ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Arabella de Verschrikkelijke
I
Feuilleton
tfc
p. 9949
WOENSDAG 9 AUGUSTUS 1939
799 Jaargang
Binnenland
J
f !j
DE NESTOR VAN DE EERSTE KAMER
OVERLEDEN.
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitl)etaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2.—, overige landen /2,35 per 3 maanden fr. per post
a bonnementen voor het huitenland alleen bij vooruitbetaling.-
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIEN: Van 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DE GEBOORTE VAN PRINSES IRENE.
De geboorte-acte, die Maandagmorgen bij
de aangifte van Prinses Irene werd opge-
maakt, beeft den volgenden inhoud.
•Heden, den zevenden Augustus negentien
honderd negen en dertig, heeft Zijne Konink-
lijke Hoogheid Prins Bernbard Leopold Frede-
rik Everhard Julius Coert Karel Godfried
Pieter der Nederlanden, Prins van Lippe-Bies
terfeld, oud acht en twintig jaren, wonende
te Baarn, aan mij, ambtenaar van den burger-
lijken stand der gemeente Baarn, Jonkheer
Gerlach Cornells Joannes van Reenen, burge-
meester van Baarn, verklaard, dat op Zater-
dag den vijfden Augustus negentien bonderd
negen en dertig, des voormiddags te een uur
negen minuten, Hem en Zijner gemalinne,
Harer Koninklijke Hoogheid, Prinses Juliana
Louise Emma Marie Wilhelmina der Neder
landen, Prinses van Oranje Nassau, Hertogin
van Mecklenburg, Prinses van Lippe-Biester-
feld, enzoovoorts, enzoovoorts, mede wonende
te Baarn, in bet Koninklijk paleis, gelegen aan
den Amsterdamschen straatweg, nummer een,
binnen deze gemeente, eene docbter is gebo-
ren, genaaimd: IRENE EMMA ELISABETH,
Prinses van Oranje Nassau, Prinses van
Lippe-Biesterfeld.
Zijne Koninklijke Hoogheid heeft zijne doch-
ter aan mij vertoond.
Een en ander is geschied in tegenwoordig-
beid van Hendrikus Colijn, oud zeventig jaren,
Minister van Staat, Minister van Algemeene
Zaken, wonende te 's Gravenhage en jonkheer
Frans Beelaerts van Blokland, oud zeven en
zestig jaren, kamerbeer in buitengewonen
dienst van Hare Majesteit de Koningin, Mi
nister van Staat, vice-president van den Raad
van State, wonende te 's Gravenhage.
Hiervan is deze acte opgemaakt, welke
overeenkomstig de wet is voorgelezen.
Prins Bernbard der Nederlanden,
Prins van Lippe-Biesterfeld.
H. Colijn.
F. Beelaerts van Blokland.
G. C. J. van Reenen.
Een aardig oogenblik was bet, toen het
kleine prinsesje Beatrix parmantig kwam
binnenstappen. Prins Bemhard had zijn be-
zoekers reeds medegedeeld, dat Prinses Bea
trix hen wilde begroeten. Het prinsesje bad
de meeste aandacht voor den burgemeester,
wiens fraaie ambtscostuum en zilveren keten
kennelijk haar bijzondere belangstelling trok-
ken. Het Prinsesje gaf den burgemeester en
de beide getuigen een handje. Ze zag er aller-
liefst en charmant uit in een lichtblauw
jurkje. Bijna tien minuten bleef zij in de zaal.
Om kwart voor twaalf was de geheele
pledhtigheid afgeloopen. Prins Bernhard nam
afscheid van de beide getuigen en van den
burgemeester, die daarna via het hoofdge-
bouw en den Baarnschen vleugel wederom
naar buiten werden geleid. Het was tien mi
nuten voor twaalf, toen Dr. Colijn en Jhr. Bee
laerts van Blokland in den hofauto naar Den
Haag vert; okken, terwijl burgemeester Van
Reenen zich naar het Badhotel begaf om daar
aan de verzamelde journalisten zijn indrukken
te geven over bet verloop van deze tweede
Prinselijke geboorte-aangifte.
HONGAARSCHE POP VOOR
PRINSES IRENE.
Op het vliegveld te Boedapest speelde zich
volgens het Handelsblad een aardig voorval
af, toen daar Zaterdagmorgen werd vemomen
dat op Soestdijk een Prinsesje was geboren.
De belangstelling van de Hongaren, die altijd
ten voile medeleven met de nationale gebeur-
tenissen in ons land, was dadelijk bijzonder
groot en zij kwamen de bemanning van de
K.L.M. Douglas-machine „Kemphaan" geluk
wenschen.
Toen drong zich door die groep een arme
drommel, die op het vliegveld van Boedapest
EEN VROOLIJKE LXEFDESROMAN
van Berta Ruck.
Vertaald door TEO DE WITTE.
17) Vervolg.
Want Arabella had nu eenmaal de rotsvaste
meening, dat zij niet tot dat soort meisjes be'
hoorde dat zoo maar verliefd wordt op den
eersten den besten vrijgezel. Er was tot heden
nog geen enkele jongeman geweest die kans
gezien had om haar de gevoelens op te drin'
gen ,,die de meisjes uit de boeken altijd had-
den". Zeker, den jongen mr. Sharpe, haar ver-
stooten minnaar, mocht ze heel graag lijden,
niet alleen omdat hij er zoo aardig uitzag
ofschoon Arabella toegaf dat dit inderdaad
het geval was maar ook, omdat ze het zoo
leuk gevonden had om hem te plagen. Ze vroeg
zich. nooit af waarom ze hem zoo graag plaag-
de en f. \d zich nooit verdiept in het psycho-
logisch vraagstuk, dat dit wellicht het symp
toom was, dat moeder natuur de twee kinde-
ren voor elkaar had bestemd. Zij wist alleen,
dat ze er niets voor zou voelen om haar ge
heele leven jonkheer Billy, zooals ze hem
noemde, te plagen.
Zelfs al was hij de rijkste vrijgezel van En-
geland, dan geloof ik nog, dat ik het spoedig
saai zou gaan vinden, ondanks al dat geld,
besloot zij. Ik zou nog liever met pappie thuis
blijven. Deze woorden herinnerden haar in-
eens aan de verschrikkelijke taak. Haar ge-
zicht betrok. Ze wist maar al te goed, waar
om hij haar naar ,.De Schuur" had gebracht
en wat hij ten slotte van haar verwachtte.
Pappie zou maar wat trotsch zijn over dit
souvenirs tracht te slijten en uit zijn voorraad
een pop in nationaal Hongaarsch costuum uit-
zocht, die aan den gezagvoerder van de
..Kemphaan" overhandigde met het verzoek
dit geschenk naar het jonge Prinsesje te wil-
len meenemen aan welk verzoek natuurlijk
werd voldaan.
In den nacht van Zondag op Maandag is
tijdens zijn vacantie in Interlaken overleden
Jhr. Mr. A. F. O. van Sasse van Ysselt (r.-k.),
de nestor van de Eerste Earner en voorzitter
van den Hoogen Raad van Adel.
DE VISCHVOORZIENING IN ONS LAND.
De Nederlandsche bond van kleinhandelaren
in het visch- en haringbedrijf, heeft een tele
gram verzonden aan den minister van Econo-
mische Zaken, waarin met klem wordt aan-
gedrongen op het bevorderen van den aanvoer
van Deensche en Noorsche zeevisch. De Hol-
landsche treilers brengen bun aanvoer naar
Engeland, waardoor de Nederlandsche visch-
,-oorziening ernstig wordt gedupeerd. De
vischkleinhandel is door gebrek aan aanvoer
niet in staat aan de vraag te voldoen. Er zijn
ten nadeele van de Nederlandsche visschers, te
weinig treilers in de vaart, waardoor het be-
staan van den vischkleinhandel onhoudbaar is.
Tenslotte verzoekt het hoofdbestuur van den
bond den minister dringend om een onder-
houd.
DE KABINETSORISIS.
Men schrijft uit Den Haag aan de N. R.
Crt.
Zooals gemeld, is na de verklaring van a.-r.
zijde, de politieke hemel in Den Haag nog
bewolkter geworden dan hij reeds was.
In welingelichte politieke kringen vraagt
men zich af, hoe? het mogelijk zal zijn, dat
Jhr. de Geer, wiens denkbeelden, zooals hij
die nog onlangs ten opzichte van de finan
cial en de werkloosheid heeft uiteengezet,
bijna lijnrecht tegenover die van de SD.A.P.
de R.K. Staatspartij en den Vrijz.-Dem. Bond
staan, met een kabinet, waarin R.-K.
S.-D., V.-D. en C.JH. zitting zouden hebben,
in zee zou gaan. Ook ten aanzien van de
defensie zijn er eenige vraagpunten met be-
trekking tot den arbeid van den formateur.
Het is trouwens nog de vraag, of zijn partij-
genoot, de demissionnaire Minister van Bin-
nenlandsche Zaken van Boeijen, met wien de
formateur herhaaldelijk contact heeft gehad,
bereid zal zijn tot een dergelijk kabinet toe
te treden. Voorts is de heer De Geer ook in
overleg getreden met den heer Krijger, even-
eens lid van de C.-H. Unie. Voor dezen rijst
dan dezelfde twijfel.
Van een nationaal kabinet scheen tot voor
kort in elk geval niets te kunnen komen en
de formateur zakte steeds meer af naar wat
leek op de consequentie van het Kamervotum
van 27 Juli, dat hij als een emstige misgreep
heeft veroordeeld, terwijl hij ook die conse-
quenties in hooge mate bedenkelijk heeft ge-
acht. Intusschen heeft de formateur Dinsdag
weer een onderhoud van twee uren gehad
met een anti-revolutionnair, en wel met den
Amsterdamschen hoogleeraar Dr. R. H.
Woltjer.
Indien het echter met de a.-r. en lib. blijft
misloopen zouden dan, zoo kan men zich af-
vragen, de waarheid en de zuiverheid van de
parlementaire verhoudingen niet beter ge-
diend zijn met een formateur uit een van de
beide partijen, die gezamenlijk reeds de meer-
derheid in de Staten-Generaal hebben (r.-k.
en s.-d.) en die ook deel uitmaakten van de
meerderheid op 27 Juli, waardoor het vijfde
kabinet-Colijn is omver geworpen?
Kenmerkend voor den schijn, die bij deze
kabinetscrisis een rol speelt, is evenwel, dat
men ook voor het geval de heer De Geer zijn
opdracht tot kabinetsformatie aan Hare
Majesteit zou moeten teruggeven, eerder
rekening houdt met een daarop Volgende for-
matie door een vertegenwoordiger van den
huwelijksaanzoek. Pappie zou al zijn heersch-
zuchtige wenschen vervuld zien. Pappie zou
natuurlijk niet anders van haar verlangen,
dan dat zij het buitengewoon eervolle voorstel
van jonkheer William Wynstone zou aan-
nemen, vooral nu dit als het ware vastgeklon-
ken zat aan de niet minder eervolle uitnoodi-
ging dier beroemde hertogin. Hij zou haar de
grootste gek ter wereld vinden, indien zij wei-
gerde. Hij zou gewoonweg uit zijn vel sprin-
gen van woede, indien ze zelfs maar dacht
aan een weigerend antwoord. Hij zou geen
raad weten van wanhoop...
Nou, dat is natuurlijk een akelige tegenval-
ler voor hem. Ik vind het ook allesbehalve
prettig, maar ik heb tenslotte de beslissende
stem in het kiezen van een echtgenoot, zou
ik zeggen, besloot Arabella, het bevoorrechte
meisje dat zoo maar eigendunkelijke adellrjke
bewonderaars de bons gaf. Als ik hier nog
langer blijf zitten droomen en me alsmaar
door die gedachten laat beinvloeden, zal het
er nog van komen, dat ik alleen maar ja zeg
om pappie en zijn stamgasten een pleiziertje
te gunnen. Maar dan zit Arabella heel haar
leven met dat uilskuiken van een Silly Billy
opgescheept. Ik heb de eer ze fijn te bedanken.
Ik schrijf hem maar ineens af, dan is het af
geloopen ook. Ik weet nu tenminste waar ik
aan toe ben. Groote genade, wat is het leven
toch moeilijk, zuchtte ze ineens. Ik voel er
niets voor om de rest van mijn dagen met een
geboren idioot door te brengen, zelfs al sta ik
met een gravinnenkroontje op en ga ik er mee
naar bed. Aan den anderen kant kan ik hem
toch onmogelijk zeggen, dat dit de eenige
reden is, dat hij eigenlijk een heel geschikte
jongen voor me zou zijn, indien ik me met een
horloge zonder veer tevreden wilde stellen,
maar dat ik graag wat leven in hem zou zien.
Enfin, ik schrijf hem af. Dan is dat gezanik
ineens uit de voeten.
Weer boog zich haar blonde manenkop over
het kostbare grijze postpapier en zonder
v.-d. bijwagen dier meerderheid, en wel door
Mr. Oud, hoewel ook deze dan zijn vroegere
financieele politiek zou moeten verloochenen
door in het schuitje van Mr. Joekes te komen.
De kabinetsformateur heeft Dinsdagmiddag
te zijnen huize, na Prof. Woltjer (a.-r.) te
kwart over twee ook den demissionnaire
Minister van Financien, den heer C. W. Bo-
denhausen (lib.) ontvangen.
Tegen het ter perse gaan van dit blad
blad bereikt ons het volgende bericht van het
A. N. P.;
Jhr. Ir. O. C. A. van Lidth de Jeude heeft,
na overleg met vooraanstaande partijgenooten
den kabinetsformateur medegedeeld, dat hij
geen portefeuille wenscht te aanvaarden in
het kabinet, dat de heer De Geer zich thans
voorstelt te vormen.
Ons is ter oore gekomen, dat het feit, dat
de heer De Geer afgeweken is van zijn oor-
spronkelijken opzet en reeds oogenblikkelijk
tegemoet is gekomen aan eischen van soc.-
democratische zijde, die o.m. bevatten opne-
ming van een tweede S.D.A.P.'er (in casu de
heer Albarda) geenszins bevorderlijk is ge
weest voor den lust van anderen om tot zijn
kabinet toe te treden.
OPTOCHT
VAN HET „VEKDINASO" TE BRUSSEL.
Het ,,Verdinaso'' (Verbond der Dietsch-
nationale solidaristen aangevoerd door Van
Severen) heeft Zondag een optocht door de
straten van de Belgische hoofdstad gehouden,
waaraan een duizendtal ,,militanten" deel-
namen, die alien een groen hemd hadden aan-
getrokken. Vooraan werden een Belgische,
een Nederlandsche en een Luxemburgsehe
vlag gedragen, alsmede het Verdinaso-
embleem.
Bloemen werden neergelegd voor het stand-
beeld van Willem den Zwijger en voor dat van
Koning Leopold H. De bedoeling van de
inrichters was, hulde te brengen aan de Bel
gische en Nederlandsche dynastieen, welke
voor een toenadering tusschen de twee landen
ijveren. Incidenten deden zich niet voor.
STROOM VAN TELEGRAMMEN NAAR
SOESTDIJK.
Een enorme stroom van telegranxmen wordt
weder in Soestdijk ontvangen, bestemd voor
het Paleis. Sinds Maandag werd het tele-
gramverkeer voortdurend grooter in omvang,
maar zoodra de namen van de jonggeboren
Prinses door de bulletins der bladen en de
radio alom werden uitgedragen, bereikte het
volume van het telegramverkeer in de rich-
ting Soestdijk, volgens het Handelsblad, een
toppunt.
Het te'legraafverkeer tusschen het Rijks-
telegraafkantoor te Amsterdam, waar het
voor Nederland bestemde buitenlandsche tele-
grammenverkeer grootendeels samenstroomt,
en het kantoor te Soestdijk was zoo intensief
geworden, dat het onmogelijk is alle telegram-
men tijdig over te brengen.
Teneinde de vertraging tot een minimum
terug te brengen, moest de directeur van het
telegraafkantoor te Amsterdam er toe over-
gaan, de telegrammen bij stapels tegelijk door
een bes teller per motorfiets laten bezorgen.
De tasch van den besteller, die des middags
omstreeks een uur op het Paleis aankwam
was boordevol
Een motorfietser, al rijdt hij hard, doet over
den weg AmsterdamSoestdijk toch altijd
nog meer dan een half uur. Maar zoo ging
het veel vlugger, dan wanneer alle telegram-
men achter elkaar waren doorgeseind.
En ook gedurende den tijd, dat de motor-
rijder onderweg was, waren de telegraaflijnen
in constant gebruik.
EEN KRASSE WANDELAAU UIT
ROTTERDAM.
Maandagmorgen om 10 uur werd, meldt de
N. R. Crt. een origineele felicitatie ten paleize
bezorgd door den heer H. J. Wuyster uit Rot
terdam, oud-korporaal van de cavalerie in
Ned.-Indie, die Zondagavond om 8 uur te voet
eenige aarzeling gleed de pen nu tot het bit-
tere einde toe naar de forsche handteekening.
,,Ik heb uw huwelijksaanzoek ontvangen
en ben er werkelijk erg mee in mijn nopjes.
Want het is ten slotte een heele eer als een
jonge ridder een meisje uitpikt om zijn
vrouw te worden. Wat die vraag betreft of
het alles niet een beetje vlug in zijn werk
is gegaan en of je me zoogezegd niet een
beetje overhoop hebt geloopen, ja, daar
kan ik alleen maar op antwoorden, waar
om zou je het niet gedaan hebben? Als je
het toch werkelijk meende. En ten slotte
moet je je daar maar niet al te veel kop-
zorgen meer over maken want het is tege
lijk de eerste en de laatste keer geweest,
dat je me zult hebben geschreven, want
ik kan er wel ineens bij zeggen, dat de
vlieger niet op gaat. Het antwoord is nee,
beste Mr. Wynstone. 'n Meisje weet niet al
tijd ineens of ze van iemand kan houden, of
ze zoogezegd van hem ,,weg" is, maar ze
weet beslist altijd ineens, wanneer dit niet
het geval is. Dat ligt natuurlijk niet aan u.
Daar kunt u tenslotte weinig aan doen en
ik zou haast zeggen, daar kunt u ook met
een sneltrein vol brieven niets aan ver
anderen. Dat zit zoo gezegd in den aard
van het beestje. Ik heb er natuurlijk nog
wel eens even over nagedacht of ik dit
alles wel ineens mocht sehrijven, vooral
omdat ik niemand van die spoken beneden
ik zit op mijn slaapkamer heb ge
raadpleegd en dus maar precies schrijf wat
me op het hart ligt. Maar ik heb altijd
voor motto gekozen: Hou voet bij stuk! En
die zaak zit thans zoo, dat ik een huwe
lijksaanzoek gekregen heb en dat ik er niet
op in kan gaan. Daarom dacht ik bij me-
zelf: Ik kan het hem eigenlijk maar het
beste midden in zijn gezicht zeggen, zon
der er veel woorden over vuil te maken.
Misschien zijn jullie in je kringen gewend,
uit Rotterdam was vertrokken en een felicita-
tiekaart kwam brengen namens de Neder
landsche Vereeniging van Oud-Strijders van
zee- en landmacht uit Ned.-Indie „Het
Vaderland Getrouw". De heer Wuyster werd
ontvangen door baron Baud, die hartelijk
dank zegde voor de betoonde prestatie. Op
de kaart stond „De hartelijke gelukwenschen
van bestuur en leden van ,,Het Vaderland
Getrouw"'.
Te een uur is de heer Wuyster te voet naar
Rotterdam vertrokken. Hij droeg drie medail-
les: Het gouden kruis van de tienmaal-vier-
daagsche, de medaille van 24-jarigen trou-
wen dienst en de medaille van de Bali-expedi-
tie. Hij is op verschillende politiebureaux
onderweg gecontroleerd, waar zijn kaart is
afgestempeld.
HERDENKIN GSPLECHTIGHEID AAN
BOORD VAN DE „PRINSES JULIANA".
Zaterdagochtend, op den laatsten dag van
den 20sten vacantigcursus voor de binnen-
vaart van het Onderwijsfonds voor de Scheep-
vaart, direct na het vertrek uit Venlo naar
Nijmegen heeft aan boord van het instructie-
vaartuig „Prinses Juliana" een plechtigheid
plaats gehad in verband met de heuglijke
gebeurtenis van het prinselijk gezin.
De directeur van het Onderwijsfonds, de
heer G. de Jong, hield een rede. Besloten werd
een gelukwenschtelegram naar Soestdijk te
zenden.
Prof. Dr. C. G. Wagenaar, hoofdbestuurslid
van de Centrale werkloozenzorg te Utrecht
en gedelegeerde van het schipperskamp te Elf-
bergen, hield vervolgens een inleiding over
,Het resultaat van de schipperswerkkampen".
De heer N. H .de Graaf, referendaris van
het departement van sociale zaken, wees er
op, dat er behalve 't protestantsch-christelijke
schipperskamp te Elfbergen bij Lemmer, nog
z.g. neutrale schipperskampen zijn te Amster
dam en te Zwolle, uitgaande van de stichting
„Nederlands volkskraeht", terwijl er van
roomsch-katholieke zijde plannen bestaan om
ook te Dordrecht een kamp te stichten.
Naar aanleiding van de besprekingen over
het individueel onderwijs zal het I.V.I.O. te
Amsterdam voor het Onderwijsfonds voor de
Scheepvaart een volledigen individueelen cur-
sus, speciaal gericht op de vooropleiding voor
de Rijn- en binnenvaart, samenstellen.
Namens de deelnemers aan den vacantie-
cursus heeft de heer J. van 't Hoff uit
Dordrecht den heer G. de Jong als leider van
den cursus bedankt.
Zaterdagavond werd de cursus bij aankomst
te Nijmegen ontbonden.
ARBEHJERSBEWEGING EN MONARCHIE.
Maandag, op den nationalen feestdag, heeft
de heer Koos Vorrink, voorzitter van de
S.D.A.P., een radiorede gehouden over ,,arbei-
dersbeweging en monarchie".
Na de plaats van de monarchie in het leven
van den staat te hebben aangegeven, wilde
spreker niet ontkennen, dat er, voor wat
Nederland en de iSoc.-Dem.-arbeidersbeweging
betreft, in de verhouding tot het koninklijk
huis zekere spanningen hebben bestaan, deels
als gevolg van zekere theoretische opvattingen
en deels als gevolg van zekere feitelijke om-
standigheden.
Die theoretische opvattingen hebben in het
practische optreden van de arbeidersbeweging
in het politieke leven nooit een rol gespeeld.
Toen in het jaar 1895 het eerste strijdprogram
der S.D.A.P. werd opgesteld, werd er een
voorstel gedaan om daarin ook te eischen: af-
schaffing van het koningschap. Het voorstel
werd krachtig bestreden en verworpen. Reeds
in de zoo moeilijke dagen dus van de opkomst
der arbeidersbeweging. Eh in 1937 consta-
teerde Ir. Albarda op het S.D.A.P.-congres:
,,Van de zijde der Koningin hebben wij nooit
anders dan de meest correcte bejegening
ondervonden''.
Maar anderen hebben in hun verzet tegen
de opkomende arbeidersbeweging volkomen
overbodig hun gevoelens van sympathie ten
om daar langer over te doen, maar ik weet
zoo'n beetje wat het is, als je niet precies
weet of je al of niet van een jongen houdt
en dan vindt ik het gemeen om hem langer
dan noodig is aan het lijntje te-^iouden.
Mijn vader zegt altijd, je verzuipt een bond
of je verzuipt hem niet.
Ik hoop dat u spoedig een andere aar-
dige jonge dame zult ontmoeten waarvan
u minstens evenveel zult houden en die
beter bij u zal passen dan
uw toegenegen
ARABELLA AMES.
Ze zette een forsche streep onder haar
naam, vloeide toen het kostbare document
zorgvuldig af en las het nog eens over, om
te zien of het er zoo mee door kon. Want al
wil ik dan ten slotte niet met hem trouwen,
dacht ze bij zich zelf, ik ben toch aan mijn
eer verplicht om hem zoo netjes mogelijk aan
het verstand te brengen, dat ik hem respec-
teer. Ik vind het in ieder geval erg joviaal
van hem om me een kans te geven. Ik mag
hem niet kwetsen in zijn gevoelens.
Even stond ze stil bij die afdoende argu-
mentatie betreffende het al of niet om hals
brengen van een hond. Zou dat niet te kras
zijn dacht ze. Maar neen. Ten eerste kon er
niets beleedigends in worden gezocht, want
Billy had zelf geschreven, dat ze hem een
schaap noemden en zij had het over een hond.
Verder had ze met een militair te doen en ze
wist aan wat voor uitdrukkingen die gewend
waren van haar oom, die sergeant bij dezelf
de Guards was. Nee miss Ames had niet de
minste gewetenswroeging meer. Ze vouwde
het papier in vieren en stak het met een be
slist gebaar in de enveloppe.
Nog niet gewend aan de langzame metho-
de der Cattermole's om te bellen en een uur
te wachten tot een dier maskerade lakeien
zich verwaardigen zou met een hautain ge
baar naar miss Ames' wenschen te informee
opzichte van het Koninklijke Huis betrokken.
Een kunstmatige tegenstelling tusschen de
Soc..-Dem. arbeidersbeweging en de Kroon
werd op deze wijze in het leven geroepen.
Ongetwijfeld tot schade van de heele nationale
gemeenschap, want daardoor werd het groei-
proces noodeloos bemoeilijkt.
Met de geleidelijke inschakeling der arbei
dersbeweging als een levende factor in de
volksgemeenschap, welke het eenheidsbewust-
zijn wakker riep, is gepaard gegaan een wijzi-
ging in de waardeering van de vertegenwoor-
digers van deze eenheid het staatshoofd
en zijn functie in de nationale gemeenschap,
een toenemende behoefte om tot een positieve
verhouding te geraken ten opzichte van het
staatshoofd als vertegenwoordiger en als
symbool van de nationale eenheid.
Vervolgens vergeleek de heer Vorrink de
monarchie, vertegenwoordigd door het erfe-
lijke koningschap en de republiek, vertegen
woordigd door den uit de burgers gekozen
president. Voor de overweldigende meerder
heid van het volk zijn de nationale eenheid
en onze nationale traditie in de personen uit
het Oranje Nassauhuis gesymboliseerd.
Dat feit heeft de sociaal-democratische
arbeidersbeweging zonder reserve aanvaard,
onafhankelijk van de voorkeur, die zij uit
theoretische overwegingen zou kunnen hebben
voor een andere oplossing. De practijk hier
en elders heeft bewezen, dat de constitutio-
neele monarchie zich voortreffelijk met een
democratisch staatsbestel en een uitgebreiden
volksinvloed laat vereenigen. Ja, er is reden
in de tijden van heftige beroeringen, die wij
thans beleven, de vraag te stellen, of de con-
stitutioneele monarchie niet een bijzonder te
waardeeren waarborg biedt voor de duurzaam-
heid onzer democratische instellingen.
In het groeiproces der Nederlandsche Soc.-
Dem. Arbeidersbeweging zijn vroegere tegen-
stellingen tot de monarchie verbleekt en heeft
zich een gevoel ontwikkeld van oprechte hoog-
achting en waardeering voor de voorname
figuur van de draagster der hoogste waardig-
heid in ons staatsbestel. Er leeft ook in de
Soc.-Dem. Arbeidersbeweging een gevoel van
menschelijke sympathie met Haar, die een
maal geroepen zal zijn, die hoogste waardig-
heid over te nemen.
Met voldoening is het feit waargenomen,
dat in het kroonprinselijk gezin klaarblijke-
lijk van die algemeen menschelijke democra
tische levensopvattingen worden gehuldigd,
die zooveel hebben bijgedragen tot de popu-
lariteit van de regeerende vorstenhuizen in de
Europeesche staten, aan wier volksaard wij
ons het meeste verwant voelen.
BEIAARDIER VINCENT SPEELT MET
GEKNEUSDE VING-ERS.
De beiaardier van het Koninklijk paleis, de
heer J. Vincent, die Zaterdagochtend het ca
rillon te Amsterdam had bespeeld en daarna
het tijdelijk te Soest opgestelde klokkenspel
zou bespelen, heeft bij aankomst aldaar zijn
linkerhand tusschen het portier van den auto
gekregen, Twee vingers werden daarbij ern
stig gekneusd.
Niettegenstaande de hevige pijnen, welke
de heer Vincent op dat oogenblik uitstond,
dacht hij er niet aan, zich naar zijn woning
te begeven, daar hij de honderden, die gekomen
waren, om naar het concert te luisteren, niet
wilde teleurstellen. Een zakdoek werd eenvou-
dig om de bloedende vingertoppen gewonden
en zoo heeft de onverschrokken beiaardier,
terwijl zijn echtgenoote de muziekbladen voor
hem omsloeg, zich van zijn taak gekweten!
Menig jongere zou dit den ruim 70-jarigen
heer Vincent niet hebben nagedaan.
•En alsof er niets gebeurd was, heeft de heer
Vincent dienzelfden middag nog den burge
meester van Weesp telefonisch gevraagd, of
hij Zaterdagavond dan wel Maandagochtend
het carillonconcert op den stadstoren in ge-
noemde gemeente zou geven en overeengeko-
men werd, dat dit op Zaterdagavond zou
plaats hebben. Toen onze correspondent te
Weesp dien avond den heer Vincent sprak,
bleek het, dat deze nog veel pijn leed. Maar
ren, huppelde ze de trap af en liep regelrecht
naar de keuken tot groote verontwaardiging
van het geheele dienstpersoneel, dat geen
enkele indringer dulde in zijn gebied. Arabella
was de eerste, die deze wet had overschreden
door kordaat het gordijn opzij te schuiven, dat
het dienstbodenkwartier van het overige huis
scheidde.
Zonder op al die houten gezichten te letten
liep het vroolijke kind zorgeloos op den chauf
feur af, gaf hem een extra shilling en trippel-
de weg. De man was buitengewoon in zijn
nopjes. Immers de afzender van het gerucht-
makende sehrijven had hem meer dan royaal
beloond voor zijn tochtje naar „De Schuur"
en nu gaf die lieve juffrouw hem nog een fooi
op den koop toe.
,,Ziezoo! Dat is wat je noemt de schepen
achter je rug verbranden. Als ik als ouwe
vrijster de kist in ga, heb ik het alleen aan
mezelf te wijten. Ik had mevr. Zus en Zoo
kunnten zijn, met drie prachtige huizen of kas-
teelen weet ik veel en zooveel geld, dat ik het
niet eens aan kon en de kans om later nog
een of ander kroontje te krijgen op den koop
toe", zei miss Ames in zich zelf, terwijl ze
teru.gliep naar de hal. „En nu... ja wat nu?
Dat vraag ik me werkelijk af..."
Deze laatste woorden stonden bijna op het
gezicht van Peggy Delamere gegrift, toen zij
buiten adem naar haar gast kwam zoeken.
,,Miss Ames, de hertogin staat op het punt
te vertrekken!!!"
,.Mij best, ik zal haar niet tegenhouden."
„Ik bedoel... je gaat haar toch zeker goe-
dendag zeggen?"
..Mij, ook goed!" stemde Arabella onmiddel-
lijk toe. En ze wandelde met Peggy naar den
auto.
De hertogin zat reeds in haar kussens en de
familie Cattermole stond met vermoeide en
verveelde gezichten te wachten tot zij einde-
lijk zou vertrekken.
(Wordt vervolgd.)
