ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Steradent
Arabella de Verschrikkelijke
No. 9934
WOENSDAG 5 JULI 1939
79® Jaargang
Binnenland
Buitenland
HET BETERE ZEEPPOEDER VOOR SLECHTS 5 CENT
Feuilleton
EERSTE BLAD
REINIGT UW
DAGELIJKS IN
PRESTO, NEERLANDS
FABRIKAAT, IS VOOR
ELKE WAS PROBAAT
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Beigie en Amerika 2,-, overige lan den 2,35 per 3 maanden fr. per post -
bonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
fitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIENVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIfiNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de ui gave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAO-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, maken bekend, dat bet verzoek
van de STANDARD AMERIKAANSCHE
PETROLEUM OOMPAGNIE N.V.. gevestigd
te 's-Gravenbage, om op bet perceel kadastraal
bekend gemeente Terneuzen, Seetie G, no.
14461, gelegen aan den Benedenweg (Sluis-
kil), een petroleumbewaarplaats met aftap-
inrichting te mogen opricbten door hen is in-
gewilligd.
Terneuzen, den 3 Juli 1939.
Burgemeester en Wethouders voomoemd,
P. TELLEGEN, Burgemeester.
B. I. ZONNE VIJLLESecretaris.
DOE BLIJDE GEBEURTENIS IN HET
PRINSELI.JK GEZIN.
Het is volgens de Msb. zeer waarsphijnlgk
dat de te verwachten blijde gebeurtenis in het
Prinselijk gezin wederom ten paleizie Soest-
dijk zal plaats vinden.
De officieele viering van de geboorte van
de(n) nieuwe(n) Oranjetelg zal op de zelfde
wijze geschieden als die van de geboorte van
Prinses Beatrix.
In dien zin is een circulaire uitgegaan van
den voorzitter van den Ministerraad aan de
overige ministers, ter bekendmaking van de
onder hen ressorteerenlde instanties.
KONINKIAJKE GIFTEN.
Het nationaal comite ter herdenking van
Philips van Marnix van St. Aldegonde 1540
1940 heeft belangrijke bijdragen ontvangen
van H.M. de Koningin en van Prinses Juliana
en Prins Bernhard.
Prinses Juliana en Prins Bemhaiid b ebb en
een gift gescboniken voor de Zonnestraal-col-
lecte, welke Zaterdag a.s. te Den Haag wordt
gebouden.
DE KABINETSCRISIS.
Dr. H. Colijn is Dinsdagoc'itend door H.M.
de Koningin op den Ruigenhoek ontvangen.
Naar vernomen wordt, heeft Dr. Colijn de
voorzitters van de zes groote fractie uit de
Tweede Kamed uitgenoodigd voor een bespre-
king op hedenmiddag.
Uit dit berichf is af te leiden, meldt men
aan de N. R. Crt., dat de heer Colijn wenscht
te onderzoeken, of hij voor een nationaal ka-
binet op nog bree'dere basis dan die van 1933
1937 imtmers ook de voonzibter der s.-d.
fracitie is uitgenoodigd op de medewerking
der hierbij betrokken Tweede Kamerfracties
in den een of anderen vorim zou knnnen reke-
nen. Bovendien maakt men er in parlemen-
tairen kring uit op, dat de heer Colijn met
betrekking tot de werkloosheidsbestrijding
het punt van geschil tusschen de r.k. en de
overige leden van het demissionaire kabinet
zelfstandige denkbeelden heeft, voor welke,
ook al wijken zij van die van minister Romme
af, hij toch nog insteimming zoowel van r.k.
als van s.d. zijde niet geheel onmogelijk acht.
Anders ware de poging reeds bij voorbaat tot
mislukking gedoemd, want op zich zelf moet
het natuurlijk vreemd schijnen, dat een ge
schil met r.k. over de financieele gevolgen
van een bepaalde werkloosheidspolitiek zou
kunnen worden opgelost door er, behalVe r.k.
ook nog s.d. hij te betrekken.
In elk geval schijnen de informatorische
gesprekken, welke de heer Colijn totnogtoe
heeft gevoerd, hem niet de zekerheid te heb-
ben gegeven, dat het door hem te formeeren
kabinet voor een bepaald program een meer-
derheid in de volksvertegenwoondiging zou
hebben gevonden, welk program dan nu
Woerusdag in de bijeenikomst met de fractie-
voorzitters, ook op andere punten dan dat be-
treffende de werkloosheidsbestrijding, zal die-
nen te worden ontwikkeld. Personen, door
hem aangeizocht om in een zoodanig kabinet
zitting te nemen, zouden over de levensvat-
baarheiid daarvan er evenzoo over kunnen
denken en daarom beziwaar kunnen hebben
getmaakt can een zetel te aanvaarden, zoo dat
ree'ds dadelijk de samenstelling van een kabi
net den formateur groote moeilijkheden kan
hieiblbien bereid. De bespreking van Woensdag
zou daarom wellicht opk in dit opizicht den
weg kunnen effenen.
Met dat al worden de kansen op overeen-
stemming op een zoo breede basis of althans
op een basis welke vooraf reeds uitzicht
geeft op een meerderheid in de volksver
tegenwoordiging, niet groot geacht. De inter-
nationale toestand zal ongetwijfeld bij de
overwe'gingen een ro'l spelen, doch het is de
vraag, of die toestand reeds van dien aard
is, dat aan alle andere overwegingen dan die
betreffende de landsverdeidiging het zwijgen
kan worden opgelegd.
DR. A. ZIMMERMAN OVERLEDEN.
In den ouderdom van zeventig jaar is op
zijn buitenverfb'lijf aan den Boulevard te Velp,
waar hij juist was teruggekeerd, plotseling
overleden Dr. A. Zimmerman, oud-burgemees-
ter van Dordrecht en Rotterdam en ould-Vol-
kenbondssecretaris voor Oostenrijk.
Alfred Rudolf Zimmerman werd op 18 Ja-
nuari 1869 te Amsterdam geboren. Na het
gymnasium aldaar te hebhen doorloopen, stu-
deerde hij aan de universiteit te Deiden in de
reehts- en staafswetenschappen. In 1894 pro-
moveerde hij op een dissertatie ,,Over inter-
nationale arbitrage" tot doctor, waarna hij
gedurende twee jaren als commies werkzaam
was ter provinciale griffie van Zuid-Holland.
Van 1896 tot 1899 was dr. Zimmerman
gemeente-secretaris van Dordrecht en vervol-
gens tot 1906 burgemeester van deze stad. In
dat jaar volgde zijn benoeming tot burge
meester van Rotterdam, in welke gemeente
hrj tevens curator was der Ned. Handelshoo-
geschool. Rotterdam heeft aan Dr. Zimmer
man veel te danken. Hij nam. o.a. het initia-
tief tot den bouw van het nieuwe stadhuis,
tot een belangrijke uitbrelding der havenwer-
ken en tot den aanleg van villawijken, welke
het wonen in de Maasstad aantrekkelijk zou
den maken.
In 1921 werd Dr. Zimmerman afgevaardig-
de om NederJand te ventegenwoordigen op de
financieele conferentie te Bruss el. Kort daar-
op was hij bemi'ddelaar tusschen Oostenrijk
en Hongarrje inzake financieele geschillen.
Aian het einde van 1922 werd Dr. Zimmer
man benoemd tot commissaris-generaal van
den Volkenbond te Weenen, waar hij tot taak
had de Oostenrijksche financien te saneeren.
In April 1923, toen hij deze functie definitief
aanVaardde, vroeg hij teivens ontslag als bur
gemeester van Rotterdam.
In 1926 verviel dit ambt, daar de Volken-
bondstoemoeiingen met Oostenrijk in dat jaar
afliepen.
In 1927 vertrok Dr. Zimmerman naar Vera
Cruz, zulks als voonzitter van de Anglo-Mexi
can Claims-commission voor de regeling der
Engelsche aanspraken in Mexico, welke da-
teerden uit de jaren 19101920.
Als Nederlandsch afgevaardigde nam Dr.
Zimmerman daarop zitting in de controle-
eommissie der garantiestaten voor de Oos
tenrijksche opfoouiw^eening. In 1930 werd hij
benoemd tot voorzitter der Fransch-Zweed-
sche verzoeningscommissie. Van zijn hand
zijn o.a. publicaties verschenen over Ameri
ka, Italie en over ons land.
CREMATIE VAN LOUIS DAVIDS.
Maandagmiddag oah kwart voor drie heeft
Amsterdam afscheid genomen van een der
populairste kunstenaars van ons land: Louis
Davids werd naar Westerveld gebracht, waar
het stoffelijk oVerschot gecremeerd werd en
velen eenige duizenden waren naar de
Herman Gorterstraat gekomen om hij de wo-
ning van den overledene een laatsten eertoie-
digen groet te brengen.
Toen het stoffelijik overschot naar buiten
werld gedragen, viel een stilte onder de vele
belangstellenden.
In het sterfhuis waren vele bekende figuren
uit de tooneelwereld bijeengekomen.
StapVoets ging de stoet in de richting van
de Scheldestraat, waar een sneller tempo
werd inigezet. Via den Stadsschouwhurg, waar
een oogenblik halt werd gehoulden, reed de
stoet vervolgens naar Westerveld.
STERKE ACHTERUITGANG VAN DEN
NEDERLANDSCH—DUETSOHEN HANDEL
In de algemeene vergadering van de Neder-
landsche Kamer van Koophandel voor
Duitschland, gebouden te 's-Gravenhage,
hield Mr. A. E. D. von Saher een rede over
„Het Nederlandsche belang bij den handel met
Duitschland". Spr. merkte o.a het volgen-
de op:
Het verloop van de handelsrelatie tusschen
Nederland en Duitschland is van 1930 tot en
met 1938 zeer onbevredigend. In 1930 ver-
kocht Nederland voor 560 millioen mark naar
Duitschland, in 1938 voor 197 millioen mark.
In 1930 kooht Nederland in Duitschland voor
1.2 milliard, in 1938 voor 448 millioen.
De totale Duitsehe invoer is in waarde van
1930 tot 1938 van 10.4 op 5.4 milliard terug-
geloopen; de totale Duitsehe uitvoer van 12
tot 5.2 milliard. De totale invoer in Duitsch
land daalde met 48 die uit Nederland met
65 die uit O.-Indie met 49 De totale
uitivoer van Duitschland daalde met 56
die naar Nederland met 63 die naar O.-
Indie met 59
Van elke f 1000, welke Duitschland in het
buitenland voor den aankoop van goederen
besteedde, gaf het in het jaar 1930 f 54 in
Nederland uit en 25 in O.-Indie; in het jaar
1938 slechts f 36 in het rrjik in Europa en f 24
in N.-O.-Indie.
STEUN AAN GEMOBILISEERDE LAND-
EN TUINBOUWARBEIDERS VERZOCHT.
Het Koninklijk Ned. Landbouw-Com'ite, de
Ned. R.K. Boeren- en Tuindersbond, de Ned.
Chr. Boeren- en Tuindersbond en de Neder
landsche Tuindersbond doen een dringend be-
roep op alle werkgevers in ons Nederland
sche land- en tuinlbouwbedrijf om voor
-;4
tn busies van 50 en 9Q ct.
bij apothekers en drogisten
zoover dat in hun vermogen ligt in hun he-
drijf maatregelen te treffen, waardoor wordt
verkregen, dat hun onder de wapenen geroe-
pen arlbeiders ivoor zichzelf en hun gezin, zoo
weinig mogelijk nadeel zullen ondervinden
van het feit, dat zij in het belang van de
landsverdediging uit hun werkkring en uit
hun gezin zijn geroepen.
Zij doen een heroep op alle werkgevers in
het land- en tuinbouwbedrijf hun arbeiders
weer direct in dienst terug te nemen wan-
neer zij terugkeeren.
Zij sporen verder alle werkgevers aan, om
inldien eenigszins mogelijk de achterge-
bleven geizinnen een toeslag op de kostwin-
nensvergoeding te verstrekken.
BIJZONDERE FINANCIEELE HULP AAN
BOOM- EN BLOEMKWE EKERS
De minister van Economische Zaken heeft
besloten, aan de bij de Nederlandsche sier- J
teeltcentrale aangesloten kweekers van hloe-
misterij- en boomkweekerijgewassen, wier be- S
drrjf van de in December 1938 plaats gehad j
hebbende buitengewone strenge vorst zooda
nig te lijden heeft gehad, dat dientengevolge
de bestaansmogelij'kheid van dat bedrijf in
zeer ernstig gevaar is gebracht, financieele
hulp te verleenen tenein'de hen in hun moei-
lijkheden tegemOet te komen.
Onder leiding van den regeeiingscommissa-
ris voor de groenten-, fruit- en sierteelt wordt
hij de uitvoering van deze hulpverleening ge-
bruik gemaakt van de bemiddeling der com-
missies tot regeling van de vaste lasten in den
tuinbouw, bij welke commissies de gegadig-
den voor dezen bijzonderen steun zich in de
afgeloopen weken hebben kunnen aanmelden.
Vertwacht mag worden, dat aan hen, die naar
het oordeel der regeering voor deze regeling
in aanmerking komen, binnen korten trjd het
hun toegekende steunbedrag zal kunnen wor
den uitgekeerd.
BEN VROOLIJKE LIEFBESROMAN
van Berta Ruck.
Vertaald door TDO DE WITTE.
2) Vervolg.
Mlaar dit bleek een geheel verkeerde ma
noeuvre te zijn.
Ook de ouide Ames stond op, niet zoo vlug,
maar met een tergende beslistheid in elk van
zijn logge bewegingen.
..O nee, wat ga je nou beginnen, Squire",
zei hij, terwijl hrj den ander vertrouiwelijk
met zijn hand hij zijn adellijken elleboog nam.
,,Je gaat toch niet in je paperassen naar een
chequeboekje zoeken? Ik kreeg er ineens de
lucht van, toen ik je daar zag morrelen. Maar
laat dat gerust uit je lijf. Ik heb het noch op
woorden noch op klinkende munt voorzien.
Ik heb nou mijn zinnen eens op wat anders
gezet. Ik zit er zelf nog wat warmpjes bij.
Ik zal niet zeggen, dat ik heelemaal dezelfde
opvoeding heb genoten als jij, maar ik heb
duiten genoegd."
..Dan..." begon mr. Cattermole, wiens ge-
zicht plotseling ontstemming en besluiteloos-
heid verried. Hij trok zijn wenkbrauwen hoog
op en zijn stem klonk indien mogelijk nog iets
minder vriendelijk dan den laatsten keer.
,,Dan heeft u er wellicht geen bezwaar tegen
mij in kennis te stellen met de wijze, waarop
u zich mijn dank had voorgesteJd
,,Ik wou je juist hetzelfde zeggen, doch
jullie nemen iemand altijd den v/ind uit de
zeilen. Maar ik zal nu toch eens recht van
wal steken," antwoordde de winkelier, die in
eens al ztjn moeid bij elkaar vatte. ,,Je bent
zelf hoofd van een familie, Squire, en je be-
grrjpt dus, wat ik zeggen wil, als ik je ver-
tel, dat je een man van mijn leeftijd niet
beter kunt bedanken dan in zijn kinderen. Ik
heb niet zooveel kinderen als jrj, maar ik heb
er heel wat onkosten aan gehad. Ik had er
maar twee."
De agressieve toon was ineens uit zijn stem
verdiwenen, en wellicht zouden enkele men-
schen even ontroerd geiweest zijn door het
trillen van een zuivere gevoelssnaar, die in
elk vaderhart staat gespannen, hoe ontstemd
dit instrument ook moge zijn.
„Mijn jongen was de knapste leerling van
de parochie. Hij zou je kleine squire's den
wind van voren hebben gegeven op wat voor
school of college ze samen ook geweest
mochten zijn. Maar hij stierf juist nadat hrj
zijn toelatingsexamen had gedaan. Ik wilde
hem naar een groote school sturen. Ik wou
dat mijn Alf zou opgroeien tot datgene. waar
ik te oud voor was om het ooit nog te kun
nen worden... een heer."
Er hing even een akelige stilte. De Squire
voelde zich in het geheel niet op zijn gemak
door het invoeren van dezen nieuiwen noot en
kauWde op zijn grijze snor. De oude Ames
schraapte zijn keel. Toen ging hij verder.
,,Tsja. Ik moest hem missen... typhus...
Het mocht niet zijn... Ik bleef met mijn eenig
kind over. Want ik heb er nog een, wat je
natuurlijk wel weet. Die dochter van me."
Weer kwam er een trotsch in zijn oogen
liohten, en alsof iemand plotseling op het
groote pedaal had gedrukt nam zijn stem
den ouden luidruchtigen toon weer aan.
„Squire heb je mijn dochter wel eens ge-
zien? Tsjonge, dat is een meid! Mijn Ara
bella?"
,,Ara... ja, ja. Zeker, zeker," gaf de Squire
toe op een toon, alsof men hem naar den der-
den zoon van Toetankhamen had gevraagd.
Hij kreeg een flauw idee van een opzichtig
struisch meisje, met opvallend goudgeel haar,
dat verbazend luidruchtig was geweest in de
ververschingskraam van het zendingsfeest,
en hiervoor speciaal was aangezocht, (omdat
ze zoo bijzonder geschikt was om met de
,,gewone" parochianen om te gaan, had de
vrouw van den dominee gezegd) en die in de
kerk aan den anderen k&nt van het schip zat,
vlak tegenover de bank waar de familie
Cattermole, onder de verschillenlde herinne-
ringstafels van hun voorvaderen, den domi
nee aanhoorde. Pearl Cattermole had haar
den bijnaam gegeven van „het ontzettend
kind". Er kwamen al duidelijker en duide-
lijker herinneringen door het eenigszins ge-
sohokte brein van Pearl's vader, toen hrj ant-
woordide:
,,Ik geloof, dat ik miss Ames van gezicht
wel ken."
..Natuurlijk, natuurlijk," antwoordde de
oude Ames met veel zelfvoldoening. ,,Ieder-
een kent haar. Nou, dan zijn we er. Ik zou
willen, dat je haar eens wat van meer nabij
leerde kennen..."
„Hm?" antwoordde de Squire, die niet wist
hoe hij het haJd.
Maar de winkelier knikte hem eens aan-
moedigend toe.
,,Jij, Squire Cattermole, die niet weet, hoe
je mij bedanken zult, jij moet -van mijn doch
ter een ,,dame" maken."
„Hm
„Net zoo'n dame, als die dochters van je,"
legde mr. Ames uit en tot besluit van zijn
voorstel voegtde hij er nog aan toe: Daarom
kom ik jou en je vrouw eens persoonlijk uit-
noodigen om mijn Arabella bij je in huis te
nemen. om een echte dame van haar te
maken."
„Haar nemen?..." antwoordde de Squire
als een echo, en hrj had iets weg van een
clown, die zich ■verbazend veel moeite moet
geven om iets te snappen, wat de ander al
lang begrepen heeft. „Haar nemen... Waar
nemen
HITLER'S PLAATSVERVANGER
SPREEKT TE MANNHEIM.
Rijksminister Rudolf Hess, de plaatsver-
vanger van den Fiihrer, heeft ter gelegen-
heid vajr den gouwdag van den ,,Westwall" te
Mannheim een redevoering gehouden, waarin
hij o.m. zeide: nog nimmer is het Duitsehe
volk zoo aaneengesloten en zich zoo van zijn
kracht bewust geweest als thans. Duitsch
land is thans niet meer de speelbal van
vreemde mogendheden en van vreemde wille-
keur, dooh Duitschland is vrrj meester over
zijn vrije besluiten.
De strijd gaat volgens het buitenland niet
tegen het Duitsehe volk, doch slechts tegen
zijn leiding, tegen zijn politiek systeem.
Duitschland kent deze melodie. Uit Engelartd
hoort men, dat de veiligheid van Engeland
niet verminderd wordt door een vrij en vriend-
schappelijk Ierland, doch aanzienlijk ver-
sterkt, waarmede men wel zal bedoelen, dat
ook Duitschlands -veiligheid aanzienlijk groo-
ter zou zijn, wanneer Tsjechie in zijn ouden
vorm zou zijn hlijVen voortbestaan.
In hoeverre de Ieren zich vrij gevoelen en
hoe vriendschappelijk hun stemming tegen
over Engeland is, mag Engeland zelf beoor-
deelen, doch in Duitschland kan men gevoe-
gelijk betwijfelen, dat Engeland zich ook on-
metelijk veilig zou voelen, wanneer dat Ier
land uitgesproken tegen Engeland gerichte
pacten zou sluiten en wanneer het er tegelij-
kertijd geen twijfel over zou laten bestaan,
dat het de geschikte basis zou zijn voor alge
meene luchtaanvallen tegen Engeland, zooals
eens Tsjechie tegen Duitschland. In ieder ge
val gevoelt het Duitsehe volk zich veiliger bij
den tegenwoordigen toestand.
Voorts zeide Hess, dat het wereldjodendom
en de wereldVrijmetselarij er kennis van moe-
ten nemen, dat hun spel in Duitschland thans
ondubbelzinnig en definitief verloren is. De
omsingeling van Duitschland en Italie moet
zonder succes zijn, omdat de as sterker is dan
de krampachtig aaneengelijmde omsingelings-
Verdragen der andere mogendheden. Bij de an
deren loopen de staatsgedachten, de economi
sche beginselen en helangen uiteen, ze staan
zelfs tegenover elkander. Duitschland en Ita
lie echter hebhen geen tegenstrijdige belan-
gen, doch vormen een gemeenschappelijk af-
weerfront.
Het is geen toeval, aldus Hess, dat het de
zelfde aan het Jodendom en de vrijmetselarij
onderhoorige staten zijn, die voortdurend po-
gen het dappere volk in het Verre Oosten
Japan de eene moeilijkheid na de andere te
bereiden. De naties van den wereld-politieken
driehoek Rome—Tokio—Berlijn zijn uit voor-
zorg gewapend en gepantserd.
Ten slotte sprak Hess over den ..Westwall
waar volgens hem niemand doorheen kan
komen.
DE POOLSOHE STRIJDKRACHTEN.
Tegenover ide verpletterende strijdmacht van
het Duitsehe rijk kan wellicht geen land in
Europa zooveel mannen in het veld brengen
als Polen. Het verbijsterend hooge geboorte-
cijfer stelt Polen op de vijfde plaats in de rij
der groote legers, aldus schrrjft een speciale
correspondent van United Press te Warschau.
Polem's strijdmacht is slechts weinig klei-
ner dan de Duitsehe. Op een bevolking van
ongeveer 34 millioen kan Polen vier millioen
man in het veld brengen, zonder dat daaruit
eenig wezemlijk nadeel voor de nationale
volkshuishouding voortVloeit. Frankrijk
met 41 millioen inwoners kan dit aantal
niet bereiken; en Duitschland met 79 mil
lioen kan weliswaar meer mannen oproe-
pen, doch is bij lange na niet in staat, zoo
als Polen twee millioen man met volledige
dienstplicht-ople'iding op de been te brengen.
Het Poolsche leger is in de cerate plaats ge
schikt voor een ,,bewegings-oorlog", daar de
lange bochtige grenzen een loopgraven- of
fortenVebdediging voor langen duur ondenk-
baar maken. Het Poolsche leger is uiterst
moibiel en heeft een cavalarie, die wellicht de
beste van Europa is.
De normale sterkte is 300.000 man, doch op
dit oogenblik bevinden zich minstens een mil
lioen menschen meer onder de wapenen.
Het normale leger bestaat uit dertig infan-
terie-divisies. Duizenden daarvan verrichten
dag-in dag-uit einidelooze oefeningen in de
voorsteden van Warschau en den ganschen
nacht oefenen de zoeklichtafdeelingen met
hun moderne materiaal, den hemel boven de
stad aftastend met tallooze lichthundels.
Er zijn twee berg-divisies, dertig divisies
lichte- en tien zware artillerie, voortreffelijke
tankafdeelingen, waarvoor het materiaal in
eigen land vervaardigd is, voorts 40 regimen-
ten cavalerie en tien eskadrons verkenners.
De Poolsche cavalerie beschouwt men in
deskundige kringen als wellicht het beste en
,,Hier," zei Arabella's vader. „Hier in ,,De
Schuur". Je moet haar hier 'ns een beetje
met jullie laten meeleven" en hij gaf een
teeken naar de andere vertrekken van het
huis, dat geen twijfel overliet ,,als een
stuk van de familie zoogezegd."
,,Hier?..." De Squire moest zich gaweld
aandocn om zijn mond weer te sluiten. ,,Hier
Op ,,De Schuur"?"
Als in een nachtmerrie krwamen reeds de
gezichten van zijn vrouw en zijn dochters aan
hem voorbij. Zijn vrouw, die den laatsten tijd
meer dan ooit leed onder haar zenuwaanval-
len en zijn dochters, een drietal, dat op geen
enkele manier meer was te bevredigen. Daar-
na schoven tusschen de Squire en het van
zelfbewustzijn stralende zonsondergangsge-
zicht van den ouden Ames de schimmen van
zijn Eric, den modieusen, uiterst verfijnden
officier, en Basil, den knappen en intelligen-
ten student. Wat zouden die alien zeggen,
indien hij hun kwam voorstellen om Arabella
Ames, dat opzichtige ordinaire kind, in hun
faimiliekring op te rfemen Maar och, natuur
lijk, natuurlijk. het was alles geen emst. Dat
kon er niet mee bedoelld zijn. Was het Ames
werkelrjk ernst?
,,iZeker," zei Arabella's vader een beetje
gepikeerd. „Mijn dochter is een best kind en
een lief meisje en ik wil hebben dat ze van
alles geniet, wat ik haar maar kan geven. Ik
voel er niets voor om mijn dochter tot het
einde van haar leven als ae dochter van den
kruidenier te laten roridloopen; en ik wil nog
minder, dat ze met iemand uit mijn eigen
stand gaat trouwen. Mijn Arabella is een
beteren knnl waard als de zoontjes van
vriendjes van haar vader. En nou mot jij
dat eens voor 'elkaar zien te krijgen, Squire.
Jij mot voor mijn dochter eens een geschik-
ten vrijer zien op te scharrelen."
,.Maar werkelijk, beste Ames, ik zie heusch
niet in. op welke wijze ik haar daarin van
dienst zou kunnen zijn... ik zou niet weten,
wat voor hulp ik kan verleenen hij het huiwe-
lijk van uw dochter..."
,,Maar dat knn je wel degelijk, beste
vriend," antwoordde Ames in dezelfde aan-
spraak, die den Squire weer alle krachten
deed inspannen om zijn mond te sluiten. ,,Je
kunt eens uitkijken of ook zij niet eens een
kans krijgt, zooals je eigen dochters ook hun
kansen krijgen. Ik zie zoo dikwrjls van die
jonge snuiters op het kasteel, om wat te
schieten en te visschen en weet ik veel. Ja
man, ik hou dat allemaal genoeg in de gaten.
En die hebhen natuurlijk een oogje op je
dochters. Dat begrijp ik allemaal heel best,
als vader zijnde. Nou, laat ze tegelijkertijd
ook eens een oogje wagen aan mijn Arabella.
Ze is zoo lief als een plaatje en een hart van
goud en een beurs ook, zou ik zoo zeggen.
Maar toch zijn er wel een paar kleinigheden,
die ze van uw dochters misschien zou kunnen
leeren, geloof ik."
Hij verwaardigde zich dit alles met een
gliimlach toe te geven, terwijl mr. Cattermole
niets beters wist te doen dan verwonderd te
luisteren.
„Zoo moet ze bijvoorbeeld eens leeren, hoe
je zoo'n deftige visite met van die stijve
harken..."
„Die wat?" vroeg de Squire, maar Ames
hoorde het niet en ging verder:
een beetje dragelijk kunt bezighouden,
zonder je te vervelen of die rest aan het geeu-
wen te brengen. En dan wat voor spullen je
aan en uit moet trekken voor elk uur van
den dag en wat voor grimassen zijn voorge-
schheven als je in Buckingham Palace wordt
voorgesteld. Want je begrijpt wel, Squire,
dat dit een onderdeel van onze afspraak is.
Als ze eenmaal trouwt moet ze den volgenden
winter aan het hof worden voorgesteld. Als
ze trouiwt."
Hij herhaalde de woorden met veel nadruk,
alsof ze de sleutel waren van het geheele
geval. (Wordt vervolgd.)