fien
■EK
y
Ter Neuzensche Courant
Binnenland
Buitenland
Feuilleton-vertellingen
3
msmms
^EN,
intoor-
3AAL,
f. 268.
a f 3,-
lstraat
AGE,
ON.
rs?.
m-
rT,
rr-
Maandag 16 Jan. 1939.
No. 9863.
TWEEDE BLAD
BRABANTSCHE BRIEVEN.
GEMEEN TER A AD VAN
TERNEUZEN.
i, een
n, voor
itenzaad.
rs in aan-
ir.
Bureau
I, binnen
d. blad.
vooruit-
LO cent,
leel ge
lt voor-
n niet
it tegen
of Zit-
ension.
Bureau
'erbaar
i elke
erende
Hoek.
hoopt
lan de
Axel,
a van
Hore-
e), bij
eststr..
il a.s.,
irdige,
it, niet
nende
iMA,
ieuwe
nen 1
fcgen
ibrjek
van
dakte
uren
i van
dres
rder
arts
van
sch-
OUW
leu-
A.
A.L-
UNT-
7RI
r.
5E-
s.s.
LA-
tl.S.
s.s.
s.s.
iig
19,
N-
s.s.
IE-
id.,
08.
"E,
40.
JV.
D-
A-
O-
m,
)S-
g;
R,
D,
O-
E-
ig.
v am
BUMOER OM GAATJES IN RUITEN.
De Regeeringspersdienst meldt:
In verband met overdreven berichten over
aanslagen, welke tegen Duitsche diplomatieke
en consulaire gebouwen hier te lande zouden
■zijn gepleegd, wordt hier het voorloopig resul-
taat medegedeeld van het onderzoek, idat
door de j.ustitie naar de gemelde feiten wordt
ingesteld.
Er is niet geschoten door een ruit van het
Duitsche gezantschapsgebouw, doch van een
belendend perceel, gedeeltelijk bij het gezant
schap in gebruik en van buiten als zoodanig
niet herkenbaar.
Er bevond zich tijdens het schieten, dat
laat in den avond of des nachts moet zijn
gebeurd, niemand in bedoeld gedeelte van het
huis, waarin de kogel gevonden is en deze zou,
ware er wel iemand in geweest, geen doel
kunnen hebben getroffen, daar hij, een baan
van onder naar boven volgende, door het
allerbovenste gedeelte van het raam (3.65 m.
boven den vloer) is gegaan en, na blijkbaar
te zijn afgestuit tegen een houten beschot,
hetwelk het bovenraam afdekt, omlaag is ge-
vallen. Het projectiel had zoo weinig kraoht,
dat het nauwelijks sporen op het beschot heeft
achtergelaten.
Ten aanzien van het te Amsterdam gebeurde
kan worden medegedeeld, dat niet het
Duitsche consulaatsgebouw, doch de elders
gelegen particuliere woning van den kanselier
getroffen is. Na deskundig onderzoek is ge-
bleken, dat noch een kogel, noch eenig metaal-
spoor op de ruit te ontdekken viel en dat,
mede in verband met de richting van inslag
die neerwaarts, niet opwaarts was naar
met aan zekerheid grenzende waarschijnlijk-
heid moet worden aangenomen, het gat ver-
oonzaakt is dootf een met kracht tegen de
ruit geslingerd kiezelsteentje, afgeschoten uit
een jongens-katapult.
In dit verband kan nog worden medegedeeld
dat de politie den laasten tijd klachten ont-
vmg over baldadigheid van jongens, die in
dat stadsgedeelte met katapulten ruiten ver-
nielden.
De kogelgaatjes te Rotterdam.
Den aangifte van de vernieling van een ruit
in de achterzijde van het gebouw van het
Duitsche consulaat is geschied op 15 Novem
ber. Bij het onderzoek, door de politie inge
steld, is gebleken dat de ramen van Neder
landsche omwonenden beschadigingen van
denzelfden aard vertoonen.
Daar de gaten, die moeten gemaakt zijn
door kogels uit een windbuks, overal voonkwa-
men in ramen aan de achterzijde, moet uit de
zich daar bevindende tuinen gemikt zijn
De politie, die een onderzoek heeft inge
steld, heeft niemand kunnen ontdekken en
denkt aan kwajongens. Jongens opereeren
heel veel met windbuksen en zonder dat er
opzet in het spel is, raken zij gemakkelijk een
anders eigendom.
De kcgelgaatjes in woningen van
Duitsche ambtenaren.
In de Duitsche pers wordt helaas niet op de
gewenschte wijze over de ikogelgaatjes in de
ruiten van de woningen van Duitsche diplo-
matieke en consulaire ambtenaren hier te
lande geschreven. Het kleine kaldber van het
schdetgerei, dat gebruikt is bij het schieten in
het boyengedeelte van ruiten, geven den daden
hoe verwerpelijk ook meer het voor-
komen van een kwajongens-demonstratie dan
van een aansiag, en onverantwoordelijke ele-
menten telt ieder volk, ook het Duitsche. De
reactie in de Nederlandsche pers op deze voor-
vallen toont trouwens aan, hoe eenstemmig
deze worden veroordeeld en betreurd.
Inplaats, dat nu, ook de Duitsche pers een
houddng in acht neemt, welke met de betee
kenis van en de verantwoordelijkheid' voor
dergelijke vergrijpen in overeenstemming is,
terwijl men verder kan verwachten, dat van
Nederlandsche zijde de noodige repressieve en
prevtentieve maatregelen worden genomen,
stelt men het voor, alsof het gebeurde het
gevolg is van het feit, dat invloedrijke Neder
landsche instanties aldus bjv. de Deutsche
Diplomatisch-Politische Korrespondenz niet
kraclhtig genoeg zijn opgetreden tegen sitoren-
de Joodsche machinaties. Dit kan zoo over-
geschreven zijn uit de organen der N.S.B.
maar daarom zijn die machinaties hier te
lande niet minder onbekend en is de beschul-
diging reeds hierom onrwaar.
Als men van Duitsche zijde zegt prijs te
stellen op een goede versitandhouding, dan be-
grijipen wij niet, sclhriift de N. R. Crt, dat b.v.
een blad als de B. Z. am Mittag minister
Colijn verwijt, dat hij ten be ho eve van de
nationale collecte gebruik heeft gemaakt van
de ,,of£icieele" radio en zelfs een ,,hoogge-
plaatste persoonlijkheid aan het Hof" waar-
mede niemand anders dan 'H. M. de Kondngin
kan zijn bedoeld voor die collecte voor de
vervolgden om ras en geloof een bijdrage heeft
gegerven. Men heeft daar in een ander land
niets mee te maken; dat zijn onze zaken. En
men had zeker in Duitschland den goeden
smaak moeten hebben om geen aanmerking te
maken op geldelijke bulp aan vluchtelingen
uit dat land, die ook financieel in hulphehoe-
venden staat verkeeren ten gevoige van wat
hun in Duitschland wedervaart en die men
dan nota bene n6g in Duitschland kwijt wil
zijn! In stede van nu dankhaar te zijn, dat
wij de zorg voor die uitgedrevenen op ons
nemen, worden onze Koningin en onze minis
ter-president gelaakt voor het aandeel, dat
zij in die zorg hebben gehad! Die zorg
hoezeer overigens in heperkte mate geboden
heeft den steun en de sympathie gehad van
vrijwel ons geheele volk, ondanks de 'leugen-
achtige beweringen der Nederlandsche nat.-
soc.-organen, van iwelke in deze dagen het
Nat. Dagblad weer de partij van de Duitsche
pers kiest, volk en overheid tegenover elkaar
stelt en opnieuw de Joden als zondentook met
de schuld van het schieten belaadt.
Wij hopen, dat de Duitsche pers in het ver-
volg een scherp onderscheid zal maken tus-
schen het Nederlandsche volk en de pers der
N.S.B. en dat zij geluikkiger middelen zal kie-
zen om een kalme houding te bewaren tegen
over betreurensiwaardige incidenten.
Ook in het Duitsche consulaatgebouw
te Rotterdam is een kogelgaatje
aangetroffen.
Naar gemeld wordt, is ook in het Duitsche
consulaatsgebouw aan het Westplein te Rot
terdam, eenigen tijd geleden ongeveer half
November een kogelgaatje in een der
Het gat is op een morgen gevonden in de
bovenruit van een der vertrekken op de eer-
ste verdieiping, aan de achterzijde. Vermoe-
delijk is het veroorzaakt door een schot uit
een flobert-geweer.
Verklaring van het Comite voor
Joodsche belangen.
Inzake de uitingen van de Duitsche pers, in
verband met het vinden van kogelgaatjes in j
woningen van Duitsche diplomatieke en con
sulaire amibtenaren, ontvangen we de volgende
verklaring ter publicatie:
Het comite voor Joodsche belangen, inge
steld door de beide Joodsche kerkgenoot-
schappen, kennis genomen hefbbend van de
berichten over aanslagen op woningen van
diplomatieke en consulaire Duitsche ambte
naren,
protesteert ertegen, dat de Duitsche pers,
tegen den geest van elken rechtsstaat in,
reeds bij voorbaat Joden als daders aaniwijst,
voordat het officieele onderzoek zelfs is aan-
gevangen
rwijst met verontwaardiging de beschuldi-
ging af, als zou het ,,Wereldjoden6om" schul-
dig zijn aan dergelijke laffe daden;
verklaart nogmaals uitdrukkelijik, dat zoo-
danige handelingen, die in strijd zijn met elke
Joodsche traditie, door iedere Joodsche instel-
ling ten zeerste worden afgekeurd.
Deze verklaring is onderteekend door de
heeren A. Asscher, voorzitter, en Prof. Ir. D.
Cohen, secretaris van het Comite voor bijzon-
dere Joodsche belangen.
Een artikel in de „News Chronicle".
„Neiws Chronicle" maaikt op in het oog
springiende wijze melding van de berichten
over te Amsterdam en 's-Gravenhage gecon-
stateerde kogeigaatjes en schrijft in een
hoofdartikel over deze aangelegenheid, onder
het opschrift ,,bevooroordeeld": ,;Er is een gat
gevonden in een ruit van het Duitsche consu
laat te Amsterdam, bij de Duitsche legatie in
Den Haag is een kogel ontdekt en direct
schroeft de niationaal-socialiBtische pers zich
op in een crescendo van verontwaardiging. De
incidenten, ibezien aoor de verdraaide lenzen
van Berlijn, zijn „een Internationale campagne
van Joodschen haat en agitatie" geiworden en
de ver.drukte Joden in Duitschland zien zich
bedreigd met verdere pogroms.
De afloap is door de nazd's hopeloos be-
vooroordeeld. Laat het geval met alle mid
delen volkomen onderzoeken en wanneer er
aanslagen zijn geweest op het leven van
Duitsche diplomaten, laat de sohuldigen dan
streng worden gesfcraft.
Doch voor het oogenblik schijnt er geen
reden in het incident lets meer sinisters te
zien dan kleine jongens, die met windbuksen
spelen.
De uitbarsting toont hoe gemakkelijk het
vereischte incident kan worden gevonden,
wanneer de nationaal-socialdsten besluiten,
dat de tijd voor verdere gebiedsvergrooting
is gekomen. Ondanks ontkenningen, aldus
het artikel, blijven vele Nederlanders er van
overtuigd, dat hun land er toe bestemd is het
voigend slachtoffer te worden.
Misschien is deze vrees slechts een weer-
spiegeling van den slechten toestand, waarin
de zenuwen van menigeen in Europa thans
verkeeren. Gelijke vrees wordt uitgesproken
in vier of vijf andere landien. In het geval
van Nederland is de tegenwoorddge uitbars
ting der nationaal-socialisten er niet op bere-
kend de vrees te verminderen".
Vernon Bartlett schrijft in het zelfde blad:
,,De hevige Duitsche campagne tegen Neder
land over het beweerde schot op de Duitsche
legatie in Den Haag verstrekt onvermijdelijk
de vrees, dat de volgende aanval van Hitler
zou kunnen zijn in de richting van Nederland".
,,Van buitemgewoon goed ingelichte Neder
landsche bron", beweert Bartlett te hebben
vernomen, dat „de Duitsche activitedt met
groote bezorgdheid wordt gadegeslagen".
Men meldt uit Rome aan de N. R. Crt.:
Aan de Italiaansche bladen is uit Berlijn
zeer uitvoerig bericht over revolverkogels
(lees: flobertkogeltjes, Red.), die door de ven-
sters van de Duitsche legatie en het Duitsche
consulaat (lees: de woningen van daaraan
verbonden ambtenaren, Red.) te Amsterdam
en in Den Haag zijn geschoten. Gelukkig
wordt na de daarop betrekking hebbende uit-
voerige en tendientieuse berichten, ook in een
klein berichtje uit Amsterdam de zaak tot
haar ware proporties teruggebracht.
IHET VOLKSGASMASKER WORDT
ALOM GEKOCHT.
Men zal zich herinneren, dat het syndicaat
„Gasmaskers" kortelings met medeweriking
van een aanlal groote financieele instellingen
te Amsterdam iwerd opgericht met het uit-
sluitend doei zoo snel mogelijke distributie op
groote schaal van volksgasmaskers te bevor-
deren. Het syndicaat, dat de door het rijk
goedgekeurde maskers van de typen 007 en
Oil verkrijgbaar stelt tegen den uniformen
prijs van vijf gulden per stuk, beoogt geen
winst te maken. Het zeer geringe percentage
dat gereserveerd wordt zal t.z.t. worden ter be-
schikking van de overheid gested met het ver-
zoek daarvoor volksgasmaskers voor onver-
mogenden gratis ter beschikkdng te stellen.
Het syndicaat ontvangt iederen dag bestel-
lingen van particuilieren en van directies van
zakelijke instellingen en bedrijven, tenwijl ook
van tal van zijden, zooals van burgemeester,
hoofden van luchtbeschermingsdiensten en af-
deelingen der Ned. Ver. voor Luohitbescher-
ming, alsook van burgerwachten aanbiedin-
gen tot sameniwerking om de distributie te
helpen bevorderen, regelmatig inkomen.
Ziji, die daartoe financieel in staat zijn, be-
hoorden thans niet langer te aarzelen met de
bestelling van volksgasmaskers. Laat men
inzien dat men er niet slechts zijin eigen vei-
ligheid door helpt bevorderen, maar ook die
van het land in het algemeen er door doet toe-
nemen. Als namelijik in de ure des gevaars
een eventueele vijand er rekening mede te
houden heeft, dat de bevoilking goed be-
schermd is tegen de gevaren waarmede hij
haar ibedreigen en overweldigen wil, wordt hij
door dat besef behaltve feitelijk ook in ernstige
mate moreel ontwapend.
ramen a
ijze te
VANDERV-ELDES WEDUWE
BESCIII'LDIGT SPAAK.
Naar de Belgische bladen melden, heeft
mevrouiw Vandervelde, de weduiwe van den
kort geleden overleden leider van de Belgi
sche werikliedenpartij, een brief gezonden aan
de leden van den sooialistisehen partijraad,
waarin zij betoogt, dat de heer Spaak tegen
over wijlen Etnile Vandervelde de stellige ver-
bintenis had aangegaan om ontslag te nemen
als minister-president, liever dan de overeen-
komst met Burgos te onderteekenen.
De weduiwe van den overleden partijvoor-
zitter schrijft verder, dat de heer Spaak na-
drukkelijk en persoonlijk in een particulier
gesprek met den heer Vandervelde had toege-
zeigd, op 3 Januari te zullen aftreden. De heer
Vandervelde heeft van dit onderhoud een ge
schreven verslag nagelaten en mevrouw Van
dervelde zegt in haar brief: ,,Men weet dat
de patron" ndmmer loog. De tekst is for
med en van zijn hand."
'Mevrouw Vandervelde meent, dat de plech-
tigheden en huldebewijzen bij de begrafenis
van den heer Vandervelde geen beteekenis
meer zouden hebben, indien men 19 dagen na
zijn dood de zaak van het republikeinsche
Spanje, waaraan hij zoozeer was gehecht,
moest verraden.
!Het lijdt geen twijfel, dat deze brief op de
besprekingen op het sociaiistische congres,
grooten invloed zal oefenen.
EEN OPZIENBARENDE ARRESTATIE TE
BRUSSEL.
Zaterdagoohtend heeft het parket te Brus-
sel de arrestiatie bevolen van dr. Imanitow,
attache aan het Ikabinet van den minister van
arbedd en sociale zaken.
Imanitow had onlangs een proces aan-
hangig gemaakt tegen de Rexistische courant
Le Pays Rdel, die hem ervan beschuldigd had
geen artsdiploma te bezitten, dat geWig is in
Belgie.
Voorts zou het juist zijn dat Imanitoiw, oor-
spronkelijk van Russische nationaliteit, tijdens
den oorlog kapitein was bij het Engelsche
leger. In eerste instantie werd Le Pays Reel
veroordeeld. iHet blad ging eohter in appel
en uit een mieuw onderzoek zou, thans ge
bleken zijn, dat de door Imanitow voorgelegde
certifieaten ge'heel of gedeeltelijk valsch
waren.
Deze arrestatde heeft in de Belgische hoofd-
stad, wiaar Imanitoiw een zeer bekend persoon
was, heel wat opschudding verwekt.
HET ENGELSCHE BEZOEK TE ROME.
Het bezoek op het Vatikaan.
Vrijdagochtend, even voor twaalf, kwamen
Chamberlain en Lord Halifax, met den En-
gelschen gezant bij het Vatikaan en een paar
leden van hun gevolg, op het Vatikaan voor
een audientie bij den Paus. Zij waren van het
gezantschap in de Vatikaansche Stad afge-
haald door twee kamerheeren van kap en
degen en reden in drie Pauselijke auto's naar
den ingang van het Vatikaan op den hof van
St. Damascus, waar zij door twee andere
kamerheeren van kap en degen werden ont
vangen. Vier palfreniers gingen het gezel-
schap voor naar de eeretrap en vervolgens
naar de Clementijnsche zaal, waar de Zwit-
sersche garde hun de eerbewijzen hracht.
Hier bevonden zich bijna 300 leerlingen van
het Engelsche en het Schotsche college van
de Propaganda Fide, die den premier met een
driewerf hoera verwelkomden.
Chamberlain werd ten slotte alleen ontvan
gen in de geheime anti-chambre door den
opper-kamerheer des Pausen, die hem in de
particuliere bibliotheek leidde, waar de Paus
audientie verleende.
Nadat de Paus zich met Chamberlain on-
derhouden had, werd het gevolg binnengeleid,
dat Chamberlain aan den Paus voorstelde.
Na deze audientie bracht Chamberlain een
bezoek aan mgr. Pacelli, den kardinaal-staats-
secretaris.
Daarna brachten de beide kamerheeren van
kap en degen de gasten weer per auto terug
naar het Engelsche gezantschap, waar zij aan-
zaten aan een unch, waarop ook mgr. Pacelli
en andere prelaten en Pauselijke hoogwaar-
digheidsbekleeders genood waren.
De Engelsche ministers waren in z.g. wan-
delcostuum, daar de Paus hen had ontslagen
van de gebruikelijke verplichting in rok te
verschijnen met het oog op den weinigen tijd,
waarover zij beschikteri. De kamerheer van
kap en degen, die aan Chamberlain was toege-
voegd, was zijn vriend Sir Martin Melving, die
naar Rome was overgekomen om dienst te
doen bij deze gelegenheid.
Op de trappen van den St. Pieter stonden
ongeveer duizend Britsche bewoners van Rome
om de ministers toe te juichen.
Naar Reuter verneemt, had de Paus Cham
berlain's bezoek met veel genoegen tegemoet
gezien.
De audientie heeft een half uur geduurd.
Bij het verlaten van het Vatikaan zei Cham
berlain, dat naar zijn meening de Paus tame-
lijk gezond scheen. Chamberlain zeide zeer
ingenomen te zijn met de hartelijke en vriend-
delijke ontvangst, hem door den Paus bereid.
Opera en banket.
In de koninklijke opera te Rome is Donder-
dagavond een galavoorstelling gegeven ter
eere van de Britsche ministers. Tot de aan-
wezigen behoorden Chamberlain, Mussolini,
Halifax, Ciano, verscheidene leden van het
diplomatieke corps en van de Italiaansche re-
geering, alsmede tal van andere bekende Ita
liaansche en Britsche figuren. In de opera
badden de Britsche gasten een hartelijke ova-
tie in ontvangst te nemen.
De vertooiling was een speciale coupe, waar-
bij gegeven werden de derde acte van Verdi's
Falstaff en Rossini's balleet La Boutique Fan-
tasque in een arrangement van Respighi.
Na afloop van de vertooning heeft minister
Ciano nog een groot banket in het hotel
Excelsior ter eere van de Britsche ministers
aangeboden.
Chamberlain is verkouden.
Naar de Britsche officieele draadlooze
dienst meldt, is Chamberlain verkouden, doch
dat heeft hem niet belet al zijn verplichtingien
na te komen. Vrijdagochtend zeide men op de
villa Madama, dat de premier een goeden
nacht had gehad en dat zijn werklust geen
schade had geleden.
Italiaansche persstemmen.
Het onderhoud van Donderdag tusschen
Mussolini en Chamberlain wordt, naar Stefa-
ni meldt, door de Italiaansche bladen ver-
meld onder groote titels, evenals de commien-
taren over de besprekingen in de buitenland-
sche bladen.
De commentaren van de Italiaansche bladen
gewagen weer van de noodzakelijikheid van
consolidate van den vrede in Europa in den
zelfden geest van concrete rechtvaardigheid,
welke te Munchen is gewijd, en welke voldoe-
ning schenkt aan de vitale behoeften der
volken.
In hun hoofdartikelen, zoowel als in uit-
voerige berichten uit Berlijn laten de bladen
de groote beteekenis uitkomen van de wen-
schen, welke Hitler Donderdag heeft ^efor-
muleerd op de receptie van het corps diplo
matique, waarin hij zich voorstander verklaar-
de van een vrede in Europa, gegrond op de
natuurlijke en gerechtvaardigde belangen der
volken.
Men brengt ook de klinkende bevestigingen
naar voren van de volledige Duitsch-Italiaan-
sche gezindheid.
Voorts wijzen de hoofdartikelen en de be
richten van de Londensche correspondenten op
de levendige- voldoening en het optimisme in
de Britsche hoofdstad nopens den loop der
besprekingen.
Ten slotte merken de bladen op, dat Parijs
daarentegen eer teleurgesteld zal zijn in zijn
verwachtingen over het resultaat der bespre-
kingen.
Ulvenhout, 12 Januari 1939.
Amico,
Lesten Zondag was
ik 'n bietje aan den
laten kant, als ik
binnen gong in de
,,Gouwen Koei". Trui
d'r schuld! Die had
nen pot snert gekookt
om er oew eigen aan
te begaaien. Ze had
de beste stnkken uit
de kuip genomen,
(nou mee Dre III en
den Eeker was 't
weer weerd om in
November 'n verken
te kuipen!) en van Zaterdagmiddag .af had
dieen ijzeren pot op de plattebuis staan sud-
deren en klukken, dat 't water uit m"n wan-
gen liep. Den Dre en den Eeker stonden er
sjuust eender mee en wanneer wij malkaar
'ns aankeken, dan wierd mee de tong 'nen
grimas gemaakt en den trek in Trui's brouw-
sel nog steuviger. En als 't dan eindelijk
Zondagmiddag, twee uren was ge ver-
staat! Snejen boerenmik, nog grooter dan
m'n handen, beleed mee vette kluif, worst en
malsche stukken, dunndkes gepeperd en be-
mosterd, wierden opgeschranst d'een na
d'ander en ,,deurgespoeld" mee 'nen schep
geurigen papdikken snert, tot d'oogen klein
van 't eten wierden! 'Nen heelen boerenmik,
klein gesnejen tot bottrammen van hoogstens
'nen centimeter dik, verdween lijk sneeuw
veur de zon.
Na zoo'n wintermaal allee, dan valt ge,
na n' stuk of vijf voile trekken aan oew pijp,
in 'nen snurkenden dut. Vest los, pet acb-
terover, oew makkelijkste huisklompen aan,
verzadigd lijk 'nen vorst dan is 't goed
zitten in oewen zurg, die langzamerhand z'n
eigen vormde naar den baas zijnen rug enne...
de rest. Dan vallen, daar onder den duister
van de schouwkap d'oogen vaneigens toe, dan
bakt 't werme plattebuiske 'n kleur op oew
hoofd tot ie blimkt, dan wel, dan zoude wel
vierkant teugen oew eigen zijn, ge zou wel
stapelzot zijn, als ge zoo'nen brok zuuten
Zondagsrust nie tot 't leste opzabbelde en
smelten liet in oew ziel.
En zoo kwam ik minstens 'n half uur te
laat bij de kameraads, die daar in 't eigen
hoeksike bij de raam van ,,de Gouwen", in den
vroegen schemer van deus tij, te ,,bakken"
zaten in den wermen gloei van de rood-staande
kolomkachel.
Alleen in de toog brandde de lamp. Daar
stonden 'n stuk of vijf jongere Ulvenhout-
sche gasten mee Kee te gekken en te gibbe-
ren, den Zondagmiddag kapot te slaan in
overmoedig niksdoen. Want 't boerenvolk,
daarmee is nie teveul gezeed, werkt hard.
En 'nen gosganschelijken Zondag van niks
doen maakt den jongen boer daar aan den
toog mee 'nen halven pint bier in den wer
men, knoestigen knuist, tot 'nen millioennair,
die z'n weelde nie op kan!
Daar stond 'nen bollen, 'nen malschen
Zuid-Wester over den weg. 'k Voelde de
wermte van de plattebuis, die gekropen zat
in m'n kleeren, ja in m'n vel, van me af-
waaien. Pittig weerke, dat kroelde om m'nen
nek, veegde langs m'n slapen. Dat plekte
aan m'n lijf. 'n Dikike locht hong laag bver
de velden, die na den dooinacht 'n bietje
vrimd-zwart zich strekten naar den donke-
ren, heimelijken boschkant, daar wijerop.
Van den Advent af, weken aan een stuk,
lag den buiten daar onder den witten Win
ter. Dieper, wijer kost ge zien naar den kim,
deur de bosschen henen dikkels. Na den
nachtelijken dooi dee dus 't donkere landschap
wat onwennig aan d'oogen, die niet zoo wijd
en zoo vrij staren kosten over deus donkere
velden, waarin den witten winter verzonken
was. En waarover 'nen natten wind weer
tierde in smeuige vlagen tot deugd van't gras-
groene winterkoren, dat fel kleurde tusschen
de zwarte, geploegde akkers.
Den lesten sneeuw, die wekenlang en zwart
van overgestoven zand op 't lest aan de sloot-
kanten had gekoekt, was weggedooid. Vol
stonden de sloojen mee zwartblinkend water,
rimpelend onder den Westersturm.
'Nen Zondagmiddag, amico, om bij mal
kaar te kruipen en mee den rossen gloei van
't vuur over oewen kop 'ns te ruuren in oew
glaaske, naar buiten te zien over den verlaten,
verwaaiden weg en 'n steuvig propke te doen!
,,Middag samen", groette-n-ik, hong m'nen
bonkert aan den haak naast 't keuenrek en
vreef m'n hande werm bij 't vuur, dat ros
teugen den witten muur gloorde.
,,Hekselensie", groette den Fielp. Dar zat
in, da'k'm te lang had laten wochten!
,,Den Dre!"" zee den Blauwe mee 'n
knipoog.
jDre'hromde den Jaan lijk 'nen goeien
luien hond.
,,Veul heil en zegen," zee den Joost, die
weer 'ns was overgekomen uit Oosterhout. Ge
wit den ongeslagen kampioen opdat
hou 'k altij veur m'n eigen, hoewel ze 'm elk
jaar opnuuw in de krant zetten mee 'nen bulk
vol medailles.
Joost gin horke minder, al 't goeie en wat
maar wenschelijk is; ge wit er alles van!"
En ik schudde steuvig z'nen eiikenhouten
knuist, die vastzit aan 'nen pols zoo soepel
en zoo struiseh lijken 'nen peerdenenkel.
,,Ik mis den Joep?" vroeg ik den Fielp.
„Die zit z'n vijftiende kind 'nen properen
luur haan te spelden,'1' zee den Fielp ernstig.
„Da's toch nie waar?"' vroeg ik ongeloovig.
Triestig, mee 'nen vooruitgestoken gezicht,
knikte den Fielp langzaam mee zijnen groot
wit hoofd, zeggende: „Vrijdag eb 'k de muisjes
geleverd, dus!"'
Wij waren er even stil van.
Toen zee den Joost, ge wit hij is weduwman,
staat 'gaar alleen, de kindersverspreid,
hij wit amper waar ze zitten; den Joost zee:
,,hoe meer ziel, hoe meer vreugd!"
Den Jaan beweerde: ,,as ik m'n Kee verom
kost krijgen, dan nam ik geren den Joep z'n
portie over".
Den Blaauwen, die er drie van Aantjes
eersten man en zes van z'n eigen heeft, vond
,,dat er teugen dieen weergaaischen Joep nie
op te werken was en den Filep zweeg. Haalde
't bekende schrift uit z'nen binnenzak, de
boekhouding van de propclub. Keek ons toen
allemaal 'ns ,,bedroefd" aan als ie seerjeus
is kekt ie altij veul triestig en dan heeft ie
meestal 'n voorstel uitgebroeid, dat 't aan-
nemen weerd is...! Toen lag ie z'nen kolos-
salen vuist op 't schrift en beweerde: ,,de
kwestie is deus!"
't Zou zonde gewist zijn, om 'm in de rede
te vallen. De feestdagen waren glansrijk om,
nuuwe stonden zoo rap nie te wachten... we
zwegen plazierig.
,,De kwestie is deus", herhaalde den bakker
weer en toen stak ie z'nen wijsvinger in den
mond en blaarde den boek open.
,.We hebben veel geld", zee-t-ie ,,bedroefd".
We ziwegen. 't Lawijt aan den toog maakte
ons plazierige stilte stuk.
,,Kalmkesaan, daar aan 't voeten-end!'!
riep den Blaauwe: ,,wij verstaan ons eigen
nie. kwiebussen".
Daar kwam er eenen verhaal op halen! 'n
Stadsch menirke, dat hier verzeild was. Hij
kwam vr.agen ,,of hij een kwiebus was?"
Over den bakker z'nen ,,droef" hoofd brak
'n zon deur van leut. En den Baauwe zee:
„ventje gade gij bij vrouwke Oomen op mijn
kosten maar 'nen lolly halen en komt dan over
'n uurke hier terug voor 't pak op oew Zon-
dagsche pofbroak".
Heer Kwiebus gong weg, kwam verom mee
'nen lolly! Hij bleek van beter soort, dan we
gedocht hadden. Hij had alleen z'n mooie
broek en k'n wijvengezichtje teugen.
„We hebben zooveel centen", zee den Fielp
weer: ,,Kee! Licht!"
Kee draaide aan 'n knobbeke, daar ieverans
in den toog en onder 't lampelicht lee den
bakker onzen balans bloot.
„Kek 'ns jongens! Wij hebben verlejen
zomer halles laten passeeren, guilie wit
Daar eeft 'r heenen bonzen nest bebe-
flodderd!"
We zwegen, keken malkaar 'ns aan, gibber-
den.
,,Zoodoende," gong toen den Fielp wijer:
,,honzen kaartpot loopt hover! Twin tig maan-
den, mee vandaag meegeteld zesentachtig we
ken, ebben we hin de kast. Dat is 86 X 6
kiwartjes conterbutie, mokt 516 kwartjes,
mokt 129 guldens.
De koppen gongen omlaag, dicht op den
Fielp z'n handen, die de cijfers aanwezen. Gin
woord wierd gesproken. Den storm stommel-
de mee de raam, dooi hout smakte over den
weg.
,,iGemiddeld is 'r verspuld haan den pot...
'ns kijkenhij likte weer aan z'nen wijs
vinger, blaaide om: ,,gemiddeld is 'r ver
spuld drie en dertig centen haan den pot, da
mokt 85 X 33 centen
,,Zes en tachtig zeede daarsjuust", merkte
den Jaan op.
,,Jawel, hezelsteen", zee den Fielp ,,neer-
slachtig": ,,maar vandaag is er nog g'n kaart
aangerokt, da mokt 8'5 X 33 is 27,05. Wij
ebben dus te potverteren: 156.05, da zijn
twee-en-'n-alf-duuzend-frangeskes!"
,,En dat kunde gij zeggen zonder te lachen!"
verweet den Blaauwe aan den bakker.
,,Ik stel veur", gong den bakker deur: „hom
f 31,05 haf te dragen aan den Joep veur den
kindskurf".
Ieder sloeg mee de hand op den rand van
de tafel. Aangenomen!
,,'En nou gaan we stemmen," zee veurzitter
Fielp: „iwaar we dieen pot gaan verterem
Dre
,,Antiwerpen, Fielp!"
,,Blaauiwe?"
,,Anfwerpen, Fielp.'
Janus?"
,,Ant.werpen, Fielp."
,,Joost?'"
,,Amtwerpen, Fielp."
„Fielp?" vroeg ie aan z'n eigen.
Antwerpen, Fielp," zee-t-ie toen. ,,Den
Joep oerven we niks te vragen, die mot bake-
ren. En di mag toch nie weg van iz'n wijf."
,,Den vorigen keer is ie toch meegewist?"
zee ik.
,,Jawel," gaf den Fielp ten antwoord:
,,maar toen is ie 's avonds alleen verom ge
gaan en z'n wijf had 'm van den heelen dag
nie gemist tusschen al die jong! Maar teu-
gesiwoordig helpt 't oudste meske in 't huis-
houiwen. 'n Sekuur kadeeke! En die telt de
borden, veur't eten. Blijft er een ibord ,,open",
dan is er dus eenen aan den haal en dan is
gaauw uitgezocht wie den deserteur is!
Veul leut, amico; ge verstaat! Alleen den
Jaan kost er nie mee lachen...! Die zee alleen:
,,die sjeloersche wijven! Die gunnen d'ren
mensch niks!'
,,iGe gaat toch mee, Janus?" vroeg ik.
,,M&ak ik wel in orde," zee den Blaauwe.
,,Jaja," zuchtte den Jaan ongeloovig: „as
ge me maar 'ns zegt, hoe?"
Luster! Oew Mieneke, die mee onzen Gra-
dus is getrouwd, staat toch aan jouwen
kant?"
,,En of!"
,,Goed! Dan komt de zaak in orde!" stelde
den Blaauwe 'im gerust. ,,Laat 't aan mij
maar over. Ik gaai straks nog naar Notsel,
de zaak mee ons kinders beklasjeneeren!
Vinde 't erg om uit Antwerpen thuis te komen
mee 'n groot verband om oewen kop, ge-
drenkt in 'n half f.leschke rooien wijn?"
,,Kan ie nie in z'nen vinger pieken?" vroeg
den Fielp .treurig: ,,mot er zdd mee dieen
kostelijken wijn rondgesprongen worren,
Blaauwe?"
,,Kan me nie verrammenatsen," zee den
Jaan dapper. ,,Als gij denkt, da ge daarmee
m'nen huwelijksvrede redt, dan ben 'k in staat
om me op 'n draagbaar thuis te laten brengen,
in 'n verband van m'n teenen tot m'nen nek,
druipend van druivensap."
,,Jawel, zee den Fielp: ,,wij hebben twintig
maanden gepropt horn veur jou 'n kapitaal
invoerrechten te Ibetalen aan d'Ollandsche
douanen, invoerrechten op alcohol. 't# Zijn
daar lekikere jongens!"
,,Man, 't komt binnen als bloed, mijn dure
bloed!" kwekte den Jaan, overmoedig nou!
Bloed in verband is bruin!" zee den Fielp.
,,Wit 't zekers, Fielp?" vroeg den Blaauwe.
,,Wie wit da nou nie...?"
,,Oan smeer ik 'm wel mee iets anders in,"
beloofde den Blaauwe.
,,En nou,, amico, stop! We gaan Zaterdag
middag naar den Bels! De bus is besteld. Ge
hoort van 't schandaal!
Veul groeten van Tr.ui, de kleine mannen
en gin horke minder vian oewen t.a.v.
DRE.
Correspondence.
De Nuuwjaarscorrespondentie heb ik mee
Dre III zoo sjecuur meugelijk afgedaan. Mocht
iemand zijn vergeten, dan 't nie onze schuld.
Veul dank veur alle hartelijkheid!
DRE.
Vergadering van Donderdag 22 December 1938
des namiddags 2 uur.
Voorzitter de heer Mr. P. H. W. F. Tellegen,
Burgemeester.
Tegenwoordig de leden: L. J. Geelhoedt, P.
van Cadsand, C. A. Verlinde, N. J. C. Lam-
brechtsen van Ritthem, J. Riemens, D. E. de
Kraker, E. L. van Hecke, H. J. Colsen, L. J.
van Driel, J. N. 't Glide, M. de Vos, J. den
Hamer, G. Dees en A. de Bruijn.
(2. Slot.)
7. Bouwen van eenige kantoorlokalen
voor den dienst van gemeentewerken.
Waar in de vorige raadsvergadering
schrijven Burgemeester en Wethouders aan
den raad geen meerderheid er voor te
vinden was de dienst van openbare werken
onder te brengen in de woning bewoond door
den heer Kohler, hebben wij uitgezien naar
een andere oplossing.
Wij hebben gemeentewerken een begrootirg
van kosten laten maken voor het bouwen van
eenige kantoorlokalen bij de remise. De kos
ten hiervan worden geraamd, met inbegrip
van meubilair op f 2500 bij aanbesteding van
