FIRMA P
J. VAN DE SANDE
NOORDSTRAAT
TELEFOON 25
1939
TERNEUZEN
Meest gesorteerd Magazijn van
Onze Staalboeken bevatten een keurcollectie van Behangselpapieren met bijpassende Randen, tegen ONGEKEND LAGE PRIJZEN
STAALBOEKEN WORDEN GAARNE TER INZAGE GEZONDEN
it..* PlftKMEEl, „.r h.t mk.ibmp, m.t M 9.,„a ,e„ prima ()na( Ja j(
RoHpp^Rafa'i'n S"hf,P!P!8r .S,f00Cart0n Deurzink - Viltpapier - Afwaschbare Tegeltjes
iaf0ndpap,er Loodglaspapier (Vitrauphanie) - Bahanglinnens - Oubbel vertirde Spijkertjes
GEMEENTERAAD VAN
SAS VAN GENT.
Ook wij voel-en wel, waar de krachten schui-
len, dikkels daar, waar-wij ze perbeeren
ce ontkennen! (We verleenen ommers zoo
geren eereteekenen veur de bravemiddel-
matigheid
Maar den Knots.
Ik zee van 'm: vrinden had ie weinig. Ik
denk: den Knots had ze nie noodig. De mees-
ten vrinden toeh, zijn sporten om langs om-
hoog te klauteren! Den Knots was van 't
soort, dat zijnen eigen ladder timmert.
Eenen vrind had ie: de Bie. Ge kent'm
den ,,-Secretaris van den Fielp, in de feest-
commissies. Op Ulvenhout had de Bie weinig
last. Ze waren daar aan 'm gew-end. Ze
zagen z'n gebreken nie meer, lijk 'n getrouwd
spanneke malkaars .kalen kop of moeder-
ylek nie meer ziet; ja, lijk g'oew eigen wel
'ns stomverwondert over den vent, die z'n
knappe wefke in den steek laat veur 'n onoog-
lij.k merakel! 'Nen mensch went aan alles; er
aanverdden Uchtten hun petje^etfs'Sveur tl™^a"8'en Knots d'e knuisten al had gelikt...
den kwal, waarvan ge nie altij percies wit,
waaraan ge 't verdiend hebt, maar dat wel
goed zal zijn en veurbijgaan. 't Boerenvolk
is geduldig, ldjdzaam en te veul begaan mee
z'n akkers, om andere dingen veul aandacht
te geven, want ik zee al: dieen roofridder"
was wel wat laat geboren!
Ondertusschen wierden deuzen tiep z'n wan-
daden seerjeuzer, oew kiepen reed ie te plet-
ter mee z n auto, oewen hond schoot ie neer
als die 'm nie beviel en oew land was, zoo-
noodig, zijn jachtgebied. Smokkelen dee ie
ook, maar daar hadden wij gin last van.
Alleen de kleine smokkelerkes, die hij den
commiezen aanwees
Den Knots wierd zeuventien, achttien twin-
tig jaar.
Ook hij kwam van al die dingen op de
deu, eigenschap koat veal il." I dan de n.eee-
leed dikkels.
Hier wisten ze dat van Fonske, die altij in
't dorp veromkwam mee de woorden: Wij
hebben weer zoo lekker gevochten! Den Knots
sloeg 'n heel elftai tot mosterd terwijl ik op
z'n fiets paste!"
„Hoe kwam dat zoo, Fonske
,,Ze wilden ons- uitschelden en ge wit:
daar kan den Knots nie teugen!"
Fonske was den Knots z'nen eenigen kame-
raad op school. De anderen mochten 'm wel,
maar hij gong ze uit den weg, zoude gezeed
hebben. 't Liefst was ie alleen. Dwaalde
deur de bosschen, over de hei, lee daar heele
middagen in de zon, te knaauwen op 'nen
spriet.
Hij was erg op-z'n-eigen. Daar wierd wei-
nog op 'm gelet. 't Eenige lichtje dat op'm viel,
was nou en dan zoo'n vertessel van Fonske
en dan wierd daar, vaneigens, meer naar
geluisterd mee 'n bietje lazier om Fonskes
gezwets, ,,wij hebben weer zoo lekker ge
vochten", dan om iets anders!
Eenen k-eer was den Knots 'ns bij ons thuis.
Den Dre had 'm meegebrocht. 't Waren toen
gastjes van 'n jaar of dertien. Den Knots
had donker, stekelig haar en lichtkleurige
oogen. ,,Langzame" oogen, zou ik willen zeg-
gen; hij keek oe nie rap aan, maar hij sloeg
ons, want den Knots scherrelde altij
nog veul op z'n eentje in den buiten. Of ie
ook smokkelde, mag ik nie zeggen, maar me
dunkt: hij was er veur in staat. iSterk, on-
verschrokken, hij kende de wegels beter dan
eenen commies of heel de marechaussee bij
malkaar en daarbij was ie opgegroeid tot
eenen stillen maar ontembaren kearel, die
veur niks uit den weg gong, dus zekers nie
veur 'n kruiskeslijn op 'n landkaart.
Maar ik zeg: ik weet 't nie zeker, want ze
hebben 'm nooit gevat.
Wel weet ik, dat ie op 'nen Zondag aange-
beld hee aan t groote huis van dien ,,roof'rid-
der". Dat wij den roofridder daarna in gin
weken meer gezien hebben enin gin
jaren last meer van 'm hebben g'ad!
Maarook: den Knots was verdwenen.
En niemand wist waar naar toe.
In den beginne wierd er veul gemonkeld.
Over de verdwijning van den Knots, over z'n
bezoek aan 't „groote huis" van te voren.
Iemand had 'm daar zien aanbellen en binnen-
gaan. Verder niks! Maar da's op 'n durp
genogtDaar blijft weinig verbor^en
Alleenwat had den Knots mee dieen
roofridder uitgevoerd in z'nen eigen ,,burcht"
Want dieen kearle was veranderd! Ineens?
En waar was den Knots gebleven
Z'n ouwers wisten 't evenmin. En z'n moe-
Toen
Toen gebeurde er op 'nen dag 'n ongeluk.
Den Knots wierd aangerejen mee de auto van
zijnen vrind den roofridder".
„En 'n tragische bijzonderheid is", zoo
schreef de krant: „dat het ongeluk gebeuren
nicest door een goed vriend van den het slacht-
offer."
Ja, amico, dat was zekers tragisch, dat ze...
vrinden" waren geworden.
Ik heb den Knots echter alweer bij z'n moe-
der veur't raam zien zitten. Wat grijzer nog
wat bleaker, wat peinzender.
Wij op 't durp, wij, zijn veul gaa-n begrijpen
Van dieen Zondagmiddag van twintig jaren
her. Van den Knots zijn onverschilligheid,
lijk wij 'm al die jaren oordeelden. Maar
bovenal hebben we begrepen, wat de Bie al
heel z'n leven wist: 't groote rechtveerdig-
heidsgevoel, dat er brandt in den Knots. En
dat schijnt uit die lichte oogen-zonder-lach.
Naar ik heb hooren verluien is den Roof
ridder" op ziekenbezoek gegaan bij1 den Knots.
Vanwege de „tragische bezonderheid" denk ik.
Maar hij kost nie wijer geraken dan 't heks-
ke van den veurhof, want 't ouwe moederke
had consignes van haren Knots en geloof, dat
ze die sjeeuur nakomt!
De roofridder" maakt nou, na zijn conge
van den Knots, nog veul meer vrinden.
Ja als ge den Knots overrijdt, al is 't dan
mee tragische bezonderheden, dan hebt ge
veul vrinden no6dig...!
En zoo, vlak onder oew oogen, spult er 'nen
strijd af, tusschen Recht en Onrecht, zoo
wreed als alleen verscheurende beesten kun-
nen vechten. En waarbij ie der een machteloos
toeziet. Z6o gaat 't in heel de groote wea-
reld, waarin 'n heel Menschdom verbijsterd
wacht op den triomf van 't Recht!
Kom, ik schei er af. Op den Knots kom ik
nog wel 'ns terug, denk ik. Maar ik mot eerst
weten wat er op dieen Zondagmiddag is ge-
beur-d!
Veul groeten van Trui, Dre III, den Eeker
en gin horke minder van oewen
t.a.v. DRE.
zn oogen evenmin rap neer. En dat eigen- cler wierd nog zwijgzamer, heuren mond lag
aardig contrast van donker haar en lichte I 1t,k 'nen kerf in 't stille gezicht. Heur
en lichte
oogen gaf aan dieen Knots iets kouds, als aan
'nen bewolkten voorjaarsdag. Nie onaange-
naam, belange nie, maar ge wachtte mee on-
geduld op nen piek zon in dieen dag; op wat
lach over dat stroeve gezicht. Maarden
dag bleef zonder licht, zohder zon! Den Knots
bleef vrindelijk, doch stroef.
k Had in die dagen 'nen kwajen waakhond.
Wat vrimd was, viel ie aan. Daarom lag den
beest geregeld aan den ketting, waar ie
nie beter op wierd! Maar waarveur ik ook
gin moeite dee. ,,Goeie" waakhonden zijn lijk
veugelverschrikkers - waarin - de - veugels -
hun-nest je-bouwen.
,,Leuk" veur 'n ander!
Hoe 't kwam weet ik nie, maar als de jon-
gens, den Knots en den Dre daar op d'r huk-
ken bij 't konijnenkot zaten, dan zag ik in
eens, dat den hond los was. „Dre!" riep
ik, maar t was al te laat; den hond rende
naar den Knots. Op mijnen roep waren die
twee brakken attent geworden, keken om en
- begrepen 't gevaar. (Veur den Knots, ten-
minste! Den Dre was „eigen"j. Maar den
Knots sprong op engong 'nen stap naar
veuren! Naar den woedenden hond, wien de
slijmslierten uit den muil hongen. Op 'nen
meter veur den Knots bleef den ondier staan
boog langzaam den kop. Dan bukte den Knots
z'n eigen, pakte den hond bij den halsband,
zee: ,,mee gij". Zachtzinnig deed ie 't nie!
Integendeel. Hij vatte den band zoo, mee den
vuist, dat den beest den vuist op den nek
voelde en den band tegen de keel drukte. Zoo
wierd ie naar 't hok gebrocht, aan den ket
ting geleed. Nog efkens keek den Knots 'm
aan, den hond kroop z'n hok in, gedwee.
Ik schoot in den lach. ,,Da's geef gedaan
Knots!"
En witte wat ie zee, amico, mee z'n zelfde
stroeve gezicht? Beesten zijn nie bang van
mij".
„En den dieen dan? Hij is als 'n wezel
veur oe!"
„Omda'k 'm te grazen nam. Maar als ge
wilt, zal 'k 'm mijn hand 'ns laten likken...,
asteblief! Da's vrindschap."
Onzen Dre stond op z'n beenen te beven.
Ik stond van verwondering te lachen. Maar
den Knots „dee" 't heel geval ziedattenie.
Van toen af hield ik't manneke in de gaten.
Dat was ginnen gewone; dat was 'n keareltje
hard als staal.
In die jaren kwam hier 'nen vent terecht,
die docht, dat ie al die ,,kinkels" van Ulven
hout wel kost trotseeren. Hij had wat geld,
invioed, „stand" en veul eigenwaan. Plaatste
z'n eigen boven en onder de wet, gong zijnen
gang. Ieder kreeg last van deuzen kwiedam,
die midden deur oew akkers trok om te jagen.
Die z'n medemenschen behandelde als vee, die
snaauwde en graauwde, afijn: die den roof
ridder uithong. Waarveur ie wal wat laat
geboren was!
stille gezicht. Heur oogen
mgen glansloos overschaduwd onder de wim-
pers. Ze had eenen uitgank: naar de kerk
Zondags. Op 't lest, deur den rimmeltiek
geplaagd, ook dat al nie meer. De jongens
verdwenen den een veur den ander naar de
gioote stejen, 't was gin boerenvolk,
den vader stierf en waarvan't ouwe menschke
leefde, wist ginmensch. Maar kromliggen
hoefde ze nie, ze had 't goed. Dat zagen we
wel.
Maar den Knots wierd vergeten. Vaneigens.
Vrinden had ie nie achtergelaten, vijanden
zeker nie, ja misschien eenen, maar die
zweeg vaneigens
De vragen bleven heelegaar onopgelost en
als er ooit nog 'ns iets over gezeed wierd, dan
keken we malkaar 'ns peinzend aan, be-
schaamd 'n bietje dat we ddt maar nie wisten
en daarom wierd er op 't end heelemaal nie
meer over gerept.
We vonden achteraf den Knots toch maar
'nen onverschilligen bonk!
't Leven gong zijnen rustigen, durpschen
gana. Er verandert hier in twintig jaren
weinig.
Ja, een verandering was er wel gekomen.
Onmerkbaar haast. Den roofridder" was
langzamerhand weer brutaler geworden.
Onwer en dus geniepiger.
Toen, of 't zoo zijn moest, kwam den Knots
verom! Op 'nen dag ree 'n auto langs 't
huio-.e den erf op, van 't ouwe, eenzame, rim-
meltiekerige wefke. De ouweren keken mal
kaar 'ns aan. Zou...,...?
De jongeren wisten nie. Want twintig jaren
waren gegaan over dieen bewusten, heimelij-
ken Zondagmiddag.
Hij was wat zwaarder geworden, den Knots.
Grijnzend ook. Minder stug zoude gezeed
hebben. Maar toch: den ouwen Knots, mee
de dierentemmersoogen. Hij was in goeien
doen
We waren content 'm verom te zien. Hij
zocht ouwe pekken op, ouwe kennissen en hij
was veul welkom.
Zelfs den ..roofridder" dee bar vrindelijk
teugen den Knots.
Enden Knots, zoolang weggewist uit 't
durpsche leven, hij groette den grijsaard be-
leefd terug. Misschien docht den Knots wel:
,,'t verstand komt mee de jaren".
Den roofridder wierd nog vrindelijker! Op
t lest kost den Knots niemeer buitenkomen,
of zijnen nuuwen „vrind" liep 'm teugen 't
lijf'. Ja, op 't end dronken ze samen 'nen
pint, temidden van 't durp. En iedereen groet
te den Knots, waaropden roofridder vrin
delijk teruggroette
Wij knipten 'n oogske onder malkaar; waren
stiekum trots op onzen Knots, die in ieder
geval tot ons hoorde.
Maar de Bie vond in den Knots een vrind
die voor hem vocht en vechten kon.
En ik? Ik moest kiddels terugdenken om
dieen kwajen waakhond van me, die den der-
Vergadering van Donderdag 27 April,
des avonds om 6.30 uur.
Afwezig den heer Van der Western
De Voorzitter opent de vergadering en ver-
zoekt den Secretaris, de notulen der vorige
vergadering, gehouden op 2 Maart 1939, voor
te lezen.
Daar na voorlezing geen der aanwezigen
op- of aanmerkingen heeft, worden de notu
len ongewijzigd vastgesteld.
Ingekomen zijn de processen-verbaal van
kasopname van den gemeente-ontvanger, die
met een bedrag van 4033,71 in orde werd
bevonden en van belastingen en schulden tot
bedragen van 747937,89 en f 568434,31,
Aan de orde is thans de benoeming van een
lid van het Burgerlijk Armbestuur wegens
periodieke aftreding van C. L. de VI an ijer op
1 April 1939. Dit punt was op de vorige ver
gadering verdaagd wegens onvoltalligheid
van den raad.
De heeren Neeteson en Goossens worden
als stemopnemers aangewezen.
Als tegencandidaat van den heer C. L. de
Maaijer, die herkiesbaar is, wordt de heer A.
L. Ranschaert gesteld.
De heer De Leux interrumpeert, omdat des-
tijds door den raad was besloten, dat steeds
een gemeenteraadslid in het Burgerlijk Arm
bestuur zou worden benoemd. Hij beschouwd
de candidaatstelling naast den heer De
Maaijer van een niet-raadslid als een geste
van een zekere partij, om het Burgerlijk Arm-
bestuur als hun bijwagen te beschouwen en
tevens als een bewijs van wantrouwen in de
SjD.AjP. De Voorzitter ontkent ten stelligste,
dat bij Burg, en Weth. de bedoeling zou heb
ben voorgezeten, om de S.D.A.P. voor een
benoeming in het B. A. uit te sluiten en be-
looft, dat er bij een volgende vacature wel
degehjk rekening mee zal worden gehouden.
Na hoofdelijke stemming wordt de heer C
L. de Maaijer met 8 van de 9 stemmen her-
kozen.
fHet kohier no. 1 van de belasting op de
honden over 1939 wordt vastgesteld op 38
honden m de lste klasse en 129 honden in de
klasse, met een totaalbedrag van 638.
Een voorstel tot beschikbaarstelling van
een bedrag uit de gemeentekas van ten hoog-
iqqo f t Per weilklooze voor extra-hulp over
1939 door het crisis-comite B wordt aldus
aangenomen.
*.o'I?£tnS1 aan de orde een te nemen
raadsbesluit tot opheffing der door den ge-
meente-ontvanger ten ibehoeve der gemeente
gestelde zekerheid, dit wegens een nieuwe
regeling van 4 Jan. 1939, waarbij iedere
rekenphchtige ambtenaar van deze zekerheid
wordt ontheven en wordt aldus tot royeering
der bestaande hypotheek overgegaan.
Ingekomen is een verzoekschrift van J. F.
van den Broeke om vrijstelling van landpacht
over 1939.
De Voorzitter ligt toe, dat dit verzoek is
gedaan. omdat in werkversohaffing deze in
landpacht gegeven tuingrond is opgevoerd
met bietenklei en daardoor niet te verbou-
wen is. Burg, en Weth. adviseeren, hierop af-
wijzend te beschikken, daar er eerst werd ge-
klaagd, dat de grond te laag en dus te dras-
sig was en nu daar thans verbetering in is
gebracht, het weer niet zou deugen. Op een
vraag van den heer Goossens, of deze grond
wel vruehtbaar is, wordt door den heer Mar-
quinie meegedeeld, dat deze wel moeilijk is te
verbouwen en hij; vindt, dat de aanvrager
beter een kleine vergoeding had aangevraagd.
Nadat de Voorzitter op een vraag van den
heer Van Acker heeft meegedeeld, dat de
pacht 5 bedraagt, vindt de heer Goossens
dat het nier gaat om een billijkheidskwestie.
De Voorzitter acht geheele kwijtsohelding
echter te verregaand, temeer, daar dit prece
denten zou scheppen voor andere pachters.
De heer De Leux deelt nog mede, dat het
reeds de tweede maal is, dat die grond is
opgevoerd, zoodat hij er ook het vorige jaar
met veel aan heeft gehad.
'De heer Goossiens stelt dan voor, ook voor
uen anderen pachter, wiens grond is onge-
voerd, de halve pachtsom voor dit jaar kwijt
te schelden, waarmede dan alle precedenten
zijn ondervangen.
wijzigirL8" van het voorstel van Burg, en
Weth. m dien geest, wordt aldus besioten zon
der hoofdelijke stemming, aan de heeren Van
de Broeke en Van Hoeeke voor dit jaar 50
reductie op hun pachtsom te verleenen.
De heer Van der Westen komt thans bin-
nen, waarmede de raad voltallig is.
Punt 7 is een voorstel tot aanvulling van
de algemeene politieverordening, met een ver-
bodsbepaling tegen het houden van wilde die
ren, welk voorstel wel eenige hilariteit ver-
wekt.
De Voorzitter licht toe, dat dit een voor-
stel is van den Commissaris der Koningin en
-dat dit slaat op het optreden van circussen
e.m en het openen van een dierenpark.
De heer Neeteson vraagt of er een om-
schrijving is gegeven wat als wilde dieren is
■aan fe merken, waarop de Voorzitter ant-
woordt, alle dieren, die gevaarlijk kunnen zijn
voor de gemeenschap.
Het voorstel wordt dan zonder verdere dus-
cussie aanvaard.
Ingekomen is een verzoekschrift van P de
Laluwe om gemeentegrond in erfpacht aan de
iStationsstraat.
De Voorzitter licht toe, dat het hier be-
treft een strook grond ter breedte van 11
meter gelegen tusschen het perceel van den
heer Hennink en Dr. Van Looy. Daar deze
strook grond in totaal 26 meter breed is, heeft
Burg, en Weth. aan den heer De Caluwe °-e.
vraagd om 13 meter in erfpacht te nemen,
wat de heer De Caluwe aanvaardde. Onder
tusschen echter was door Dr. Van Looy een
strook van 2 meter aangevraagd, wegens ver-
bouwing van zijn woning, waarop den heer
De Caluwe m onderling overleg met Dr Van
Looy zijn aanvraag aldus heeft gewijzigd, dat
^evraa°-dfd6r Ufe 12 meter 111 erfPacht heeft
De -heer De Leux vraagt of er van Dr Van
Looy een teekening is ibinnengekomen
De Voorzitter deelt hem mede, dat eerst
enkele minuten voor de vergadering deze aan-
vraag iy bmnengekomen, zoodat daarvoor
geen tijd is, maar natuurlijk moet de heer
Van Looy bij de verbouwing binnen de -zone
olijyen, die met mag bebouwd worden
^oodoende gaat de raad hiermede accoord
sromJ'fo 3T hCer De Caluwe een strook
grond ter breedte van 12 meter in erfpacht
gegeven, gelegen naast het perceel van den
heer Hemunk en aan Dr. Van Looy een strook
ter breedte van 2 meter, zoodat een strook
ter breedte van 12 meter overblijft.
Burg, en Weth. hebben thans een voorstel
tot vernieuwmg der bestrating van den West-
dam. Burg, en Weth. hadden zich voorge-
steld deze weg te bestraten met de goede
klinkers, die uit de Stationsstraat zijn ge
komen, tezamen met de klinkers, die nog
West dam. hUidige bestrating vaa de
bIljken echter deze steenen zoo
lecht te zijn, dat men voor deze straat tot
aan de Belgische grens niet voldoende is, zoo-
dat het voorstel is, om den W-estdam vanaf
den Molenberg tot aan het Tramstation met
linkers te bestraten en verder van de Tram-
aan de Staak met de goede steenen
uit de Stationstraat.
De Voorzitter deelt mede, dat de prijs van
enfceie klinkers f 4600 zal bedragen, terwijl
dubbele klinkers pl.m. 800 meer zullen kos-
ten, dus komt deze weg aan materiaalkosten
ongeveer op /6000.
Burg, en W-eth. hebben zich tevens in ver-
binding gesteld met den heer Cappaert voor
aankoop van de strook grond langs zijn huis
aan d-e zijde van de Wilhelminalaan, omdat
hierdoor het uitzicht veel verbeterd zou
worden.
De heer Cappaert is genegen dezen grond
te verkoopt voor f 5,20 per M'-. Daar het
hier om ongeveer 100 M-. gaat, zou er dus
een bedrag van f 520 a f 525 mee gemoeid
zijn.
De heer De Leux vindt dezen prijs veel te
hoog, wat ook door andere raadsleden en
door den Voorzitter wordt beaamd.
Hierna volgen lange besprekingen over dit
punt, waaraan de heele raad deelneemt, waar-
na de Voorzitter eerst het voorstel tot aan
koop der grond van Cappaert in stemming
brengt.
Met 7 tegen 4 stemmen wordt dit voorstel
aangenomen, waama het plan tot bestrating
van den Westdam volgens ontwerp van Burg,
en W-eth. zonder hoofdelijke stemming wordt
aangenomen.
-Hierna vol-gt een te nemen raadsbesluit tot
overname der nieuw aan-gelegde straat in de
Poelpolder door de g-emeente. De Voorzitter
deelt mede, dat deze overname geen kosten
voor de gemeente meabrengt, zoodat Burg,
en Weth. voorstellen deze straat van mevr.
Stevens en de N.V. De Schelde over te nemen.
De heer De Leux meent, dat Burg, en Weth.
met de vergunnin-g tot aanleg van deze straat
buiten hun boekje zijn gegaan, wat enkele
discussies meebrengt, waarop de heer De
Leux het voorstel in stemming wenscht te
zien.
Na stemming wordt de overname aanvaardt
met 8 tegen 3 stemmen.
Een voorstel tot wijziging der gemeente-
begrooting voor 1938 verhoogt de post on-
voonzien met 595,16, welk voorstel aldus
wordt aangenomen, evenals enkele wijzigin-
gen in de gemeentebegrooting over 1939.
Tijdens de rondvraag komt de heer Goos
sens met een verlanglijstje, dat resp. bevat
het geven van een vergoeding voor de amb-
tenaren ter sercetarie voor verrichte waak-
diensten des nachts, de verbetering van het
Wilhelminaplein en het rolschaatsen van de
jeugd daar ter plaatse, waardoor op het post-
kantoor veel last wordt veroorzaakt, zoodat hij
voorstelt de Markt te betegelen, zoodat de
kinderen daar kunnen rolschaatsen; de toe-
stand van -de pomp op de Markt, die na de
Oranjefeesten van het vorige jaar in een
leelijke toestand is geraakt; het parkeeren
op de Westk-ade, van welke straat hij het
zuidelijk gedeelte onder een parkeerverbod
zou willen brengen; verder de Gentsche straat
te laten opknappen en ten slotte'over de be-
planting in de Stationsstraat, die werkelijk
niet aan zijn doel beantwoord, zoodat hij er
een heg zou willen zien.
Be Voorzitter deelt hem mede, dat de ver
goeding reeds onder het oog wordt gezien
dat hij betreff-ende de rolschgatsenkwestie in-
lichtingen wil inwinnen bij andere gemeenten
betreffende een eventueel verbod, dat de pomp
zal worden gereinigd, de toestand aan de
Westkade in een volgende raadsvergadering
zal worden besproken, dat de toestand in de
Gentschestraat van particuliere zijde reeds
wordt verbeterd, zoodat men nog even zal af-
wachten hoe dat gaat en wat de beplanting
van de Stationsstraat betreft, hij adviseert
dit nog even aan te zien tot na den zomer.
Hierna vraagt de heer De Leux het woord
en zegt reeds jaren geleden te hebben gespro-
ken over de onbewoonbaarheid van de huizen
in de Gentschestraat, waarna hij vraagt, hoe
het nu zit met het woonwagenpark. Hij hoopt
dezen zomer van het woonwagenpark verlost
te zijn en wil desnoods een verbod tot leuren
en bedelen in de gemeente, wat de Voorzitter
wel wat te ver gaan vindt". Hij zal echter wel
wat strenger zijn met het verleenen van
ventv ergunn-ingen
Na een vraag van den heer De Maaijer be
treffende de werkversohaffing, vraagt de heer
De Groff, hoe het staat met de melkverschaf-
iin-g aan de openbare school.
De Voorzitter stelt zich voor, hiermee na
de groote vacantie te beginnen. Hij heeft in-
lichtmgen bij andere gemeenten ingewonnen
hieromtnent, waaruit blijkt, dat de eeni-e
-plaats waar dit plaats heeft Middelburg fs
waar aan de ouders melkbons worden ver-
kooht, voor de beter gesitueerden tegen een
hoogeren prijs dan aan de minder bedeelden
en dit m vier prijsklassen, waarvan de arm-
sten ze gratis krijgen. De melk wordt genut-
gd Ult hermetisch gesloten flesc-hjes met
een netje.
b®er Ee Groff vraagt dan nog of Burg,
en Weth. al hebben gesproken met het faoofd
der openbare lagere scbool over de vemleu-
yang der schoolmeubelen, waarop de Voorzit
ter meed eel t, dat hieromtrent binnen korten
tijd voorstellen zijn te verwachten.
De heer Van der Westen vraagt dan nog
of de noleermg aan de St. Anthoniekade nu
dit door Waterstaat op Rijksgrond niet wordt
toegestaan, dit niet langs particulier grond-
gebied kan worden geleid.
De Voorzitter zal nagaan met weike kosten
dit kan gebeuren en wanneer d'.t op schaope-
lijke voorwaarden kan gebeuren acht hii dit
geen bezwaar en kan hiermede in den herfst
waarschijnlijk een aanv-ang worden gemaakt./
Daar niemand verder nog het woord ver-
langd, sluit de Voorzitter te kwart voor
negen de vergadering.
BEHANGSELPAPIEREN
RANDEN
