ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTEEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VERSTUIKINGEN
KLOOSTERBALSEM
IN DIPLOMATIEKEN OIENST.
No. 10.047
VRIJDAG 29 MAART 1940
80e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
AKKER'S
TWEEDE BLAD
De paspoorten-kwestie.
TER NEUZENSCHE COURANT
U.K. KANTOGRHOUDERS
worden verzocht het abonnementsgeld over
h^t le kwartaal 1940 van de Ter Neuzensche
Oourant in tezenden.
Wij vestigen er de aandacht van onze
a,bonne's op, dat in verband met de atijging
der papierprpzen bet abonnementsgeld 1,65
bedraagt. Bij terug-ont^angst van eene onbe-
taalde kwitantie zal onmiddellijk de toezen-
ding van het blad worden gestaakt.
DE UITG-EEPSTER
ONZE ABONNE'S IN HET
BIIITENLAND
worden dringend verzocht, het verschuldigde
abonnementsgeld voor 15 April a.s. in te
zanden.
Abonnementen voor het buitenland worden
^ecfots aangenomen bij vooruitibetaling.
DE UITGEEPSTER.
DE ABONNE'S VAN HET
rtEILUSTKEEKD ZONDAGSBLAD
die het blad per post ontvangen, worden ver
zocht, hun abonnementsgeld in te zenden,
daar er anders over beschikt wordt met ver-
hooging van 15 cent.
DE UITGEEFSTER.
Het mo*ge misschien onlangs ter gelegen-
heid van den voetbalmatch BelgieNederland
te Antwerpen in ons land in breederen kring
zijn doorgedrongen, bier, in bet grensgebied
betfben wij al geruimen tijd aan den lijVe
ondervonden, dat we, sinds het intreden van
den oorlog ook een paspoorten-.vraagstuk
hebben gekregen, waardoor het bezoek van
Nederlanders aan Belgie en ook omgekeerd,
landen die voor elkaars bewoners bij het bezit
van een eenvoudige identiteitskaart geheel
open lagien, in emstige mate wordt belem-
merd, door den eiscb dat men over een bui-
tenlandsch paspoort moet beschikken.
En die paspoorten kosten in verhouding tot
de identiteltskaarten veel geld. Vroeger wa-
ren ze goedkooper, maar ook al ingevolge
fiscale maatregelen zgn de kanselarijrechten
daaiop verhoogd, zoodat de kosten nu pl.m.
f 7,— bedragen.
Het spreekt wel van zelf, dat zulks voor
minder gesitueerden, die de grens eens een
enkele maal willen passeeren een onover-
komelijk bedrag wordt, terwijl het ook voor
hen die dikwijls de grens moeten passeeren
een dure beweging wordt, aangezien door de
etempels die telken male in hun paspoort
worden geplaatst dit spoedig vol is: en ver-
ndeiiwd moet wooden.
Nu hebben we In ons land het voorrecht,
dat die paspoorten althans voor de ingezete-
nen die aan de daarvoor gestelde eischen vol-
doen te«gen het vastgestelde tarief te verkrij-
gen zijn, doch naar we vemamen gaat het
voor de inwoners van Belgie nog niet eens
gem.akkeiyk om een paspoort voor het over
fichrjfden der Nederlan'dsche grens te be-
komen.
Door de Kamer van Koophandel en Fabrie-
ken voor Zeeuwsch-Vlaanderen is reeds enkele
maanden geleden een verzoek gericht tot de
Regeering ten einde by gemeenschappeiyk
overleg te verkrggen dat, althans voor deze
grenostreek, het bezlt van paspoorten voor
Overschrijding der grens zou kunnen verval-
Icn, doch eenig resultant is daaromtrent nog
niet vemomen.
En, wanneer we nagaan hoeveel moeite bet
beeft gekost om ter elfder ure nog eenige
flaciliteiten te verkrygen voor een bezoek aan
Belgie tijdens den voetbalmatch, moeilijk-
hoden, die, naar te voorzien was, op groote
schade voor de Belgische Scbeldestad zou
uitloopen, zyn die vooruitzichten om die ge-
vraagde faciliteit voor de grensstrook te ver
krygen niet eng gunstig. Naar verluidt zyn
bet de Belgische militaire autoriteiten die in
dit geval zoo halsstarrig aan 't bezit van een
ppspoort waaruit ze, zooals opgemerkt
toeh niets meer kunnen te weten komen van
den drager dan vermeld staat op een iden
titeitskaart vasthouden.
Heeft Antwerpen geducht nadeel geleden
van die paspoorten-kwestie, in ons vorig num-
mer hebben we kunnen lezen, dat met de
Paaschdagen de gelegenhoden te Sluis, die bet
van toeristen moeten hebben, een zelfde erva-
ring hebben opgedaan.
Dezer dagen vonden we in de N. R. Crt
een denkbeeld van een inzender om die zaak
voor de bevolking van beide landen bevredi-
gerbd op te lossen: als men dan toeh het
bezit van zoo'n boekje voor het passeeren der
grens als controlemaatregel noodig acht,
goed, zeide hij, biyf die boekjes dan eischen,
doch: verstrek dan nu we het toeristensei-
zoen tegemoet gaar. die paspoorten in be ds
inn den gratis! Hem dacht, dat die bron van
inkomsten voor be'de landen wel zonder crisis
of Kamerontbinding kon worden stopgezet.
Een eenvoudige oplossing, waarbij de wenseh
der Belgische militaire autoriteiten niet in
iiet gedrang komt en waarbij beide volken,
die onder de huidige omstan'digheden wel op
bezoeken v,an elkaars land zullen zijn aan-
gewezen, wel zouden varen!
Ons lijkt dat denkbeeld wel nadere beschou-
wing waard.
Een Belgisoh pleidooi voor afsohaffing.
Dat dit vraagstuk ook in Belgie de gemoe-
deren bezig houd't biykt uit een artikel in het
Belgische Wagblad „Metropole'", dat een hoofd-
artikel wijdt aah de kwestie der paspo-ortan
tusschen Belgie, Nederlanid en Luxemburg en
houdt een pleidooi voor afschaffing van alles
wat het verkeer tusschen deze landen hinde-
ren kan. Het blad betoogt, dat zoowel in
Belgie als in Nederland tal van redenen oe-
staan om de paspoortenkwestie een artdere
oplossing te geven.
De verplichting een paspoort te bezitten
werd in Belgie ingevoerd op verzoek van de
militaire overheid, om ongewenschte per-
sonen te weren, die de veiligtheid en neutra-
liteit van het land in gevaar zouden kunnen
brtengen. Deze redenen zien er afdoend ait,
maar scheppen, volgens het blad, geen onover-
komelijke moeilijkheden voor personen, die
men wil weren, daar dezen zich gemakkeiyk
valsche papieren aanschaffen, terwijl eeriyke
lieden, zooals toeristen en zakenlieden, de
onaangenaamheden er van ondervinden. De
betrekkingen tusschen Nederland en Belgie
hebben op alle gebieden, zoowel op handels-
als op cultureel terrein een groote uitbreiding
ondergaan. De oorlogsomstand'gbeden heb
ben tot gevolg, dat Nederlanders en Belgen
nog meer op elkaar zgn aange veze.n. De
economische activiteit gaat thans gepaard
met transportmoeilijkheden verzeueringsaan-
gelegenheden, moeilijkheden van ailerlei aard,
•waarvoor vlug been- en weer reizen vaak
noodig is. De formaliteiten tot het verkrygen
van paspoorten zijn daarentegen tydroovemd.
Reeds heeft de Kamer van Koophandel van
Antwerpen bij de bevoegde overheid aange-
drongen op sneller aflevering van paspoor
ten en visa. Op het oogenblik, dat de econo
mische relaties liefst worden uitgebreid, is
het niet d'ienstig, dat met administratieve
formaliteiten het verkeer wordt gehinderd.
De ,,M4tropole" betoogt verder, dat de
Ndderlandsche toeristen steeds veel van Bel
gie hebben gehouden. Zwitserland en Italie
zijn thans voor Velen te ver gelegen, om er
zich met een gerust gemoed heen te begeven.
De omstandigheden zyn nimmer gunstiger ge-
weest om een wederzydsch toeristenverkeer
te bevorderen tusschen Nederland, Belgie en
Luxemburg. Iedereen beseft het.
Duizenden Belgen zouden nfiet beter vra-
gen dan het charmante gelaat van Neder
land te ontdekken, zijn kunstschatten te be-
wonderen en met zyn gastvrye bevolking om
te gaan.
Naar het voorbeeld van de Nederlanders
schiklken de Belgen zich moeilijk naar de ad
ministratieve formaliteiten, die men hun
opleggen wil en die daarenboven veel tyd en
geld vragen.
Het blad stelt de vraag waarom de in Bel
gie algemeen bestaande identiteitskaart niet
evengoed voor de controle kan dienen als het
paspoort.
Naast paspoort nog een bijzondere
vergunning noodig
Nadat wij bovenstaande omtrent den
Roman van
J0HANN D. DEGREEF.
(Nadruk verboden.)
37)
Vervolg.
Gordon handelde zonder nadenken. Hy
shhonk thee en dwong haar zwggend een
flink stuk cake te nuttlgen. Toen schoof by
den tweeden fauteuil voor de haard en nam
plaats. Margareth's slanke hand, sterk ge-
aderd en zenuwachtig gekromd, lag op de
armleuning. Hij vatte haar aan met een lief-
koozend gebaar en bleef zoo zitten. Gelukkig
wachtend, en Margareth haar gedachten ver-
zamelend. En beiden vergaten den bodemloo-
zen afgrond, die tusschen hen gaapte. De
cliplomaat, man van eer, en de doohter van
den ter dood veroordeelden hoogverrader
1 Was heel wonderiyk. In de kamer en in
huis was het stil. Van de straat klonk de
stem van een liedjeszanger: „Stille Nacht,
Heilige Nacht"... De stem verwgderde zich
«r stierf weg. Toen bleef het voorgoed stil.
Het was de bijna aanvoelbare stilte der groote
venvachtmgen. En in die stilte begon zij j>lot-
te spreken, met een zachte, gebroken
stem die telkens oversloeg van emotie
Vo" i v.n vader verdween toen ik zes jaar was.
veel hermneringen heb ik niet aan hem be-
aouben. Hij was een goed mensch, dat neem
zifi«1,tnfmste aan' Want mijn moeder hield
drm Jan hem en ziJ he€ft anders
hartstopm- °Ver hem gesproken. Zijn
SSI VO;,t ,het SPel maakte ons echter
niiin m f laatste woorden van
in Canada Ln0§:: t0en heen^& zich
n Canada een nieuwe posltie te scheppen.
,,Ik heb je vergeven, ook namens ons kind.
En altijd, altijd zullen wij van je blijven hou-
den, omdat wy weten dat je ongelukkiger
bent dan wij. Bekxxf me een ding voor je
heengaat: tracht het beste van je leven te
maken, dat er nog van te maken is. Slaag
je. roep ons dan. Slaag je, roep ons dan.
Slaag je niet, keer dan terug. En hoe je
ook zal zijn, wy zullen je met evenveel liefde
ontvangen als wy je nu met smart zlen heen-
gaan."
Dat waren moeders laatste woorden by het
afscheid. Mijn vader gaf de gevraagde be-
lofte. En toen ging hij en wij vemamen nim
mer mesr lets van hem...
Twee jaar later stierf mijn moeder. Ik ben
overtuigd, dat zy stierf van verlangen. Het
uitblijven van elk bericht ondermijnde haar
kracbten en zij bezat den moed niet zich
boven haar leed te verheffen. Voor zy stierf
liet zij mij beloven, altyd goed voor vader te
zijn en hem te zullen bijstaan. Uit kinder-
plicht en terwille van haar, ook al keerde hy
terug als een bedelaar en al zou hy myn
liefde en zorgen onwaardig zyn. Zij stierf
gerust; zy wist dat ik de belofte zou houden.
die ik gegeven had. Hoe jong ik dan ook
was..."
De zachte, trillende stem zweeg. Zy waren
niet langer alleen in de kamer. Om hen heen
waarden onzichtbare gestalten. Een zwakke.
lichtzinnige man, die zich had laten mee-
sleepen door zijn hartstocht, en een lijdende
vrouw, die gestorven was aan haar liefde.
Tragische spooksels uit een jong verleden,
wier stomme klachten door de ruimte trilden
als onhoorbare zuchten...
De blik van het meisje volgde het speelsch
gedoe van de vlammen in den haard. Haar
gelaat was smartelijk vertrokken, het ver
leden had er zijn stempel op gedrukt. En
pas na een minutenlange pauze hervond zij
den moed de geheimen, die zy als een ondra-
gelijken last tot bezwijkens toe had meege-
sleept, verder te ontsluieren.
fver^sch naar mildere hepalingen op het ge-
foied van het passenlvoorschrift haclden ge-
schre'ven, duikt thans een bericht op, dat er
I op wijst, dat de bepaliftgen voor het over-
schiijden der grens nog bezwaariyker zullen
.worden, en die het leven voor de bona fide
grensbewoners ndg moeiiijker moeten maken.
Volgens dat bericht zou zelfs het bezit van
pen paspoort niet meer voldoende zijn om
de grens over te- gaan, maar zal men dan ook
nog een byzondere vergunning noodig hebben.
Zooals dit met veel zaken het geval is, zijn
autoriteiten van ooi'deel, dat er ook onder de
.tegenwoordlge hepalingen nog misbruik woi dt
gemaakt van de beperkte vrijheid om de
prens over te gaan, en wil men daartegen
maatregelen nemen, waarvan dan ook de bona
fide landlgenooten de dupe zullen worden.
Maar voor bewoners van onze grensstreek
moet het weer een moeilijkheid te meer wor
den, wanneer voor elke reis naar het buiten
land een bijzon'dere vergunning zou noodig
zijn. Wij denken hier weer aan hen, die door
toevallige omstandigheden genoodzaakt kun
nen zyn de reis van Zeeuwiscli-Vlaanderen
naar het overig deel van Nederland over Bel-
gisch gebled te maken, b.v. omdat men niet
z66 tijdiig met zijn zaken is gsreedgekomen,
dat men tijdig voor de laatste vaart over de
fiehelde de afvaartplaatsen aan den Noorde-
lijken oever der Sehelde kan bereiken, of wel
om dat wegens mist de overtocht niet ver-
pekerd is en men op de teruigreis te Roosen-
daal in plaats van de reis voort te zetten via
Zuid-Beveland den weg Via Antwerpen moet
kiezen. Men kan. zich door het bezit van een
paspoort daarop wapenen, doch hoe zal men
in zoo'n geval aan een byzondere vergunning
kunnen komen?
Voor den handel en in "t atgameen voor de
bona fide reizigers dreigt dit weer een moei-
Igkheid te meer te worden, terwijl, zooals in
Belgie terecht werd aangestipt, de ongure
elementen, die kwaad in den zin hebben, de
grenzien ook wel zonder .paspoort of zonder
Jbijzondere vergunning weten te passeeren.
Oud-Minister Colijn ook het slachtoffer.
Een lezer uit Esschen schrijft. aan de
..Mdtropole"
Uw blad heeft groot gelijk de afschaf-
finig te eischen van paspoorten voor Neder
landers, die zich naar Belgie of het Groot-
Hertogdom Willen begeven. Deze maatrege-
Jen helpen niet am de ongewenschte personen
jvan ons grondgebied te houden. Men moet
een grensgemeente bewonen om zich daarvan
rekersschap te geven.
Het station van Esschen is ,,manu mili-
tari" beizet. De controle der paspoorten en
der bagage geschiedt er mat een uiterste
gestrengheid tot groot ongenoeigen der
eeriyke personen, die de inquisitie-methode
moeilijk kunnen verdragen.
Eenige weken geleden was een oude heer
rustig in zijn cOmpartiment gebleven en had
zijn bagage niet naar de zaal gebracbt om
deize aan het onderzoek der douaniers te on-
derwerpen. Een dezer gaf hem bevel zijn
valiezen naar het douane-kantoor te dragen.
Toen de reiziger zijn titels had bekend ge-
m'aakt, kreeg hij ten antwoord: ,,Dat doet
er niet toe, niemand mag zich aan de voor-
schriften onttrekken".
De reiziger in kwestie was niemand anders
dan de heer Colijn, oud-minister-president van
Nederland, die zich met een zending naar het
buitenland begaf.
Regelmatig ondervinden reizigers, die per
trein of langs den grooten weg ons land bin-
nenkomen, dergelijke onaangenaamheden.
Daartegenover zgn er op enkele honderden
meters van het grens-station verschillende
Wegen, welke absoluut niet bewaakt worden.
JHet is langs deze. dat de ongewenschte ele
menten in ons land komen.
Bovendien dient er opgemerkt, dat de Bel
gische gemeenten groote schade ondervinden
van den huidigen toestand. Vroeger kwamen
vele Nederlanders in deze plaatsen hun in-
koopen doen of hun vermaak zoeken. Dat is
thans afgelcopen.
DE HANDEL IN LANDBOUWPRODUCTEN
TE ROTTERDAM.
Daar het Grandbotel ..Coqmans" aan de
Hoofdsteeg te Rotterdam op 1 April zal wor
den gesllotem, is de handel in land- en tuin-
bouwfproducten, welke steeds op den eersten
,,In Maart van dit jaar zag ik mgn vader
onverwachts terug. Hij was mij gevolgd,
toen ik het huis van de Williamsons verliet
en op eenigen afstand daarvan sprak hy my
aan. Hy bereidde mij voor -met te zeggen,
dat hy tijdingen had van mijn vader, doch
toen we ons in een jrustit^'hoekje vart een
lunchroom hadden neergezet, toonde hij mij
papieren en onze portretten: hij was het zelf.
Toen volgde het relaas Van zijn weder-
varen daarginds. Ik zal daarover zwijgen,
alleen moet ik onthullen, dat hy zeven of aclit
jaar geleden bij een twist iemand doodgescho-
ten heeft. Onder den naam O'Kelly keerde
hij als stoker van een vrachtboot naar Enge-
land terug. Hier pakte hij van alles aan,
maar hij leefde zoo ellendig, dat hij zich niet
aan my wilde vertoonen. Korten tyd voor ik
hem ontimoette was hy echter aangenomen
als detective van een handelsinformatiebureau
en dat bracht hem voldoende op, om behoor-
lijk te leven. En toen was plotseling het ver
langen. om zich aan mij bekend te maken,
hem te macbtig geworden en had hij naar
me geinformeerd. Hy bezwoer mij, het ge-
heim van zijn identiteit te bewaren, omdat
hij gesignaleerd stond wegens doodslag.
Natuurlijk was ik vreeselijk ontsteld van alles
wat ik hoorde, maar het spreekt vanzelf, dat
ik hem de gevraagde belofte gaf. Hij was
mijn vader en ik herinnerde mij altijd nog de
tranen van mijn moeder..."
Margareth wachtte opnieuw even. Zy ver-
zamelde moed voor haar eigen geschiedenis,
het deel waarbij ook Gordon, betrokken was.
Nerveus trilden haar lippen. Gordon zat
roerloos. Hy dacht niet, doch luisterde
slechts. Doch nu, na haar laatste woorden
verloor hy zijn passieve houding. Er dron°-
een vermoeden tot hem door, dat hem niet
met rust liet...
Met een stil gebaar vroeg hij haar aan
dacht. „In Maart ontimoette je je vader",
Sprak hij zachtjes. „En in Maart... vertrok
ik naar het contingent. Je weet waarom,
werkdag der week zich in dit cafe concen-
treerde, genoodzaakt naar een andere gelegen-
heid om te zien.
Dank 'zij de medewerkinig van de directie
der nieuwe bears zijn de bcitreffende organd-
saties hierin ufiitsitekend igeslaagd. Voor dezen
handel zal namelijk een loealiteit van het
nieuwe beuragebouw besrihikbaar worden ge-
steld. Dleze loealiteit, welke aan all© eiischen
voldoet, is gelegen aan de Meentzijde en door
inigang no. 1 te bereiken.
ALGEMEENE "VERGADERING DER
CHRISTELIJK HISTORISCHE UNIE.
In de groote zaal vail Bellevue te Amster
dam is Dinsdagavond de algemeene vergade-
ring begionnen der Christelijk Historiscbe
Unie, onder voorzitlterschap van het lid der
Tweede Kamer, den heer H. W. Tilanus.
De bijeenkomst werd geopend met een wij-
dingswoond van Ds. J. G. Koni'ngsberger,
Ned. Hervormd predikant te Amsterdam.
De eerste zitting was geheel gewijd aan de
behandeling van het ontwerp-sociaal program,
Waarop door de verschillende afdeelingen
meer dan 70 amendementen waren ingedienid.
Het ontwerp-program werd ingeleid door
Mr. Dr. J. van Bruggen.
Na de inleiding van het ontwerp-program-
ma ging de vergadering over tot de behan
deling der amemdementen, die in het alge
meen geen betrekking hadden op de princi-
pieele richtlijnen, doch voomamelijk wijzigin-
gen van redactioneelen ard of minder belang-
rqke details hetroffen. Enkele dezer amende
menten ^erden door het hoofdbestuur over-
genomen, de meeste overeenkomstig het iprae-
advies van het hoofdbestuur teruggenomen.
Bij de hehandeling van het sociaal-program-
ma werd een voorstel-Gouda tot instelling
van een 45-urige werkweek verworpetn. Wel
werd van versahillende zijden aangedrongen
op 'beperking tot het uiterste van overwerk-
vergunningen.
Een voorstel-Breda tot algeheel verbod van
de gehuwde vrouw niet kostwinster werd
eveneens verworpen.
Woensdagmorgen is de verga'dering voort-
gezet.
By den aanivang der ochtendzitting heeft
de voorzitter der unie, de heer H. W. Tila
nus, lid der Tweede Kamer, een opendngs-
rede gehouden.
In de midldagvergadering heeft Mr. Dr. A.
A. van Rhy'n, secretaris-generaal van het
departtement van oeconomiische zaken een
rede gehouden over het onderwerp .Neder
land, economisch, in oorloigstyd", waarom-
trent wy het volgeinde aan het Handelsblad
ontleenen:
Spreker betoogde, dat ten behoeve der voed-
selvoorziening van den landbouw mag worden
verwacht, dat hij het mogelijke doet om de
nationale productie zooveel mogeiyk op te
voeren. Daartegenover is de regeering bereid
zorg te dragen, dat de landbouwer voor zijn
producten zooveel mogelijk een redeiyken prijs
ontvangt. Op die wijze kunnen tegenstellin-
gen tusschen stad en platteland worden voor-
komen. Deze tegenstellingen zijn dikwijls een
gevolg van elkaar niet voldoende verstaan.
De verhouding tusschen de verschillende
bevolkingsgroepen moet worden beheerscht
door solidariteit. Zoolang onze voedselvoorzie-
nin'g nog moeilijkheden biedt, zal ook het
vraagstuk der distributie aan de orde blijven.
Distributie van een bepaald product moet niet
alleen worden toegepast wanneer reeds een
tekort aanwezig is, maar ook wanneer een
tekort dreigt.
Tegen prijsopdrijving moet het volk worden
beschermd. De regeering beschikt over het
apparaat om dit te doen. Reeds meermalen
heeft zij richtlijnen gegeven, waarin wordt
uiteengezet, wanneer naar haar meening prijs
opdrijving aanwezig is. In de meeste gevallen
zijn de omschreven regelingen ontstaan, door-
dat het bedryfsleven het oordeel van het
departement van Economische Zaken over de 1
te volgen prijspolitiek inwon. De prijsstijgin- I
gen, waarvoor wij staan, zijn een symptoom
van toenemende schaarschte. Spreker wilde i
daarbij waarschuwen eenerzijds tegen een
lichtvaacdig opti'misme, maar anderzijds toeh
ook tegen al te groote zwartgalligheid.
Op dit oogenblik kennen wij nog geen ern-
stige schaarschte, omdat de oorlog nog slechts
De spieren zqn plotseling gerekt en uit
hun verband geweest. Geef die spierver-
rekking rust door een goed verband met
flink Kloosterbalsem erop en vernieuw dat
dagelijks. Na eenige dagen zachtjes met
Akker's Kloosterbalsem masseeren en dan
zult Ge er spoedig niets meer van merken.
Akker's Kloosterbalsem is nideaal wruf- en
massage-middel tegen spierverrekkingen.
Kloosterbalsem heeft de btjzondere eigen-
schap diep in de weefsels te dringen en
daar soepel makend en lenigend te werken
op de spieren die aangetast en stijf zijn.
Daardooronovertroffe.n tegenrheumatische
piinen, spit, spierpijnen, stramheid enz.
Per pot van 25 Gram f 0.621/2, pot van 50 Gram f 1.04
Ingez. Med.
korten tijd heeft geduurd en nog pas in hoofd-
zaak in de lucht en op zee is gestreden. Maar
hoe zal het worden, als de oorlog eenige jaren
duurt, in al zijn verschirikkingen wordt ge-
voerd? Ook moet men zich thans niet te veel
gerust laten stellen door de gedachte, dat wfj,
ter bestrijding van schaarschte nog zooveel
uit het buitenland kunnen aankoopen. Onze
uitvoer is sedert het uitbreken van den oorlog
by den invoer ten aohter gebleven. Met de
mogelijkheid, dat onze betalingsbalans dien-
tengevolge seheef trekt, moet worden reke-
ninig gehouden. Een juiste economische poli-
tiek zal er op moeten zijn gericht de gedaalde
productie van die artikelen, die schaarsch
dreigen te worden en hier worden voortge-
bracht, te vermeerderen.
Spr. herinnerde aan het plan van den En-
gelschen econoom Keynes om de verplichting
tot sparen in te voeren. Hierdoor wordt
tweeerlei bereikt. Vooreerst wordt een ver-
bruiksbeperking verkregen, die by de toene
mende schaarschte noodzakeiyk wordt geacht.
Maar bovendien komt er een belangryk bedrag
beschikbaar, dat in de defensieleeningen van
den Staat kan worden belegd. Wanneer straks
de oorlog voorby is, zullen de eigenaars der
gespaarde bedragen hun geld kunnen opvra-
gen en desgewenscht tot verteren overgaan,
aldus spr. Mocht na den oorlog, geiyk te ver-
wachten is, weer een economische depressie
optreden, dan kunnen deze verteringen er toe
bijdragen den afzet te stimuleeren en de de
pressie te verlichten. Psychologisch is dit plan
ongetwyfeld aantrekkeiyk, mede omdat de
gespaarde bedragen eigendom van den spaar-
der biyven. Toeh is de Engelsche houding
tegenover dit plan neig gereserveerd. Er ligt
een sterke dwang in, die velen onsympathiek
is. Bovendien beteekent het plan een belang-
rijke directe achteruitgang van het levens-
niveau.
Ter bestryding van prysverhoogingen, zoo
ging spr. verder, worden prijsbijslagen aan-
bevolen. Het voordeel is, dat de prrjzen op
deze wyze op een lager niveau kunnen worden
gehouden ten hate van het levenspeil der
massa. Bovendien heeft men op deze wpze
kans minder spoedig te geraken in den kring
van de noodlottige spiraalprrJSvsrhooging
inkomstenverh'oogingprijsverhooging.enz.
Toeh zal men met de prijsbyslagen voor-
zichtig moeten zijn. Er zgn enorme kosten aan
verbonden, die toeh weer door den belasting-
betaler moeten worden opgebracht. In en na
Margareth. Was het om je vader dat je me
toem dat antwoord gaf?"
Zij knikte stom en tegelijk bevrijdde zij
zachtjes haar hand. Zij had den afgrond
weer ontdekt, die hen scheidde en ook Gor
don kreeg hem plotseling in het oog. Hij be-
greep in dit oogenblik reeds veel. In Mar
gareth's omtmoeting met haar vader moest de
verklaring liggen van een groot aanta! raad-
sels. Het meisje moest dag en nacht geleden
hebben onder het bewustzijn, dat haar vader
een moordenaar was. En dag en nacht moest
zij in vrees hebben geleefd voor een arresta-
tie, waarvan de schande ook op haar terug
zou vallen. Dat was het geheim, waarom zij
hem afgewezen had, het geheime verdriet,
dat ook haar omgeving opgevallen was. Arm]
ongelukkig meisje, dat gedoemd was heel
haar leven lang onverdiend te lijden onder
de schande van een lichtzinnigen, ontaarden
vader.,.
Margareth's stem klonk opnieuw door de
stille kamer.
,>Ik ontmoette mijn vader bijna elke week.
Doch altijd in het geheim. Hij bood me
tweemaal geld aan, maar ik weigerde het,
omdat ik het niet noodig had. Toen deed hij
me op zekeren dag een verzoek.
Hij vertelde mij, dat hij op het spoor was
gekomen van een complot, om een koerier
an Buitenlandsche Zaken te berooven van
een gewichtig document, dat naar Tokio
moest worden gebracht. Zijn geheime na-
sporingen hadden reeds aan het licht ge
bracht, dat waarschijnlijk Arthur Fleming-
ton ermee belast zou worden. En wyi hij had
opgemerkt, dat deze zich veel vertoonde bij
de Hendons, bij wie ik eveneens dagelijks aan
huis kwam, verzocht hij mijn medewerking
voor een plannetje, dat ons van alien angst
voor de toekomst vorlcssen zou. Ik moest
van Flemington te weten zien te komen
wanneer en met welke gelegenheid hij vertrok]
vader was dan van plan hem te volgen. Hij
wist dat de spionnen zouden trachten Fle-
I mington te berooven v66r hij Europa ver-
laten had. Door hem goed in het oog te hou
den, teneinde op het juiste oogenblik hande-
lend te kunnen optreden. hc-opte hij den aan-
slag te kunnen verijdelen an zich hierdoor
I zoo verddenstelijk te maken, dat de jusDtie
de noodlottige afloop van dien twist in Canada
i door de vingers zou zien.
Ik gel oof de hem, want ik vertrouwde hem
volkomen. Weliswaar vond ik het niet be-
hoorlijk Arthur Flemington's vertroirwen uit
te lckken, maar het goede doel deed me over
dit bezwaar heenstappen. Flemington wist
echter zelf niet, wanneer hij zou vertrekken.
Toeh kwam ik het door een toeval te weten.
Je herinnert je de partij by lady Hendon, toen
Flemington aan de telefoon g^eroepen werd.
Hij zei me toen, dat hij zou vertrekken met
de vrachtboot en zoodra hij weg was, tele-
foneeide ik naar een bepaald nummer wat
ik vernomen had. En daarmee had ik miin
taak volbracht.
Vergeet by de beoordeeling van mijn han-
delwijze niet, dat ik een tweeledig goed doel
voor oogen had", Vervolgde Margareth na
een korte, pijnlijke pauze. „Ik kon mijn
vader helpen en Flemington van dienst zijn.
Het klonk zeer aannemelijk, dat myn vader
in zijn hoedanigheid van detective voor een
handelsbureau toevallig in aanraking was ge
komen met spionnen. En aan zijn verklaring.
dat het hem niet baten zou, als hij de politic
vooraf waarschuwde, omdat men misschien
zijn mededeelingen zou wantrouwen, twyfelde
ik evenmin. Het liet zich ook zeer goed aan-
hooren, dat zijn verdienste voor het land het
duidelijkst zou blijken, als hij persooniyk in-
greep op het moment van de uitvoering van
de berooving. En ook liet het zich indenken.
dat de justitie hem met betrekking tot die
oude misdaad genadig zou zijn, als hij zoo'n
gewichtig document redde..."
(Wordt vervolgd.
