Ter Neuzensche Courant
Binnenland
Buitenland
Maandag 17 April 1939 No. 9901
TWEEDE BLAD
DE NAMEN VAN ONZE GROOTE
ADMIRAALS ZULLEN OP DE STEVENS
VAN ONZE OORLOGSSCHEPEN PRIJKEN.
De Minister van Oeconomische Zaken over
de Landbouw-Crisispoiitiek.
v .^<1
TUINHUISJE VOOR PRINSES BEATRIX.
in het park van het paleis Soestdijk be-
vindt rich een chaletje, waarin H. M. de
Koningin als kind met haar poppen speelde
en tot welk doel bet later oak door H. K. H.
Prinses Juliana werd gebruikt als de Prinses
toij haar grootmoeder Koningin Emm^
legeerde.
Naar het Handelsblad heeft vemomen, be
staat er goede kans, dat dit igebouwtje, dat
dicht bij, de tennisbanen in het park .staat en
zeer oud is, een pendant zal krijgen, speciaal
bestemd voor Prinses Beatrix. In Indische
kringen bestaat .n.l. het plan een dergelijk
,tuinhulsje voor de kleine Prinses aan te bie-
den, met welk ges-chenk de Prinselijike ouders
zeer ingenomen zijn.
DIENSTPLICHTIGEN, DIE NA VRIJDAG
MET GROOT VERLOF ZOUDEN GAAN,
BLIJVEN IN WERKELIJKEN DIENST.
Bij Kon. besluit van 14 dezer is, op grond
van de ovemveginig, „dat de politieke span
ning tusschen s'ommige staten in Europa het
noodzakelijk maakt am maatregelen te tref-
fen ter beveiligiing van de landsgrenzen en
om bovendien te beschikken over een grooter
aantal geoefende troepen", bepaald, dat de
voor eerste oefening in werkelijken dienst
zijnde dienis'tplicbtigen, die na 14 dezer in
aanmerking zouden komen voor groot verlof,
tot nader order in werkelij'ke dienst blijven!
Dit geldt niet voor de groepen van dienst-
plichtigen, ten aanzien waarvan de Minister
van Defensie bepaalt, dat de genoemde maat-
regel niet op haar zal worden toegepast.
NOG GEEN ZAKENVERLOF.
A an het departement van Defensie is een
groot aantal, ten deele telegrafische, verzoe-
ken ontvangen, tot het ver-krijgen van zaken-
verlof e.d., ten behoeve van militairen, die,
als gevolg van de onlangs genomen militaire
maatregelen, in werkelijken dienst zijn ge
komen. Aangezien de idefensdebelangen voor-
alsnog niet toelaten, dergelijk verlof te ver-
lenen, kan aan deze verzoeken thans niet
worden voldaan.
Echter ligt het in het voornemen om, wan-
neer de thans ingetreden toestand eenigszins
zal zijn geconsolideerd, in zeer bijzondere ge-
vallen welke elk op zichzelf zullen worden
beoordeeld V6rlof t6 verlecncn.
HANDELSBESPREKINGEN MET BELGIe.
Te Brussel zijn onderhandelingen gevoerd
tusschen vertegenwoordigers van de Neder-
landsche en Beigische regeering, met het doel
een nieuwe overeenkomst te sluiten inzake de
invoer-contingenten. Deze nieuwe overeen
komst izou op 1 Mei a.s. in werking moeten
treden.
De Nederlandsche delegatie stond onder
leiding van den directeur van de handels-
acooorden van het ministerie van Economische
Zaken, den heer Lamping, de Beigische dele
gatie werd geleid door den heer Boutquin
directeur van de Beigische afdeeling handels-
aeooorden.
De onderhandelingen zijn onderbroken ten-
einde de Nederlandsche gedelegeerden in staat
-® steMen Parijs over een 'andere aangelegen-
heid, hier buiten staande, overleg te plegen
met de vertegenwoordigers van de Fransche
regeering. De besprekingen zullen 24 April
a.s, hervat worden.
DE VERKIEZINGEN EN DE
DIENSTPLICHT.
Naar de N. R. Ort. in tegenstelling met
het bericht in ,,De Maasbode" verneemt,
wordt op het departement van Binnenlandsche
Zaken een regeling overwogen ten bate van
de, kiesgerechtigden, die op het oogenblik on
der de wapenen zijn, in verband met de ver-
kiezmgen voor de Provinciate Staten op
Woensdag 19 April.
iDit is een niet zoo eenvoudige materie,
daar men uiteraard rekening zal moeten hou-
den met de bepalingen, welke omtrent die ver-
kiezingen in de Kieswet voonkomen; maar
nocbtans zal men weldra maatregelen in
deizen kunnen verwachten.
Een groot deel van de onder de wapenen
geroepenen zal buiten deze regelingen vallen
daar zij den leeftijd van 25 jaar nog niet heb-
ioen bereikt en dus nog niet stemigerecbtigd
zijn.
Aan de beide nieuwe kruisers van 8300 ton
zullen ter vervanging van de namen „Java''
en Sumatra'' de namen gegeven worden van
„Zeven Provincien" en ..Kijkduin", dit ter
nerinnering aan admiraal De Ruyter, aldus
verneemt ,,De Telegraaf" uit marinekringen.
iDe ..Zeven Provincien" was bet befaamde
admiraalschip van De Ruyter, dat de eer van
onze vlag heeft hooggehoud'en. Later is er nog
eens een pantserschip van dien naam geweest
maar na de muiterij van 1933 is zijn naam
weer uit de marinelijst geschrapt. Thans heet
h.et schip ,,Soerabaja". Thans, in een periode
van vemieuwing en opbouw van onze marine
en in een betere geestesgesteldheid van ons
volk, wordt echter opnieuw een ooriogsschip
„Zeven Provincien" genoemd.
Met de Kijkduin" doet een nieuwe
scheepsnaam zijn intrede in onze marine Dit
houdt de herinnering levendig aan den groo-
ten zeeslag op onze kust onder De Ruyter
met de vereenigde Engelsche en Fransche
vloten op 21 Augustus 1673, door den uitslag
van welk gevecht de Hollanders het meester-
schap ter zee ibehielden,
De tweede, nieuwe flottieljeleider zal „Van
Heemskerck" gedioopt worden. Dit sehip
staat bij de Ned. Seheepsbouw-Mij. te Amster
dam op s tap el en is van hetzelfde type als de
„Tromp". Wij, heblben jaren geleden een pant
serschip .Jacob van Heemskerck" gehad dat
thans geschrapt is, maar nog niet gesloopt
Zoo wordt opnieuw door dezen flottieljeleider
ue naam geeerd van d'en admiraal, die in 1607
bij Gibraltar sneuvelde, na op de Spaansche
gaijoenen een volikomen overwinndng behaald
te hetben.
Ten slotte zullen de vier groote torpedo-
bootjagers van 1600 ton heeten: ..Philips van
AJmonde Gerard Calleribergh", ,,Tjer:k
Hiddesen ,Isaa,c Sweers"; laatstgenoemde
sneuvelde bij Kijkduin.
aanhoudingen van motorrij.tuigen ten behoeve
van de contrdle op die motorrijtudgenbelasting,
drnng de K.N.A.C. in Maart van vorig jaar
aij de Regeering aan op de toepassing van het
systeem, waaribij de belastingkaart zichtbaar
aan hot motorrijtuig zou moeten worden be-
vestigd. Door gebruikma'king van dit systeem
zou niet alleen den motorweggebruiker veel
overiast bespaard worden, doch zou tevens
een aanzieniijke besparing kimnen worden
bereikt op die controlekosten, welke ibijv. voor
1939 met de linningskosten mede op niet min
der dan ibij-na )1 millioen werden geraamd,
950.000)De K.N. AjC. bood daanbij aan de
uitgaven voor het ontwerpen der benoodigde
modeilen voor haar rekening ,te nemen. In
Mlaart van dit jaar herhaal'de ziij1 dit aanbod,
waarbij zij tevens nog mededeelde, oak voor
de levering van de benoodigde belasting-
plaatjes voor het eerste half jaar te willen
zorgdragen.
In antwoordi hierop deelt de Minister van
Financien thansi aan de K.N.A.C. mede, dat
de kwestie nog in sbud-ie is, terwiji hieraan
wordt^ toegevoegd, dat het systeem, waarbij
Q'e ibelastingkaart zichtbaar aan het mojor-
nijtuig behoort te zijn toevestigd, in geen ge-
val vdor de inwerkingtreding van de Wegen-
verkeerswet zal worden ingevoerd.
Hoewel het genoemde tijdstip nog in het
geheel niet vast staat, mag naar de meening
van ide KjN.A.C. uit de boven,staande bewoor-
dingen worden afgeleid, dat toch eeriang het
doelmabiger systeem met het zichtbare ;be-
lastingplaatje in Nedierland ingang zal vin-
,den, zooals het reeds eerder to,t een ieders
voldoening in Engeland'en Belgie het geval
was.
"vanhoopt aan een vreedzame oplossing. Elke
•erdere commentaar zou ontijdig zijn.
Maurras uit in de Action Frangaise de
meening, dat de vebklaringen van Londen en
Parijs niets te avontuurlijks bevatten. Het
is gelukkig, dat zij er eindelijk zijn.
In de Petit Parisien sc'hrijft Bourgues, dat
de Duitsche vlootbetooging op de Spaansche
kust een paging vormt tot afleiding, met het
doel de Britsche Middellandsche Zee-vloot
uit het Oostelijk deel van die zee naar Gibral
tar terug te lokken en aldus de maritieme
positie van Rome te veriichten. Maar, zoo
zegt hij, de Engelschen laten niet met Gibral
tar spotten en Frankrijk zal geenerlei vreem-
de oogmerken ten opzichte van zijn Noord-
Afriika dulden.
KONING VAN ITALIe AANVAARDT
KROON VAN ALBANIe.
GRAMMENS DEBUUT IN DE KAMER.
'Onder groote belangstelling van de zijde
van het publiek heeft, meldt de correspon
dent van het Handelsblad te Brussel, de
nieuwe Beigische Kamer Donderdagmiddag
haar eerste zitting gehouden.
'De agenda vermeldde slechts formaliteiten
verkiezing van den voorzitter wat men in-
middels tot de volgende zitting heeft uitge-
steld, omdat de beide grootste partijen het
nog niet eens zijn geworden over de vraag,
of het voorzitterschap door een socialist dan
wel door een Katholiek dient te worden waar-
genomen samenstelling van de kamercom-
missie, beeediging van de Kamerleden, etc. en
het zou dan oak een saaie zitting zijn gewor
den, indien Grammens niet voor een paar
taa'lincidienten had gezorgd. De waafnemen-
de voorzitter Vouloir spreeikt geen Neder-
landsch, zoodat hij alles in het Fransch moest
afdoen, wat reeds kenneiijk het ongenoegen
van Gramihens wekte. Bij de beeediging der
volksvertegenwoiordigers legden de Waalsche
Kamerleden den eed op de grondwet in het
Franscih, de V'laamsche die in de nieuwe
Kamer verre in de meerderhedd zijn in het
Nederlandsch af en alles verliep vlot, tot de
voorzitter den naam Grammens afriep. De
man van de daad verroerde geen vin en toen
de heer Vouloir zijn naam herhaalde, keek
hij quasi venbaasd in het rond met een gebaar
vanwat wil hij van mij De voorzitter riep
voor de derde maal, thans met verheffing van
stem: „Grammens". Maar de heer Gram
mens bleef rustig zitten en deed of hij niet
begreep, wat er van hem veriangd werd. Op
de Waalsche banken begon men te roepen en
te joelen, de grijze voorzitter keek hulpeloos
als een kind in het rond, de geheele Kamer
geraakte in beweging en te midden van de
op-winding zat Grammens strak en zwijgend
voor zich uit te kijken. Dat duurde zoo vijf
minuten. Ten eande raad vroeg de voorzitter
aan den Viaamsch-Nationalen bijzitter of deze
Grammens in het Nederlandsch wilde vragen
den eed af te leggen. Na een aanvankelijke
weigering voldeed de bijzitter aan dit ver-
zoek. Onmiddtellijk stond Grammens op en
legde den eed af.
Het tweede incident deed zich iets later
voor. De beeediging was beeindigd en de
voorzitter wilde het volgende punt van de
agenda in behandeling brengen, toen Gram
mens opstond en het woord vroeg. Dit werd
hem igeweigerd, maar Grammens Met zioh niet
afwijzen en herhaalde zijn verzoek. Weer
weigerde de voorzitter hem het woord te ver-
leenen. Op de Waalsche banken begon men
weer te scheeuwen, maar boven het lawaai
uit klonk de metalen stem van Grammens:
"Ik dacht, dat ik in de Beigische Kamer was
gekozen", riep hij, lui'dkeets, ,,maar ik schijn
in de Fransche Kamer terectot te zijn ge-
komen. Alles wat ik hier rondom mij zie, is
Fransch. Ik ben niet van zins, daarmede ge-
noegen te nemen en indien het presidium er
niet voor zorgt, dat dit ten spoedigste veran-
dert, zal ik er zelf voor zorgen"
De rest van Grammens' woorden ging ver-
l'oren in een storm van gejoel en geschreeuw.
De voorzitter hamerde wan'hopig om Gram
mens het 'zwijgen op te leggen, maar deze
hleef doorspreken tot hij geze,gd had, wat hij
zeiggen wild'e en gi,ng daarna, toegejuicht door
de Vlaamsoh-nationalisten weer rustig op ziin
hoekj'iaatsje zitten..
Dit debuut van Grammens heeft ons een
voorproefje gegeven van wat ons in de nieuwe
Kamer te wachten staat, indien de taalwet-
ten niet stipter worden toegepast. Want
Grammens is vast van plan, het niet bij
woorden te laten. Ook als Kamerlid blijft
hij de man van de daad en het ziet er naar
uit, dat men nog heel wat last en moeite met
hem zal krijgen.
De Giornale d'ltalia houdt zich bezig met
het besluit van de Albaneesche constituee-
rende vergadering. Het blad schrijft o.a.: ,,In
den vorm van een personeele unie blijft Al-
banie een souvereine staat en behoudt dien-
tengevolge zijn vlag en zijn regeering, terwiji
de grenzen voor de onderdanen der twee lan-
den open staan. Dat de grenzen van Albanie
ohveranderd blijven, blijkt uit de, zoo,wel aan
Joegoslavie als Griekenland gegeven verkla-
ringen. Het Albaneesche vraagstuik is dus
v'olledig opgelost en het gaat er nu nog
slechts om, welke uitwerking het voortdurend
wanbegrip en de vijandigheid z,ullen hebben
van een deel van Europa dat geen direct be-
lang in dit gebied kan laten gelden. Vast
staat in ieder geval dat in Albanie een vol-
dongen feit is tot stand gekomen waaraan
met meer te tornen valt."
De ..Trubina" schrijft: Albanie zal, hoewel
waarsohdjnlijk zijn vertegenwoordiging in het
buitenland door Italie ter hand zal worden
genomen, zijn eigen internationale persoon-
lijkheid behouden, teriwijl het leven in Albanie
in volledig autonomen vorm zal worden °-e-
organiseerd. Op die manier wordt eens °en
voor al het gevaar van een splitsing van Al
banie afgewend en een eenheid tot stand ge-
bracht die voor elk volk de basis van zijn
onafhanke'liijikheid beteekent.
Herhaalde vroegere pogingen van vreemden
mvloed op de Albaneesche onafhankelijkheid
uit te oefenen, hebben 'bewezen, dat Albanie
zijn mtegriteit en zijn staatsbestel slechts met
steim tvan Italie .kan ibetLoudten''.
iEen medewerker van het Parijsche Journal
Jacques Ferret, heeft een tocht door Albanie
ig-emaakt. Zijn indruik van bet land is: ver-
latenheid, onherbergzaamheid. Overal langs
e wegen stuitte hij op groepjes terugtrek-
kende Albaneesche soldaten, vermoeid en aan
hun lot overgelaten. Met behulp van een
Joegoslavischen tolk vermocht hij een paar
woorden te wisselen met een negental strij-
oers. „Onze koning had ons bevel gegeven
op de Italianen te schieten zoodra ze een voet
op onzen bodem zouden zetten, maar we had-
den geen munitie", zei er een. Een ander ver-
klaarde dat de Italianen met tanks, vliegtui-
gen en motoren waren gekomen en de steden
hadden overrompeld. „Wat moesten we doen"
kiaagde weer een ander, „niemand zei ons hoe
het moest Men heeft ons in den steek ge-
aten. Geen orders, geen wapenen, geen
levensmiddelen en een koning die er vandoor
gmg... Te Durazzo kwamen ze per motor-
rijwiel rechtstreeks van hun schepen op de
Kade.
T°en trad een der soldaten naar voren,
haalde de schouders op en maande tot zwij
gen met een haast vtaderiijk gebaar: ,,Ik ben
kolonel Basi Tsanas, commandant van Du-
razzo Ik had 1200 man tot mijn beschikking.
De Italianen 20.000 man. Toch heeft het nog
to„ twaalf uur 's middags geduurd..."
Telkens ontmoette de Fransche correspon-
dent soidaten of officieren, die doelloos rond-
doolden en klaagden: „Het is uit, alles is uit
e5 l,v^frd^ niet meer gevochten, ze zijn te
sterk. En een fraai-uitgedost. Albaneesch
officier liet hem een klein revolverkogeltie
zien met de opmerking: „Dat was alles wat
ik had om de tanks tegen te houden
EEN ZEER VERZOENINGSGEZINDE
REDE VAN CIANO.
HET ZICHTBAAR BELASTINGPLAATJE
VOOR AUTctS OP KOMST?
Naar aanleiding van de vele klaciten over
hinder en verkeersgevaren veroorzaakt door!
INSTEMMING IN DE FRANSCHE PERS.
Alle Fransche bladen zijn het erover eens,
dat de aard en de vergaande strekking van
de verplichtingen, welke Frankrijk en Enge-
land op zich hebben genomen, een nieuwe
machtige organisatie van collectieve veilig-
heid beteekenen tegen elk verder misbrurk
van macht. Verseheidene bladen wij'zen op
de wenschelijkheid de Sowjet-Unie in dit stel-
sel op te nemen.
De Jour zet uiteen, waarom Zuid-Slavie
Donderdag niet genoemd is. Zoomin Roemenie
als Griekenland hadden om de Fransch-Brit-
sche garantie gevraagd, maar hun regeerin-
gen hadden te Parijs en Londen uiting ge
geven aan hun ongerustheid, terwiji de regee
ring te Belgrado verklaarde volkomen te zijn
geruistgesteld door de verklaringen uit Rome.
Men kon toen niet meer Zuid-STavier zijn dan
de Zuid-iSlaviers zelf... Italie heeft een be-
lofte afgelegd, het moet zelf zorgen die te
houden.
Vol gens de Petit Journal ontbreken er nog
drie dingen om rustig te kunnen ademhalen
en wel: algemeene dienstphcht in Engeland
5000 vliegtuigen in Frankrijk en wijziging
van de Amerikaansche neu.tyaliteitswet.
De Excelsior merkt op, dat Chamberlain
het Engelsch-Italiaansche accoord niet heeft
verloochend. Hij acht de hernieuwde belofte
van Mussolini nopens een spoedige terug-
trekking van de vrijwilhgers uit Spanje niet
te veronachtzamen, waaruit blijkt, dat hij niet
De Italiaansche Kamer ,der fasces en cor-
pOraties: is volgens de N. R. Crt., Zater-
dagmiddag bijeen,gekomen om kenmis te nemen
van het besluit van .dien ministerraad, waarbij
koning Victor Emanuel, de Albaneesche kroon
verkrijgt. Bij deze gelegenheid heeft de Ita
liaansche minister van buitenlandsche zaken
graaf Ciano een rede uitg-esproken. Onder de
aanwezigen bevond zich veldmaars chalk
Ooiing, die met uitbundige toejuichingen
wei d beigroet. Ooik Ciano werd levendig toe
gejuicht en men riep „Leve Albanie".
'Ciano begon zijn, rede met een historisch
overzicht van de banden welke Albanie en
Italie verbinden. Zij bestonden reeds in de
derde eeuw voor Ohristus, toen 'Durazzo en
Valone, het protectoraat van Rome aanvaard-
den. Over de iaatste gebeurtenissen zeide hij
dat koning Zogoe's gedra-g in strijd was met
de 11 aliaaniS'dh HAibaneesche vriiendischapisver-
dragen. Alle pogingen die Italie heeft aan-
gewend om het Albaneesche volk tot welvaart
te bnenigen strandden op het slechte beleid
van koning Zogoe, die een bewind van middel-
eeuwsdhe tyrannie voerd-e. Op deze wijze wer
den de betrekkingen steeds slechter en Italie
begreep dat deze vijandige houding van de
Albaneesche regeering' tot een crisis moest
leiden. Reeds tijdens zijn bezoek aan Zuidr
Slavie van Januari heeft Ciano de aandacht
van de regeering te Belgrado gevestigd op de
slechter wordende Italiaansch-Alhaneesche
iDetrekkiiiiuefn.
Op 8 Maart stelde koning Zogoe voor de
betrekkingen tusschen de beide landen op een
andere basis te brengen en een versterkt pact
van bijstand te vormen. Op 20 Maart ver-
zocht bij Italie platseling troepen te zenden.
Italie begreep echter dat wenneer aan> dat
plan gevolg werd gegeven op gevaarlijjke wijze
het evenwicht van den vrede in .^evaar zou
worden igeibracht. Het 'bood op, zdjh beurt
een verd'rag van, bijsitand aan, dat in tegen
stelling met de iberichten, die hieromtrent in
het buitenland de ronde hebben gedaan, aldus
Ciano, in het geheel niet het karakter van
een ultimatum had. Mussolini verzocht koning
Zogoe goed te overwegen wat Italie in de
Iaatste der.tig jaar voor Albanie gedaan heeft.
Hij verklaarde zich bereid -zijn politieik in een
dergelijk,en vriendschappelijken geest voort te
zetten, maar als zijn goede bedoelingen nutte-
loos bleken te zijn, moest hij Zogoe waarsehu-
wen de consequenties voor zijn (verantwoorde-
lij'kh'eid te nemen.
Het antwoord van Zogoe moest volstrekt
afgewezen worden, het was provoceerend en
blijkbaar igelnspireerd door de valsche hoop
op hulp van buiten. Klaarblijkelijik, aldus
Oiano, trachtte Koning Zogoe tijd te winnen
en in tusschen gelastte hij die mobiliisatie van
aijn troepen terwiji tevens anti-Italiaansche
tetooginigen werden georganiseerd.
Ondanks deze provocaities izond Mussolini
koning Zogoe door bemiddeling van d'en Itali-
aanschen gezant te Tirana een persoonlijiken
brief, waarin hij. zeide dat de 'kwestie van de
wijziging der Italiaansch-Albaneesehe betrek
kingen niet door den Diuce zelf aan de orde
was gesteld. Maar op het oogenblik dat zij
aan de orde was gesteld, moest zij worden
opgelost op een manier, die het ver,bond tus
schen de ibeide landen nauwer aanhaalde, o,p-
dat in de samenwerking tusschen de beide
volken, door het lot verbonden, het Albanee
sche volk tot vreedzame ontwikkeling gehracht
zou kunnen worden. Ciano gaf vervolgens een
overzicht van de gebeurtenissen sedert 5
April, waarbij hij, het vergeefsche beroep van
koning Zogoe, om zich met de wapens te ver-
dedigem, in het licht stelde, een oproep die het
Albanees'Che volk geweigerd' heeft op de voor-
gestelde wijze te beantwoorden ,en die tot ge
volg had dat talrijke Albaneesche kopstukken
de regeering te Rome verzochten tussehen-
beide te komen.
Ciano bestreed daarna uitvoenig de ,berich-
,ten in de buitenlandsche per® over gewapend
verzet van de Albaneesche troepen, welke be-
richten hij: in strijd met de waarheid noemde.
Fi heeft igeen enkele slag plaatsgevonden, er
is niets verw'oest en er is geen bloed gevloeid.
Van het OQgeniblik af, dat die ontscheping
van de Italiaansche troepen plaats vond, waar°
bij' tengevolge van eeriig geisoleerd verzet,
ee,nige dooden vielen, is de bezetting van Alba
nie vrijwel automatisch en zonder tegenistand,
tot stand gekomen.
De gebeurtenissen in Albanie en hun reactie
in dit land eeren de Italiaansche geschiederiis.
De soiidariteit van de beidie Janden zal zich
verzaftten tegen iedere menschelijke poginig
om deze nieuwe hecbte banden te verbreken.
Ciano ,kwam vervolgens te spreken over
Chamberlain's rede in het Lagerhuis. Hij: be-
tieurde bet dat de Britsche minister-president
de geschiedenis was vergeten en ,dat hij zich
een beeld had igevormd van de gebeurtenissen
uitsluitend op de feiten van 7 en 8 April. Ik
ben het volkomen eens met den Britschen
minister-president, dat de Italiaansch-Britsehe
accoorden gehan,dhaaf,d moeten blijven. Er is
niets gebeurd, dat een opzegging van deze ac
coorden izou rechtivaardigen. Italie hecht zeer
groote waarde ,aan deze in het vori'ge jaar tot
stand gekomen ovareenkomsten en Italie is
bezield met den wensch hun waardevoJle toe-
passing te verzekerem en alle clausules strikt
na te leveni, zooals totdusverre ook is gesohied.
Ciano bevetigde vervolgens, dat de Italiaan
sche vrijwdlligers in Spanje teruggeroepen zul
len worden na de triomfanteiijke parade voor
Franco te Madrid.
Van groote heteekenis is de houding van
Zuid-Slavie geweest, welk land uitging van
de yriendschappelijke betrekkingen welke met
Italie ibestaan en welks houding vooral was
gebaseerd op de sympathie en het vertrouwen
welke tusschen de beide volken ibestaan. Men
heeft te 'Belgrado begrepen dat de aanwezig-
beid van Italiaansche troepen in Albanie
geen enkele vijandige bedoeling tegen Zuid-
Slavie heeft, doch integendeel de mogelijikheid
van soiidariteit en nauwe samenwerking be
teekent.
Bimnen enkele -dagen zal ik te Venetie een
onderhoud hebben met d'en Zuid-Slavischen
minister van buitenlandsche zaken.
Ook de betrekkingen met Griekenland
bracht Ciano ter sp-rake. Tusschen beide lan
den bestaat een atmosfeer van harteldjkheid en
wederzijidsch vertrouwen.
Na verzekerd te hebben dat de Italiaans'che
actie in Albanie bestemd1 is den vrede in, dit
gevoelige deel van Europa te verzekeren
stelde de Italiaansche minister van buiten
landsche zaken de groote beteakenis van het
machtige politieke instrument dat de as Rome
Berlijn vomit in het licht. Deze as werkt
zonder dat er eenige wringing bestaat tus
schen Rome en Berlijn. Ook Hongarije heeft
in de Albaneesche kwestie een houding van
begrip en soiidariteit getoond, evenals Spanje
en Japan. Het werkelij'ke doel van de Italiaan
sche politick is in ,de eerste plaats' dit: een
samenwerking te bareiken die het internatio
nale vertrouwen stevig vestigt.
Ciano eindigde met een groet aan het Alba
neesche volk.
NAZI-ACTIVITEIT IN ZUID-AFRIKA
VEROORZAAKT MOEILIJK1HEDEN.
United Press meldt uit Kaapstad:
De nationaal-sooialistische spionnage schijnt
in de vroegere Duitsche kolonie Zuidwest-
Afrika zeer actief te zijn. A'lthans, zoo wordt
beweerd door diegenen, die een wijziging van
de Zuid-Afrikaansche naturalisatiewetten heb
ben gevraagd. Deze wijziging zou, zoo ge-
looft men, de politieke situatie aanmerkeliik
yerbeteren. Alle Duitschers, die kracbtens
de huidige wetgeving automatisch Britsche
onderdanen zijn geworden, zouden dan het
bungersehap van de Zuid-Afrikaansche Unie
moeten vragen of, als zij dit niet willen, hun
rechten veriiezen en vreemdelingen worden
Van andere zijde is men echter niet zoo opti-
mistisch. Men vestigt de aandacht op een
tweetal andere wetten, welke bedoeld waren
om de nationaal-so'cialistische activiteit te
beknotten en die beide gefaaid hebben. De
Regeering schijnt echter de voorgestelde wii-
zigmg gunstig gezind te zijn.
De spionnage gaat intusschen voort. Alles
wat in Zuidwest-Afrika gebeurt, op politiek
commercieel en sociaal gebied', wordt onmid-
delhjk overgebracht aan den Duitsehen con
sul te Windhoek of op een andere manier aan
net buitenlandsche nationaal-socialistische
departement, dat onder lei'ding staat van een
vroegeren Zuid-Afrikaan, Bohle, die te Brad-
ord geboren is. Bij rechtszaken is gebleken
dat personen die waardevolle getuigenissen
zouden kunnen afleggen, dit niet durven te
doen uit vrees voor tegenmaatregelen van de
nationaal-socialisten of voor onaangenaam-
heden voor hun venwanten in Duitschland.
Ondanks de activiteit van het natioiiaal-
socialisme in Zuid-Afrika, is men er weinig
enthousiast over de Iaatste verovering van
Hitler. De Duitsche kolonie was opgetogen
-ver een terugkeer van het Sudetenland tot
net Hij.k maar de liquidatie van Tsjeclio-
Slowakije werd koel ontvangen en er werd
met gevlagd als bij de inlijving van het
Sudetenland.
De grootste „grief', die de Duitschers op
yet oogenblik hebben, is de zeogenaamde
egenwerkmg, die Duitsche immigranten zou
den ondervinden en de beweerde voorkeur
voor 'Duitsche J'cden.
Vele Zuid-Afrikanen daarentegen beweren
dat de regeering juist inzake de Duitsche im
migranten te „liberaal" is geweest en zij kla-
gen oyer de toelating van personen, die als
„bezoe'kers" kwamen en die een bezigheid
heob-en aanvaard.
Het bestufur van Zuidwest-Afrika heeft
weimg te maken met de immigratie van
o-p^1 uCr?,rS' WEnt alle imigT~atiewetten zijn
toehjkelajk van toepassing op de Unie en op
het mandaatsgebied. Daarom heeft de
Duitsche regeering haar protestnota over de
geweigerde toelating van 150 Duitschers tot
o-ericht€ennS' Zuid"Afrikaansche Unie
In ieder geval zoekt men in Zuid-Afrika
naar middelen om dit probleem in het Zuid-
westekjike mandaatsgebied op ,te lessen, en
de yoorstanders van de nieuwe naturalisatie
wetten gelooven, dat daardoor veie Duitschers
Aef^u0VOllenlg l0yale iloudin§ jegens Zuid-
Afrika zullen gaan aannemen.
In zijn tweede iradiolezing heeft de Minister van
Oeconomische Zaken Vrijdagavonid den akkerbouw
besproken. Hij schonk daarbij allereerst aandacht
aan de regeermigsmaatregelen ten behoeve van de
roggeteelt. Al dadelijk noemde hij de wisselwer-
kin,g, die tusischen dieze teelt eenerzijds en de vair-
kens- en pluimveehouderij anderzijds bestaat, daar
de varkens en het pluimvee voor een groot d'eel met
graan gevoederd wordien. Lage prijaen voor voeder-
graan zijn den varkens- en pluimveehouders weikoim
en den graanverioouwers mogelijk itot schade; hooge
graanpirijizeni verheugen den akkerbouw, doch betee
kenen voor de varkens- en pluimveehouders moaeliik
nadieel.
Voor 1930 waren de omstandigheden zoodanig,
dat elk dezer takken van landbouw en veeteelt een
bestaansmogelijikheid bood,, do-cb daarna begon door
de enorme prijsdaling van de landbouwprodueten de
ellende, in het bijzondeir voor de tienduizenden boe-
ren in ons land, wier bedrijf een oppervlakte van
5 ha niet te boven gaat, maar waarop in totaal toch
een kleine 400.000 menschen werk vinden, voor het
grootste deel roggeverbouwers, varkens- en pluim
veehouders.
Tot steuni aan den bedreigden graanverbouw gin^
de regeering over tot heffingen aan de grens voor
buitenlandsche granen. Daardoor word'en de bin-
nenlandsche prijzen indirect verhoogd, terwiji met de
opbirengst van deze heffingen andere takken van
den landbouw worden gesteund. De verhoogde prijs
beteekent echter voor de vartkens- en pluimveehou
ders hoogere kosten. De regeering pleegt, mdien
het noodig is, ,dat bezwaar te ondervangen door op
rogge, welke voor dierlijk voedsel bestemd is, een
bij,slag te geven, waanbij, am te voorkomen dat'over
dezelfde rogge meer dan eenmaal bij deze bijslag
zou worden betaald, deze rogge met een onsclnu
delijke ,stof rood wordt gekleurd. Men noemt dat
denatureeren en den bijslag ,,'denaturatiebijslao-" of
denaturatiesteun'
De roggeverbouwer ontvangt nu den vollen prijs,
die gelijk is ,aan den buitenland'schen prijs in-
voerheffinjg, ,de bandelaar, echter, die de rog.re voor
veevoeider verkoopt, krijgt den denaturatiebijslag
uitbetaald eni kan dus de rogge aan den varkens-
of pluimveehouder verkoopen teigen een veel lageren
prijs, n.l. den 'binnenlandschen prijs verminiderd met
den bijslag. Daardoor wordt bereikt, dat de rogge
verbouwer aan zijn prijs ikomt, terwiji toch de var
kens- of pluimveehouder goedikooper voedergraan
kan betrekken.
In deni winter van 1938 schenen betere tijden te
zullen aanbreken. In December 1936 en de eerste
helft van 1937 stegen de graanprijzen zoodanig, dat
de d'enaturatieibijislag kon worden afgeschaft en de
invoerheffing geleidelijk verlaagd tot /I per 100 kg.
Helaas trad in 1937 een daling in en bij den over-
vloediigen, wereidgraanoogst van 1938 za'kten de
graanprijzen weer in tot het peil van 1930. In het
voorjaar van 1038 daalde de binnenlanidsche rogge-
prijs te Groninigen tot 7,10 per 100 kg. Aangezien
de regeering een richtprijis had toegezegd ldggende
tusschen f 7.25 en f 8.25 moesten dus weer krach-
tiger steunmaatregelen worden genomen; de invoer
heffing, die op 4 April 1938 nog 1 per 100 kg
beid,roeg, werd geieidelijik verhoogd tot zij, in Novem°
ber tot 4.50 was gestegen. Bovendien kocht de
regeering in Med en Juni1 van dat jaar groote hoe-
veelheden rogge aan, hetgeen eveniwel niet verbin-
derde dat in Jul! de prijizen op de Groniniger markt
nog verder inzakten. Werd aanvanikelijk de denatu
ratiebijslag nog achterwege gelaten wagems ,de hooge
uitvoeringskosten en den administratieven romp-
slomp, dien deze maatregel veroorzaakte en ook
omdat de fasten van den veehouder, doordat de bin-
nenlandsche graanprijzen niet gestegen waren, niet
waren verzwaard, (in September was de regeering
wel igenoodzaakt den denaturatiesteun voor rogge,
ietwat gewijzigd, weer in te voeren.
De maatregelen ten behoeve van' den graanver
bouw in de afgeloopen negen jaren getroffen, raken
evenzeer de zeevaart en den koophandel, aldus de
Minister. Wanneer een schi.p met .graan de haven
invaart, komt er geld het land binnen in den vorm
van haven-, kade- en loodsgelden en lassingskosteii,
kosten voor sleepbooten en 'bunkers, werven. en dok-
ken, controle eni provisie. Daarom dient ook de
graanhandel de voile belangstelling te hebben van
den bewindsman, die de zorg voor de welvaart van
Nederland op zich heeft genomen. Aan de moeilijk-
heden van den graanhandel wijdlde de Minister ook
een afzond'erlijk woord.
De opeenvolgende verhoogingen van de invoer
heffing op rogge in den zomer van 1938 ontmoette
in de kringen der graanhandelaren veel critiek. om
dat deze maatregelen het, naar men in die kringen
zeide, onmogelijk maakten, de prijizen voor den voor-
verkoop te berekenen. Dit zou wel mogelijk zijn
geweest, aldus de handelaren, indien een voor lan-
geren tijd ongewijzlgde invoerheffing was ingesteld,
gepaard aan een meer variabelen denaturatiebijslag.
Bovendien had verhooging van de heffing aan de
grens volgens den graanhandel geen resultaat meer,
daar het aanbod van binnenlandsche rogge zoo groot
was, dat de prijs toch niet zou stijgen.
Deze zienswijze achtte spr. evenwel niet juist.
De heffingsverhoogingen hadden wel degelijk voor
.let binnenland haar prijis-optrekkende uitwerking
behouden. Immers de buitenlandsche pirijsdalingen
werden opgevangen, alleen door de snelheiid ervan
kon de binnenlandsche roggeprijs niet steeds boven
de 7.25 per 100 kg worden gehandhaafd.
Bij uiivoering van plannen, zooals aangegeven in
-jet i appoi t-Westhoff, zal de venbouw van granen
in ons land' zich uitbreiden en worden de moeilijik-
heden in verband met belanigen van andere groepen
der bevolking nog grooter. De regeering heeft daar
om gemeend goed te doen, het geheele vraagstuk
van de graanpolitiek grondig te doen on derzoeken
door een commisslie, die in October 1938 is ingesteld
en rwaarin vertegenwoordigers van groepen, die bit
de graanpolitiek belamg hebben, zijn opgenomen.
Overgaande tot de aardappelteelt, besprak de
Minister voopts de heteekenis van de aardappelmeel-
mdustne in de veenstreken. In 1930 stortten de
pniizen van het aardappeimeel in. De fabrieken
saten m^t zulke groote onverkoopbare voorraden,
dat de regeering moest ingrijpen om de iveenkoloniale
aardappelverbouwers voor ondergang te behoeden.
D:t gcschiedde in den aanvang door het verieenen
van credieten aan ,de genoemde fabrieken, onder
vcorwaarde, dat deze aan de boeren een bepaalden
prijs betaalden voor de aardappelen. Later werden
op grond van de landbouwcrisiswet andere maat
regelen getroffen. De teelt van fabriekisaardappelen
werd beperkt en een zoodanige prijs werd gegaran-
deerd voor het aardappeimeel, dat het voor de
fabrieken mogelijk is den boeren een loonenden prijs
voor de geleverde 'aardappelen te betalen.
Ondanks deze steunmaatregelen zijn de vooruit-
zichten zeer ongunstig, vandaar dat gezocht wordt
naar nieuwe afzetgebiieden onmoigelijkheds'n voor
aardappeimeel, zooals fabricatie van een bepaal.de
soort veevoeder uit aardappelen. Ook wordt het
aardappeimeel meer en meer gebruikt voor het ver-
vaard-gen van hakeliet.
Consumptie-aardappelen.
Ook ten aanzien van de consumptie-aardappelen
voor den landbouw, als wisselvrucht onmdsbaar
werden maatregelen getroffen. De mindeie kwa-
liteit werd van de markt afgehouden doordat er een
denaturatieregeling werd ingesteld. volgens welke
voor de aardappelen, die voor veevoad'er werden be
stemd, een bijislag wordt verstrekt, nadat zij gode-
natureerd worden Hierhij, geschiedt de d'enatura-
tie door stukp'rikken, waardooir ,de aardappelen on-
geschikt worden voor menschelijk voedsel. Ook h er
is de 'bijslag zoo vasbgesteld, dat hij. tezamen met
oen prijs, dien de aardappelen als veevoeder ODbren-
gen, ongeveer de productiekosten dte,kt. Bit" heeft
tot gevolg, dat de .prijs van de aardappelen voor
menschelijk gebrulk niet verder kan dalen dan het
bedrag van de veevoerwaarde en denaturatiebijslag.
