Feuiiieton-vertellingen
Pluimvee-Rubriek
Gemengde Berichten
BRABANTSCHE BRIEVEN.
MEISJES ONDER VALLENDE BALKEN
REDOLVEN.
DOOR EEN VRACHTAUTO AANGEREDEN.
HOE3K. 10 u., leesdienst; 3 u., geen dienst;
6.30 u., Ds. P. van Strien, van Groningen
ZAAjMSLAG. 9.30 u. en 2.30 u.. Ds. Vreug-
denhil, van Oud-Vossemeer.
Chr. Gereformeerde Kerk.
ZAAMISLAG. 9.30 u. en 2.30 u., Ds. J. Tolsma.
Gerol ortneerde Gemeente.
TERNEUZEN. 9.30 u., 2.30 u. en 6 u., lees
dienst.
AXiRT. 9.30 u., 2.30 u. en 6 u., de beer A.
Visser, van Rotterdam.
Nederduitsch Gereformeerde Gemeente.
TERNEUZEN. 9.30 u., 2.30 u. en 6 u., lees
dienst.
Oud-Gereformeerde Gemeente.
TERNEUZEN. 9.30 u., 2.30 u. en 6 u., de heer
M. A. Mieras.
Roomsch-Katholieke Kerk.
TERNEUZEN7 u., 8.30 u. en 10 u., H.H.
Diensten; 2.30 u., Lof.
MAANDAG 7 AUGUSTUS 1939.
Gerefornjeerde Gemeente.
TERNEUZEN. 7 u., Ds. J. R. van Oordt, van
Zeist.
DINSDAG 8 AUGUSTUS 1939.
■Gereformeerde Gemeente.
AXEL. 7.30 u., Ds. J. R. van Oordt, van Zeist.
Ulvenhout, 3 Augustus 1939.
Amico,
Toen we dieem
Zaterdagmiddag in de
bus stapten mee z'n
vijven, op weg naar
den Luikschen water-
expositie, via den An-
vers, was er veul volk
veur den Bels. Allee
hoe is dat? De
frangeskes zijn nie
duur, 't leven onder
de Vlamingen is goei-
koop enplazant!
De winkels en den
heelen negotie daar
gaan den vrijen gank; 's nachts om twaalf
uren kunde 'r nog ieverans terechte. De
goeikoope frangeskes rollen er dus tot diep
in den naeht, mee 't gevolg: iedereen verdient
genogt van dat nikkel speul-met- en-zonder
gaten! De belastingen zijn er gin 10 van
bier: 't vertesseltje van ,,die vreed-raaike Ol-
landers" bestaat daar al lank niemeer. Wij
kunnen daar mee ons frahkskes goed uit de
voeten, maar den Belg eigens ginnen cen
time minder!
't Is er 'n plazierig, welvarend landje, waar-
van onze „Telegraafsche" bolleboozen-staats-
mannen nog 'nen heeleboel kunnen leeren!
Veural: 'n bietje minder gewichtigheid, meer
levensblijheid en de kunst om den welvaart
nie te verstikken onder duuzenden wetten, die
geconterleerd motten worden deur tienduu-
zenden ambteneeren!
Elk durpke, hoe klein ook, heeft er z'n een
of andere „weareldberoemde" grot, Maria-
kapel, waterval, museum, natuurverschijnsel
of vermaaksinstelling waar ge altij, maar ook
altij duuzenden vrimdelingen en Belgen
treft en nooit gendarmes. Zuurkijken-
de of redevoerende burgemeesters en andere
gezags-verschijnsels, die op 't uur van sluiten
b.v. achter "nen boom vandaan springen mee
'n bleek gezicht en 'n open notitieboekske.
"t Leven fleurt er en geurt er lijk 'n blom,
waaraan den tuinman nie te veul prutst en de
hoofdzaak aan Hem overlaat, die 't altij nog
't beste wit!
Maar genogt. Ik zou van m'n champiter
geraken mee alle nesterijen, die ons in den
weg worden gelegd, deur dunlippige bleek-
geziohten, veur wien 't leven een reglement
is, dat begint en eindigt mee: ,,Het is Ver-
boden"'; gevaarlijk instrument in handen van
pietepeuters, die daarmee 't leven plat leggen
en de welvaartsbronnen verpeeen.
't Was druk in de bus en uit 'n oogpunt van
economische expeditie gongen den Fielp,
300 pond zwaar en 'n paar meter boog, en
't Nolleke 60 pond naar schatting en eenen
meter „laag", naast malkaar zitten. En lijk
dat meestentijen gaat mee zulken aard van
uitstapkes: die twee bleven naast malkaar, de
heele reis. Aan tafel, in de trams, in de sta-
mineekes, afijn den heelen Hekspositie"
deur, bleef dat span naast malkaar, zoo hui-
selijk meugelijk. Ommers ook thuis heeft
ieder, van den baas tot den jongsten gast,
ja tot den hond zijnen vasten buurman bij de
kachel, onder den notenleer, aan tafel, overal.
't Is dan ook wel ennigte keeren veurge-
komen, dat er veur den Nol nie betaald wierd.
Als den conducteur om de centen kwam en
vader Fielp, onzen penningmeester, betaalde,
waarom ie iets naar veuren schoof om zijn
beurs te pakken, dan wierd Nolleke, daar in
't hoekske achter den Fielp, heelegaar nie op-
gemerkt en den conducteur hield veur vier
passagiers af.
Gongen we later den tram of de bus uit,
dan merkte den conducteur den ,,versteke-
ling" zooveul te beter, want eenmaal op de
kaseien staande, kreeg Nolleke dan allemans-
praats en wuifde den conducteur „breedvoe-
rig" toe. Waarop zo'nen mensch dan net een-
der naar 't Nolleke keek, of ie docht: „hoe is
dat ding nou in m'nen wagel geraakt...?"
We hadden pront weer! 'n Doodenkel regen-
buike, maar dan weer 'n diep blaauwe locht
met blinkend-witte wolkenklodders, die dre-
ven om den oud-kanten Lievrouwentoren,
daar langs de machtige Schelde mee den wit-
ten schuim op 't donkere water.
We kwamen, naar gewoonte, wij zijn
daarop geabonneerd, onder 'n vette bui
aan de Noorder-Statie. Mee 't gevolg, dat we
dan altij, achter malkaar aan, lijk "nen troep
eenden, die uit den vijver koipt, op 'n drafke
'nen bekenden staminee inschieten, waar we
den leut ,,dan maar" beginnen mee 'n goei
maal. We zijn daar zoo'n bietje thuis al; de
gargons en de Madame kennen ons en zien
ons geren, omdat wij hier altij komen mee
„versche" frangen, die nog niks gelejen heb-
ben
Gewoonlijk leggen wij hier dan ook 'n solied
fondamentje om 't gebouw van "n paar dagen
gezelligheid degelijk op te grondvesten. En
ook deuzen Zaterdagavond hielden wij ons
eigen sjecuur aan die goeie gewoonte. Maar
deuzen keer wierd hier den grondslag geleed
veur ons 'eerste drama mee den Nol,
Nolleke, vrijgezel, rentenier, zestig
jaren, is zoo klein als ie bleef, gewend
te commandeerenGin wijf kreeg (of wou)
de kans, om hum te dresseeren! Dus hij gaat
zijnen eigen gank, bluft, sjamfoetert, ja,
ik heb 't oe meer motten zeggen,gebruikt
veul te groote woorden veur zijnen doen! En
ge kunt 'm gin grooter plazier doen, dan
rekening mee 'm te houwen. 'Nen gelukzali-
gen gimlach trekt dan langs zijn neus naar
zijnen mond, waar ie den lach stiekum schijnt
op te proeven. In laat verdwijnen. Kan ie
dan ook de leiding van den leut in handen
krijgen, efkes 't middelpunt worden van 't
vertier, dan is er ginnen, royaleren kameraad!
Dan gooit ie mee sigaren en rondjes; com-
mandeert mee zware stem en zwaaiende arm-
kes de kelners, of de bazin, wordt op 't end
uitgelaten, kraffelt op tafel en draagt den
veur 'n antiek, zwaar dramatisch lied, dat
de tranen over oew wangen loopen van 't...
lachen! Want in alien ernst spult ie elke rol
uit 't drama, van den ouwen edelman af, tot
de bedrogen prinses toe. 'Hij bait de vuiste-
kes, rolt mee de oogen, maar 6ok: hij be-
zwijmt lijk 'n bevallige prinses, die daar ver-
neemt dat ,,heuren edelen vader wierd Ver-
moord deur het vlijmscherpe zwaard van rid-
der Dagobertus, dien zij te teer beminde!"
Nolleke dan te zien bezwijmen is. 'n feest
veur oewen lever. Ge lacht oew eigen tot
'nen kurketrekker
't Was er den Blaauwe om begonnen Nolleke
zoo wijd te krijgen, dat ie op z'n kousvoeten
op de biljert zou gaan staan, om in den An-
vers 'n gala-premiere op te voeren van: ,,De
Bedrogen Prinses Of Het Kindeke Onder De
Bedstee."
,,'Lot mijn maar begaan", had den Blaauwe
in m'n ooren gevezeld. En terwijl wij onze
natte petten en hoeien ophongen, 'n gezellig
tafeltje uitzochten, Nolleke zeilde zijn bol-
hoeike over den kapstok, 6p 'n tafeltje, over
'n glas bier, Sen Fielp had dus dalijk al schaai
aan 'm onderwijl dat alles geregeld wierd,
stond den Blaauwe te prevelen aan den toog,
waar ie lijk hij me later verklaarde,
aan de madame vertelde, dat den Fielp deuzen
keer zijn wonderkind had meegebrocht, 'n
manneke van 'n jaar of vijf, mee 'nen kop van
zestig. „Ge verstaat," had den Blaauwe ge-
treurd: „veur onzen Veurzitter 'n groot kruis,
maar ja, z'n vrouw is destijds geschrokken
van 'nen vallenden handveger en toen 't man
neke ter weareld kwam, moest dalijk den bar-
bier komen, om Nollekes baard af te doen.
As ie nou dalijk aan den gargon 'nen grooten
pot bier besteld, madammeke, dat doet die
snotneus altij lot 'm dan 'n bekerke melk
brengen, astemblief!"
't Is vried, menier den Blaauwe," vond
madame: ,,maar 'k zal den gargon wel op z'n
art drukken oe 'm eeft te doen, zulle! En is
den dreumes goe gezond?"
„As 'n vischke in 't water, madame!"
„Da's dan nog geluk bij den malheur!"
„Betrekkelijk, betrekkelijk," treurde den
Blaauwe.
Aaigenlijk wel, ja," vond modame. ,,Zonde,
dieen menier Philippe is zo'nen merveiljeuzen,
knappen, deftigen tiep!"
Toen vond den Blaauwe 't genogt en gong
'ns naar den cour.
Maar seconden later al, hadden we 't spul
gaande. Als Nol, mee twee handen de maat
aangevende, 'nen grooten. pint bier had be
steld en den kelner 'm mee 'n stalen gezicht
(den kearel wist nie beter!) 'n kroeske melk
brocht, dan zonder te bedenken, ongetemd
en diep verontweerdigd, smeet Nolleke den
gargon den melkkroes naar den kop, onder de
groote woorden: „van de borst, ben 'k al zes
tig jaren af, papjong!"
,,Gargonneke dro6p van den melk. Beefde
op z'n beenen. Den witten melk siepelde langs
de schei, deur 't zwart-glimmende haar.
Dan kwam Madame. Pakte menier Philippe
aan! Klapte: „dat 'n curieus schandaal was
om zo'nen snotpiek ter weareld te brengen
lak dat vreemde Nolleke en dat 't nog 'n mer-
veiljeuzer schandstuk was, om ,,'dat" dan mee
te nemen naar den Anvers!"
,,Dat"' hoorde thois in 'n ondenok, in de
apenkooi of in 'nen circ, maar in ginnen def
tigen staminee, op den Antvaarpschen Mer!"
't Duurde efkes eer de zaak uit 't weer-
garen was. Eer Madame begreep dat Nolleke
gin wonderkind was van den bakker, dat Nol
zestig jaren was en 'nen grooten pint had be
steld. Ennedat den Blaauwemaar
die keek zoo leuk naar 't Madameke, dat zij
in den lach schoot, den gargon uitkafferde en
zij eigens veur Nolleke gong serveeren 'nen
schuimenden pint, om z6o in den schuimkop
te bij ten.
Maar daarmee was 't ijs gebroken. Nol was
erkend! En dus kwam ie rap op toeren! Dus
stond ie na de so,ep op de biljert en liet daar
de Prinses van 't Kindeke onder de Bedstee
in zwijm vallen, zo6 natuurgetrouw, dat ie
eigens haast bewusteloos bleef liggen, mee
zijnen grooten kop op den korten band van de
biljert!
Madame achter den toog had handen tekort
om 'ren buik vast te houwen. 't Menschke
gilde lijk 'n mager verken.
Miaiar
Toen moest 't lieve leven van dieen eersten
avond nog beginnen!
Als we 'n goei uurke later ,,'ns op 'n ander
gongen zien", dan misten we, 'n paar straten
wijer, den Nol! En toen we 'ns goed praki-
zeerden, kwamen we tot de ontdekking, dat
Nolleke nie mee ons naar buiten was gegaan.
En dat ie ook nie in 't cafe was gewist op
dieen oogenblik. We hadden 'm glad ver-
geten! Dat was de zaak.
Ochja, hij was veur 't eerst mee, we
waren nog nie aan 'm gewoon.
Als we verom gongen, hoorden we, dat ie
scheldende was vertrokken. Scheldende op
zulke lekkere jongens, die nog gin tijd had
den om op 'nen kameraad te wachten! Of
Madame wist, waar dat tuig meestal over-
nachte. Daat wist Madame. ,,Dan vind ik ze
vannacht wel", had Nolleke gezeed: „en lees
mergen oew ochtendblad maar na, Madame!
Ge zult lezen van minstens 'nen massamoord.
'k Slaai ze eerst buiten westen mee den hak
van m'nen schoen! Oudoe!"
Zoo was Nolleke naar buiten gebaggerd,
want 't was sjuust weer gaan regenen.
„De zaak is goed geregeld," zee den bakker:
„Nol wit waar we slapen, we zien 'm mergen
dus vaneigens en hij vurmt deuzen havond
ginnen honkosten post op de frangeskes!"
's Nachts, amico, om half een, we zaten aan
't ,,slopmutske'" veur *'n cafe, kwam Nolleke
veurbijOnder den erm (ge mot nie vra-
gen hoe! Hij hong er naast als 'nen bood-
zakkenschapj onder den erm mee 'n Ant-
werpsch kadeeke..^...!
Ik docht da'k brook.
Wat 'm in Ulvenhout in gin zestig jaren
gelukt was, hier had ie in enkele uren
,,vaste verkeering" opgedaan.
Wij namen alle vier diep onzen hoed af.
Nolleke groette verwaand terug, zee: ,,vroest,
schobbers!"
,,'k Laat me angen, has dat die prinses nie
is", zee den bakker.
Tranen heb 'k me gelachen!
Den anderen mergen
Misschien daarover 'nen volgenden keer.
'k Mot er nou gaan afscheien.
Veul groeten van Trui, Dre in, den Eeker
en als altij gin horke minder van oewen
t. a. v.
DRE.
Vragen, daze rubriek betreffende,
kunnen door onze abonnd's worden
gezonden aan Dr. Te Hennepe,
Heemraadsingel 111 te Rotterdam.
Postzegei voor antwoord insluiten
en blad vermelden.
ZOKG VOOR DE INENTING TEGEN
DIPHTHERIE.
Ik heb er al eenige keeren op gewezen er
vooral aan te denken niet te laat te zijn met
het inenfen tegen diphtherie, doch daar
diphtherie naast de verlamming en de chro-
nische coccidiosis een der ergste herfst- en
winterziekten is, wil ik er nog op terug
komen. En dit temeer, omdat diphtherie ab-
soluut niet voor behoeft te komen als we op
tijd ons in acht nemen en de kosten thans
miniem zijn tegen de onkosten die we later
krijgen als de ziekte uit mocht breken.
Over de ziekteverschijnselen zal ik thans
niet spreken, de tijd voor de ziekte is er nog
niet, ik wijs alleen op de enorme schade. De
ziekte breekt uit in den herfst en winter bij
onze beste jonge hennen en die dan in den
vollen leg moeten zijn en ons eigenlijk voor
een groot deel van het seizoen de winst moe
ten opleveren. Niet alleen dat de dieren er
aan kunnen sterven, vielen ze ineens dood
dan was dit minder erg dan het verloop dat
we meestal zien, allemaal zieke, snotterige,
druiligere kippen die niet eten en niet meer
leggen. Een geweldige schade dus in allerlei
opzicht en een schade die we in maanden niet
te boven komen. En deze schade kunnen we
vermijden als we bijtijds in laten enten.
De enting berust er op om de dieren bijtijds
ongevoelig te maken tegen de smetstof die in
herfst en winter blijkbaar overal rond zweeft
waar maar kippen gehouden worden. We be-
hoeven er niet aan te denken, dat we een hok
ontsmetten kunnen tegen diphtherie-smetstof.
Zelfs als het luk'te een hok te ontsmetten
zou het enkele dagen later toch weer besmet
kunnen zijn door de lucht, Stof, insecten, mus-
schen, enz.
Reken er dus op, dat elk bedrijf de smet
stof bevat, dat is verreweg het veiligst. Dat
idee behoeft ons bij diphtherie heelemaal niet
te verontrusten, want de enting werkt bijna
met 100 zekerheicl. De enting geeft echter
pas na ongeveer drie weken de gewenschte
ongevoeligheid en dat is de zaak waar de
meesten zich mee vergissen. Men is zoo ge
wend dat een geneesmiddel direct helpt en dan
denkt men dat het nog vroeg genoeg is als
de ziekte er is en dan is het te laat, want
de entstof werkt wel voorbehoedend, doch in
de meeste gevallen niet genezend. Wel wordt
het in noodgevallen nog geprobeerd als de
ziekte uitbreekt de dieren te enten, maar
omdat de entstof pas na drie weken werkt, is
de ziekte al dik in den koppel aanwezig voor
de entstof kan gaan werken.
Er kom't nog wat bij: de enting roept na-
tuurlijk een flinke reactie in het lichaam op
en zijn de dieren nu eenmaal aan den leg dan
kunnen ze er zelfs door van den leg geraken.
Verder is in den herfst het weer meestal on-
gunstig, de kippen zijn da,n vaak gevoelig,
snotterig en dan werkt de entstof dubbel
hevig in. Als men in den zomer ent is het
weer gunstig, de dieren loopen nog lekker
buiten in de frissche lucht, zijn nog niet aan
den leg en hebben hoegenaamd niets te lijden
van de inenting.
Natuurlijk moet het inenten deskundig ge-
schieden. Men moet niet lang achter de dieren
gaan jagen om ze te vangen, ze raken daar-
door geheel van streek, ook als men ze niet
zou enten. Iedere pluimveehouder behoort
zoogenaamde vangkooien te hebben, kratten
van gaas die men voor de uitloopgaten zet.
Daarin drijft men heel rustig de kippen tot er
ongeveer een twintig in zitten. Deze worden
nu buiten geent en meteen losgelaten. De
enting gebeurt aan een been nadat eerst een
aantal veeren uitgeplukt zijn.
Denk er om deze veeren niet in de rennen
of hokken te laten liggen, hark ze na het werk
bijeen, anders gaan de kippen er aan pikken
en werkt dit veerenpikken en kannibalisme in
de hand. Stel dus niet uit, zorg dat uw kip
pen thans geent worden.
Dr. B. J. C. TE HENNEIFE.
(Nadruk verboden.)
Dinsdagochtend omstreeks half zeven is een
ernstig ongeluk gebeurd op het terrein van
de conservenfabriek Zuid-Beveland te Krab-
bendijke. Op dit terrein wordt een nieuw
magazijn gebouwd, ten behoeve waarvan er
een stapel panken met daarachter een nog
hoogere stapel blaken, beide afgedekt met een
zeil lagen.
Op dezen stapel planken waren twee
fabrieksmeisjes, de 17-jarige S. en de 20-jarige
K., gaan zitten, omdat zij te vroeg waren. Zij
leunden tegen het zeil van den grootsten sta
pel, toen de balken plotseling gingen glijden
en de meisjes onder de vallende balken wer-
den bedolven. Zij werden daarbij ernstig ge-
wond en zijn met zware inwendige kneuzingen
naar het ziekenhuis te Bergen op Zoom ver-
voerd. De toestand van mej. K. is zorg-
wekkend.
(Zie verder Laatste Berichten.)
NEDERLAND VERWENT DE VIEKLENG.
De vierling in Hengelo blijft, meidt „De
Telegraaf" uiteraard de belangstelling trek-
ken, al respecteert ieder zooveel mogelijk het
verzoek van burgemeester, ouderpaar en dok-
ter, om de grootst mogelijke rust om en in
het huis te bewaren.
Alleen uit het drukke bezoek van de post
is af te leiden, dat er wat bijzonders in het
huis aan de Frans Halsstraat no. 7 is gebeurd.
De stroom van felicitaties is zoo groot, dat
de vader uren noodig heeft om brieven, kaar-
ten en telgrammen te lezen. Deze komen van
heinde en verre, zoowel van particulieren als
van vereenigingen.
Ook uit zich de belangstelling in meer daad-
werkelijken vorm. 'Kinderkleertjes, zeep,
vruchten enz., een formidabel krentenbrood
naar oud Twentsch gebruik, het zijn alle
zaken, die in groote hoeveelheid binnenkomen
en natuurlijk gaarne worden geaccepteerd.
Zuster Bonga, tot dusver werkzaam in het
Algemeen Ziekenhuis en 'n deskundige op het
gebied van kinderverzorging, heeft heden
haar arbeid aangevangen, na een bespreking
met den burgemeester en den behandelenden
dokter.
Moeder en kinderen maken het uitstekend.
Het vierde kind ligt afzonderlijk omdat het
wat extra-izorg noodig heeft. De directie van
de fabriek, waar de heer Pijlman werkt, heeft
door extra-vacantie den vader van den vier
ling in de gelegenheid gesteld, de vele zorgen
en werkzaamheden in het huis te helpen ver-
lichten.
DE GESLAAGDE OPERATIE IN VOLLE
ZEE.
Aan boord van het m.s. „Christiaan Huy-
gens" arriveerde Woensdagmiddag kapitein
R. van Rees Vellinga, gezagvoerder van het
vrachtschip ,,,Simaloer" van de maatschappij
,,iNederland", die ruim een maand geleden in
de Golf van Aden aan boord van het m.s.
,,Marnix van St. Aldegonde" een spoed-
operatie had ondergaan. Kapitein Van Rees
Vellinga, was lijdende aan een gecompliceerde
blindedarmontsteking. Onmiddellij'k operatief
ingrijpen was noodzakelijk. Telegrafisch werd
contact gezocht met de ,,Marnix" waarna de
patient op het passagiersschip is overgeno-
men. De scheepsarts, Dr. Van der Gugten,
heeft daarop in voile zee de patient geope-
reerd. Kapitein Van Rees Vellinga is daama
overgebraeht naar een hospitaal te Port-Said,
waar hij gedurende drie weken is verpleegd.
Op 22 Juli arriveerde met m.s. „Christiaan
Huygens" op de thuisreis te Port-Said en
nadat de scheepsarts zich overtuigd had, dat
de patient de reis naar Nederland kon vol-
brengen is kapitein Van Rees aan boord
genomen.
Direct na zijn aankomst is de zieke per
auto naar zijn woning te Bloemendaal ver-
voerd. Zijn toestand is zeer bevredigend, al
zal het nog eenigen tijd duren, voor hij geheel
hersteld is.
MOORDAANSLAG TE LEIDEN.
Woensdagavond laat is op de Langegracht
te Leiden een moordaanslag gepleegd, waarbij
de 30jarige textielarbeider J. F. T., wonende
aan de Uiterstegracht, zoodanig met een mes
is toegetakeld, dat aanvankelijk voor zijn
leven werd gevreesd.
Omstreeks twaalf uur wandelde T. aldaar
met een juffrouw die hij naar huis "zou gelei-
den. Toen zij ter hoogte van de Vincentius-
poort waren gekomen, hoorden zij iemand
hard achter hen aanloopen en had volgende
oogenblik had een man den niets vermoeden-
den T. met een zakmes twee diepe steken in
den rug tusschen de schouderbladen en het
hoofd toegebracht. Het slachtoffer dat hevig
bloedde, wist zich naar de portiersloge van de
stedelijke lichtfabrieken te sleepen, waar hij
voorloopig werd verbonden, in afwachting
van de komst van den eersten hulpdienst, die
hem naar het academisch ziekenhuis over-
bracht. De man had zoo veel bloed verloren,
dat aanvankelijk voor zijn leven werd ge
vreesd. Donderdagochtend was de toestand
iets beter, al was deze nog zorgelijk.
De dader, de 36jarige werklooze M. v. Z.,
werd even later in zijn woning gearresteerd,
hetgeen met eenig verzet gepaard ging.
Over de motieven tast men volkomen in het
duister. De verslagene noch diens metgezellin
herinneren zich den dader ooit eerder te heb
ben gezien, terwijl de laatste vertelde ook het
slachtoffer en de hem vergezellende juffrouw
niet te kennen. Vermoed wordt dan ook, dat
hij in een vlaag van waanzin heeft gehandeld.
De man blijft voorloopig in verzekerde be
waring.
POGING TOT BRANDSTICHTING DOOR
GEESTESZIEKE.
Woensdagmiddag heeft een vrouw, die
vijandige gevoelens tegen de bewoners van 'n
eerste verdieping van een woning in de
Okeghemstraat te Amsterdam koesterde, ge-
poogd brand te stichten.
Zij goot petroleum in de brievenbus en wierp
er een paar brandende lucifers achteraan. Nog
voor dat de brand een ernstigen omvang kon
aannemen, hadden de bewoners het brandje
in de brievenbus opgemerkt en werden de
vlammen gedoofd, zoodat erger werd voor-
komen.
Aangifte volgde bij de politie, die de vrouw
aanhield. Men bleek met een geesteszieke te
doen te hebben, die in den waan leefde, dat
de bewoners van het bewuste huis haar kwaad
wilden doen. De vrouw is naar het Wilhel-
minagasthuis overgebraeht.
MEISJE AANGEREDEN EN GEDOOD.
Donderdagmiddag te ruim half een is onder
de gemeente Mierlo, nabij de brug over het
Eindhovensch kanaal, een 15-jarig meisje, dat
aan den leant van den provincialen weg Hel-
mondEindhoven met nog enkele andere
meisjes hep, door een militairen auto uit
Eindhoven aangereden. Het meisje was op
slag dood.
Donderdagmiddag omstreeks half vier is de
18-jarige mej. A. J. M. van der M. uit de
Nunspeetlaan te 's-Gravenhage, toen zij per
rijwiel van de Thorbeckelaan de Laan van
Meerdervoort opreed. aangereden door een
vrachtauto, bestuurd door den 23-jarigen N.
J. de V. uit de Vaalrivierstraat. Het meisje
kreeg een schedelbasisfractuur en is in zeer
ernstigen toestand naar het Roode Kruis-
ziekenhuis overgebraeht.
DE ONEERLIJKE VINDER.
Eenigen tijd geleden raakte een automobi-
list in het westelijk stadsdeel te Rotterdam
een tasch kwijt, waarin 2000 zat. Donderdag
kwam bij den verliezer, den heer H. J. S., de
34-jarige glazenwasscher J. K., die mededeel-
de. dat hij de tasch had gevonden. Toen bleek,
dat hij niet afwachtend of hij een belooning
zou krijgen, maar vast 180 van het bedrag
ten eigen bate had aangewend. Dit feit stem-
pelde hem tot oneerlijke vinder en daarom
heeft de politie hem dan ook, meldt de N. R.
Crt., aangehouden.
DIEFSTAL TIJDENS EEN REISJE.
De 24-jarige C. H. is te Rotterdam gear
resteerd, omdat hij tijdens een reisje, dat hij
met een gezelschap per autobus maakte uit de
portefeuille van den leider van de reis een
bedrag van f 30 heeft gestolen. H. heeft den
diefstal bekend.
DOOR ELECTRISCHEN STROOM
GETROFFEN.
Bij werkzaamheden aan een schakelkast
van het electrische licht aan den Maasdijk in
de gemeente Naaldwijk, is de hulpmonteur
C. A. Boeterse met het hoofd met een onder
stroom van 200 volt staande draad in aan-
raking gekomen. Een voorbijganger trof hem
in bewusteloozen toestand aan. Met brand-
wonden aan hoofd en armen en met een her-
senschudding werd de getroffene naar het
wijkgebouw van het Groene Kruis vervoerd.
VIJF PERSONEN UIT LIMBURG
UITGEiWEZEN.
Ongeveer veertien dagen geleden werden
in het veld tusschen Sittard en de Duitsche
grens door de Nederlandsche kommiezen en
marechaussee enkele personen uit deze streek
aangehouden, in wier gezelschap zich een
Duitsche Joodsche doctor in de rechten be-
vond. Terstond rees het vermoeden, dat deze
over de grens gesmokkeld was. Het ingestel-
de onderzoek bracht dit niet alleen aan het
licht, maar men bleek te doen te hebben met
een uitgebreid complot voor het overbrengen
van Duitsche uitgewekenen via ons land naar
Belgie.
Het onderzoek heeft ertoe geleid, dat
Woensdag het bevel van den procureur-gene-
raal te Den Bosch afkwam tot uitwijzing uit
het bewakingsgebied van vijf personen, t.w.
mej. S. en mej. G. uit Broeksittard, mej. Van
H. uit Sittard, den heer K. en den taxihouder
P., eveneens uit Sittard. Behalve mej. G., die
in Duitschland is aangehouden, zijn deze per
sonen heden uit Limburg geleid.
Daar het onderzoek nog gaande is, is het
mogelijk, dat nog meer uitwijzingen zullen
volgen.
Den laatsten tijd zijn een vijftiental Duit
sche uitgewekenen door dit complot over de
Limburgsche grens gesmokkeld in de buurt
van Sittard en zij werden dan door P. naar
de Maasdorpen gereden vanwaar zij met een
bootje over de Maas naar Belgie werden
gebracht.
Bij het onderzoek is komen vast te staan
dat de groep vertakkingen heeft van Keulen
tot Brussel en Antwerpen. Wanneer de over-
gebrachte Duitschers in Belgisch-Limburg
waren aangekomen werden zij door P. verder
Belgie ingebracht.
Bij de aanhouding van den Duitschen rechts-
geleerde, die na verhoor over de Duitsche
grens is teruggeleid, waar hij in handen van
de Duitsche politie is gevallen, bleek dat hij
een koffertje met bankpapier ter waarde van
40.000 a 50.000 mark in zijn bezit moet heb
ben gehad. Dit koffertje zou door handlan-
gers worden overgebraeht doch is vermoedelijk
bij de aanhouding door de Nederlandsche
politie zoek geraakt. In verband hiermede
heeft de Duitsche politie enkele personen aan
gehouden, verdacht van poging tot deviezen-
smokkelarij. Het koffertje is echter nog niet
aehterhaald.
BOERDERIJ AFGEBRAND.
Maandagmiddag ongeveer twee uur is in de
schuur van de boerderij v#n den heer L. v.
d. Broek aan den Oosterweg te Haren bij
Groningen, tengevolge van hooibroei brand
ontstaan. Het aangetaste hooi werd door de
brandweer naar buiten gesleept en gebluscht.
Tot tien uur des avonds heeft zij de wacht
gehouden, omdat zij vreesde, dat het vuur op-
nieuw zou uitbreken. Toen is zij ingerukt.
Maar Dinsdagochtend sloegen de vlammen
opnieuw uit. De brand greep nu zoo snel om
zich heen, dat de boerderij met schuur en bij-
schuur geheel in de vlammen is opgegaan.
Behalve een kistje met sieraden en eenige
bankbiljetten kon er niets worden gered.
POLITIEK RELLETJE OP DE
ROZENGRAOHT TE AMSTERDAM.
In verband met het relletje van Vrijdag-
avond op de Rozengracht te Amsterdam,
waarbij politieke tegenstanders een colporteur
van „Volk en Vaderland" hebben mishandeld,.
heeft de politie van het bureau Marnixstraat
een 34-jarigen en een 18-jarigen man aange
houden en op het bureau opgesloten. Zij zul
len voor den officier van justitie worden
geleid.
Verdere arrestaties in deze zaak zijn nog
te wachten.
AUTOBUS IN EEN RAVIJN
GESTORT.
Nabij Quesda op den weg van Peal naar
Becerro is een autobus geslipt en in een ravijn
gestort. Acht personen werden gedood en zes
gewond.
De bus vervoerde jongens en meisjes van
de Phalanx, die zich naar Jaen hadden be-
geven om juweelen en gouden en zilveren
munten te overhandigen, die ten behoeve van
de staatsfondsen waren ingezameld.
MOORD IN BE GEVANGENIS.
In de gevangenis Tjipinang in Ned. Indie
kregen twee veroordeelden ruzie, die zoo hoog
liep, dat de een den ander met een mes de
halsslagader doorstak, met het gevolg, dat
de verslagene spoedig daarna overleed. De
ruzie was ontstaan over een oude schuld-
kwestie, die dateerde van voor de tegenstan
ders elkaar in de gevangenis ontmoetten en
liep over een bedrag van 15 cent. (Bat. Nbl.)
EEN STELLAGE INGESTORT.
Een stellage, gebruikt bij den bouw van een
betonnen brug in een kalksteengroeve bij
Wuppertal, is ingestort, waardoor een aantal
arbeiders meegesleurd werden. Men heeft zes
lijken te voorschijn gebracht, terwijl van de
vijf levend bovengebrachte arbeiders vier
zwaargewond waren.
EEN AMERIKAANSCHE BEUL
KRANKZINNIG GEWORDEN.
De Amerikaansche pers maakt er melding
van, dat Robert G. Elliott, de Amerikaansche
beul, die Hauptmann, den ontvoerder van het
zoontje van Lindbergh, ter dood gebracht
heeft, evenals de terroristen Sacco en Ven-
zetti, plus nog bijna 300 anderen, wegens ge-
vaarlijke krankzinnigheid opgesloten is moe
ten worden.
Het leven van dezen beul is een martelgang
geweest. De Amerikaansche gangsters hadden
zooveel rekeningen met hem te vereffenen,
dat hij voortdurend voor zijn leven moest
vreezen. Daar hij in zes staten beul was, kon
het hem langen tijd gelukken zijn identiteit
verborgen te houden.
In een van zijn eerste contracten was reeds
een bepaling opgenomen, dat hij bij zijn ver-
schijnen voor den electrischen stoel een zwar-
ten doek voor het gezicht mocht dragen. Maar
bij een executie gebeurde het door de onhan-
digheid van een zijner helpers, dat de doek af-
gleed en de joumalisten gelegenheid hadden
te constateeren, wat het beroep was van een
rustig klein burger, die een coquette villa be-
woonde in de omstreken van New York. Eeni
ge maanden daarna werd deze villa door een
machtigen bom opgeblazen en totaal vernield.
Robert Elliott kon met zijn vrouw en kind het
veege lijf nog redden.
Sindsdien leefde hij, gescheiden van zijn ge-
zin en familie, als een opgejaagde in allerlei
obscure hotels en moest zijn liefhebberij, het
tuinieren, opgeven. Hij wist, dat zijn voorgan-
ger het leven er slechts af had kunnen bren
gen door zijn be trekking op te geven en aan
de belanghebbenden te verklaren, dat hij een
villa buiten New York zou gaan bewonen.
Een volgende aanslag bracht Elliott aan den
rand van krankzinnigheid. De laatste execu
tie heeft deze beul zoo aangegrepen, dat hij
zijn beroep onmogelijk meer kon voortzetten.
Thans heeft men hem in een dwangbuis moe
ten slaan en naar een krankzinnigengesticht
vervoerd.
MOHAMMEDANEN, DIE DE KOMST VAN
GHRISTUS VERWAOHTEN.
Het mededeelingenblad van de inwendige
zending in Frankrijk bevat een stuk van zen-
deling De Perrot, die Palestina, Algiers, Ma-
rokko en Centraal-Afrika bereisde. Hij schrijft
o.m. het volgende:
,,Mijn ontmoetingen met Arafoieren hebben
mij een aangrijpend en tot nog toe weinig be
kend feit geopenlbaardde Arabieren ver-
wachten de wederkomst van Christus! De be-
wakers van de Omar-Moskee in Jeruzalem
zeggen, dat de gouden poorten slechts een-
n
