ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
"AKKERTJES"
GESCHENKEN
Marion's grooteavontuur
Gelden als hypotheek beschikbaar
2 \atm raKdt
No 9851.
VRIJDAG 16 DECEMBER 1938
78e Jaargang
Binnenland
HEURSEL
Buitenland
Feuilleton
TWEEDE BLAD
2 LANGE MUNT 2 - GENT
Als hij niet oppast, ja. Maar als hij
dadelijk een "AKKERTJE" neemt
en voor het naar bed gaan nog een,
dan is hij morgen weer de oude!
Rente vanaf 3^2 °/o
ADMINISTRATIE- en EFFECTENKANTOOR
Z. C. ECKHARDT
WAT NEDERLAND VOOR HET EIGEN
VOLK OVER HEEFT.
Er is een beschuldiging. De beschuldiging,
dat bet Nederlandsche volk wel heel royaal
is als het om hulp aan vreemdelingen gaat,
maar voor de eigen zwakken en nooddruftigen
niet zoo heel veel over heeft.
Zoo'n beschuldiging kan de reactie opwek-
ken van een verontwaardigd verweer. Doch
hoe raak, boeiend en welsprekend zulk een
verweer-in-woorden ook moge zijn, toch is er
een ding, dat het in dergelijke gevallen nog
beter doet: de harde, de onverbiddelijke taal
van de cijfers.
Het Nederlandsche volk brengt jaar in jaar
uit vele millioenen op voor met groote moei-
lijkheden worstelende medeburgers. Millioe
nen in de vorm van belastingen, prijsverhoo-
gingen en giften.
Voor geld uit de belastingen en prijsverhoo-
gingen komen die zoogenaamde vertroetelde
vreemdelingen al heelemaal niet in aanmer-
king. Het zit 'em dus in de giften, in de
onderscheidene oollectes vooral.
Men beschuldigtvergelijk de opbrengst
van de collecte voor de Joodsche vluchtelingen
eens met het resultaat van inzamelingen voor
de eigen bevolking.
Welnu, hier als antwoord de crjfers voor de
landshoofdstad.
Naar men weet, is er te Amsterdam bruto
50.000 opgehaald voor de Joodsche vluchte
lingen. Ein thans de andermbruto opbreng-
sten, waarbij het natuurlrjk bij een greep hier
en daar moet blijven:
Borculo-stormramp 1925 65.000
Watersnood 1926 164.000
Stormramp 1928 100.000
Drentsche Veenkind 1929 40.000
Zonnestraal 1930 26.000
Emmabloem 1930 18.600
Emmabloem 1931 20.000
Zonnestraal 1931 20.000
Extra t.b.c.-collecte 1931 20.000
Cri«iscomit6 1932 80.000
Crisiscomite 1933 77.000
Bij deze cijfers dient dan wel te worden be-
dacht dat nadst al die extra en gewone in
zamelingen natuurlijk de andere collectes ge-
woon doorgingen!
Hier volgen ook nog de totaal-cijfers vooi
Amsterdam over de laatste drie jaren (bruto)
1935
1936
1937
f 170.000.
162.000.
f 180.000.
200 meter van de grens af; de ambtenaren
in jeugdigen ijver waren de vrachtauto te
gemoet geloopen op het stuk weg gelegen
tusschen het kantoor en de grens, dat overdag
geldt als een strook „niemandsland", waar
nog geen invoerrechten kunnen worden ge-
heven. Slechts na zonsondergang wanneer
het kantoor is gesloten is de grensafbake-
ning tevens het punt waar ingevoerde goede-
ren tolplichtig worden.
Toen de ambtenaren vroegen wat er ge-
laden was, antwoordde Van L., die naast den
chauffeur was gezeten, ,,alleen maar een
haas". De wagen werd onderzocht, waarbij de
Chauffeur zijn kans waamam en terugvluchtte
op Belgisch grondgebied'. Men vond in de
lijsrtenbewaarplaats boven op den wagen de
j verboden lading, bestaande uit 30.000 boekjes
j sigarettenpapier.
1 Door de ambtenaren zelf is vervolgen- de
auto naar het kantoor gereden, en het is
hierop, dat de advocaat van verdachte, Mr. A.
Rassers uit Breda, bij de behandeling dezer
geruchtmakende zaak den nadruk legde en
pleitte, dat niet Van L. maar de rijksamtote-
naren de lading sigarettenpapier hadden in-
gevoerd.
De arrondissementsrechtbank te Breda ont-
sloeg op 14 Maart van dit jaar verdachte van
alle rechtsvervolging, doch zoowel de officier
van Justitie als de rijksadvocaat gingen in
hooger beroep. Op 7 Jurn daarop volgend
diende de zaak voor het gerechtshof te Den
Bosch, waarbij verdachte na pleidooi van
Mr. Rassers wederom van rechtsvervolging
werd ontslagen.
De procureur-generaal, alsmede de rijks
advocaat, gingen evenwel in cassatie bij den
Hoogen Raad. Als verdediger van verdachte
trad thans op Mr. Van Oyen uit Den Haag.
Intusschen lag al meer dan een jaar de lading
sigarettenpapier opgeborgen in het grenskan-
toor te Nispen als eigendom van niemand.
Op 30 October nam de advocaat-generaal bij
den Hoogen Raad conclusie; hij vorderde een
boete van f 1200 en verbeurdverklaring der
iding.
Thans heeft de Hooge Raad arrest gewezen
en is Van L. veroordeeld tot een geldboete
van 6000 of zes maanden vervangende hech-
tenis. Na het tot tweemaal foe gewezen von-
nis: onitslag van rechtsvervolging, zoowel te
Breda als te Den Bosch, wekt dit arrest van
den Hoogen Raad in de geheele streek groote
verbazing. Het is dus wel een zeer dure haas
geweest, die op 21 Sept. van het vorige jaar
aan het vredig grensdorpje Nispen werd in-
gevoerd.
WETTELIJKE
REGELING BIJ KINDERBIJSLAG.
Als men nog eens een beschuldiging jegens
de offerzin van ons volk weet
(Handelsblad.)
DOUANE HEEFT EIGENLIJK
GESMOKKELD, ZEGT ADVOCAAT.
Bij arrest van den Hoogen Raad der Neder-
landen is Maandag, volgens „De Telegraaf",
de meubelfabrikant Van L. te Roosendaal.
veroordeeld tot een geldboete van 6000 subs,
zes maanden hechtenis, wegens het binnen-
smokkelen over de BelgischNederlandsche
grens van 30.000 boekjes sigarettenpapier,
vetborgen in een lijstenbewaarplaats boven op
zijn vrachtauto.
In den avond van 21 Sept. 1937 kwam Van
L. met zijn vrachtauto uit Belgie waarheen
hij meermalen reisde om meubelen te bren
gen en te halen in Mechelen aan de Neder-
fandsche grens brj Nispen.
Blij'kbaar was men aan bet grenskantoor
op de hoogte van zijn komst, want nauwelijks
was bij de grens gepasseerd, of dienstdoende
ambtenaren der Invoerrechten en Accijnzen
sommeerden tot stoppen.
Aan de grens brj Nispen doet zich nu een
eigenaardigheid voor, die ook bij enkele andere
grenskantoren in ons land wordt aangetrof-
fen. Het ontvangkanitoor ligt n.l. een goede
Bjj de Tweede Kamer is ingediend een wets-
ontwerp tot wettelijke regelen inzake kinder-
brjslagverzekering.
Het stelsel van kinder,bijslagen vindt reeds
voor een niet belangrijk aantal werknemers
toepassing, aldus de Memorie van Toelichting.
Aan de ontwikkeling van dit instituut
staan echter, vooral wat het particuliere
hedrijfsleven aangaat, groote belemmeringen
in den weg. De concurrentie tusschen de
van den Juweelhandel HEURSEL
lEen nog nooit geziene keus en voordeelig-
ste prijzen wachten U in een sober en aange-
naam kader.
Geniet van onze hemieuwde verzameling
voor het aankoopen, ten gepasten tij de, uwer
Geschenken „Einde Jaar", waaronder Ziwitser-
sche Uurwerken, Paarlsnoeren, Tafel-zilver-
werk, en zoo ipeer.
(Ingez. Med.)
ondernemingen blijft vele werkgevers, die ove-
rigens voorstanders van kinderbijslagen zijn,
er van weerhouden, deze in te voeren, zoo-
lang daartoe niet algemeen wordt overge-
gaan. De bezwaren zouden vervallen bij tot-
stankoming van een wettelrjke regeling, die
voor alles geldt.
De thans tot stand te brengen voorziemng
heeft uitsluitend betrekking op de loontrek-
kenden. Redenen van practiscben aard ver-
bieden, naar het oordeel van den Minister,
bij deze gelegenheid tevens een voorziening
voor zelfstandigen in overweging te nemen.
Bij de vaststelling van de regeling is uit-
gegaan van de omstandigheid, dat de feite-
lijke loonbepaling ten onzent voor het .groot-
ste deel der loontrekkenden geen rekening
houdt met verschillen in den omvang van het
gezin. Het wetsontwerp beoogt, een grond-
slag te leggen voor een meer rechtvaardige
verdeeling van het totale hedrag, dat wordt
verloond, door met name verplichtend te stel-
len dat bij de loonbepaling van hen, wier
g-ezin den feitelijk-gemiddelden omvang over-
treft, met de daarmee samenhangende groo-
tere lasten rekening wordt gehouden. Naar
het oordeel van den minister wordt de alge-
meene doorvoering van dit beginsel door het
gemeene welzijn gevorderd.
Het zou echter tot ongewenschte gevolgen
leiden, indien de individueele werkgever
werd belast, met het geven van bijslagen
aan de in zijn dienst zijnde arheiders. Te ver-
wachten is dan immers, dat in sommige ge
vallen arheiders met groote gezinnen moei-
lijker werk zouden vinden of hij inikrimping
van personeel eer voor ontslag in aanmerking
zouden komen. Degenen, in wier belang die
maatregel bedoeld was, zouden juist daardoor
gedupeerd worden. Dit kan worden ontgaan
door een regeling, waarbij de kosten van de
kinderbijslagen worden omgeslagen over alle
werkgevers naar evenredigheid van het uit-
betaalde loon, zoodat het voor den individuee-
len werkgever van geen belang is, of en hoe-
veel arheiders, die aanspraak op kinderbijslag
kunnen maken, in zijn dienst werkzaam zijn.
Gestreefd is naar een eenvoudigen opzet
van de regeling. In het belang van de ge-
wenschte unificatie der sociale verzekerings-
wetten is op tal van punten nanwe aansluiting
n-ezocht aan de bepalingen van de Ziektewet.
Het on twerp kent recht op kinderbijslag
toe aan arheiders, die in dienst zijn van een
ondememing of in daarmee gelijkgestelden
loondienst. Het ontwerp voorziet niet m de
uitkeering van kinderbijslag tijdens verhindie-
ring tot werken, bijvoorbeeld wegens ziekte of
ongeval of tijdens werkloosheid van den
arbeider. Het ligt in de bedoeling, daarvoor
een aanvnllende regeling te treffen m de be-
treffende sociale verzekeringswetten.
De kring van verzekerde personen komt in
het algemeen overeen met die van de Ziekte
wet.
De Ziektewet bepaalt, dat de arbeider, wiens
overeengekomen vast loon in geld, verdiend
in loondienst van een of meer ondernemingen,
meer bedraagt dan 3000 per jaar, niet ondei
die wet valt. De Ongevallenwet daarentegen
stelt geen loongrens, doch beperkt de uitikee-
ring tot een zeker maximum. Het wil den
minister voorkomen, dat ook voor de kinder-
bijslagverzekering geen loongrens behoort te
worden gesteld.
In het ontwerp wordt recht op kinderbijslag
toegekend aan den arbeider, die hier te lande
zijn woonplaats heeft en wiens gezrn meer dan
twee kinderen beneden den leeftijd van vijf-
tien jaar telt. Bijslag wordt gegeven voor
elk kind, te rekenen van het derde kind dat
den leeftijd van vijftien jaar nog niet bereikt
heeft. Onder kinderen warden verstaan wet-
tio-e gewettigde en aangehuwde kinderen, op
den eersten dag van het ingetreden kalender-
jaar deel uitmakend van het gezin van den
arbeider.
Blijkens de gezinsstatistiek 1930 telde ons
land 1 720 744 gezinnen met een totaal aantal
kinderen van 3.751.866. Het rekenkundig
gemiddelde van alle gezinnen was dus 2.18.
Tegenover 1.128.953 gezinnen met geen, een
of twee kinderen stonden 591.971 gezinnen
met drie of meer kinderen.
Een uitkeering van het eerste kind af zou
de kosten der voorziening zeer belangrijk doen
toenemen en een aanmerkelijke zwaarderen
last op het hedrijfsleven leggen.
Het in het ontwerp gekozen stelsel voldoet,
naar de meening van den minister, aan den
eisch van een eenvoudige administratie, zoodat
de op te brengen premie zoo efficient en eco-
nomisch mogelijk kan worden besteed, terwijl
anderzijds het verband tusschen loon en bij
slag toch in voldoende mate behouden blijft.
De middelen tot dekking der kinderbijsla
gen en administratiekosten moeten worden
opgebracht door de werkgevers naar een pre-
miestelsel. De premie zal worden berekend
over het totale loonbedrag, dat de ondeme
ming aan haar arheiders uitkeert, ongeacht
of dat loon wordt ontvangen door een onge-
huwden dan wel door een gehuwden arbeider,
hetzij met of zonder kinderen.
Volgens een zeer voorloopige kostenbereke-
ning zal de verschuldigde premie vermoedelijk
bepaald kunnen worden op ongeveer 1 van
het loon. Het ontwerp kent geen premie-
verhaal op de arheiders.
De uitvoering van de kinderbijslagverzeke-
ring kan geschieden of door het hedrijfsleven
zelf of door middel van overheidsorganen.
De kinderbijslag zal per arbeidsdag bedra-
gen /0,10, f 0,15, /0,20 of 0,25, zulks naar
gelang van de hoogte van het loon van den
arbeider. Gemiddeld komt een kinderbijslag
neer op ongeveer 3 van het verdiende loon.
De tekst van het voorgestelde artikel 25
betreffende de uitkeering luidt:
Voor arheiders met een loon per maand van
100 of minder, per week van 24 of minder,
per dag van /4 of minder bedraagt de kin
derbijslag 0,10.
Voor arheiders met een loon per maand van
meer dan 100 doch niet meer dan 150, per
week van meer dan f 24 doch niet meer dan
f 36, per dag van meer dan f 4 doch niet meer
dan j 6 bedraagt de kinderbijslag f 0,15.
Voor arheiders met een loon per maand van
meer dan f 150 doch niet meer dan 200, per
week van meer dan 36 - doch niet meer dan
f 4gi per dag van meer dan 6 doch niet meer
dan /S bedraagt de kinderbijslag /0.20.
Voor arbeiders met een loon per maand van
meer dan f 200, per week van meer dan 48,
per dag van meer dan 8 bedraagt de kinder
bijslag f 0,25.
De kinderbijslag wordt uitgekeerd over
iederen dag, waarop de arbeider heeft ge-
werkt. Dagen, waarop niet gearbeid is, maar
waarover de arbeider van zijn werkgever loon
heeft ontvangen, worden als arbeidsdagen be-
schouwd. Over zeven achtereenvolgende
dagen wordt den arbeider echter nooit meer
uitgekeerd dan zes maal het hem per arbeids
dag aan kinderbijslag toekomende hedrag.
De uitbetaling van den kinderbijslag >ge-
schiedt tenminste eenmaal in de drie maan
den.
,»AFVAL" DER NEDERLANDEN.
Duitsehe hoon.
De correspondent der N. R. Crt. te Berlijn
telefoneerde aan dat blad:
Het tijdschrift „Die BremnesseT.' verschijnt
met een titelplaat, waarop een staatsie-
gordijn afgebeeld staat, dat ter zijde gescho-
ven is, tengevolge waarvan men een Troon-
zetel ontwaart, bekroond met het Nederland
sche Wapen. Op dezen Troonzetel zit een Jood
in Nederlandsch nationaal costuum. Hij heeft
bij wijze van rijksappel in zijn rechterhand een
Edammer kaas en in zijn linker, als ware het
een scepter, een tulp. Er staat boven. ,,Abfall
der Nied'erlande" en er onder staat „Ihr
Roman van I. F. J. Groothedde.
Nadruk verboden.
37) (Slot.)
Voor we vertrokken lieten we de landings-
wielen vervangen door ski's, om op sneeuw-
velden te kunnen dalen. Daarvoor moesten
echter eenige technici komen en die waren in
Regina niet te vinden. Al met al waren er
heel wat dagen Verloopen en toen de ski s er
coed en wel onder zaten, brak er zoo'n ge-
weldige sneeuwstorm los, dat we gedwongen
waren nog eenige dagen in dat verwenschte
Regina te blijven. Enfin, we gingen tenslotte
toch, zochten alles af, zagen de twee hutten
in dit dal en... de rest weet u. Als u er niet
op tegen hebt, zouden we het liefst zoo spoe-
dig mogelijk vertrekken. Het is een vlucht van
bijna twintig uur en het wordt dus overmor-
genmiddag, voor we er zijn. Het weer is nu
nog gunstig, daar moeten we gebruik van
maken."
Het werd IHall licht om het hart, bg het
vooruitzicht, zoo spoedig naar Kansas terug
te kunnen keeren en met van vreugde schitte-
nende oogen keek hij zijn vrienden aan. Toen
hij echter bemerkte, dat ze alle drie met som-
bere gezichten voor zich uitstaarden, hetrok
ook zrjn gelaat en voelde hij iets als van prjn
in zgn hart opkomen. Al die maanden was
hij ieder oogenblik van den dag met hen ver-
bonden geweest. Een hechte vriendschap was
tusschen hen gegroeid in.de lange avonden,
waarin ze elkaar bij stukjes en heetjes hun
ziel hadden blootgelegd. Hij was e6n met hen
geworden en voelde dat een scheiding pijnlijk
zou zijn. En niet alleen dat, maar ook het
leven zelf, het zuivere natuurleven van het
barre Noorden, de dagelijksche tochten langs
de vallen, met al hun verrassingen, weder-
waardigheden en wisselvalligheden, had hem
reeds lang in zijn macht en zou hem niet zoo
gemakkelijk los laten. Even overwoog hij tot
het voorjaar hier te blijven en dan samen met
die leren terug te gaan. Maar dan rees voor
zijn geestesoog het lieftallig gelaat van Marion
zooals hij het gezien had in den nacht van zijn
vlucht en dat hem altrjd was bijgebleven, een
betraand gelaat, half naar hem opgeheven,
een gelaat, waarin dlepe smart en verlangen-
de liefde te lezien waren en toen was ineens
zijn besluit genomen, hij zou gaan. Hij deelde
het de leren mee en ook, waarom hij niet
blijven kon en hij besloot met te zeggen:
jNatuurlijk komen jullie in het voorjaar
naar Kansas. Vraag maar naar Marion's
Ranch, dan kom je wel terecbt en breng dan
Black-Devil voor me mee, ik zal het dier mis-
sen, zooals ik alles missen zal, wat hier in mijn
leven gekomen is, jullie het meeste, trouwe
kameraden."
Eenigen tijd later werd het lichaam van
Jim in het vliegtuig gedragen. Hall drukte
voor het laatst de hand van de leren.
„Vaarwel", sprak Pat geroerd, „je was me
een vfiend."
„Vaarwel", zei Tom, „vergeet met Tom
O'Ruark te groeten."
,,Tot weerziens", zei Baby en zijn stem tril-
de verdacht, „nu hen ik weer geheel overgele-
verd aan deze twee onverlaten. Vergeet niet.
dat het Noorden lokt en roept. Maar als je
mocht terugkeeren, vergeet dan niet dekens
en absinth mee te brengen, anders kom je er
niet in."
Hij lachte, maar Hall zag tranen glinsteren
in zrjn oogen. Vlug steeg hij in, om zijn ont-
roering te verbergen en riep:
,,Vaarwel tot weerziens in Kansas.
Dan draaide de schroef, de motoren raas-
den met donderend geweld en langzaam begon
de machine te glijden, dan steeds vlugger en
haast onmerkhaar liet de ranke vogel de be-
sneeuwde aarde los en verhief zich in de klare
lucht. Met een grooten boog draaiden ze zich
van het Noorden af. Hall zag het hem lief ge-
worden dal onder zich wegglijden, de schroef
draaide nu het maximum aantal toeren en
voort raasden ze, recht naar het Zuiden.
Marion Bluecorn had weken lang tusschen
dood en leven gezweefd. Maar jong, sterk
lichaam, maar bovenal haar krachtige wil en
haar onverwoestbare hoop hadden echter ten
slotte de overwinning bevochten op de zware,
afmattende koortsen, die haar hadden willen
verteren. Ze overwon. Maar die geweldige
worsteling om het leven had haar kracht en
bloeiende schoonheid opgeeischt. Haar gelaat
was wasbleek en vermagerd, om haar oogen
lagen diepdonkere kringen. Maar toen ze wan-
kelend en gehogen haar eersten tocht naar
den heuvel deed, keken die oogen vertrouwend
en verlangend in de wazige, witte verten,
keken ze uit naar hem die komen moest
Na dien eersten brief, dien ze van Boy Mil-
den had ontvangen. had ze nooit meer iets
van hem vernomen. Ook de menschen van de
Bereden schenen van de aarde weggevaagd te
zijn. brachten geen nieuws van hem, naar
wien ze verlangde met heel haar ziel. Toch
bleef ze hopen en trouw iederen dag stond ze
op de helling naar hem uit te zien. Die dage
lijksche tochten brachten, onmerkhaar haast,
de kleur op haar gelaat terug en deden haar
rechter en sfeviger loopen.
De oude Bluecorn zag dit met vreugde en
Uet haar begaan, ofschoon hij er steeds meer
aan begon te twijfelen of Huddlesfield nog
ooit met Pennock en Pavlick zou terugkeeren.
Marion twijfelde niet, geen moment. Tel-
kens als er een ruiter van het Noorden na-
derde, klopte haar hart van hoopvolle ver-
wachting, maar telkens bleef alleen de teleur-
stelling over, doch ook steeds weer bleef ze
met hemieuwden moed uitzien.
Op een morgen hoorde ze in de verte een
vliegtuig naderen uit het Noorden. Daar dit
een ongewone verschijning was in die streek,
zocht ze de stip aan den horizont op en volg-
de hem met haar oogen, een oogenblik haar
aandacht voor de aarde verliezend De stip
groeide snel en ook het geluid werd sterker-
In een paar minuten tijds was zij boven de
helling en Marion draaide zich om, om ze na
te oogen. Tot haar verbazing maakte de ma
chine plotseling een zwenking en keerde langs
denzelfden weg terug, begon dan in groote
kringen rond te cirkelen, steeds lager Een
vreemde gedachte besprong haar plotseling,
een gedachte zoo vreemd, dat ze haar handen
op haar boezem moest drukken, om het klop-
pen van haar hart te doen bedaren. Zou hij...
zou het mogelijk zijn... neen, dat mocht ze met
den'ken... dat... dat... In een spanning, die
met iedere seconde steeg, keek ze toe, roer-
loos, om niets van het schouwspel te missen.
En daar... daar op de Pavlickgrounds daalde
de machine, gleed sierlijk in haar richting en
stond plotseling stil; bijna brj het einde van de
helling. Een, twee mannen sprongen naar bui-
ten, een derde volgde. Deze keek om zich
heen, staarde met de hand boven zijn oogen
naar de plaats waar zij zich bevond... en
13 gtuiu IS ■tuiTers S sluks 1 stuiven
Let op het AKKER-merk I
(Ingez. Med.
glaubt zu schieben aber Ihr werdet gescho-
ben."
De Redactie der N. R. Crt. teekent hierhij
in:
De ..Brennessel" is een satirisch hlad, zoo
iets als de Simplicissimus, en wordt uitge-
geven door den uitgever Frz. Eher Nacht.
GmbH te Berlijn en Munchen, den uitgever
van nat.-soc. Duitsehe regeerin.gspartijbladen,
als de Vdlkisoher Beobachter, Angriff, Ulustr.
Beoh. e.d.
Ook in een artikel in de Volk. Beoh. van
Wbensdag wordt de Duitsehe Jood in verband
gebracht met de Edammer kaas, als symbool
van Nederland, het land waarheen hij vluch-
ten kan, en worden de Joden in Amsterdam
evemeens gekarakterisoerd als „Afval der
Nederlanden", een woordspeling naar aanlei-
ding van den titel van het historische werk
van Schiller. De Brennessel" heeft zich.
zooals bleek, bovendien niet ontzien den
Nederlandschen Troon en het Nederlandsche
Wapen te hoonen, waarmede wij Nederlanders
dan in onze monarchale en nationale gevoe-
lens worden aangetast. ,,AXval" der Neder
landen op den Nederlandschen Troon en onder
het Nederlandsche Wapen.
Ziedaar een weerziniwekkend voorbeeld van
de wijze, hoe in Duitschland ons land wordt
voorgesteld.
DE BESTRIJDING VAN RANKER.
Het Lagerhuis heeft een begin gemaakt
met het ontwerp tot hetere hestrijding van
kanker. De minister van volksgezondheid
kwam in haar richting. Een rilling voer door
haar hart en dan, met een luiden kreet snelde
ze van den heuvel naar beneden, de armen
wijduitgestrekt.Met een snik wierp ze zich
in zijn armen.
„Hall, eindelijk!"
.Marion, liefste!"
Minuten lang hielden ze elkaar omklemd
in diepe, innige ontroering.
Jim Pavlicks tragische dood vond algemeene
deernis hij de boys. Al was hij niet bemind ge
weest, al vervulde het verhaal van zijn schand-
dadlen hen met afschuw en ontzetting, dit trof
hen alien diep, ofschoon ze het ook niet onder
stoelen of banken staken, dat ze Hall de over-
winning van harte gunden.
De winter ging voorbij. Voorjaar kwam in
het land en deed met zijn lauwe, zoele winden
de sneeuw smelten op de velden. De prairie
bloeide open, frisch-groen en fleurig van de
vele hloemen.
Jim Pavlick was begraven en werd verge-
ten. Bluecorn kocht de ranch en de gronden,
voegde ze bij zijn eigen hezittingen en stelde
daarna Hall Pennock aan als heer en mees-
ter van het reusachtig, vereenigd bedrijf, dat
de naam bleef dragen van Marion's Ranch.
Hall droeg Joe Blackburn op, de Pennock-
Ranch te verkoopen. Deze kwam, met al de
boys, in het oude bedrijf terug en kreeg de
aanstelling van opperste bedrijfsleider, zoodat
de voile verantwoordelijkheid op zijn schouders
kwam te rusten, een taak, waar hij tenvolle
voor berekend was.
Voorjaar in het land! Twee harten bloeiden
open en verbonden zich met elkaar, om tot aan
den dood te kloppen met 6dn slag. Hall's vader
was mede tegenwoordig hij de plechtigheid en
had beloofd, zijn laatste levensdagen hij hen
te slijten in lang ontbeerde rust.
Het was feest op Marion's Ranch, een feest
als nimmer in de prairie werd gezien.
Hall troonde aan het hoofd van de lange
tafels, die in het weiland waren geplaatst.
Zijn blikken gleden vergenoegd langs al de be-
kende, blijde gezichten van de hoys, die stuk
voor stuk voor hem door het vuur zouden
gaan, van den verknochten Joe, tot het klein-
ste knechtje en bleven tenslotte rusten op
Marion, de mooie jonge hruid, die glimlachend
naar hem opzag, terwijl in haar groote, blau-
we oogen de glans van stil geluk zich ver-
diepte.
AXELSCHESTRAAT 38a TERNEUZEN
(Ingez. Med.)
„Weet je"', fluisterde ze teeder, stil zijn han
den streelend, ,,weet je, wat in ons huis een
eereplaats krijgt? De adelaar! Ik heb hem
laten opzetten!"
Hall lachte en keek haar diep in de oogen.
Maar dan antwoordde hij peinzend:
,,De adelaar! Het dier was de oorzaak van
een lange reeks misdaden en droeve dagen, hij
deed den strijd onthranden tusschen twee
rivalen. Maar hij bracht mij 't liefste vrouwtje
van de prairie, hij heeft een eereplaats ver
diend"
Op dit oogenblik viel plotseling een stilte
in de iuidruchtige muziek en zang, in gelach
en stemgegons. Alle hoofden wendden zich
naar de helling.
Langzaam en zwijgend reden drie mannen
in vreemde kleeding den lichtkring van de
vele toortsen binnen, stegen af en kwamen,
gevolgd door alle bruiloftsgasten, naar voren,
een blauw-zwarte hengst met zich meevoe-
rend.
Hall kon zijn ontroering niet bedwingen.
,,De leren", fluisterde hij met trillende stem.
Dit woord werd opgevangen door de hoys en
plantte zich gonzend voort.
Baby werd door Pat en Tom naar voren ge-
schoven. Hij pakte Black-Devil bij het hoofd-
stel en sprak, verlegen naar den grond kij-
kend: ,,We komen je je paard terugbrengen.
Hall en ook heF aandeel in de winst".
Toen kon Hall zich niet langer bedwingen.
Hij stoof op en, onder het donderend gejuich
van de hoys, omarmde hij ze een voor een,
bracht ze bij Marion, die ze ontroerd de han
den drukte en liet ze naast zich plaatsnemen.
Vanaf dat oogenblik kwam er aan het jui-
chen en zingen geen einde meer.
Hall drukte Marion tegen zich aan en fluis
terde: ,,S5ij waren de eenigen, die nog ontibra-
ken. Zonder hen zou het feest niet volmaakt
zijn geweest."
En Marion, die wist, wat hij aan hen te dan-
ken had, lachte hem begrijpend toe en fluis
terde: ,,Ze waren jouw vrienden, liefste en
daarom zullen ze ook mijn vrienden zijn, zoo
als in de toekomst alles van jou steeds het
mijne zal zijn."
Geroerd tot in het diepste van zijn hart,
vulde Hall aan:
,,Zoo zal het in de toekomst zijn, wij samen,
Marion, jij en ik, in alles ddn."
EINDE.
