ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
KiespU"
"AKKERftES
LORRIE
No. 9930
Feuilleton
MAANDAG 26 JUNI 1939
79® Jaargang
Smneniand
EERSTE BLAD
RACEBOOT VAN DEN PRINS AAN DE
SCHROEF BESCHADIGD.
Houdt Uw kunstgebit zuiver en rein
mt Ah i -I c a oa "ETaam ollron -mere
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen f 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post /1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
f 0,20.
ADVERTENTIENVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer
KLEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag ^oor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, OENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
HET PRINSELIJKE GEZIN OP SOESTDIJK
TERUG.
Zaterdagmiddag heeft Prinses Juliana met
Prinses Beatrix de reis op de „Piet Hein" be-
eindigd. Zij zijn om vier uur ten paleize Soest-
dijk teruggekeerd. Prins Bern-hard volgde
enkele uren later.
Prins Bernhard heeft Vrijdagmorgen een
bezoek gebracni. aan de jachthaven van de
Koninklijke roei- en zeilvereeniging ,,de Maas"
te Rotterdam.
Hij kwam met zijn raceboot van het te
Nieuwesluis lig-gende jaeht „Piet Hein" in de
Veerhaven.
Kort voor de jachthaven werd bereikt, kreeg
de motorboot schdde aan de schroef, vermoe-
delijk door stooten tegen ronddrijvend hout.
Terwijl personeel van „de Maas" zich met
de reparatie belastte, dronk de Prins een kopje
koffie in het restaurant van „de Maas".
Om half elf is de Prins met een directie-
boot van 'den Rotterdamschen Lloyd weer
vertrokken.
Later is de snelle motorboot van den Prins
naar de „Piet Hein" teruggebracht.
DE MOEILIJKHEDEN IN HET RABIN ET.
Naar aan de N. R. Crt. Zaterdag ter oore
kwam, is Zaterdag toch, in afwijking van wat
nog tot Donderdag het plan was, een buiten-
gewone ministerraad gehouden. Deze vond
Zaterdagmiddag plaats en was gewijd aan de
problemen in verband met het ontwerp-begroo-
ting voor 1940.
In parlementaire kring neemt men aan,
dat ook indien het tot een kabinetscrisis zou
komen, waaromtrent men op het oogenblik
nog in onzekerheid verkeert, een definitieve
beslissing te dien aanzien niet naar buiten
bekend zou worden, voordat minister Goseling
nog gelegenheid zou hebben gehad, zijn ver-
weer in de Kamer te voeren naar aanleiding
van de debatten over Oss.
Want indien een kabinetscrisis en een daar-
mede samenhangende ontslagaanvrage een feit
zou zijn, aleer de Minister van Justitie de vele
critische redevoeringen van de laatste dagen
had kunnen beantwoorden, zou hij zijn verde-
diging in demissionairen staat moeten voeren.
En nu ligt voor de hand, zoo hoorden we op-
merken, dat het ongewenscht en onjuist ware,
als hij zich in zulk een extra zwakke positie
zou hebben te verdedigen.
H. M. DE KONINGIN DANKT BRUSSEL.
Onze gezant te Brussel, Mr. B. Ph. Baron
van Harinxma thoe Slooten heeft aan Burge-
meester Max den volgeniden brief gericht:
,,Meneer de burgemeester,
Ingevolge de bevelen van H. M. de Koningin
heb ik de eer U alsmede het gemeentebestuur
en de bevolking van de stad Brussel, Hoogst-
derzelver vrienidelijken dank over te brengen
voor de luisterrrjke ontvangst, welke H. M. op
het grondgebied Uwer stad tijdens Hoogstder-
zelver bezoek aan Belgie, van 2326 Mei 1939
werd bereid.
H. M. heeft mij verzocht in het bijzonder
Hoogstderzelver dank te betuigen voor de
smaakvolle versiering der stad".
FR El1RA NT-RA ADSLED
„Ik blijf hervormd predikant en ik wordt
lid van den gemeenteraad", zeide Ds. Mr. L. C.
W. Ekering tijdens een vergadering van de
N.S.B.
Men weet, dat de kerkeraad der Ned. Her-
vormde Gemeente te Amsterdam dezer dagen
een motie heeft aangenomen, waarin het pre-
dikambt en het raadslidmaatschap onver-
eenigbaar worden verklaard. Blijkbaar laat
Ds. Ekering zich hierdoor niet weerhouden zit-
ting te nemen in den raad nu hij gekozen is
tot lid.
Hij sprak voorts nog over de mogelijkheid,
dat de Algemeene Synode der Ned. Herv. kerk
haar reglementen in dier voege zou wijzigen,
dat zij hem daardoor zou treffen. Maar, zeide
hij, die maatregel wordt dan toch pas over
vier jaar van kracht.
Het staat dus wel vast, dat Ds. Ekering
in den raad komt. Wat de kerkeraad nu doet
zal afgewacht moeten worden.
MEER STEMMEN UITGEBRAOHT DAN ER
KIEZERS WAREN.
Te Maarheeze (N.-Br.) kwamen uit een
stembus 5 biljetten meer, dan er waren uit-
gegeven. Welli-cht zal er een nieuwe verkie-
zing uitgeschreven moeten worden.
DE TOCHT MET DE „PIET HEIN".
Op den kruistocht met de ,,Piet Hein" heeft
het Prinselijk Paar Donderdag avond ook de
bevolking van Voome verrast. Het blanke
jacht voer het Voornsche kanaal binnen en
nam ligplaats aan de kade van Nieuwesluis.
Daar is ook geproviandeerd, doch, aange-
zien Nieuwesluis niet al het benoodigde kon
opleveren,. moest ook een en ander uit Brielle,
Rozenburg of Rotterdam ontboden worden
tegen Vrijdagmorgen.
Het is wel een teleurstelling voor de bevol
king geworden, dat de zangen of spreekkoren
niet het resultaat opleverden van die der be
volking van Walcheren, want men heeft Prin
ses Beatrix niet te zien gekregen. Des avonds
sliep zij al en ook den anderen morgen heeft
de bevolking, alvorens het jaoht den tocht
voortzette, alleen den Prins gezien, toen hij in
zijn raceboot stapte en in de richting Rotter
dam vertrok. Korten tijd daarna voer ook de
,,;Piet Hein" weg, om een eind van den wal
op de Brielsche Maas ligplaats te nemen.
Een ondernemende veerman ondernam toen
met zijn boot tochten naar de ,,Piet Hein".
En de deelnemers van enkele dier tochten heb
ben van het leven aan boor'd iets kunnen aan-
schouwen en Prinses Juliana, met de wuivende
kleine Beatrix op den aim kunnen toejuichen.
Toen Prins Bernhard met zijn gasten per
raceboot terugkwam is de ,,Piet Hein" ver
trokken.
DE BRUG VOOR GEWOON VERKEER
TE DORDRECHT GEOPEND.
Hetgeen door het wegrverkeer van Noord
naar Zuid v. v. in ons land reeds lang met
verlangen werd tegemoetgezien, de openstel-
ling van de brug voor gewoon verkeer te Dor
drecht, is nu jl. Zaterdag eindelijk een felt
geworden, en daarmede is aldaar voor het
passeeren der rivier een eind gekomen aan het
dikwijls wachten een in eindelooze rij van
auto's en andere voertuigen, die zich aan-
meldden om met het pontveer te worden over-
gezet. Na de voltooiing der Moerdijkbrug was
dit nog de laatste schakel die moest world en
gesmeed om Noord en Zuid te verbinden.
In tegenwoordigheid van vele genoodigden,
waarbij zich o.m. bevonden de secretaris-
generaal van het Ministerie van Waterstaat,
Mr. Spitzen; de directeur-generaal Ir. J. P.
van Vlissingen; Dr. Ir. L. R. Wentholt, hoofd-
ingenieur-directeur; oud-minister van Water
staat, Mr. P. J. Reymer, de oud-directeur-
generaal van het Departement van Water
staat, Ir. J. A. Ringers; Jhr. Mr. Dr. A. B.
G. M. van Rij-ckevorsel, Commissaris der
Koningin in Noord-Brabant, voorzitter van de
commissie van ovefleg voor de wagen; luite-
nant-generaal I. H. Reynders, chef van den
Generalen Staf; luitenant-generaal baron van
Voorst tot Voorst, commandant van het veld-
leger; vice-admiraal J. T. Fiirstner, chef van
den marinestaf; kolonel H. F. J. M. A. von
Frytag Drabbe, chef van het korps mariniers;
Jhr. Mr. Dr. H. A. van Karnebeek, commis
saris der Koningin in JJJuid-Hollandde voor-
zitters en griffiers vai; de beide Kamers der
Staten-Generaal evenals vele leden der
Kamers; leden van Gedeputeerde Staten en tal
van andere burgerlijke en militaire autori-
teiten.
Evenals de burgemeester van Rotterdam,
Mr. P. J. Oud, waren vele burgemeesters van
in de omgeving van Doi'drecht gelegen ge-
meenten aanwezig. De oud-burgemeester van
Dordrecht, Mr. A. Zimmerman, was eveneens
aanwezig, evenals zijn collega, de heer P. L.
de Gaay Fortman. Ook de Antwerpsche bur
gemeester, de heer C. Huysmans, was ver-
tegenwoordigd.
De brug met toebehooren bestaat in de
richting van Zwijndrecht naar Dordrecht uit
een ^gron'ddam, een betonviaduct, een stalen
viaduct, een vakwerkbrug, een beweegbare
brug, een betonviaduct en een gronddam. Het
viaduct is 536 meter lang.
Het stalen viaduct overspant met twee
openingen van ieder 33.60 meter den rivier-
oever en met een overspanning van 33.60
meter het gedeelte van de rivier in het ver-
lengde van de kleine draaibrug van de spoor-
brug. De vakwerkbrug overspant met openin
gen van 88.80 en 77 meter de eigenlijke rivier.
De beweegbare brug heeft een opening, welke
48 meter bedraagt. De brug bestaat uit twee
klappen, welke ieder van dit draaipunt af een
lengte hebben van 28 meter bij een breedte
tusschen de leuningen van 22 meter. De klap
pen worden ieder bewogen door middel van
twee electromotoren. Open en sluiten geschie-
den in ongeveer een minuut.
De totale lengte van de viaducten en brug
te Dordrecht, welke als een aansluitende
overbrugging kunnen worden beschouwd, be
draagt ongeveer 1260 meter, hetgeen dus lan-
ger is dan de verkeersbrug bij de Moerdijk.
De verzamelplaats der genoodigden bevon'd
zich aan de Zwijndrechtsche zijde. Van die
zijde kwam ook per auto de Minister van
Waterstaat, Mr. Dr. Ir. J. A. M. van Buuren,
welke, door den burgemeester van Zwijn'drecht
verwelkomd te zijn, naar de nieuwe brug reed.
Te 11 uur nam hij plaats op de voor de ge
opende klep der brug opgestelde cstrade, waar
hij een rede hield, waarin hij wees op de be-
langrijke verkeersverbinding waaraan in ons
land gewerkt wordt, en waarvan de thans vol-
tooide brug een zeer belangrijke schakel in het
rijkswegenplan uitmaakt, om'dat een groot ge
deelte van de provincien Noord- en Zuid-Hol-
land voor het verkeer naar en van Noord-Bra
bant, Zeeland en Belgie op deze brug is aan
gewezen. Hij sprak de hoop uit, dat het
groote werk dat thans voltooid is, zegenrijke
gevolgen moge hebben voor de gemeenschap,
zoowel in grooter als in kleiner kring.
Hierna verkreeg het woord de Commissaris
der Koningin in Zuid-Holland, Jhr. Mr. Dr.
Van Kamelbeek, die zijn voldoening uitsprak
over de voltooiing van dit werk, waarvan de
gevolgen en de beteekenis zich nauwelijks
laten overzien.
De Minister van Waterstaat begaf zich hier
na naar het brugwachtershuisje, van waaruit
de brug electrisch wordt bediend, om daar
door een druk op een knop de opstaande brug-
klep te doen dalen, en, na verloop van een
minuut, was het moment daar, waamaar vele
jaren door duizen'den met ongeduld is uitge-
zien.
Een opschrift op de brug riep de genoodig
den het ,,weikom in Dordrecht" toe en daar-
Door CHARLES GARVICE.
74) Vervolg.
Alsof er een sluier van het verleden was
weggerukt, zag Lorrie nu alles. Die lange be-
spre'kingen tusschen haar arme, gestorven
vader en Seymour; den doodangst, dien de
oude man te verduren had onder de pijniging
die Seymour hem in koelen bloede had doen
ondergaan. Zij zag alles; alle mazen van het
net, dat hij rondom haar ge woven had, wer-
den nu zichtbaar voor haar. Met een kreet
van 't diapste afgrijzen rukte ze haar arm uit
den zijne en week achteruit en klemde zich
aan den graaf vast, die beschermend zijn arm
om haar heensloeg en haar lieve woorden van
medelijden en sympathie toefluisterde.
„De mijn was de Whea Rose, mylord",
ging Leverick voort, ,,en die ging failliet,
maar meneer Melford had op het laatste
oogenblik zijn aandeelen verkocht. Hij verloor
wehswaar bijna alles wat hij erin gestoken
had, maar hij dacht, dat hij het geld wel be-
steed had. Hij kon natuurlijk niet vermoeden,
dat de mijn later zou blijken goed te zijn. De
mijn was ten slotte goed, mylord, maar het
nieuws kwam voor den armen doming te plot-
seling en het was zijn dood."
Lorrie bedekte haar gelaat met haar han-
den.
,,(En onze lieve jongedame was toen totaal
aan dien kerel overgeleverd, Dat is de heele
geschiedenis, mylord. Dat was de macht, die
hij over haar had maar ik heb haar vrij
gemaakt, mylord! Ik heb Gypsy gedood, my
lord; maar ik heb die lieve juffrouw gered
van een leven met dien schurk en en
door dagelijksche behandelmg met
In busjes van 50 en 90 c»
bij apothekers en dtogisten
op kwamen auto's aangereden om hen naar
het stadhuis te brengen, waar het gemeente
bestuur recipieerde.
De stad Dordrecht trok aanzienlijke baten
uit den veerdienst op Zwijndrecht, doch de
burgemeester, de heer Bleker, gaf in zijn rede
te kennen, dat het stadsbestuur met energie
zal trachten het verlies op de veergelden op
te vangen.
Na de ontvangst ten stadhuize waren de ge
noodigden door de Dordtsche Kamer van
Koophandel uitgenoodigd aan een maaltijd in
„Amerieains Blauwe Zaal". In zijn tafelrede
sprak deze als zijn meening uit, dat de indu-
striee-le en commercieele ligging van Dor
drecht, die thans nog verborgen zijn, door de
vaste verbinding met Noord en Zuid beter
naar voien zullen treden en een groot deel van
het district zich daardoor beter zal kunnen
ontwikkelen.
Na afloop van den maaltijd namen de gas-
ten der Kamer met andere genoodigden deel
aan een door het gemeentebestuur aangefcoden
boottocht.
Ter gelegenheid van de opening der brug is
voorts met medewerking van het gemeente
bestuur een feestweek georganiseerd, waar-
voor een amusementsterrein met verschillen-
de kermisvermakelijkheden zijn opgesteld.
OSS IN DE TWEEDE KAMER.
De behandeling van de zaak-Oss heeft de
Tweede Kamer Vrijdag den geheelen middag
beziggehouden. In een rustige sfeer hebben
nog zeven afgevaardigden het woord gevoerd,
dooh veel kon aan de afkeureride conclusie
der commissie niet meer worden toegevoegd.
De meeste sprekers wenschten maatregelen
tegen den Bosschen procureur-generaal.
Het c.-h. lid mevrouw MackayKatz rafel-
de in een scherpzinnig juridis-ch betoog alle
zaken, op grond waarvan de Minister heeft
gemeend aan de brigade der marechaussee te
Oss tijdelijk de opsporingsbevoegdheid te moe
ten ontzeggen, uiteen en kwam daarbij tot de
conclusie, dat de marechaussee geenszins de
rechtszekerheid hebben in gevaar gebracht,
dat de Minister de rechtszekerheid door zijn
maatregel niet heeft bevorderd en dat hij: het
gezag niet krachtig en evenwichtig heeft ge-
handhaafd. Na haar rede werd mevrouw
Mackay van verschillende zrjden de hand ge-
drukt.
De heer Rost van Tonningen (n.s..b.) wijdde
vooral veel aandacht aan de zaak van de beide
geestelij-ken, waaivan hij zeide, dat de com
missie daar met groote oppervlakkigheid over-
heengegleden is. Hij eischte o.m. het aftreden
van Minister Goseling en den Bosschen procu
reur-generaal.
Maatregelen tegen dezen laatste werden
door de meeste sprekers gewenscht.
De heer Van Houten (c.d.u.) noemde dezen
magistraat den boozen genius van den Minis
ter.
De heer Kersten (staatkundiig geref.) zeide
door het rapport in zijn meening versterkt te
zijn, dat men door dezen maatregel de politie
duidelijk wilde maken, dat de katholieke gees-
telijken onder Roomsch recht leven en niet
onder Nederlandsch recht.
De heer Joekes (v.-d.) was van oordeel, dat
de door den Minister genomen maatregel wel
zeer bijzonder was, doch meende, dat er wel
eens aanleiding was remmend op te treden.
Ook hij meende, dat de procureur-generaal te
's Hertogenibosch bezwaarlijk op dezen post
kon worden gehandhaafd.
Zoo dacht ook het liberale lid de heer Biere-
ma er over, die zeide, zich niet te kunnen
voorstellen, dat de Minister biji aanneming van
de conclusie zou aanblijven.
De heer Van Houten uitte als zijn meening,
dat, wanneer de Minister niettemin aanbleef,
een motie van wantrouwen zou moeten volgen
of afstemming van de justitiebegrooting.
De laatste spreker was de heer Albarda
(s.-d.), die de houding van de katholieke .poli-
tici en pers in deze betreurde, evenals het feit,
dat de commissie in haar oordeel niet homo-
geen heeft kunnen zijn. Hij verklaar-de zich
Hij zweeg plotseling en draaide wild sta-
rend in het rond.
Lady Farnham uitte een waarschuwenden
kreet en Guy haastte zich naar hem toe en
ving hem op, terwijl hij juist voorover in den
stoel viel.
De inspanning was te groot geweest voor
den man en hij was bewusteloos geworden.
Guy beide en droeg Gillow op om voor hem
te zorgen, terwijl hij een van de bedienden
naar den dokter stuurde. In de verwarring,
die nu volgde, dacht niemand meer aan Sey
mour Melford. Ieders aandacht was gevestigd
geweest op de voornaamste persoon in die
vreemde historie op Lorrie zelf.
Nog met den arm van den graaf om zich
heen, hield zij haar gelaat op zijn borst ver
borgen en snikte zachtjes.
Seymour Melford stond haar met over
elkaar geslagen armen aan te kijken, met een
blik op zijn gelaat, die vreeselijk was van
diepe wanhoop en machtelooze woede. Ten-
slotte beiwoog hij zich, deed een stap naar
haar toe en opende zijn lippen.
Lorrie', zei hij heesch, Lorrie
Met een rilling hied: Lorrie haar hoofd op en
zag hem v'lak in het gelaat.
lEen oogenblik keek hij in het gezichtje, dat
hem vol afgrijzen en diepe minachting aan-
zag, toen keerde hij zich om en ging naar de
deur. Hier bleef hij echter even staan, alsof
zijn slechte geest nog een laatste poging deed
en terwijl hij naar Guy staarde, zei hij: ,,Lord
Kendale, u en ik hebben nog iets af te reke-
nen. U denkt, dat u gewonnen hebt
Diana stond op, legde haar hand op zijn arm
en beduid-de hem te zwijgen, toen zag ze min-
achtend gliimlachend rond.
Gewonnen! gewonnen!" zei ze spottend,
,,wat gewonnen? Waarde lord Latcham, ik
feliciteer mijn broer, dat hij uit de klauwen
van uw lieve Lorrie ontsnapt is en ik feliciteer
lord Kendale, dat hij er eindelijk in geslaagd
is zijn geliefde bedelares te winnen, die hem
in zijn armoedzaaiersbestaan kan troosten.
Het zal van beide kanten een passend huwe-
lijk zijn. Lord Kendale, we zullen elkaar weer
ontmoeten bij den venkoop van Latcham
Court!" "'-S"
En met een spottend lachje legde zij haar
arm in dien van Seymour en leidde hem de
kamer uit. En toen zij de deur achter zich
lieten dichtvallen, was het, alsof er een groote
last, een al te zware last van alle aanwezigen
was afgewenteld.
Plotseling verbrak de grafstem van lady
Collop de stilte.
.JHet pad der zondaren is moeilij-k", riep zij
uit.
En dit was misschien de verstandigste op-
merking, die zij ooit gemaakt had.
HOOiFDSTUK XXXI.
Brie dagen waren voorbijgegaan sinds het
vertrek van Diana en Seymour Melford en
Lorrie was nog steeds op Famham 'Hall. De
Latchams waren naar de Court teruggegaan
en lady Collop was naar Londen terugge
keerd om haar ,,plichten" waar te nemen.
Lorrie had aangeboden met haar mee te gaan,
maar lady Famham wilde er niet van hoo-
ren. Zij had een groote genegenheid voor Lor
rie opgevat en drong er op aan, dat ze op de
Hall zou blijven logeeren, tenminste voor het
oogenblik.
„Ik dacht, dat u maar al te blij zou zijn ons
allemaal kwijt te raken, mij vooral. We heb
ben u zooveel moeite veroorzaakt," merkte
Lorrie op, maar de oude dame had gelachen
en haar hoofd geschud.
„Last, kin-dliefOnzin! Ik heb me geamu-
seerd! Zoo'n sensatie als de Melfords komt
maar een keer in het leven van een mensch
voor en wanneer ik bedenk, dat ik er ook een
gering aandeel in heb gehad om je van dat
en landpijn overvallen U meest-
al onverwachls. Zorg daarom
steeds "AKKERTJES" in huis
te hebben. Ze helpen U direct.
Ingez. Med.
het recht voor te behouden, wanneer de Minis
ter nieuwe feiten naar voren brenigt, schorsing
van de behandeling te vragen om deze rustig
te overdenken. Hij hoopte, dat Minister Gose
ling alsnog zijn fouten zou erkennen.
Dinsdagmiddag zal Minister Goseling het
woord voeren.
VERBOD AAN PERSONEEL P.T.T. VOOR
BEPAALDE ORGAN IS.ATI ES.
Aan het personeel van het Staatsbedrijf der
P.T.T. is het in het vervolg verboden verbin-
tenissen aan te gaan bij den Vrijwilligen
Landstorm, de Burgerwachten, het Roode
Kruis, de gemeentelijke luchtbeschermings-
diensten, e.d. zonder toestemming van het be-
trokken hoofd van dienst, op grond dat in
tijden van oorlog, oorlogsgevaar en andere
buitengewone omstandigheden aan dat per
soneel de hoogste eischen worden gesteld en
dit bezwaarlijk gemist kan worden.
(N. R. Crt.)
STEEDS WEER VERBINDEND-
VERKLARIN GEN.
De bedrijfsraad voor het steen-, kunststeen-
en houtgranietbedrijf heeft ingediend een ver-
zoek tot verbdndendverklarinig van bepalingen
van de landelijke collectieve arbeidsovereen-
komst voor dat bedrijf.
EEN RIJDEND POSTIKANTOOR.
Service van de P. T. T.
Een positkantoor, dat naar het publiek toe-
komt, inplaats dat de gebmikers naar het
P.T.T.-kantoor stappen, zal, meldt de H. Crt.,
binnenkort werkelijkheid worden.
Men zal dan een auto-postkantoor aantref-
fen op weg naar plaatsen, waar in verband
met wedstrijden, tentoonstellingen, meetings
e.a., veel menschen worden verwacht.
Op 1 Jul! a.s. zal het eerste auto-postkan
toor in Nederland zijn debuut maken te Assen.
Op dien dag zullen n.l. op het circuit van
Drente de jaarlijksche T.T.-races worden ge
houden. Als ware het uit den grond gestampt,
zal daar dan plotseling een volledig postkan-
toor verrijzen, dat ongetwijfeld voor zeer velen
een uitkomst zal blijken te zijn.
Het auto-postkantoor bestaat uit twee dee-
len: een tractor en een oplegger. De aanhang-
wagen is 9% M. lang. Het kantoor zelf is
zeer practisch ingericht. Aan de voorzijde van
den wagen zijn een achttal schrijftafels, welke
uitschuifbaar zijn, zoodat de juist gekochte
briefkaarten daar geschreven kunnen worden,
of de telegramformulderen kunnen worden in-
gevuld. Deze schrijftafels worden in de
avonduren indirect verlicht, terwijl een groot
scherm den bezoekers bij regen beschutting
biedt. Aan een der lengtezijden bevinden zich
naast elkander drie loketten voor het publiek.
Aan de loketzijde bevindt zich voorts nog een
brievenbus. Aan de achterzijde van den wagen
bevinden zich drie geluiddichte telefooncellen,
welke bediend worden door een telefoonpost,
welke binnen in den wagen is aangebracht.
Voor deze cellen wordt, als het kantoor voor
gebruik in gereedheid wordt gebrafcht, een
bordesje gemaakt. Aan de tweede lengtezijde
van den wagen treft men een briefkaarten- en
twee postizegel-automaten aan, terwijl eenige
ramen van veiligheidsglas het daglicht in het
kantoor doorlaten. Voor ieder loket staat een
stoel en tafel, voorts een stempeltafel, 2 zak-
vreeselijke jongmensch te bevrijden, dan voel
ik me, alsof ik een heldhaftige daad heb ver-
ri-cht. Neen, als je niet genoeg hebt van een
vervelende oude vrouw, blijf dan hier bij me.
Ik wil weer kleur op je wangen zien; i!k ge-
loof, dat er een klein begin van is vanmorgen.
Trou/wens, ik heb een kleine verrassing voor
je neen, ik zal je niet vertellen wat bet is;
je moet wachten."
Ze hoefde niet lang te wachten, want toen
ze het salon om vijf uur binnenkwam, om thee
te drinken, stonden twee personen, die naast
lady Farnham zaten, op en kwamen naar
haar toe en met een kreet van vreugde en
welkom zag ze Jack en Greta voor zich
staan.
,,0 lady Farnham!" zei ze half lachend,
half schreiend, ,,wat lief van u."
Onzin kind! Vooruit, ik zal jullie alleen
laten, dan kan je thee voor hen schenken en
samen eens duchtig praten. Ik heb hun de
wonderlijke dingen die hier gebeurd zijn al
verteld. Beste jongen, ik hoop, dat je een
oude vrouw haar familiariteit niet kwalijk
wilt nemen
,,iHeelemaal niet", zei Jack, terwijl hij
bloosde als een schooljongen, ,,u moogt me
precies noemen, zooals u wilt, lady Farnham."
,,Goed, dan zal het Jack zijn. Wel Jack, je
bent de eenige heer in uw huis, je moet zor
gen, dat je je hier thuis voelt. Lorrie, zorg
goed voor hen!" en ze ging heen.
,,Ben je het werkelijk!" riep Lorrie uit, ter
wijl ze Greta weer omhelsde. ,,Dat was dus
haar verrassing! O Greta, zij is de liefste, aar-
digste oude dame, die ik ooit heb gezien! Wat
zie je er goed uit! En Jack ook! Het valt me
mee, dat het leger je missen kon, Jack."
,,Dat is goed, plaag maar!" zei hij glim-
lachend. ,,Waarachtig, ik geloof, dat ik je pla-
gerijen bepaald gemist heb. Ja, ik heb een
week verlof en hier ben ik. Maar goeie hemel
Lorrie, dat is ook een aardig zoodje geweest!
Phoe! En Seymour Melford is dus gesnapt,
hd? Ik zou het hebben kunnen vermoeden,
als ik maar hersens had, maar ik heb niet
meer hersens dan een gekookte kreeft. En
Diana ook al! En waar is Guy, die goeie,
ouwe Guy? Arme kerel! Die verkoop van
Latcham zal het hart van zijn vader breken,
he?"
,,Jack", zei Greta veelbeteekenend, ,,lady
Farnham zei, dat je je moest voelen of je
thuis was en het verstandigste wat je kunt
doen is jezelf gaan kleeden voor het diner."
,,Best hoor", zei hij opgeruimd, ,,een goeie
verstaander heeft maar een half woord noo-
dig. Jullie willen me natuurlijk kwijt zijn.
Geef me nog een kus Lorrie en kop op!"
en terwijl hij haar half en half heen en weer
schudde en haar omhelsde, ging hij de kamer
uit.
De twee meisjes zaten met de armen om
elkaar heengeslagen te praten tot de bel ging
om zich te kleederx voor het diner. Toen zei
Lorrie, a'lsof de zaak verder als afgedaan
wilde beschouwen:
,,Jij bent gelukkig in je werk, waarom zou
ik dat niet kunnen zijn, Greta? Er is maar
een ding dat ik kan onderwijzen, en dat is
muziek. Ik zal muziekleerares op de een of
andere kostschool worden. Het mag misschien
niet zoo onaangenaam zijn maar, vervolgde zij1
lachend, ,,erger dan Manchester Square en de
Chicikeraboos kan het toch niet zijn."
Greta zei niets, maar trok Lorrie naar zich
toe en kuste haar hartelijk.
Het was een gezellige avond op de Hall,
want Jack was in zijn vroolijkste humeur en
lady Farnham, die vaiT jonge menschen hield,
lachte om zijn grappen en zijn beschrijvingen
van het leven in -de barakken en zelfs Lorrie
■ontwaa-kte nu en dan uit haar verstrooide bui
en luisterde glimlachend.
(Wordt vervolgd.)