„TE VEEL ETEN EEN VORM VAN
HOOGVERRAAD".
TERNEUZEN, 19 JULI 1939.
WERKKAMP VOOR WERKLOOZEN
TE OHAAM.
AXEL
V
In goed ingelichte kringen in Londen wordt
verklaard, dat deze ongelukkigen in eerste
instantie slechts kimnen worden geholpen,
wanneer voor hen in Polen tijdelijk kampen
worden opgericht, waar zij kimnen verblijven
tot verdere emigratie.
NAAR AANLEIDING VAN DE RAMP
VAN DE THETIS.
Naar verschillende Engelsche bladen mel-
den, heeft de admiraliteit besioten, dat voort-
aan op den laatsten proeftocht van een duik
boot geen personeel van de werf meer mee
zal mogen gaan; behalve het marine-personeel
zullen uitsluitend deskundige adviseurs nopens
den bouw van duikbooten aanwezig mogen
zijn.
De eerste proeven met de Trident, een zus-
tarschip van de Thetis, zijn uitgesteld van
Zaterdag tot een dag in deze week om ambte-
naren van de admiraliteit in de gelegenheid
te stellen erbij tegenwoordig te zijn. Men zal
beginnen met de Trident voor den tijd van
twee uren onder te dompelen in een droog-
dok. Daarbij zullen de boegdoppen, de lanceer-
buizen, de luiken en het Davistoestel aan een
nauwgezet onderzoek worden onderworpen.
Bij deze proef zullen hoofdzakelijk menschen
van de werf aan boord zijn. Gebeurt er eenig
ongeluk, dan kan men het dok onmiddellijk
leeg laten loopen.
ZWIJG DE DICTATORS DOOD.
In een rede te Middlesbrough heeft de arbei-
dersafgevaardigde Alfred Edwards de pers
verweten propaganda voor de dictaturen te
maken. Hij zeide: „Indien de bladen gedu-
rende zes maanden niet van de dictators zou-
den spreken en zich in dien tijd bepaalden tot
vraagstukken van nationaal belang, zouden,
dat voorspel ik u, de dictators, vooral in
Duitschland, hebben opgehouden te bestaan
DE BRITSOHE STRIJDKRACHT.
In een rede tot oud-militairen te Cambridge
heeft admiraal Chatfield verklaard, dat ieder-
een, die evenals in 1914 Engeland onderschat,
een emstige fout maakt.
De geheele wereld slaat Engeland met ver-
wondering gade en vraagt zich af, of het nog'
hetzelfde Engeland met denzelfden onover-
winlijken geest is. De wereld mag gerust zijn.
De jonge mannen die thans naar voren komen,
zijn juist wat men zou wenschen en indien zij
op den proef gesteld worden, zullen zij dezelf-
de daden toonen, als Engeland in het verleden
heeft getoond. De wereld heeft te dikwijls het
Britsche ras miskend. Zij deed dit 25 jaar
geleden en spreker verklaarde te hopen, dat
zij niet in een herhaling van deze fout zal
vervallen.
SOVJET-RUSLAND LEGT JAPANSCH
PROTEST NAAST ZICH NEER.
De ambassadeur van Japan heeft op 16 Juli
een stap gedaan bij den Russischen adjunct-
commissaris van buitenlandsche zaken. Hij
bracht daarbij vraagstukken ter sprake, ver-
band houdende met onwettige activiteit in de
petroleum- en steenkoolconcessies van Sacha-
lin en betwiste daarbij de beslissingen van
Sovjet-Russische rechtsorganen. De ambas
sadeur van Japan eischte ten laatste op 18
Juli antwoord.
Op 17 Juli heeft de adjunct-commissaris de
nota aan den ambassadeur teruggezonden en
daarbij te kennen gegeven, dat, aangezien het
document bedreigingen inhield, het karakter
had van een ultimatum en daar het commis-
sariaat het niet mogelijk adhtte, dat te aan-
vaarden, zond het hetzelve terug zonder het
te hebben onderzocht.
EEN ..MUSSOLINI"-STATION TE
BERLIJN.
Hitler heeft den Italiaans'chen minister van
cultuur, Alfieri, bij de opening van de kunst-
tentoonstelling te Munchen medegedeeld, dat
in de nabijheid van het station ,,Heerstrasse"
te Berlijn, waar de duce bij zijn bezoek aan
Berlijn is aangekomen, een nieuw represen-
tatief station voor aankomst en vertrek bij
alle hooge staatsbezoeken gebouwd zal wor
den. Dit station zal ,,Mussolini"-station
heeten. Het Adolf Hitler-plein zal Mussolini-
plein gaan heeten en de straat tusschen plein
en station Mussolini-straat.
FORSTER TE DANTZIG TERUGGEKEERD.
Naar Reuter uit Dantzig meldt, is gouw-
leider Fdrster van zijn bezoek aan Berchtes-
gaden teruggekeerd.
Naar verluidt heeft hiji den Fuhrer in goede
stemming aangetroffen. Hitler zou verklaard
hebben dat naar zijn meening het probleean
Dantzig tusschen Duitschland en Polen kan
worden geregeld door middel van onderhan-
delingen, indien geen interventie van buiten-
af komt.
Verder wordt gemeld, dat de militaire voor-
bereiding in Dantzig voortgaat, daar het pro-
bleem als dringend wordt beschouwd. Voor
het oogenblik is evenwel het zenden van
wapens naar de vrijestad gestaakt.
OngeVeer vijftig oudere leden van het poli-
tiecorps van Dantzig zijn gearresteerd, waar-
om is niet bekend.
Het nieuwe nationaal-socialistische radio-
station Hagelsberg, op den gelijknamigen
heuvel bij Dantzig, is thans in gebruik ge
steld. De zender is zoo kraehtig, dat men te
Dantzig met den ,,volks-ontvanger" geen bui
tenlandsche stations meer kan hooren.
DE TWEEDE VLl.CHT VAN DE
BRITSCHE BOMMENWERPERS.
De tweede oefeningsvlucht van de Britsche
bommenwerpers boven Frankrijk, die tot
Marseille zal gaan, zal waarschijnlijk binnen
eenige dagen plaats vinden. De staven van de
beide landen voeren nog besprekingen voor
een preciese regeling. Aan deze oefening zul
len 120 tot 150 zware en lichte bommenwer
pers deelnemen. Voor het meerendeel zullen
zij uit de Midlands en van vliegvelden in het
Oosten van Engeland vertrekken. De zware
bommenwerpers van het type Wellington en
Hampden moeten het 2240 kilometer lange
parcours met een gemiddelde snelheid van 325
kilometer per uur afleggen. De bemanningen
van de vliegtuigen weten nog niet, wanneer
zij zullen moeten vertrekken. Dit zal eerst
vlak voor het vertrek worden bekend gemaakt
om de oefening zoo doeltreffend mogelijk te
maken.
DE RAMP VAN DE THETIS.
Het hof van onderzoek naar de ramp van
de Thetis heeft Maandag kapitein Hart ge-
hoord, den chef van den reddingsdienst van
de Mersy, die meedeelde, dat hij zich verzet
had tegen het plan van kapitein ter zee Ni
cholson om een gat te boren in den achter-
steven van de duikboot. Hij was bereid zulks
te doen op gezag van kolonel Nicholson, doch
wees alle verantwoordelijkheid ervoor van de
hand, omdat naar zijn meening de kansen op
welslagen een op honderd waren. Hij was
bang de duikboot geheel te verspelen. Zooals
men weet, is de duikboot, nadat een van de
lijnen, die men om het achterschip had ge-
bracht, nadat dit was omgezwaaid, gebroken
was, in de diepte gezonken zoodat dit plan,
het i plan, dat kolonel Oram uit de duikboot
mee naar de oppervlakte had gebracht
toch niet ten uitvoer is kunnen worden ge
bracht. Kapitein Bart merkte nog op, dat uit
het zinken van het achterschip blijkt, dat de
duikboot, toen het voorschip op den grond
steunde en het achterschip omhoog stak, nog
meer water moet hebben gemaakt. Trouwens,
Hart had opgemerkt, dat er van het oogen
blik, dat hij het eerst langszij van de duik
boot kwam, omstreeks acht uur 's ochtends,
voortdurend lucht uit de boot ontsnapte, van-
waar wist hij niet. Eerst dacht hij, dat het
was uit de Daviskamer, maar dat schijnt toch
niet het geval te zijn geweest.
Een van de advocaten stelde aan kapitein
Hart de vraag, of het niet wenschelijk was
om bij een duikproef van een duikboot te zor-
gen van den beginne af met het noodige ber-
gingsmateriaal aanwezig te zijn. De voorzitter
van het hof kwam hiertegen op. Men plaatst
ook geen staf van dokters en verplegers bij
een kanon dat zijn eerste schot lost, omdat
het weleens gebeurd is, dat zoo'n kanon uit
elkaar sprong.
Ook de man, die getracht had een mangat
in het achterschip open te maken, toen dit
nog boVen water uitstak, en die zich in een
gevaarlijke positie op het achterschip had be-
vonden, toen dit rondzwaaide, werd nog ge-
hoord en moest een compliment in ontvangst
nemen voor de onversehrokken wijze, waarop
hij getracht had de menschen van de duikboot
hulp te bieden. Hij deelde nog eens mede, dat
hij met hamerslagen getracht had verbinding
te krijgen met de menschen in de boot, doch
dat er op zijn seinen niet was geantwoord.
Wei had hij hooren hameren in de Thetis,
voordat Arnold en Shaw naar boven kwamen
en ook nog wel later, maar dat waren geen
seinen geweest. Ook had hij, nadat Arnold en
Shaw boven waren gekomen, nog een paar
keer luchtbellen op zien stijgen, maar zooals
men weet, is er niemand meer met het Davis
toestel boven gekomen.
OYER LEG INZAKE DANTZIG.
De optimisten hebben, schrijft de N. R. Crt.,
Dinsdag reden tot juichen gehad. Zij kunnen
meenen enkele duidelijke teekenen te zien, dat
om Dantzig geen oorlog zal worden ont-
ketend. Natuurlijk is hun waarde betrekke-
lijk, omdat zij met stemmingen samenhangen.
Maar het is altijd prettig van eenig optimisme
te kunnen getuigen.
In zijn verklaring betreffende Dantzig in
het Lagerhuis heeft Chamberlain reeds duide-
lijk gezinspeeld op de mogelijkheid van een
minnelijke schikking. Van Duitsche en Pool-
sche zijde is toen bekend gemaakt, dat er
geen sprake was van loopende onderhandelin-
gen. Dat kon zonder twrjfel juist zijn, maar
bewees op zichzelf niets. Het feit, dat geen
onderhandelingen hebben plaats gevonden wil
immers niet zeggen, dat die onderhandelingen
niet zullen plaats vinden. En daar gaat het
ten slotte maar om.
Na de rede van Chamberlain zijn er in
Polen en Duitschland geinspireerde persstem-
men opgegaan, welke op voorzichtige wijze
een pleidooi ten gunste van besprekingen
leverden. Op het eerste artikel van Poolsche
zijde heeft de Frankfurter Zeitung geant
woord en men zou kunnen zeggen, dat op deze
wijze een informeele discussie reeds begonnen
is Natuurlijk moet men zich deze eerste
discussie niet al te vriendelijk voorstellen,
maar er is toch een opmerkelijke toon te be-
luisteren. Weliswaar is de Frankfurter Zei
tung nooit zoo fel tegen Engeland geweest
als andere bladen, maar dat het blad den zoo
verguisden Chamberlain gelijk geeft, waar
deze zegt, dat een regeling van de Poolsch-
Duitsche betrekkingen slechts nuttig kan zijn
voor Dantzig, is opmerkelijk. En het treft
den lezer al evenzeer te lezen, dat het Pool
sche achterland voor Dantzig essentieel is
voor de ontwikkeling en dat het even belang-
rijk is, dat de Polen hun betrekkingen met
Duitschland regelen in een zoo vriendschap-
pelijk mogelijken geest. Het lot, zoo heet het
dan, heeft een moeilijk probleem tusschen
beide volken doen ontstaan. Dat klinkt dus
wel heel anders dan de felle bewoordingen
over mishandeling, waarmede men den laat
sten tijd bediend werd. Het lot is immers
iets, dat een soort toevalligheid in zich
draagt, iets waarvan men zou kunnen zeggen,
dat het nu ook weer niet heelemaal de schuld
van de Polen is (van Duitsch standpunt ge-
zien dan).'
Nu moet men weer niet meenen, dat de
partijen het eens zijn. Zij staan integendeel
nog even ver van elkaar. De Polen zeggen,
dat Dantzig Poolsch moet blijVen wat de in-
vloedssfeer betreft, de Duitschers daaren-
tegen stellen voorop, dat Polen iets op moet
geven, dat het ten onrechte in Versailles werd
toegekend." In de feitelijke situatie is dus
niets veranderd, maar de beide partijen spre
ken over elkaar in een wat beschaafder taal.
Hetgeen tegenwoordig ook al als winstpunt
wordt geboekt.
In ieder geVal heeft deze verandering van
toon ten zeerste de aandacht getrokken van
de in Berlijn wonende diplomaten en dezen
zijn daaruit ijlings de conclusie gaan trekken,
dat er kans op bemiddeling is. Hoe deze er
dan uit zou zien, is slechts het voorwerp van
gissingen, aan welker betrouwbaarheid moet
worden getwijfeld. Men krijgt wel den in-
druk, dat op de feiten vooruit wordt geloopen
als gevolg van een vlaag van optimisme. Im
mers, dat de Duitschers Dantzig slechts als
onderdeel van een grooter vraagstuk zien, is
niet van vandaag of gisteren. Dantzig is
slechts een bescheiden onderdeel, al is daar
dan de aandacht zoo sterk op gevallen.
'Intusschen zou Forster, als men de berich-
ten daaromtrent mag gelooven, met vreed-
zame instructies uit Berchtesgaden zijn terug
gekeerd. De bedoeling zou voorloopig het
zoeken naar een vreedzame oplossing zijn.
Als de Duitschers inderdaad zoeken naar een
minnelijke schikking, zou er veel voor te zeg
gen zijn, dat zij door verschillende maatrege-
len althans voorloopig de spanning wat ver-
minderen. De mensch is van nature niet ge-
neigd te onderhandelen, als hem een vuist on
der den neus geduwd wordt. Als men toch
niet van plan is in de eerste weken eenig ge-
wapend conflict te ontketenen -en dat is
men in Duitschland zeker niet dan kan
men gemakkelijk nog eens een poging wagen
met een vriendelijk gebaar. Mislukt dat, dan
is er reden te meer om de bevolking te over-
tuigen van de noodzakelijkheid van een andere
oplossing.
Overigens moet men niet meenen, dat deze
optimistische klanken ook met een vermin-
dering van de militaire voorbereidingen ge-
paard gaan. In Duitschland is men nu verder
dan in September, terwijl aan den anderen
kant de gezamelijke oefeningen van de Engel
sche en Fransche luchtmachten en het op-
roepen van reservisten in een grootere mate
dan tot dusverre het geval was ook maat-
regelen zijn van tot dusverre ongekenden om-
vang. Alleen in Dantzig zouden de maatrege-
len minder worden. Dat kan ook gemakke
lijk, omdat het daartoe slechts noodzakelijk
is wat beter te kijken. De Dantzigers ontken-
nen niet, dat er wapens gesmokkeld worden,
maar van de vele geagiteerde berichten van
de laatste weken, welke den lezer den indruk
moeten geven, dat Dantzig een en al militair
is, komt maar weinig met de waarheid over-
een. Betrouwbare waamemers rapporteeren,
dat de stemming in Dantzig zeer kalm is en
eerder gedrukt mag worden genoemd. Want
de Dantzigers voelen, dat zij als slachtoffer
nummer edn zullen fungeeren, als het ooit tot
veobten moeht komen. Daarentegen is de
stemming in Gdynia een ware oorlogsstem-
ming. In dit opzicht valt de zaak te vergelij-
ken met den toestand in Tsjecho-Slowakije in
het midden van het vorig jaar, toen de stem
ming bij de Sudetenduitschers ook allengs
stiller werd, terwijl de Tsjechen zich steeds
luider weerden. Men behoeft dus aan deze op-
gewonden stemming, welke uiteraard gepaard
gaat met een opgewonden berichtgeving, gee-
nerlei speciale beteekenis toe te kennen.
Wat minder rumoer is echter bijzonder
aangenaam en daarom doet de kalmeering
van de Duitsche conversatietoon weldadig aan.
Het groote publiek kan daardoor worden
teruggebracht van zijn oorlogspsychose. Men
heeft als het noodig mocht zijn, wat niet zeker
is, nog tijd genoeg om er weer in te komen.
WORDT HITLER STAATSPRESIDENT
VAN DANTZIG?
Havas meldt uil LondenDe diplomatieke
redacteur van de News Chronicle verklaart
uit gematigde en zeer goed ingelichte Duit
sche bron te hebben vernomen, dat Hitler zich
tot staatspresident van Dantzig zou kunnen
laten verkiezen.
Hij1 is reeds eerder eereburger der vrije stad
en het zou voor de Poolsche en ook voor
iedere andere regeering moeilijk zijn wat dan
ook te doen om deze verkiezing te verhinde-
ren.
Het conflict zou don veeleer op juridische
in plaats van op militaire basis worden ge
bracht.
Volgens den correspondent van het blad te
Warschau zou na het bezoek van Forster aan
Hitler binnenkort nieuwe kracht worden gezet
achter de eischen ten aanzien van Dantzig.
Drie decreten in voorbereiding
De Senaat van de vrije stad zou reeds de
drie volgende decreten voorbere'iden
!le. een proclamatie, waarin de wensch der
nat.-soc. en de bevolking van Dantzig wordt
tot uitdrukking gebracht bij het rijk te wor
den ingelijfd.
2e. Een decreet waarbij Hitler wordt ge-
vraagd de aansluiting van Dantzig bij, Oost-
Pruisen te verordenen onder den naam
,,Noordgouw".
3e. Een decreet, waarbij de Polen in Dant
zig al hun burgerrechten worden ontnomen
en waarbij uit de vrije stad alle Polen wor
den gezet, die er na 1900 zijn aangekomen.
Hitler zou deze verklaringen hebben goed-
gekeurd.
Dr. Wirz, lid van de nationaal-socialistische
commissie voor de volksgezondheid, heeft
eritiek geoefend op de ,,neiging van het
geheele Duitsche volk te veel te eten, in het
bijzonder vleesch en vet". Hij zeide: ,,Elke
Duitscher, die door onmatig eten bijdraagt tot
verbreeding van de kloof tusschen productie
en consumptie, brengt de behoorlijke voeding
van het geheele volk in gevaar. Voortdurend
te veel eten schaadt dus niet alleen de gezond-
heid, maar moet noodzakelijk een soort van
hoogverraad zijn."
CANDIDAAT IN DE NATUUR- EN
GENEESKUNDIGE WETENSCHAPPEN.
Aan de Universiteit te Gent is geslaagd
voor de tweede proef van candidaat in de
natuur- en geneeskundige wetenschappen met
onderscheiding de heer F. van den Bossche
te Terneuzen.
MULO-EXAMENS.
Bij de te Goes gehouden examens voor het
Mulo- diploma, slaagde voor het Aanvullings-
examen A. de Jonge te Zaamslag.
EINDEXAMEN M. T. S.
Te Heerlen slaagde voor het diploma M.T.S.,
afdeeling (Bouwkunde, de heer J. de Waal te
Hontenisse.
EXAMEN DIRECTE BELA STINGEN.
Bij het laatst gehouden examen voor adj.-
commies der Directe Belastingen enz., slaag-
den voor onderdeel I de heeren F. Blaas en
C. A. Hoi, beiden Rijksklerk ter inspectie
Directe Belastingen te Terneuzen.
Voor het geheele examen (I en H) slaagde
de heer C. Jongepier, Rijksklerk ten ontvang-
kantore te Terneuzen.
PONY MET KAR TE WATER.
Van morgen begon de pony gespannen
voor de kar van den kweeker gmallegange
alhier, staande bij het veilingsgebouw aan den
middenkanaalarm achterwaarts te deinzen en
dreigde daardoor te water te geraken. De
moeite die de begeleider en omstanders aan-
wenden om het dier voorwaarts te doen gaan
waren vergeefs, dit moest en zou het achter
waarts dcen, zoodat het met den met 700 Kg.
aardappelen en groenten beladen kar van het
talud gleed en in het kanaal terecht kwam.
Het dier zwom daarop met de kar achter zich
naar de overzijde van het kanaal en keerde
ook van daar weer naar deze zijde van het
kanaal terug. Mien is toen met een roeiboot
er bij gekomen en heeft de strengen los ge-
sneden, waardoor de pony van den wagen vrij
kwam en langs den trap voor de Klaassen-
straat op den kant kon worden geholpen.
Daama is ook de wagen met de lading op het
droge gehaald. Alles is dus met beschadiging
van het tuig afgeloopen.
ZEILJAOHTJE IN GEVAAR.
Maandagmiddag geraakte het zeiljachtje
,,Schuimkop" uit Woubrugge op de Wester-
schelde ter hoogte van Ellewoutsdijk, in groot
geVaar, doordat het roer brak.
De gebroeders Huijzen te Ellewoutsdijk
slaagden er in het scheepje behouden de
haven aldaar binnen te brengen. (De Z.)
SLAGERS V AKTENTOONSTELLIN G.
Maandag j.l. is hier aangevangen het exa
men voor de deelnemers aan den cursus voor
het Slagersvakonderwijls, ter verkrijging van
het diploma voor vakbekwaamheid ingevolge
de Vestigingswet voor het kleinbedrijf. De
commissie aohtte het, in verband met de pro
paganda voor het slagersbedrijf een goede ge
legenheid, de werkstukken der cursisten ten-
toon te stellen, terwijl deelnemers aan vroe-
gere cursussen in garneeren enz. waren uit-
genoodigd ter opluistering eveneens werk
stukken in te zenden. Deze tentoonstelling
werd gehouden in „Ons Huis" aan de Markt.
Bij de vroegere tentoonstellingen was reeds
gebleken, dat er in zake garneeren en dtalee-
ren op slagersgebied veel te bereiken valt.
Ook thans waren daar weer verschillende
werkstukken samengebracht, die er zeer appe
tijtelijk uitzagen en den vervaardigers alle eer
aandeden.
Bij de opening der tentoonstelling was o.m.
tegenwoordig een afvaardiging der Kamer
van Koophandel en Fabrieken, de keurings
veearts de heer Brons, en de voorzitter van
den Neutralen Bond van personeel in de Voe-
dingsbedrijven, de heer Holtrop.
De tentoonstelling werd namens de Com
missie van Bijstand voor het Slagersvakonder-
wijs, den heer Jac. van Es, geopend, die de
aanwezigen verwelkomde en het doel der
tentoonstelling uiteenzette.
Na hem werd van belangstelling in het hier
verrichtte werk betuigd door den heer H. van
der Zwaag, als vertegenwoordiger der Ver-
eeniging voor Slagersvakonderwijs te Utrecht.
De heer H. de Meijer, voorzitter der com
missie voor de uitvoering der Vestigingswet
uit de Kamer van Koophandel en Fabrieken,
heeft met belangstelling gezien, wat door de
slagers op het gebied van hun vak is verricht,
doch was in het bijzonder getroffen door den
collegialen omgang der vakgenooten. Zij be-
hooren ook in elkaar niet te zien concurren-
ten, doch collega's en door eendrachtig samen-
werken hun vak op hooger peil trachten te
brengen.
De heer Holtrop, die ten slotte het woord
verkreeg, had zich, toen hij met de gezellen
in de Voedingsbedrijven te Terneuzen con
tact kreeg, voorgesteld, dat hier een cursus
voor slagersvakopleiding behoorde te komen.
Hij was verrast, te vernemen, dat de patroons
hier reeds waren voorgegaan en door hun
initiatief cursussen voor vakopleiding zijn ge
houden. Het stond er in de laatste jaren met
het slagersbedrijf niet gunstig voor. Door de
Vestigingswet kan daarin verbetering komen,
maar bovendien zal er in het vak ook weder-
zijdsche waardeering moeten ontstaan tus
schen patroon en gezellen. Hij sprak zijn beste
Wenschen uit voor het welslagen der tentoon
stelling en van den cursus.
Hierop kon worden overgegaan tot het be-
zichtigen der tentoongestelde werkstukken.
Door de jury, bestaande uit de heeren Z.
van der Zwaag te Utrecht, Van Driessen te
Venlo en J. de Rijcke te Middelburg, werden
aan inzenders de volgende prijzen toegekend.
Groep I. Versch vleesch. le prijs H. Kras te
Sas van Gent; 2e prijs Jannis Marsilje; eerv.
vermelding Jac. van Es.
Groep H. Bereid vleesch. le pr. Jan Mar
silje; 2e pr. Jannis Marsilje; eerv. verm. Fr.
Rademakers.
Groep m. Sierwerk. le pr. E. Ivens te
Kloosterzande2e pr. H. Kras te Sas van
Gent.
Groep IV. Worstsoorten. le pr. H. Kras te
Sas van Gent; 2e pr. Jac. van Es; eerv. verm.
Firma E. A. IJsebaert en Emile Vael te St.
Jansteen.
De bekroonden bij wier naam geen woon-
plaats is vermeld, wonen te Terneuzen.
Het ministerie van Sociale Zaken heeft
goedgekeurd, dat verschillende werkkampen
gedurende Augustus worden opengesteld voor
oudere werkloozen. Het werkkamp te Chaam
zal van 31 Juli tot 21 October geopend1 zijn
voor jeugdige werkloozen van 16 tot 24 jaar
uit de Zuidelijke provincien. Jeugdige werk
loozen uit Zeeand moeten zich voor 28 Juli
melden bij den secretaris van het Provinciaal
Comite, den heer J. Dorier te Middelburg.
BETONNEN ZUILEN KEEREN DE ZEE.
Omtrent dit werk, een vinding van een
vroegeren stadgenoot, de heer L. G. van
Breen, schrijft de correspondent van het Han-
delsblad te Umuiden:
De havenhoofden van IJmuiden zijn in
zekeren zin zorgenkinderen van Waterstaat.
Deze ver in zee Stekende steenen gevaarten
staan voortdurend aan vernieling bloot, waar
bij alle elementen om strijd trachten dit men-
schenwerk te vernietigen. Iederen zomer
weer moeten uitgebreide en kostbare herstel-
lingen worden uitgevoerd. Thans wordt een
vinding van den technischen ambtenaar, de
heer L. G. van Breen, in practijk gebracht, die
ongetwijfeld in de toekomst een groote kosten-
besparing zal beteekenen.
Deze vinding bestaat uit een veel betere
beveiliging van de hoofden tegen het zeewater
door middel van geheel nieuwe bestortings-
blokken. Uitgaande van het standpunt, dat de
golfkracht moest worden gebroken stortte
men tot dusverre aan de buitenzijde van de
hoofden groote blokken beton, die schots en
scheef kwamen te liggen, op en over elkaar.
Ieder die wel eens op de havenhoofden gewan-
deld heeft kent deze fantastische betonstape-
lingen. Deze blokken-bestorting eischte
evenwel een geweldig onderhoud. Niet alleen
dat nu en dan een blok op of over het hoofd
werd geslagen, ook wanneer ze ongeveer op
hun plaats bleven moest het aantal steeds
worden aangevuld. De oorzaak hiervan was
de onregelmatigheid in de opstelling. De blok
ken werden niet „geplaatst", maar letterlijk
,,gestort"; het gevolg was, dat een aller-
minst aaneengesloten bescherming ontstond.
De zee ging bij storm hiertusschen op een
vreeselijke manier te keer, lichtte soms de
groote brokken liefst twintig ton zwaar
op en wierp ze weer tusschen de andere. Het
gevolg hiervan was, dat het eene betonblok
langs het andere schuurde en soms bleef van
een vierkant stuk slechts een eivormig afge-
slepen blokje over. Bovendien warrelde het
water het zand tusschen de steenen op, zoo
dat deze wegzakten; dikwijls ook sleurde
een golf een blok mee naar de diepte. En dan
spreken we nog niet eens van de schade welke
de betonblokken toebrachten aan de hoofden
zelf, wanneer ze daar met groote kracht
tegen aan gesmeten werden.
De heer Van Breen zocht dus naar een mid-
del om deze schadelijke invloeden te beperken
en kwam daarbij allereerst tot de conclu3ie,
dat de blokken zwaarder moesten worden en
een aaneengesloten verdediging dienden te
vormen. Hierbij stond hij echter al dadelijk
voor een groote moeilijkheid, want de stoom-
kranen, die de blokken op hun plaats moesten
brengen, hadden niet de capaciteiten om
zwaardere lasten te verplaatsen. Bovendien
is bun vlucht niet groot genoeg om ook op
eenigen afstand van het hoofd een regelmatige
rij te doen ontstaan. Aanschaffing van
nieuwe kranen zou tweemaal dertigduizend
gulden kosten!
Toen ontwierp de technische ambtenaar een
geheel nieuw systeem. De blokken die tot
dusverre op een plek in de duinen moesten
worden gegoten, zouden ter plaatse worden
gereed gemaakt. Een houten bekisting, zooals
gewoonlijk bij betonwerk gebruikt wordt, kon
men hier echter niet gebruiken. Het was
immers de bedoeling een aaneengesloten, on-
wrikbare rij blokken te krijgen en de tusschen-
ruimten moesten dus zoo volkomen mogelijk
worden opgevuld.
Bovendien was het moeilijk op den onregel-
matigen ondergrond van ten deele verzakte
rechthoekige blokken een bekisting neer te
zetten. De heer Van Breen nam hierom zijn
toevlucht tot een geweldigen juten zak als
vorm. Hierin moet de beton worden gegoten
waarna het blok rond werd en belangrijk
hooger dan de diameter groot was.
Een paar van deze betonnen zuilen stonden
reeds eenigen tijd tusschen de andere blokken
en daar ze goed bleken te voldoen is men
dezer dagen begormen den geheelen kop van de
Zuiderpier op deze wijze te voorzien. Een
hecht aaneengesloten rij krijgt men thans op
waarlijk ingenieuze wijze, dank zij de soepel
heid van den canvas-vorm. Op een kleinen
afstand van elkaar worden namelijk twee
,,pilaren" gegoten en zijn deze gereed, dan
wordt er tusschen een nieuwe zak gehangen.i
Deze zak kan echter door den weerstand aan
beide zijden niet tot haar voile breedte uit-
zetten en puilt daardoor om de reeds geplaat-
ste zuilen heen. Op deze wijze krijgt men een
buitengewoon hechte bestorting, die wanneer
zij eenmaal geheel gereed is een groote ver
betering zal beteekenen.
Het blijft namelijk niet bij een rij blokken
vlak langs de pieren, maar op dezelfde wijze
worden daarbuiten, iets lager, weer blokken
gegoten, die in elkaar en in de eerste rij grij-
pen. De golven krijgen dan een soort dijks-
beloop tegeno'ver zich, waarop zij dood moeten
loopen en dat niet te verwikken valt. Het
spreekt vanzelf, dat dit een kolossaal werk is.
Iedere ,,zak" beton heeft een gewicht van der-
tig ton, dus heel wat meer dan de oorspronke-
lijke blokken, die varieerden van tien tot
twintig ton. Bovendien is de verhouding van
hoogte en grondvlak veel gunstiger. Al raakt
een blok onderspoeld, dan nog zou het niet
opgetild kunnen worden, omdat het water een
te klein aangrijpingsvlak heeft in verhouding
tot het totale gewicht.
Groote besparing.
De door deze wijze van werken verkregen
besparing loopt in de duizenden, ook nog af-
gezien van de nieuwe kranen, die thans niet
behoeven te worden aangeschaft. Allerlei
zware hulpwerktuigen immers, die slechts en
kele weken per jaar werden gebruikt voor
het vervaardigen van de blokken op het werk-
terrein en voor het vervoer naar de hoofden,
kunnen nu vervallen. Speciaal voor de Noor-
derpipr telt dit zwaar, omdat het werkterrein
aan de zuidzijde ligt en dus locomtieven
betonblokken, etc. per schip naar den overkant
moesten worden gebracht. Allerlei minder
kostbare, maar niettemin bezwarende uit-
gaven voor onderhoud van kraansporen, af-
rastering van terrein, onderhoud van loodsen
e.d. vervallen thans eveneens. Hiertegenover
staat, dat het noodig zal zijn een speciaal voor
dit werk geconstrueerden betonmolen aan te
schaffen benevens de canvas zakken. Dit
valt echter in het niet tegenover de bespa-
ringen.
[Eenige kleine werkzaamheden zullen nog
verricht moeten worden voor beide hoofden
geheel van de nieuwe blokken kunnfen worden
Voorzien. Er liggen namelijk vrij wat oude
betonblokken tusschen de pieren; in den loop
der jaren zijn deze met stormweer als kiezel-
tjes opgenomen en aan de binnenzijde gede-
poneerd. Deze blokken belemmeren thans
het aanleggen van dekschuiten bij het hoofd.
Er zal trotyl aan te pas moeten komen om
deze obstakels uit den weg te ruimen. Aan
het werken met explosiemiddelen zijn we hier
echter al gewend geraakt.
Nadat de rumoerige zee geruimen tijd het
werken op de hoofden onmogelijk had ge
maakt, schiet men thans flink op. Dat moet
ook, want de zomer is maar kort en v6or de
herfst komt met z'n stormen moet een be
langrijk dee-1 van de hoofden voorzien wezen
van de nieuwe bestortingsblokken. Nadat
Neptunus vele jaren genoeglijk met de te
lichte blokken heeft kunnen kegelen krijgt hij
thans een muur voor zich, waarop hij voor
loopig zijn drietand wel bot zal stooten.
DR. J. C. REMIJNSE.
Het hoofdbestuur der Ned. Maatschappij
heeft benoemd tot bijzonder hoogleeraar in de
Sociale Geneeskunde aan de Utrechtsche uni
versiteit, Dr. J. C. Remijnse te Rotterdam.
J. C. Remijnse is geboren te Goes in 1878.
Hij bezocht het gymnasium te Middelburg en
studeerde van 1897 tot 1904 te Utrecht, waar
hij tot arts werd bevorderd. Reeds den len
Januari 1905 werd hij benoemd tot assistent
der heelkundige kliniek onder prof. Narath,
waarin hij1 werkzaam bleef tot 1919, terwijl
hij in 1914 onder prof. Lameris den titel van
professor had verkregen.
In 1910 vestigde hij zich tevens als practi-
seerend chirurg te Utrecht. Den len Novem
ber trad hij in dienst als heelmeester bij het
gemeentelijk ziekenhuis aan den Coolsingel te
Rotterdam, welke functie hij aan het eind van
dit jaar zal neerleggen. (De Z.)
GRIEKSOH SCHIP MET JOODSCHE
VLIJOHTELINGEN TE VLISSINGEN.
Het Grieksche onder Panameesche vlag
varende stoomschip ,,Dora" aan boord waar
van zich circa 500 Joodsche vluchtelingen be-
vinden, is, schrijft de Midd. Crt., Dinsdag-
morgen, komende van Antwerpen op de reede
van Vlissingen aangekomen, waar het schip
ten anker is gegaan om te wachten op orders.
Hoewel men beweert, dat het schip bestemd
is voor Siam, wordt daaraan weinig geloof ge-
schonken. Er hangt ook om dit schip met
zijn menschelijke lading een waas van geheim-
zinnigheid. Deze indruk werd bevestigd toen
wij naar het schip voeren om eens een kijkje
te nemen en zoo mogelijk contact met de op-
varenden te krijgen. Ter plaatse gearriveerd
zagen wij 't ruim 1600 ton metende schip
onder stoom liggen terwijl de bemanning, ge
holpen door de passagiers ijverig doende was
met het oefenen met de reddingbooten. Deze
oefeningen gingen vrij primitief in zijn werk.
Het kostte heel wat tijd en moeite om een
boot te strijken waarbij deze boot dan nog
niet eens met menschen was bezet. De red
dingbooten maakten allerminst een betrouw-
baren indruk. Zij waren geheel verveloos, zoo
dat men zich afvraagt hoe het moet gaan
wanneer het eens bar.re werkelijkheid mocht
worden.
Over het voor- en achterdek waren groote
zeilen gespannen en daaronder zagen wij de
Joodsche vluchtelingen bivakkeeren. Op het
voordek stonden eenige runderen, waamaast
eveneens in stroo, mannen en vrouwen door
elkaar krioelden.
Verschillende vrouwen waren bezig met het
dek schrobben, andere weer met eten schoon-
maken. Niet zoodra kreeg men echter de
fotografen op ons schip in zicht, of de vluch
telingen weken schuw terug en verborgen
zich.
Met ontzetting vraagt men zich af wat of
het lot van deze menschen thans zal zijn.
Tevergeefs hebben wij getracht eenig con
tact met bemanning of passagiers te krijgen.
Allen bewaarden het diepste stilzwijgen en
het werd ons duidelijk gemaakt, dat men aller
minst prijs op ons bezoek stelde.
Bovengenoemd schip had uit Amsterdam
298 Joodsche vluchtelingen en uit Antwerpen
165 aan boord.
Volgens een bericht in het ,,Handelsbl-ad"
zou het naar Bangkok vertrekken.
Met onze oudjes naar Knocke.
Reeds 9 maal heeft nu een jaarlijksohe tocht
met onze ouden van dagen plaats gehad en
van deze 9 autoreizen slaat Knocke met 5 op
zijn naam wel het record, daar ook gisteren
rond het middaguur in de Prins Hendrik-
straat weer alles startklaar stond voor een
nieuwe tocht daarheen.
En ook ditmaal had het startsein voor de
34 auto's, die deelnamen aan den „tour de
Knocke" plaats onder ideale weersomstandig-
heden. Daar ook de weg naar dit Belgische
