Lied van de week.
ve«,
SfSS&w
Landbouwberichten.
Feuilleton-vertellingen
Gemengde Berichten
Schaakrubriek.
S*
SLUISKIL.
RECHTSZAKEN.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
DE LAATSTE BLADZIJ
i&e laatste bladzij is geschreven,
Een j&aragenda volgepend,
Alw66r een stukje mensehenleven
Waar van men thans de waarde kent.
.Maar v66r het in de kast te leggen,
Kijkt U het boekje nog eens in,
Want ieder jaar heeft wat te zeggen,
Van waarde en van dieper zin
Daar zijn de bladzijden van vreugde,
Die U met igraagte nog eens leest,
IDaar is een deel, dat al vervleugde,
Zoo onbelangrijk is 't geweest.
Hi6r bracht het levensboek u nader
Tot h&dr, die U het liefste is,
Sn daardaar is de dood van Vader,
Nog elken dag een groot gemis.
Ginds staan de zorgen neergeschreven,
En an'gst, om een gezond bestaan,
Odar is een nieuwigeboren leven,
De zon, die weer is 6pgegaan!
En dandan zijn er ook nog dinigen,
(Die men liefst niet lezen zou,
Wlant dat zijn deHerinneringen
Aan eigen fouten, schuldberouw!
Sen bladzij, die ons vaag doet kleuren,
CSn dm men, als het even kon,
Ldefst uit het levensboek zou scheuren,
■Of anders weeropnieuw begon
Maar elke bladzij, did we schrijver^
Al blijkt die later ook verkeerd,
Moet onherroepelijk zoo blijven,
Dit boek wordt nooitgecorrigeerd
De ladtste bladzij is geschreven,
Met laatste woord is neengepend,
Alweer een stukje mensehenleven
Wiaarvan men thans de waarde kent,
t Is vol, dit jaar, met goed en slecht
En voor de verd're levensdagen
Een dnder 6pen klaargelegd!
(Nadruk verboden.)
u u* tamiVie. vrienden
Takenre\a«es
en zaken
.11. bin"-"1*"''501"
45
Ingez. Med.
hier te lande buitengewoon enthousiast beoor-
deeld.
Elnkele resencies laten wij hier volgen:
Zoo schreef de Telegraaf o.a.: „een char-
mante film... Lilian Harvey maakt zoo weer
het een en ander mede in deze film en bewijst
voor de zooveelste maal haar veelzijdigheid...
Enfin. alles komt, zooals het behoort, op z'n
pootjes terecht, maar niet dan nadat men
zich met deze film kostelijk geamuseerd heeft.
Paul Kemp heeft ,,das gewisse etwas" in zijn
doen en laten, dat onweerstaanbaar op het ge-
voel voor humor werkt. In Lilian herkent men
weer alle frjne nuances in haar spel".
Aan de Maasbode ontleenen wij: ,,Ze beleven
allerlei avonturen, die vlot op het doek ver-
schjjnen.Het dient gezegd te worden, dat de
regisseur Karl Ritter er in slaagde, een oud
thema tot nieuw leven te brengen..."
De Nieuwe Rotterdamsohe Oourant liet zicb
niet minder vleiend over de film uit en schreef
o.a.: ,,Het is een verrassing, deze vlotte film.
Een verrassing van het eerste beeld af tot het
laatste toe. Capriccio is een filmibljjspel van
zeer bijzondere en uitermate verheugende kwa-
liteiten geworden."
Het meisje van gisternacht.
Zoo is dit dan weer eens een film waarnaar
men met genoegen kijkt. Een charmante co-
medie van vergissingen, waarvan men uiter-
aard al heel gauw weet, wie ,,wie" krijgt,
doch de manier van het krijgen, daar gaat
Jiet oan.
De manier waarop, nu is in deze film, die
deze week in het „Concertgebouw" loopt, be-
dacht en uitgewerkt op een wijze, die voort-
tfurend boeit.
Men vreest in het begin, dat het niet zal
gaan. want de Duitschers kunnen zoo moei-
lijk een Engelsche film spelen. Zij zijn meestai
n&t iets te zwaarwiohtig, zij zijn aan den
anderen kant, meestai n6t iets te gemeen-
zaam tegenover een butler, die ook weer geen
echte butler is. Hun humor is meestai ndt iets
te nadrukkelijk... doch dan neemt de film
plotseling een zwaai naar dat zoo weinig en
zoo zelden bereikte niveau, waarop Fransche
charme, Engelsche humor en Duitsche dege-
lijkheid dooreengeschud worden tot een inter-
nationale coktail, volmaakt van samenstelling
en pikant van smaak.
Het zou dwaasheid zijn den inhoud van deze
fihn te vertellen, maar, zoowel de hoofd- als
de bjjrollen zjjn aan uitstekende krachten
toevertrouwd, zoodat zij inderdaad een succes
is geworden.
HET VERGIFTIGDE KAffAAL
De con'espondent van de N. R. Crt. te
Brussel meldt, dat het Parket van Brugge
zfch nogmaals naar Zeebrugge heeft begeven,
teneinde na te gaan of de vergiftiging van
mosselen en visschen, in het voorjaar aldaar
geconstateerd welke vergiftiging, naar
men zich herinnert, verscheidene personen het
leven kostte nog altijd voortduurt. Twee
proefkonijntjes werden ingespoten met een
vocht getrokken uit mosselen, komende uit
het Zeekanaal. De konijntjes zijn kort daarop
bezweken. Alle gevaar is dus nog niet ge-
weken. Het mosselen plukken te Zeebrugge
en omstreken blijft dan ook ten strengste
verfboden.
KOLENDAMPVERGIFTIGING OP EEN
MOTORSCHIP.
Donderdagvoormiddag om elf uur is op het
Nederlandsche motorschip ,rOoen", uit Delf-
zjjl, dat in de binnenhaven te Vlissingen ligt,
een ernstig geval van kolendampvergiftiging
voorgekomen, dat aan twee jonge matrozen
het leven heeft gekost.
Een monteur, diereparaties op het schip
verrichtte, trof twee matrozen, die de wacht
op het schip hadden, levenloos in hun kooi
aan. Woensdagavond waren de mannen, aldus
de Vliss. Crt. nog aan den wal gegaan en
keerden tegen twaalven naar hun schip
terug. Het bevreemdde den monteur,
die hier aan het werk was, dat hij omstreekS
Jrwart over elf nog geen van de beide mannen
had gezien. Toen hij zidh in het vooronder
begaf, vond hij hen levenloos in hun kooi lig-
gen. Twee ontboden geneesheeren, een marine-
arts en dokter Grippeling, konden sledhts den
dood constateeren.
De namen van de slachtoffers zijn de circa
28-jarige Duitsche machinist W. Houthuis,
domicilie onbekend, en den 22-jarigen matroos
hok J. van Elswijk uit Lemmer.
De kapitein, de heer Vermolen, was met
Kerstverlof gegaan.
Naar we vernemen is alhier een ijsclub op-
gericht, die voor een behoorlijke baan gezorgd
heeft, wat zeker veel liefhabibers van de ijs-
Bport een genoegen zal doen, want ofschoon
het dorp rflk is aan water, is er zelfs brj
strenge vorst niet veel ijs te vinden.
KLACHT VAN 1R. MUSSERT TEGEN
IK. ALBARDA.
De persdienst van de N.S.B. meldt:
Namens ir. A. A. Mussert, leider der N.S.B.
heeft mr. A. J. van Vessem, rechtskundig
raadsman der N.S.B., bij den officier van jus-
titie te Amsterdam een klacht ingediend
tegen ir. J. W. Albarda .net verzoek tot ver-
volging wegens smaad subs, beleediging op
grond, dat deze te Amsterdam op Zondag 25
December jJ. opzettelijk de eer en goeden
naam van ir. Mussert heeft aangetast door
in een in de groote zaal van het Concert-
gebouw gehouden bijeenkomst van de federa-
tie Amsterdam der S.D.A.P. volgens een door
bet algemeen Nederlandseh persbureau aan
de Nederlandsche pers toegezonden en in ver-
scbillende bladen opgenomen verslag te zeg
gen: ,,Als de heer Mussert de macht in han-
den kreeg, zou, er weinig anders gebeuren
dan wanneer 'Hitler ons land veroverde, aan
wien Mussert het wel spoedig zou uitleveren."
Door deze voor den leider eener Nederlan-
sche nationale beweging hoogst igrievende ten-
lastelegging acht ir. Mussert zich ernstig in
zijn eer en goeden naam aangetast en belee-
digd.
BLOEMBOLLEN GETEELD ZONDEK
VERGUNNING.
De kantonrechter te Den Helder heeft den
bollenkweeker G. W. T. te Anna Paulowna,
die terecht heeft gestaan wegens het telen
van bl-oGinpTool 1-en gender dr; vereiochte VCrgTlTl-
ning van de Nederlandsche sierteeltcentrale,
veroordeeld tot f 400 boete of 40 dagen hech-
tenis; de ambtenaar van het O. M. mr. H. B.
de Brueys Tack, had een boete van f 600 of
300 dagen geeischt.
oogen traanden van den kou. Maar eenmaal
binnen 't veilige kerkske, waar 'nen gloei van
wijlicht al van 's nachts te glorien stond om
't Stalleke van Eethlehem, dan gongen de
kragen rap neer, dan „ontdooiden' de stram-
kouwe koppen en men keek malkaar ns vrin-
delijk aan, met oogen die zeeen: „ik heb oe
daarsjuust wel bespeurd, maar 't was te kou,d,
man".
Ja 't was 'n ouwerwetsch, 'n steuvig
Kersttij! Stil van kou.
Als de kerk gedaan was, d'oogen vol zaten
van de glanzings van den versierden altaar,
j waar 'nen overdaad van fonkelenden keersen-
gloei vloeide langs den gouwen tabernakel,
sprankelde over de sneeuwwitte bekleesels en
j in de hooge sierpalmen, in den midden den
bloeienden karbonkel van de gouwen Gods-
lamp, dan sproeiden de durpers zich weer over
de weiggeduisterde wegels naar d'r eigen Stal
leke daar in 't hoekske van de woning, ros
verlicht van 't vuur der plattebuis.
Weer lag den durpswag binnen weinig minu-
ten verlaten. 'Nen zeldzamen lanteem
piekte z'n bleeke schijnsels in den stillen
vriesavond en 't was of elk licht in 'nen krans
stond, zoo nat waren d'oogen van den kou.
Hoog blonk den manecirkel boven de don-
kere leegte van de veld en. Sterren prikten
hier en daar al in den nachtblaauwen bemel.
't Geboomt blonk als kristal, zoo zat elk
takske besloten in deurschijnend ijs; zoo
tooverde de maan heuren midiwinterglans in
t glazige geboomt.
En als wij thuis kwamen, er was onderweu-
gen nie veul gesproken, dan was 't efkes
'n zenuw-druk gedoe.van de kleintjes, die ver-
langden naar de lichtjes. Die lichtjes bij Qpa
en Opoe, waar al weken over gepraat was,
thuis.
Den Eeker zou ze aansteken. Eigens had
ie alles geknutseld, dus En stillekes mee
verlegen trots, zette-n-ie den heelen huis in
eenen wonderen iglorie van rossen lichtwemel.
't Boomke mee den bllnkenden sier stand te
stralen lijk 'n zon.
Duuzendvoudig weerketsten en piekten de
lichtekes van de blinkende bollen; scbichten
ze Vhn de zulveren slingers; glansden ze van
't engelenhaar, dat lijk gesponnen goud den
sierboom overhuifde. Kostelijken achter.grond
van levenden lichtwerl, waarteugen 't heilig
Stalleke, in den warmen schaduw lijk gouwen
donker van 'n ouwe schilderij, zoo'n manje-
fieke teugenstellinig was!
HET SEKSEN VAN KUIKENS.
Naar De Tijd verneemt heeft de regeering
naar aanleiding van de misbruiken, welke
vorig jaar in verband met het seksen van een-
dagskuikens bedreven zijn, maatreigelen vast-
gesteld tegen oneerlijken handel met de aan-
gewezen haantjes. Voor het laten seksen zal
voortaan een vergunning van de Nederland
sche centrale voor eieren en pluimvee noodig
zijn. Ook zal opigegeven moeten worden wie
sekst. De daarbij als haantjes aangewezen
kuikens zullen voorzien moeten worden van
een vlekje op den kop van minstens 6en vierk.
centimeter duurzame blauwe aniline. Vorig
jaar had in ons land de Japanner Seitaro Isa
met seksen veel succes.
Ulvenhout, 29 Dec. 1938.
Amico,
Den rauwen Noord-
ooster, die zoo fel
deur't jaar-ende snee,
brocht 't steuvig
Kersttij over de wae-
reld.
Lijk gespoten sui-
ker, zoo wit lagen
de ijsblommen en rjs-
veeren iederen mer-
gen 'nen vinger aik
teugen de ramen ge-
vrozen. En als 'n ros
winterzonneke over
de donkere naalden-
bosschen klom, dan wier den ijs-omament
volgezet mee duuzenden diamanten. Dan be-
gost den sierlijk gegraveerden blommenpracht
te fonkelen in rozetten van kostelijksten edel-
steen!
Curieus! zooals alles in Gods schepping
altij van volmaakste makelij is. Tot 'n be-
vrozen ruit toe.
't Was 'n steuvig Kersttij, ja. De witte
velden lagen marmerhard, onder 'nen fijnen
strooisel van poeiersneeuw, verlaten in de em-
delooze eenzaamheid van bar wintertij. Glas
hard stond den bevrozen kooi in den gescheur-
den grond, waarop dof oew stappen botsten.
En teuigen vieren als 't Kerkeklokske nuchter
klepelde deur de kouwe stilte die over 't Zon,
dagsche durpke honig, dan vloeide-n-over den
bloedroolen westerkim 'nen rossen gloei in de
wije eenzaambeid van de roerlooze velden,
waarover 'nen peersen wemel van den langen
winternacht al te vallen begost. Dan gongen
de deuren van de mijmerende buizekes los en
kwam, veur 't eerst in den grijzen middag
wat passage langs den duisterenden steen-
weg. 'Nen passage, die in eenen donkeren
sliert 't kerkplein opdraaide: veur 't kerstlof.
Bekans zoude gedocht hebben, als ge nie
beter wist, dat de ULvenhouters erg-onvrin-
delijke kwiebussen waren. Maar elkeen kwam
va'h achter z'n warme plattebuis vandaan
en probeerde de. warmte zorgvuldig te bewa-
ren onder den duffel, onder den mantel mee
de hoog-opgezette kragen, waarbinnen de
En als eindelijk alle keerskes brandden, deur
den heelen huis de gouwen lichtpieken vonk-
ten en lichtten lijk zonbeschenen herfstdraad,
de kleine kinderstemmekes huilie Kerstliede-
kes klonken lijk zulveren klokskes, dan kwam
'n auto den erf opgerejen. Den Vic mee z'n
volk
|Den huis was vol nou! 'k Zette 't ouiwe
Mevrouwke bij Trui, Willem naast Dre II,
Hanneke kwam bij mij zitten en den Vic...,
die heeft nooit en nieverans 'n vaste plek!
Die zit 't liefste op de tafel, op 'n stoof, op
den rand van de bedstee of as't nie anders
kan zoomaar op den vloer.
Hannekes oogen blonken vochtig als ze naar
mij keek. En ik wist wel wat er in heur om-
ging...; daar was mee verlejen jaar, als zij
bij ons kribbeke was mee den Vic, veul ver-
anderd.
t Ouwe Mevrouwke zee alleen: ,,net 'n
sprookje. Maar ik heb al 't meer gehoord.
van... Hanneke, in..."
Efkens trilde heur stem. ,,In... Amerika...,
toen!"
,,Gezellig", zee Willem uit den West, „om
te schilderen Dre!"
Daar is 'nen Rembrandt veur noodig, lachte
onzen Dre.
„En t6ch..., toch zzall ikk 't 'n keer pro-
beeren!" kwekte den Vic, van den grond
af, waar ie z'n viool zat te stemmen.
,Wat ze kost, kost ze, Vic, maar die schil
derij mot ik hebben!" riep ik.
Maar den Vic gaf gin asem meer. Stemde
sjecuur Z'n viool, sprong op en begost te
vedelen.
Zachtjes, gesourdineerd, zoekend nog kwa
men de toontjes uit 't Niks. (Ge wit, bij fan-
taseert altij!) Sterker wierden de slepende
melodieen, vaster beigosten de toonen uit mal
kaar te vloeien lijk 't licbt uit 'n opkomende
zon.
Dan wierd den muziek volmaakt van har-
monie en begost de viool te bidden. ..Heilige
Nacht", „Ave Maria", ..Bethlehem", tel-
kens geurden andere blommen uit den teeren
boekee, die den witten tooveneer daar te ver-
zamelen stond uit de eeuwig bloeiende velden
van z'n wondere ziel. Dan deed ie, al vede-
lend, 'n paar passen naar voren. Stond mid
den veur 't Stalleke nou, als 'n donker
silhouet.
Z'n witte krullen lichtten lijk 'nen stralen-
krans om den edelen kop, die wat schuin op
de viool lag. En toen
Als 't kost, wierd 't nog stiller in m'n hui-
zeke, dat vol van gouwen schemer stond mee
^chichten' ,,herfstdraden". Zachter, als ver-
ren eoho over stilhelderen hei-plas zong de
viool, bad de viool den Vic zijnen diepsten
dank tot 't Goddelijke Kindeke, daar in den
Eeker zijn Stalleke. Koud wier 't over m'nen
rug. En ineens zag ik veul meer gouwen dra-
den spinnen deur de wemelingen van al 't
Kerstlicht. Nog 'n paske dichter gong ie tot
't Stalleke. De muziek zwol in kracht en
kleur, wierd nog sterker en... ju'belde, jubelde
dank, dank, dank! GLoriede boven 't keer-
senlicht uit. Dank! Dank, Kindeke!" Dan
weer viel den vedelzang trillend, snikkend
haast, op lage, dubbele snaren tot deemoed
en gebed en Hanneke,' die al tien minuten
met wijd open, tranend' oogen als betooverd
naar heuren Vader zat te kijken, lee heur
hand op mijnen arm, keek me 'ns aan en twee
tranen als knikkers glipten over 't zenuw-
trekkend gezichtje.
Dan begost de muziek te eindigen. Nog
efkens flakkerde de melodle op, verstierf
toen en vilbreerde uit als 'nen kerkorgel, die
ge nog uit de verte heurt als ge al op 't kerk
plein zijt
Stil bleef 't efkens. Niemand verroerde z'n
eigen nog. Ook den Vic bleef ncg even daar.
Nam zijnen zakdoek, wreef zoo-gezeed ,,zweet"
jawel! -van ?"n gezicht, snoot mee veul
lawijt In de gouwen stilte en dandan
stond ineens den Eeker naast den Vic.
,,Wel bedankt, meneer Zonneveld, dat ge
't Stalleke n6g schoonder hebt gemaakt!"
En toen liep ie weg, verlegen, de zolder-
trap op, naar z'n kamerke, waar ik 'm 'i
half uur later moest gaan balen.
Daar zat ie op den grond naar de glazen
dakpannen, omhocg te staren, naar den ster-
ren-kerst-hemel, z66 in gedachten dat ie me
nie hoorde.
Eeker?"
,,'k Weetnie
,,JaAvel, ge weet 't w61, Eeker!"
,,Ik heb hier, in den donker, 't Stalleke wefsr
geizien, mee den muziek! En toentoen
zat Moeder er 66k bij, baas, 't Was scboon!"
,,Volgend jaar, manneke! Al wat ge geren
wenscht op deuizen stond, gebeurt! Vraag dat
maar 'ns aan meneer Zonneveld."
„Durf ik nie, maar ik gelo6f oe, baas."
Amico, ik heb 't meer gezeed g'ad en 'k
zal 't blijven zeggen: wait is 't 'n gave-van-
God, dat we den Kerst meugen vieren op 't
end van 't jaar. Als we 't heele jaar hebben
deurgeploeterd, mee veul moeilijkhedens, mee
veul onrecbtveerdigheid, mee veul leed en
strijd. En als we, moei en leeg van ziel 't
nuuwe jaar zien naderen mee w6er de weder-
weerdighedens van alien dag. Dan is daar
't hoogfeest van Kerstmis om tot besef te
komen van oewen rijkctom, dien ge haast ver-
geten waart. En die 't Nuuwjaar en die
't heele leven weer de moeite w6erd maakt.
Want als ik, na 'n jaar van veul zwaren
arbeid, moeilijkhedens en aangedaan leed deur
m'n ,,evennaasten", daar bij 't Stalleke zat,
temidden van Vrouw en Kinders, kleinkinders,
vrienden en na-staande magen, dan heb ik
toch, gelijk mee den Vic zijn gevedeld gebed,
66k stillekes gedankt veur alles wat ik bezit-
ten mag!
M'n goeie wijf, die daar als 'n Koningin
troon'de over deuzen huis vol eigen, gelukkig
Volk! Over m'n Kinders, m'nen Oompagnon!
m'n kleinkinders, m'n goeie, trouwe vrien
den! M'n kameraa'ds, die paar brave, gofeie
kearels, waarmee ik zooveul plazier al heb
ben mooht.
Veur m'n vrijen grond, veur m'n bedrijf, dat
ten leste toch nog zoo'nen fermen opvolger te
wachten staat!
En m'n zurgskes en 't bietje leed en som-
migte kruiskesze schrompelden weg tot
'n handsvolleke asch en 'k heb 't laten weg-
stuiven op den fellen NOordooster, die 't mee-
droeg naar de zee.
En als 'nen millioennair, amico, vier ik over
ennigste dagen 't ouwejaar!
't Arme, straatarme Koningske maakte me
weerschatrijk..d
Als 'nen millioennair zit ik Zaterdagavond
te wachten op den t'waalfden klokkeslag en
'k zal handen tekort komen om al m'nen Rijk-
dom vast te pakken! M'n wijf, m'n kinders,
m'nen Compagnon, de kleintjes, maar ook...
m'nen Eeker!
En ik zal, als 'nen Voftt m'n glas heffen
onder den schoonsten lichtkroon van de eerde
m'n eigen huiskamerlamp en ik zal, mee
'nen blik naar 't Stalleke, daar wat op den
achtergrond nou, klinken op 't Nuuwejaar
1939, da 'k vol van goeien moed en Godsver-
trouwen teugemoet gaai!
Zooveul handen van Menschen-van-goeien-
wille zijn deuze dagen nog biddend omhoog
geheven in't keersenlicht bij t kleine Kindeke,
da 'k t6ch op VREDE blijf durven hopen
Amico, z66 onder de lamp, bij den lesten
slag van onzen Ulvenhoutschen kerketoren in
den lesten nacht van deus jaar, temidden van
heel mijnen Bezit wensch ik jou en al oew
lezers en lezereskes 'n
ZALIG NUUWJAAR!
Veul groeten van Trui, Dre III en den
Eeker, gin horke minder van oewen
t. a. v.
DRE.
,,E6ker!
,,Ja, baas"
schrok ie.
,.Kom toch naar benejen, jonk, ge zit hier
ziek te worren van de kou!"
„Ja baas."
„Waarom zijde weggeloopen?"
,,IR weetnie."
„Dat witte wel, jonk!"
,,Dieen muziek was zoo schoon. baas. En.,
en zoo... vrimd."
„Vrimd?"
AARDBEIEN GEVEILD.
Aan de fruit- en groenteveiling te Waterin-
gen zijn Woensdagochtend de eerste aardbeien
geveild. Deze aardbeien zijn onder toezicht
van ir. Bruckman in de tuinen van de tech*
nische hoogesohool te Delft met electrische
verwarming gekweekt. Deze eerstelingen,
waarvoor veel belangstelling bestond, bracbten
negen cent per stuk op.
KGKENDE KOFFIE OVER HET
LICHAAM.
Te Langenboom is een klein kind slacht-
offer geworden van een tragisch ongeval. Bij
het spelen in het woonvertrek had het vijf-
jarig zoontje van de familie K. het ongeluk
een kan met kokende koffie van de tafel te
trekken. De jongen kreeg het gloeiende vocht
over het lichaam en bekwam deerlijke brand-
wonden. Een dokter uit Mill verleende de
eerste hulp. Na hevig lijden is het knaapje aan
de ernstige brandwonden overleden.
KIND.JE IN EMMER KGKEND WATER
GE VALLEN EN OMGEKOMEN.
Dinsdag is het driejarig zoontje van de fa
milie Gommel te Schiedam in een emmer ko-
kend water gevallen. Het kind werd naar het
algemeen ziekenhuis vervoerd, waar het is
overleden.
DOOR EEN WINDMOLEN GEGREPEN
EN GEDOOD.
Zooals wel vaker gebeurde, bracht Dinsdag-
middag de 12jarige Emmo, een zoontje van
den heer D. E. Gorter te Hoogezand, in gezel-
schap van een paar vriendjes, een windmolen-
tje op gang, dat dient om overtollig water .van
een kweekerij achter hun huis af te voeren.
Hij is daarbij uitgegleden en bet gevolg was,
dat zijn overall is gegrepen door een schroef
aan de as, zoodat hij mee ronddraaide, totdat
het molentje tot stilstand kwam. De verwon-
dingen, welke hij daarbij kreeg, waren zoo
ernstig, dat de dood'heel spoedig is ingetreden.
RANGEERDER OVERREDEN EN
GEDOOD.
Vermoedelrjk tengevolge van de gladheid
is Dinsdagavond op het emplacement Eind
hoven de spoorwegarbeider P. Vinkers o.p de
rails gevallen vlak voor een rangeermachine.
De locomotief reed den man beide beenen af.
In deerniswekkenden toestand is hij naar het
St. Joizefziekenhuis gebradht, waar hij aan de
gevolgen is overleden.
Vinkers, die 40 jaar oud was, laat een
vrouiw met vijf kinderen na.
TRAMWAGEN IN BRAND GERAAKT.
Op de tramlijn Oosterbeek-Laag te Ooster-
beek is Woensdagmiddag een tramwagen in
brand geraakt. De bestuurder merkte dat de
wagen stroomloos was. Hij bracht den wagen
tot staan en zag toen, dat deze in brand
stond. Met behulp van omwonenden heeft men
de vlammen met emmers water en sneeuw ge-
bluscht. Men kon niet verhinderen, dat de
tramwagen grootendeels uitbrandde. De wa
gen moest worden weggesleept, waardoor de
"lijn eenigen tijd werd versperd. Er hebben zicb
geen persoonlijke ongelukken voor,gedaan.
DOOR EEN Hi KI N OVERREDEN EN
GEDOOD.
Woensdagmorgen is op den onbewaakten
overweg, juist voorbij de splitsing van de Ujn
Gouda—Rotterdam en Gouda—Den Haag,
door onbekende oorzaak een zwerver door den
electrischen trein, die uit Gouda naar Den
Haag1 onderweg was, overreden en op slag
gedood.
VALE VLEERMUIS LEGT 100 K.M. AF.
Reeds eenigen tijd is het zoologisch museum
te Utrecht bezig met het ringen van vleer-
muizen om bijzonderheden over den trek e.d.
te weten te komen. Op 16 December j.l. heeft
de heer L. Bels nu een vale vleermuis (myotis
myotis) gevonden in een grot in den St. Pie-
tersberg, even over de Belgische grens; het
dier droeg een ringetje en bleek afkomstig
te zijn uit Berlicum bij 's-'Hertogenbosch waar
hij op 24 Jul! 1938 in een kerk geringd was.
Het dlertje had dus een afstand afgelegd
van 100 km. om in grotten van den St. Pie-
tersberg, veilig beschut tegen de vorst z n
winterslaap te kunnen houden.
Zeer waarschijnlijk zullen er nog wel groo-
tere afstanden door deze dieren worden afge
legd. Het is daarom van het grootste belang
dat men, indien men geringde vleermuizen
vindt, biervan opgave doet aan den beer L.
Bels, zoologisch laboratorium, Janskerkhof 3,
te Utrecht, met vermelding van nummer,
vindplaats en datum.
OUDE MAN BESTOLEN.
Dinsdag had een oude man met een paar
oude bekenden in een cafdtje te Amsterdam
een gezellig uurtje gesleten, waarbij hij hen
in een overmoedige bui heeft laten zien hoe
rijk hij wel was. Na een tijdje ging hij naar
zijn woning om een beetje te slapen. De man
werd wakker door het geluid van een dicht-
slaande deur en toen hij een onderzoek in-
stelde, miste hij zijn geld en zijn horloge met
ketting. De politie heeft de drie kennissen van
den bestolene aange'houden en een heeft be-
kend na afloop van het bitteruurtje er alleen
op uit te zijn getrokken om den ouden man
te berooven. De ,,goede kennis" is ingesloten.
OTTERS GEVANGEN.
De jachtopziener van de ambachts-heerljjk-
heid Heukelum heeft in een nacht niet minder
dan vier otters gevangen. Hij heeft drie dieren
levend weten te bemachtigen.
Bird's Opening.
Wit: J. H. Blackbume.
Zwart: A. Nimizowitsch.
Sint Petersburg 1914.
1. f2f4 d7d6
Dit is een onregelmatige behandeling van
de opening, met welke onregelmatigheid Wit
ook voortgaat. Men verwacht 1.... d5, waar-
na Hollandsch met verwisselende kleuren is
ontstaan. Wij achten de Hollandscbe opening
(1. d4 f5) kansrijk, en des te meer dus, in
dien Wit het speelt. Echter kan Zwart roet
in het eten gooien door geen 1... d5 te spelen,
gelijk in onize partij geschiedt.
2. e2e3 e7e5
3. f4Xe5 d6Xe5
4. Plbl©3 Rf8d6
5. e3—e4
Wit kan geen Rc4 spelen wegens Dh4f. Hij
gaat nu in een open spel over, maar dat geeft
aan Zwart het initiatief.
5
6. Pgl—f3
Dit is vrij onbegrijpelijk.
goed.
7. 02—d3
8. Rcle3
9. Ddl02
Kenmerkend voor Nimzowitsch is het spe
len o.p awakke velden om daar een paard neer
te zetten. Daarvoor wordt d5 zwak, maar
Wit kan daar juist geen paard heenspelen.
Rc8e6
f7jf6
Pc6 of Pf6 waren
Pg8e7
c7c5
Pb8c6
10.
11.
12.
13.
14.
Rfle2
0-^0
Pc3dl
c2c3
Ddi2 X e2
Pc6d4
0—0
Pe7c6
Pd4Xe2t
TfS—e8
Zwart heeft d4 weliswaar moeten opgeven,
maar het raadsheerpaar verworven. Om dit
te behouden verspilt hij nu teveel zetten,
waardoor Wit- aanval kan krijgen.
15. Pf3ih4 Rd6jf8
16. Ph4—f5 Kg8—h8
Beter Rf5
17. g2g4 Dd807
18. Pdlf2
Dekt d3 tegen Td8 en ook g4 tegen g7g6.
18.
19.
20.
21.
22.
a2a3
Tal—dl
Tdldl2
a3Xb4
a7a5
b7b5
Ta8—b8
b5b4
a5Xb4?
Vermoedelijk gedaan volgens den regel: naar
het centrum toeslaan. Maar iedere regel heeft
zijn uitzonderingen. Hier moest eb4: geschie-
den om op de a-lijn een halfVrijen pion te ver-
krrjgen.
23. c3c4 Tb8a8
24. De2tfS Ta8a2
25. g4g5 g7—g6
Nu krijgt Wit gelegenheid tot een klaar-
blijkelijk reeds berekend offer.
26. Pf2g4 g6Xf5
27. Pg4Xf6 Pc6d4?
Een dergelijke tegenaanval is bijna altijd
fout. Indien nu Wit zijn dame met een drei-
ging kan wegspelen, wordt Zwart in zijn
keuze zeer beperkt, daar hij eerst aan zijn
koningin moet denken. Wit speelt n.l. Dh5
dreigt De8: en Wit is de qualiteit voor) Df7
(het eenige, daar op Rf7 Dih7: mat volgt). 29.
g6! dwingendDg6: 30. Dg6: hg6: 31. Pe8
met de qualiteit tegen een pion. Merkwaar-
digerwijze speelt Wit veel zwakker.
28. Df3f2 Dd7c6
29. Pf6Xe8 Dc6Xe8
30. Re3Xd4 e5Xd4
31. e4Xf5
Ook j^oo heeft Wit voordeel behaald: toren
en twee pionnen tegen twee stukken. Maar
daar Zwart twee raadsheeren heeft, is dit niet
zoo effectief.
31. Re6d7
32. Tflel De8f7
33. Df2h4
Dit maneuver geeft aan Wit het overwicht.
Df5: faalt op Tf2 (Dg4:t Dg4: Rg4:) en
Tf8:f, terwijl ook Rf5: Tf2 Dg6 Tefl tot stuk-
winst leidt.
33. Ta2a8
Dekt Rf8.
34. Td2f2 Rd7c6
Is niet goed, maar wil verleiden tot Te6.
waarop Zwart wint met Talf.
35. Dh4g4 Ta8e8
36. TelXe8 Df7Xe8
37. Tf2e2 De8—d7
38. Te2e6 Rc6a8
Met bedreiging Db7 en Dhlt.
39. g5g6 h7Xg6
Niet Db7 wegens g7t Rg7: Te8t en wint.
40. Te6Xg6 Dd7—'h7
Tegen Tg8f.
41. Dg4g3
Een omgroepeering, waartegen niets te
doen is.
41. Dh7h5
Dreigt Ddlf.
42. Tg6—g4!
Beslist het snelst. Er dreigt nu Th4. Dit
is slechts te verhinderen met Rh6 of met Re7,
waama Zwart mat gaat door Db8t en Dg8.
