten, de ramen zijn met planken
dicht gespijkerd. Des nachts is Hoek van
Holland nagenoeg uitgestorven. De meeste
menschen, die er overdag nog wonen, gaan
des avonds in 's-Gravenzande en andere nabu-
rige Westlandsche gemeenten slapen, omdat
de Engelschen bij voorkeur des nachts hun
bommen over de huizen uitstrooien.
NEDERLANDSCHE KINDEREN NAAR
DE OOSTMARK.
Een oproep van het comitd.
Het Nederlandsch Centraal bureau voor de
kinderactie ,,Nederland-Oostmark" heeft den
volgenden oproep verspreid:
Nederlanders,
De Rijkscommissaris voor het bezette
Nederlandsche gebied, rijksminister Seyss-
Inquart heeft in zijn te Rotterdam gehouden
rede uitdrukking gegeven van zijn bijzondere
voldoening over het feit, dat hij thans de ge
legenheid had tot het in het leven roepen van
een actie voor kinderen van behoeftige Neder
landsche gezinnen, en zijn dank te kunnen
toonen voor de in de na-oorlogsjaren van
Nederlandsche zijde gevoerde hulpactie voor
Oostenrijksche kinderen.
Indertijd waren duizenden Oostenrijksche
kinderen voor ontspanning in Nederland.
Thans heeft de Rijkscommissaris toegezegd,
dat 6000 kinderen naar de mooie gouw Opper-
donau (iSaltzkammergut) kunnen gaan.
Met de voorbereidingen voor deze reis is
het Nederlandsch-Duitsch comitd gereed.
De eerste vaeantietreinen voor deze ont
spanning behoevende kinderen kunnen ver-
trekken op 15 Juli a.s. De duur van het ver-
blijf is gerekend tot October, zoodat een abso
lute ontspanning gewaarborgd is.
In Oostenrijk staan de kinderen onder toe-
zicht van Nederlanders. Bovendien staan alle
kinderen onder geneeskundige controle. Zij
worden ondergebracht in vrijgemaakte hotels,
vacantieoorden en hij gegoede families, en wel
uitsluitend in de mooiste gedeelten van Opper-
Oostenrijk, op verren afstand van den oorlog.
Uitsluitend uit sociaal oogpunt worden de
kinderen uitgezocht, d.w.z. dat die kinderen
die een ontspanning het meest noodig hebben
het eerst in aanmerking komen. De politieke
en godsdienstige richting der ouders speelt
hierbij geen rol.
De gouw Opperdonau zal alles doen wat in
haar vermogen ligt te vergoeden Wat Neder
landers destijds voor de Oostenrijksche kinde
ren hebben gedaan.
De ouders moeten zoo spoedig mogelijk op-
gave doen bij den burgemeester van hun ge-
meente. Er mag niemand geweigerd worden.
Om transportredenen mogen op het oogen-
blik maar 6000 kinderen worden opgenomen.
Men wende zich in geval van twijfel tot het
Nederlandsch Centraal bureau voor de kinder
actie ..Nederland-Oostmark", Den Haag, Bin-
nenhof 29, telefoon 18.38.20, toestel 26.
EEN BEKENMAKING VAN DEN
BURGEMEESTER VAN VELSEN INZAKE
DE HOUDING DER BURGERIJ.
De Burgemeester van Velsen heeft een be-
kendmaking tot de bevolking gericht, waarin
hij zegt, dat gebleken is, dat er onder de be
volking personen zijn, die niet voldoende in
zicht hebben in de tegenwoordige bijzondere
omstandigheden.
Met den meesten nadruk wijst hij erop, dat
elke onbehoorlijke handeling, elke demonstra-
tieve houding of daad ten aanzien van de
Duitsche weermacht, haar leden of goederen
ten scherpste afkeurenswaardig is en ten
eenenmale achterwege blijven moet.
Het algemeen belang der bevolking eischt,
dat met kracht daartegen opgetreden wordt,
immers zullen maatregelen, weike de burgerij
in haar geheel ernstig treffen, onvermijdelijk
het gevolg zijn van af te keuren daden van
een enkeling. Zoo zal niet geschroomd worden,
zoo noodig een bepaald stadsdeel volkomen
van alle verkeer uit te sluiten. De burgemees
ter roept aller medewerking in, om orde en
rust te handhaven en om zoo noodig de daders
van ontoelaatbare handelingen te achterhalen.
WIJZDGINGEN AFLEVERINGSVERBOD
VOOR TEER EN TEERPRODUCTEN.
De secretaris-generaal, waarnemend hoofd
van het departement van hanael, nijverheid en
scheepvaart maakt bekend, dat, te rekenen
van 1 Juli 1940 af, het afleveringsverbod voor
teer en teerproducten d.d. 23 Mei 1940 de na-
volgende wijzigingen erf aanvulling heeft on-
dergaan:
Zonder toestemming van den directeur der
sectie koolteer van het rijksbureau voor che-
mische producten is de aflevering verboden
van teer van alle soorten, alsmede van geheel
of gedeeltelijk uit of met teer bereide produc
ten of residu's daarvan.
Dispensatie van het afleveringsverbod wordt
gevuld glas:
,,Maak je niet ongerust, hoor... ik zal het
niet doen, maar kom niet in mijn buurt. En
als je dat glas leeg hebt, maak dan dat je weg
k*nt!"
Bealie verloor geen tijd. Hij bekeek even
den zolder door den bodem van zijn glas, zette
het weer op tafel, zei haastig .goeden mor-
gen" en verdween door de deur, v66r Pete die
voor hem had kunnen openen.
,,Hij geeft me niet eens gelegenheid, mijn
plichten als gastheer goed te vervullen!"
klaagde Pete, terwijl hij hem uit de deurope-
ning nazag. ,,Kijk hij eens loopen."
Bealie liep inderdaad hard. Hij rende de op-
rijlaan af, of hij er geld mee kon verdienen en
scheen de drie verloren dagen te willen in-
halen.
,,Ik denk, dat ik dat heerschap een beetje
in de gaten zal houden!" merkte de brigadier
op. „Is dat van u, mijnheer?"
,,Wat zei Pete en bukte zich naar buiten,
naar de plek, waar de brigadier wees. Een
oogenblik later schold hij zich uit voor een
ezel. Want op de treden van de trap stond een
koffer, de koffer, die de pendule met het kost-
bare briefje bevatte.
,,Ja, dat is mijn koffer!" zei hij en graaide
naar het ding, ,,ik zou hem haast vergeten!
Goeden nacht, brigadier!"
,,Morgen, meneer!" zei de brigadier en tikte
aan zrjn pet.
Peinzend zag Pete hem een oogenblik na,
keerde zich dan snel om en ging het huis bin
nen. De groote strijd \vas nu begonnen, het
laatste, groote gevecht. Bealie had de lijst in
handen gehad, hij had den tijd gemist om haar
rustig te lezen, daar was Pete zeker van; in
geen geval had hij er afschrift van kunnen
maken, daar was hij evengoed zeker van.
Maar hij had er hoogstwaarschijnlijik een bli.k
op geworpen en wat had! hij; ervan onthoudem
De kans was gering, dat hij zich juist een
van de vier laatste, nog niet gevonden voor-
werpen herinnerde, maar met kansen mochten
tot nader bericht verleend voor afleveringen
van koolteer door gasfabrieken en door de
centrale ammoniakfabriek te Weesperkarspel
aan de feerverwerkingsbeidrijven. Aflevering
van koolteer of watergasteer door genoemde
fabrieken aan handelaren kan voor iedere
aflevering slechts geschieden met toestem
ming van den directeur van bovengenoemde
sectie, Parkweg 17, 's Gravenhage (telefoon
554890).
Wat betreft de producten houtteer (bruine
of stockholmer teer), mastiek, asphaltpapier,
daklak, naphtaline, creoline, cresolproducten
(lysol) en pyridine geldt eveneens een alge-
meene dispensatie van het afleveringsverbod,
voor zoover het daarbij gaat om leveranties
van normale hoeveelheden aan regelmatige
afnemers.
Voorts is het aan handelaren in koolteer en
watergasteer en aan producenten van en han
delaren in earbolineum, black-varnish, ijzer-
lak en soortgelijke teerverfstoffen verboden,
gedurende het tijdvak 1 Juli tot 31 December
1940 van deze producten voor verfdoeleinden
meer af te leveren, dan overeenkomt met 50
procent van de afgeleverde hoeveelheid in het
basis tijdvak 1 Juli tot 31 December 1938
en wel uitsluitend aan regelmatige afnemers
zoodat detaillisten winkeliers en verbrui-
kers rekening dienen te houden met dezelfde
beperking van hun afgifte en verbruik.
Tenslotte is het verboden teer of teerolien
als brandstof te gebruiken.
Omtrent de verdere details der regeling ont
vangen de betreffende bedrijfsgroepen en an
dere belanghebbenden per circulaire nadere
mededeelingen van den directeur der sectie.
HOE VER IS HET NAAR ENGELAND?
In de Deutsche Zeitung in dten Niedlerlan-
den" komt een staatje voor van de afstanden
van het front aan de Noordzeekust naar de
Britsche havens of steunpunten. Zij bedragen
in zeemijilen (1 zeemijl 1852 m)Van Wil-
helmshaven naar Scapa Flow 508 z.m.van
Stavanger naar -Scapa Flow 275 z.m.; von
Skagen naar Sunderland (midden Engeland)
435 z.m.; van Wilhelmshaven naar Sheemees
(Theemsmonddntg) 358 z.m.; van VUssingen
naar Sheemess 110 z.m.; van Oostencle naar
Sheemess 80 z.m.van Oostendte naar London
120 z.m.; van Narvik naar Scapa Flow 800
z.m.; van Calais naar Dover 17 z.m.
DE TOESTAND IN ENGELAND.
De correspondent van de ..Deutsche Allge-
meine Zeitunig" te Madrid mel-dt, dat het al
lanig geen geheim meer was, dat tusschen de
beidie oorlogsstokers Chuirohill en Eden, die
langen tijd1 in de oppositie dezelfde zaak heb
ben gediend, thans, nu zij aan de macht zijn,
een felle concuirrentiestrijd is uitgebroken. In
zijn laatste rede heeft Churchill het denikbeeld,
een opperbevel voor de verdediging van het
eiland! in het leven te roepen, op scherpe wijze
van de hand gewezen. In de vergaderimgen
van het kabirtet gaat het thans, terwijl de
crisis steeds meer naderrt, ook steeds starm-
achtiger toe. Hetgeen daarvan doordringt tot
de openbare meaning, verhoogt natuurlijk de
algemeene zenuwachtdgheid. Men vreest, dat
in de twisten van de maohthebbers de laatste
mogelijkheid zal verloren gaan, om den tegen-
stand te organiseeren.
In politieke kringen wijst men er op, dat
zioh thans in Engeland dezelfde symptomen
van verval beginnen te ve-rtoonen, die inder-
tijld reeds in Belgie en Frankrijk de cata
strophe hebben aangekondigd. Wlat die bericht-
geving betreft, aldtus die correspondent, is En
geland! geheel van- het vasteland afgesneden.
De Engelsche krantenlezer verneemt niet
meer, wat er in Europa gebeurt. Zoo verzwij-
gen de bladen het verbreken van de diploma-
tieke betirekkLngen met Frankrijk. Zijln te-
leurstelling verbergt men achter scheldpor-
trjen tegen maarsohalk Petain en de regeering
te Vichy. Wat het commenitaar op het ge-
beurde bij! Or an betreft, spant die Daily
Herald" de -kroon, door te schrijvenOnze
pdicht van menscheHjikheid heeft ons hiertoe
gedfwongen.
De Daily Mail" schrijft, zonder blikken of
blozen: De actie tegen de Fransche vloot,
waartoe een groote moreele moed behoorde,
was een- schoon gebaar van een groot man.
De Daily Telegraph" verklaart voor de
vudst weg, dat die aanvai een plicht was in
het belang van de vrijheid. De Times-" ver
klaart droog: Elke actie, die verhindert, dat
de bevelen van P6tain worden uitgevoerd, is
ten voile gereehtvaairdligd.
ENGELSCHE EISCHEN INGEWILLIGD.
Het D.N.B. meldt uit Lond-en: Uit een ver-
klaring van de Britsche marine-autoriteiten
over den toestand der Fransche vloot in
Alexandrie blijlkt, dat de Engel-schen den
Franschen admiraal Godfroy eischen gesteld
hebben gelijk aan die van Oran.
Inziende, dat voor de Fransche schepen in
een vreemde -haven, in aanwezigheid van een
verre superieure Britsche vloot, geenerlei mo
gelijkheid bestond om de voile zee te bereiken,
ze geen rekening houden, het kjwam aan op
zekerheid. Als Bealie een voorwerp, met
adres nog wist en het was er een van de vier,
en hij slaagde er in, dat op den kop te tikken,
dan was het on-herroepelrjk te laat. Hij zou
dan wel dadelijk maken, dat hij met het voor
werp zulk een eind wegkwam, dat hij niet
meer te achterhalen was. Dus alles kwam er
op aan, om eerstens te zorgen, dat hij geen
enkel van de papiertjes, die ze al hadden, in
handen kreeg en ten tweede, zoo snel moge
lijk hun laatste vier voorwerpen machtig te
worden. Wie ,weet, misschien hadden ze hun
beeldje nu al te pakken, dan waren er drie
over! En met deze overweging sloot Pete de
voordeur, schoof er den grooten grendel op,
en liep de studeerkamer in.
John had den sleutel van de brandkast in
een fcoeik van -de bibliotheek verstopt; het was
een handige platte sleutel en Pete haalde hem
na even zoeken tusschen de bladen van het
boek uit. De deur van de kast draaide op haar
hengsels en voor de tweede maal in drie da
gen zette Pete den heelen inhoud boven op de
safe neer, Het was voor hem even een pro-
bleem, of hij de beeldjes in hun geheel zou
verbergen of ze stuk s-laan en alleen de pa
piertjes Vegstoppen.
-En toen sc-hoot hem een prachtig denkbeeld
door het hoofd en hij bractht het tegelijk ten
uitvoer. Met een presse-papier sloeg hij de
beeldjes stuk en haalde er de papiertjes uit,
die hij 66n voor e£n zorgvuldig in zijn porte-
feuille stopte. *De scherven verzamelde hij op
een paar uitgespreide kranten. Daama ging
hij over tot de koperen voorwerpen en daar
had hij meer last mee. De smeedijzeren kan-
delaar en den aschbak moest hij doorzagen
met een ijzerzaag, voor hij er in slaagde. den
inhoud te pakken te krijgen. Met de papegaai
en -den -hoed was het gemakkelijk. De pendule
haalde -hij uit den koffer en doo-rzocht he-t in-
wendige. Het was een prachtig uurwerk en hij
wilde er zoo mogelijk iets aan beschadigen.
(Wordt vervolgd.)
