ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
DIE N
ABDIJSIROOP
Beate weet, wat ze wil
No. 9992
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1939
79e Jaargang
Binnenland
FeuiNeton
is morover
EERSTE BLAD
™SaaVrLenti6n re§:el?0nnrent tegen V'e™iDderd tarief- hetwelk OP aanvraag
Luchtbescherming.
bloe»m:n van h.m. de koningin
AKKER'S Cc J PefrstexJcte
sarcwyasra**
NEUZENSCHE COURANT
rSPKI.TXBin.np.Ti. Ter Naiiwam -f 1 ok o a a
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,—, overige lan den f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 2073.
MENSTPLIOHT.
Uitspraak inzake vrijstelling.
De Burgemeester van TERNEUZEN, brengi
ter algemeene kennis, dat een uitspraak op
aanvragen om vrijstelling van den Dienst-
plicht, ter Secretarie dezer gemeente, voor een
ieder ter inzage is nedergelegd.
Tegen deze uitspraak kan binnen tien dagen
na den dag van deze bekendmaking- in toeroep
wordten gekomen.
a. door den ingeschrevene wien de uitspraak
geldt of door diens wettelijke vertegen
woordiger.
b. door elk der overige voor deze gemeente
voor dezelfde lichting ingeschreven per-
sonen of door hun wettelijke vertegen-
woorddgers.
Het verzoekschrift moet met redenen om-
kleed zijn. Het behoeft niet gezegeld te zijn
Het moet worden gericht aan de Konin/rin
dock worden ingediend bij den Burgemeester,
ter secretarie dezer gemeente.
He Burgemeester zorgt voor de doorzending.
Terneuzen, den 16 Nov. 1939.
De Burgemeester voornoemd,
P. TEDLEGEN.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0 20
KUDINE ADVTERTENTIfeNper 5 reS,L. 50 cert 5# vooruttbeWtag,
Grootere wtters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend
Intending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRWDAGAVOND.
Er is vooral de laatste maanden ook in ons
land veel geschreven en gesproken over
luchtbescherming. De gevolgen van dreigin-
gen uiit de liucht din tdjd van, oorlog voor de
bevolking hebben wij reeds leeren kennen uit
de berichten en beschrijvingm over het leed
dat daardoor in andere landen werd teweeg-
gehracht. Toch blijft de bevolking in groote
massa nog op verren afstand staan en ge-
voelt er zich weindg voor gelnteresseerd. Dat
zijn geen plaatselijke ervaringen, doch wordt
vrjjwel het geheele land door geconstateerd.
Naar onze meening is ddt wel een gevolg
van het gemis in lijn voor een algemeene
bescherming van hoogerhand, nu de Regee-
ring dit blijikbaar niet als een regeeringstaak
blrjkt te beschouwen.
Er is door ons al eens op gewezen, dat het
vreemd aandoet, dat er gemeenten zijn, die
oorlqgsmateriaal ter verdedigdng hunner stad
aanschaffen, terwijl aanschaffen van geschort
en de bediening daarvan tot hiertoe toch
zeker als een staatstaak werd beschouwd
Hot kunnen dan ook slechts enkele groote
gemeenten zijn, die kapitaalkrachtig genoeg
zijn om zich de weelde van aanschaffing van
luchtafweergeschiut te veroorloven.
•Er is ook gesproken over het maken van
schuilplaatsen, sdhuilloopgraven en wat dies
meer zij. Aanvankelijk zou men hebben ver-
wacht, dat dit een bescheiden en bereikbaar
middel zou worden, om in tdjd van nood het
leven der burgers te beschermen. Doch, of-
schoon men in verschillende steden tot het
maken van zulke schfuilplaatsen is overge-
gaafi, worden deze thans gezegd alleen ten
doel te hebben bescherming van menschen die
zich op straat bevinden, terwijl de burgers
zelf zich het veiligst zullen stellen wanneer
ze in huis blijven. Wanneer men leest, dat
in een onder financieele controle staande
gemeente van een 10.000 inwoners slechts 5
sch/uilloopgraven die elk 50 menschen kunnen
bevatten mogen worden gemaakt, blijkt trou-
wens ook wel, dat men van regeeringswege
als middel van beveiliging der bevolking zich
geen schuilloopgraven denkt, want dan zou
den die op ruimere schaal moeten worden
aanigelegd.
In een gemeente in ons land verklaarde de
burgemeester bij een bespreking in den ge-
meenteraad vemomen te hebben van remand
die een vliegtuigaanval op de vroegere Pool-
sohe hoofdstad Warschau had meegemaakt
dat schuilloopgraven of -kelders waren te
beschouwen als rattenvallen.
Er is ook sprake geweest van het in gereed-
heid brengen van schuilloopgraven vooi° bevei-
ligmg van schoolkinderen bij bomaanvallen
Maar ook van dat denkbeeld is men van wege
hoogerhand weer teruggekomen, uit de over-
weging, dat, wanneer het land in een toestand
zou komen dat bomaanvallen kunnen worden
verwacht, de kinderen toch wel niet naar
school zullen komen of wel dat de scholen
dan toch gesloten zouden worden. Dat laat
zich denken.
Uit deze opsomming blijkt echter van ge-
mis aan een vaste lijn of een vast advies, en
moet bet niet verwonderen, dat de bevolking'
er onder zulke omstandigheden ook niet warm
oor uiaakt, en niet onder den indruk komt
van de noodzakelijkheid van het nemen van
voorzorgen tegen aanvallen uit de lucht Zoo
is ook de verstrekking van gasmaskers aan
de postkantoren geen succes gewbrden en
zijn er nog ver van af, dat, zooals in Londen
ieder zijn gasmasker bij zich draagt, en men
zelfs wetten wil invoeren tegen het verliezen
dier voorwerpen, omdat ze nog al veel ver-
loren worden.
de residentie van ons land, het vorstelijk
s-Uravenhage, is een uitgebredden luchtbe-
schenning'sdienst omtworpen, waarvoor men
veler vrijwillige hulp noodig heeft. Maar ook
zelfs in die stad, waar men tal van schuil-
kelders heeft ingericbt, en waar er dus in de
luchtbescherming wel lijn schijnt te zitten
loopt men niet hard. Daar had men dezer
dagen nog 10.000 personen noodig. Er werd
aaarom tot een wervingsactie besloten, waar-
van de inzet was een bijeenkomst in het ge-
bouw voor Kunsten en Wetenschappen. Die
bijeenkomst werd druk bezocht.
Er werd het woord gevoerd door Ir. N. A.
van den Heuvel, die langen tijd' in China is
geweest en daar een groot deel van den oorlog-
heeft bijgewoond.
Laatste spreker was de burgemeester van
Den Haag, de heer Mr. De Monehy, die waar-
schuwde tegen een gevaarlijk optimsitische
mentaliteit waarbij men denkt „als het zoo-
ver is merken we het wel". Hiji deed een be-
roep op algemeene medewerking voor het
algemeen welzijn.
Ook werd er gesproken door Dr. H Coliin
de oud-Minister-President. Deze verklaarde
eerst zeer huiverig te zijn geweest om over
dit onderwerp het woord te voeren. daar hii
zicn op dit g-obied niet deskundig- achtte. In
otaal heeft hij slechts 3 bomaanvallen van
vi ij onschuldigen aard in den vorigen wereld-
wrlog meegemaakt. Nu echter Ir. Van den
Heuvel zijn ervaringen heeft medegedeeid.
sluiten z'1,ch daar gaarne bij aan-
Wij, Nederlanders, wachtten ei-genlijk maar
tot de regeering wat doet. We moeten nu
ailes uoen om de organisatie goed voor te
oeijeiden. Als de bommen eenmaal vallen.
is net te laat om nog een organisatie in het
1 even te roepen. Er moet in ons land nog
veel apathie worden overwonnen. We moeten
on.v nu op de mogelijkheid van oorlog voor-
bereiaen. Wie moeten dat doen
In de eerste plaats de regeering. Maar de
actie der regeering is meer gericht op de
or.afhan kelijkheid van het land en niet direct
bp bescherming van locale belangen. Hiervoor
moet o.a. de gemeentelijke overheid zorgen.
Aanschaffing van licht afweergeschut ver-
zorgde de gemeente in samenwerking met de
(Spr. bracht het comite, dat gelden daarvoor
mzamelde, dank, alsmedte ook de Nederland-
sohe dame, die 40 jaar in het buitenland
,W°£ .°0il no'& zooveel met ons land mee-
!eel; da M f 50-000 voor Nederlandsche
luchtafweer heeft bescihikbaar gesteld
(Applaus.)
Maar daarmede zijn we er niet. Vijandeliike
vhegtuigen kunnen desondanks tot onze ste
den droodringen en bommen laten vallen
Wat zijn dan de gevolgen? Ten eerste brand,
en hiefin kan niet altijd de gemeentelijke
voorzien. Particulieren moeten
zorgen voor een soort eerste hulp bij brand".
Hmrvoor, zoo berekende spr. zijn in een stad
pl.m. 1500 man noodig-.
Dit geldt natuurlijk ook voor andere dien-
sten. Vooor een goeden ordedienst zijn wel
pl.m. 6000 man noodig. Het spreekt van zelf
Oat ook de vrouwen mdieten meewerken In
aChttevSpr' VOOr 0611 Haa® ongeveer
12.000 menschen voor goed functionneerende
diensten noodig. Het aantal aanmeldingen
bedraagt thans 2000, zoodat nog 10.000 men
schen zich moeten aanmelden.
Men klaagt in deze tijden wel eens over het
mgnjpen van de overheid in het particuliere
leven, maar kan men in deze niet met meer
recht klagen over gehrek aan 'zelfwerkzaam-
n e ui
Als men het zelf doet, kan veel beter reke-
mng gehouden worden met dndividueele fac-
toren. Wie moeten zich voor de luchtbescher-
mang- melden? Allen, die daartoe lichamelijk
m staat zijn. In arbeiderswijken was de aan- I
melding bevredigend. Dat is beschamend voor 1
de andere groepen der bevolking.
De jongere buiten,gewoon dienstplichtigen
kunnen zich beter niet aanmelden, daar deze
in tijd Van oorlo& in militairen
dienst opgeroepen zullen worden. Het is voor
Den Haag een eere-zaak om de organisatie
zelf tot stand te brengen, voor het te laat is.
Laat ons nu eens toonen wat vrije burgerzin
vermag. Doch laten we de voorbereiding en
uitvoenng van deze organisatie met kalmte
en zonder ophef verriehten. Laten wij niet
onnoochg ongerust zijn, aldus besloot Dr.
Colrjn, ik geloof, dat het de regeering met wijs
beleid nog altijd zal gelukken huiten den
oorlog ,te blijven.
Burgemeester De Monchy eindigde met de
hoop uit te spreken, dat wij onze vrijheid
onder de regeering van H. M. Koningin Wil-
helmma zullen mogen behouden. Ten slotte
■werd door alien gezameplijk het Wilhelmus
gezongen en Leve de Koningin aangegeven.
brandweer
VOOR DE RELGISCHE KONINKLIJKE
FAMELIE.
Naar men meldt zijn dezer dagen ter uit-
planting an het Koninklijk park te Laeken ver-
zonden een groote hoeveelheid bloemhollen
(narcissen, tulpen en hyancinthen) uitmaken-
de het geschenk, dat H. M. de Koningin aan
Z M. den Komng der Belgen heeft aange-
boden bij Harer Majesteits bezoek aan Brus-
sel in het afgeloopen voorjaar, benevens een
verzamelmg z.g. bloeiende heesters, bestemd
voor H. M. Koningin Elisabeth.
DUITSCHLAND AOHT HET AANBOD VAN
GOEDE DIENSTEN AFGEDAAN.
De Regeerlngspersdlenst meldde Woensdag-
dv ana i
Hedenavond omstreeks half zeven hebben
de gezanten van Nederland en Belgie zich op
HISlnLVan minister Von Ribbentrop
naar de Walhelmstrasse begeven, waar de
minister hun namens den rijkskanselier mede-
eelde dat, na de bruuske weigering van het
aanbod van goede diensten van H.H.M.M. de
Koningin en den Koning der Belgen door de
Bntsche en Fransche regeeringen, ook de
Duitsche regeering het aanbod daarmede als
aigedaan beschouwt.
Onze regeering zal in contact treden
met de Belgische regeering.
Naar aanleiding van het antwoord van den
Duitschen rijkskanselier op de aanbieding van
goede diensten door onze Koningin en den
Belgisc'hen Koning vernemen wij, dat onze
regeering t'hans de situatie overweegt en zich
daarover met de Belgische regeering in ver-
buiding zal stellen.
Het valt niet te loochenen, schrijft de N. R.
Crt., dat dit antwoord helaas zeer veel lijkt
op een absolute afwijzing. Toch hoeft het
dat nog niet per se te zijn. In elk geval
verd'ient het aanbeveling zich voor een, mis-
schien eenigszins voorbarig, eindoordeel te
hoeden.
Wanneer men te Benlijn, om welke reden
dan ook, zelfs den geringsten schijn wil ver-
mijden van eenige gretigheid om gebruik te
maken van de gelegenheid om den strijd te
staken, is het denkbaar, dat men daar ge-
meend heeft, om die reden den vonm te moe
ten kiezen van afwijzing van een treden in de
Fransche en Engelsche antwoorden op het
Ned'erlandsch^Belgische aanbod van goede
diensten.
In werkelijkheid zou het dan nog kunnen
neerkomen op een terugwijzen naar de tegen-
partij. Immers, als grond voor wat op zijn
minst formeel een afwijzing is, wordt aange-
voerd, dat de anderen door hun antwoorden
kenbaar hebben gemaakt, de gedachte van
eventueele opening van een poging om tot
vreedizaam overleg te komen, ,,bruusk" af te
wijizen.
Aldus blijkbaar den Duitschen uitleg van
de heteekenis en den zin van de Fransche en
Engelsche antwoorden. Maar gesteld nu eens,
dat Parijs eh Londen door een nadere uiteen-
zetting in het licht zoud'en willen of kunnen
stellen, dat zij het aanbod van goede diensten
heelemaal niet „bruusk" wenschen af te wij-
zen, dan zou daarmee de grond, waarop de
Duitsche regeering op dit oogenhlik haar
,,neen meende te moeten laten hooren, niet
blijken te bestaan.
Daarom zou het onzes inziens zelfs nu no'g
de moeite loonen, een poging aan te wenden
om hetgeen eventueel een op misverstand be-
rustende uitleg van het Fransche en Engel
sche antwoord ware, uit den weg te ruimen.
Aldus zou het denkbaar zijn, dat tenslotte
nog vodoenlde duidelijk zou kunnen blijken,
dat Engeland en Frankrijk van hun kant wer-
kelijk van de goede diensten willen gebruik
maken, waarop dan ongetwijfeld Duitschland
zijnerzijds eenzelfde houding zou kunnen aan-
nemen, zonder zich zelf daarbij ook maar in
iets te kort te doen.
mits Ge Uw kind vanavond nog
AKKER's Abdtfsiroop geeft. Gedu-
rende den nacht gaat de heiizame
werking der kruiden door en maken
zij de verkoudheid Ios, terwijl de
hoeststillende kracht der .codeine"
zorgt, dat Uw kind rustig slaapt en
niet wakker blijft door benauwende
hoestprikkeling. De slijm komt los
en de hoest verdwijnt, dat is de
verrassende dubbele werking van
Abdijsiroop, welke uit kruiden-ex-
tracten en ..codeine" bestaat. Zorgt
dat U altijd Abdijsiroop in huis hebt.
,,Een lepel Abdijsiroop aan Uw kind
voor het naar school gaan, werkt
als een beschuttend schild".
ACONITUM
tegen hoest, griep, bronchitis, asthma
Flacon 90 ct., 11.50, f 2.40. f 4.20. Alom verkrijgbaar
Door OTFRID VON HANSTEljSr.
Vertaald door Angelica van Hest.
11)
Vervolg.
De heele redeneering werd half in het
Spaanseh, half in het Duitsch met een
Beiersch accent gehouden. En Beate lachte:
,jDat waag ik erop."
.XJoed dan. Mijn naarn is Xaver Gschaftler
en ik ben het hoofd van de nederzetting
Santa Juanita bij San Louis de Palma."
De man maakte Beate steeds vroolijker.
„Doet me genoegen."
„Wat beteekent dat, dat het u genoegen
doet Of het mij genoegen doet, zal ik pas
over dne maanden weten, als de sprinkhanen
me m dit beroerde land niet alle katoen heb
ben opgevreten."
,,Moet ik dat schrijven?"
„."?nZirn'' U m0et naar Buenos Aires schrij-
,.Naar het bureau voor landverhulzers
m Santa Juanita met ons achten
gToote farmers. Uitsluitend kerels, die door
eigen kracht wat geworden zijn. Daarbh
komen nog twintig arbeiders-families."
,,Moet ik. dat schrijven?"
"J0" en dat wij hier al twintig kinderen
hebben, die als wilden rondloopen. Twaalf
jongens en acht meisjes, alien tusschen tien
het klelrip J&ar dan tel ik no^ niet eens
het kleme grut. Er- is een Argentijnsche
school, maar wij zijn Duitschers. U schrijft
dus^dat wij een Duitschen onderwijzer wil en
hebben; wij willen een Duitsche school inrich"
VeeI salans krtl'gt hij niet. Eten, drinken,
huis vesting en iedere maand vijftig pesos.
Meer hebben we niet. Hij hoeft ook niet veel
te kunnen. Lezen, schrijven, rekenen, zoodat
ze in het leven met bedrogen worden en even
tueel nog een Onze Vader. Er zal wel de een
ol andere verhongerde schlemiel zijn, die dat
zaakje opknapt."
Beate leunde aehterover in haar stoel.
,,U wilt dus een school inrichten'"
..Dat zei ik toch al?"
.,1s de streek gezond?"
„Kijkt u maar naar mij!"
,,lk geloof, dat ik dien brief niet behoef te
schnj'ven."
„'U kunt het zeker niet
„Toch wel, maar het is jammer van het
porto.
Denkt u, dat er niemand komt. Hoe
komt u daarbij!"
„Zeker niet, hij is er zelfs al."
,,Weet u iemand?"
..Natuurlijk."
..Een ne'tte vent?"
,,Zeer nette vent!"
,,Drinkt hij?"
,,3h het geheel niet!"
,,Zit hij achter de vrouwen aan7"
,,Ook niet."
,,Kent hij wat
,,'Hij heeft diploma's."
,,Hioe komt hij hier zoo verzeild?"
Omdat hij bij u een school wil gaan houden
voor twaalf jongens en acht meisjes, het grut
met meegeteld."
Nu begon de oude landbouwer te lachen en
hij vroeg: ,,Waar zit hij?"
,,<Hier in het pension!"
„Hij moet zich maar eens laten zien."
,,IJ kent hem immers al!"
,,Caramba! Praat u toch niet in raadsels'"
doe want ,k
„Scheid u toch uit met gekheid maken."
„Ik meen het ernstig. Ik zei u reeds dat
ik mijn levensonderhoud wil verdienen. Ik hen
Geen verbazing in Beriijn en Brussel.
Duitschlands afwijzing van het aanbod van
Koningin Wilihelmina en Koning Leopold heeft
volgens United' Press in diplomatieke kringen
te Beriijn geen verbazing gewekt, daar men
een dergelijke reactie na het Engelsche en
het Fransche antwoord had voorzien. Niette-
min had men verwacht, dat de weigering in
minder positieve termen zou zijn vervat.
Dat de mededeeling als Duitschlands laat
ste woord in deze aangelegenheid wordt be
schouwd, zou ook blijken uit het feit dat
Von Ribbentrop de verklaring aflegde in
naam van den Fiihrer".
Ook uit Brussel meldt United Press, dat
het antwoord van Beriijn in officieele krin
gen aldaar geen verbazing heeft gewekt.
Nadat de antwoorden van Engeland en Frank
rijk waren ontvangen, was men in de Bel
gische hoofdstad algemeen van oohdeel, dat
Duitschland zou verklaren vredesonderhande-
hngen onmogelijk te achten, omdat deze reeds
van te voren door de geallieerden waren ge-
torpedeerd.
Het Fransche officieuze persbureau Havas
teekent bij het Duitsche antwoord aan:
Het antwoord van het Duitsche Rijk op
het voorstel van den Koning der Belgen en
de Koningin der Ned'erlanden is een nieuw
voorbeeld van de gebruikelijke manoeuvre om
de verantwoordelijkheid voor den Duitschen
oorlog op Frankrijk en Groot-Brittannie te
werpen. Men herinnert zich, dat de eerste
ontvangst te Beriijn van het edelmoedige aan
bod van Den Haag te Beriijn zeer ongunstig
was; men maakte het verwijt, dat het te laat
kwam. Men beschuldigde Belgie en Neder
land in de kaart van de geallieerden te spe-
len, maar men antwoordde niet officieel .Men
wachtte. Vandaag zijn het Frankrijk en
onderwijzeres en heb mijn diploma probeert
u het met mij! Met twintig bengels speel ik
het wel klaar en het kleine grut kan ik des-
noods 66k nog zoet houden!"
Zij had den juisten toon getroffen, want het
gezicht van den landbouwer werd steeds
vnendelijker.
..Maakt u gekheid?"
,Jk denk er Met aan! Kijk eens: ik ben een
alleenstaand meisje; ik ben erin gevlogen
door op een advertentie hier te komen. Ik
kwam in Buenos Aires en had geen lust, daar
te verhongeren. Ik hoorde, dat een mensch
die werken wil, zijn brood beter op het platte-
land kan verdienen. Ik dacht, dat er tenslotte
m een Duitsche nederzetting wel wat te ver
dienen zou zijn voor een Duitsch meisje dat
werken kan. Daarom reisde ik maar ergens
heen, toevailig naar hier, naar dat zooals
u het noemt beroerde snertnest Corrientes
en ik probeerde het eerst met de schriif-
machine." J
Senhor Gschaftler nam een langen teugvan
den Mendozawijn, dien de juffrouw hem had
gebracht.
,.U schijnt moed te hebben!"
.,En als t noodig is, ook spierkracht!"
Hij zag haar peinzend aan.
dat u naar Duitsch]and terugkomt.
We hebben hier mannen noodig!"
,,I'k dacht, dat mannen hier wat anders
konden doen dan kinderen onderwijzen en be-
waarschool houden."
,3ent u al eens in een nederzetting op het
platteland geweest?"
,,Nog niet!"
"U bent een verwend poppetje!"
zin!"161* dan hi6r kan k6t bij U on"1°§'elijk
,,Kunt u paardrijiden
..Als u niets anders verlangt!"
-Luistert u eens, er zijn hij ons een bende
jongelui..."
..'Moet ik die soms ook zoet houden?"
..Caramba, als u er werkelijk lust in hebt
Groot-Brittannie, die worden beschuldig'd het
slagen van het iMtiatief der twee neutrale
souvereinen onmogelijk te hebben gemaakt.
Deze tactiek hedriegt niemand. Het vertra-
gen van zijn antwoord door Beriijn toont dui
delijk dat zijn eenige zorg was dit vrede-
lievende gebaar te eigen hate uit te buiten.
Men zal alleen onthouden, dat Duitschland
,,neen" heeft gezegd.
Naar aanleiding van het Duitsche antwoord
doet men nog opmerken, aldus Havas, dat de
souvereinen van Belgie en Nederland persoon-
lijk telegrammen hadden gezonden aan de
staatshoofden van Frankrijk. Engeland en
Duitschland.
De staatshoofden van Frankrijk en Enge
land antwoorfdden persoonlijk.
Rijkskanselier Hitler liet zijn minister van
buitenlandsche zaken een mondeling antwoord
geven.
UITVOERVERBOD VOOR EIEREN
EN PLUIMVEE.
De Minister van Ekonomische Zaken maakt
bekend, dat de lijst van uitvoerverhoden thans
ook uitgebreid is met een uitvoerverbod voor
eieren en pluimvee.
Onder het verbod voor eieren vallen kip-
pen- en eenJdeneieren in schaal, bevroren
eieren zonder schaal, bevroren eidooiers, be
vroren eiwit, gedroogde eieren, gedroogden
eidooier, gedroogd eiwit, vloeibare eieren,
vloeibaren eidooier, vloebaar eiwit, bewerkt of
onbewerkt, terwijl het verbod voor pluimvee
geldt voor kippen, eenden, kalkoenen, duiven
en ganzen, levend of geslacht, bewerkt of on
bewerkt, verwerkt of onverwerkt.
Het verbod is echter niet van' -toepassing
op leVende duiven, welke voorzien zijn van
een genummerden, vasten voetring aan een
der pooten, alsmede op ganzenlever en gan-
zenleverpastei.
Al deze producten vallen reeds onder een
monopolieregeling krachtens de landhouw-
crisiswet, zoodat belanghebbenden zich voor
het verkrijgen van uitvoervergunningen slechts
behoeven te wenden tot de voor deze produc
ten aangewezen centrales.
zou ik het haast willen probeeren!"
,,Ik zou het maar doen in uw plaats!"
Vrije woning, eten, drinken, dert'ig pesos
.Vijftig alstublieft."
,,Als u een man was."
,,/Neen, als de kinderen wat leeren en dat
zullen ze zeker..."
„Vooruit dan maar! Wanneer kunt u hier
weg?"
„Als ik al mijn klanten heb geholpen."
,,Er is er geen een!"
„Dan maar dadelijk, want ik denk wel, dat
er geen een zal komen."
,,Ik kom u over een uur halen."
..Wacht u een oogenhlik, een voorzichtig
mensch doet alles schriftelijk. Voor hoe
lang?"
,,Geen contract! Als het niet gaat, kunt
u er iederen dag uitgesmeten worden!"
,,Ook goed!"
Beate ging zitten en schreef de voorwaar-
den in duplo op.
..Caramba, dat ding schrijt werkelijk! Dan
krijgt u in Santa Juanita misschien eerder
werk dan hier!"
Een uur later kwam de heer Gschaftler
weei teru». Hij had twee losse paarden bij
zich, terwijl hij zelf op het derde zat.
„0p dat eene paard komt uw koffer!"
Juffrouw Grillmann trok een lang gezicht,
dat het alweer zoo spoedig afgeloopen was
met het bureau, maar het hielp niets.
Beate was in haar schik. Haar zucht naar
avontuur begon wakker te worden. Zij vond
het leuk, dat de menschen bleven staan en
keken, toen ze eerst nog wat angstig op
het wilde paard aan de zijde van den land
bouwer reed, om het ..snertnest" Corrientes,
zooals de onbeleefde pionier het had genoemd
te verlaten.
HOOFDSTUK IX.
Om te beginnen was het rijden slechts een
soort proef geweest, waaraan senhor Schaf-
ler Beate onderwierp, want de rit ging slechts
tot aan het station. De nieuwe paarden, die
de landbouwer in Corrientes had gekocht,
wenden in den trein geladen en na een trein-
reis van drie uur, natuurlijk in de goedkoop-
ste klasse, kwamen zrj in de trotsche stad
San Louis de Palma. O, dat snertnest Cor
rientes! Onwillekeurig vroeg Beate in zich
zelf de stad vergiffenis voor ieder verwijt. Er
had een tropisch onweer gewoed; de wegen
in het kleine nest waren totaal tot pap ge
worden, zoodat de hoeven van de paarden het
water en de modder hoog deden opspatten.
Regent het hier dikwijls?"
,,God zij dank wel, anders was de stad al
lang opgevreten door de groote kakkerlakken
en kevers, die hier voorkomen!"
Weer kwamen ze door 'n eenzaam landschap;
alleen waren hier geen farms te zien. Ze
reden op een smal voetpad, dat eigenlijk
slechts een nauwe doorgang was, die met het
kapmes in het dichte oerwoud was uitgehakt.
Twee uur duurde de rit; toen kwamen ze
bij een ontginning. Groote, halfverkoolde
stammen van gevelde boomen lagen dwars
dooi elkaar en staken hun geweldige doode
armen in wonderlijke houdingen de lucht in,
die nog doortrokken was van den rook van
het gedoofde vuur. Tusschen den chaos van
deze wortels en stammen groende alweer de
pasgezaaide mais.
Over de grillig verspreide rotsblokken
ruischte een kleine beek. „De Rio Riachuea"'
Wat-klonk dat poetisch in het Spaanseh en
eigenlijk beteekende het toch Mets anders
dan de ,,rotssteenrivier."
Spoedig doken eenige verspreide gebou-
wen op. Eenvoudige houten huizen, door
waranda's omgeven, ruwgebouwd, maar vrien-
delijk om te zien. Een paar sinaasappel- en
citroenboomen, overladen met goudgele en
oianje vruchten, daarnaast de teerrose bloei
van perziken en amandelhoomen.
(Wordt vervolgd.)