ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
^pjj/tinden
"AKKEftWS
Beate weet, wat ze wil
Binnenland
Feuilleton
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,—overige lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150
TELEFOON No. 2073.
ADVERTENTIeN Van 1 tot 4 regels 0,80 -Voor elken regel meer 0,20.
XiEEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's 'worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadv ertentien bij regelabonnement teg en verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAB VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
TWEE RIJKSAMBTENAREe
GEARRESTEERD, VERDACHT VAN
SPIONNAGE.
Als verdacht betrokken te zijn in een zaak
van spionnage ten belioeve van een naburige
mogendheid zijn op last van de justitie te
's Gravenhage aangehouden en in voorloopige
bewaring gesteld G. W. F. v. H. en zijn edit
genoote, zoomede ijir. W. B. J. B. Eerstge-
noemde is als hoofdamibtenaar verbonden aan
bet departement van Sociale Zaken, referen
daris van de afdeeling Werkvers-chaffing en
Steunverleening, waar hij belast was met de
leiding van den socialen jeugdd-ienst. Mr. W.
B. J. B. is amlbtenaar aan het departement
van Economische Zaken.
De arrestatie van twee regeeringsamfbtena-
ren vormt thans het ges-prek van den dag in
de residentie en algemeen wordt diep be-
treurd, dat het spionnagegevaar reeds tot in
de hooge departementale regionen blijkt te
zijn doorgedrongen. Vooral de arrestatie van
den heer G. W. F. v. H. welkt opzien, al zijn
er steeds menschen, die zeggen „altijd wel zoo
iets te hebben gedacht", want de heer v. H.
had groote sympathie voor het Duitsche re-
giem.
Nu is het een feit, aldus meldt de Haagsche
correspondent van het R. N., dat de heer v.
H. de laatste jaren in zijn familie- en kennis-
senikring de aandacht is gaan trekiken door
zijn levenshouding. Toen hij als jong ambte-
naar aan het departement van binnenlandsche
zaken werd verbonden, kreeg hij al aanstonds
bemoeienis met vraagstukken van socialen
aard, omdat hij opviel door zijn warme toe-
wijding voor maatschappelijk werk. Hij was
een vriendelijke jongeman, die algemeen hoog-
achtdng genoot en op bescheiden wijze leefde.
In die periode trad hij in het huwelijk.
'Allengs kreeg de heer v. H. een positie van
meer beteekenis en zijn aanstelling bij het de
partement van Sociale Zaken vrij spoedig
na de instelling van dat departement in 1&33
bracht hem promotie op promotie. Iedereen
gunlde hem deize sucoessen van harte. Maar de
heer v. H. is vermoedelijk niet steiik gebleken
tegen de weelde, waarvoor men sterke beenen
moet hebben.
Zijn huwelijksleven werd slecht, scheiding
en een nieuw huwelijk (met zijn secretaresse)
volgden en zijn leven werd steeds weelderiger.
De secretaresse is thans ook gearresteerd.
Nog onlangs verliet hij zijn overigens toch
goede woning aan de Van Imhoffstraat in
Den Haag, om te Rijswijk een groot heeren-
huis te betrekken.
Inmiddels bracht de heer v. H. als leider
van den dienst voor jonge werkloozen ver-
scheidene betzoeken aan Duitsche wenkkampen
en daardoor moeten ongewenschte relaties
zijn ontstaan tusschen den Nederlandschen
ambtenaar en zekere Duitsche instanties. Of
hem dat parten zal heblben gespeeld? Men
aoht het niet uitgesloten, dat de heer v. H.
verstrikt is geraakt in machinaties, welke hij
niet voldoende heeft kunnen overzien. Velen
die den heer v. H. kennen, kunnen zich nog
moeilijk voorstellen, dat de thans gearres-
teerde een landtverrader is.
Tijdens een van zijn reizen naar Duitsch-
land heeft de heer v. H. in een bijeewkomst
van Kraft durch Freude te Hamburg ook een
toespraak gehouden, welike van dien aard was
dat een Kamerlid er aanleiding in vond er
vragen over te stellen aan onzen minister van
Sociale Zaken. Op die vragen werd toe ge-
antwoord, dat de heer v. H. te Hamburg
niet had gesproken als vertegenwoordiger
van de regeering, doch als particulier tijdens
een vacantiebezoek aan Duitsdhland.
Naar verluidt heeft v. H. op zijn departe
ment documenten laten fotografeeren en op
daze wijze inlichtingen verstrekt.
Mrt W. B. J. B. is in Den Haag weinig be-
kend. Hij was nog niet lang in rijksdienst.
Asanvankelijk was hij werkzaam aan 't Land-
Door OTFRJD VON HANSTEHjST.
Vertaald door Angelica van Hest.
18)
Vervolg.
HOOFDSTUK XV.
Na nog twee dagen wachten kreeg Egon
een brief van Giinter Sc-hliephacke
,jDon Georgio is gisteren gekomen. Ik heb
hem verteld, hoe alles gegaan was. Hij was
natuurlijk eerst boos en de arme kleine Ines
heeft bitter gehuild, zonder eigenlijk te weten
waarom, want we hebben haar natuurlijk
niets verteld over je dwaasbeid in Buenos
Aires. Don Georgio weigerde elke medewer-
king. Je kunt het hem niet kwalijk nemen,
dat deize man, een echte Argentijn, zeer rijk
en door iedereen naar de oogen gezien, niet
met beide handen toegrijpt, als zijn eenige
dochter een Duitscher wil trouwen zonder
middelen, die bovendien nog getrouwd is en
zich heeft ingelaten met een avontuur, dat
volgens Argentijnsche inzichten hoogst ver-
werpelijk is. Hij vindt, en ik ben het daarin
volkomen met hem eens, dat het huwelijk een
kerkelijke instelling is, waarmee men geen
spel mag spelen. Misschien is echter nog niet
alles verloren. Het eerste, wat je moet doen,
is, het adres van je zoogenaamde vrouw uit-
vinden en je met haar in verbinding stellen.
Heb je dat adres en een korte, notarieel be-
vestigde verklaring van het meisje, dat alles
zdd is, als je zegt, dat zij, je werkelijk over-
rompeld heeft en dat ook zij meende, dat dit
huwelijk alleen zou dienen om haar het lan-
den te vergemakkelijken, zend me dat papier
dan. Een e^itscheiding is wel mogelijk in
bouwerisiabureau. Den laatsten tijd was hij
hoofdeommies bij de directie landbouw van
het departement van Economische Zaken.
De arrestaties zijn reeds vijf dagen geleden
geschied.
De spionnage schijnt aan het licbt te zijn
gekomen bij het onderzoek naar de omstan-
digheden van het smokkelen van uniformen.
Stukken omtrent onze economische
positie uitgeleverd?
Uit Den Haag verneemt de N. R. Crt. nog
het volgende:
Het staat nog niet vast, of de gearresteer-
den in ambtelijken kring medeplichtigen heb
ben gehad. Dat andere departementen, b.v.
buitenland-sche zaken en defensie, bij de spion
nagezaak betrokken zouden zijn, wordt even-
wel in bevoegden kring uitgesloten geacht.
Men zal dus veeleer aan het uitleveren van
stukken over aangelegenbeden, die met de
economische politiek van onze regeering ver
band houden, moeten denken. Met andere
regeeringen is herbaaldelijk op dit terrein on-
derhandeld en de rapporten van onize onder-
handelaars behooren uit den aand der zaak
geheim te blijven. Van H. had in verschillen-
de commissies, die onze economische politiek
behandelen en zich bemoeien met wat wij de
economische verdediging van ons land kun
nen noemen, zitting.
Mogelijk moet men mr. B. min of meer be-
schouwen als op sleeptouw genomen door v. H.
Mr. B. verzorgde o.a. uitgaven met betrefcking
tot omze crisisrecbtspraak en was hoofdeom
mies bij de directie van den landbouw.
Dat de spionnagezaak in verband gebracht
zou kunnen worden met de sonokkelarij met
uniformen, wordt uiterst onwaarscbijnlijk ge
acht.
De gearresteerde ambtenaren hebben
scheepvaartdocumenten verraden.
„De Courant" meldt hieromtrent nader:
Ontstellerude feiten zijn aan het licbt ge
komen bij het verdere onderzoek in de opizien-
barende spionnagezaak, waarvoor dezer dagen
een der hoogste functionarissen van bet De
partement van Sociale zaken, de referendaris
G. W. F. v. H., diens echtgenoote, alsmede
mr. W. B. J. B., ambtenaar van Economische
Zaken, werden gearresteerd.
Behalve deze drie arrestanten, die van een
der ernstigste misidrijven in oortogstijd wor
den verdacht, is gelijktijdig nog een buiten
landsche spion, een zekere Sturm, gearres
teerd, die reed's; geruimenl tijd in Nederland
vertoefde en voornameiijik voor zijn spionna-
ges in Rotterdam en Den Haag verblijf hield.
Hij is in Rotterdam door de Rotterdamsche
politie opgepakt en vervolgenis naar Den Haag
overgebraoht, a'lwaar hij in bet Huis van
Bewaring is opgesloten.
Bezwarend materia-al.
Hoewel het onderzoek in deze hoogst em-
stige zaak nog in vollen gang is en zeer waar-
schijnlijk meerdere arrestaties zuilen volgen,
is tegen de tbans zdeh achtei" slot en grendei
bevindende personen zooveel bezwarend ma-
teniaai verzameld, dat zij hun onschuld zeker
niet zullen kunnen volhouden.
Zoo heeft de poliitie o.a. eenige foto's in he-
slag genomen van documenten op scheep-
vaartgebied, die Mr. B. van bet departement
van Economische Zaken aan den heer Van H.
ter hand gesteld zou helbben en die gefotogra-
feerd werden ten hulze van laatstgenoemde.
Hoewel de justitie en politie-autoriteiten nog
niet precies weten wat het eomplot Neder-
landsche spionnen aan den spion Sturm alle-
haal heeft verraden, is wel gebleken, dat het
documenten zijn geweest omtrent scheep-
vaartaanigelegenheden en de daarmede ver
band houdende documenten betreffende het
verschepen van bepaalde goederen.
Deze documenten werden vermoedelijk voor
zeer belang-rijike bedragen in handen gespeeld
van een buitenlandschen spionnagedienst
Uruguay maar niet in Arg|entinie. Misschien
is het mogelijk, dat ik door betrekkingen in
Buenos Aires kan hewerkstelligen, dat een
huwelijk, dat, we kunnen gerust zeggen, ge-
sloten werd op voorwaarden, die in strijd zijn
met de heiligheid van 't huwelijk en eveneens
met de goede zeden, ongeldig wordt ver-
klaard. Ik zeg je eerlijk, dat ik al die moeite
waarscbijnlijk niet zou doen voor jou alleen,
doch hoofdzakelijik terwille van kleine Ines
en ook omdat ik geloof, dat je in den grond
een goeie kerel bent. Ik heb tegelrjk met
dezen brief gescihreven naar een farmer in
Resistencia, dien ik ken, die oak een groote
maehinerie ibesteld heeft bij dezelfde firma
als ik en die mij naar een flinken ingenieur
vroeg. Schrijf hem en bied je diensten aan.
Dan hen je niet al te ver weg en kun je me
bericht sturen, zoodra je iets habt bereikt."
Egon voelde zich vroolijk en bedroefd tege-
lijk. Kleine, lieve Ines! Haar beeltenis stond
hem zoo duidelijik voor oogen! Hoe moest ze
over hem gesproken hebben met haar vader
en met Donja Theresa, dat Gtinter hem ook
nu nog de helpende hand toestak!
Maar toch, wat gaf het? Hoe zou hij, die
geen middelen van bestaan had en een vreem-
deling was, in dit onmetelijk land Beate
vinden
Nog denzelfden dag schreef hij aan Don
Juan de Costa en Santa Eleonora bij Resis
tencia.
Den volgen den avond reeds kwam het ant-
woo rd:
„Verwacht u zoo spoedig mogelijk."
De zorg voor het dagelijksch brood was
tenminste alweer uit de wereld. Weer reed
hij achtti.en uren naar het Noorden.
Geel van leem lag de Alto Parana voor
hem; ook hier nog een reusachtige rivier, die
tusschen steile oevers stroomde. Een nest
van een stadje lag aan den oever. Kleine,
Voor dit werk zou de referendaris van Sociale
Zaken, G. W. F. v. H., aan den spion Sturm
gastvrijheid in zijn woning hebben verleend.
In de woning van Van H., zouden de belang-
rtjkste documenten, die Mr. B. van Econo
mische Zaken aan den referendaris van
Sociale Zaken zou hehben verstrekt, zijn
gefotografeerd.
Onder de huidige omstandighed'en zijn deze
documenten des te belangrijker, nu de uitvoer
reeds geheel onder offieieel toezicht staat en
Economische Zaken practisch precies weet
wat in bepaalde schepen verzonden wordt.
De documenten werden daarvoor op den
vloer van een der vertrekken neergelegd1 en
door den sipaon Sturm gefotografeerd. Op een
dei' foto's, die danik zij het snel en doo,rtas-
tend ingrijpen van de politie in beslag zijn
genomen, heeft men het onomstootelijlke be-
wijs gezien, dat de foto's inderdaad ten huize
van den heer Van H. zijn vervaardigd.
Men heeft namelijk bij het fotografeeren
van een der documenten ook een gedeelte van
een mat gefotografeerd, welke bij het onder
zoek in het huis van den referendaris; is terug-
gevon,den. Door de vetradersdiensten zou een
vreemde mogendheid vrij geregeld goed op
de hoogte zijn geweest van allerlei belangrijke
versche,pdngen van goederen, welke als con-
trabande worden beschouwd.
Herhaalde malen werden in een zaak in
een der randgemeenten van Den Haag be-
sprekingen gevoerd tusschen S., Van H.,
diens echtgenoote en nog eenige personen,
die min of-meer zdjdelings hij deze spion n age-
affaire betrokken zouden zijn geweest, doch
aan wie men niet voldoende ten laste kan
ieggen, om hen eveneens te arresteeren. Het
spreekt vanzeif, dat de justitie-autoriteiten
wel naar eenig verband zoeken tusschen deze
spionmage-affaire en de uniformzaak, doch
men heeft geen der in beide zaken aan het
licht giekomen feiten kunnen oombineeren.
Wel heeft men bij een huiszoekimg bij Van H.
een lijst gevonden met namen van een aantal
Nederlandsche communisten. Waarvoor de
heer Van H. deze lrjst noodig had, wordt
nader onderzoclht.
DE SUIKER 1 CENT PER POND
DUURDER.
De Minister van Oeoonomische Zaken heeft
besioten, de crisisheffing op suiker met in-
gang van Maandag te verhoogen met 10 pet
van de hoofdsom van den ingevolge die Suiker-
Wet 1924 geheven accijns op suiker. Dit zal
tot gevolg hebben, dat de suikerprijs met 1
cent per pond zal worden verhoogd.
Deze maatregel is genomen ter bestrijding
van de kosten, verbonden aan'de diiistributie
welike, naar bekend is, behalve uit algemeene
onkosten, hestaan in de vergoeding aan de
gemeentebesturen van 85 pet. van de iwerke-
lijk door deze gemaakte distributiekosten.
Het ligt in het voomemen ook bij verdere
distributie de kosten op de te distribueeren
artikelen te verhalen. Het spreekt cvenwel
vanzeif, dat deze lager kunnen zijn, daar dan
van een reeds ibestaand disttributieappa raat
gebruik kan worden gemaakt.
VLISSINGER DOET EEN UITVINDING
TEGESV MUNENGEVAAR VOOR
SCHEPEN.
Naar de Vliss. Crt. meldt, zou 'n ingezetene
van Vlissingen een toestel hebben uitge-
vonden, dat beter dan de thans daarvoor ge-
bruikte paravanen de schepen tegen mijnen-
gevaar beschermld en bovendien een vijfde
deel van den prijs van een paravaan zou kos
ten. Er zouden twee tot vier toestellen per
schip noodig zijn.
Iedere mijn die het toestel ontmoet ver-
volgt het blad wordt gesignaleerd. Ook
iedere kahel die geknipt wordt; en iedere sto
ring die onverhoopt mocht optreden. Een ver-
nuftig controle-apparaat o,p de brug vertelt
onmiddellijk dat een mijn bij het apparaat is,
-zoodat men er zoo noodig met de navigatie
rekening mede kan houden!
c-
bont geschilderde huizen; inplaats van een
goed hotel, zooals hij in Santa Fe had- gevon
den. een Spaansche Fonda; maar aan het
station wachtte een ruiter op hem.
..Senhor Dornhusoh."
,J>ie ben ik."
,,Don Juan verzoekt u, direct door te rei
zen naar Corrientes. De -machines zijn door
het spoor bij ongeluk daarheen gezonden. Don
Juan vraagt, of u toezicht wilt houden over
het transport, dat nu met een vrachtiboot ge-
beuren zal. Als u het goed vindt, zal ik u
vergezellen!"
HOOFDSTUK XVI.
Gedurende dien nacht, die -voor Beate Sere-
nus de laatste zou zijn op de farm Santa
Juanita, kon zij geen oog dicht doen.
Het was haar, alsof ze overal door vijan-
den omringd was en ze meende om het huis
heen fluisterende stemmen te hooren. Te mid-
dernacht vernam ze duidelijk het geschuifel
van voetstappen. Ze ging op den rand van
haar bed zitten en hield de revolver in haar
hand. Toen werd er zachtjes geklopt.
,,Wie is daar?"
„Ik ben het!"
De vrouw van den farmer. Die had Beate
wei het allermdnst verwacht, maar ze liet
haar binnen.
,,3k heb u niet vriendelijk ontvangen, toen
u een paar weken geleden hier kwam. Het
was dwaasheid, dat mijn man u meebracht.
Ik weet, dat u weg moet; ik weet ook, dat
u een braaf meisje bent en er niets aan kunt
d-cien, dat de mannen het u zoo lastig maken.
U moet nu weggaan, nu dadelijk. De jonge-
lud drinken casja jenever in de kroeg, de
ouderen voelen zich beleedigd u moet naar
den trein; mijn jongste zoon gaat met u mee.
Wie weet, wat ©r morgen gebeurt!"
,,Nu, midden in den nacht?"
Ook voor marinegebruik.
Wij wezen er reeds op, dat kort geleden
enkele Nederlandsche marinevaartuigen door
mijnen ernstige ongelukken hebben gehad; den
ging zelfs geheel verloren en velen waar-
onder verschillende Zeeuwen en Vlissingers
vonden den dood. Mijnenvegen is gevaarlijk;
wij hebben dat de laatste maanden ook in
eigen land op maar al te duidelijke wijze moe
ten ondervinden.
De uitvinder (die tijdens den vorigen oor-
log zeif aan het leggen en vegen van mijnen
heeft moeten deelnemen) is er zeker van, dat
dit werk geen gevaar meer behoeft op te leve-
ren, wanneer zijn toestellen worden getoruikt.
Hij heeft daarvoor namelijk een vernuftige
samenwerking tusschen marine-sloepen en
mijnenvegers bedacht. Twee sloepen (onder-
ling door balken verbonden) hebben ieder het
nieuwe apparaat onder en voor zich en vegen
daarmee het vaarwater sohoon waarin even
later de eigenlijke mijnenveger zidh bevindt!
Wanneer de mijnenvegers dus in stellen van
twee, zooals dat gebruikelijk is, het veegtuig
door het watergedeelte sleepen tusschen de
beide marinevaartuigen, vaart ellk hunner in
een van mijnen gezuiverde geul. De kans, dat
de mijnenvegers dus zelf op een mijn loopen,
zooals nu reeds enkele malen is gabeurd,
wordt daardoor tot practisch nul terugge-
bracht!
Het is dus zeker zaak, dat ook de marine-
deskundigen de nieuwe vinding nauwkeurig op
haar verdiensten onderzoeken. De uitvinder
wil niets liever en is heel gerust op het resul-
taat van dat onderzoek.
Hoewel wij aanvankelijk zeer wantrouwig
stonden tegenover de hewering, dat een be
langrijke uitvinding is gedaan, hemerken wij
bij het overleizen van het hovenstaande, dat
wij eigenlijk bezig zijn een loflied op het
nieuwe apparaat te zingen! Het zij zoo. In
ieder geval is het materiaal dat wij dezer
dagen onder oogen hebben gehad van dien
aard (en door onzen vroegeren arlbeid op
technisch terrein meenen wij hierover wel
eenig zij het bescheiden oordeel te kun
nen uitspreken) dat het een landsbelang van
de eerste grootte is, deze zaak nauwkeurig te
onderzoeken.
Scheepvaart is voor ons land onmisbaar.
Want scheepvaart beteekent voor ons land:
leven. Wij kunnen het niet stellen zonder den
regelmatigen aanvoer van hetgeen onze zee-
kasteelen en bescheiden vrachtvaarders uit
verre landen en uit de eigen kolonien plegen
mede te brengen. De mijn, die vooral de laat
ste weken op zoo overdadig royale wijze wordt
rondgestrooid, zou dezen aanvoer wel eens in
gevaar kunnen brengen. Vele fraaie schepen
en niet te vervangen menscih'enlevens gingen
hierbij reeds verloren. Als er een weg is, dit
voor de toekomst te voorkomen, mag het feit,
dat de uitvinder zijn apparaat niet zelf kan
financieren, geen beletsel voor de toepassing
worden.
Oaarom verwac'hten wij van onze reeders,
verzekeringsinstanties en marine-autoriteiten,
dat zij een uiterst nauwkeurig onderzoek in-
stellen naar de toepassingsmogelijkheden van
het nieuwe apparaat, dat in eigen land door
vele fabrieken (en dus snel) kan worden ver
vaardigd.
Wie de uitvinder is Lezer wij zijn van oor
deel, dat U zijn naam behoorde te weten!
Maar de betrokkene vindt het apparaat be
langrijker dan zijn naam en heeft ons uitdruk-
kelijk verzocht dien niet te vermelden. Wij
hehben er ons bij neergelegd, maar als de uit
vinding in de practijk toepassing vindt, zullen
wij ons toch veroorlwen, den al te bescheiden
uitvinder voor het voetlicht te halen!
BEGELEIBEN VAN KQOPVAARDERS.
De N. R. Crt. had Vrijdag een onderhoud
met kapitein T. Vet van de zeesleepboot
Zwarte Zee van de N.V. L. Smit en Co's
Intern, sleepdienst, welk schip Donderdag-
,,U moet weg zijn voor de zon opgaat. U
kunt immers rijden. In drie uur bent u aan
het stationom vier uur gaat de trein. Ik zal
u uw koffer wel nasturen."
..Moet uw zoon..."
- ,vDie van Vijftien. Voor hem hoeft u niet
bang te zijn."
,,Ik kan mijn geld niet in den steek laten."
,,Dat wordt u wel gezonden. U moet weg!
De paarden zijn al gezadeld, morgen kan ik
u niet meer beschermen. Tot nu toe hebben
ze zich kalm gehouden, maar ze zijn woedend
op u een getrouwde vrouw, die van haar
man wegloopt, een avonturierster, die..."
,,Ik ben geen avonturierster."
,,Wie gelooft dat?"
,,Goed, ik ga."
Beate meende, dat ze in de verte joelende
stemmen hoorde.
Ze pakte bij elkaar, wat een paard kon
dragen; zoo was het ook geweest, toen ze
gekomen was. Buiten wachtte de jongen met
twee paarden. ,,Vlu;g, senhorita, ze komen!"
De paarden draafden heen. Aan den hemel
stonden weliswaar de sterren, doch er joegen
wolken langs. Het was dezelfde weg, dien
ze al eens gereden had, maar nu was het
nacht. De re gen kletterde neer; de wind
rukte aan de lianen, krakend en scheurend
braken dorre takken en vielen naar beneden.
De weg was spoedig veranderd in een beek-
bedding, maar het onweer trok weer snel
voorbij.
Tot op him buid doornat kwamen ze uit
het bosch beneden, voor hen lag het stadje
-Louis de Palma. Beate kwam op het laatste
moment aan het station vlak -voor de trein
wegreed en leunde mat en moe, rillend van
-kou, in een hoekje.
Tegen den middag was ze weer in Corrien
tes en in het pension Vienna. (Na de school-
hut in S-anta Juanita scheen het haar, alsof
•de vuile kamer een deftige salon was.
en lendenpijn? Ai, dat kan
hei besie humeur bederven.
Neem een "AKKERTJE", de
vlugwerkende pijnverdrijver!
avond den Waterweg is binnengekomen, na
eenige convooi-reizen te hehben gemaakt.
Kapitein Vet verheelde niet, dat hij en zijn
mannen zeer goed beseffen, dat dit convoyee-
ren een gevaarlijk werk is, omdat de sleep-
boot voorop vaart, om voor de achter haar
komende schepen een veilige vaargeul te ma
ken. Voortdurend moet er zeer scherp worden
opgelet en iriteraard komt de gezagvoerder,
die een convooi commandeert niet uit de klee-
ren en niet van de brug.
Eerste verei-schten zijn verder, zoo kan uit
zijn woorden worden opgemaakt, dat er zeer
nauwkeurig wordt gemanoeuvreerd, dat de
onderlinge afstand tusschen de schepen, die
ongeveer zeshonderd meter dient te zijn, pre
cies wordt bewaard en dat er een snel wer-
kend seinensysteem wordt onderhouden.
Bij een convooi vaart de Zwarte Zee met de
paravanes aan: deze zwaaien aan beide zijden
dertig meter uit en daardoor ontstaat de vei
lige geul van zestig meter. Er moet op zijn
minst 10 mijl vaart geloopen worden, want
anders komen de paravanes niet voldoende
naar buiten. Overigens wordt de snelhei-d van
het convooi dan verder bepaald door het schip,
dat het langzaamst vaart. Op het punt van
vertrek wordt de linie gevormd, worden de
noodige instru-cties gegeven en dan begint een
tocht, waarbij aan boord van de Zwarte Zee
steeds twee man op de v-oorplecht op uitkijk
staan, afge-zien dan van het wacht houden op
de brug. Wordt een mijn door de paravanes
geknipt, dan wordt dit direct aan schepen, die
achter de sleepboot varen, gemeld. Van een
kleine sleepboot af kan men drijvende mijnen
ook eerder zien, meestal, dan van een gfoot
schip af. Bovendien kan een schip als de
Zwarte Zee handiger en sneller uitwijken.
Wordt dus een mijn opgemerkt, dan zorgt
men er op de Zwarte Zee v-oor, dat men deze
op zoo veilig mogelrjken afstand passeert en
daaibij volgen de koopvaarders natuurlijk de
manoeuvres van de sleepboot.
De eerste convooi-reis begon de Zwarte Zee
op 24 November. De Bloemfontein, Groote-
kerk en Alioth kwamen tezamen bij Schou-
wenbank en vandaar bracht de Zwarte Zee
deze schepen naar de Downs. De reis begon bij
Schouwenbank's morgens om 3 uur en's mid-
dags om half twee was men in de Downs. Op
vijf mijl ten Oosten van het vuurschip North
Goodwin wordt het verband tusschen de sche
pen opgeheven en gaat elk op eigen gelegen-
heid- verder naar de reede.
In de middaguren volgt dan voor de Zwarte
Zee een lastig werk; er moet gezocht worden
tusschen de vele schepen, die hier liggen, naar
degenen, die onder geleide van de Zwarte Zee
naar Nederland willen varen. Zoodra het don-
ker geworden is, mag hier niet meer worden
geVajren, zoodat de tijd om de schepen, die
teruggaan, te waarschnwen, nogal krap is. De
thuisreis begint in den regel 's morgens om
half zeven. Na de eerste ultras heeft de
Zwarte Zee wegens den storm Zaterdag en
Zondag in de Downs gewaciht en is daarop
met de Johan de With naar IJmuiden ge-
stoomd.
In den nacht van Dinsdag werd weer een
uitireis onderncmen met de Sibajak en de Chr.
Huygens. Deze schepen ontmoetten elkaar hij
het vuurschip Noor-d-Hinder. Het was op
dezen tocht stormachtdg weer en er viel veel
regen, maar alles verliep niettemin vlot. Des
HOOFDSTUK XVII.
Egon Dorntousch iiep door de straten van
Corrientes. De machines lagen aan het sta
tion en hij wilde een voerman zoeken, wiens
adres hem was opgegeven en die de kisten
naar de boot zou kunnen brengen. Het was
een heete morgen; de zon brandde onbarm-
hartig en droogde de ongeplaveide straten
uit. Egon was teneergeslagen. Steeds weer
martelde hij zijn hersenen met de vraag: Hoe
zou hij Beate vinden?
Plotseling bleef hij staan en staarde naar
twee vensters van een klein huis. Hij meen
de te droomen en keek nog eens
Het waren de vensters van pension Vien
na, waar hij langs ging en... maar dat was
top-h onzin... dat moest een -droom zijn:
Bureau voor typewerk
van B. Serenus.
B: Serenus? Waarom zou er niet een Bern-
hard, een Bruno Serenus bestaan? Serenus?
Hij had in Santa Theodora nog pas een far
mer leeren kennen, die Don Sereno werd ge-
noemd.
Bureau voor typewerk. Het was onmoge-
lijtk, dat Beate hier...
Egon ging bij den vrachtrij-der binnen en
bestelde den wagen; toen dacht hij weer aan
het opschrift achter het venster.
,,Kent u het typebureau hier in de straat?"
,,-In pension Vienna?"
,,Dat kan wel het is maar een paar
huizen hier vandaan."
De man haalde de schouders op.
,,Ik weet het niet. Een paar weken ge
leden was dat papier er ook al. Het moet
van een jonge, Duitsche senhorita zijn, die
meent, dat ze zoo geld kan verdienen."
Egon moest moeite doen, om den man niet
zijn opgewondenheid te laten blijken.
,,iEJen dame?"
(Wordt vervolgd.)