ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
KLOOSTERBALSEM
IN DIPLOMATIEKEN DIENST.
rs
WINTERvoeten
No. 10.012
VRIJDAG 5 JANUARI 1940
80e Jaargang
Feuilleton
TWEEDE BLAD
Binnenland
AAA A ft
ONZE HANDELSBESPREKINGEN MET
ENGELAND.
a?os
AKKER'S
NEUZENSCHE COURANT
DE RADIO-REDE VAN MINISTER
DE GEER.
Zooals in ons varig nummer reeds is gemeld
en in beknopten vecm werd weergegeven,
heeft onze Minister-President Jhr. Mr. D. J.
de'Geer, Woensdagmiddag voor alle Neder
landsche senders een Nieuwjaacstoespraak
gehorden.
Hieronder laten wij den volledigen tekst der
rede ,volgen:
Waarde luisteraafs in Nederland en in ie
overzeesche gebiedsdeelen,
Laat mi) beginnen met U nam en g de Re-
geering veel goeds tee te wenschen in het
rlieuwe jaai'. Zoowel voor uw persoon als voor
uw gezin en werk; en zoowel in stoffelijk als
in geestelijk opzicht. Bovenal in het laatste.
Want zonder geestelijken horizon brengt stof-
feltjk welvaren geen blijvende bevrediging.
De jaarwisseling bestormt ons ditmaal meer
dan ooit met vragen, waarop wij gaarne een
antwoord zouden bebben, doch het niet ont-
vangen. Zal de duisternis, die over de wereld
gevallen is, zich verdichten en straks ondraag-
llfk worden? Wij rekenen met de mogelijk-
heden daarvan. Maar tegelijk klemmen wij
ons vast aan ieder symptoom dat van betere
dingen spreekt en houden brandende de hoop
op een nabyzijnde redding. Wij weten, dai.
vele millioenen in alle landen hunkeren naar
bet oogenblik, waarop de naties, die God in
deze wereld tezamen gebracht heeft en die nu
in bitteren strfld gewikkeld zijn, elkaar weer
zullen begrijpen en vertrouwen.
Zij alien strijden voor een betere toekomst
en verwachten die van een voorspoedige oor-
logvoering.
Gezien de lessen der ervaring, moet gevreesd
worden, dat die verwachting niet in vervullimr
zal gaan. De oorlog Is een zichzelf voort-
telend kwaad. Hij laat nines achter, ook in
de gezindheid der menschen, die geen vrucht-
baren bodem vormen voor het opbloeien van
©en waarachtigen vrede. Een vrede, als a'le
belligerenten oprechteltjk en vurig nastreven,
kan niet een kind zijn van den oorlog, maar
slechts de vrucht van goeden wil en begrijpend
overleg.
Laat ons hopen, dat, voordat het te laat is,
dit zal worden ingezien.
Wanneer de volken, die thans in oorlog zijn,
morgen zouden aankondigen: Wij hebben
elkander nu eenigen tijd goed in de oogen
gezien, vol haat en vijandschap, maar toch
ook met het sluimerend besef van 66n te zijn
in het verlangen naar een welvarend en vreed-
zaam Europa, een Europa, dat de groote mo-
gelijkheden, die God ons in dezen tijd biedt,
wil benutten tot verbetering der levensvoor-
waarden van alien. L>aat ons nu, v66r dat lets
oriherstelbaars gebeurd Is, ons aan de
conferentietafel zetten, met het vaste besluit
dat wij elkaar moeten vinden, dan zou een
zucht van verlichting over de geheele wereld
opgaan, dan zouden de dooden, die reeds te
betreuren zijn, niet vengeefs zijn gevallen, en
dan zou er een veel groote re kans bestaan op
een duurzamen vrede dan wanneer straks een
zieltogende overwinnaar, bloedend uit duizend
won-den, zijn zoogenaamden „vrede" aan den
overwonnene oplegt.
Als het intredende jaar ons binnenkort dat
oogenblik van bevrijding brengt, dan zal 1940
bet begin kunnen worden van een vemieuwd
Europa.
Wat in bet tegenovergestelde geval zou ge-
beuren, kan ons niet anders dan met zeer
sambere gedachten vervullen.
Stel U voor twee sterke worstelaars, die op
een smal pad aan den rand van een afgrond
elkaar omklemd houden, in de volstrekte ver-
zekerdheid bij elk van beiden, dat het geluk-
ken zal den ander naar beneden te werpen.
Voor den objectieven toeschouwer staat het
vast, niet alleen, dat elk van beiden 50 pet.
kans loopt zich te vergissen, maar ook dat de
grootste van alle kansen is. dat be'den zich
vergissen en gemeenschappelrjk het lot zullen
ondergaan, hetwelk de 66n aan den ander had
toegedacht.
Roman van
JOHANN D. DE5GREEF.
(Nadruk verboden.
>r»0
4)
Vervolg.
In 1901, op een en twintigjarigen leeftyd
dus, wist hij van den aartsbisschop van Can
terbury een aanstelling los te krijgen tot vi-
caris van de Engelsche episcopale kerk. Na
korten tijd vol-deed dit ambt hem niet meer
en liet hij het in den steek. Terstond daarop
Het hij zich naturaliseeren als Engelschman
en nam naast zijn eigen naam, ook dien van
Lincoln aan. Als Engelschman ging hij naar
Belgid, kwam daar toevallig in kennis met
'n chocoladefabrikant, die zich voor het socia-
lisme interesseerde en verzamelde in diens
dienst studiemateriaal voor het schrijven van
een socialistisch werk.
Daarginds, in de Belgische yzer- en staal-
mdustrie, waar hij zijn gegevens verzamelde,
kwamen zrjn schurkachtige talenten aan het
ttcht. In korten tijd wist hij zich in te dringen
bij de industrieele kopstukken, maakte zich
meester van ieders geheimen en elk schan-
daal, intrigeerde er lustig op los, en wist er
ook financieel voordeel van te plukken. Zoo
kwam hij in goeden doen en op zekeren dag
een zwarte dag voor Engeland, naar later
bleek keerde hij voorgoed naar Londen
berug. Spoe-dig liet hij zich candidaat stellen
voor het Lagerhuis en dank zy zijn welspre-
kendheid, gelukte het hem inderdaad een
zetel te b^machtigen. Zijn liefdadigheid ver-
zekerde Jiem bovendien een vooraanstaande
plaats in d^ Engelsche society en weldra had
hij zich vale vrienden verworv-en. Toen begon
echter zijn aangeb-oren lirhtzinnigheid hem
parten te spelen. Hij stortte zich in de we-
Aldus zie ik het beeld van wat dreigt, indien
de huidige oorlog met de thans be3chikbare
vemielingsmiddelen tot het bittere einde
wordt voortgezet.
Het is daarom verheugend, dat versch'llen-
de stemmen, zoowel uit Europa als uit Ame-
rika, opgaan die tot bezinning roepen. Wij
mogen onderstellen, dat die stemmen ook in
de belligerente landen niet zonder weerklank
blijven. al moet men d&ar, om een indruk van
zwakte te vermijden, zich er voor hoeden hier-
van ontijdig te doen blijken. Ook in die lan
den moet wel het besef levendig zijn, dat het
beter is, onder erkenning van de wederzijds
sinds 1918 begane fouten, de handen ineen
te slaan, dan een algemeene uitputting en ver-
arming te riskeeren, die ons werelddeel tot
een speelbal zouden maken van duistere mach-
ten, welke de beschaving van geen enkel land
onaangetast zouden laten.
Wat ens land aangaat, wij mogen met dank-
baarheid gedenken, dat het tot dusver voor de
oorlogsramp bewaard is gebleven en dat het
van de omringende belligerente mogendheden
de verzekering heeft ontvangen, dat ook ver-
der onze neutraliteit zal worden ontzien, in-
dien wij haar zelf zullen handhaven. Dat om-
trent dit laatste alle twijfel uitgesloten is,
daarvoor staat de onwrikbare wil van regee-
ring en volk bong.
Zwaar drukken nlettemin ook op ons de
gevolgen van den oorlog. Er wordt s-to'felijk
geleden en geestelijk door ve'en een harde
strijd doorgemaakt, Een vriendelijken groet
moge Ik hier brengen aan onze gemob'liseer-
den en hun gezinnen. Het offer, dat zij bren
gen, kan ons helpen, de zooveel lichtere lasten,
die ons vaak zoo moeilijk te dragen schrjnen
met blijmoedigheid te aanvaarden.
De algemeene houding, die aan ons neutrale
volk te midden van de heerschende onzeker-
heden past, is in twee woorden samen te vat-
ten: waak'aamheid en vertrouwen.
Wij moeten, zoowel economisch als politiek,
van dag tot dag op alle eventualiteiten voor-
bereid zijn, maar tegelijk een kaimen en op-
gewekten geest bewaren. Een tegenstelling
bestaat hiertusschen niet. De zelfde Schrift,
die ons maant: „Weest in geen ding bezor~d"
en de vraag stelt: ,,Wie uwer ksn met hezo-gd
te zijn 66n el tot zijn lengte toedoen?" leert
ons 66k, „voorzichtiglijk te wandelen, niet als
onwiizen maar als wijzen, den tijd ultkoopen-
de, dewijl de dagen boos zijn".
Wij willen paraat en rustig zijn. Zorgend
en niet bezorgd. Als in Jozefs dagen het
koren opleggend voor den kwaden dag, maar
tegelijk gehoorzamend bet woord: ,,Zijt niet
bezorgd voor den dag van morgen". Onze
weermacht verstevigend, maar in het dieep
besef, dat niet aan „de paarden en wagenen"
ook niet in hun modemen vorm bet
laatste woord is. De bedrijvigheid van een
Martha willen wij paren aan de stille over-
gave van een Maria.
Deze paraatheid en gemoedsrust zijn z66
weinig antipoden, dat zij integendee! elkan
der stutten. De ervaring immers leert, dat
wie in bange uren tot de zwaarste taak geroe-
pen is, het gemakkelijkst zijn evenwicbt pleegt
te bewaren. Indien een schip in nood is, zijn
het niet de kapitein en het scheepsvolk
gespannen op het reddingswerk die het
meest vatbaar zijn voor een paniekstemming.
In den nood van deze dagen hebben wij alien
een taak van redding. In kleinen of in groo-
ten kring. Tcgenover eigen omgeving of
te°-enover het volksgeheel. Wie zich het ijve-
rigst daaraan wijdt, zal het minst gevaar
loosen ziin kalmte te verliezen.
Ik wensch u alien toe, den zegen hiervan
te ervaren. De beste weg daartoe is. u te
stellen onder de hoede van onzen Hemelschen
Vader. die op wondere wijze beproevingen tot
zegeningen maakt en Die hetzij het dan
oorlog is of vrede ook in dit jaar bereid is ons
zrjn vrede te schenken, die, naar het Paulini-
sche woord, alle verstand te boven gaat.
ONTWERP TOT WIJZIGING DER WET OP
DE PERSONEELE BELASTING.
Bii de Tweede Kamer is een wetsontwerp
Ingediend tot wrjziging en aanvulling van de
I wet op de personeele belasting.
j In het ih<retrokken ontwero van wet, hou-
dende heffing van een Nationale inkomsten-
en winstbelasting en wijz'ging van enkele be-
lastingwetten zoo 1-ezen wii in de memor'e
van toelichttng kwamen twee bepalingen
voor, welke technische verbeterinTen van de
wet on de pemoneele belasting 1896 beoogden.
In het voorloopig verslag van de Tweede
Kamer inzake het genoemde wetsontwerp wer-
den ten aanzien van deze bepalingen geen
opmerkingen gemaakt.
De Ministers achten het wenschelijk, in het
onderhaviee wetsontwerp oonieuw een voor-
stel tot het aanbrengen van de genoemde ver-
beteringen te doen.
De eerste verbetering beooet de huurwaar-
de schattins-en te vergemakkelijken en de
uitkomst van die scbattin°-en juister te maken
Indien ook de huurprrs van een gedeelteliik
vr"''0-egteld >-ehoi<w (wa'arin bijv. een berg-
■plaats voor bedrUf aauwezig isl kan worden
gpbe'ia'd als leidraad b'i de scbatting van de
hui'rwaarde van het helaste gedeeite, zal de
uitkomgt van de schattinc voor den be'ast'ng-
schuldiee ook heeThnelijker zijn dan thans
no^al eens het peval is.
Over de tweede vooreesteide benaling mer-
ken de Ministers op, dat de reductie we'ke
genoten wordt door vele bewoners van ambts-
woningen, in een aantal gevallen veel te ver
•raat, n.l. indien de belastingplichtige meer
dan 66n ambt bekleedt, doch slechts in 66n
hoedanigheid een ambtswoning aangewezen
beeft gekregen, en voorts ingeval de woning
door en aantal ambtsbekleeders, die 65n gezin
vormen, gezamenlgk wordt bewoond. Onder
meer bii onderwijzers en- bij onderwijzeressen
komt dit laatste voor.
HET INCIDENT AAN DE
NEDERLANDSOH-DTTITSCHE GRENS
TE VENLO.
Naar United Press vemeemt, hesft de am-
bassade der Vereenrnde Staten te Berlijn
op verzoek van de Britscbe regeering ge-
informeerd naar de verblijfplaats van de twee
lugez. Aled.
reld van het vermaak, den roes en het spel
en toen het jaar 1914 aanbrak, was hij vol-
komen geruineerd.
Met het uitbreken van den oorlog openden
zich echter nieuwe en nog schitterende kan
sen voor dien aartsintrigant. Hy bood zich
i aan als spion en werd door de Admiraliteit
naar Europa g-ezonden. Hier spionneerde hij
voor Engeland, doch waarschynlyk ook voor
de Centralen. Doch omdat hij zich voor het
Londensch Centraal Bureau, waarvan de
spionnage uitging, zeer verdienstelyk wist te
maken, koesterde niemand argwaan. Zoo
groot was zelfs het vertrouwen in hem, dat
de Admiraliteit hem een 'blik gunde achter
de schermen waar hy kans zag zich meester
be maken van tal van oompromitteerende ge
heimen van hooggeplaatste personen.
Ongelukkig genoeg heerschten er in dien
tijd in sommige regeeringsgebouwen en bij de
Admiraliteit corruptieve toestanden. Tre-
bitsch-Lincoln kwam ze spoedig op het spoor
en ondernam een grootsch opgezette chan-
tagepoging. Maar zijn hooggeplaatste tegen-
standers waren sterker dan hij en het eind i
van dit lied was, dat hij naar Canada werd
verbannen.
Trebitsch-Lincoln was er echter geen man
voor, zich weg te laten werken. Hij had zijn
tegenstanders wraak gezworen en dezen be-
merkten spoedig, dat hy emst was. In Juli
1915 deed hy een fellen uitval naar zijn vy-
anden. "Hij schreef een reeks artikelen in de
New York Herald", die uiterst pijnlijk wa
ren voor Engeland; hij onthulde alle gehei
men van het Centraal Bureau en beschuldig-
de tal van hooggeplaatste personen van on-
eerlijkheid. De uitwerking van die compro-
mitteerende artikelen was een geweldlg suc-
ces voor Trebitsch-Llncoln; de Admiraliteit
zag zich gedwongen, een aantal hooge officie-
ren en ambtenaren te ontslaan, waaronder
zelfs vier admiraals.
Dit succes maakbs Trebitsch-Lincoln over-
moedig. Hij waapde het, onder een valschen
naam naar Engeland terug te keeren, om zijn
chantagepogingen voort te zetten, maar hij
werd herkend en gearresteerd. Men besohul-
digde hem van diefotal. snionna^e. ehantafe
en nog een heel dozyn andere mlsdrijven meer
maar op een goeden dag zag hy kans te ont-
vluchten. Het gelukte hem zelfs In Nederland
te komen en in 1919 dook. hy in Duitschland.
op"
Sir Buddock staakte zijn driftigen loop. Hy
schonk Gordon, die oplettend geluisterd had,
nog eens in en nam zelf ook een glas sherry.
Daarop vervolgde hij het avontuurlijk relaas.
„In Duitschland trad Trebitsch-Lincoln nog
brutaler op, dan ooit te voren, Hy ontpopte
zich als een geboren dlpiomaat en ging ge-
niaal-handig te werk. Hetj.Duitsche rijk wan-
kelde op den rand van deh afgrond. De mark
bezat nog slechts fiotieve waarde, de honger
waarde rond en de- politieke hartstochten
dreigden het geweldige rijk tot-' bloedige flar-
den te verscheuren. Trebitsch-Lincoln kwam
en wedde niet op 66n paard, doeh op cille paar
den tegelijk. Hij zocht een wit voetje te krij
gen bij Ludendorf, door hem fantastische leu-
gens op te disschen omtrent Engelands plan-
nen. met Duitschland. Hij trad in verbinding
met Kapp, die met putschplannen rondliep en
wien hij Engelands geheimen steun beloofde.
Hij confereerde met Burchrucker, wien hy
wapenen en munitie wilde verkoopen voor
een communistischen opstand en met den be-
kenden Lutwitz, die voor -zijn grootsche poli
tieke plannen steun hoopte te krijgen van
Frankrijk en wien hij een introductie ver-
schafte voor eenige vooraanstaande Fransche
politici. En onder al die bedrijven door spion
neerde en intrigeerde hij den hemel aan de
aarde vast en verried zyn vrienden en zyn
vijanden.
Allen met wie hy in verbinding stdnd ver-'
trouwden en wantrouwden hem. Niemand
durfde hem af te stooten, maar de Dultsche
regeering hield hem scherp in het oog. Kapp
liet hem bewaken, de communisten slopen als
zijn schaduwen achter hem aan en onze -eigen
agenten deden eveneens. Het einde kwam pas
toen de putsch van Kapp mislukte. Trebitsch-
Lincoln werd smadelijk ontmaskerd en zocht
zijn hell in een overhaaste vlucht.
Kort daarop verscheen hij weer in China.
Hier woedde de burgeroorlog. Sun Yat Sen
troonde in Re king en in zijn omgeving vond
Trebits-h-Lincoln een nieuwen vriend, den
Rus Borodin, 'n intrigant die aan hem ge-
Britsche officieren, kapitein Payne Best en
maf-cor Stevens, die op 9 November aan de
Nederlandsch-Duitsche grens nabij Venlo door
gewapende Duitschers werden overmeesterd.
De kwestie van het verkrijgen van hun vrij-
lating zou evenwel aan de Nederlandsche re-
geering worden overgelaten meldt de Tel.
De regeeringspersdienst meldt:
De onderhandelingen met Engeland, betrek-
king hebbende op het handelsverkeer In de
tegenwoordige omstandigheden, zullen binnen
kort worden hervat.
De delegatie is samengesteld uit de volgen-
de leden:
Jhr. Mr. E. F. M. J. Michiels van Verduy-
nen, Hr. Ms. gezant en buitengewoon gevol-
machtigd minister, voorzitter;
A. Th. Lamping, directeur van de handels-
accoorden, plaatsvervangend voorzitter:
G. H. C. Hart, hoofd van de 8ste afdeellng
departement van kolonien.
Verder zijn aan de delegatie toegevoegd: j
Dr. J. L. F. van Essen, referendaris aan
het departement van Economlsche Zaken;
Drs. J. Ph. Nikkels, hoofdeommies aan het
departement van kolonien;
Jhr. Mr. M. A. Beelaerts van Blokland,
werkzaam aan het departement van Econo-
mische Zaken.
Op 3 Januari 1940 heeft de delegatie zich
naar Londen begeven.
DISTRIBLiTEKAARTEN VOOR
MELJTAIREN DIE ACHTERBLIJVEN VAN
VERLOF.
Bliikens een mededeeling van den Minister
van Economlsche Zaken kunnen militairen, die
niet in eigen voeding voorzien, zich, indien
zij wegens ziekte en dergeiijke gevallen ach-
terblijven van verlof na afloop van iedere
week, dat zulks voortduurt nfi het beeindigen
van het tijdsbestek gedurende hetwelk verlof
is verleend wenden tot den commandant
van hun legeronderdeel met het verzoek hun
een verlofdistributiekaart, ge'dig voor zeven
dagen, te doen toekomen. Te-ren in'evering
van deze kaart wordt op een distribut'ekan-
toor rantsoenboekje 1 verstrekt, hetgeen bon-
nen bevat ter verkrijging van in distributie
gebrachte goederen, in een hoeveelheid be-
noodigd voor 66n week.
DE GB1LDINZAMELING VOOR HET
FINSCHE ROODE KRUIS.
De geldinzameling, uitgaande van de
FinschNederl. vereeniging in samenwerking
met het Nederlandsche Roode Kruis, ten be-
hoeve van het Finsche Roode Kruis, heefc
thans een totaal bedrag van 100.000 bereikt.
De geldinzameling wordt met kracbt voort
gezet.
Binnen enkele dagen zal onder auspicien
van de FinschNederlandsche vereeniging
e°n geschrift verschijnen, getiteld: Finland's
lot.
VELDPREDIKERS.
Bij Kon. besluit is ingetrokken de benoe-
mins- van Ds. H. L. G. Ouwerkerk, predikant
te Purmerend, tot reserve-veldprediker voor
den tiid van oorlog bij het leger te velde en is
aan Dr. W. J. Manger op zrjn verzoek eervol
ontslag verleend als reserve-veldprediker voor
den tijd van oorlog bij het leger te velde.
HET BEZOEK VAN
MINISTER STEENBERGHE AAN BRUSSEL
Over het tegenbezoek, dat Minister Steen-
berghe en de directeur van de Handelsaccoor-
den de heer A. Th. Lamping op het einde van
het jaar hebben gebracht aan den Belgischen
minister van Economische Zaken, den heer
Sap, meldt de „Metropole" te Antwerpen nog
de volgende bijzonderheden
waagd was. Zij sloten een broederverbona en
vingen een waanzinnig spel aan. Trebitsch-
Lincoln verkwanselde of trachtte het al-
thans te doen China aan Japan en Boro
din deed 't zelfde, maar aan Engeland. Daar-
enboven werkten zij voor Sovjet-Rusland en
verkochten tevens aan de elkaar bekampende
partijen een overvloed van oude wapens uit
den wereldoorlog. Op zekeren dag doorzag
men echter dit lucratieve spelletje. Sun Yat
Sen trapte Borodin zijn huis uit. Engeland
verzocht de uitlevering van Trebitsch-Lin
coln eri de Sovjets stuurden een paar heeren
met een revolver op hem af. Maar Trebitsch-
Lincoln had het gevaar reeds gepeild en was
Tlveer met de Noorderzon vertrokken.
Toen dook hij in Afghanistan op, waar
Aman Oelah in moeilijkheden zat met de be-
volking. Trebitsch-Lincoln keek de kat eens
uit den boom en trad opnieuw op den voor-
grond. Maar nu was Downing Street er
vlugger toy. Om ©en arrestatie te ontgaan
moest hij opnieuw in allerijl zijn biezen pak-
ken. En toen was er een einde gemaakt aan
zijn openbaar optreden. Hij werd vervolgd
van land tot land en had nergens rust meer.
Maar Trebitsch-Lincoln wist raad. -Hij week
naar ThibeL uit en stelde zich onder bescher-
ming van den Dalai-Lama en werd Thibe-
taansch onderdaan. En spoedig daarop trok
hij zich terug in een Boeddhistisch klooster
en liet zich tot monnik wijden. In die nieuwe
metamorphose ondernam hij vorig jaar met
een paar volgelingen een reis naar Amerika
en zette een ,,bekeeringsactie" op touw. Maar
de lucht beviel hem daar toch niet en
brutaal deed hij een poging, om in Ierland
binnen te komen, De Valera was echter even-
min gesteld op de aanwezigheid van dezen
kameleon-achtige intrigant en liet hem niet
toe. Toen begaf Trebitsch-Lincoln zich met
zijn volgelingen naar Luzem. En als men de
wereldpers gelooven wil is hij daar op het
oogenblik bezig een Boeddhistische klooster-
•gemeenschap te stichten
Hoe spoedlger D
er Kloosterbalsem
op doet, hoe beter!
winterteenen, winterhielen, wintei handen
ontstaan, doordat er vergiften zich hebben
vastgezet in Uw weefsels. Deze schadelijke
stoffen prikkelen van binnenuit Uw huid.
Deze wordt rood, jeukt, zwelt en gaat open.
Neem 's-avonds een heet voetbad en doe
dan een verband met Kloosterbalsem erop.
Dadelijk verdwtjnt de jeuk. Doe er ook
's-morg;ns Kloosterbalsem op en verras-
send snel zult Ge er vanaf zijn, zelfs als
Uw winterteenen al zijn open gegaan.
Onovertroffen als huidgenezend midd-1 bii
gesprongen handen, kloven, schrale huid
Per pot van 25 - ram f 0.62ip, pot van 50 Gram f 1.04
(Ingez. Med.)
Het Engelsche Departement van Bui-
tenlan-dsche Zaken is gevestigd in Downing
Street in Londen en wordt ponulair met den
naam van die straat aange-duid.
Aan het dejeuner ten huize van minister
Sap blijken o.m. de eerste minister Pierlot, de
Minister van Buitenlandscbe Zaken Spaak,
graaf Capelle, particulier seeretaris van
Koning Leopold, de oud-mlnisters De Schrij-
ver en De Smet, verder de wethouder voor de
haven van Antwerpen, Delwaide, de rappor
teur voor de begrooting van Economische
Zaken Eyskens, en de pas tot secretaris-gene-
raal van zijn departement door minister Sap
benoemde baron Snoy. Deze laatste had in
den loop varf den ochtend reeds een lang on-
derhoud met den heer Lamping gehad, welk
onderboud na het noenmaal werd voortgezet,
thans ook met de heeren Pierlot, Spaak en
Steenberghe.
Volgens de Metro pole" werden deze be-
sprekingen gekenmerkt door een geest van
groot wederzijdsch vertrouwen. Ook afgezien
van de oorlogsomstand'gheden is het zeker,
dat intiemere en innigere relaties tusschen
beide landen wenschelijk worden geacbt. Het
is ook duidelijk. dat, door de intemationale
gebeurtenissen, het wederzijdsche belang de
twee landen ertoe brengt een economische
politiek te voeren, welke ben in staat stelt
elkaar te helpen.
..Onder de kwesties, die werden behandeld
tijdens deze gesprekken behooren zeker ook
d;e der zeevrachten en die van de bevoor-
rading. Ik verneem dat door de twee regee-
ringen voor een rij van producten de wensch
wordt gekoesterd elkaar wederztjdsch de vrij-
heid van approviandeering te garandeeren.
Men verzekert mij ook, dat 't onderhoud
eveneens heeft geloopen over de mogelrjkheid
voOr Belgie en Nederland elkaar een bevoor-
recht regiem toe te kennen voor zekere pro
ducten waarvan de uitvoer uit bevoorradings-
oogpunt is verboden. Daartoe zal worden be-
studeerd in hoeverre de intemationale ver-
plichtirgen een buitengewoon regiem, dat on-
derlmge hulp mogeliik maakt, toelaten.
,,De Belgische ministers betoonden zich ver-
rukt over dit contact met hun Nederlandsche
colega's en over den geest van begrip, die aar,
beide kanten aan den dag werd gelegd om tot
oplossing te geraken van de kwesties, die voor
de economie van beide landen van belang zijn."
Sir Buddock was eindelijk aan het elnd van
zyn relaas. Gordon had hem verbluft aange-
hoord. Zyn gedachten stonden erby stil, zoo
veel avontuur en laagheid liet zich niet zoo
spoedig venyprken. Trebitsch-Llncolns levens-
loop tarts^ <de meest vruchtbare fantasie.
Zijn gesehieetenis was ontstellend, schier on-
gelooflyk
i ,,Dit Is een zakelijk overzicht van de reeks
misdaden, waaraan Trebitsch-Lincoln zich
heeft schuldig gemaakt jegens Engeland en
de wereld", besloot de onderstaatssecretaris
plotseling. ,,Het maakt geenszins aanspraak
op volledigheid, maar het is welletjes zoo. We
zijn ov-ertuigd dat de schurk hevig belust is,
J opnieuw ©en rol te spelen achter de schermen
van de intemationale politiek. Als die rol zich
tenminste tegen Engeland keert, want hij
haat ons. En we zijn tevens overtuigd.
dat hrj voortdurend zijn voelhorens uit-
gestoken houdt. De mannetjes die ons Cen
traal Bureau tydens de conferentle van de
laatste weken in de omgeving van de Admi
raliteit heeft gesignaleerd, behooren alien tot
Trebitsch-Linc-olns vroegere staf. W,aes dus
uiterst voorzichtig, Trevelyan. U kent nu uw
tegenstander en laat dus alles na, wat uw
zending in gevaar zou kunnen brengen. Want
het zou een geweldige triomf zijn voor dien
schurk, als hij Engeland in het gelaat kan
slaan, door onze vriendschapuelijke betrek-
kingen met Japan afbreuk te doen.
„U kunt erop rekenen, dat ik de uiterste
zorg in acht zal nemen bij de ovsrbrenging
van het document sir", beloofde Gordon.
Dat verwachtte ik ook, Trevelyan", zei sir
Buddock emstig. ,,Ik ken uw plichtgevoel en
daarom is onze keus op u gevallen voor deze
missie. Apropos kent u sir Arthur Fleming-
ton?"
Gordon knikte. ,,Hij is een vriend van me
van het Eton College, sir", antwoordde hrj
glimlachend.
,,Zoo; welnu, we zullen hem belasten met
de officieele zending naar Tokio. Hij kan er
z«n sro-en mee verdienen. L-oopt het verkeerd
dan is er nog niets verloren, want hii neemt
onbelangrijke stukken mee, die wij anders per
postzak zouden hebben ver'onden?"
(Wordt vervolgd.)
