Landbouwberichten
UW KINDJE
VERKOUDEN
Feuilleton- vertellingen
Dam- en Schaakrubriek
HH lUI lHI
ip ~jgi ng p
lH
Pluimvee-Rubriek
Burgerlijke Stand
BRABANTSCHE BRIEVEN,
DAMMEN.
LOOP DER BEVOLKING.
M._'dm., m..
SCHAKEN.
Dameptan-opening.
HET SCHEUREN VAN GRASLAND.
Naar gemeld wordt zullen zij, die na 1
Sept. 1939 blijvend grasland scheurden, of nog
zullen scheuren, een derde van de op deze ge-
scheurde graslanden geteelde granen voor
eigen gebruik mogen behouden, dan wel een
toewijzing ontvangen voor een extra hoeveel-
heid mengvoeder, hiermede overeenkomende.
Het op deze gescheurde graslanden geteelde
ruwvoeder (aardappelen, voederbieten enz.)
wordt voor eigen gebruik gelaten.
Echter kunnen op deze regeling alleen die
landbouwers aanspraak maken, die hun na 1
September 1939 gescheurd of te scheuren
grasland hebben doen goedkeuren door den
productiecommissaris en geen nieuwe gras
landen ter vervanging van deze gescheurde
graslanden hebben, aangelegd.
Wrijl dan keel, rug en borstje In met
Dampo.Wonderlijk zooats d£t helpt!
Pot 50 ct. Tube 40 ct. Doos 30 ct.
Ulvenhout.
Amico,
Daar zyn, mee
deus felle winter-
weer, vend menschen
ziekWe gaan naar
Februari...! En da's
'n kwaje maand. 't
Is de sturmmaand
onder 't menschen-
mennigte
brikt van d'n
gewas
blom
steel.
Van
1 eaten
komen.
proppen kost
Zondag niks
De... eh...
..nachtploeg" was om zoo te zeggen buiten
gevecht gesteld: den Joost moest by 'n serie
klantjes op ziekenbezoek, want hy is 'nen
ouwerwetschen zakenman; als ge hum klandi-
zie gunt dan krygde 'r 'n familielid by! Veur
edn orderke van tien worsten en twintig zul-
ten lot ie oe noolt meer in den steek! Dan
wenscht ie oe heel oew leven Zalig Nuuw-
jaar, feliciteert oe en oew vrouw mee
den Verjaardag, trouwdag en oew eventueele
prijske uit de loterybezoekt oe in 't zieken-
huis als 't zoo uitkomt, doet de examens mee
van oew kroost; zurgt, als ge 't 'm vraagt,
veur informaties op den vrijer van oew doch-
ter (want den Joost komt toch overall, kort-
om: hij is 'nen Burgerlijken Stand op z'n
eigen, waarin ie oe opneemt veur AAnen rol
gekookt spek, of tien kilo beuling-op-dertig-
dagen mee acht dagen zicht min twee percent
..contant".
Den Joost heeft 't dus veul druk deus
weken, want veul portretten uit zijnen zake-
lyken familie-album zyn beschadigd mee 'n
griepke. 'nen vastzittenden hoest, spit en
„rimimeltiekerigheidr'.
De leste veertien dagen had ie drie begra-
fenlssen! Dan leet-ie 't z66 aan mee zynen
verkoop, dat ie in den omtrek van den over-
leden .client" (hy sprikt altij van m'n ,,Clien-
ten". Ja mee 'n hoofdletter, want die is be-
slist te hddren by den Joost) maar dan leet-ie
z'n zakenreis z66 aan, dat ie in de wije om-
geving van 't sterfhuis dieen dag z'n orders
haalt, na in den stoet te hebben meegerejen
in z'n gevuurlakt Fordje, mee zijnen hoogen
hoed op, dien ie dan meevoert in 'n doos tus-
schen den af te leveren bal'kenbrei en zoo.
Ja, den Joost heeft zoo z'n eigen ouwer-
wetsche methode van zakendoen en toen zy
nen ouwen patroon "m buitenschupte. schupte-
n-ie ginnen ,,ophaaldienst" weg, lrjk ie docht,
maar 't beste .familielid" van heel z'n clien
tele!
En de worstafnemersfamilie liet dat nie
onder zich! Getuige den florissanten toestand
van „De Samenwerking", maar dat tusschen
2 hokskes! Want ge wit 'r alles van.
Elgenlijk wilde-n-ik oe maar duidelijk ma
ken, hoe druk den Joost, ook in vrjjen tyjd,
ook op Zondagen bezet is, in deus barre win-
terttj, nou veul menschen ziek zyn.
En nie alleen den Joost ontbcak op 't prop-
app61! Ook den Joep liet ons „zitten". Ge wit,
den Joep, jongste van de club, heeft 'n huis-
houwen van twaalf kinders. Dus den Joep
is ziekenvader op den oogenblik. Want als in
605.
Optoesingen.
Het probleem-Plasschaert uit rubriek 603.
Zwart: 2, 8, 9, 10, 11, 12, 13, 15, 21, 22,
26, 27.
Wit23, 24, 25, 32, 33, 36, 37, 38, 39, 40, 41.
1. 3631 27X47
2. 3328 47X1® meersl.
3- 23X5 22X 33
4. 25—20 15X24
6. 37—31 26X28
6. 5X3 wint.
Zwart is verpllcht tot 13—19; wit 3X39;
zw. 19—23 en wit 39—33.
Op zwart 28 volgt nu 336; 61 enz.
Op zw. 2—8 volgt 3317; 1722 en 22—33
wint. Moeilijk is het overblyvende eindspel-
letje dus niet, maar beginners zullen niette-
min goed doen, de winstgang aandachtig te
bekijken en in zich op te nemen.
In de vorige rubriek gaven we het volgende
probleem van C. K. Kaan ter oplossing.
Zwart: 10, 12, 13, 16, 17, 22, 24, 34, 40.
Wit: 23, 32, 33, 35, 37, 43, 44, 48, 49
1. 2318 12X23
2. 33—28 22X33
3. 43—39 34X43
4- 49X® 40X49
5- 41 49X21 gedw.
6- 4X6 wint.
Aardig slotmotief, een pietsie topzwaar
misschien.
Op zwart 213 wint wit door 617, ter-
wijl zw. 2138 verliest door wit 4843 en
644.
zoo'n gezin er 6dnen 't op z'n heupen krygt
sjuuster: op z'n luohbpijp dan is zooiets
mee gin zeuventig, tachtig zakdoeken goedge-
mokt!
Den Fielp ,,voelde z'n heigen hook nie eele-
gaar vit", zee-t-ie; z'n ,,knieen kraakten", zoo
luidde zijn diagnose ,,en d'n sneeuw zat in z'n
hoofd."
Den Jaan was kiplekker, maar z'n Tonia,
beweerde-n-ie, lee thuis, in de bedstee de
peeen op te scheppen of ze den nacht nie meer
halen zou enne... zee den Jaan effenaf: daar
was nog gin ktjk op...! Maar ondertusschen
moest ie de wacht houwen, wat ie dan ook dee
mee 'n lip in't hoekske bij de raam. Als ie 'ns
'n trekske aan z'n pijp wou doen, moest ie
ergens anders gaan zitten enne... werm was
't daar in dat hoekske op den erf nou bepaald
nie, verkl<terde-n-ie.
Den Blaauwe en ik schoten dus over. Hij
vond 't 'nen goeien verloren middag om 't
,,schryfwerk" van ,,de Samenwerking" uit 't
wAArgaren te peuteren, want „z'n kantoor
had onder de leste conferentie zwaar gelejen"
zee-t-ie droog: „maarr... 't was lollig gewist!"
Ik gong dus 'nen kuier maken.
't Vroos 'n graad of tien; den sneeuw lag,
hard als marmer, gebobbeld langs de wegels,
en op de sloojen, die tot den bojem'ijs zyn.
t Was stillekes op den buiten, waarover
'nen nevel hong, zoo koud, dat g'er oewen kop
teugen aan stootte als teugen 't ijswater uit
de pomp. Ginnen sterveling was levers te
zien. De winkeltjes lagen afgesloten in den
Zondagmiddag acht wit-bevrozen ramen en t
leek of ze nooit meer zouwen opengaan, ook
al wist ik, zoo goed of ik huilie zag, dat daar
achter den winkel, de menschen zaten te
,,bakken" bij de gloeiende plattebuis, in 't
schemerige woonvertrek mee de beslagen ra
men, waardeur den witten akker schimde en
den pearsen baksteen van 'nen hoek van ons
kerk.
Als ik daar langs kwarp keek ik efkens bij
on« pastoorke Ibinnen, maar ook de pastorie
lag besloten in den kouwen nevel, die waasde
over den witten voorhof. Strak hongen z'n
bruinige lancasters achter de hooge ramen,
waarvan 't onderste gedeelte bedekt was mee
iange driehoeken van matglas-ijs, die vinnig
omhoog piekten.
Lijk wltte nonnekes, ineengedoken van de
kou, stonden daar de conifeeren onder 'nen
dikken mantel van sneeuw-ijs, op 'n rij langs
z'n tuinhek. En wat wyerop, daar lag de ver-
laten school, somber in den halfduisteren
middag en mee van onder tot boven bevrozen
ramen.
Gin levend wezen, gin minsch was te be-
speuren op den durpsweg mee al z'n gesloten
huiszekes, mee de witte sneeuwkussels op den
t-aamdurpels, ijsfranjes langs de lage goten.
't Ennigst teeken van leven" was de smoor-
lucht, die nou en dan naar benejen sloeg uit
de schouwpypen.
Ten Oosten klom 'n bleeke maan boven de
bosschen uit, ten Westen zonk 'nen bloed-
rooien zonnebol achter de nevelbank. 'Nen
zwak rozen gloei waasde teugen de peerl-
grijze locht, waarteugen de blanke sneeuw-
daken blaauwig en strak aflijnden. Beweging-
loos, levensloos-stil schimde 't kale hout van
t geboomt, met hler en daar 'nen dot sneeuw-
ijs in de oksels, teugen den rossen sneeuw-
hemei. De vorst kraakte in de heggen van
voorhovekes, onder den ouwen, bevrozen
sneeuw, die zwaar woog op den dorren ligus-
ter en eik. M'nen stap dompte dof over den
leegen durpsweg. En ineens, zonder nadenken,
stak ik den eenzamen steenweg over, gong
'n akkerpad in, dat leidt naar 't Ulvenhout-
sche bosch. 'k Gong nou pal oost. En den kou
wen nevel kneep hier nog vinniger in 't
stramme vel. 'n Enkel huizeke stond hier moei
en diep in den sneeuw. 't Erme gedoeike bukte
scheef van den ouwerdom, hoog in de sehou-
wers mee dat laaghangende, dikwitte dak. De
akkers bezijen den pad waasden wit weg in
den kwynenden Zondag.
Ha! Daar was den bleeken maan weer. 'k
Was content „iemand" te zien, hier in deus
witte woesteny van eenzaamheid en barre
verlatenheid. 't Koolland stak z'n witte kop-
pen lijk harde schuimklodders boven de leege
akkers uit. 'Nen enkelen keer poeierde droog-
gevrozen sneeuw van 'nen boomtak af en den
fijnen smeltenden poeier op m'nen jaskraag
voelde aan lijk 't kouwe staal van 'nen mes-
rug. V66ruit donkerde 't bosch. 'k Gong er
geren binnen. Binnen, ja. Want als g'in deuzen
kou 't bosch ingaat, dan laat ge 't ergste
achter oe. Dan kroeit lets zachts om oewen
strammen nek; dan, dan komt ge ieverans
binnen!
Maar de stilte stdnd hier. Om elken boom.
Ge liep er teugenaan. Ge kost er 'n buts in-
drukken mee oewen vuist, zooals ge dat zou
kunnen doen in die sneeuwkussels, die daar
in de ruigte lagen als luie poedelhonden, den
kop tusschen de pooten, den snoet teugen den
grond.
ZWART 1
Partystaod
3 w
WIT
47
48
49
50
Zwart dreigde 2329 en 1420.
Wit aan zet speelde daarom in de diagram-
stand 4338, daar 4034 niet ging wegens
zw. 2127! enz.
Na zw. 1218 forceerde wit nu schijf- of
partijwinst.
Ziehier het gehele verloop.
1. 4338 1218
2. 31—27 21—26
3. 24—20 15X24
Op 25X14 volgt wit 35—30; 28X19; 39—34;
38—33 en 32X3 dam.
4. 27—22 18X27
5. 32X21 23X34 meersl.
De Coup royal.
6. 40X18 26X17
7. 35X2 gew.
Wit bad deze overigens mooie varianten-
comblnatie zo lang bekeken, dat hem na
1. 4338 en zw. 12—18 een vry eenvoudige
winstgang ontgaan was.
1. 4338 12—18
2. 39—34 30X39
3. 3833! 19X30
4- 28X10 15X4
5. 35X24 39X28
6. 32X3
't Rook lekker hier, als ge uit die barre
vlakke akkers kwam, die seherp roken naar
bevroren nevel. Hier in 't bosch geurde den
hat s van de masteboomen. die pittig in m'nen
buik woelde. Over den sneeuwbojem was 't
veilig gaan. Den donker krinkelde pas boven
over oew hoofd, de dichtbesneeuwde kruinen
in. 'Nen fijnen sneeuwpoeier dwerlde hier ge-
regeld in 't rond; en 't was, of ge, hier in die
volkomen stilte, den witten vorst h66rde gaan
deur 't lage hout. M'n pepke hoorde-n-ik
branden, 't vocht in den steel kraken.
En dieper geraaktfe-n-ik in 't donkerende
bosch, dat echter, deur den witten bojem, nie
heelegaar donker zou worden.
Na 'n half uur was ik aan 't boschhuis. 't
Leek daar te drijven op de witte stilte van
den erf rondomme, hier midden in 't winter-
bosch waar den poeiersneeuw dwerlde lijk stof
geworden eenzaamheid.
t Boschhuis zat diep verdoken in den
sneeuw. Nieverans was de sneeuw aange-
raakt. Hooge kussels langs de zwarte ramen,
opgewaaid teugen den voet van 't stille huis,
't dak gedekt tot over de goten, den erf on-
beroerd, zoo lag deus huis diep in den winter
lijk 'n ongenaakbare berghut, daar ieverans
dicht ondev de sterren.
Toch maar 'ns kloppen...?
Hoi klonk m'n geklop in 't portaal. da'k
zoo goed kende. Waar Hanneke mee heur
iieve, lachende gezicht, zoo dikkels m'n klee-
ren had opgehangen aan den gebeeldhouwden
kapstok.
De kou gong me efkens deur merg en been.
Ik klopte nog 'ns. Wist al dat den Vic nie
thuis was, maar toch nog maar 'ns probee-
ren. Wat harder.-.wanneer...? Oja, toen mee
't ouwe mevrouwke... op heuiren sterfdag,
toen... toen had ik ook zoo staan kloppen
mee dieen hollen echo deur den portlek...
dieen Allerzielendag, toen 't de dooie blaren
waren, die deur 't bosch dwerrelden.
Herman blafte nie. Neee, dan was den Vic
wel weg. Naar z'n Hanneke? Of zoomaar
dolend, treinen in, treinen uit; dat deed ie
nog al 'ns sinds z'n Lien weer weg was, maar
nou te wijd, zelfs veur den Vic.
Nog 'ns efkes in zijnen atelier zien. Als ik
't glas tenminste ontdooien kon.
Mee m'n pyp 'ns probeeren....
k Zou 'm zoo geren weer 'ns zien, in dieen
sterken kop, in die strijdlustige blaauwe
oogen, 'n bietje troebel van peinzen, van
staren.
Ha, 't lukte. 'n Traantje water begost bin
nen over 't glas te zlggelen. Straf keek ik op
m'n pyp, nou en dan steuvig trekkend. Wat
dee ik toch..,? Hier midden in dat winter-
bosch, by deus huis diep-in-den-sneeuw, zoo
verlaten, zoo triest, zoo barstensvol herinne-
ring als 'n kerkhof.
De stilte w66g op m'n schouwers. Dofte in
m'n ooren. Ja ik had 'n gaatje. Even pro
beeren.
M'nen asem stokte. M'n hart stond efkes
stil. M'n beenen beefden. Ik zocht steun mee
m'n handen in den kouwen sneeuw op den
raamdurpel. Recht keek ik in 't wiendelyke,
witte gezichtje van 't ouwe Mevrouwke.
Levend zat ze daar in... den donkeren lijst,
overschouwend den atelier van Victor, lijk ze
'm altij trotsch noemde.
M'n hart klopte, bonkte teugen m'n strot
op. 'k Betrapte m'n eigen erop, da'k vriende-
lijk knikken wou...
'k Draaide m'n hoofd af. Klopte den sneeuw
van m'n handen. Vond m'n eigen staan, daar
eenzaam op den ondergesneeuwden erf, waar
'k Hanneke zoo dikkels getroffen had, tuinie-
rend, zingend, lachend.
'k Stond lijk 'hen bedele5r buiten den ate
lier, waar ik zooveul uren mee den Vic...
Twee tranen sprongen in m'n oogen. 'k Was
content alleen te zyn. M'n hart wier gekne-
pen. 't Snukte deur m'n strot.
Winter!
Maar 'k gong nie weg, veur 't ontdooide
plekske weer bevrozen was. Waarom...?
Weet ik dat...?
Zachtekens beh 'k weer gegaan deur den
witten donker van 't Winterbosch, dat vol
was van dwerlenden sneeuwpoeier, die koud
in m'nen nek smolt.
Ja 't is 'n streng winterty van 't jaar.
Vol.
Veul groeten van Trui, Dte III, den Eeker
en als altij gin horke minder van oewen
t. a. v.
DRIE.
SAS VAN GENT.
Gedurende de week van 21 tot en met 27
Januari hebben zich in deze gemeente geves-
tigd:
F. M. J. W. Verblauw, controleur, van Krui-
ningen.
Partij-eindspel
Werd de stand op het eerste diagram be-
heerst door de combtnatie, het volgende slot-
spel demons tree rt de finesses van het positie-
begrip. Beide gevallen mogen aantonen, wat
den meer gevorderden damspeler in het alge-
meen voor het bord bezighoudt en tot vaak
moeilijke beslissingen brengt.
ZWART 1 2 3 4 5
P. P. van Driel, zonder beroep, van idem.
F. M. J. W. Verblauw, zonder, van idem.
P. P. Verblauw, zonder, van idem.
C. H. A. Verblauw, zonder, van idem.
G. Meeusen, zonder, van Venray.
A. J. Rademakers, electricien, van Vogel-
waarde.
Vertrokken
O. F. R. J. Krieckaart, timmerman, naar
Vogelwaarde.
E. Hemelsoet, fabrieksarbeider, naar Ter-
neuzen.
L. L. Berguerand eh echtg.. ingenieur, naar
Guerande, Fr.
A. E. de Smit, kleermaker, naar Wasse-
naar.
WIT
1. 32—28
Natuurlijk zou 27—22 niets uithalen. Zwart
2329! en wit bereikt hoogstens remise.
1- 23X32
2. 27X38 24—29
3. 4339 2530
Gedwongen, om schyfverlies door 3933 of
3934 te beletten.
Zwart meende door 2429 en 2520 remise
te kunnen forceren. Hy had wit 4339 dan
ook voorzien, maar hij veronderstelde, dat er
geen vuiltje aan de lucht was.
4. 4035 2934
En op deze fout had wit gerekend. Zwart
1217 en 17X26, enz. gaf remise.
5. 35X24 34X32
6. 21—17! 12X21
7. 16X38, waama wit op tempo wint.
Zie bijv. zw. 6—11; wit 2419 (zw. 39);
Vragen, deze rubriek betreffemde,
kunnen door onze abonnS's worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Heemraadsingel 111 te Rotterdam!
Postzegel voor antwoord insiaiten
en blad vermelden.
DE KEUZE DER FOKDIEREN.
Voor de foktoomen eischen we dus gezon-
de, levenskrachtige dieren, liefet overjarig en
vry van pullorumbesmetting. De kwestie van
gewenschte legcontrole, nageslachtscontrole,
beoordeeling der hanen heb ik in mijn vorig
arrikel /besproken. Voor de hennen richten wij
ons op een productie van 180 A 200 eieren van
58 A 60 gram in het eerste legjaar, voorjaars-
hennen op 40 stuks gelegd voor het begin van
het broedseizoen. Voor de hanen letten we op
goede afstamming en zoo mogelijk op goede
afstammelingen of productie der zusters. Een
goede haan kan minstens 3 seizoenen mee.
We moeten er om denken, dat hij koud weer
de bewuchting soma heel slecht is en dat dus
een controle op bevruchting met winterkoude
niet gemakkelljk Is. Daar komt nog bij, dat
we tegenwoordig niet meer een foktoom voer
kunnen geven, dat extra ryk is aan vitaminen
en mineralen, doch moeten voeren wat de om-
standigheden mogelijk maken. Het fokken
wordt er dus niet gemakkelyker op. Onder
normale omstandi'gheden kan mien de vvaarde
van een haan al gauw aan eenige proef-
broedsels beoordeelen en bij mislukking de
haan door een andere vervangen. Men moet
er om denken, dat de invloed van e£n paring
bij een hen ongeveer drie weken kan nawer-
ken. Dit is trouwens meer van belang voot-
de hooge school voor het fokken dan voor het
gewone fokken voor de praktyk.
Een belangrijke kwestie is die van de oogen
der fokdieren. Ik kom daarop uitvoerig terug,
maar wijs er nu al vast op, dat men moet
eischen bij rassen met bcmine oogen (Leg
horns, Rhode Islands) een goede bruine iris
met een zuiver ronde zwarte pupil. Dieren
met oogafwykingen moeten in geen geval in
foktoomen opgenomen worden, evenmin als
dieren met een krom borstbeen of met opval-
lend bleeke beenen en snavels. Ik zeg ,,op-
vallend" bleek, waarmede Ik bedoel: in verge-
lijking met de andere dieren van de toom. De
kleur der oogen, beenen en snavels hangt
voor een deel af van het voer en voor een
deel van de dieren zelf. Geeft men een voer
met weinig kleurstof (weinig groenvoer) dan
zullen alle kippen min of meer bleeke beenen
hebben, en kan men dus op de kleur weinig
af gaan. Geeft men echter voer, dat wel
kleurstoffen bevat (gele mais, groenvoer, kla-
ver of grasmeel) dan zullen de beenen van de
gezonde kippen ook donkerder geel zijn en
kan men zwakke dieren onderkennen aan de
opvallend bleeke kleur.
Wat het tijdstip van het begin van het
broeden betreft het volgende: In normale ge
vallen zrjn kippen van lichte rassen op den
leeftijd van 5 A 6 maanden legrijp en van
zware rassen ongeveer 2 maanden later.
Alleen vroegbroed hennen zullen dus in het
najaar op tijd aan den leg kunnen gaan om
dan eieren te leggen, die veei opbrengen. B(j
lichte rassen zet men een haan bij 15 A 20
kippen, by zware rassen 1 op 12.
Hebben we nu onze dieren voor den fok
toom byeen gezocht volgens de door mij ge-
geven regels, dan zijn we er eigenlyk nog niet,
althans niet voor de eerste klas fokkers, want
we moeten nu ook nog op de eieren gaan let-
ten, die de kippen leggen. Over het aantal en
het gewicht spraken we reeds, maar gebleken
is, dat vele eigenschappen der eieren van hen
nen afhangen, op erfelijke eigenschappen der
hennen berusten en daarom moeten we bij de
beoordeeling van de keuze der broedeieren
verder gaan dan vroeger.
Om te beginnen kunnen we van elke fok-
ker een paar eieren openmaken en nauwkeu-
3832 (1117 of 1116); 32—27 gew.
Of aldus: zwart 39; wit 2419 (zw
6—11); 38—32 enz.
Wit: A. Halprin. Zwart: H. N. Pillsbury.
1. d2d4 d7d5
2. Pgl—f3 iPggf6
3. ©2e3
Zeer solide, maar weinig eei*zuchtig.
3. c7'c5
Als Wit geen damegam'biet speelt, dan doet
Zwart het maar.
4. ta2b3
dc5: e6 verliest^ zooals bekend, den pion
weer dadelijk terug. Energieker is c2c4.
4. c5Xd4
Nu Wit het plan heeft getoond, Rb2 te
spelen, kan Zwart de lijai ol.g5 nustig
openen, te meer daar nu op d)4 een belem-
mering voor den op b2 staanden raadsheer
ontstaat.
5. e3Xd4 Pb8c6
6. o2c4 Rq8g4
Deze zet is meestal niet goed wegens Db3,
welke aanval nu echter niet mbgelijk is.
7Rf 1e2 e7e6
8. 0—0 d5Xc4
9. b3Xc4 Ta8c8
Wit heeft nu de hangende pionmen, waar
van de sterkte of zwakte toen evenmin als
nu vaststaat. Tarrasch meende: de sterkte
is evenredlg met den speler die de hangende
plonnen heeft.
Zwart speelt lidver niet Rf3: en Pd4:
Wegens Rib7en Wit krygt ?en zeer goed spel.
10. Rol—b2 Rf8e7
11. Pbl—d2 9—0
12. Ddlb3 Db8c7
13. Tal—ol Tf8—d8
Wit streeft maar d4d5. terwijl Zwart dien
zet tracht te verhimderen.
14. Db3e3
Door ddzen zet haalt Wit zich allerlei
moeilijkheden op den hals. Beter was Tfdl,
geVolgd door Pfl en Pg3 pf Pe3.
14w., iRe7d6
Dreigt zeer onaangenaam Rf4. Wit vol
gende z.et is wel gedwongen, maar verzwakt j
de velden f3 en h3.
rig onderzoeken, waarbij we dan letten op de
kleur en de vorm van den dooier en de kleur
en samenstelling van het eiwit. Ook de schaal
zelf beoordeelen we. Waarom dit alles?
Het broedei moet allerlei stoffen bevatten,
noodig voor den opbouw van het lichaam van
het kuiken. Deze stoffen moeten er met het
voer, dat de kip krygt, ingebracht worden en
laten zich min of meer beoordeelen aan de
eigenschappen van het ei. Het vita-mine A.
een zeer gewichtig vitamine, gaat meestal te
samen met gele kleurstoffen. Is dus de dooier
flink geel, dan is dat een aanwijzing voor het
gehalte aan vitamine A. Is de dooier opval
lend bleek ten opzichte var, d-e dooiers van
andere kippen-eieren, dan mist de betreffende
kip de eigenschap het vitamine in haar eieren
te deponeeren en kunnen we zoo'n kip dus
beter niet als fokklp gebruiken. In een versch
ei, dat ultgegoten wordt op een plat bord,
staat een gezonde dooier als een platte halve
bol te midden van het eiwit. Bij kippen, die
slappe, waterige eieren leggen, zakt ook de
dooier ineen of meer wit en vervlakt.
Zoodoende hebben we aan den dooier dus
al heel wat aardige aanwijzingen omtrent de
waarde der kip als broedeieren-leverancier
Ook het eiwit kan ons veel leeren, als we
het versche ei uitgieten in een glas. Een geel-
achtig, fluoreiceerend eiwit wyst er op, dat
het gehalte aan vitamine B goed is. Bevat
het ei weinig van dit vitamine, dan ziet het
eiwit bleek.
Dr. B. J. C. TE HENNEPE
Nadruk verboden.
GUNGE,
Huwelijks-voltrekkingen. 5 Dec. Daniel
Smit, oud 27 Jm. en Bernadette Bleijenberg
oud 23 j., jd.
Geboorten. 20 Dec. Walfridus Petrus, z. van
Arthur van Tienen en van Maria Justina An-
naert. 27 Dec. Cecil Marie Josephine, d. van
Rene Emeri Smet en van Agnes Mathilda
Maria van Wesemael.
Overlyden. 6 Dec. Petrus van Leuven, oud
63 j., wedn. van Julia Vlaeminck. 11 Dec.
Stephanie Mariman, oud 65 j., wed. van
Eduardus Verstraeten. 12 Dec. Stephanie
Rottier, oud 88 j., d. van Constant en van
Maria Christina van Dijk. 28 Dec. Johanna
Kouijzer, oud 82 j., echtg. van Petrus Joan
nes Sells.
8AS VAN GENT.
Geboorten. 21 Jan. Maud, d. van Henri Ste
vens en van Jeanne Elisa Augusta de Rijcke.
22 Jan. Adri Arthur Antoine. z. van Prosper
Alfred Edward de Maesschalck en van Jo
hanna Koens. 25 Jan. Piet Oswald Celeste,
z. van Andte Bemardus Remerij en van Maria
Jeanette Wfeijts.
Z A AM.SI. AG.
Huwelrjks-aangiften. 14 Dec. Jan Maarten
de Pooter, oud 27 j„ jm. en Elizabeth Hame-
link, oud 23 j., jd.
Huwelijks-voltrekkingen. 4 Jan. Jan Maar
ten de Pooter, oud 27 j., jm. en Elizabeth Ha-
melink, oud 23 j., jd. 9 Jan. Richard Hubert
Wilhelm Joppe, oud 25 j., jm. en Catharina
Oele, oud 28 j., jd.
Geboorten. 4 Dec. Marinus Pieter, z. van
Pieter Marinus van de Voorde en van Janna
Jozina Herrebout. 6 Dec. Perschina Janneke,
d. van David Bareman en van Sara Hscme-
link. 20 Dec. Irris Sdlese Roberte Maria, d.
van Jacobus Cornelius Franciscus Michielsen
en van Germaine Celina Maria de Clerck. 23
Dec. Gilles Marinus, z. van Oomelis Marinus
de Jonge en van Ida Martha van Overdulve.
7 Jam Jan, z. van Jan Bakker en van Adriana
Faasr 15 Jan. Catharina, d. van Jan Hendrik
Oppeneer en van Leuntje de Bruijne. 20 Jan
Levina, d. van Oomelis de Kraker en van
Janna Wolfert.
Overladen. 15 Dec. Maatje Cornelia de Regt,
oud 68 j., echtg. van Oomelis Dieleman. 17
Dec. Wlllem van Tatenhove, oud 78 j., echtg.
van Elizabeth Willemsen. 18 Dec. Johannes
de Visser, oud 88 j., wedn. van Janna Pieter-
nella den Hamer. 23 Dec. Janna Suzaiina
Dieleman, oud 40 j., echtg. van Jan Abraham
Dees. 28 Dec. Martinus Penne, oud 74 j.,
wedn. van Janna Dieleman. 1 Jan. Adriana
Eversen, oud 80 j., wed. van Marinus Scheele.
6 Jan. Cornells Mechielsen, oud 56 j., echtg.
van Catharina de Kraker. 15 Jan. Franyois
Hamelink, oud 83 j., echtg. van Martha van
Drongelen. Lfln Hejjnsdijk, oud 84 j., wedn.
van Maatje Louwers. 16 Jan. Margaretha
van de Voorde, oud 73 j., wedn. van Leendert.
den Engelsman.
15. g2g3 Do7a5
16. Re2<13 Daflh5
Niet JDa2: 17. Tal Db2: 18. Tfbl en warn.
17. Pf3g5
Wit bedoeldie 17. d5 ed5: 18. Rf6: gf6: 19.
Dh6 f5, 20. Pg5 en wint. De damezet van
3wart verhindert dit eohter.
17e6e5
18. d4d5 Pc6—ic(4
Deze ontwlkkeHng Is voor Zwart guns tig,
daar Rd4: ed4: het paard op g5 verloren.
doet gaan.
19. h2h4
Het paard kan niet anders worden gedekt.
19h7—hfl
20. Pg5—e4 Pf6Xe4
21. Pd2Xe4
Gedwongen, want op Re4: volgt Pe2j en
Pel:, en Rd4: wordt beantwoord met PU2
benevens ed4: met stukwinst.
21Pd4—f3t
22. Kglg2 Rd'8b8
23. Tfl—hi
Wit wil Re2 spelen, maar daarop zou Ph4:f
en Re2: komen. Tegen den komenden aan
val is weinig te doen.
23f7f5
24. Pe4o3 ©5e4
25. Rd3e2 Td8e8
26. Pc3b5 f5f4i
Nu kan gf4: niet wegens Ph4:t met onge-
lukkpn (minstens stukwinst).
27De3a3 e4e3
28. d5d6 Pf3—e5
Wit dreigde met dT7 Rd7: Rf3: uit de knoet
te raken.
29. Rh2Xe5 f4—f3f
30. Kg2h2 Te8Xe5
31. Re2d3 Rg4d7
32. f2Xe3 Dh5—(g4
33. Rd3fl Te5h5!
Beslissend. Er dreigt 34. ...Th4: 36. gh.4:
Dh4t, 36. Kgl f2+, 37. Kg2 Rc6 mat. Er Is
maar 66n verdediging.
34. Tolc2.
Dit belet f3f2.
34Th5Xb5
Met deze stukwinst is het gebeurd.
35. To2—d2 Tb5e5
36. Da3—b2 Te6Xe3
37. Db2Xlb7 Rd7c6
38. Db7b2 f3—f2
Dreigt zeer veel, in de eerste plaats vrij-
wel onafwendbaar mat op g3. Wit geeft op.
