ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
LORRIE
i -,V
No. 9901
Feuilleton
van LUST 8
MAANDAG 17 APRIL 1939
79® Jaargang
Binnenland
Buitenland
STEM!
mwrn
Voor democratie.
misstanden!
Voor volkseenheid
en samenwerking!
EERSTE 3LAD
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Bui ten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firnia P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIENVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVERTENTIEN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliche's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. -Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DIENSTPLICHT.
Uitspraak inzake vrijstelling.
De Burgemeester van TERNEUZEN, brengt
ter algemeene kennis, dat een uitspraak
op aanvrage om vrijstelling van den Dienst-
plicht, ter Secretarie dezer gemeente, voor een
ieder ter inzage is nedergelegd.
Tegen deze uitspraak kan binnen tien
dagen na den dag van deze bekendmaking in
beroep worden gekomen.
a. door den ingeschrevene wien de uitspraak
geldt of door ddens wettelijke vertegen-
woordiger;
b. door elk der overige voor deze gemeente
voor idetzelfde lichting ingeschreven per-
sonen of door hun wettelijke vertegen-
woordigers.
Het verzoekschrift moet met redenen om-
kleed zijn. Het behoeft niet gezegeld te zijn.
Het moet worden gericht aan de Koningin,
dock worden ingediend bij den Burgemeester,
ter secretarie dezer gemeente.
De Burgemeester zorgt voor de doorzending.
Terneuzen, 17 April 1939.
De Burgemeester voomoemd,
P. TELLEGEN.
W1NSTBEEASTING EN BEDRIJFSLEVEN.
De Algemeene Katholieke Werkgevers-
vereeniging heeft een adres gezonden aan den
minister van financien, houdende bezwaren
tegen een winstbedasting van 8 pet.
Door deze belasting zou volgens adressante,
het bedrijfsleven emstdg getroffen worden.
Want, wat tot nu toe de kracht en oak de
weerstanb van het Nederlandsche bedrijfsteven
heeft uitgemaakt, n.l. het zoo spoedig mogelijk
afschrijven en het vormen van reserves, zal
volgens de omschrijivmg van het winstbegrip
volgens de wet op de inkomstenbelasting niet
meer mogelijk zijn, Wanneer het waar is, dat
bet bedrijfsleven de in 1929 aamgevangen
crisis goed doorstaan beeft, dan is dat voor
het grootste deel toe te schrijven aan de be-
drijfspolitiek, welke de onidememdngen vrije-
lijk hebben kunnen voeren. De 8 pet. iwinst-
belasting dreigt aan deze gezonde bedrijfs-
politiek en daardoor aan de ontwikkeling van
het bedrijfsleven een zwaren slag toe te
brengen, waardoor aldus adressante zijn
bestaan ifcedreigd wordt.
STEUN AAN KLEINE BOEREN
BIJ ZIEKTE.
Volgens de bepaldngen van ,de steunregeling
voor werklooze arbeiders mag in igeval van
ziekte geen uitkeering worden verstrekt.
Na overleg met zijn ambtgenoot van sociale
zaken heeft de minister van oeconomische
zaiken termen aanwezig geacht, deze bepaling
ingeval van ziekte van kleine grondgebruikers,
welke overeenkomstig de Ibepalingen van de
kledne-fboeren-regeling op eigen bedrijf te werk
worden gesteld, alleen te doen toepassen, voor-
zoover het de uitkeering in geld betreft. De
uitkeering in natura daarentegen kan idan op
de gewone wijzie doorgaan.
DE LUCHTRESGHERMING IN ZEELAND.
Vorige week heeft op initiatief van den
minister van binnenlandsche zaken in de pro-
vincie Zeeland overleg plaats gahad inzake de
hescherming van' de bungerbevolking tegen
luchtaan vaMen
De Gommissaris der Koningin, d'e secretaris-
generaal van binnenland'sche zaken en de
inspecteur voor de hmhtbe®cherming hebben
daartoe besprekingen gevoerd met de burge-
meesters, de hoofden van luichtbescberming
en de gemeente-geneesheeren van alle 37
gemeenten in Zuid- en Noond-Beveland, Tho
len en St. Philipsland.
In aansluiting daaraan hebben de burge-
45)
Door CHARLES GARVICE.
Vervolg.
.Geruineerd!" zei Lorrie zonder te beseffen
wat dit was. Het woord had voor het oogen-
blik geen beteekenis voor haar. ,,Hoe kun
nen wij nu geruineerd zijn? Wij zijn niet
rijlk, dat weet ik, maar" en ze keek rond,
alsof zij zich er van wilde vergewissen dat
het dak van de pastorie nog boven haar hoofd
was ,,maar we zijn altdjd zoo geweest."
Lorrie,"zei Greta zacht, ,,papa heeft
tegenslag gehad. Hij heeft" ze begreep
het zelf niet en sprak het woord vaag uit,
als iemand, die in volslagen onwetendheid
venkeert omtrent de beteekenis ,,hij heeft
gespeculeerd!".
,,Gespeculeerd herhaalde Lorrie ver-
baasd.
,,Ja. Ik, die het geld van mijn arme kin
deren moest hebben beschermd, zooais ik mijn
eigen leven moet beschermen, heb het in de
goot gegooid! Ik ben tereoht gestraft; maar
mijn kinderen, mijn arme kinderen!'' kreunde
de doming. ,,Jack, kan je het me ooit ver-
geven Lorrie Hij zweeg en tranen kwa-
men hem in de oogen. ,,0, Lorrie, Lorrie! Ik
moet gek geweest zijn
,,Maar wat is er toch?" zei Lorrie wan-
hppiig. ,,Ik ik begrijp het niet! Jack, kan
je het me niet vertellen?"
„Wees- toch stil!" zed hij en hij trok haar
opizij. Hij fluisterdeVader heeft iets ge-
daan met effecten en aandeelen en die din-
gen hebben den geest gegeven dat doen
ze altijd, weet je. Hij heeft iederen cent ver-
ioren van het geld, dat moeder hem heeft
meesters terstond het noodig geachte mate-
riaal, voorzoover nog niet aanwezig, best eld.
Verwacht mag worden, dat binnen enkele
dagen deze gemeenten voidoende toegerust
zullen zijin om een eersten stoot op te vangen.
Bijzondere aandadht wend ook hier gegeven
aan de intercommunale samenwerking. Voor
de beide Bevelaniden hebben de burgemeester
vain Heinkenszand, rnr. dr. Mes, en op het
eiland Tholen de burgemeester van Tholen, mr.
van der Hoeven, op> zich genomen de samen-
spreking terzake met hun ambtgenooten nog
deze week te voeren.
Op het eiland Walcheren is1 een zoodanige
onderlinge hulpverleening van de gemeenten
geheel geregeld.
Aan een intercommimiale verzorging van
het med'ische vraagstuk van het geheele eiland
wordt de iaatste hand gelegd. Binnenkort
zullen omtrent deze verzonging nadere mede-
deelingen kunnen worden gedaan.
MI LIT AIRE MAATREGELEN IN BELGIE.
De Belgische generale staf heeft alle
reserve-officieren opgeroepen voor een buiten-
gewone oefening van tien dagen, teneinde hen
in staat. te stellen hun taak te vervullen bij
een versterking van het leger.
DE VERLIEZEN VAN DE SPOORWEGEN
IN BELGIE.
Volgens een mededeelinig van de Nationale
Maatschappij van Belgische Spoorwegen acht
de di'rectie zich genoodzaakt, ten einde het
verlies te heperken, d'at voor 1939 op onge-
veer 130 millioen francs wordt geraamd, een
aantal personentreinen uit te schakelen en
het programma van wedstrijiden en uitgaven
te heraien. De treinen, die met ingang van
16 April uit de dienstregeling verdwijnen,
vertegenwoordigen ongeveer 5 pet. van het
geheele traject. De maatschappij wijst er op,
dat ziji van 1929 tot 1939 het aantal reizigers-
treihen met 50 pet. had vermeerderd. Thans
legdlen deze treinen iederen dag een afstand
af, overeenkomende met viermaal den omtrek
van' de aarde.
WEER EEN BOMAANSLAG.
In een telefooncel te Liverpool is een bom
ontploft, waardoor iemand werd1 gewond. In
een andere telefooncel heeft de politic een
nog niet ontpttofte bom ohfcdekt.
De ontploffing van Zatendagnacht was de
tweede binnen vier dagen. Zij werd op een
afstand van acht km. nog gehoo.rd en binnen
een straal van vdjfhonderd meter werden tal
van ruiten vemield. Door den schok werden
mens chen uit hun bed geslimgerd en een vrouw
moest, door schrik overmeesiterd, naar het
zdekenhuis wortden gebracht.
DE TROEPENPARADE IN MADRID EERST
OVER EEN MAAND?
Het Duibsche Nieuwsbureau meldt over de
groote troepenparadie, die ter symiboliseering
van het einde van den burgeroorlog te Madrid
zal worden gehouden, dat deze parade de
grootste miilitaire vertooning zal vormen,
welke Spanje ooilt gezien heeft. Afvaardigin-
gen van alle troepenafdieelingen, die aan den
oorlog hebben deelgenomen, ziullen van de
partij1 zijn. Pantserwagens, Flak"-geschut en
pamtserafweerformaties nemen er aan deel,
Onder aanvoering van de verdienstelijke
generaals uit den oorlog zullen 200.000 man
aan Franco voorbijmarcheeren. Ook formaties
van de buitenlandsche vrijwiiliigers zullen
erlbiji zijn. De iSpaansche legerl'eidihg wil
daarmee de onveribrekelijke wapenibroeder-
schap met dte bevrlende natiesi tot uitd'rukking
brenjgen. Het tijdstip van de parade is nog
niet bepaald. Men meent te weten, dat de
oorspronkelijk voorgenomen datium van 2 Mei
niet gehandhaafd is om tijd te winnen voor
de omvamgrijke voorbereidingen. Daarom
denkt men aan 15 Mei, den feestdag van> den
schutsheilige van Madrid, van oudisher een
nagelaten en we zijn" hij haalde zijn
schouders op ,,we zitten er leeldjk voor."
Geruineerd', absoluut, totaal geruineerd",
zei de domine op doffen, wanhopigen toon.
Greta, kind, ze moeten het ergste weten.
Ik heb het jou verteld; ik kan het niet nog
eens doen. 'Het het zou mijn dood zijn!"
,,Ja papa, ik zal het hun vertellen", zei
Greta kalmeerend. Lorrie, we zullen de pas
torie moeten verlaten, jdj. en Jack en ik en
en we moeten ons best doen om papa te
helpen."
De domine verborg zijn gelaat in de handen.
,,We zullen een tijd lang heel erg arm zijn,
maar we moeten den moed niet verliezen.
Vader zal een paar leerlingen nemen haar
stem brak bij de gedachte, dat haar oude
vader zou moeten tobben met een stuk of zes
rumoerige jongens; de oude man, die zoo ge-
wend was aan de rust van een vreedzaam
huis „en en we moeten allemaal ons
best doen cm hem op te vroolijikenWat hij
deed, was voor ons bestwil de arme Greta
begreep nog absoluut niet hoe het geld ver-
dwenen was ,,en we houden meer dan
ooit van hem lieve vader!" en ze sloeg
hartelijk haar arm om hem heen.
Jacq trok Lorrie mee naar buiten. „Dat is
het ergste nog niet, Lorrie", zei hij somber,
„vader heeft zich ingelaten met een maat
schappij, waar de aandeeihouders voor alle
verplicbtingen aansprakelijk zijn en hij zal
meer verliezen dan hij, bezit. De overheid zal
er zich mee bemoeien en ik ben bang, Lorrie,
dat we hier allemaal weg moeten, vader
ook."
Lorrie viel op een stoel in de hal neer en
bleef voor zich uit zitten staren. Deze twee
de slag was zoo plotseling, zoo onverwacht
op den eersten gevolgd, dat zij te verschrikt
en te verward was om alles in zijn voile be
teekenis te beseffen. En toch klonken door
haar ellende heen de woorden, die Seymour
Melford daarstraks had gesproken:
„Ik zal over jouw familie waken, alsof het
traditioneeden feestdag. In politieke kringen
neemt men 'aan dat op den dag van de parade
helamgrijlke verklarintgen over de toekomstige
politick van Spanje zullen worden afgelegd.
Tot zoover het Dulitsche Nieuwsfbureau.
BERLIJN EN ROME AFWIJZEND.
De eerste Duitsche en Italiaansohe reacties
op president Roosevelts telegram aan 'Hitler
en Mussolini zijn, schrijft „De Courant", af-
wijzend. Officieele antwoorden zijn evenwel
nog niet verzonden, en hoewel algemeen
wordt aangenomen, dat ook in die antwoorden
de vredesdenkbeeliden van Roosevelt zullen
worden verworpen, wordt het met name te
Rome, zoowel in Italiaansche als in buiten
landsche kringen, mogelijk geacht, dat de
deur voor verder overleg niet volkomen zal
worden gesloten.
In den toon der Duitsche en Italiaansche
bladen valt eenig verschil te constateeren. De
Berlijnsche pers heeft den voiledigen te'kst
van het telegram van Roosevelt niet gepubli-
ceerd, maar geeft uiterst felle en hoonende
commentaren, waarbij er de nadruk op wordt
gelegd, dat voor Duitschland elk overleg on-
mogelijk is, waarin ook de Sovjet-Unie zou,
worden betrokken. De bladen in Italie heb
ben de boodschap van Roosevelt onverkort
weergegeven, onthouden zich tot dusver van
commentaar, maar stellen hun lezers wel in
kennis van de Duitsche oordeelvellingen.
BEROEP VAN ROOSEVELT OP HITLER
EN MUSSOLINI.
Vredesbestand voor ten minste
tien jaar.
Als een groote verrassing is Zaterdag het
bericht gekomen, dat president Roosevelt aan
Hitler en Mussolini een telegram heeft gezon
den, met verzoek om een verzeikering, dat hun
strijdkrachten geen onafhankelijke Europee-
sche natie zullen aanvallen of binnenvallen.
Peze verzekering zou voor den tijd van ten-
minste tien jaar gelden en de Vereenigde Sta-
ten zouden daar tegenover willen deelnemen
aan besprekingen tot vermindering van de
bewapening en tot bevordering van den in-
ternationalen bandel opdat alle landen gelij-
kelijk en onder dezelfde voorwaarden toegang
zullen hebben tot de wereldmarkt.
Hitler heeft zich na ontvangst van dlt
telegram van Berchtesg.aden naar Miinchen
begeven, waar hij met von Ribbentrop heeft
geconfereerd. Inmiddels werd ook telefo-
nisch contact gehouden met Mussolini en
Goring, die op het oogenblik te Rome ver-
toeft.
De tekst van het telegram van Roosevelt
luidt als volgt:
,,'Gij beseft, daar ben ik zeiker van, dat in
de geheele wereld millioenen menschelijke
wezens vandaag leven in een constante vrees
■voor een nieuwen oorlog", of zelfs voor een
reeks van oorlogen. 'Het bestaan van die
vrees en van de mogelijkheid voor zulk een
conflict, vormt een emstig voorwerp van zorg
voor het yolk der Vereenigde Staten, uit
welks naam ik spreek en moet eveneens de
volkeren der andere landen verontrusten over
het geheele Westelijke half rond. Allen weten,
dat een groote oorlog, zelfs indien hij tot an
dere eontinenten bqperkt blijft, zoolang hij
duurt, zwaar op hen zou wegen, en ook op
de komende geslachten van invloed zou zijn.
Na de hevige spanning, waarin de wereld de
Iaatste weken verkeerd heeft, is dit oogen
blik wellicht geschikt om deze boodschap tot
u te richten.
Vroeger heb ik mij tot U gericht over de
regeling van politieke, oeconomische en
sociale vraagstukfcen, langs vreedzamen weg
en zonder tot wapengeweld over te gaan. In
dien die bedreiging aanboudt, schijnt het on-
vermijdelijk, dat een groot deel der wereld
gemeenschappelijk zijn ondergang tegemoet
gaat. De geheele wereld zal daaronder te
lijden hebben: de overwinnende landen, de
verliezende landen en de neutrale landen. Ik
weiger te gelooven, dat de wereld noodzake-
KriMB^FniTEam-^n-MaranMiiiiiiiniiWirfi,n—>aaE«iwiiniimiiniii i
de mijne was, zooais ze zullen worden.
Denk aan je vader, aan Jack en aan Greta!"
Die woorden waren toen leeg en hadden
geen zin voor haar; maar wat waren ze nu
van veel beteekenis.
Jack ging naar haar toe. Hij zocht naar
zijn pijp, die hij aanstak, toen legde hij zijn
hand op haar scho.uder.
,,Ga niet heelemaal bij de pakken neerzit-
ten, Lorrie", zei hij op zijn ruwe, goedige
manier. ,,Ik ben er ook nog, weet je. Ik zal
er mijn schouders onder steken en zorgen,
dat alles in orde komt; er is zoo veel wat je
kunt doen, je moet alleen maar weten, waar
je werk moet zoeken! Moed houden, Lorrie!"
,,Ik zit niet bij de pakken neer", zei ze suf.
,,Ik ben aan bet denken dat is alles!"
,,Verdorie, we zullen allemaal moeten den
ken", zei hij, terwijl hij heen en weer liep.
„Arme vader! 't Zou me nog niet zooveel
kunnen schelen, als hij 't zich niet zoo aan-
trok. Ik ben bang, dat wanneer hij ait de pas
torie wordt gezet, het
Hij zweeg, maar ze begreep hem.
,.Hem zal dooden!" zei Lorrie heesch fluis-
terend. „Ja, het zou zijn dood. zijn." Zij stond
°P. ging naar het raam en drukte haar bran-
dend voorhoofd tegen het glas.
..Het zou zijn dood zijn!" fluisterde ze tv/ee-
drie maal.
..'Het is een lamme boel!" zei Jack, die op
en neer bleef loopen en hevig aan zijn pijp
trok. „Je hebt niet eens tijd om eens rond te
kijken en te zien, waar je wat geld vandaan
'zult halen. ,,De haaien zullen binnen twee
dagen op ons aanvallen en ons iederen cent,
dien we hebben, afnemen. 't Zou me niet ver-
bazen, als ze de stoelen, waarop we zitten,
verkoopen. Ik begrijp niet, hoe vader zich
ooit met zoo iets heeft kunnen inlaten."
,,De meubels verkoopen", zei Lorrie lang-
zaam, dof. ,,De meubels verkoopen en ncm
uit de pastorie zetten! Ja Jack, je hebt ge-
iijk, dat zou zijn dood zijn en twee groote
tranen rolden over haar wangen.
lijkerwijze tot zulk een lot bestemd is. In-
tegendeel, het is duidelijk, dat de leiders der
groote landen de macht hebben hun volkeren
te verlossen van de dreigende ramp. Ook is
het duidelijk, dat de volkeren zelf wenschen,
dat aan hun vrees een einde komt.
Men moet zich echter rekenschap geven
van de jongste feiten. Drie landen in Eujopa
en den in Afrika zagen him onafhankelijk-
heid verdwijnen. Een uitgebreid gehied in een
ander onafhankelijik land in het Verre Oosten
werd door een naburig land bezet. Volgens
hardnekkige gerucbten, welke wij ongegrond
hopeni te zijn, zouden andere d'aden van
aggressie overwogen worden tegen andere on
afhankelijke landen. Het oogenblik nadert,
waarop die toestand' moet eindigen in een
catastrophe, tenzlj een meer rationeel middel
gevonden wordt om de gebeurtenissen in
goede haan te leiden.
Gij hebt herhaalde malen betoogd, dat gij,
noch het Italiaansche (Duitsche) volk den
oorlog wenscht. Indien dat waar is, behoeft
er geen oorlog te zijn. Niets zal de volken
der wereld er van kunnen overtuigen, dat een
mogendheid het reeht of de noodzaak heeft,
zijn eigen volk en anderen de gevolgen van
een oorlog te berokkenen, tenzij het duidelijk
is, dat zij haar grondgehied verdedigt. Wan
neer wij, Amerikanen, deze verklaring afleg-
gen, spreken wij niet uit egoisme, noch uit
vrees, noch uit zwakheid.
Wanneer wij thans spreken is het als
staatslieden en uit liefde voor de mensch-
heid. Ik ben er nog steeds van overtuigd,
dat de internationale proiblemen rondom een
tafel kunnen worden opgelost. Daarom is het
niet aan een der belanghebbenden op het be
roep inzake een vreedzame bespreking te ant
woorden met te zeggen, dat, tenzij hij bij
voorbaat de verzekering krijgt, dat het be-
sluit voor hem gunstig zal zijn, hij de wape-
nen zal neerleggen.
In de conferentiezalen, evenals voor de
recht'banken, is het noodig, dat iedere partij
de bespreking begint in goed vertrouwen in
de overtuiging, dat het resultaat zal zijn recht
voor elk. Het is gebruik en noodig, dat elk-
een zijn wapens buiten de zaal laat.
Ik ben er van overtuigd, dat de zaak van
den wereldvrede een grooten stap vooruit zou
gaan, indien alle naties een openhartige ver
klaring zouden krijgen van de tegenwoordige
en toekomstige politiek der regeeringen. Om-
dat de Vereenigde Staten een der naties van
het Westelijk 'halfrond is, zijn zij niet gewik-
keld in de tegeniwoordige geschillen, welke
zich in Europa voordoen. Ik denk, dat het
voor u gepast kan zijn mij deze verklaring
te doen in mijn hoedanigheid van hoofd van
een ver van Europa liggende natie, opdat ik,
slechts optredende met de verantwoordelijk-
heid en verplichtingen van een vriendschap-
pelijk bemiddelaar, deze verklaring kan mede-
deelen aan andere naties, welke thans onge-
rust zijn over den loop, welke de politiek van
uw regeering kan volgen.
Zijt gij bereid de verzekering te geven, dat
uw gewapende strijdkrachten het gehied of
de bezittingen van een der volgende onafhan
kelijke naties niet zullen aanvallen of over-
weldigen:
Finland, Estland, Letland, Litauen, Zwe-
den, Noorwegen, Denemarken, Nederland,
Belgie, Groot-Britannie, Ierland, Frankrijk,
Portugal, Zwitserland, Lichtenstein, Luxem
burg, Polen, Hongarije, Roemenie, Zuid-Slavie,
Rusland, Bulgarije, Griekenland, Turkije en
de Araibische staten Syrie, Palesbina, Egypte
en Iran?
Een dergelijke verzekering moet klaarblij-
ke'lijk niet alleen gelden voor den tegenwoor-
digen tijd, doch voor een genoegzaam lang-
durige toekomst om alle mogelijkheden te
verzeikeren met vreedzame methoden te wer-
ken aan een vrede van een meer duurzamen
aard. Ik stel dus voor, dat gij het woord
„toekomst" zult beschouwen als van toepas-
sinig voor een periods van geigaranideerde non-
aggressie van ten minste tien jaar of van
,,Huil niet!" zei Jack. ,,Ik zal verdorie,
als ik nu maar wist wat ik moest doen en
waar ik naar toe moest gaan! Wacht eens!
Waarachtig!" alsof hij een plotseling idee
kreeg. „Ik zal naar Seymour Melford
gaan. Ik weet niet of hij van die zaken ver-
stand heeft, maar zijn vader in ieder geval
wel. Ik zal naar hem toegaan en hem vertel
len, hoe we in de penarie zitten
„Wacht!" zei Lorrie en haar gezichtje
werd krijtwit, toen zij hem bij zijn mouw
pakte en hem verhinderde naar de deur te
hollen. ,,Doe het nog niet. Wacht!"
,,Wiaafom? Wat is er?" zei hij. „0, ik be
grijp het al. Je zoudt het niet prettig vinden",
en hij bleef staan. ,,Wel, dan weet ik niet
meer, wat ik moet doen!"
„Ga ga weer naar vader", zei ze met
een schorre, harde stem. ,,Ga hem troosten
©n en wacht tot ik kom." Ze ging naar
de deur, terwijl ze sprak.
Hij, ging langzaam de kamer uit. Zij bleef
even staan en met een vasten trek op haar
mooi gezichtje, een harde, koude vastberaden-
heid in haar oogen, opende ze de deur van het
salon.
Seymour Melford stond bij. het raam. Toen
de dear geopend werd, wendde hij zich cm
en kwam naar haar toe.
Lorrie, wat is er gebeurd", zei hij, maar
hij sloeg zijn oogen voor de hare neer en de
vraag klonk onecht en geforceerd.
Maar Lorrie merkte het niet op. „Ik kom
je mijn antwoord geven", zei ze, haar oogen
naar den grond gericht.
,,Ah!" en hij kwam dichterbij.
Wacht!" zei ze, terwijl ze haar hand op-
hief om hem het zwijgen op te leggen. „Je
je vroeg mij, met je te trouwen."
,,Dat deed ik en doe ik weer", zei hij
met nadruk. ,,Het is de liefste wensch van
mijn hart
Zij legde hem met een gebaar het zwijgen
op. ,,Je je verwacht niet van me dat ik
dat ik je liefheb
Langzaam, machinaal, kwamen de woorden
over haar lippen.
„Ik zal daarop wachten'", zei hij. ,,Ik zal
wachten en ik hoop zeker je liefde te winnen"
,,Zal je daarmee - tevreden zijn?" vroeg ze.
,,Ik zal tevreden zijn meer dan tevreden
zijn!" verklaarde hij.
.Daarstraks" ze wachtte even sprak
je over over geld over rijkdom."
„Ja", zei hij, ,,ik weet dat je daar niet om
geeft
,,Jawel!" zei ze, terwijl ze haar droge lip-
pen beyochtigd'e en bijna ineenkromp onder
het gewicht van schaamte en ellende, dat
haar drelgde te overweldigen. ,,Ik geef er
wel om! Als als ik je vraag om me
geld te geven nu ze kon nauwelijk ver
der spreken, maar ze deed een poging als
ik je vroeg me nu wat geld te geven zou
je zou je Ze kon niet verder gaan.
,,Of ik het je zou willen geven?" zei hij
haasti'g, terwijl de triomph en de hartstocht
zijn oogen deden schitteren. ,,Ja, iederen cent
dien ik bezit! Met allebei mijn handen!" en
hij strekte zijn handen uit.
,,Dan vraag ik het je nu", zei ze. ,,Niet
voor me zelf niet voor me zelf; maar -
maar Zij bedekte haar gelaat met de
handen en viel in een stoel neer.
„Lorrie, lieveling", fluisterde hij, terwijl hij
zich bukte en haar hand aan zijn lippen
braeht. ,,Ik weet het! Je vader is in moeilijk-
heden! Ik was er bang voor! Je twijfelt toch
niet of ik je wil helpen! Bij wien zou je eer-
der kunnen komen dan bij mij! Hoeveel is het
lieveling? Kijk eens!" en hij rukte zijn jas
open en haalde er zijn chequeboek uit. Hij had
het speciaal voor de gelegenheid meegebracht.
„Alsjeblieft" en hij sprong op, nadat hij
even aan tafel had zitten schrijven „breng
dat aan je vader, lieveling en zeg hem, dat
wanneer hij meer wil hebben ik heel blij zal
zijn het hem te kunnen geven. Neen niet
aan hem, maar aan jou mijn lief vrouwtje."
i(Wordt vervolgd.)
een kwart eeuw, indien wij den moed hebben
zoo'n langen tijd vooruit te zien.
Indien een dergelijke verzekering door uw
regeering wordt gegeven, zal ik haar onmid-
dellijk ter kennis brengen van de regeeringen
der naties, welke ik beb genoemd' on zal ik
tezelfdertijd vragen of, hetgeen redelijkerwijze
0
