ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
KLOOSTERBALSEM
IN DIPLOMATIEKEN DIENST.
STRAMHEID(0dag)
No 10 030 TWEEOE 3lad VRIJDAG 16 FEBRUARI 1940 80° Jaargang
Binnenland
Feuilleton
AKKER'S
Het verhaa! van den gezagvoerder
van de getorpedeerde llBurgerdijk".
TER NEUZENSCHE COURANT
DR. OOOLIJN NAAR GENEVE.
Een vertegenwoordlger van het A.N.P. had
gelegenheid aan Dr. H. Colijn eenige vragen
te stellen over het werk van de commissie
die de vorige week in het Vredespaleis ver-
gaderde en die van de Assemblde van den
Volkenbond opdracht gekregen had om het
zgn. Centirale Comitd voor economische en
soelale vraagstukken te constitueeren.
!Dr. Colijn verklaarde, dat de gevoerde be-
spreikingen zich nlet voor publicatie leenen.
,,Wel heb ik geen bezwaar om mede te dee-
len, dat ik zelf over een dag of veertien mij
naar Geneve zal begeven, o.a. om met den
heer Avenol de voordracht samen te stellen
voor de nieuw aan te wijzen leden, en even-
eena om het programma van werkzaamheden
te ooncretiseeren en het werk op gang te
brengen.
Op de vraag hoe groot het Centrale Comito
etgenljjk worden zal, verklaarde de heer
Colyn
„De grootte van het comitd is slechts vast-
gesteld voor den duur van 6dn jaar. En voor
dat eene jaar was voorzien in een samenstel-
ling, gevormd uit 24 afgevaardigden van ver-
schillende landen en 8 leden, die op grorid
van hun persoonlrjke kwaliteiten uitgekozen
waren. Intusschen is het nlet de bedoeling, om
reeds dadelijk al deze plaatsen te bezetten.
Integendeel wordt gehoopt, dat ook niet-leden
van den Volkenbond aan dezen arbeid zullen
wlllen meedoen. Maar dan moet men uit den
aard der zaak ook eenige stoelen onbezet
laten, teneinde de gelegenheid daartoe open
te houden."
Woensdagavond laat is het stoomschlp
..Boskoop" van de K.N.S.M. te IJmuiden aan-
gekomen, met de opvarenden van het op 10
Februari in den Atlantischen Oceaan nabij de
Engelsche kust door een Duitsche duikboot
getorpedeerde stoomschip ,,Burgerdyk" van
de Holland-Amerlkalijn aan boord. Terstond
nadat de ..Boakoop" in de sluis lag gemeerd,
heeft een redacteur van het A.N.P. aan boord
een onderhoud gehad met de heeren L. M. J.
Crtwanek, gezagvoerder van de ,,Burgerdijk"
en Dyk, eerste stuurman van dit schip.
(EJerst deelde de heer Seriwanek ons mede,
dat de „Burgerdyk" een volkomen Neder-
landech schip was, waarbij geen vreemde be-
langen in het spel waren. Niet alleen behoor-
de het schip aan de Holland-Amerika Ltjn,
maar het voer ook zyn laatste reis uitsluitend
voor rekening van deze maatschappij. De
,;Burgerdyk" was niet aan anderen verhuurd
of door derden gecharterd.
iDe bemanning bestond uitsluitend uit Ne-
derianders, in totaal 40 koppen, en de acht
paasagiers, die de reis van New York af mee-
maakten, waren eveneens alien Nederlanders.
De passagiers waren de 77-jarige heer Van
den Bosch, eigenaar van het kasteel de Hooge
Vuursche, dat enlanigs door brand verwoest
is, de hear C. C. Blommers, een Nederlander,
die in New York woont en in het hotelbedrijf
werkzaam is, en zes matrozen van de Djambi,
die uit Amerika naar het vaderland terug-
keerden.
De lading van de „Burgerdrjk" bestond uit
vierduizend ton tarwe, tweeduizend ton soja-
boonen, tweehonderd ton lijnkoeken, vijfhon-
derd ton meel en voorts nog diverse stukgoe-
deren. De bulklading was aan de Nederland-
sche regeering geconsigneerd. De stukgoede-
ren bestonden hoofdzakelijk uit vlerduizend
leege houten vaten, bestemd voor een embal-
lagefabriek in Rotterdam, verschillende kis-
ten met tractors, een party rubber autoban-
den, ean hoeveelheid Ford-onderdeelen be
stemd voor de Nederlandsche Fordfabrieken
te Amsterdam, en een groote hoevaelbeid
klstjes flit. Alle goederen, die nlet voor de
Nederlandsche regeering waren bestemd,
waren aan Nederlandsche firma's geconslg
neerd.
De kapitein verklaarde ons ultdrukkelrjk,
dat alle goederen aan boord werkelijk uitslui
tend bestemd waren voor Nederland en niet
voor hertransport naar andere landen. De ge-
Roman van
JOHANN D. DEGREEF.
(Nadruk verboden.)
22) Vervolg.
In den loop van den avond belde Gordon
lord Rothecbothe nog eens op. Deze kon hem
echter niets byzonders meedeelen; de Yard
bleef actief, en alle aandacht was thans ge-
concentreerd op den man met de valsohe snor.
Den anderen dag was er evenmin nieuws.
Somber gestemd deed Gordon zijn werk; het
cngelukkig lot van het meisje liet hem thans
geen oogenblik meer met rust. Zelfs het on
derhoud, dat hy 's middags met Sir Buddock
had, tcacht geen ontspanning in zijn pijnlyk
beklemde gedachte teweeg.
De onderstaatssecretaris ontbood hem, toen
by op het punt stond naar huis te gaan.
„Ik heb vanmiddag Zijne Majesteit om-
trent de volhrachte missie gerapporteerd,
Treveiyan", sprak hij opgewekt.
Gordon veinsde belangstelling, maar zyn
gedachten waren elders.
„De Konlng knikbe slechts", ging Sir Bud-
dock vocct. „Doch toen ik hem een half uur
later verliet, informeerde hy terloops naar de
aanstaande mutaties in het Corps. Een goed
veretaander heeft maar een half woord noo-
dig, zegt men. Ik hoop, dat dit spreekwoord
ook door u begrepen wordt."
Hij lachtc veelbeteekenend en Gccdon boog.
„Ik blijf u dankbaar voor uw gunstige opinio
en voor uw voorspraak hij Zyne Majesteit,
Sir."
heele lading is in Boston en New York inge-
nomen en was bestemd voor Rotterdam.
De cognossementen waren op naam gesteld
en luidden dus niet aan order. Trouwens sinds
het uitbreken van den oorlog is dit een vaste
gewoonte geworden by de maatschappij.
De kapitein meende dan ook, dat hij belli-
gerenten geen enkelen indruk kon zijn geves-
tigd, dat de goederen niet werkelijk voor Ne
derland bestemd waren. Ook deelde de heer
Scrinawek mede, dat hy geen waarschuwing
van wien dan ook had ontvangen dat zyn
schip wel eens op grond van contrabandever-
voer zou kunnen worden aangehouden. Wat
zich dan ook later op de reis voordeed is een
volkomen verrassing voor hem geweest.
Op de heenreis had de „Burgerdyk" op 20
Januari zyn lading in New York gelost. Het
schip vervoerde vijf mlllloen aan goud, bene-
vens post. Op 22 Januari verliet het schip
New York om in Boston, waar het den vol-
genden dag aankwam, een gedeelte van de
lading voor de terugreis in te nemen, te weten
het graan, de sojaboonen en de vlerduizend
leege vaten. Op 27 Januari verliet het schip
Boston en kwam den volgenden dag in New
York aan om de rest van de lading in te
nemen.
Op de terugreis was geen post aan boord.
Wij vroegen kapitein Scrinawek of zich
voor het vertrek uit New York nog iets voor-
gedaan had, wat belangrijk is om te vermel-
den. Hij antwoordde ons, dat hij op den laat-
sten dag voor zyn vertrek uit New York naar
den Britschen consul was gegaan om de laat
ste gegevens te verkrijgen voor de route in
het Kanaal, hetgeen in verband met het my-
nengevaar gebruikelyk is.
De Engelsche consuls zyn n.l. in het bezit
van de laatste gegevens omtrent mijnenvelden
en andere gevaarlrjke versperringen, die door
de Engelschen gelegd zijn, welke gegevens
vaak recenter zijn dan die, welke vermeld zijn
in de Engelsche mededeelingen voor zeevaren-
den. De consul zei tot den kapitein, dat hij
Falmouth als visitatiehaven moest aanloopen.
„Ik heb mij toen vreeselijk kwaad gemaakt,
aldus kapifein Seriwanek, en gezegd, dat als
wy door den destroyer worden aangehouden
en opgebracht, wij niet zouden tegenstribbe-
len, maar dat wy uit vryen wil niet van onze
route New York—(Rotterdam afwijken".
De heer Henken vulde deze mededeeling
aan met de verklaring, dat de Britsche con
sulate ambtenaren in Rotterdam de directie
van de Holland-Amerika Lyn indertijd gead-
viseerd hebben haar gezagvoerders te instru-
eeren, dat zij steeds Falmouth moeten aan-
doen. De directie heeft dit nadrukkeiyk ge-
weigerd en haar gezagvoerders in dien zin
geSnstrueerd.
Gedurende de eerste dagen van de terug
reis, had de „Burgerdyk" met slecht weer
te kampen. Er deden zich overigens geen bij-
zondere gebeurtenissen voor, met uitzonde-
ring van een ontmoeting met een Britschen
destroyer op Dinsdag 6 Eehruari. Op dien
dag ontmoette de ..Burgerdijk", toen zijn
positie 47 gr. 12 min. noorderbreedte en 36
gr. 32 min westerlengte was, een Engelscb
oorlogsschip, dat seinde: ,,What ship?", op
welke vraag de ..Buigerdijk" zijn naam op-
gaf. Daama kon het schip zyn reis voort-
zettten.
Op Zaterdag 10 Februari des namiddags
16,20 uur Greenwichtyd, bevond de „Burger-
dyk" zich vlak hij Bishoprock. Zijn positie
was toen 49 graden, 43 min. noorderbreedte
en 6 graden 27 minuten westerlengte op een
af stand van 7 mijl van Bishoprock.
,,Ik stuurde 95 graden recht wijzende, iets
zuidelijker dan oost, ruim bu^ten Britsche
territoriale wateren. Het was een beetje heiig
en het zicht was drie A vier mijl. Hoewel het
nog nlet donker was, waren de kenteekenen
van het schip verlicht; het sein ..Holland"
brandde midscheeps boven de machinekamer
en de houten vlag op de campagne was met
twee reflectoren verlicht. Plotseling zag ik
iets als een zwarte vlek, iets donkers, om-
ringd door branding. Daar wij in dertig uur
geen bestek hadden kunnen maken, omdat er
geen zon en geen sterren te zien waren
wegens de bedekte lucht en de motregen, en
vo'jgens ons gegist bestek wy om half vyf de
Bishoprock dwars moest/en hebben, dacht ik
met een klip in zee te doen te hebben. Ik
meende, dat ik een beetje om de noord zat,
/Right, right!", weerde Sir Buddock haas-
tig af. „Zeg me eens, hoe staat het met het
onderzoek naar miss Norman, Treveiyan?"
Gordon stelde hem ultvoerlg op de hoogte
en toen hij uitgesproken was, schudde de on
derstaatssecretaris beziorgd het hoofd.
,'Een vreemde zaak, Treveiyan. Als het
maar niet noodlottig afloopt voor het meisje.
Enfin, we zullen het ergste nog maar niet
vreezen. Wie weet, hoe spoedig alles terecht
komt..."
Deze optimistische verwachting ging helaas
niet in vervulling. De dagen kwamen en ver-
gingen, maar zij brachten de oplossing van
het vreemde mysterie geen stap nader. De
politie zocht kocctsachtig naar den man met
de valsche snor waarbij zy, middels de dag-
hladen, ook het publiek te hulp riep. Het
resultaat hiervan was een stroom van schrif-
telijke aanwgzingen van verdachte personen,
die niet de minste waarde had. Zelfs voor de
Yard was het verbysterend te ontdekken,
hoeveel tiendulzendsn inwoners van Londen
doer verbolgen buren tot een moord in staat
werden geacht...
Heel dit onderzoek vorderde weken en
leverde niet het minste resultaat op. De man
met de valsche snor bleef onvindbaar en Mar-
gareth Norman eveneens. De Society raakte
erover ultgepraat en Groot-Eonden had allang
weer andere interessen. Ook de bladen zwe-
gen, de persoon van Margareth Norman was
goed beschouwd niet belangryk genoeg, om
de publieke belangstelling weken acbtereen
gaande te houden.
Dit was de rust na den storm, die de Yard
noodig had, om onopviallend te kunnen speu-
ren. Wel twintig mogelijkheden had zij on-
derzocht en losgelaten, doch met moed begon
zij aan een nleuwe reeks. Maar ook aan die
reeks kwam een vruehteloos einde. Het
mysterie scheen onoplosbaar, men hoopte nog
slechts op de hulp van het toeval, om er
klaarheid in te brengen.
Margareth's pleegouders, de Hendons en
gaf daarom hard stuurboord, liet onmiddellijk
den tweeden stuurman looden en bevond 50
vaam grond". Ter verklaring deelde de heer
Sriwanek mede, dat het in de buurt van de
Bishoprock vol met rotsen en klippen zit en
dat hy bang was, dat zijn schip lek zou stoo-
ten. Op dit oogenblik bevonden zich ook de
eerste stuurman, de heer J. H. C. Dijk, en de
tweede stuurman, de heer W. van Beers, op
de brug, die beiden verklaarden gedacht te
hebben met een groote rots in zee te doen
te hebben, die even boven het water uitstak.
Om deze rots te vermyden en niet te dicht op
de kust te loopen, had de kapitein bevel ge-
geven hard stuurboord te geven.
„Ik heb toen een half uur lang om de zuid
gestuurd en verkreeg hij een tweede looding
60 vaam water. Daarna ging Ik streek voor
streek den ouden koers volgen. De snelheid
van de „Burgerdijk" was twaalf myl". Na
de tweede looding kreeg de kapitein n.l. het
vermoeden, dat hij niet met een rots dicht
bij de kust te doen had en rees by hem de
gedachte of Jt misschien de toren van een
duikboot was geweest, die de branding ver-
oorzaakt bad. Teneinde nu een eventueele
duikboot te overtuigen, dat het niet de be
doeling van de ,,Burgerdijk" was om door
z.g. zig-zag" varen zijn bewegingen onduide-
lijk te maken of den indruk te vestlgen een
duikboot te willen ontloopen, is hy niet plot
seling, maar juist streek voor streek, dus
zeer geleidelijk aan, op zijn ouden koers terug-
gegaan.
Om vijf uur kwam plotseling een duikboot
aan bakboord achteruit boven water. Toen
de kapitein haar zag, was zij vijftig meter
achter de schroef. De Duitsche oorlogsvlag
werd geheschen en het sein ,,K", d.w.z. stop
onmiddellijk, gegeven. Kapitein Seriwanek
heeft onmiddellijk na dit sein gestopt en de
duikboot kwam toen geleideiyk aan bakboord
opgeloopen, steeds ongeveer op denzelfden
afstand van het schip blijvende, dat zijn vaart
uitliep.
Het vlaggesein, dat de duikboot gaf, be-
teekende: „U moet met uw scheepspapieren
aan boord komen". De kapitein gaf ook aan
dit sein gehoor door een sloep aan bakboord-
zijde te laten uitzetten met den eersten offi-
cier, den heer Dyk, en vier matrozen. Toen
de sloep werd uitgezet seinde de duikboot
met een Morselamp (de vorige seinen waren
vlaggeseinen) U mag uw radio niet ge-
bruiken". Dit sein was eigeniyk overbodig
want onmiddellijk toen de duikboot boven
water kwam, had de kapitein al tot den
marconist gezegd, dat hy de radio, die trou
wens in 48 uur niet gebruikt was voor het
geven van seinen, niet mocht bedienen. Dit is
dan ook niet geschied. Op onze vraag of er
kanonnen van de duikboot op de „Burger-
dijk" gericht waren, antwoordde kapitein
Seriwanek ontkennend. Wel stonden er men-
schen aan dek.
Aangezien de heer Dijk naar de duikboot
is gevaren lag het voor de hand, dat wij hem
vroegen daarover te vertellen, en de eerste
officier van de ..Burgerdijk" was daartoe
gaarne bereid. Hij deelde ons mede, dat hij de
scheepspapieren, te weten de manifesten, de
cognossementen, den zeebrief, den meetbrief
en bijbehoorende stukken, in de sloep had
meegenomen. De stukken waren in een en-
veloppe verpakt. Het journaal was er niet
bij, wel het stuwplan.
Aan bakboordzij is de heer Dijk de duikboot
genaderd. Dat was heel moeilijk want er was
veel deining. Een van de opvarenden van de
duikboot heesch hem naar boven. De vier
matrozen bleven in de sloep achter. In den
commandotoren stond de commandant van de
duikboot den heer Dyk af te wachten. „Ik
stelde me voor in het Duitsch de geheele
conversatie werd trouwens In deze taal ge-
voerd Ik ben Dyk, de eerste officier van
de „Burgerdyk". De commandant antwoordde
hierop, terwijl hij mij een hand gaf: ,,Ik zal
mijn naam maar niet noemen, dat is beter
van niet". De heer Dijk schatte den leeftijd
van den commandant tusschen de 23 en 25
jaar. De duikbootkapitein wa3 in burger-
kleeding zooals trouwens alle overige opva
renden van de duikboot, die de heer Dijk ge-
zien heeft. Alleen een hunner, iemand die
een blauwe bril droeg. had een zomersche
marinepet op, maar de badge op die pet wa3
erg vuil en de heer Dijk kon niet goed zien
wat dit teeken voorstelde.
Gordon verlcren de hoop. Dangzamerhand
begon het vermoeden post te vatten, dat het
meisje verloren was, verongelukt, of op een
raadselachtige manier naar het Continent
vervoerd. Lord Rotherbothe ontkende die
laatste mogelijkheid echter ten stelligste. Hij
sprak van de Theeiris, eerat fluisterend en
eindelijk luid.
./Hoogstwaarsehynlijk verdronken en mee-
gevoerd naar de Noordzee", antwoordde hy
Gordon, toen deze hem vijf weken na de
mysterieuze verdwijning vroeg, wat zyn oor-
deel thans was. Wat hy er nog by dacht,
sprak hy niet uit, maar Gordon begreep hem
toch wel.
ttZij was niet verantwoordelijk voor haai
daden") zei hij vsrontschuidigend. „Zij was
ziek, doodziek, toen ik haar 's middags ont
moette. Ik geloof niet eens, dat zij zich
rekenschap kon geven van wat ze tegen me
zei."
„Ik neem het aan", zei lord Rotherbothe
ernstig en daarop ging Gordon heen met het
besluit, hier niet meer tecug te keeren. Alles
was toch vruehteloos, Margareth was zoo
goed als zeker verloren...
■Hij was oprecht bedroefd als hy aan haar
dacht. De heimelyke verachting, waarmede
by haar had beschouwd toen zij, na hem
ecrst aangetrokken te hebben, ruw had afge-
stooten op een oogenblik, dat hij zyn liefste
wenschen in vervulling hoopte te zien gaan,
was allang verdwenen. Zij had plaats ge
maakt voor onverschilligheid en deze op haar
beurt voor medslyden, toen hy tot de ont-
dekking kwam, dat en hoe diep zy gebukt
ging onder haar geheim verdriet. En thans
bezielde hem een gevoel jegens haar, dat
nauw verwant was aan zijn sterke genegen-
heid van vroegcr
Als zachte, vertrouwde geuren uit een korf
doode rcozen zwesfden de herinneringen op
hem aan. Herinneringen aan haar woorden,
aan haar lach en aan haar blikken, die zoo
vol helofte waren geweest. Hecinneringen
De duikboot was donkergrijs, tegen zwart
af, maar vooral verveloos. Op den comman
dotoren stond „X 2". Een van de matrozen,
die in de sloep gebleven was, zag nog, dat
op den commandotoren een brieschende zwar
te kater met opgezetten rug was afgebeeld,
maar de heer Dijk heef dit zelf niet gezien. j
De duikboot zou naar zijn meening nog geen
150 voet lang zijn geweest, kapitein Seriwanek j
schatte 120 voet.
Nadat de heer Dyk zich aan den duikboot
kapitein had voorgesteld, overhandigde hy
hem de scheepspapieren. By het overhandi-
gen van de scheepspapieren aan den kapitein
zei de heer Dyk, dat de ..Burgerdyk" van
New-York naar Rotterdam voer. De eerste
vraag van den U-boot kapitein luidde n.l.:
„Waar komt U vandaan en waarheen gaat
U"\ De tweede vraag van den duikboot
kapitein luidde: ,,Wat voor lading hebt U
aan boord". Daarop antwoordde de heer Dyk
Tarwe, sojaboonen, lijnkoeken, meel, leege
vaten en eenig stukgoed, geadresseerd aan
de Nederlandsche regeering en Nederlandsche
firma's.
Toen de heer Dyk op de papieren wees, zei
de duikbootkapitein: „Papieren interessee-
ren mij niet". De heer Dijk antwoordde:
Kijkt U er maar in, dan zult U zien dat alles
voor de Nederlandsche regeering en Neder
landsche firma's is. Daarop antwoordde de
kapitein: Papieren interesseeren mij niet,
daar kunt U alles wel inzetten wat U wen-
schelijk acht.
Op dit moment had de kapitein van de
duikboot de enveloppe met de papieren nog
in de hand. De heer Dijk haalde er het stuw
plan uit, rolde dit uit, hield het den kapitein
voor en zei: ,,Kykt U dan het stuwplan na".
De kapitein zoo zei de heer Dyk, keek er
met een half oog in en vroeg: „Wat beteekent
empty barrels?"' De heer Dijk vertaalde:
,,Leere Faesser", waarop de kapitein opmerk-
te: „Wat doet U met leege vaten in Holland?"
De heer Dijk antwoordde: „Dat weet ik niet.
Ik weet alleen dat die leege vaten voor Neder
landsche firma's bestemd zijn".
De kapitein ging hier toen niet verder op
in en hij gaf de papieren over aan een der
opvarenden, die 't hoofd uit het mangat stak,
dat zich voor den commandotoren bevond en
de papieren gingen door het mangat naar
beneden. „Ik heb ze niet meer terug gezien",
zei de heer Dijk,
Even staarde de U-bootkapitein voor zich
uit en toen zei hy letterlijk: ,,Es tut mir Leld,
dass ich Sie versenken muss". (Het spyt my,
dat ik U moet laten zinken.)
Nauwelijks had hy deze woorden gesproken
of iemand riep van beneden door het open-
staande mangat naar boven, dat de meter
uitsloeg. Wat voor een meter die man be-
doelde, weet de heer Dyk, die wel door het
mangat eenige machines beneden kon zien,
niet te zeggen.
Toen de eerste officier van de .Burger
dijk" den U-bootkapitein vroeg, waarom hy
het schip wilde torpedeeren, gaf de Duitscher
hiervoor drie redenen op:
In de eerste plaats zou de „Burgerdijk"
gezigzagd hebben, in de tweede plaats had de
U-bootkapitein de overtuiging dat- de .Bur
gerdijk" op weg was naar een Engelsche
haven, en in de derde plaats zou de marco
nist geseind hebben.
De eerste reden van de torpedeering weer-
legde de heer Dyk door te zeggen, dat de
„Burgerdyk" niet gezigzagd had, maar van
koers veranderd was, omdat het schip te dicht
onder den wal zat.
De U-boot kapitein reageerde op deze op-
merking niet.
„Wat blijft er nu over voor neutrale sche-
pen*', aids de heer Dijk.
„U gaat toch in ieder geval naar de Downs",
replieeerde de Duitscher. Hierop antwoordde
de heer Dijk: „Wij gaan niet naar 'n controle-
haven, tenzij wij gedwongen worden. Als wij
worden aangehouden door een marinevaar-
tuig, dat ons last geeft naar een controle-
haven op te stoomen, hebben wij daaraan te
voldoen. Wanneer het een Fransch marine-
vaartuig is, zullen wij opstoomen naar een
Fransche haven. Wanneer een Duitsch
marinevaartuig ons dat beveelt, zullen wy
een Duitsche haven aandoen en wanneer een
Engelsch vaartuig ons zulk een bevel geeft,
zullen wij opstoomen naar een Engelsche
haven."
aan haar geheim en aan haar verdriet, dat
niemand bij machte scheen te zijn geweest uit
haar weg te nemen. Zachtjes schreide het
oude verlangen door de eenzaamheid van zijn
nachten...
De dingen van den dag waren niet bij
machte zijn stille droefheid te verdringen.
Er gebeurde trouwens niets, dat zyn belang
stelling in sterke mate vermocht te boeien.
Zelfs de geschiedenis van het document lever
de geen bijzonder nieuws meer op. Fleming-
ton had gerapporteerd, dat hij zonder inci-
denten in Tokio was aangekomen en van de
ambassade was een code-telegram ontvan
gen, dat Mr. Trent het hefaamde afschrift
van het protocol ongeschonden had overge-
bracht. Voorts was de Pistool-Engel in vrij-
heid gesteld en naar Belgie uitgeleid, voor
welk land zy een pas bezat, en O'Kelly, haar
partner in het labyrinth der internationale
spionnage, bleef onvindbaar. Eetterlijk niets
was er, dat de bijzondere aandacht boeide.
Alleen begon In Londen het seizoen en waren
In verband daarmee tientallen nog onbekende
schoonheden uit de Graafschap zich komen
vertoonen. Doch Gordon hield niet van drukke
partijen en dus putt® hij verveeld de weinige
gelegenheden uit tot kalmer verstrooiingeen
intiem dinertje thuis, een avondje by de Hen
dons of een uurtje in de club.
Toen werd plotseling de dagelijksche sleur
vecbroken en vlogen de gebeurtenissen op
hem af met adembenemende snelheid.
Vremgde en rouw.
Op een morgan in October werd Gordon
met spoed bij Sir Buddock ontboden.
Treveiyan, ik heb een verhecgende mede
deeling vcor je", begon de onderstaatssecre
taris met een glimlach. ,,De Koniryj heeft
aooeven eenige mutaties in het Corps Diplo
matique bekrachtigd. Ik kan u gelukwen-
schen met u.w benoeming tot tweede legatie-
1 seccetaris in 's-Gravenhage".
Wordt Ge gekweld door stramheid in de lede-
maten? Hebt Gg last van prjnlijke spieren?
Gjj zijt toch nog veel te jong, om nu reeds
als een oude gebroken man een pijnlrjken en
stijven rug en stroeve gewrichten te hebben.
Laat U toch wnjven met den beproefden
Akker's Kloosterbalsem, welke de bij
zondere eigenschap heeft diep in de
weefsels door te dringen. Kloosterbalsem
bevat aromatische, geneeskrachtige stof-
fen, die verwarmend, afleidend en oplos-
send werken tegen de stoffen, die zich
in Uw spieren en gewrichten vastzetten.
Kloosterbalsem tast dus die stijfbeid in
Uw spieren en gewrichten in haar oor-
zaak aan. dat voelt Ge na elke wrijving.
Ongeevenaard als wrijfmiddel by spit,
rheumatiek, spierverrekkingen, stram
heid, kneuzingen, ischias, pijnlijke spieren.
Per pot van 25 Gram f O.621/2, pot van 50 Gram f 1.04
(Ingez. Med.)
Toen herhaalde de kapitein: „U gaat toch
in elk geval naar de Downs." In vertwyfe-
ling aldus de heer Dyk, riep ik uit: „Wat
moeten we dan doen waarop de Duitscher
letterlyk zei: „Nu dan gaat u maar om de
noord."
Ook het derde argument van den duikboot
kapitein, nl. dat de „Burgerdyk" door radio-
seinen zyn positie aan Landsend zou hebben
opgegeven, bestreed de heer Dijk met kracht.
Hy verklaarde, dat de kapitein van de „Bur-
gerdyk" onmiddellyk na het stopsein van de
duikboot den marconist ten strengste had ver
boden seinen te geven.
De heer Dyk zei ons, dat de toon waarop
dit onderhoud gevoerd werd, zeer correct was.
Na de weerlegging van het derde argument
voor de torpedeering schreeuwde de kapitein
van de duikboot door het mangat, dat er een
lanceerbuis moest worden klaargemaakt. De
heer Dijk wist niet meer of dit aan bakboord
of stuurboord moest gebeuren.
Hij begreep, zoo zei by ons, na dit bevel,
dat het besluit van de torpedeering onher-
roepelijk was.
De kapitein van de duikboot gaf den heer
Dijk nog de volgende orders: ,,U krygt een
half uur om het schip te verlaten en als u
aan boord van de Burgerdijk" bent, moet u
den kapitein mededeelen, dat hy 5 minuten
voor het verlaten van zijn schip het lichtsein
.Holland" moet dooven. Als dit gebeurd is,
mag de marconist seinen: .Collision, ship
sinking, position fifteen miles south of
Bishop". (Botsing; schip zinkt; positie 15
mijl ten zuiden van Bishop).
Voor dat de heer Dijk van boord ging, vroeg
hy den kapitein of hy de scheepspapieren
terug mocht ontvangen. Hierop werd hem
geen antwoord gegeven.. Na een minuut of
vyf was hij terug op de Burgerdijk" en in
tusschen was de duikboot achterom naar
stuurboord gegaan.
Terwijl eerste stuurman Dijk zich aan boord
van de duikboot bevond, seinde deze een drie-
vlaggensein, nl. het sein ..railing". Kapitein
Seriwanek vertelde ons, dat hij van dit sein
niets begreep. Hij seinde terug met het
vlaggesein: „Begrijpt u niet". Door schreeu-
wen werd hem van de duikboot af beduid, dat
sein weer neer te halen.
Een minuut of tien later gaf de duikboot
een nieuw drievlaggensein, nl. de te.ekens
voor alarm", waarop kapitein Seriwanek ten
tweede male het sein „begrypt u nlet" terug
liet geven.
Er was niets ter wereld wat Gordon op dit
oogenblik meer welkom was, dan deze be-
noeming. Hij begreep, dat hy haar aan de
voordracht van Sir Buddock te danken had
en dankte hem getroffen.
,,Dat is vlugger dan ik had durven hopen.
Sir", ervolgde hy toen. Wanneer gaat het
Besluit In?"
,,Op vijf tien November, tot den veertienden
hebt u verlof. Dat zal voldoende tijd zyn,
om uw particuliere aangelegenheid in orde te
brengen, nietwaar?"
,/Ruimschoots voldoende, Sir", beaamde
Gordon.
,,AHright, dan is dat dus afgesproken. Den
veertienden vecwacht ik u 's morgens aan het
Departement. Tenzij u er de voorkeur aan
zou geven, een paar dagen eerder naar uw
standplaats te vertrekken. Enfin, dat ziet u
zelf maar, ik ben dagelijks aanwezig".
Gordon begaf zich verheugd naar huis.
Lady Allenby was opgetogen, toen zy de be-
noeming vecnam.
's-Gravenhage is de poort geweest van
menige beroemde carridre", sprak zy enthou-
siast. ,,Een klein, maar belangryk interna-
tionaal centrum- Gordon. Je bent er echter
beter mse af dan met Lissabon, om te be-
ginnen. Lissabon komt nu in aanmecking
voor een promotie. En vandaar een legatie in
een van de Baltische Staten, of een plaats als
eerste secretaris aan een belangrijke ambas
sade..."
Gordon moest hartelijk lachen, tante Mary
stippelde carrlferes uit, alsof zij de Konlng
zelf was.
,,We zullen maar eens kalm afwachten",
zei hij vroolijk. Misschien blykt spoed'g ge
noeg, dat ik niet uit het goede hout voer den
diplomatieken dienst gesneden ben."
.Eerder zou ik het zoogenaamde goede hout
ondeugdelijk achten", viel lady Allenby ver-
■optwaardigd uit, terwyl zy de bibliotheek
verliet.
(Wordt vervolgd.)
