ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
%-ieperig
''AKKE&ZjS
Beate weet, wat ze wil
Jo. 10.002
MAANDAG 11 DECEMBER 1939
79s Jaargang
BinnenSand
Feuilleton
SStiif VvfrOUW- heeft me niet in S
EERSTE BLAD
REEDS 10 MILLE VOOR FINLAND.
DE VOLKENBONDSVERGADERING.
DE ONDERGANG VAN DE
„TAJAN{DOEN".
rSPRI.lSRin.npn Tpv Moh>7qm -f 1 ok o 3-r--. a A
A BONNEMENTSPRIJ SBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
r. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,—, overige lan den /2,35 per 3 maanden fr, per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TEtLEFOON No. 2073.
ADVERTENTIiSN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KEEINE ADVERTENTIeN per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
N1EUWE STAATSLEENING
VERMOEDELIJK SPOEDIG TE WACHTEN.
Naar men weet bebben er reeds geruimen
tijd geruchten over een staatsleening geloo-
pen. Dezer dagep bebben er naar wdj hoorden,
inderdaad besprekingen plaats gevonden met.
bankiers, doch over de strekking daarvan
worden .geen mededeelingen gedaan. Derbalve
kan geen bevestiging worden verkregen of
bet gerucht, dat bet om een 4 leening zou
handelen tot een bedrag van f 300 millioen,
waarvan de looptijd 20 jaar zou zijn, inder-
daad juist is.
Volgens betzelfde gerucbt zou de aankon-
diging deze week plaats bebben.
(Handelsblad.)
De actie voor bet Finscbe Roode Kruis van
de Finsoh-Nederlandsebe vereeniging heeft
10.000 bijeenigabracbtwaarvan /2000 door
Nederlandsche houthandelaren is gestort.
Vooral ook uit de kringen van de Nederland
scbe arbeiders en den kleinen middenstand
blijkt groote sympathie voor 't Finscbe volk
te bestaan en van deze zijden zijn vele giften
ingeikomen.
Het is nog niet bepaald of geld zal worden
overgemaakt, dan wel of goederen zullen
worden gestuurd.
INDIEN SCHAARSCfHTE AAN BOUW-
MATERIALEN DREIGT.
Aangezien bet van groot belang is, dat het
bouwbedrijf ook in de huidige omstandigtaeden
normaal voortgang vindt, is, op verzoek van
den Minister van Eeonomisehe Zaken. de
voorzitter van de commissie van bijstand'van
bet rijksbureau voor bouwmaterialen overge-
gaan tot de instelling van een „commissie tot
vaststelling van de urgentie der bouw.behoef-
ten." Deze commissie, zal, indien schaarscbte
aan bouwmaterialen dreigt, adviseeren inzake
de urgentie van de verschillende bouwbehoef-
ten, rekening houdende met de besohikbare
hoeveelheden bouwmaterialen.
In deze commissie hebben de belangrijkste
groepen van opdracbtgevers in het bouwbe
drijf, alsmede vertegenwoordigers van de
rijiksburea/ux voor bouwmaterialen, bout en
metalen zitting.
Het voorzitterschap berust bij den heer Ir.
H. /van der Kaa, hoofd-inspecteur van de
voikshuis vesting. Het secretariaat is opgedra-
gen aan den secretaris van de commissie van
bijstand van het Rijksbureau voor bouwmate
rialen, Mr. G. J. M. -Stulemeijer en is geves-
tigd Bezuidenhoutscheweg 30 te 's-Graven-
hage.
GOED NIEUWS VOOR DE KAMPEERDERS.
Door samenwerking van de besturen van
den Kon. Ned. Toeristenbond A.N.W.B. en de
Ned. Kampeerkaarten Centrale is besloten tot
een reorganisatie van laatstgenoemd lichaam,
welke van groot belang voor de kampeerders
zal zjjn.
De Ned. Kampeerkaarten Centrale zal met
ingang van 1 Januari 1940 met beboud van
eigen naam avergaan in den A.N.W.B. De
Kampeerbelangen zullen in de toekomst be-
hartiigd worden door een raad van beheer
waarin naast de A.N.W.B. ook de Alg Ned'
Kampeervereeniging en de Nederlandscbe
Toersitenkampeerclub ver tegen woordig'd znl-
len zijn en waarin ook de tegen.woordige leden
van den raad van toezicht zullen overgaan.
Als onmiddellijk gevolg van deze reorgani
satie za/1 de prijs van de persoonlijke kampeer-
kaart tot pp de helft worden teru.ggebracht
en niet meer dan /0,25 kosten.
DE HEER J. R. SNOECK HENKEMANS
HERSTELD.
De ,,Nederl." deelt mede, dat de beer J. R.
Snoeck Henkemans, die onlangs in een kliniek
werd opgenomen, voor het ondergaan van een
oogoperatie, sedert enkele dagen weer thuis
is en het uitstekend maakt. Door de doktoren
kon worden vastgesteld, dat de operatie,
welke in hoofdzaak werd ondemomen, om de
kwaal, die bet gezichtsvermogen steeds ver-
dbr aantastte, tot staan te brengen, bet resul-
taat gehad heeft, dat er mede beoogd werd.
Offcieus verluidt volgens de N. R. Crt.:
Hoewel bet uiteraard niet mogelijk is, nog
vodr net begin der volkenbondsvergadering
te Geneve, welke Finland's klacht tegen Rus-
land behandelen zal, tot in bijzonderheden
mede te deelen, welke Nederland's bouding
daar zal zijn, zoo kan toch hi groote trekken
worden aangegeven, wat het standpunt ten
opzichte van Nederlafid's deelneming, gelet
op de tegenwoordige wereldomstandigheden, is.
Dat Nederland aan den oproep voor deze
samenkomst geboor heeft gegeven, bescbouwt
het als het vervullen van zijn plicht als Vol-
kenbondslid; ook de andere Oslostaten blijken
dezelfde opvatting te zijn toegedaan.
Geen deelneming aan samcties.
Intusschen is de Nederlandscbe regeering
van oordeel, dat de Volkenbond in zijn tegen
woordige samenstelling het gezag mist om
ieiding te geven bij een internationale actie
tegen een aanvaller. Met betrekking tot bet
aan de orde gestelde punt kan dan ook niet
anders verwacht worden dan dat Nederland,
hoewel het zal kunnen medewerken aan een
eventueele uitspraak tot het aanwijzen van
den aggressor, niet bereid zal zijn aan sanc
ties in eenigerlei vorm tegen het als aanval
ler aangewezen land deel te nemen.
Het beboeft nauwelijks betoog, dat de
Nederlandsche delegatie zich in volstrekten
zin zal verzetten tegen pogingen om deze
Assemblee te gebruiken voor een discussie
omtrent conflicten, waarvoor zij niet bijeen
is geroepen en die de Volkenbond, naar het
oordeel der Nederlandsche regeering, thans
niet behoort te behandelen.
Nederland geen candiidaat voor den
V olkenbondsraad.
De regeeringspersdienst meldt:
Aangezien thans zoowel Belgie als Zweden
zitting heeft in den raad van den Volkenbond
en derhalve, indien Nederland zich in
plaats van Zweden, dat moet aftreden voor
een raadszetel 'beschikbaar zou stellen, bet
onwenschelijke feit zich zou voordoen, dat
geen der vier Scandinavische staten doch wel
Nederland en Belgie beide in den raad ver-
tegenwoordigd zouden zijn, heeft de Neder
landsche regeering besloten geen candidatuur
"oor eraadslidmaatschap te aanvaarden.
DE HEERSOHENDE GEVAREN DER ZEE.
Een commissie van advies ingesteld.
Naar men meldt heeft de Minister van
Waterstaat een commissie ingesteld,
welke wordt opgedragen op korten termijn
van advies te dienen omtrent de vraag of, en
zoo ja welke, extra-maatregelen in deze bn-
zondere tijdsomstandigheden getroffen zouden
kunnen worden ter verhooging van de veilig-
heid van schepen en bun opvarenden in ver-
band met de heerschende gevaren ter zee.
Tot voorzitter dezer commissie is benoemd
de heer P. S. van't Haaff, inspecteur-generaal
voor de scheepvaart en tot leden zijn aange
wezen de beeren J. Brautigam, algemeen-
voorzitter van de contactcommissie voor
werknemers ter koopvaardij, ir. A. van Diel
scheepsbouwkundig adviseur van de scbeep-
vaartinspectie (voor het departement van
waterstaatL. C, M. ,van Eendeniburg, admi-
nistrateur van de Vereenigde Nederlandscbe
Sobeepvaartmaatschappij, F. C. Haanebrink
mspecteur bij Pb. van Ommeren's scbeep-
yaartbedrijf, F. J. Heeris, schout-bij-nacht
(voor - bet departement van defensie),
J. F. van Hengel, directeur van de Stoom-
vaartmaatscbappij Nederland, P. de Vries,
secretaris van de Vereeniging van gezag--
voerders en stuurldeden ter koopvaardij, J. F.
Wesseling, chef van het bureau scheepvaart
aan bet departement van eeonomisehe zaken,
en J. Zwaga, secretaris van den R. K. bond
van transportarbeiders St. Bonifacius; als
secretaris der commissie is aangewezen ir. E.
Smit Fzn., tijdelijk ambtenaar aan bet depar
tement van waterstaat.
NEDERLAND DANKT ENGELSCHE
MARINE.
De Nederlandsche regeering heeft, volgens
een Reuterbericht van de N. R. Crt., dank
b-etuigd voor het pradht-ige werk, dat is ver-
richt bij de redding van de overlevenden van
de Simon Bolivar". Het heldhaf-tige optre-
den van officieren en lager personeel van de
Koninklijke Marine en de uitotekende ont-
vangst van -de overlevenden zullen niet spoe
dig worden vengeten".
De Koninklijke Nederlandsche Stoom-
bootmaatschappij heeft eveneens uitdruk
king gegeven aan haa-r groote waardeering
voor de vele diensten, welke torpedoboot-
jagers, mrjnenvegers en andere vaartuigen bij
bet reddingsiwerk hebben toewezen.
Men meldt aan de N. R. Crt. nader uit
Londen
Alle gered-den van de ,,Tajandoen" zijn
thans veibg en wel ondergebracbt te Ply
mouth. Onder ben is maar e6n gewon-de, dat
is de betrekkelijk nog gunstige balans van de
tweevoudige ramp, welke de zwaar be-proefde
opvarenden van bet Nederlandsche schip is
overkomen. Per telefoon hebben wij met hen
contact gehad, maar alien waren uiteraa,rd
doodop en verlangden meer naar slaap, dan
herinnerd te worden aan de vreeselijke ellen-
de, waaraan zij bloot hadden gestaan. Uit
de mededeeling, welke ons bereikte, laat zich
het volgende beeid samenstellen
Eon hevig-e ontploffing.
Donderdagmorgen, in de vroegte, toen alle
passagiers nog, in slaap gedompeld, in hun
butten lagen en de bemanning voor het groot-
ste deel ook nog in de kooien lag, viel mid-
scheeps van de ,,Tajandoen" een ontzettende
ontploffing voor. Het heele schip schudde,
dreunde en kraakte. ,,iHet was of ons booren
en zien verging", aldus een der geredden, met
een zenuwachtpg laebje door de telefoon. Het
schip blijkt zonder eenigen twijfel zoo lek te
zijn geworden, dat er slechts een ding ge
daan kon worden: Trachten het veege liif te
bergen. J
De sloepen bingen reeds buiten -de davits,
ter hoogte van de railing, gereed om onmid
dellijk gestreken te worden. Gelukkig waren
zij alien nog te gebruiken, vier in getal. Snel
werden zij gevuld met menschen, vrijwel al
ien in nachtgewaad, slechts het een of andere
dikkere kl-eedingstuk haastig omgeworpen.
,.Was er paniek", vroegen wij? ,,Ik kan bet
u waarachtig niet zeggen", booren wij eenigen
na elkaar verzekeren, „het was als een booze
droom. Je realiseerde je niet meer wat je
deed.'' Snel, snel, dat was het wachtwoord
Binmen een kwartier was de „Tajandoen" ge-
zonken. Het schip voerde de lijken van twee
leden van de bemanning met zich in de diepte
mede, twee leden van het personeel der
machmekamer, die door de ontploffing waren
yerrast en die niet m-eer te redden" waren.
zij door de ontploffing gedood Het
niet uit te maken.
Werd de ontploffing veroorzaakt door een
torpedo De kapitein, de heer J. B. Roete-
rink. aarzelt zich daarover uit te laten Met
eemge zekerheid val-t er niets van te zeggen.
Ervaring dienaangaande bad bij niet.
Nog vier andere leden van de bemanning
moeten omstreeks dezen tijd het leven hebben
verloren. Waarscbijniijk zijn zij verd-onken.
Door OTFRID VON HANSTEKN-
Vertaald door Angelica van Hest.
21Vervolg.
E^jon kon de hospita ommogeilijk verder
uitvragen, zonder haar nieuwsgierig te
maken. Hij pakte den brief aan, ging er baas-
tig mee naar een stil straatje en scheurde
bem open, nadat bij zich er van overtuigd
bad, dat hij van het pension uit niet meer ge-
zien kon worden. Even later hield hij bet
document met bet notariszegel in handen.
Een overweldigende vreugde steeg in hem
op, maar in de haven floot de sirene van de
boot. Hij had nu geen tijd om alles te lezen;
bij haastte zieh aan boord en dadelijik daarop
zette de boot zich in beweging.
Egon zocbt zijn hut op. Hij, ging op een
klapstoeltje zitten en las Beate's brief. Eerst
het door den notaris onderteekende docu
ment, dat precies zoo was gesteild, als hij had
j nam aUe scbuld op zioh,
scbreef, dat by bet slechts had gedaan om-
dat zr) met zelfmoord dreigde en dat het
hun beider vaste wil was geweest, onmiddel
lijk weer te seheiden. Mijnheer Jousten werd
nls getuige genoemd. Verder nog een kort
scthrijVen ter begeleiding
„Zeer geachte Heer Dombusch!
hft Sewenschte document. Ik
dat dit u de zoo zeer verlangde
vrijbeid zal teruggeven. De Voorzienigheid
steek gelaten. Van morgen werd ik, door toe-
meTnt V£f Cen h6er' die het met mij
"1®"' aaf een betrekking gebolpen als
-secretaresse bij een faoogen regeerings-
ambtenaar. Ik verlaat Argentinie; "het zal u
geen belang inboezemen, waar iik beenga.
Mocht in dat land een scbeiding mogelijk zijn,
dan zal ik er dadelijk voor zorgen, dat zulks
gescbiedt. Te dien einde heb ik ook den brief
van senhor Schliepbacke be-houden. Gelukt de
scheiding, dan zal ik het desbetreffende docu
ment poste restante naar Rosario zenden.
Laat u daar uw adres achter. Er rest mij nog,
u nogmaals voor uw hulp destijds te bedan-
ken en u om vergiffenis te vragen, omdat ik
u verdriet heb veroorzaakt. Ik neem aan. dat
wij elkaar in dit leven niet zullen terugzien
en wenscb u het beste.
Beate Serenus."
Egon stak de papieren in zijn zak en ging
op den omloop voor de butten staan. Op de
kleine boot was alles in beweging; de men
schen stonden luid p-ratend in groepen bijeen
en keken in de lucht. Onwillekeurig hief ook
Egon het h-oofd op.
Een kleine vliegmaohine, die in den zonne-
schijn als zilVer glansde, cirkelde in sierlijke
bogen bovpn de stad en verdween dan naar
bet Westen. Naast Egon stond een dikke
farmer.
,,Dat is de exceilenza uit Buenos Aires die
Mer bij de regeering inspectie heeft gebouden.
Het gaat vlug, zoo'n machientje, maar mij
zouden ze met geen tien paarden.
Egon knikte, zonder verder te luisteren.
Diaarboven in de vliegmachine zat Beate-
was de secretaresse van de Exceilenza; dat
klopte met hetgeen zij gescbreven had.
Hij gevoelde zich op het oogenblik wel heel
eigenaardig. Misschien was hij een beetje
jaloersch? J
'Of had bij spijt, dat bij haar niet nog een-
maal had gesproken? Haar emstig, verstan-
dig gezicht stond hem voortdurend voor den
geest.
Dat was heel natuurlijk! Tenslotte was
Beate Serenus toch nog het laatste, dat hem
aan het Duitsche vaderland berinnerde. Won-
derlij'k, zooals menschelijke hersenen op spe-
Het is moeilijk na te gaan. De meeste ver-
klaringen kloppen, dat de vier mannen op bet
dek zijn gezien. Zij bevonden zich echter niet
in de sloepen. Wachten om appel te houden
ging niet. De ontploffing had een gat ge-
slagen in de obetank en de dikke olie dreef
om bet schip been in de zee. Het regende
en het was koud. Huiverend wikkelden de
i geredden zich in bun inderhaast omgeworpen
kleeding. Zij krrjgen een ietwat veiliger ge-
voel, maar dat duurt niet iang.
Terwijl de „Tajandoen" wegzonk, geraakte
de olielaag, waaronder zij verdween, in brand.
Een fantastiseh maar onheilspellend licfat
drong door de duisternis. De vlammen gre-
pen cwn zich heen, en bedreigden de sloepen.
Roeien! roeien! luide bet commando.
Hoe lang duurde bet voordat er buip op
kwam dagen? ,,Uren heeft het geduurd", ver-
zekerden ons om strijd de geredden. Maar die
tijd van wadhten scheen langer te duren dan
hij in werkelijkheid was. Er moest al vrij
vlug hulp bij de hand zijn geweest. Een deel
van de scbipbreukelingen is aan boord geno-
men van een Italiaansch schip, een ander van
een Belgisoh schip de Louis Shei-d.
Daar t Italiaansche schip koers zette naar
Zuid-Europa, en het Belgische via Engeland
op weg was naar Antwerpen, zijn tenslotte
alle Nederlanders aan boord van de Louis
Sbeid overgebracht. Daar was voor het eerst
gelegenheid appel te houden en toen bleek,
dat er zes leden van de bemanning ontibraken
en dat er een gewonde was, een stoker, die een
klap in den rug had gekregen. Hij- is er niet
emstig aan toe en zal, dianik zij de verpleging
in een ziekenhuis te Plymouth binnen korten
tijd hersteld zijn,
De Louis Sbeid zette met 58 scbipbreuke
lingen aan boord, koers naar de diehtstbijzijn-
de baven. Aan boord werden de geredden
natuurlijk liefderijk behandeld en van het
noodige voorzien. De 'acht vrouwen en twee
kinderen, die interaard bet meest geleden
hadden, konden weer wat op hun verhaal
komen. Het ongeluk zou de geredden echter
blijven vervolgen. De Louis Sbeid scbijnt in
den stroomenden regen, den dicbten mist en
de bevige zeg, de koers te zijn kwijt geraakt
en is op de rotsacbtige kust geloopen. Het
strand nan Devonshire aan den voet van de
hooge rotsen langs de geheele kust is van fijn
zand en kiezel. De Louis Sherd liep dan ook
geen averij op. Het geluk was echter met
hem, want op betrekkelijk korten afstand
van de plaats waar het schip vast liep, verheft
zich een rotspartij midden- uit het zand. In
dien de Louis Sbeid daarop geworpen zou zijn
zou het vaartuig geheel uit elkaar zijn gesla-
gen. Nu lag bet vast in bet zand, omspoeld
door de geweldige branding. De schok was
zoo bevig aan gekomen, dat de bewoners van
het hotel dat boven op het rotsplateau staat,
het konden booren. Ze liepen ui-t en zagen
op een afstand van' eenige honderden meters,
onoer hen aan den voet van bet plateau, een
schip aan den grond zitten, dat onmiddellijk
gesnignaleerd kon worden als een neutraal
schip, omdat bet beider verlicht was.
Het schip zond noodsignalen uit. De kust-
wacht kwam onmiddellijk in het geweer en
uit de naburige plaatsen aan de kust werden
reddingbooten uitgezonden. In verband met
de hooge golven konden de reddingbooten
echter geen opvarenden van het schip over-
nemen. Indien er onmiddellijk levensgevaar
°°r lien had bestaan, zou het anders zijn
geweest, maar de -Louis -Sheid lag vast in het
mulle zand en liep geen gevaar. Eenige uren
lang hielden de reddingbooten zich in den
stroomenden regen bij het schip op, wachtend
op een gunstige gelegenheid als het weer niet
zou bedaren. om met bet reddingswerk te be-
gihnen. Intusschen werden aan den wal ook
de noodige maatregelen genomen. Het Roode
Kruis kwam aan om eventueele gewonden of
drenkelingen te verplegen en ambulance-
wagens werden opgesteld om direct weg te
kunnen riiden.
Hangeri^koomPNU oppassenl
Neem dadelijkeen"AKKERTJE"
en vanavond nog een. Onder
de wol. Morgen geen Griep!
Mnifftz. iVjed.)
Emdehyk omstreeks middemacbt, konden
de Nederlandsche schipbreukelingen van
boord Langs de zwiepende touwladders
moesten zij van de Louis Sbeid af in de red-
dmgbooten. In kleine groe-pjes kwamen zij
aan wal, waar -zij dadelijk in de ambulance-
Efltrrd® gebracht en weggereden naar
lymouth, omdat daar betere verzorgins' e-e-
geven kon worden dan in bet vTsschers-
gehuchtje, waar zij aan land werden
bracht.
ge-
Rechtst recks door
ciale oogenblikken functionneeren. Gisteren
had hij haar gehaat en nu belachelijk ge-
woon! Nu dacht hij: daar boven vbegt mijn
vrouw en nu heb ik haar voor altijd verloren.
'-'on haastte zich naar den zoogenaam-den
salon. Hier zat een gezedschap veefokkers
uit Paraguay, die alien roode mutsen, die aan
sliaapmutsen deden denken.- op bun verwarde
grijze haren droegen en die een eindelooze
partij skaat speelden.
Hij liet zich papier, een pen en inkt bren
gen en begon aan Schliepbacke te sch-rijven.
Hij trachtte een samenhangend relaas te
geven, doch werd steeds verwarder door het
zich op-dringende geluksgevoel.
..Beste, beste vriend, doe wat je kunt, ik
heb die kleine, schattige Ines zoo lief."
Wat was -het een heerlijke nacht aan dek,
terwijl de boot ergens aan een rots van den
steilen oever meerde! Mannen met kleine
electrische zaklantaarns bewogen zich op den
oever en zagen eruit als rooverhoofdlieden
terwijl zij vrachten brandhout aan boord
sleepten, waarmee de scheepsketels verder
jestookt moesten worden.
Wat was Resistencia, het kleine snertnest
met zijn bontgekleurde huizen, toch een prach-
tige, beerlijk-mooie stad, nu, Egon het door
zijn geluksbril bezag! Wat was de post-
beambte vrien-delijk, die den aangeteekenden
brief aan Giinther Schliephacike van hem in
ontVangst nam en het telegram, dat hij in zijn
ongeduld vooruit zond: ,.Ik heb alle papieren
ben gelukkig."
Wat was de ijskoude hmonade, die hij in de
kleine lunch-room op de Plaza dronk heerlijk
verfrisschend! Voor de deur wachtte een
Ford, een oer-oude kast, nog uit de dagen
van de arke Noachs, op- hem, om -den senhor
mgeniera naar de farm Santa Eleonora te
brengen.
Dit landschap zag e-r weer heel anders
u-it. Groote vlakten, die slechts met lage
boschjes begroeid waren, -enkele hooge boo-
men. Daaromheen groote, groene uitge-
'3
stiektheden, biina als in een Engelsch park
echter begroeid met een harde, taaie gras-
soort. Dan weer was het, als-of de slechte
weg door een reusa-chtig kerkhof voerde,
omdat overal op korte afstanden van elkaar
termietenheuvels van wel een meter hoog,
als grafsteenen oprezen. Deze heuvels waren
zo<5 vast gevoegd, d'at men ze soms fijn-
stampte en er uitstekende kunststeen uit ver-
vaardigde.
Dan reden ze weer langs groote katoen-
plantages, waarin troepen vlijtige arbeiders,
ondanks den zonnegloed, hun zwaar werk
verrichtten, teneinde het witte goud te be-
schermen tegen de duizenden gevaren van
het klimaat: de ontelbare schadelijke insecten
en het woekerend onkruid'. Eindelijk lag
Santa Eleonora voor hen. Ook een gebouw
met een groote waranda. maar niet te ver-
/elijken met Santa Theodora.
Don Juan de Costa trad hem tegemoet.
vriendelijk als alle Argentijnen. Maar Egon
zag onmiddellijk, dat hier geen rijkdom
heerschte, zooals hij zijn vriend en dat de
farmer gewoon was, zelf aan te pakken. Ook
was hij hier wel d'e verwach-te ingenieur,
maar niet de vertrouwde vriend uit het
vaderland.
Egon was bliji, toen den volgenden dag
door zware ossenspannen de machinedeelen
A-erden gebracht, die hij moest opstellen,
en hij -ging aan den arbeid met een troep ver-
wilderd uitziendie werklieden.
HOOFDSTUK XIX.
In snelle vlucht steeg de glinsterende zii-
veren vogel omhoog. In de behagelijke cabine,
waar de exceilenza in den eenen hoek zij-n
slaapje deed, zat Beate Serenus aan het
tegenovergestelde vensiter en keek met wijd
^eopende o-ogen naar beneden, terwijl de
Duitsche -piloo't met vaste hand het toestel
naar het Westen riehtte.
Tegen den avond d'aalde het vliegtuig en
de exceilenza werd wakker uit zijn gesoes.
Hij had gedurende de geheele reis nog niet
gesproken.
den donikeren nacht en
delijk€n regren' het dus naar
Plymouth, waar de Nederlandsche consul de
beer Van der Kasteele, reeds de noodige voor-
bereidende maatregelen had getroffen. In het
hoist van den nacht, omstreeks drie uur
kwam de eerste auto met vrouwen en kinde
ren aan en konden de eerste schipbreukelin-
uur -"adat zij op zoo ontzettende wijze
uit hun slaap waren gehaald, zich weer te bed
egigen, thans op den veiligen vasten wal.
,..i\iet storen voor den middag", was het
parool en ook een nieuwsgierige journalist
moest mzien, dat het dezen mensohen niet
al te las-tig gemaakt moet worden met vragen
te stellen. Hoe lang zij trouwens- te Plymouth
zullen blijven is de vraag, want zij zullen, zoo-
dra zrj uitgerust zijn, alien naar Nederland
teruggezonden moeten worden, via Londen
De geredden van de Simon Bolivar en van de
Spaarndam zagen natuurlijk erg op tegen een
tweede reis over het kanaal, maar de schip
breukelingen van de Tajandoen, met hun dub-
bele ervaring van zeerampen, zullen nog
schoorvoetender de dekplanken van een schip
oecredien.
De ondergang van de Tajandoen.
Het A. N. P. meldt nog uit Londen:
In hun hotel te Weymouth had een verte-
genwoordiger van het A. N. P. nog een on-
derhoud met eenige opvarenden van de
Tajandoen, die na de stranding van de Louis
Sheid door een Engelsche reddingboot aan
land zijn gebracht.
De hoofdmachinist van het vergane s-chip
de heer W. v. Maus, verklaarde, dat drie leden
van het machinekamerpersoneel bij de ont
ploffing op slag gedood moeten zijn. De
vlammen sloegen onmiddellijk uit de schoor-
steen, doordat d-e stookolie vlam vatte. Bin
nen twee minuten begon de olie uit het schip
_e loopen en achthonderd ton zijn op deze
wijze verloren gegaan.
Het was een versehrikkelijk gezicht, overal
de vlammen van de brandende olie uit het
water te zien opstijgen. Zelfs toen men later
op geruimen afstand van de plaats van het
ongeluk verwijderd was, zag men aan den
horizon de vlammen nog uit het water op
stijgen.
Van de Nederlandsche bemanning werden
twee leden zeer licht gewond. Een hunner
kreeg eenige brandwonden en de ander be-
zeerde zijn voet, waarvan later bleek dat
twee teenen waren gebroken.
Een passagier verhaalt van den brand
aan boord.
De 19-jarige student F. B. Nyon, die uit Den
Haag- naar Batavia terugkeerde, vertelde dat
de meeste passagiers nog sliepen toen de'ont
ploffing plaats vond. Hijzelf was toevallig
..Wij zijn aan ons doel voor vandaag. Hoe
bevalt u het vliegen
Uitstekend! Het was heerMjk!"
Voor het eerst sprak Beate weer op den
ouden toon, vol blijden levensmoed, dien zij
m1 deze weken volkomen had' afgewend.
Maar de exceilenza nam niet zijn intrek in
een hotel, doch in het regeeringsgebouw en
ook voor de senhorita secretaresse, die welis-
waar met verbaasde gezi-chten werd bekeken.
werd in het paleis een zeer geriefelijke kamer
m orde gemaakt. Beate was bliji, dat men
haar zei. dat zrj op tiaar kamer het eten opge-
dien-d zou krijgen. Waar anders Soms aan
het feestdiner, dat de gobemado ter eere van
de exceilenza gaf? Een secretaris had men
misschien nog beneden aan tafel mee laten
eten, maar een senhorita? Onimogelrjk. Soms
tusschen de heeren van de regeering en hun
dames? Dubbel en dwars onmogelijk. Dat
ging al niet om de dames, want het was maar
goed, dat Beate niet wist, dat velen van haar
in stilte een zeer oneerbifedige meening haddten
over de goede exceilenza, die'met een mooie
senhorita over het land vloog. Zij wist het
niet en de exceilenza zeker ook niet. Op zijn
korte. maar beleefde manier had hij Beate
gezegd, dat zij s av«nds kon doen wat ze
wilde, zij1 at in haar kamer en verheugde zich
op haar gezonde manier over het lekkere
eten, den eers-ten goedten maaltijd. dien zij
smds Buenos Aires had genoten. Toen ^n-
ze nog wat wandelen. De straten zagen er
niet veel anders uit dan die van Corrientes,
hoewel de stad grooter scheen: op het plein
voor het regeeringsgebouw speelde een kapel.
waarscbijniijk ter eere van de ex-cellenza. Zij
zag menschen, die feesteldjk uitgedost wa
ren en deze pasten bij haar eigen feeststem-
min-g. Tenslotte ging ze door een a-chterdeur
weer het regeeringspaleis binnen, begaf zich
naar haar kamer, en stapte weldra in het
goedie, lekkere bed, dat voor haar Waar stond.
Het was haar, alsof alle lijden en alle zorgen
van haar afgevallen waren.
(Wordt vervolgd.)
