ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN U hebt het zelf in de hand... MAGGI5 AROMA IN DIPLOMATIEKEN DIENST. No. 10.041 WOENSDAG 13 MAART1940 80e Jaargang Binnenland FeuiMeton NAGEVULD VOORDELIGER: Flesje No. 0...14 ct. No. 1...27 ct. BERICHT. om supces met Uw maaltijden te oogsten. Ook in deze tijden is Maggi's Aroma het ideale hulpmiddel om Uw soepen, bouillon, stamppotten enz. im smaak te verbeteren. Alle bliksoepen maakt U met een tikje Maggi's Aroma smakelijker! En - de beproefde, ongeeven- aarde kwaliteit van Maggi's Aroma waarborgt een uiterst zuinig gebruik. NEUZENSCHE COU RANT ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Temeuzen 1,35 per 3 maanden Buiten Temeuzen fr. per post 1,65 per 3 maanden By vooruitbetaling fr. per post 6,per jaar Voor Belgle en Amerika /2,10, overige landen 2,45 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor het buitenland alleen by vooruitbetaling. v Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE GIRO 38150 TEEEFOON No. 2073. ADVERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. KEEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 50 cent by vooruitbetaling. Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de liitgave. DIT READ VERSCHIJNT IEDEREN MAAN DAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. Door de voortdurende styging der papier- pwjzen wordt, ingaande het eerste kwartaal, de abonnementsprijs met 10 cent per drie maanden verhoogd. GEMEENTE TERNEUZEN. HINDERWET. Burgemeester en Wethouders van TER- NEU1ZEN brengen ter openbare kennis, dat ter gemeente-secretarie van Axel ter inzage ligt, een verzoek met bijlagen van de CIE. NEERLANDXISE DE L'AZOTE N.V., fabri- kante te Axel-Sluiskil om vergunning tot het oprichten van een magazijn voor kunstmest te bezigen als opslagplaats voor de vervaar- digde nitraatmeststoffen, met electro-moto- ren tot een totale kracht van 60 P.K., op het perceel kadastraal bekend gemeente Axel, Sectie A, no. 1148, plaatselijk gemerkt wijk P. no. 134. Op Dinsdag 26 Maart a.s., des namiddags om drie uur zal in het gemeentehuis van Axel gelegenheid bestaan om bezwaren tegen de inwilliging van dit verzoek in te brengen en deze mondeling en schriftelyk toe te lichten. Zoowel de verzoekster, als zij, die bezwaren hefoben, kunnen gedurende drie dagen v66r het bovengemelde tijdstip ter secretarie der ge meente Axel kennis nemen van de terzake in- gekomen schrifturen. De aandacht van belanghebbenden wordt er op gevestigd, dat volgens de bestaande juris- prudentie niet tot beroep gerechtigd zijn, zij, die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinder- wet op de bovenbepaalde dag voor het ge- meentebsetuur van Axel verschenen zijn, ten- einde hun bezwaren mondeling toe te lichten. Terneuzen, 12 Maart 1940. Burgemeester en Wethouders voomoemd, P. TELLEGEN, Voorzitter. B. I. ZONNEVTJLLE, Secretaris. DIENSTPLICHT. Uitspraak inzake vrijstelling. De Burgemeester van TERNEUZEN, brengt ter algemeene kennis, dat een uitspraak op aanvrage om vrijstelling van den Dienst- plicht, ter Secretarie dezer gemeente, voor een ieder ter inzage is nedergelegd. Tegen deze uitspraak kan binnen tien dagen na den dag van deze bekendmaking in beroep worden gekomen. a. door den ingeschrevene wien de uitspraak geldt of door diens wettelijke vertegen- woordiger. b. door elk der overige voor deze gemeente voor dezelfde lichting ingeschreven per- sonen of door hun wettelijke vertegen- woordigers. Het verzoekschrift moet met redenen om- kleed zijn. Het behoeft niet gezegeld te zijn. Het moet worden gericht aan de Koningin, doch worden ingediend bij den Burgemeester, ter secretarie dezer gemeente. De Burgemeester zorgt voor de doorzending. Terneuzen, den 13 Maart 1940. De Burgemeester voornoemd, P. TELLEGEN. DE KONINGIN TER KERKE. H. M. de Koningin heeft Zondagochtend de godsdienstoefening bijgewoond in de Bethle- hemskerk te 's-Gravenhage onder gehoor van Ds. Den Hertog. Roman van JOHANN D. DEGREEF. (Nadruk verboden.) 32) Vervolg. De ylymscherpe, honende stem van den Attorney-General bracht O'Kelly eindelijk van zijn stuk. Hij deed onzeker en verloor iets van zijn zelfbewuste houding. Natuurlyk begreep hij zeer goed, dat dit de zwakke plek in zijn verdediging was. Want iedereen moest overtuigd zijn, dat hij zich alleen niet had durven inschepen omdat hij vreesde, dat de voor hem gevaarlijke inhoud van het docu ment hem noodlottig zou worden. Toen de spion geen antwoord gaf op dien uitval. hervatte de president het verhoor. ,,Weet u wat er van het document gewor- den is?" ,,Neen, ik heb mijn kennis nadien niet meer teruggezien, sir", antwoordde O'Kelly met een poging, om zijn onschuldige houding te hernemen. ,,WSe was die kennis, uw vertrouwde dus?" ,,Van een antwoord op die vraag wensch Ik verschoond te worden, sir." "U, weigert dus opheldering dienaan- gaande? „Ja ik weiger", antwoordde de spion krachtig. Er ging een beweging door de zaal en de beteekems ervan scheen O'KeUy niet te ont- gaan. Zijn weigering' om voor de geheele waarheid uit te komen, moest wel een slech- en mdruk maken, na de zoogenaamde beken- ROUW1BEKEAG BIJ FAMILIES VAN EEN DER SLAGHTOFFERS VAN DE RAMP VAN HR. MS. O. 11. Prins Bemhard heeft Maandagmorgen o.a. de stellingen in de omgeving van Hellevoet- sluis bezichtigd. Hij gaf den wensch te ken- nen om zijn deelneming te gaan betuigen by de familie van sergeant G. L. Logmans te Nieuw Helvoet. Hier heeft de Prins ongeveer 10 minuten doorgebracht en zich onderhou- den met de weduwe en ouders van het slacht- offer van het ongeluk met de O. 11. De bur gemeester was bij dit bezoek tegenwoordig en hij heeft den Prins uitgeleide gedaan. Dit bezoek is door de betrokkenen en de bevolking buitengewoon op prijs gesteld. HET WILHELMUS. Burgemeester en Wethouders van 's-Gra venhage hebben, in overeenstemming met den inspecteur van het lager onderwijs een om- zendbrief gericht aan de hoofden van alle openbare lagere scholen, waarin op de nood- zakelijkheid gewezen wordt, dat de leerlingen van de hoogere klassen van alle openbare scholen althans het le (Wilhelmus van Nas- sauwe enz.); 6e (Mijn Schilt ende betrouwen enz.) en 14e (Oorlof, mijn arme schapen enz.) van ons volkslied leeren zingen. Gerekend wordt daarbij natuurlijk op de noodige histo- rische en taalkundige voorlichting. COMITe voor economischen vrede. Naar de N. R. Crt. ter oore komt, zal op 28 en' 29 Maart a.s. te "s-Gravenhage een bij- eenkomst worden gehouden van het Comity voor Economischen vrede, dat onlangs is ge- vormd door het Bureau van de Internationale Kamer van Koophandel en door de Carnegie Endowment for International Peace. President van dit Comite is de heer Thomas Watson (Amerika). Het is evenwel niet zeker of deze in de gelegenheid is de a.s. bijeen- komst in Den Haag te presideeren. Mocht hij inderdaad niet naar Den Haag kunnen komen, dan zal de byeenkomst onder voorzitterschap staan van onzen landgenoot Dr. F. H. Fente- ner van Vlissingen, vice-president van het Comitd, en eere-voorzitter van de Internatio nale Kamer van Koophandel. Voorts vernemen wij, dat oud-minister Dr. H. Colijn en de heer Paul van Zeeland ,oud- minister-president van Belgie, de uitnoodiging hebben aanvaard om als adviseurs van het Comitd op te treden. Verwacht wordt dat beide staatslieden de a.s. besprekingen in Den Haag zullen bijwonen. WEER EEN NEDERLANDSCH TANK- SCHIP VERLOREN GEGAAN. Naar het A.N.P. van de reederij N.V. Petro leum Maatschappij Da Corona, een dochter- maatschappij van het Koninklijke Shell Con cern verneemt, is het motortankschip „Eulo- ta" op weg van Rotterdam naar Curasao Maandagavond op de Noordzee door een ont- ploffing verloren gegaan. De geheele bemanning, bestaande uit 42 personen, is door een Engelsch oorlogsschip gered. De „Eulota" is een schip van 6236 ton bruto en 3606 ton netto d.w. 9000 ton. Het is in 1931 gebouwd bij de N.V. Wilton-Feijenoord. De „Eulota" was toegerust met paravanes. Op 8 Maart was het schip van Rotterdam vertrokken en het voer in ballast naar Curasao. De ontploffing had plaats op 48 gr. 35 min. N.(B. en 8 gr. 22 min. W.L. Gezagvoerder van de ,,Eulota" was kapi- tein B. Elzinga. DE „AMOR" VAN DE K.N.S.M. OP EEN MIJN GELOOPEN. Maandagochtend is het stoomschip ,,Amor" van de K.N.S.M., dat met een lading stuk- goederen van West-Indie kwam, op vijf mijl ten Noordwesten van Fairbank boei, in de nabijheid van het lichtschip West-Hinder op een mijn geloopen en gezonken. De bemanning, welke uit 33 koppen be- stond, is gered door het Iersche stoomschip tenis, waarmee hij voor den dag was ge komen. IDe president liet hem nu voorloopig met rust. De getuigen werden voorgeroepen, aller- eerst Sir Buddock. Hy bevestigde dat de in houd van het document een groot belang was voor de Staat en verhaalde de geschiedenis van den diefstal, waarna ook Gordon zijn verklaringen aflegde. ,,'Het document is weer terechtgekomen, nietwaar sir?" informeerde de president, zich opnieuw tot den onderstaatssecretaris wen- dend. ,,Jawel, men heeft het ons langs een ge- heimzinnigen weg weer terugbezorgd". be- aamde sir Buddock. Gordon hield tijdens dit korte verhoor scherp het oog op O'Kelly gericht om te zien, of deze bekend was met de verdere geschie denis van het document. Toen sir Buddock bevestigend antwoordde, zag hij den spion de wenkbrauwen fronsen en verscheen er een gespannen uitdrukking op zyn gelaat. „Wieet u ook, wie het u terugbezorgde?" kwam de president. „Neen, de identiteit van den onbekende derde is ons verborgen gebleven, sir. Alleen weten wij, zooals u reeds uit het dossier zal zijn gebleken, dat de onbekende identiek is aan de vertrouwde van O'Kelly. Hij of zij schijnt het O'Kelly opzettelijk afhandig te heb ben gemaakt met het doel het ons weer in handen te spelen." Bij deze verklaring zag Gordon den spion plotseling sidderen. Doch hij beheerschte zich onmiddellijk, de president richtte opnieuw het woord tot hem. O'Kelly, u hebt die verklaring gehoord. Uw vertrouwde heeft zooiets als verraad aan u gepleegd, waarmee hij Engeland intusschen een goeden dienst heeft bewezen. Bent u thans misschien bereid zijn naam te noemen?" „Neen antwoordde O'Kelly en voor de eer- 60 Aroma (Ingez. Med.) „City of Bremen", dat de schipbreukelingen Maandagmiddag omstreeks vijf uur behouden te Vlissingen aan land heeft gebracht. De „Amor" was een schip van 2325 bruto ton. Tusschen den Noord-Hinder en den West- Hinder is de „Amor" van de K.N.S.M. het slaehtoffer van een mijn geworden. Het schip werd midscheeps zoodanig getroffen, dat het ongeveer vijf minuten na de ontploffing in de diepte verdween. In Hotel Goes, te Vlissingen, waar de schip breukelingen door bemiddeling van het carga- doorskantoor R. Stofkoper waren onderge- bracht, heeft de Zeeuwsche corr. der N. R. Crt. met de officieren en de leden van de be manning gesproken. De „Amor", die met een lading graan, gerst en katoen van Obristobal op weg was naar Antwerpen, was Zondag uit Plymouth vertrokken. Alvorens de nacht aanbrak was het schip in verband met de gevaren, verbon- den aan een nachtelyken overtocht, in Duins gaan liggen. Maandagochtend om zes uur werd de reis voortgezet. Om omstreeks tien uur werden de opvarenden opgeschrikt door een hevige explosie. De „Amor" bleek mid scheeps in a an raking te zijn gekomen met een mijn, die een geweldige ravage aanrichtte. Vele leden van de bemanning bevonden zich tijdens de explosie in hun logics. Iedereen snelde naar boven en men zag, dat het water met groote kracht het schip binnendrong. Spoedig stond het den opvarenden tot aan de knieen. Om het schip dreef reeds een ge- deelte van de lading. De marconist trachtte een S.O.S.-sein uit te zenden, maar de radio- installatie werkte niet meer. Op commando van kapitein H. Beuker begaf de bemanning zich rustig naar de sloepen. De bakboord- sloep bleek echter geheel stukgeslagen en de stuurboordsloep was, doordat de ,,Amor" sterk helde, niet los te maken. Men begon het ergste te vreezen, want de toestand werd hoogst precair. Het schip was middendoor gebroken, de deklading belemmer- de de bewegingen en het water steeg steeds hooger. Plotseling draaide de „Amor" als een kurketrekker om haar as; masten en schoor- steen scheurden en vielen. Maar deze be weging had tevens tengevolge, dat de stuur boordsloep loskwam. De geheele bemanning kon daarin een plaats vinden. Toen was het zaak zoo vlug mogelijk uit de buurt van het zinkende schip te komen. Met man en macht trok men aan de riemen. Nau- welijks was men eenige tientallen meters van het schip verwijderd, of het verdween in de diepte. Gelukkig voer in de nabijheid een ander schip, welks bemanning met spanning den loop van de gebeurtenissen aan boord van de ,,Amor" had gevolgd. Het koerste op de sloep met de schipbreukelingen aan en spoe dig waren alien behouden aan boord, waar zij een gastvrij onthaal vonden. Het reddende schip, de „City of Bremen", dat, evenals de ,.Amor", op weg was naar Antwerpen, heeft i de geredden te Vlissingen aan den wal gezet. j Daar de „City of Bremen" geen radio aan boord had, werd de ramp van de „Amor" eerst MM..i i ste maal tijdens het verhoor klonk zijn stem heesch en mat, alsof hij alle zelfvertrouwen verloren had. Blijkbaar had hij er tot nu toe niet het minste vermoeden van gehad, welk gebruik de ander vaniiizijn vertrouwen had gemaakt indien hij al had geweten, dat het document zijn bestemming nooit had bereikt moest hij in de meening hebben verkeerd, dat het veiiigheidshalve verstopt of vemietigd was. De verrassende onthulling van sir Bud dock moest hem dan ook treffen als een zware slag en inderdaad deed zijn houding dit vermoeden. „Blijft u bij die weigering?" hield de presi dent aan. ,.Ja, en daar zal ik steeds bij blijven", ver- zekerde de spion op norschen toon. Zijn houding bracht iedereen in verbazing. Welke reden had O'Kelly thans nog om den man, die verraad aan zijn zending had ge pleegd niet te noemen? Werd hij ervan weer- houden door een soort eergevoel? Of vreesde hij. dat er nog veel meer bezwarends voor hem aan den dag zou komen, als de ander aan den tand werd gevoeld Het was een puzzle, die alleen O'Kelly kon oplossen. Maar iedereen begreep, dat het gebrek aan openhartigheid op dit punt zeker niet in zijn voordeel zou zijn...... Het verhoor kreeg hierna een vlotter ver- loop. Thans verschenen de Nederlandsche ge tuigen: de conducteur, die Gordon bewuste- loos in den trein gevonden had, de chauffeur, die O'Kelly en zijn gezellin naar Esschen had gereden en de purser van de Harwichboot, waarmee de spion op den avond van den diefstal van het document naar Engeland te<ruggekeerd was. Him verklaringen wier- pen geen nieuw lieht op de zaak, doch beves- tigden slechts O'Kelly's bekentenis, voor zoo veel deze betrekking had op zijn handelin- gen in Nederland. Vervolgens kwamen andere getuigen aan bekend, nadat de hemanning Vlissingen had bereikt. Van de opvarenden hebben slechts twee leden eenig letsel bekomen, n.l. een bediende, die vingerkwetsuren heeft en een stoker, die aan een been is gewond. De geredden zijn Maandagavond per trein naar Amsterdam vertrokken. WAT IS ER MET DE „RIJNSTROOM", DE „GRUTTO" EN DE „VECHT" GEBEURD? Nadat de maritieme medewerker van „Het Vaderland" gewezen heeft op het weerzin- wekkende van het door de modeme groote vliegtuigen tot doelwit kiezen van weerlooze ongewapende neutrale kleine schepen en een overzicht te hebben gegeven van de Neder landsche schepen die vanaf het begin van de vijandelijkheden verloren zijn gegaan, schrijft hij, dat voor zoover het den strijd ter zee be- treft, wij staan in de periode van den onbeperkten duikbootoorlog in 1917. Het zonder waarschuwing torpedeeren van de „Tajandoen", „Den Haag", „Tara" en „Ceronia" is hiervan het duidelijkste bewijs. Het op verschillende tijden bestoken van een groot aantal kleine ongewapende schepen door zwaar bewapende bommenwerpers wekt groote verontwaardiging in het land van Huig de Groot, den schrijver van ,,De Mare Uibe- rum" (Vrije Zee). De laatste dagen staan wij voor het geheimizinnig verdwijnen van de „Rijnstroom", de ,,Grutto" en de „Vecht", zon der dat iets van de opvarenden wordt ver- nomen. Uit gevonden wrakstukken en lading kan met zekerheid worden aangenomen, dat de schepen zijn gezonken. In het bijzonder valt hierbij op, dat van de opvarenden niets werd vernomen, ondanks het groot aantal red- dingsmiddelen aan boord en ondanks het feit, dat hij het s.s. „Vecht" kort nadat het schip was gezonken een visschersman ter plaatse kwam. Zoolang van de 52 opvarenden van deze drie schepen niemand aanspoelt, blijft onbeant- woord de vraag: „wat is er met de opvaren den gebeurd?" De drie schepen zijn op een druk bevaren gebied plotseling vergaan, juist gedurende den donkeren nacht. Bij het op een mijn loopen zullen kleine schepen inderdaad plotseling kunnen zinken, zonder dat veel tyd overblijft om een sloep te strijken,' doch een enkeling weet gewoonlijk wel een drijvend voorwerp te vinden en zich een poosje boven water te houden, vooral nu een ieder in het gevaarlijke gebied het zwemvest aan heeft of dit in de onmiddellijke nabijheid gereed heeft Explosies zijn door andere vaartuigen niet ge- meld, terwijl bovendien overdag geen schepen varend op dezelfde trajecten, op een mijn zijn ^geloopen. Vliegtuigen hebben op deze kleine schepen in donkeren nacht. zoodra bij een eerste aanval de lichten worden gedoofd, slechts zeer geringe aanvalskansen. Een hypothese. Ik aeht het niet geheel onmogelijk, dat on- de beurt: mr. Wick en eeinge andere inspec- teurs van het Centraal Bureau. Hun verkla ringen beliehtten helder den levensloop van den spion en lieten geen twijfel over aan zijn relaties met de grooten man achter de scher- men, Trebitsch Dincoln. O'Kelly scheen zich niet te kunnen her- stellen van den slag, die hem was toegebracht door de onthullingen van Sir Buddock. Zijn schouders waren ingezakt en zijn gelaat stond somber. Toch was hij met heel zijn aandacht bij het verhoor en herhaaldelijk dwaalde zijn blik naar zijn verdediger. Mr. Beaverlooke had zich nagenoeg geheel buiten het verhoor gehouden. Iedereen be greep echter, dat deze terughouding in haar geheel paste in het verdedigings-systeem. Hij vocht geen feiten aan, die vast stonden en door O'Kelly waren bekend. Evenmin trachtte hij verwarring te stichten, door twijfel te wekken aan ondergeschikte verklaringen in het getuigenverhoor. Maar straks zou hij al zijn vernuft spitsen op het requisitoir en de twee zwakke plekken verdedigen in O'Kelly's verweer: de verzekering van den spion, dat hij onbekend was geweest met den werkelij- ken inhoud van het couvert en de houding, die hij had aangenomen tegenover den aan- drang van den president, de identiteit van den geheimzinnigen derde te ontsluieren... Toen de dactyloscoop met zijn verkaring alien twijfel had opgeheiven, of het bezwa- rende briefje wel in het bezit van O'Kelly was geweest, werd het getuigenverhoor be- emdigd. De president somde alle vaststaan- de feiten nog eens op en vroeg den spion ten- slotte met nadruk, of hij bleef volharden bij zijn bewering, onbekend te zijn geweest met den werkelijken inhoud van het couvert. Bij deze kardinale vraag, die de kern vorm- de van het' schuldvraagstuk, kreeg O'Kelly zijn oude veerkracht terug. „Ik ontken pertinent, ik heb er niets van derzeebooten in den nacht de schepen hebben aangehouden en de bemanning er hebben af- gehaald om vervolgens de booten door het openen van buitenboordsopeningen, dan wel door het doen springen van door hen aan boord geplaatste bommen hebben vernietigd. Het lanceeren van een torpedo van 26.000 komt mij niet zoo waarsehijnlijk voor. Ook acht ik het niet geheel uitgesloten, dat snelle Duitsche bovenwaterstrijdkrachten onder dek- king van de duistemis een uitval van de Duit sche Bocht hebben ondernomen, waarbij ik nl. denk aan de 62 ton groote Duitsche motor- torpedobooten (Schnell-boote), welke een snelheid hebben van 3036 mijl en een be manning van 17 man. Ik acht het dan niet onmogelijk dat de bemanning van de drie schepen naar Duitschland is medegenomen en een ieder verder in volkomen onwetendheid wordt gehouden, met het tweeledig doel: ten eerste, dat geen bekendheid wordt gegeven aan het optreden, ten tweede, dat de zee- varenden van dit spoorloos verdwijnen onder den indruk zullen komen. De vraag rijst, wat tegen deze aanvallen kan worden gedaan. Na de luchtaanvallen op onze schepen en het spoorloos verdwijnen van de schepen is eenige dagen geleden gepubli- ceerd, dat na informatie te bevoegder plaatse werd medegedeeld, dat de regeering stappen zal doen om de scheepvaart te beschermen. Een dergelijke duidelijke toezegging stemt hoopvol, evenals het bericht, dat de Commis- sie van de veiligheid ter zee een onderzoek zal instellen naar de mogelijkheid van pa- trouilleering van koopvaardijschepen op een speciale, voor een groot deel afgebakende route, door een aantal kleine schepen, waar- door de opvarenden verzekerd zullen zyn, dat bij een ongeval steeds hulp nabij is. Dit systeem verdient aanbeveling boven het systeem van in verband varen. Snelle schepen kunnen nu de grootste snel heid ontwikkelen en zijn niet gebonden aan kleinere snelheden van schepen, waarmede anders gezamenlijk zou zijn overgestoken, waardoor de snelle schepen straks bij het lan- ger worden van de dagen een groot gedeelte van het gevaarlijke traject overdag kunnen afleggen. Wanneer de door de Commissie ge- dachte treilers geheel worden ingesteld op het opnemen van drenkelingen en het verleenen van eerste hulp aan drenkelingen, beteekent dit een belangrijke vermeerdering van veilig heid voor de zeevarenden. De oorlogvoeren- den zullen nimmer eenig bezwaar kunnen heb ben tegen het instellen van dezen ,,Eerste- hulp-dienst" en het is te hopen, dat wanneer deze dienst eenmaal werkt, geen der oorlog- voerenden deze visscherschepen eenigen over- last zal doen, opdat zij ongestoord hun taak van barmhartigheid kunnen uitvoeren. Zou- den deze schepen toch lastig worden gevallen door vliegtuigaanvallen, dan zou het aanbe veling kunnen verdienen voor dezen dienst oorlogsschepen aan te wijzen, zoo noodig noodgedwongen met aantrekking van strijd- krachten uit Indie, indien hiervoor in Neder land geen materieel aanwezig is. I geweten", antwoordde hij, zich hoog op- richtend. „Dan wordt de zitting van het High Court geschorst en vanmiddag om twee uur her-" opend", besloot de president zyn onderzoek. Het High Court trok zich terug en daarop werd O'Kelly weggeleid. Hij liep thans weer kaarsrecht en zijn gelaat stond onbewogen. Gordon staarde hem na, totdat hij achter de deuren verdwenen was, die toegang gaven tot de cellengang. Toen wendde hij zich met een vragenden blik tot Sir Buddock. .,Zou hij nog hopen, of zijn zaak verloren aehten?" vroeg hij. ,,Hij twijfelt", antwoordde de onderstaats secretaris peinzend. „En dat doe ik ook. Er kan nog veel afhangen van het requisitoir en het pleidooi. Alleen weet ik heel zeker, dat de onthulling van het aandeel, dat onze ge- heimzinnige derde in de zaak heeft gehad, hem een gevoelige klap heeft toegebracht..." Het vonnis. De rechtszaal van het High Court bood s middags nog een levendiger aanblik dan 's morgens. De geringe bekendheid, die tijdens het vooronderzoek aan het proces ge geven was had tengevolge gehad, dat slechts wemigen zich ervoor hadden geinteresseerd. Doch nadat zich in het lunchuur het gerucht had vsrspreid dat zelfs de onderstaatssecre taris van Buitenlandsche Zaken als getuige was opgetreden en dat lord Gordon Trevelyan er een rol in had gespeeld, was de toeloop van nieuwsgierigen voor de middagzitting zoo enorm, dat geen plaatsje in de zaal onbezet was gebleven en honderden teleurgesteld moesten worden afgewezen. (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1940 | | pagina 1