ww-
Feuilleton-vertellingen
Gemengde Berichten
BRABANTSCHE BRIEVEN.
KALENDERS
j „.OT1 ar>vmn van kans I running bleef. Thans is zij na haar rust-
Axelschen md™°r geen J iQde tweemaal achter elkaar geklopt en dat
wordt gegeven.De partijen staan aldus weo p^ ernstigste tegencandida-
op geliiken voet. 122.
Het blijkt, dat Axel ook heel wat aanhan-
gers onder het publiek heeft, en onder hun
aanmoedigingen, werpt deze Z1C me
nog meer vuur in den strijd. Wanneer haar
imidvoor, hoewel in buitenspelpositie, den bal
voor zijn voeten krijgt, lost deze een hard
schot, dat door Dooms wordt gestopt. 'Het
ten Hontenisse en BKVV. BKW behaalde
weliswaar niet zoo'n groote overwinning als
Hontenisse, doch 25 is toch een uitslag die
aan duidelijkheid niets te wenschen overlaat
„W-at zou datte? Hebt gij dan nooit Sinter-
klaas gevierd (*k Had spijt da'k 't zoo ge-
vraagd had natuurlijk. 'k Ben nog te gaauw
mee m'nen mond, zee Opa wel 'ns. En 't is
wel nie lollig om zoo iets te motten hooren,
maar gelijk hdd-t-ie
.Sinterklaas komt nie bij erme kinders,
iuideiijKneia mers te J" zeeen ze vroeger bij ons thuis", gaf den Eeker
en emit te eoncludeeren vait dat ^eshst d En nou nou is .t veurtij> Dre."
de mindere van haar gasten was. h»en span-
gaat bii Terneuzen niet naar wensch, maar
toch weet men een corner te forceeren, waar-
uit Van Hecke juist naast kopt. Met gelijken
stand wordt tenslotte de rust aangekondigd.
Direct na de hervatting krijgt Axel een
corner te neimen, die zeer slecht wordt ge-
plaatst.
Wanneer men eenigen tijd aan den gang is,
komt het tot uitting dat de Axelsche links-
buiten gevaarlijk kan zijn, want wanneer hij
even wordt losgelaten, lost hij een hoog schot,
(het eerste in dezen wedstrijd!), dat door
Dooms juist onder de lat kan worden gestopt.
Axel krijgt op zeker moment weer een corner
te nemen, er ontstaat een gevaarlijk oogen-
blik voor het doel van de thuisclub, maar ten
slotte weet Van de Wege den bal weg te wer-
ken. De rust blijkt vooral de thuisclub goed
gedaan te hebben en langzamerhand heeft zij
er weer een hoog tempo in gebracht, waar
door zij het meest aanvallend is. Bij een
harer snelle aanvallen kruipt Axel waarlijk
door het oog van een naald, want wanneer
na een voorzet van links Van de Sande inkopt,
is een doelpunt bijna zeker; doch de bal komt
juist tegen de bovenlat. Van Hecke, die een
vooruitgeschoven positie inneemt, komt in de
gelegenheid met den bal naar het doel te ren-
nen; op het moment van sc'hieten wordt hem
echter door een Axelaar den voet dermate
dwars gezet, dat de bal een geheel andere
richting uitvliegt. Was het tempo tot nu toe
op een behoorlijk peil, beide ploegen gooien er
nog het noodige op, waarbij de aanmoedigin
gen van de bezoekers het hunne bijdragen.
Uit een door Terneuzen genomen corner komt
de bal scherp voor het doel. Het binnentrio
maakt het de Axelsche verdediging danig las-
tig. er ontstaat een gewirwar van spelers in
den doelmond en het is tenslotte Van Luik,
die de leiding voor de thuisclub herneemt.
8—2.
De schoen zit wederom geheel aan den Ter-
neuzen-voet en bijna was de voorsprong
iwederom verhoogd, als de bal, nadat eerst
de keeper ver uit zijn doel is gelokt, voor het
ledige doel komt; geen enkele roodzwarter
weet hiervan echter te profiteeren. Wanneer
Van Hecke een schot wil lossen, trapt hij in
den grond, hij moet van verder spelen afzien
en wordt vervangen door M. Dooms. Juist op
dit moment is Axel naar voren getrokken, er
wordt een schot gelost; 'Dooms laat den bal
uit zijn handen vallen. Het is voor een toe-
loopenden Axelaar een klein kunstje om het
leder daarna in het doel te plaatsen. De stand
is dus wederom gelijk. 33.
Het is onbegrijpelijk hoe vlug Terneuzen den
moed verliest, want zij verslapt na dit doel
punt weer geweldig en het gaat weldra gelijk
op. Axel heeft dan het fortuin aan haar zijde
als bij een Terneuzen-aanval de bal voor het
doel blijft zweven. Hoe de Terneuzenaars ook
zwoegen, den bal over den doellijn werken, ge-
lukt hen niet. Aan de andere zijde moet (Dooms
een schot corner werken. Beide partijen wer
ken hard voor het winnende doelpunt, waarbij
Axel meer enthousiasme aan den dag legt.
Wanneer zij in het doelgebied van Terneuzen
komt, appelleert men voor een strafschop,
maar de scheidsrechter beduidt, zeer terecht,
dat van een overtrading geen sprake is. De
betrokken roodzwarte speler had de armen ge-
strekt tegen het lichaam, toen de bal tegen
hem werd aangeschoten. Dit zelfde heeft zich
trouwens ook tweemaal in de Axelsche ver
dediging voorgedaan en ook hier oordeelde
de anbiter terecht dat van eenig opzet
geen sprake was. De tijd begint reeds
aardig te verstrijken en talrijken verzoenen
zich reeds met een gelijk spel. Niet echter
de vurigste aanhangers van Terneuzen, die
hun aanmoedigingen nog eens geweldig laten
gelden en het is, of dit de Terneuzen-spelers
tot inspiratie brengt. Het tempo wordt nog
eens geweldig opgevoerd; men ondemeemt
verschillende gevaarlijke aanvallen. De span
ning stijgt en ongeveer vijf minuten voor het
einde ontlaait deze in een oorverdoovend ge-
juich, als het wederom Van Luik is, die uit
een goede pass van M. Dooms op zeer fraaie
wijze. nogmaals voor zijn ploeg het leidende
en ditmaal winnende doelpunt maakt.
4—3.
Het gaat er bij de thuisclub nu maar om
dezen voorsprong te behouden, maar spoedig
blijkt, dat dit niet moeilijk zal zijn, want de
Axelaars geven zich in de laatste minuten ge-
wonnen, en wanneer dan tenslotte scheids
rechter Montaan laat inrukken, heeft Terneu
zen de beide punten, hoewel fel bevochten,
ibinnen. a
BiervlietTemeuzensche Boys 41.
Het door Biervliet op het veld tegen Ter
neuzen vertoonde spel scheelde verbazend veel
met dat destijds door haar tegen de Boys ver
toonde, waardoor de Boys verdiend wonnen
met niet minder dan 52. Wij zagen echter
dat Biervliet lang niet zwak kon genoemd
worden en zij in staat zouden zijn om op eigen
veld de Boys te kloppen, hetgeen dan ook
bewaarheid is geworden. Nadat de rust met
11 vvas ingegaan, kwam het einde met een
4i overwinning voor Biervliet.
De wedstrijd OostburgCorn Boys werd
wegens terreinomstandigheden afgelast, ter-
wijl de wedstrijd BreskensHulst door de
competitieleiding afgelast is geworden.
Het tweede elftal van Terneuzen, dat op be-
zoek moest bij het reserve-elftal van Zeelan-
dia, had vrijaf doordat het terrein afgekeurd
werd.
Wij vernemen, dat door verschillende
Zeeuwsch-Vlaamsch vereenigingen bij den
K.N.V.B. bezwaar is gemaakt om met hun
spelers uit te komen tegen een bepaalde ver-
eeniging, naar aanleiding waarvan door de
competitieleiding een uitgebreid onderzoek zal
worden ingesteld.
Vermoedelijk zal in dit onderzoek ook wel
betrokken worden de geschiktheid van hen,
die aangesteld zijn om wedstrijden te leiden,
want, ofschoon wij ons vrijwel steeds onthou-
den hebben om op de leiding critiek uit te
oefenen, kennende de zorg die de competitie
leiding heeft met het samenstellen van haar
corps scheidsrechters, mag thans wel gezegd
worden, dat dikwerf aan de bekwaamheid en
tact van hen, die een wedstrijd moeten leiden,
veel ontbreekt en dat menige wedstrijd tot
een goed einde wordt gebracht ondanks de
vele zonderlinge beslissingen van den optre-
denden of niet-optredenden scheidsrechter.
Dat een scheidsrechter niet elke overtrading
kan constateeren ligt voor de hand, dat hij
niet steeds kan rekenen op den steun van de
hem toegevoegde grensrechters is eveneens
een feit, doch de spelers moeten er zich van
bewust zijn, dat hij de spelregels door en door
kent en weet op te treden, vooral wanneer
verruwing de sportiviteit dreigt te verstoren.
Zeeuwsche Voetbalfoond.
Eerste Klasse C.
Het gaat dit seizoen Ria niet zoo voor de
wind als vorig jaar, toen zij langen tijd in de
nende kamp was die tusschen SVO en het
derde elftal van Terneuzen, die elkaar niets
toegaven en tenslotte de punten maar met
11 hebben gedeeld.
Tweede Klasse B.
(Het tweede elftal van Ria kon het ook niet
bolwerken tegen hun bezoekers, het tweede
elftal van BKVV. Evenwel lag een neder-
laag van de thuisclub wel voor de hand en dan
kan een uitslag van 0—1 nog lang niet slecht
genoemd worden' ook al kost dit haar 2 pun
ten. Het reserve-elftal van Hulst kwam op
bezoek bij Sluiskil 3 en wist aldaar een 02
overwinning binnen te halen. Hoek moest
naar Axel trekken om aldaar te kampen tegen
het derde etlftal van de plaatselijke club.
Hoek komt voortdurend goed uit den hoek
en ook ditmaal wist zij beslag op de over-
winnig te leggen, die haar met 23 werd
uitgereikt.
De wedstrijden SVO 2Hontenisse 3 en
Corn Boys 2Hontenisse 2 hadden geen door-
gang. Houden ze daar in Hontenisse nog
steeds St. Nicolaas?
da's niks
Ulvenhout, 8 Dec. 1938.
Meneer Amico,
Dre I had vandaag
nog 'n late Sinter-
klaassurprise over
de hand. Veur mij!
Hij zee: ,,Drd III, gij
moest me 'ns 'n pla-
zier doen en deuze
week den brief
schrijven aan- mij-
nen amico van de
krant. Nou moe!
Versta me goed, me
neer amico, ik zou
nie geren onbeleefd
zijn, horre, maar brievenschrijven,
veur mij.
Ik ben te gaauw gereed, ziede. Opa kan
'n heelen krant volschrijven om 'ns iets te
zeggen, over 't kwaje weer b.v. Als hij dat
doet, dan ziede 't water langs de raam loopen,
dan hodrde den sturm deur onzen schouw en
dan kruipt de gezelligheid van Opoe's werme
huiske en zoo, vaneigens in oew ziel. Ge krijgt
dan in de gaten, dat er zelf in slechtste win-
terweer nog 'n heeleboel schoons zit! Maar ik
kan da nie. Kwaaiweer kwaaiweer. Punt.
Af. Uitgemaauwd ben ik. Mijn peerd. Hou 'k
er veul van. Da's gin smoes! 'k Denk altij om
mijnen Bles. Altij. En 's mergens, zoo rap als
ik gewasschen ben, gaai 'k eerst naar m'n
perdje kijken. Hum goeienmergen wenschen,
om zoo te zeggen. Maar denkte nou, Meneer
Amico, da'k over Bles 'nen heelen brief zou
kunnen volpotlooien Als 't moest, schreef
Opa daar 'nen boek over vol, wed ik: 'nen
boek die me ginnen oogenblik vervelen zou
nouija, 't is m ij n peerd dan ook, maar
toch: ik ben over Bleske in twintig regels
leeggeprot.
Neee, sohrijver is niks veur mij. Ik ben er
maar te rap mee klaar. Heb ik 'm ook ge-
zeeid. Hij lachte 'ns. Allicht! Doet ie net zoo
makkelijk als dat 'n ander zuurkijkt. Als ik
in de nakker ben, terwijl Opa met den groen-
tenwagel uit is, dan staai 'k wel 'ns veur
dingskes, waarmee ik nie goed raad weet. Dan
denk ik: 'k zal 't 'm vanavond 'ns vragen.
Met da 'k aan 'm denk, zie ak z'nen leerach-
tigen, lachenden kop, die vol mee „sprongen"
zit van den tijd. Net als 'n ouwe schilderij.
Veul sprongeskes zijn daar bij, alleen van 't
lachen. Langs z'n oogen b.v. en langs z'nen
mond. Ik wil maar zeggen: denk ik om Opa,
dan zie 'k dalijk zijnen stillen, leutigen lach
en dan..., dan weet ik dikkels meteen, hoe 'k
de lastige dingskes mot vastpakken! Kemiek,
maar 't is zoo! En al word ik 100 jaar, 'k zal
mijnen Opa nooit anders veur me zien, dan
mee dieen stillen, leutigen lach in de sprongs-
kes langs Z'n oogen.
„Gij schrijf maar, Dre", zee-t-ie toen: tot ge
Ge kent 'm toch, mijnen Eeker? Hij hiet
eigenlijk Sjaak Hoppenbrouwers, maar
wacht 'ns, dat heb ik oe al 'ns gesohreven
g'ad; toen ik mee 'm op den Raad van Arlbeid
ben gewist, als ik van Dre I den Eeker in
onzen vasten dienst had meugen nemen. Of...
vast...? Tot Bamis had Opa gezeed. Maar
daar kende ik m'nen Opa en Trui wel veur,
dat ze mee Bamis, mee 't kwaje jaartij, nooit
mijnen Eeker zouwen buitensteken! Daar
motte nou net mijnen Opa en zijn Trui veur
hebben...!
Maar allee, den Eeker zijnen Sinterklaas.
Ge mot dan weten, Meneer Amico, den
Eeker had 'nen goeien spaarpot. Alles zat er
nog in. Z'n loon, z'nen kermis, z'n extraatjes,
alles! Hij mokt bekans ginnen cent op. Nou en
dan haalt ie over de grens 'n paar pakskes
sjek en 'n paar boekskes sigarettenvloeikes
en zoo kosten hun zijn sigaretten, hee-t-ie na-
geplozen, 7 veur 1 cent. Veur 'n dubbeltje is
ie dus heel de week den Brani en ruikt ie
boven den wind uit. Aan 'n pepke kan k 'm
nie krijgen; vindt ie te zwaar, zee-t-ie. Maar
die sigaretjes van hum...! Opa, die altij rookt,
van veur 't ontbijt tot na d'n avond, heeft er
onderlest 'ns eentje gepenbeerd van den Eeker.
Maar Dre I, dieen ouwen deurrooker, wierd
er bekans misselijk van. Afijn, ieder zijnen
meug, zee den boer en hij streelde z'n verken!
Den Eeker had dus 'nen geeven spaarpot.
Als ik verlejen week op 'nen avond naar stad
gong, winkels kijken, om iets schoons uit te
zoeken veur ons Wieske Moeder als ge dat
beter verstaat en veur Vader (maar da s
gemakkelijk, die is 't contentste mee 'n kist
sigaren) en veur ons Truike en onzen Bart
en den kleinen Kees, dan gong den Eeker mee.
Hij had van Trui opgevangen da'k „op mijnen
koop moest"'. En 't is mee den Eeker zo6 ge-
steld: die wil nooit hebben, da'k iets draag.
,,Ik ben jou,wen knecht, Dre, dus!" En daar
valt nie teugen te redeneeren. Als ik lest van
Amsterdam kwam, dan was ik twee-en- n-
half uur overtijd, want ons Wieske had me nie
eerder laten gaan. Maar den Eeker was twee-
en-'n-half uur veur de statie blijven schilde-
ren om m'n kofferke te dragen! Ik heb 'm
dan ook al 'ns gezeed: „ik had jou enkele
jaren eerder motten kennen. Dan had ge op
Kostschool al m'n uren strafstudie uit kunnen
dienen!"
Onderweuge vroeg ie: „wat gade koopen,
Drd
,,'k Gaai Sinterklaas spreken", zee ik. Toen
begost ie te lachen. ,,Die bestaat nog gineens
laehte-n-ie.
,,Nouja, ge wit toch wa'k bedoel!"
,,Ikke nie."'
„Ik gaai cadaukes koopen veur m'n thuis en
veur Opa en Opoe en... en zoo".
,,Waarom
,,Waarom? Waarom? 't Gaat toch Sinter
klaas worden?!"
,,Wat z6u datte?"
ten antwoord. ,,En nou, nou is 't veurbij
„Sinterklaas is nooit veurbij, Eeker!" En
toen, Meneer Amico, heb ik 'm uitgeleed, hoe
Sinterklaas gevierd wordt. Hij wist daar nie
van. Wel vond ie 't lollig, zee-t-ie. Lang liep ie
toen te ziwijgen. En dan witte nooit goed, of
ie over iets prakizeert, of zoo maar droomerig
wegpeinst. Ge kunt nie best lezen op dieen
eekersnoet, achter al die sproetplekken.
'n Kwartier later zee-t-ie: „Dre, zou ik ook
mee kunnen doen, aan Sinterklaas?"
,,Tuurlijk Eeker, waarom niet?"
Toen giechelde-n-ie 'ns. Als ie dat doet, hee-
t-ie stil plazier!"
,,'t Is maar..., willde gij 't dan veur me koo
pen, Drd. Ik heb centen genogt ziede. Ik be-
taal oe dan thuis wel verom."
,,Da's goed jonk! Maar waarom koopte nie
eigens
..Zou dat nie gek zijn, Dre", vroeg ie ver-
legen. ,,'k Heb nog nooit cadeaukes gekocht,
ziede. Daar motte centen veur hebben. En die
heb ik nou!"
Afijn. Als we 'n gedacht hadden veur 'm,
dan vroeg ie in den winkel: ,,Juffrouw, zou ik
asteblief 'nen lekkeren, wermen d'oek veur m'n
Moeder meugen koopen? Van echten wol!"
De Juffrouw keek 'n bietje ongerust naar
dieen vrimdsoortigen beleefden klant en vroeg
toen eindelijk: ,,in welken prijs ongeveer!"
„Wh.blief
„Wat of ie kosten mag?"
,,Wht ie weerd is, asteblief, juffrouw!"
,,Jawel, maar wij hebben doeken in den prijs
van tiweevijftig, vier gulden en nog duurder."
,,Ik zou geren den wermsten doek koopen,
juffrouw, want 't is veur M'oeder, ziede. En in
zo'nen woonwagel kan 't veul trekken!"
Toen zocht ie den bontsten, diksten en duur-
sten doek uit. Allemaal moest ie ze Zien, om
zeker te weten of ie den beste uit den winkel
had. En dan vroeg ie: juffrouw doet 'm
eigens 'ns aan, asteblief?"
De juffrouw dee 't. Den Eeker keek, keek
almaar naar den doek en zweeg. Tot de win-
keljuffrouw vroeg of ze den doek nou in moest
pakken.
,,-Nog nie'", zee den Eeker seerjeus. ,,Nog ef-
kens aanhouwen, asteblief, juffrouw."
Toen stak ie zo'n Belgisch stinkerke op en
had den tijd.
Ik vroeg: ,,Zeg, Eeker, hoe zit 't? Mot de
juffrouw dieen doek nou inpakken, of mot ze
'r mee naar bed?"
,,Als de juffrouw zoo goed wil zijn", zee den
Eeker: ,,dan mot ze 'm net zoolang aanhou
wen, tot ze gaat voelen, of ie lekker warm
is. Ik zal wel wachten, als ik mag."
iMeneer Amico, ge hoeft nie te vragen of de
winkeljuffrouw ('n knap dingske horre, maar
veur mijnen leeftijd 'n paar jaren te oud) en
ik veul moeite hadden om nie te sc'hateren
van den lach! En toen de juffrouw, benauwd
van 't nie-lachen, zee, dat den doek verrukke-
lijk werm was, toen kreeg den Eeker ineens
veul haast. Inpakken, inpakken, juffrouw!
Dan mot ik 'm hebben. Pak 'm maar rap in.
Rap, asteblief. Dre betaalde gij zoolang die
vijfvijftig. Ge krijgt ze vanavond nog verom!
Juffrouw, veul bedankt! Veul bedankt! M'n
moeder zal er blij mee zijn."
,,Dre", zee-t-ie, als we buiten waren: „Drd,
ik heb den schoonsten doek uit den winkel!
Ze zal er wel spijt van hebben, die dame." En
10 knipoogskes kwamen er achter malkaar.
Zoo zijn we heel den avond op den koop ge-
bleven. Doch veur den Eeker! 'Hij kocht z'n
eigen achter malkaar erm...?
,,Nou heb ik eenen zurg, Dre", zee-t-ie op
den terugweg, na weer lang gezwegen te
hebben.
„W)atte Eeker?"
„Dat den ouwe dieen kustelijken, wermen
doek nie verpatst veur 'n krats, am er borrel-
tjes veur te koopen."
,,Dan slaai ik 'm mee 'nen dorschvlegel de
harsens in", Viel uit m'nen mond.
,,Dat doede nie zee den Eeker. ,,Ge
mot om m'n Moeder denken, Drd."
Meneer Amico, 'k had weer te rap gespro-
ken! En ik vond dieen Eeker, waarmee we in
dieen wolwinkel nog pas zoo gelachen hadden,
toch eigenlijk veul wijzer, dan ik eigens was.
„Nimme nie kwalijk, Eeker!"
,,iSchei uit, Drd! Als ge 't maar nie doet, is
niks meer wit. Is 't pampier dan nog half
leeg, dan klasjeneer ik 't wel wijers vol. Maar
'k had geren, dat ge dieen Sinterklaas van
den Eeker 'ns op pampier zette. Gij zijt daar
eigens bijgewist, dus vertel dat nou maar 'ns
in geuren en kleuren aan mijnen amico. Dan
hee die 't nuuws uit d'eerste hand!"
Nou toen was ik al 'n end op scheut.
Want da's 'nen bak gewist, Meneer Amico.
't al lang goed, ommers. Ja gij zij sterk,
man
,,Dat ben ik! En als..." wel drommels, daar
glee ik weer uit, bekans!
Toen wierd 't de vraag om dien Eeker z'nen
Sinterklaas op de beste manier bezurgd te
krijgen. Maar daarop wist Dre I 'n lollig
kunstje.
,;Gij"', zee-t-ie teugen me: ,,gij gaat bij den
Fielp de Sinterklaas en Assiepancostumes van
ons Comitd leenen. Ge zegt maar: uit naam
van mij, dan is 't in orde. Guillie trekken die
spullen aan, gij Sinterklaas, den Eeker Assie-
pan en dan spande Maandagavond de sjees
in en ge gaat samen den Eeker z'n cadeaux
in huillien woonwagel bezurgen. Ge spult er
wat kemeedie bij, afijn, ga-d-eerst maar 'ns
naar den Fielp! Denk ook om den staf, Drd!"
Ge verstaat, Meneer Amico, den Eeker sliep
nie meer van blije zenuwachtigheid. Eigens
den doek, 't spullegoed, den snoep en de pijp
en den bu.il tabak te kunnen gaan brengen,
dat was iets!
,,D'n ouwe schrikt z'n eigen 't apezuur",
lachte den Eeker. ,,Dre, we zullen 'm 'ns steu-
vig de wacht aanzeggen! Dat ie van dieen
doek afblijft."
Nou, Meneer Amico, 't liep wel 'n bietje
anders. Als wij daar aan kwamen, 't was 'nen
rit van 'n uur, dan vloog er 'nen grooten hond
op ons af. Nie bang van Sinterklaas, dat be-
loof ik oe.
Assiepan viel over z'n eigen, zoo rap wou ie
er van tusschen! Hij bleirde als 'n mager ver
ken. En onder al da lawijt, ik had werk ge
nogt om dieen ondier van 'nen hond mee m'nen
staf te excerceeren (den Fielp leent 'm nooit
meer huit, zee-tie!) en onder al dat lawijt
kwam den Eeker 'n moeder naar buiten. En ik
hoorde heur zeggen: ,,als ik nie beter wist of
hij zat hoog en droog in Antwerpen, dan zou
'k zeggen, da'k onzen Sjaak hoorde kweken."
,,Vrouw Hoppenbrouwers', zee ie, ,,roep
dieen hond van oe terug, anders slaai ik 'm
den kop in."
M;'nen baard hong nog aan edn touwke over
m'nen schouwer.
Zijde gij Sinterklaas?"
,,Jawel, we motten bij juilie zijn, vrouw
Hoppenbrouwers."
't Gong allemaal in den donker, maar in
den schijn van die eene lamp van 't woonwa-
gelkamp, had ze de kleuren van den Sint toch
wel bespeurd.
„Bij ons?" vroeg ze ongeloovig.
,,j£uwel!"
Pa kwam ook 'ns kijken. Lee den hond vast.
Toen klom den Eeker uit de sjees, waarin ie,
heel kwiek, gevlucht was. Mee de cadeaux
in 'nen grooten zak over den rug, kwam ie
naast me staan. Ik hoorde z'n tanden klap-
peren.
„iKomen guilie dan maar binnen", zee
vrouw Hoppenbrouwers. ,,Maar pasop, Sin
terklaas, val mee die lange rokken nie over
dat trapke."
Binnen brandde 'n zuinig bronolielampje,
zoodat nie zoo duidelijk opviel, dat Assiepan
in den madder gelegen had. Zwart bij zwart.
Wij deelden uit. Ik hieuw m'n toespraak.
Werkte op 't geweten van ,,den ouwe".
„Als 't nou maar gedaan is!" zee dieen
schoefel.
„Sjuust", zee ik: „als 't nou maar gedaan
is, Hoppenbrouwers. Deze gaven brengen wij
uit naam van juilieen Sjaak en ik hoop dat
ge goed verstaat, dat ie veur 't geld hard ge-
werkt hee!"
„Wat wilde daarmee zeggen?"
,,Als ge dieen doek van den Sjaak z'n moe
der verdrinkt, da'k dan nog 'ns efkens verom-
kom. Denk er om: Sinterklaas wit alles, jene-
verneus!"
Toen begost Assiepan te kraaien van pla
zier! Waarop z'n moeder riep: ,,verdraaid, da's
onzen...!"
Maar toen zweeg ze, veur de bloeien, die
bangelijk om heur henen zaten.
,,Ja", zee toen de jeneverneus, die toch leut
had in z'n nuuwe pijp en z'nen tabak, ,,da's
onzen Prins van Weels".
Zoo noemt ie den Eeker, sinds ie van 't
peerd is gevallen, witte!
,,(Kom ns veur den dag, kwajongen."
Assiepan kwam 'n paske achter me van-
daan. ,,Jaja..." hakkelde-n-ie„m-maar nie
slaan, horre!"
Pa vond't reuzelolhg, dat Assiepan zoo be
nauwd veur 'm was. Maar ik kreeg toch 'n
stomp teugen m'n ziel aan, bij die woorden.
'k Ben rap weggegaan. Vrouw Hoppen
brouwers brocht ons naar de sjees. Flusterde
toen: „Sjaak, veul bedankt m'nen jongen. Ge
zijt 'nen goeie! Ze trok mee heur gezicht of
daar binnenin heur aan touwkes gerukt wierd.
Toen zee ze nog: „"t Gaat 'n bietje beter mee
vaders. Hij is ziek gewist. En de dokter hee
gezeed: als ie blijft drinken, gaat ie dood, zie
de. Kom nog maar 'ns gauw verom."
Onderweuge hee den Eeker niks gin
woordeke gezeed. Nikske!
Maar in den stal, als we uitspanden, dan
zee-t-ie: „Drd, 't is schoon gewist!"
En teugen Opa en Opoe hee-t-ie opgesnejen,
Meneer Amico, opgesnejen...! Merakels! En
telkens zee-t-ie er bij: „en doen ouwe pruuft
niemeer."
't Is telkens weer 'n nuuw wonder, om te
bespeuren hoe erm, hoe nakend erm dieen
tevrejen Eeker altij gewist is.
Maar nou schei 'k er af. Veul groeten van
Opa, Opoe, den Eeker en van mij
DRfi III.
De P.Z.E.M.kalender 1939.
Wij ontvingen een exemplaar van den zeer
fraaien kalender die ook dit jaar weer is uit-
gegeven door de N.V. Provinciale Zeeuwsche
Eleotriciteits Maatschappij.
Hadden de groote platen van den kalender
voor het jaar 1938 betrekking op Nederlandsch
landschapschoon, die van den kalender 1939
illustreeren Nederlandsch stedenschoon. Het
eerste blad brengt het beroemde Middelburg-
sche stadhuis in beeld. De aquarellen, naar
welke deze platen werden gereproduceerd,
zijn speciaal voor den electriciteitskalender
vervaardigd door den Haagschen schilder Cees
Boldingh, die tevens ook het schild heeft ont-
worpen. Op de maandbladen zijn op beschei-
den wijze toepassingen der electriciteit in de
huishouding in beeld gebracht.
De uitvoering is weer geschied door de
Grafische Inrichting Joh. - Enschedd Zonen
te Haarlem.
HET DRAMA TE GOIRLE.
Met betrekking tot het vermoord gevonden
meisje en het lijk van een aan een boom op-
gehangen jongen man, vinden wij nog ver-
meld, dat het meisje dien avond eerst met
een anderen jongen man op stap is geweest,
naar de aangrenzende gemeente Poppel.
Daarna schijnt zij den anderen jongen te heb
ben ontmoet, die den moord en zelfmoord
moet hebben gepleegd.
KOL E N D A MP V E RGI FT IGIN G
Toen Zaterdagmorgen zekere R. K. niet
tijdig op zijn werk verschenen was, ging de
heer G., waarbij hij in dienst was, zien wat
eraan haperde. Bij de woning gekomen van
zijn knecht, vond hij deze gesloten._ Met hulp
van de buren werd de deur geforceerd. Men
vond K. en zijn vrouw in bewusteloozen toe-
stand in bed liggen. De gewaarschuwde ge-
neeskundige constateerde koiendampvergifti-
ging. De vrouw van K. was er zeer erg aan
toe; zij is spoedig overleden. De man is weer
bijgekomen, maar is nog zeer zwak.
MOTORRIJDER VERONGELUKT.
Te Silvolde is Vrijdagavond de 27-jarige M.
v. Z. met zijn motor, toen hij uit een zijweg
kwam op den voorrangsweg in voile vaart in
botsing gekomen met een passeerenden
vrachtauto.
v. Z. werd zoo ernstig gewond, dat hij eenige
oogenlblikken later ter plaatse overleed. De
man laat een vrouw en twee kinderen achter.
DOODELJJK ONGELUK TE SCHIEDAM.
Vrijdagmiddag heeft op het terrein van de
werf Wilton.Feijenoord te Schiedam een
ongeluk plaats gehad. De 50-jarige Duitsche
schepeling J. K. N. uit Hamburg, viel bij het
van boord gaan van zijn sehip de Adolf
Leonhardt", van een hoogte van 16 meter in
het dok. Hij was onmiddellijk dood. Het lijk
is door de politie naar de Algemeene Begraaf-
plaats gebracht.
ONTPLOFFING TE NIEUWENDIJK.
Doordat de kraan van het gasstel open-
stond, heeft er Zaterdagmorgen, toen de
vrouw des huizes dit gasstel wilde aansteken,
een explosie plaats gehad in de woning van
den heer H. Struik te Nieuwendijk.
De vrouw, die met twee kinderen in de
keuken was, liep evenals de kinderen emstige
brandwonden op. De verwondingen van de
vrouw en een der kinderen waren van zoo-
danigen aard, dat opneming in het ziekenhuis
te Raamsdonkveer noodzakelijk was.
De heer Struik, die op het gebeurde kwam
aanloopen en eveneens brandwonden opliep,
kon evenals het andere kind ter plaatse ver-
bonden worden. Een dienstmeisje, dat tehulp
kwam Snellen werd eveneens verwond.
LYSOL ALS WAPEN IN HET GEVECHT.
In de Bennekomstraat te Den 'Haag kregen
Vrijdagavond eenige buurlieden oneenigheid,
welk ontaarde in een vechtpartij. De strijden-
de partijen waren eenerzijds een 56-jarige
tante, bijgestaan door een 28-jarig nichtje,
anderzijds een 61-jarige buurman. Buurman
was tegen twee dames met zooveel mannen-
moed niet opgewassen en zocht zijn kracht in
een flesehje lysol. Hij wierp dit ongebruike-
lijke wapen naar de tegenpartij, waardoor het
nichtje werd getroffen. Zij bekwam brand
wonden aan den rechterwang. Tante kon dit
niet op zich laten zitten. Zij stoof op den man
af, om een ,,man tegen man"-gevecht te be-
ginnen. De buurman voelde zich hier niet
tegen opgewassen en koos het hazenpad. Nog
juist bereikte hij zijn huisdeur en sloeg deze
dicht op het oogenblik, dat tante haar hand
uitstak om hem in zijn kraag te vatten. Zij
stootte haar hand door de deurruit, welke
tegen deze samenwerkende invloeden van bui-
tenaf niet bestand was en verwondde den
rechterpols.
Beide dames zijn in het ziekenhuis Zuidwal
verbonden en konden tevreden over den sma-
delijken aftocht van het sterke geslacht huis-
waarts keeren.
Naar de toedracht van dezen veldslag
wordt door de politie een onderzoek ingesteld.
HIWELIJKSZWENDELAAR
AANGEHOUDEN.
Een 36-jarige gehuwde man te Amsterdam
had een huwelijksadvertentie geplaatst, waar
op zich verschillende trouwlustige juffrouwen
meldden. Met een van deze dames onderhield
de man korten tijd zeer vriendschappelrjke be-
trekkingen en toen hij voldoende haar ver-
trouwen had, leende hij een som gelds van
haar.
Sindsdien zag de juffrouw haar ,,aanstaan-
den echtgenoot" niet weer en gedesillusion-
neerd deed zij aangifte bij de politie, die den
man nu heeft aangehouden en ingesloten.
BELEEDIGING VAN DEN HEER
VAN GEELKERKEN
BEKENDE MOLEN TE SCHIEDAM DOOR
BRAND VERWOEST.
Vermoeden van brandstichting.
De bekende windmolen „De Walvisch",
staande aan de Westvest te Schiedam, is
Vrijdagavond grootendeels door brand ver-
woest.
In dezen molen is gevestigd een maalderij
van ertsen en ehemicalien, benevens een dro-
gerij van kunstmeststoffen. Omstreeks half
zes ontdekten voorbijgangers ^uurverschijn-
selen in den 35 meter hoogen molen. De
brandweer was spoedig met groot materieel
ter plaatse, doch zij kon weinig uitrichten,
omdat de vuurhaard moeilijk bereikbaar was
via de ikleine ramen in den van steen opge-
trokken molen. In een oo-gwenk stonden vier
van de acht verdiepingen in lichterlaaie. Van
alle kanten sloegen de vlammen door de nauwe
openingen naar buiten, hetgeen in den don-
keren avond een fantastisch schouwspel op-
leverde, dat dan ook door duizenden aan de
ovenzijde van de kracht werd gadegeslagen.
Met groot geraas stortten de zolders, waar
op de voorraden lagen hoofdzakelijk be-
staande uit droge doppen van pinda's, die ver-
werkt worden tot kunstmest in.
De brandweer spande alle krachten in om
het gedeelte boven den ingang met kap en
wieken voor het vuur te vrijwaren.
Tegen half acht was de brandweer het vuur
volkomen meester. De vier verdiepingen, ge
legen onder den omgang, zijn volkomen uit-
gabrand, doch de eveneens uit vier verdiepin
gen bestaande maalzolder kon behouden blij
ven, hoewel deze zwaar van water en rook te
lijden heeft gehad. De wieken en de klap van
den molen bleven onaangetast.
De schade wordt geschat op vijf tot zesdui-
zend gulden. De molen, die in 1867 is ge-
bouwd, heeft historische waarde.
De molen is, dank zij de dikke muren, aan
den buitenkant vrijwel onbeschadigd gebleven.
De Schiedamsche politie is Zaterdag over-
gegaan tot de arrestatie van den heer H. G.
J., lid van de firma G. J. en Zoon aldaar,
welke firma den molen ,,-De Walvisch" in huur
had en waarin zij een maalderij en een dro-
gerij had gevestigd. De molen is Vrijdag bijna
afgebrand, waardoor een schade van f 25.009
is ontstaan.
Met den firmant zijn twee arbeiders, die
Vr(jdag nog in den molen hadden gewerkt,
gearresteerd. Allen hebben bekend zich schul-
dig te hebben gemaakt aan brandstichting,
Zij zullen ter beschikking van de justitie wor
den gesteld.
(Zie verder Laatste Berichten.)
Namens den heer G. van Geelkerken, plaats-
vervangend leider van de N.-SJB., heeft Mr.
Van Vessem te Amsterdam een klacht inge-
diend ibij den off icier van justitie te Amster
dam tegen den heer Henri Polak op grond
van een beleedigend artikel in de Arbeiders-
pers, waarin o.a. werd medegedeeld, dat de
heer Van Geelkerken op een vergadering te
Zandvoort zou hebben verklaard dat hij de
Joden ,,nog veel kwaadwilliger" zou hebben
behandeld dan in Duitschland is geschied, ter
wijl de heer Van Geelkerken juist de wijze
van optreden tegen de Joden in Duitschland
had afgekeurd en in welk artikel de heer Van
Geelkerken door den heer Polak met den dui-
vel en satan wordt gelijkgesteld.
Voorts is een klacht ingediend bij den offi-
cier van justitie te Haarlem tegen ds N. Padt.
Ned. Herv. predikant te Zutphen, wegens las-
ter op grond van het mededeelen van hetzelf-
de in een vergadering te Zandvoort.
BEDIENDE VAN EEN PANDHUIS
BELEENDE „BELEENDE GOEDEREN".
Bij een onderzoek naar een inbraak in het
pandhuis aan de 2e van Swindenstraat te
Amsterdam heeft men bij de inventarisatie
nog een merkwaardige ontdekking gedaan.
Het bleek namelijk, dat een bediende van het
pandhuis een aantal beleende goederen, voor-
namelijk kleedingstukken, opnieuw had be-
leend. De man had deze goederen met de be-
leen-briefjes van de kapstokken genomen en
deze als eigendommen van vrienden en ken-
nissen weer aan de kassa aangeboden. Deze
goederen werden daar weer opgeborgen en
de bediende spelde er de beleenbriefjes van de
werkelijke eigenaren weer op. Zoo had hij
zijn patroon reeds voor een kleine honderd
gulden weten op te lichten.
De man is in he bureau Linnaeusstraat in
gesloten.
HORLOGES WORDEN
UIT VLIEGTUIGEN GEWORPEN.
Een Zwitsersche horlogefabriek heeft dezer
dagen belangwekkende proeven genomen. Om
het weerstandsvermogen van armbandhorlo-
ges te onderzoeken, liet zij door vliegers van
verschillende hoogten dergelijke horloges om-
laag gooien. De horloges bereikten de aarde
met een eindsnelheid van ongeveer 18 M. per
seconde, doch bleven loopen alsof er niets ge-
beurd was. Slechts van een horloge, dat van
een hoogte van 300 M. op een cementen vloer
viel, waren de wijzers gebroken, terwijl het
uurwerk normaal doorliep. Het geheim hier
van l'igt in een zeer kleinen schokbreker, die
de gevoelige assen van de kleine radertjes van
het uurwerk beschermt.
