ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN
De Erfenis van een Zonderling.
No. 10.078
MAANDAG 24 JUNI 1940
80© Jaargang
Feuilleton
Binnenland
De taak van de Pers.
DE NA 9 MEI GEGEVEN ONTSLAGEN.
COURA
ABONNEMENTSPRIJS: Brnnen Temeuzen f 1,35 per 3 maanden Buiten Temeuzen
fr. per post f 1,65 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 6,per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,10, overige landen f 2,45 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bf vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 2073.
ADVERTENTTENVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIENper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichte's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAB VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
GEDRAGSREGELS LUCHTBESCHERMING.
De Burgemeester van TERNEUZEN ber-
innert eraan, dat in zijn openbare bekendma-
king van 10 Mei 1940, beivattende de gedrags-
regels luchtbescherming, onder I.A. 4", 2e
alinea is opgenomen: „Van des namiddags 10
uur tot des voormiddags 6 uur, althans gedu-
rende bet tijdvak van een half uur na zons-
ondergang tot een half uur v66r zonsopkomst
is alle rijverkeer (ook met rijwielen, bakfiet-
sen en handwagens), behoudens in uiterste
noodzaak (zooals b.v. bij ernstlge ziekte, on-
geval of brand), verboden. In bijzondere ge-
vallen kan hiervan vrijstelling worden ver-
leend door den Burgemeester, indien het tetene
gemeente betreft, of door den Gomrnissaris
der Koningin, indien het meerdere gememten
betreft," terwijl onder I.A. 2° van die bekend-
making staa't vermeld: „Gedurende hei ijci-
vak van een half uur na zonsondergang tot
een half uur v66r zonsopkomst is het aan be-
stuurders, eigenaars of houders van motor-
rijtuigen of andere rij- of voertuigen (rijwie
len, bakfietsen en handwagens daaronder be-
grepen) verfboden zich daarmede te bevinden
of deze te laten staan buiten gebouwen, ten-
zij de in- en uitwendige verlichting, ter beoor-
deeling van het politiepersoneel, in voldoende
mate is afgeschermd. Een en ander met dien
verstande, dat het onverlicht laten staan van
mot'orrrjtuigen en andere rij- of voertuigen, als
hiervoren bedoeld, op particuliere terreinen
zal zijn toegelaten."
Op de naleving van deze bepalingen zal door
de politie streng worden gelet.
Het rijden met motorrijtuigen en andere rij-
of voertuigen, als hiervoren bedoeld en het
laten staan daanvan zonder verlichting is der-
halve verboden.
De Burgemeester voornoemd,
P. TELLEGEN.
rAANGIFTE VAN HET VOORKOMEN
VAN DEN COLORADOKEVER.
De Burgemeester van TERNEtUZEN maakt
het navolgende bekend:
De aandacht van alle veribouwers van aard-
appelen wordt gevestigd op artikel 1 van de
Wet ter bestrijding van den Coloradokever,
betwelk luidt:
.Indien zich op een perceal de Colorado
kever 'bevindt, is de gebruiker van het per-
ceel verplicht hiervan onVerwijld kennis te
geven aan den Burgemeester van de gemeente
waarin het perceel is gelegen.
Het niet doen van aangifte is strafbaar."
De Burgemeester voornoemd,
P. TELDEGEN.
DiAiende voorlichting van eigen volk
in trouw aan eigen zedelijk-gods-
dienstig beginsel,
door
Dr. ALB. VAN DE POEH7
Men heeft kennis kunnen nemen van een
mededeeling over de oprlchting van een Raad
van Voorlichting der Nederlandsche pers.
Het gaat hier om een initiatief, in de lijn
der verwachting van rijikscommissaris Seyss
Inquart, dat Nedierlanders zelf zich zouden
inzetten voor de doeleinden, welke de gewij-
zigde omstandigheden ons, Nederlanders, te
vervullen geVen.
Bit gebeurt, op het gebied der pers met een
dubhel doel.
Ten eerste wil de gevormde Raad een Ne
derlandsche perskamer of perscorporatie
voorfoereiden met publiekrechtelijke bevoegd-
heid, niet alleen om de belangen van uitgevers
en joumalisten in stoffelijken zin te beharti-
Oorspronkelijke roman van
WILLY WATERMAN.
22)
(Nadruk verboden.)
Vervolg.
Br ontstond een korte pauze, waarin Pete
van bem naar het schild'erstuk keek en weer
terug. Dois kwam het eerste weer bij; ze
vloog erop af en zette het overeind. Het was
inderdaad een aangrijpende voorstelling van
een troep olifanten, grootendeels verwarde
slurven en open muilen, boven een zielig klein
jagertje.
En daarop verhaalde John met eenige
moeite op welke wijze hij het ding in handen
had gekregen.
En diat niet alleen," besloot hi! en stond
op zijn glas whisky heffend, ,,m"aar ik helb
de laatste jaren van een goed mensch tot
iets gelukkigs gemaakt ik heb..."
Als je nu je mond niet houdt!" zei Pete,
,,maak ik Bealie's laatste momenten tot iets
ongielukkigs door jou bij hem in den kelder
te stoppen... de politie weet, dat er iemand in
den kelder zit... wat doen we daaraan
Toen eerst scheen het tot John door te drin-
gen dat er iets emstigs aan de hand was. Hij
zette het glas naast zich neer, keek Pete een
oogenblik aan, en krabde toen zijn kin.
.Allemachtig!" zei hij. „Da's lastig!"
Dat was het inderdaad, en heel erg lastig
ook, zooals ze hem tenslotte aan het ver-
starid brachten. Een tijd larng zat hij, de op-
komende gewassen op zijn kin wrijvend, ,te
peinzen en toen keek hij eensklaps zegevie-
rend op en lachte hen beminnelijk toe:
gen, maar ook om de pers en daardoor het
Nederlandsche volk leiding te geven in volk
schen zin.
Ten tweede zal de Raad onmiddeUijk een
bemiddelende rol te vervullen hebben tusschen
de Nederlandsche pers en de overheid en ver-
der raadgevend jegens de overheid optreden.
Ook de Nederlandsche pers Eiet zich in de
gewljzigde omstandigheden voor de taak ge-
steld van een aanpassing der Nederlandsche
YOlksgemeenschap aan de. Nieuwe Europee-
sche verhoudingen. Een nieuwe taak, die fei-
telijk ndets anders is dan zich instellen op een
nieuwe werkelijkheld.
Dit geldt niet alleen voor enkelingen, maar
ook voor mensohelijke veihanden. Uit de na-
tuurlijke banden vloeit steeds een zedelijke
plicht voort voor bepaalde handelwijzen. Het
geldt voor den arbeider tegenover zijn werk-
gever, voor den werkgever tegenover den ar
beider. Het geldt voor den burger van een ber
zet land tegenover de bezettende overheid,
evenigoed als voor den veroveraar ten op-
zichte van degenen, die door hem zijn over-
wtonnen.
Het gaat nu om de toepassing van dit be
ginsel in het door Duitschland veroverde Ne-
derland.
Thans moet de pers bekend maken, ver-
spreiden, toelichten en onderrichten, wat voor
ons eigen volk noodizakelijk en mogelijk is en
in volkomen loyaliteit tegenover de bezetten
de overheid.
Die bezettende overheid heeft ons bepaalde,
weliswaar beperkte, maar toch zeer rulme
mogelijkheden gelaten voor vruchtbare werk-
zaamheid in het gemeenschappelijk belang
van het Nederlandsche gebied en van het be
zettende Rijk. x
Tot die mogelijkheden behoort de verdie-
ping, verbreiding en toepassing van het volk-
sc'he be'ginsel, van het beginsel der nationale
verbondenheid in volkschen zin van het be
ginsel der historisch gegboeide volksgemeen-
schap ook buiten de wapenrusting van een of
andere toevallige staatsordening.
Rijkscommissaris rijiksminister Seyss In
quart heeft uitdrukkelijk verklaard, dat de
Duitscbers niet zijn gekomen om ons volks-
karakter in het nauw te brengen en hij sprak
de hoop uit, dat Nederland later weer een vrij
land zou worden. Bovendien sprak hij de ver
wachting uit, dat er Nederlanders zouden op-
staan met voldoende begrlp en wilskracht om
hun roepinig in de nieuwe Europeesche ge-
meenschap, die komen zal, te volbrengen.
Als er nu 6en taak voor de Nederlandsche
pers in haar algemeenheid duidelijk is, dan is
dit ontegenzeggelijk, dat niet langer kolom-
men en .beschouwingen mogen worden geYvijd
aan het onderhouden, betasten of bestreelen
van eigen verdeeldheid, van onderlinge ver-
scheurdheid, integendeel alle zeilen dienen te
warden bijgezet tot versterldng van de eigen
Nederlandsche volksverbondenheid, van de
Nederlandsche volkskracht over het ge-
heele gebied van Dollard tot Duinkerken,
waar Nederlanders wonen, Nederlanders naar
wezen en afstamminig, naar bschavong en
naar de uitdrukking dier eeuiwenoude be-
schaving: onze eigen, rijke, krachtige en
vloeiende Nederlandsche taal.
De vrijheid in volkschen zin, welke het
overwinnende Duitschland ons thans wil guli
nen, moet de Nederlandsche pers met beide
handen aangrijlpen en benutten om het besef
van de geestelijk en cultureel zelfstandige
Dietsche geen Duitschenatie in de
Nederlanden diepe en onuitroeibare wortels
te doen schieten.
Hoe overweldigend ook de overwinning der
Duitsche wapenen in Europa moge zijn, toch
moet en mag zij ge<5n aanleiding geven tot de
politieke gevolgtrekking, dat de historisch
Lage Landen aan de zee met hun duizend jaar
oude eigen Dietsche gemeenschap, hoezeer
ook in afstamming en wezen verwant aan de
Duitsche stammen, slechts Verlengstukken
,,Ik heb het gevonden!" zei hij.
Pete keek hem eens aan en maakte een
misprijzend geluid:
,,Zeker tegen de politie zeggen, dat het de
wind was, die de geluiden maakte!" zei hij.
JV>hn schudde verongelijkt het hoofd:
,)De politie weet, dat er iem'and in den kel
der zit, nietwaar?"
,,Ongetwijfeld!" zei Lois sarcastisch.
,,Dus..." ging John verder, met de logica,
aan tipsy menschen eigen: ,,Als ze komen,
moet er een inzitten, anders Zijn ze niet tevre-
den!"
,;Er zit er inderdaad een in!" zei Pete, ,,dat
is het hem juist... en als we hem er uithalen
is het ook niet goed. Wat nu?"
,,iHeel eenvoudig," zei John, „we halen
Bealie er uit en stoppen jou erin!"
Op dit gezegde volgde een peinzende stilte,
die het eerst door Pete werd verbroken, het-
geen geen wonder was, want hij was de eerst-
betrokkene.
,,iEn wat," begon hij, „wil je tegen den Ster-
ken Arm als reden opgdven, dat ik mijn leven
slijt in een gesloten kelder?"
,,Ook eenvoudig!" zei John en lachte be
minnelijk, „drankzuchtdelirum tremens!"
De stilte, die hierna inviel, was in'drukwek-
kend. Pete staarde John aan alsof hij een
geestverschijning was, rukte toen zijn blik
van hem los en zocht steun bij Lois:
„Groote Mozes!" hijgde hij, ,,hOor je dat,
Loisf?"
Lois bevestigde, dat ze het htoorde en vroeg
nieuwsgierig, wat er voor raars aan was.
,Hct lijkt me een pracht van een denk-
beeld!" zei ze, „we ventellen die lui, dat we
een verren neef te logeeren hebben, die aan
den drank verslaafd is en dien we, als hij las
tig wordt, voor een paar uurtjes in den kelder
zet ten. We laten ze dan door een raampje
in den kelder loeren en als j'ij daar beneden
dan een kleine demonstratie geeft van een
zouden zijn van het Duitsche gebied, zonder
eigen volkskarakter. Deze, onze Lage Lan
den, blrjven geroepen tot een zelfstandig be-
staan in geestelijk en cultureel opzicht naast
het vereenigde Duitsche volk van het over
winnende Rijk, waarmede het Nederlandsche
volk vreedizaam en vruchtbaar zal moeten
samenwerken in wederzijdsche achting en tot
wederzijdsch nut.
De nu door de pers te volgen taak kan ge-
schieden overeenkomstig de groote verschei-
denheid van het Nederlandsche dagbladwezen,
maar het eigen zedelijk en godsdienstig begin
sel van ieder blad. Dit geldt dus voor een
katholiek blad in katholieken geest, volgens
de eeuwige beginselen van eerbetoon aan God,
naastenliefde en rechtvaardigheid, die Chris-
tus ons in zijn Evangelie geopenibaard heeft
en ons door de Moederkerk voorhoudt. Dit
geldt voor de protestanten overeenkomstig
hun protestantsche belijdenis van Gods Woord
en het geldt voor de vrijzinnigen ingevolge
het beginsel van gewetensvrijheiddat tot de
edele Nederlandsche tradities behoort.
Utrique fidelis: aan beiden trouw.
Trouw aan eigen volk, trouw aan eigen
geloof: dat is de grondslag, waarop ieder
Nederlandsch blad nu geroepen is mede te
werken aan den opbouw in eigen land van het
nieuwe, wordende Europa.
Laten we aanpakken met biddend vertrou-
wen op Gods almachtige goedheid en op de
volmaakte Yvijsheid van Zijn onnaspeurbare
wegen.
DE HEER? VAN GEELKERKEN OVER
NEDERLANDS PLAATS IN HET
NIEUWE EUROPA.
Voor den kring West van de N.S.B. in Den
Haag heeft de heer Van Geelkerken, volgens
het Handelsblad, een rede gehouden.
iSpr. constateerde, dat het eigenaardig is,
dat men zich in ons land in de laatste weken
aan het verzoenen is met die gedachte, dat er
een nieuwe orde op komst is. Langzaam maar
zeker wordt men zich bewust, dat er iets
nieuws komt en dat met alle oude theorien der
democratie zal worden gebroken.
Wanneer echter ons volk de nieuwe orde
van het herboren Europa niet begrijpt, dan
zal voor ons land als afzonderlijke natie daar-
in geen plaats meer zijn. Het is thans voor
Nederland de laatste kans om als eigen vrij
land in bet nieuwe Europa te worden opge
nomen. Maar dan moet Nederland. hebben af-
gerekend met de denkbeelden der democratie
en met allerl'ei andere wanbegrippen. Een
volk, dat thans niet afrekend met dte demo
cratic zal vergaan en van de kaart verdwijncn.
Spr. gaf de verzekering, dat er in Neder
land veel zal veranderen, en dat de oude be-
stuurders, die niet hebben kunnen denken in
Nederlandsch nationalen zin, te zijner tijd van
him zetels verdwijnen, om plaats te maken
voor het nationaal-socialistisch bewtnd. Wan
neer het Nederlandsche volk niet metterdaad
en met overtuiging wil medewerken aan die
nieuwe vol ksgerr. eens chap, dan zal het groote
Duitschland ons land bij zijn rijk inlrjven, want
Duitschland kan niet dulden, dat er in het her
boren Europa een open gat blijft, waar later
misscbien bet Engelsche gif weer zou kunnjen
bmnendringen.
De democraten, die vroeger steeds zich tegen
het groeiende nationaal-socialisme hebben
trachten te verzetten, die tijdens de oorlogs-
dagen 15.000 volksgenooten hebben opgesloten
en die thans nog steeds de hoop houden ge-
vestigd op hun ,,vier zuilen" zullen ook hun
rekening gepresenteerd krijgen. Zij zuilen niet
in concent ratiekampen worden opgesloten,
doch hun strat zal zwaarder "zijn, omdat zij
zuilen worden Y'ergeten en buiten de volksge-
meenschap worden geplaatst.
Spr. is er echter van overtuigd, dat velem
van hen alsnog die oogen zullen opengaan, dat
drankzuchtige, die wild wordt, komen we een
heel eind."
Haar heldere, grijze oogen staarden Pete
aan en die waardige jonkman voelde zijn
woede uit zich weg glijden en wist alleen nog
maar te stamelen:
„Maar ik weet niet, hoe een woedende
drankzuchtige te keer gaat!"
f>at is geen bezwaar!" zei Dois, ,,de politie
weet het Ook niet, en anders kijk je maar
naar John."
JOhn protesteerde beftig, vertelde, dat hij
hoagstens een beetje aangeschoten was ge-
weest en dat dat absoluut neodzakelijk was
geweest voor het welslagen van zijn plan: het
inpalmen der olifanten. Hij stond op, liep op
het schilderij af en begon met zijn zakmes
het achtergedeelte er af te peuteren. Dat
achterstuk was een dun houten paneel, dat
met kleine spijkertjes was bevestdgd en het
liet spoedig los. Tegen dat houten paneel, aan
de binnenzijde, was een enveloppe geplakt en
die enveloppe bleek te bevatten... een papier-
tje, ditmaal een Ydsitekaartje van PannifOrd,
waarop zijn handteekening, een rammer en
een woord.
John haalde zijn portefeuille te voorschijn,
vischte het papiertje, dat hij in de parkiet
had gevonden, er eveneens uit en gaf ze beide
.pan Lois.
,JDoe ze dadelijk in de safe, beminde zus!"
zei hij.
De beminde zus gaf hem een draai om zijn
ooren en verdween in de studeerkamer. John
pakte de olifanten op en zette ze tegen den
muur van de hall.
,,iEn thans!" zei hij, laten we thans een
middemachtelijken maaltijd houden, waarna
we zullen overgaan tot het voederen en
transporteeren van Bealie!"
De middemachtelijike maaltijd werd gehou
den, in een peinzende stemming. Pete was het
nog steeds niet geheel eens met de rol, die hij
te spelen kreeg, en het was pas onder de uit-
zij hun fouten van het verleden zullen erken-
nen en dat zij met overtuiging met de N. S.
B.'ers zij aan zij zullen bouwen aan dOn ver-
deren opbouw van het natioiiaal socialistische
Nederland. Eerst dan zal ons volk zijn volk
weer zijn, dat waardig is om naast en in
samenwerking met de grootste machten zelf
standig een plaats te behouden in het nieuwe
Europa.
MAATREGELEN TER BESOHERMING
VAN SCHULDENAREN.
In het Vrijdag verschenen IVerordeningen-
hlad is opgenomen een verordening van den
Rijkscommissaris voor het bezette Nederland
sche gebied betreffenide maatregelen ten aan-
zien van de bescherming van schuldenaren,
van de burgerlijke en strafrechtspleging, als-
mede van het admmistratieve recht met het
oog op de sinds 10 Mei j.l. ingetreden bijzon
dere omstandigheden.
Op grond van par. 5 van het decreet van
den Flihrer betreffende die uitoefening dter
regeeringsbevoegdheden in Nederland van 18
Mei 1940 (Rijkswetblad 1, biz. 778) heeft de
Rijkscommissaris bepaald, dat de secretaris-
generaal van het departement van justitie
wordt gemachtigd voorschriften ten aanzien
van dit onderwerp uit te vaardigen.
In paragraaf 2 wordt gezegd, dat deze ver
ordening in werking treedt op den dag harer
afkondiging
In aansluiting hierop volgt het eerste uit-
voeringsbesluit van den secretaris-generaal
van het departement van justitie. Dit besluit
luidt als volgt:
1. Bescherming van schuldenaren.
Artikel 1. (1). De rechter kan een schul-
denaar, die tengevolge van de bijzondere om
standigheden, welke zich sedert 10 Mei 1940
hebben voorgedaan, niet tijdig aan zijn v66r
dien datum aangegane verplichtingen kan
voldoen, een uitstel van ten hoogste zes maan
den verleenen, indien zulks redielijkerwijze van
den schuldteischer kan worden verlangd.
(2) De rechter kan het uitstel ook voor
een ged'eelte van dte verphchting verleenen.
03) Indien de schuldenaar reeds in verzuim
is, kan het voorstel met terugwerkende kracht
verleend worden.
(4) Het uitstel wordt niet verleend indien
en voorzooverre blijkt, dat de verplichting
tusschen partijen niet vaststaat. Is de ver
plichting bij rechterlijk gewijsdte vastgesteld,
dan kan het uitstel steeds worden verleend.
(5) Is ter zake nog geen geding bij dten
rechter aanhangig dan kan dte schuldenaar,
bij gebreke van overeenstemming met den
schuldeischer, zich bij eenvoudig request tot
den bevoegden1 rechter wendten.
(6) De rechter kan over het uitstel een
voorloopige beslissing geven. Ben defindtieve
beslissing geeft hij niet, dan nadat de schuld
eischer gehoord, althans behoorlijk opge-
roepen is.
(7) De beslissingen nopens het uitstel zijn
noch aan hooger beroep noch aan cassatie
onderworpen.
2. Burgerlijke en strafrechtspleging
alsmede administratief recht.
Artikel 2 (1) De burgerlijke rechter kan
wettelijke voorschriften betreffende termijnen
en vormen buiten toepassing laten, indien deze
tengevolge van de bijzondere omstandighedten,
welke zich sedtert 10 Mei 1940 hebben voor
gedaan in redelijkheid niet kondien of kimnen
worden in acbt genomen.
(2) De burgerlijke rechter kan de uitvoe-
ring van een door hem gegeven beslissing,
niet zijnde een eindbeslissing, geheel of ten
deele achterwege laten, indien haar uitvoering
tengevolge van de in lid 1 bedoeldte omstan
dighedten redelijkerwijze niet kan worden ge-
vorderd.
Artikel 3. De strafrechter kan wettelijke
voorschriften betreffende termijnen en vor
men buiten toepassing laten, indien deze ten
gevolge van dte bijzondere omstandighedten,
welke zich sedert 10 Mei 1940 voorgedaan heb-
stekende koffie, dat hij tot de ontdtekking
kwam, dat het edgenlijk een prachtige mop
was, ,en hij verslikte zich.
„Ik zie me al..." hijgde hij, ,,door den kel
der rondihollenidi en probeerend, tegen de
muren op te klimmen!""
,,Strijk je haren in die war!'' ried John aan,
en vergeet niet met je oogen te rolien."
Pete beloofde, het ter harte te zullen nemen
en begon alvast repetitie te houden wat Lois
deed opstaan, en haastig voorsteUen, tot actie
over te gaan en Bealie over te brengen naar
de blokhut. Ze openden de dteur van den kel
der en gingen te samen naar beneden. John
draaide den sleutel met een knarsend geluid
in het slot en opende de dieur.
Vredig slapend op zijn bed' van stoelen,
terwijl een licht gesnurk ontsnapte aan zijn
mond, lag daar Bealie, een open boek op zijn
maag. Hij was blijkbaar lezende in slaap ge-
vallen.
„Onze vriend is een groot slaper!" zei Pete,
„maar ik zal hem toch uit zijn Yrredige droo-
men moeten opjagen."
En hij wandelde den kelder in en schudde
Bealie bij zijn schouder. Die waardige man
hield op met zijn gesnurk, gaf een krijsch,
en ging overeind zitten.
„Trek je jas aan en wandel!" zei Pete, ,,je
hebt je niet netjes stil gehouden vandaag, en
nu moet je de gevolgen ervan dragen, je gaat
terug naar je oude hoi.'"
Bealie knipperde met zijn oogen en werd
klaarwakkeri
,,Naar diat bol met dat water?" kreunde hij.
Pete knikte hem grimmig toe-:
„Daar, en nergens anidters, je kon je hier
niet kalm houden... welnu... daarginds kun je
gillen en je hebt als eenig gehoor de eeuwen-
oude paardebloemen.vooruit, trek je klee-
ren aan!"
Nadat dit gebeurd was, pakte John Bealie
bij een arm en leidde hem naar boven, waar
hij in de hall op een stoel werd geplant, tot
Pete het terrein had verkend. Hij naderde
ben, in redelijkheid1 niet kondien of kunnen
wordien in acht genomen.
Artikel 4. In gedingen, voortvloeiendl uit
het administratieve recht, kunnen wettelijke
voorschrifen betreffende termijnten en vormen
buiten toepassing worden gelaten, indien deze
tengevolge van de bijzondere omstandighedten,
die zich sedert 10 Mei 1940 hebben voorge
daan, in redelijkheid niet konden of kunnen
worden in acht genomen.
s-Gravenhage, 18 Juni 1940.
De secretaris-generaal
van het departement van justitie,
J. G. Tenkink.
De directeur-generaal van den arbeid ves-
tigt met nadruk de aandacht van werkgevers
op het gebod, dat arbedders, die na 9 Mei
1940 zonder toestemming van de arbeids-
inspectie zijn ontslagen, weder onmiddellijk
in dienst moeten worden teruggenomen. Tegen
niet-naleY'ing van dit gebod zal ten strengste
worden opgetreden.
De patroons zijn dus verplicht hun na 9
Mei j.l. ontslagen arbeideirs onverwijld weder
in dienst te nemen, terwijl zij daarna, indien
zulks noodig is, een verzoek tot de arbeids-
inspectie kunnen richten, om tot ontslag van
arbeiders to mogen overgaan. Ook de werk
gevers, die reeds zulk een verzoek hebben in-
gediend, zijn verplicht zoolang op dit verzoek
niet is beslist, hun arbeiders in dienst te
houden of terug te nemen.
THEE VAN EIGEN BODEM.
Vierschilltende in het wild groeiende planten
zijn, schrijft de Haagsche Courant, uitstekend
geschikt om thee van te trekken. Het smake-
lijkst is, indien men dit van versche kruiden
doet, doch aangezien zulks het geheele jaar
door niet mogelijk is, trekt men thee van ge-
droogde hladeren. Versche kruiden, die men
Yvil drogen moeten vooral niet in een warmen
oven gelegd noch aan de zon blootgesteld
worden, doch het droogproces moet langzaam
geschieden b.v. in de schaduw, waardoor voor-
komen wordit, dat de geurige stoffen verloren
gaan. Wanneer wij naar buiten gaan, dan
leveren die weiden en het bouwland ons ver-
schillende kruiden, evenals heesters. Een
mengsel van enkele soorten geeft een smake-
iijk aftreksel van thee, hetgeen evenwel niet
geldt voor lindebloesem- en pepermuntthee. De
bladeren van verschillende struiken als o.a.
bramen en frambozen maken een hoofdbe-
standdeel van onze kruidentbee uit, evenals
die van zwarte bessen, aardbeien en vlier waar-
aan een weinig Citroenkruid of Lieve vrouwen-
bedstroo kan worden toegevoegd, ook thijm
zorgt voor een geurig smaakje. Wildte rozen
geven nitet alleen de rozenbottels, waarvan
heerlijke marmeladte gemaakt kan worden,
doch de kern geeft een smakelijke thee.
Degenen, die over een tuin beschikken zul
len verstandig doen om er verschillende plan-
ten in te plaatsen, die in een eventueel gebrek
aan thee kunnen voorzien, o.a. kamillen, met
hun dikke gele met witte bloemblaadjes om-
kranste bolletjes, voorts Duizendtolad, peper-
munt en thijm. Pepermunt en Lieve vrouwen-
bedstroo hebben gaame vochtigen grondl en
schaduwrijke plekjes. Cttroenkruid verliest
zijn geur, wanneer de planten ouder worden,
daarom is stekken aan te bevelen; men1 ge-
bruikt de bladeren niet alleen als toevoegsel
aan thee, doch teven® om vleeschgerechten,
soepen eniz. te kruiden. Thijm is bekend om
zijn moode paarse-kleur en grdeit op zonnige
plaatsen o.a. in rotstuinen treft men het aan.
Het Duitsche Reichsgesundheitsamt be-
veelt de volgende kruidenmengsels aan: twee
deelen aardbeidbladeren, twee deelen bramen
en een dteel hoefblad. 2. Gelijke deelen bramen,
frambozen en Preiselbeerbladeren. 3. Een
deel frambozen, twee deelen aarbeiden en teen
deel Preiselbeerenbladteren.
de voordeur en wilde haar openen, toen er een
geluid van stappen op dte steenen buiten klonk,
en even later ging de bel over met een luid
geraas in het stiEe huis.
Politie!" fluisterde Lois, en stond even
doodstil, om na te denken... John maak, dat
je met Bealie dte achterdteur uitkomt en zorg,
dat hij geen kik geeft! Pete, verdwijn in dten
keldter en trek de dteur achter je in het slot...
en speel jte rol goed!"
Het volgend oogenblik verdween John met
Bealie achter door de gang, zijn hand, met
den vermaardien greep, in Bealie's nek, zijn
andere ondter de zitting van diens broek, in
dteodsche stilte, dteodsbedreigingen fluisterend,
voor het geval dat hij het ook maar durfde
wagen, iets te luid adem te halen.
Pete sloop als een boschkat hem achtema,
dte keuken in, en een zeer licht gekraak be-
wees, dat hij dte trap afdaalde. Toen luidd'e dte
deurbel weer, langer dan de vorige maal, en
Lois wandelde naar het achtergedeelte van dte
hall, gooidte zeer nadrukkelijk met een dteur
en kwam naar voren gestapt, haar hakken
klikkend op de steenen.
Het licht, dat naar buiten scheen op dte tre-
den van het hordes, flikkerdte op de knoopen
van een tweetal poTitiemanmen, dlie aan hun
petten tikten en haar beleefd aanzagen.
,,Goeden nacht, juffrouw Crofts!"" zei de een
van hen, en deed een pas voorwaarts, terwijl
de ander in zijn zog bleef, ,,neemt u niet kwa-
Ejk, dat we op zulk een laat uur hier aan-
komen maar het is plicht, en dan..."
Hij maakte een verontschuldigend gebaar
en ging voort:
,,Ziet u, er bereikte ons het bericht, het
stellige bericht, dat er in uw kelder iemand
zat opgesloten... de persoon, die de aangifte
deed, was uw eigen huishoudster en daarom
meenden we, dat u er wel meer van zou weten
en zijni we zoo spoedig mogelijk gekomen...
zit hij er nog in? Is het een inihreker, of is
hij gevaarlijker
(Wordt vervolgd.)
