ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAO VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
LORRIE
No. 9870
Feuilleton
WOENSDAG 1 FEBRUARI 1939
Tg^Jaargang
Binnenland
Buitenland
PRESTO ZEEPPOEDER SLECHTS 5ct. PER PAK
Half ziek - Hangerig
EERSTE BLAD
MPBUSiBlnMiTerNeu™, - - %f g f fertriiIRJfeBllL.il
OPBRENGST
VAN DE KINDERPOSTZEGELS.
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRUS: Bmnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden.- Buiten Ter Neuzen
fr. per post/1,55 per 3 maanden - Bg vooruitbetaling fr. per post /5,60 per jaar -
Veer Belgie en Amenka/2,-, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post -
Abonnementen voor bet buitenland alleen by vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
AD VERTENTIENVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0 20
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent brj vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend
a„?. adVert0nti6n bij re£elabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
Inzending van advertentien liefst een dag voor do uitgave.
verkrijgbaar is.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN
VRIJDAGAVOND.
LIJST VAN EIGENAARS
KN BEHEERDERS VAN PAARDEN.
De Burgtemieester van TERNBUZEN brengt
ten- algtesmeene kennis, dat geclureade d© maand
Februari op de gemeente-secretiairie voor een
iieder ter inzage is nedergelegd de alphabe-
tasdbe lijst bevattemde de nam en der in die
gome en to metterwoon gevestigdte eigenaars
of beheerdens van een of meer paiarden, be-
stemd om ter vordering te worden aangeboden
opgemaakt in>gevol-ge bet bepaalde bij artdkel
17 van bet Inkwartieringsbesluit.
Ternenzen, 1 Februari 1939.
De Burgemeester voomoemd,
P. TELLEGEN.
HINDERWET.
Burgemeester en Wethouders van TER-
NHJUZEN, brengen ter openbare kennis, dat
ter gemeente-seeretarie ter inzage ligt een
verzoek met bijlagen van H. VAN WIJCK,
Tholensstraat 34. Temeuzen, am vengunning
tot bet crpriohten van een petroleumbewtior-
piaats in bet perceel kadastraal bekiend in
Seetie L no. 2094, gelegen aan de Tholens-
atraat no. 35.
Op Dinsdiag 14 Februari a.s., des namlddags
om drie uur, zal in het gemeentebuis gelegen-
heid bestaan om bezwaren tegen de inwilliging
van dit verzoek in te brengen en deze mom
deling en schriftelijk toe te lichten.
Zoowel de verzoeker, als zij, die bezwaren
hebben, kunnen gedurende drie dagen v66r het
borengemelde tijdstip ter secretarie der ge-
meente kennis nemen van de ter zake inge-
komen schrifturen.
De aandacht van belanghebbende wordt er
op gevestigd, dat volgens de bestaande juris-
prudentie niet tot beroep gerechti-gd zijn, zij,
die niet overeenkomstig artikel 7 der Hinder-
wet op de bovenbepaalde dag voor het ge-
meentebestuur zijn verschenen teneinde hun
bezwaren mondeling toe te lichten.
Teroeuzen, 31 Januari 1939.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. TELLEGEN, Burgemeester.
B. I. ZONNEVULLE, Secretaris.
»E RADIO-REDE VAN DE KONINGIN.
Les in taalkennis en uitspraak voor
Lenvensche studenten.
De radiorede, welke H. M. Kondngin
Wilhelmina Vrijdag beeft uitigesproken, heeft
tajdienis een der colleges aan de Leuvensche
Alma Mater aan Leading gegeven itot een ty-
plsoh gebeuren.
Dr. L. Grootaers, lid van de Koninklijke
Vlaamsche Academic en hoogleeraar in de
facultedt voor wijsbegearte en letteren aan de
boogeschool van Leuven, gaf voor studenten
in 'de Genm-aansche pbllologie eeai lies in Neder-
iandiscbe taalkund-e en phon-etiaai. Op een ge
geven ocgenblik brak dte professor zijn les, die
nog een' .paar uren moest diuren, af en zeide
tot zijn candidaten,,H. M. Konimgin Wilhel-
mina spreekt voor de radio. Ik raad u aan,
naar de radiorede van H. M. te gaan luisteren,
het zal voor u een les zijn van taalkennis, en
van de zuiverste Nederlancteche uitspraak. De
redlevoerimgen van Koningin Wilhelmina zijn
modellen op het gebdied der Nederlandsche
taal".
De studenten verliieten het onderbroken
oollieige en degenen, die niet de geliukkige be-
yitters wiaren van een radio-apparaat op hun
,;kot", begave zich naar de stamlokalen, waar
met de igrootste aandacht naar de „les" van
H. M. de Koningin der Nederlanden werd ge-
iwAsterd.
DE KONINKLIJKE FAMILIE NAAR
ZWITSERLAND.
Verbljjf te Grindeiwald.
Bij de Koninklijike Familie bestaat het
voomemen zich ongeveer 15 Februari voor
eenigen tijd naar Zwitserland te begeven en
wel naar Grindeiwald1.
!Het hotel Adler" aldaar is voor het ver-
bhjf gereserveerd.
Grindeiwald is een uitgelezen pilaats voor
wintersport en ligt in het Bemer Oberland
op een hoogte van 1050 meter. Van Kerst-
mis tot Paschen is er door de overvloedige
sneeuw gelegenheid om prachtige ski-tochten
te maken. Met bergsp-c-ren zijn op gemakke-
lij.ke wijze startplaatsen te bereiken als
^Jebeldegg (2064 meter), Eigergletscher
(2623 meter) zelfs naar het uitgangspunt van
den grooten Eismeertocht (3162 meter) en
den Jungfrau, (3457 meter).
Het klimaat kenmerkt zich door koude
naobten en helderen zonneschijn overdag.
Ook voor alle andere wintersport als schaat-
senrijden, ho-ckey, bobslee, enz. is er p-rach-
tige gelegenheid.
Het hotel ,,Adler" ligt in een prachtige om-
geving en bied't naar alle kanten schoone
vergeizichten.
DE EERSTE JAARDAG
PRINSES BEATRIX.
VAN
De eerste jaardag onzer jonge Prinses werd
gisteren in verschillende plaatssn reeds met
eenigen luister gevierd. Het glanspunt was
natuurlijik in Den Haag, waar de jonge Prinses
met Hinar Ouders bij Haar Grootmoeder ver-
toeft.
Daar gold de groote belangstelling de rit,
die het Rrinselij'k Paar des namiddags met hun
Dochtertje door de Reaidentie zouden maken.
Wij ontleenen daaromtrent aan de N. R. Crt.
Des middaigs kwart over drie zijn Prinses
Juliana en Prins Bemhiard met Prinses Bea
trix, de jarige, uitgereden am een kort toertje
door den Haag te doen. Het was goed te mer-
ken, want er ging bepaald ©en stroom van
menschen uit verschillende van de buiten-
wijken naar de binnenstad, voomi dames en
kinderen. Tegen den tijd, dat Prinses Beatrix
zou udtrijden, was het in de buurt van het
pal-eas stampvol. De menschen stonden bij dui-
zenden onder den ikastanjeboom tegenover het
paleis en langs het Noordeinde te wachten.
Trouwens oak elders langs den. weg was er
veel valk, wlant menigeen wilde nu toch de
jonge Prinses wel eens zien.
Om kwart over drieen kwam bij het paleis
de ouderwetsche Spijker voor, waarmee leden
van de Koninklijike familie bij gelegenheid nog
rflidlem en die voor een rondrit als die van gis-
termiddag zeker uitermate geschdkt is, omdat
hij groote ruiten he-eft. Een oogembMk later
reeds vers-chenen Prinses Julianla. en Prins
Bemhard op -de stoep van het paleis, Prins
Bemhard met Prinses Beatrix op den arm.
Zij was in een blauw capeje gehuld', dat met
wit bant was afjgeboord en waarvian de kap
over haar hoofd was getrokken, zoodat zij- er
mdn of meer als een kabouter ultzag.
De toeschouwers voor het paleis begonmen
luidkeels te juichen toen zij1 zichbaar werd en
zij kregen gelegenheid hlaar een oogenbldk
rustig te bekijiken, want bij het scihid'wachthuis
stonden een stuk of wat fotcgrafen opgesteld
en voor dezen poseerde het Primselijke paar
een oogenblik. Toen de opnamen gemaakt
waren stapten zij in den auto.
Degenen, die zich de moedte hadden ge-
troost langs den weg te gaian staan om Prin
ses Beatrix op -haar rondrit met haar ouders
te zien, zuilen geen spijt gehad hebben, want
het was werkelijik erg aardig. De -ruime auto,
met zijn groote ruiten, reed heel langzaam en
Prinses Beatrix zat zoo tusschen haar ouders
in (missehien ook wel op haar vaders fknie)
dat zij om zoo te zeggen van hoofd tot voeten
te zien was, voor zoover dat tenminste mogehjk
is brj een kind, dat in een cape en een capuchon
is gehuld. Het gezachtje kwam er overigens
u t en de Prinses en de Prins zorgden ervoor
dat bun dochtertje goed tot haar recht kwam
gelijk rechtgeaarde ouders eigem is.
Van de dames, bekende en onbekende die
Prinses Beatrix op deze manier hadidten' ge-
zien, hebben wij maar ddn woord gehoord:
„schattiig'Zoo'n kind van een jaair is van-
zelf al lets eig liefs, dat elk vrouwehart in-
neemt en als het nu ook nog het dochtertje
van Bruises Juliana is..*...
Een boeketje, een soort van Biedermeyer-
boeket haeld zij stijf in de hand, zij echeen
het erg m-oci te vinden en wij hebben dames
gespiroken, die er op hadden willen zweren,
dat zij er af en toe aan rook. Wij- vertellen
dit geheel en al in commissie. Hoe het hier-
mee zij, de rondrit was een heel groot succes
en het gejuich langs den weg zoo hartelijk
gemeend als ooit.
Precies Oip tijd, om kwart voor vi-eren was
de auto weer aan het Paleis terug.
Toen zij uitgestapt w-aren, bleven de Prin
ses en de Prins nog een oo-genblikje op de
stoep van het Pal-eis staan. Prins Bemhard
hieid de kleiine Prinses wat in de hoogte, zoo
dat men haar nog eens goed kon bekijken.
En dit was dan wel wat veel voor het pu,-
bliek, -dat zoo zoe-t al dien tijd achter de af-
zetting had gestaan. Mete-en waren de agen-
ten al opzij ge-duwd en was1 de heele ruimte
tusschen den kastanj-eboom en de kleine
steentjes van het Paleis met. mensicben ge-
vuld, die juichten en wuifden en ook zoo'n
beetje Lang zal zij leven zongen. Na een paar
minuteni ginig de Prinseiijke familie naar
binnen. De vrouwen kraaiden van vemik-
kinig over Beatrix. I-edereen daoh-t, dat zij
nog wel even vo-or een v-enster zou, komen en
bleef dan ook wachten, maar het gebeurde
niet en dus scihoot er ni-et an-ders over dan
scboorvoetend huiswaarts- te gaan.
De poldtie had heel veel m-oeite om de men
schen met een zoet lijntje weg te krijgen,
want zij geloofden de verzekering, dat er
mets- meer te wachten was, niet. Toen een
paa-r heeren van de hofhouding waar-
schrjhiijk voor eem bovenraam verschenen,
beg-onnen de mens-ch-en alvasVweer te juichen,
omdat er een bij was, dien men., met een half
oog kij-kende, voor Prins Bernhard had kun
nen- houdien.
Maar het bleek toch wel, dat de politic ge-
l-pt -had gebud. Prinses Beatrix -kwam niet
meer te zien en men verspreidde zich over de
staid. Het was afgeloopen. Gisteravond is er
zeker heel veel over het Prinsesje gepraat.
Dadelijk was er ook een hausse te merken in
foto's van haar. Men verdrong elkaa-r voor
de winkels, waar zul-ke foto's uitgestald waren,
ook al was er niets nieuws bij.
Het was kortom, niet alleen vanw-ege haar
veijaardiag, de dag van Prinses Beatrix.
een frankeerwaarde van 5 cent, 840.237 met
een frankeerwaarde van 12y2 cent. -
NOOD IN DEN KLEINHANDEL IN AARD-
APPELEN, GROENTEN EN FRUIT.
De Bond- van kleinhandelaren in aardappe-
len, groenten en fruit heeft in een adres aan
d-en Minister van Bin-nenliindsc-he zaken een
dringend -beroep -gediaan op spoedtige hulp van
de overhead. De- nood in vele gezinnen van
den ikleinh-andel tn bovenvermeldie branche is,
door a-llerlei buitengewone omstandigheden als
het ui-tblijven van Spaansch fruit, hooge iiard-
appelprijzen, het mislukken van d-en oogst van
het zachte fruit (terwijl de strenge winter
van 1938 oorzaa-k is geworden, dat een groot
deel van de te veld staande producten verloren
Kingzoo hoo-g, dat vele kleinhandelaren in
de moei'Kjkste omstandigheden vetrkeeren.
WAAROM DE N.S.B.-PERS WERD
VRIJGEGEVEN.
De voornaamste overwegingen van de Haag-
sche rechtbank bij het bevelen van de ophef-
fing van het beslag op de pers van ,,Het
Nationale Dagb-lad" zijn geweest, dat de pers
geen eigendom -is van ve-rdachte en daarom
niet verbeurd zou kunnen worden verklaard.
Voorts zal het beslag niet leiden tot het aan
den dag brengen van de wiaarheid in d-e be-
lee-diigingszaak. Ook wordt niet verwacht, dat
de rechter -grond zal vinden om vernietiging
of onbruikb-aarmaking van de pers te bevelen.
Volgens de voorloopige opgaven hebben de
weldadigheidspastzeigels „Voor het Kind"
19381939 ruim 181.500 boven de frankeer
waarde opgebracht. De volgende aantallen
dezer zegels zijn verkocht: 2.176.156 met een
frankeerwaarde van 1V2 cent, 1.120.299 met
een franikeerwaiair-de van 3 cent, 1.058.572 met
een frankeerwaard-e van 4 cent, 2.531.785 met
HERDENKING
VAN EMILE VANDERVELDE.
Naar de correspondent der N. R. Crt. te
Brusisel meldt, wordt Zondag 5 Februari, in
de groote zaa-1 van het Paleis voor Schoone
Kumsten ald-aar, een plechtige vergad-ering
gehouden, gewijd aan de nagedaohtenis van
den onl-angs gestorven leider van -de Belgisohe
socialiistiscche arbeiderspartij, Emile Vander-
velde.
Als siprekers zul-len optreden: oud-mini-ster
A. Wauters, directeur van- de courant ,,Le
Peuple", kamerpresident C. Huysmans en
Bougie, directeur van de Ecole Normaie Supe-
meure te Pairij®. Het Bel-gisch N-ationaal Or-
'kest e-n de zangvereeni-ging Lassale's kring
uiit Antwerpen -zuilen de plechtigheid opluis-
teren. Voorts zal een ge-dicht van het Louis
Pidnard op den dood van Emile Vandervelde
word-en vc»rgedraigen en een film van Henri
Storck -getiteld: „Le patron est rnort" worden
vertoond.
BELGISOHE REGEERING BEREID
SPAANSCHE KINDEREN OP TE NEMEN.
De Belgis-che ,regeering heeft be-sloten, deel
te nemen aan d-e intemationale hu-lpactie ten
behoeve van- de Spaansch-e b-evolking. Zij
heeft besloten, orumidd-ellijk 500 Sp-aansohe
kinderen on-der te brengen in een tehui-s, d-at
beheerd word-t door de burgorlij-kc tehuizen
te Sete en onder toezicht staat van den Bel-
gischen consul -daar ter stede. De eerste groep
ki-nderen zal reeds heden in een tehuis wor
den on-dergebrach-t.
BELGISOHE
Door CHARLES GAR VICE.
(Nadruk verboden.)
14)
Vervolg.
te
,jHg maakte haast om hier vandhan
loam-en en een half uurtje door te brengen in
gezeLechap van Dolores Latimer, ging zij
voort, met eent-onige, in-dolente stem: zij
waren somen in den tuim. Dit lij-kt er nu
niet precies naar, alsof zij ongevoelig was
voor de bekoningen van een burggraaf Sey
mour,"
Hi) gaf geen antwoord, maar zijn harden
openden zich langzaam en sloten zich weer.
De jal-o-ersche tijgeraard van Seymour Mel-
ford -kwam naar de oppervlakte en alsof zij
haar best deed deze nog te accentueeren,
ging zjj voort:
,,-Heb je niet gezien, hoe hij de kamcr rond-
keek, alsof hjj iemand ziocht, die hjj ver-
wacktte? Ik zag het wel en ik ho-orde hem
aan Greta vragen, waaro-m haar zusje niet
meegekomen was. De toion waarop hij dat
vnoeg, was die van e-en teleurgesteld man."
„Hij viaeg het aan ha;r broer ook", zei htj-
en -de woorden -kwam-en langzaam, onwill-ig,
met onderdrukte w-oed-e o-ver zijn lip-p-en.
„lk zou zoo zeggen, Seymour, dat juffro-uw
Dolores Latimer indruk heeft gemaakt. Lord'
Kendale is er de man niet naar, om twee-
maal op denzefd'en av-ond n-aar een m-eisje te
vragen, t-enzij hij haar miste en naar haar
verlangde. Beste Seymour, je m-oet rek-ening
houden m-et de mens-chen, d-ie j-e voo-r hebt.
Als jij praat van Lord Kendale tot je zwager
te maken, vergeet dan niet, dat hier dicht bij
een buit-engewoon mo-oi en inn-emend meisje
wo-on-t."
„Waaro-m zeg je dat?" vroeg hij m-et zachte
stem. „J-a... je wee-t, dat het me do-1 maakt!"
„Het is dus, zooals ik dach-t", monp-elde zij,
met neerbuigend m-adelgden. „Arme Sey
mour!"
Deze uitdaging, wian-t anders was het niet,
se-heen m-eer, dan hij kon v-erdragen; zijn
oogen fld-kkerden, zij-n lip-pen bewogen zi-ch
fcramipachtig.
,,Ja, het is zoo", antwaordd-e hij met onder
drukte drift. ,,Bekiaag m-e niet. Dat kan ik
niet verdragen! Wil je spot ten? Ga je gang,
spot maar. Maar -het is waar. Ik heb -haar lief.
Hoor j-e het? Ik heb haar lief!"
Zij vouwde haar Waaler open en wuifde
disn zacht heen en weer, met een langzaam,
-minachtend gebaar.
,,,Dat schijn-t zo-o, tenminste het is- uit je
in-tonatie op te maken, beste Seym-our."
,,Ja, ik heb h-aar lief" herhaaide bij. alsof
het herhal-en -van d.e wioorden hem eenige
vol-dbening gaf. ,,Je mio-et goed bogrijpen,
dat ik het niet voo-r mijn geno-ege-n doe,
maar ik kan niet andie-rs! I-ederen keer, dat
ik haar zie, w-ond-t het e-rger! Ik heb ertegen
gevochten, mia-ar het h-elp-t niets. Zij is het
en ge-en an-dere. Da-g en naciht denk ik aan
haar! Haar naam is het eerst op mijn lipp-en
als d-k 's m-o-rgens- wakker wo.rdt, haar gelaat
vervolgt me, waar ik ook h-een ga. Er is
"0032-0119/-
(Ingez. Med.)
g-een andere vroiiwin de werel-d zo-oals zij...
,/Vrouw! E?en meisje!"
-•Den meisje! Ja", antwo-ordde hij. ,,Het
eenige meisij-e op de wereld vo-or mij. Lach
maar! Jij jij- hebt geen hart. Je bent nie-t
zooals ik!"
,.Gelukkig niet!"
„Je begrijpt me-niet. Ik zeg je no;g eens,
dat ik haar liefh-eb en zelfs van jou wil ik
geen woord1 hoo-ren, dat haar verbindt aan
diem di-en- h-ond met een titel!"
Zijn d!rdft ui-t-te zich in het sch-eldiwo-ord, dat
hem luicht gaf en dat van zijn lip-p-e-n kwam,
als-of het met v-argif was bes-tre-k-en.
,,Ik zou haar n-oig liever do-od aan mijn
voeten zien, dan dat zij- de vrouw van een
an der werd!"
..En wil jij de straa-tamme dochter van een
dorpisdomime trouwen?" vro-eg zij, o-nbewogen
ond-an-ks zijn driiftig-e udt-barsting.
,,Of ik haar wil trouwen? Zeker", ant-
w-oordde hij, uitd-agend. ,,Ik kan mijn eigen
weig in de wereld maken, ik ben een man,
geen hu-lpelo-oze vrouw. Ik kan mijn eigen
-zin- volgen en dat doe ik oo-k. Maar zelfs
het succ-e-s. dat ik wensch te hebben zou niets
voor me zijn -als- ik haar niet krijg. Ik zal
kkmm-en en haar m-et mij meevo-eren en dan
zal ik alles gewonnen hebben wat de moeite
waard1 is."
Hij hief zijn hand o-p en liet die weer langs
zijn lich-a-am vall-en met een eigen,aardig ge
baar van macht en zelfivertrouwen. Zij
zweeg, een oogenblik en zag hern aan, a,isof
bij een interessant stud-i-e-o-bject was.
,,J-e schijnt in die rich-tln-g t-o-t nu toe we-inig
su-cc-ee ta hebben. N-aem mij niet kwalijk,
best© Seymour, maar Dolores Latimer schijnt
mij ik wil j-e gevoelans niet kwetsen-
DE ZAAK-MARTENS IN DE
KAMER.
Een rumoerige vergadering.
De correspondent van de N. R. Crt. te Brus-
s-el schrijft:
Teneinde mogelij-ke wanordelijik-heden te
voorkomen, waren Dinsdaigmiddag verschei-
den-e eskadrons bereden en 'onbere-den gendar
merie in de buurt van de re-gee ringsgebouwen
en van het parlement opgesteld. Men vrees-de,
d-at de led-en van de Wealische cud-strij-ders-
vereenigiugerL, door hun leiders naar Brus-s-el
geroepen, missehien een- poging zouden doen
om de parlemenits-buurt te overrompelen. Deze
vrees bleek echter vrij- -spoe-dig ongegrond te
zijn. Slechts hier en daar in de stad on-tmoette
men kleine groepen Waalsche oud-strijders-, die
geen-s-zins genedgd bleken relletjes uit te
lokken.
Het was 5 uur, toen de interpellatie Mumde-
leer over de benoemimg van -dr. Martens tot
Met Mijnhardtjes vlugge verbetering.
Doos 30 en 50 ct.
(Ingez. Med.)
lid van -de Koniniklij-ke Vlaamsche Academie
van Geneeskunde in de Kamer een aanvang
nam. Onmid-dellijik werd de vergadering zeer
woelig. In de eerste plaats zeide spreker, dat
hij het recht van de Vlaams-che bevolking op
een eigen academie van wetenschappen en een
academie van geneeskunde niet betwist en de
origanisatie van -dez-e instell-ingen niet wenscht
te critiseeren. De eenige vraag, die ik aan den
minis,ter-presi-dent e-tel, i-s de volgende: „Kan
iemiand, die ter dood veroord-eeld werd wegens
hoogverraad, lid worden van een Kon-inklijke
acade-mie? Men verbergt de waarheid voor
de Vlaamsche bevolking en praat langs de
-kwe-stie been.
Interrupti-es op -de Vlaams-che niationalisti-
sche bank en: U kent Vlaanderen niet en hebt
het -recht niet over Vlaanderen te spreken.
Mr. Mundel-eer zeide, dat dr. Martens het
aan zich zelf te wijten heeft, in-di-en zijn geval
-hier wordt b-eihandeld zon-der dat hij zich per-
-soanlij-k kan verdedigen. Men beweert, dat
dr. Ms-rtens -amnestie heeft g-ekregen. Hij be-
zit echter igeen -kiesreoht. Wat deed dr Mar
tens tijd-ens den oorlog? Hij was toen 25 j-aar
oud. Inplaats van dienst te nemen -bij het veld-
leger, verkoos hij zijn persoonlijike veiligheid
boven de verdediging van het algemeen be-
lang. Hij ging over n-aar het Vlahmsche acti-
vi-sme, toen een is-chijn van overwinning de
Duits'che bezetters toelachte. Hij werd hoog-
leeraar aan -de Duitsch-Vlaams-che Universi-
teit te Gent en lid van den Raad van Vlaan
deren. Bij d-en wapenstilstand vluchtte hij naar
Nederland. Zijn woning werd door het volk
geplunderd.
Vlaamsche nationalistische stemme-n* ge
plunderd door betaal-d Janhage-1.
Spreker handelde verder over de bezoeken
door leden van den Raad van Vlaanderen,
onder wie dr. Martens, onder Duits-ch geleide
aan de frontstreek igebracht.
Cud-minister Huysnaans interrumpeert: Het
is een schandaal!
Toen de Duitsche m-acht, aldus mr. Munde
l-eer, in el.kaar zakte, was het nogmaals dr.
Martens-, die met de Duits-c-he autoriteiten
over het uitwdjken van de Vlaamsche activis-
ten naar -Duitschlan-d en Nederland onderh-an-
delde. Op 19 April 1920 werd hij door -het Hof
van Geziworenen ter dood veroordeeld. Eerst
na -de goedkeuring van de amnestie-wet keer-
de hij- naar Belgie terug.
Ziedaar den man die volgens u waardig
werd geacht o-m l:d te w-or-den van de Kin.n-i-n.ir-
lij-ke Vlaamsche Academie van geneeskunde.
Wie en wat heeft dez-e ben-o-eming geinspi-
re-erd? Het is zeke-r niet zijn wetenschappe-
lijke waarde. Is hier een vergissing be-gaan.
dan kan men daa-rop teruigkomen. Is de be-
noemin-g met -opzet ge-be-urd, dan moet ik
constateeren, dat z-oodo-ende e-en sl-echte daad
werd gep-l-eegd.
De liberal-en, enkele Rexisten, een paar
Waals-che katholieken en twee of drie socia-
listen, alien Wafen, juichten sp-rekeir toe.
De benoeming van dr. Mart-ens, aldus zijn
comclusie is een uitdaging. Spr. vertnouwt
dat de minister-presidenit en de andere leden
van de rege-ering hum ondubbelziinmige maat-
regelen zuilen treffen en de benoeming van
dr. Martens zuilen verniietcgen. (Applaus op
dezelf.de banken.
Minister-president Spaak ve-rklaarde onmid-
dellijk te wiUe-n antwoo.r-den. H-et antwoord
kan kort zijn. Kan een ter d-ood vero-ordeeld,
maar geamnestieerd- activist, lid van de
Vlaamsche Academie worden? En deze vraag
acht ik van belang. Een mijner idealen. -is het
Vlaamsche vraagstuk uit d-e wer-e-ld te helpen.
Een int-eirpellatie als deze zal de eenheid van
het land niet bevo-rde-ren. (Applaus bii de
lib-e-ralen.
Vooral oud-minister Hym-ans is zeer ver-
ontwaardigd en roe-pt: H-et is een schandaal!
Het is een beleediiging voo.r de gehe-ele natie.
Minister-president: U hebt toch het patriot-
tisme -niet in pacht! (applaus bij de katho
lieken, de Vlaamsche nati-onalisten en de
Vlaamsche socialisten). H-et is mijn- bedoe-
niet bep-aald- er op gesteld om aan je liefde
tegemo-et te kom-en. Wij vrouwen, wij hulpe-
1-ooze vrouwen, lezen snel elkandiers ge-
vo-elen en ik denk, dat Dolores op zijn zachts
genomen j-e hcogs-tens met trots en onver-
schiliigheid b-ehandelt."
,,Dat weet ik", viel hij haar ongedul-dig in
de rede, „zij behand-elt me ikoel; zij... zij.'
hij kromp in elkaar; zij vermij-dt me, wou
je zeggen. Maar wat geeft dat. Denkt je,
dat dit me ontmoedigt, me afbrengt van mijn
d-o-el Ne-en, het maakt mij alleen nog vaster
besloten, nog doortastender. I-k zel toch nie-t,
dat ze mij liefih-eeft? Neen, ik weet wel, dat
ze dht ni-et doet ncg niet; maar ze zal
ik zal maken dat ze mij liefkrijgt!"
Ik bew-onder je d-oortastendhei-d en ik wilde,
d'at ik -er een p-ortie van had. Maar in -ernst,
tegenw-oordig worden vrouwen niet meer ge-
roofd, zooals d-e Rom-ein-en het de Sabij-nsche
Maagden deden."
,,Ach!" zei hij en hij fronste de wenk-
brauwen.
Brute kracht! BelachelijkNeen, doo-r
m-iddel van kracht roof j-e ge-en- vrouw, maar
wel -door j-e verstand te gebruiken. Mijn
plann-en zijn -al klaar; het net -is gespreid; ik
haal het steedls dicht-er toe. -Er zal geen kans
zijn cm te ontsnappen. En- jij, die daar zoo
ligt te la-chen en aan mij. twljfelit, zult de
eerst-e zijn, die er van profitee-rt."
Zijn t-o-on was z-oo v-ol v-ertrouwen op zijn
komende ovenwinming, dal zij zich liet m-ee-
sie-p-en. Zij richtte zich o-p haar elleb-o-og o-p
en keek hem nu met zeer veel belangstelling
aan.
.Vertel me er van, Seymovir", zei ze.
lachte niet. -Ik bewond-er je altijd en
„Ik
kij-k
n-aar je op. Je bent versfandig, dat h-eh ik
altijd gezegd-. Vertel het me."
Hij kwam dichterbij en boog zich over haar
heen.
,,Wieet j-e", zei hij zacht, die l-ord Kendale en
zijn vader zijn nagen-o-eg in onze macht. W(j
ik heb al maancen lang ge-werkt om dat
doel te bereiken. In onze macht, zei ik? Ze
zuilen aan onze voeten liggen! Dan zuilen
we eens zien wie de rriinste is! Wat verlang
ik naar dat oogenblik! Dan kan ik dien ouden
man laten boe-t-en v-oor zijn onibeschaam-die
manier van mij aan -te s-taren met zijn onbe-
w-oigen gezicht, dan zal die verwaande jonge
gek kermend om genade smeeken!" Hij haal-
de diep ad'em en zijn oogen schit-t-erdien.
,,Juist, dik be-gi-n je te begrijpen", mompelde
zij. ,,Maa-r het meisje Dolores?"
Hij leunde voorover en week dan weer
aohteruit. v
,,Neen, dat vertel ik zelfs jou niet zei hij
pl-otselin-g. Dat blijft in mijn hart verborgen,
tot d-e tijd rijp is. Maar -het net is boven
haar gespannen en ze komt \anizelf in mijn
hand-en."
Bij de laatste woordten ging de deur open
en papa Melford' keek naar binn-en.
Hij zag nu ro-odpaa-rsi, zijn dikke oogleden
waren nog m-eer geizwolien en opgezet dan
an-ders. Een st-erke alc-o-hoilucht vergezelde
hem en had' ee-n aarden pijp "in de h-and, die
hij vergei-sn had' weg te leggen.
,jGaan jullie nog niet naar bed?" vroeg hij.
ze suffig aariziende. „Het wordt laat, is het
niet?" He-b j-e e-en prettige av-ond gehad1 met
al die d-3-fti-ghei-dDii? Goed-en nacht!" en
ze ho-ordien hem de trap op-s-jrom-pelen.
(W-o-rdt varv-olgd.
o
