Dam- en Schaakrubriek
Feuilleton-vertellingen
Burgerlijke Stand
DAMMEN.
BRABANTSCHE BRIEVEN.
SCHAKEN.
LOOP DER BEVOLKING.
EEN WARME, DIKKE JAS EN EEN DIKKE
SHAWL IS GOED VOOR RHEUMATISCHE
PIJNEN.
'Dan diemkt U dat U het gevonden hebt.
Maar als het zoo eenvoudig was, zou men U in
de apotheek imimers geen fleachje meegeven,
maar een warme jas! Want U kunt niet zoo-
veel oantrekken of U hebt het toch weer zoo
te pakken, omdiat een rheumatieklijder door
de by rheumatische aandoeningen optredende
storing in de huidfumctie overgevoelig is voor
koude, vochit etc. Wiees verstandig en neem
serieus de bestrrjding van de oorzaak ter hand',
die ligt in het onvoldoendte werken van de
afvoerorganem, als lever, nieren en ingewan-
den. waardoor afvalstoffen igelegenheid krij-
,gen zloh op te hoopen. Wat ge noodig hebt is
een bloedzuiverende kuur met Kruschen Salts,
dait Uw organism e reinigt van het overtollige
urinezuur, dat Uw pijnen veroorzaakt. En als
U Kruschen trouw blijft, zullen Uw pijnen
geleddelij'k verdwijnen, om nooit terug te kee-
ren. Kruschen Salts is uitsluitend varkrijg-
baar by alle apothekers en drogisten h f 0,40,
0.75 en 1,60 (extra groot pak).
Adv.
positie te verwerven, doch al zijn sollicitaties
hadden geen succes. Tenslotte wendde hij
zich tot een helderziende, die in de Utrecht-
sche bladen adVerteerde, en dezen legde hij
zijn toestand bloot. De helderziende hield
hem aan het lijntje en kreeg telkens groote
bedragen los, zonder dat er een betrekking
kwam opdagen, totdat al het geld op was.
De oorzaak van de teleurstellingen by zijn
sollicitaties zou volgens den helderziende ge-
zocbt moeten worden in een ziekte van den
jongeman, waarvan hij hem wel zou genezen.
Het eerste consult kostte vrjf gulden, maar
om zijn client van zijn ziekte af te helpen
moest de helderziende in trance gaan en dat
kostte zesitig gulden per uur. Precies dus teten
gulden per minuut. Eerst in Utrecht, later
in Den Haag is de helderziende in totaal drie
maal vijf uur in trance geweest, dat is dus
drie maal 300 minuten, hetgeen dus neerkwam
op 3 X 300 900 gulden. De jongeman be-
taalde eerst 5 gulden voor het consult en ver-
volgens drie maal achtereen 300 gulden en
toen daar nu nog bij kwam 200 gulden voor
een karakteriseering van een portret van een
vriendinnetje van den jongeman, was de erfe-
nis precies op.
Mogelijk is, dat hij toen van zijn ziekte ge
nezen was, waarvan hij overigens zelf niets
had gemerkt, maar een baantje had de goedL
geloovige jongeman nog niet. Toen hij er eens
met een vrlend over sprak, raadde deze hem
aan. naar de politie te gaan, welk gratis ad-
vies hij opvolgde. De politie had minder ver-
trouwen in den helderziende en arresteerde
den man wegens oplichting. Van het geld
was maar heel weinig meer over, daar de man,
voordat hij met zijn lucratieve stances begon,
een groote hoeveelheid schulden had, die nu
ten deele waren afbetaald. Hy ontkent ove
rigens, zich aan oplichting te hebben schuldig
gemaakt, doch de politie heeft voldoende
redenen aanwezig geacht, hem op te sluiten,
te meer, daar hi} nog een oude bekende van
haar bleek te zijn.
I.IZEREN RAAMlGEWIOHT OP HET
HOOFD GEKREGEN.
In de Fahrenheitstraat te 's-Gravenhage
was Dinsdagmiddag een timmerman bezig
met het repareeren van een raam. Door nog
onbekende oorzaak geraakte daarbij een ijze-
ren raamgewiciht los. Het viel van de tweede
verdieping naar buiten, waar het terecht
kwam op een meisje, dat daar juist op weg
naar school passeerde. Het kind, de 11-jarige
Nelly van S., wonende in de Abeelstraat, be-
kwam een groote hoofdwonde en een hersen-
schudding. In vrij emstigen toestand heeft
de G. G. en G. D. het slaohtoffer naar het
Roode Kruisziekenhuls gebracht.
ONBEKENDE OPGEOFFERD AAN
DE WETENSCHAP.
Wie denken mocht, dat alleen in griezelver-
halen ddoden weer levend worden, houdt geen
549.
De Middelb. Oourant van 1 October 1938
komt met een heel oude stand voor den dag,
die voorgekomen moet zijn in een partij, welke
schrijver dezes in 1929 te Middelburg tegen
den heer W. Boogaard speelde voor dte wed-
strjjdl om het kampioenschap van Zeeland.
ZWART 1 2 3 4 5
WIT
47
48
49
50
Zwart (Boogaard) speelde 1721, waarop
wit 4238? liet volgen. Als volgt had wit een
schijf kunnen winnen:
1. 17—21
2. 42—37 21X32
3. 2420 15X24
4. 30X19 13X24
6. 31—27 22 X 42
6. 33X11 6X17 of 16X7
7. 48 X 28 met schyfwinst.
■Het is zo lang geleden, dat wij ons de partij
niet meer herinneren, maar het zal wel waar
ssjjn.
We blijven nog even bij de Middelb. Oourant.
In het tweede blad van het nummer van 5
Mel 1938 troffen wij de .analyse" aan van de
partij Boogaard'Kotvis, gespeeld in de finale
van de wedstrijd om het kampioenschap van
de Zeeuwse Dam bond 1938. We nemen het
begin dder party over.
rekening met de soma fantastische werkelijk- I
held van het dagelijksche leven. Maar het is
in Tilburg gebeurd, dat een overlijdensacte is
opgemaakt van een verloren gewaand iemand,
die eenigen tijd later zelf doorhialing van zijn
overlijdensacte kwam vragen.
De beele geschiedenis is een aanennschake-
ling van merkwaardigheden.
In September 11934 verdween uit Princen-
hage de 54jarige Anton Schoenmakers en nie-
mand wist, waar hij gebleven was. Alle pogin-
gen om hem op te spporen bleven vruchteloos
en men nam tenslotte aan, dat hem een onge-
luk was overkomen. Nog sterker werd dit
vermoeden, toen eenigen tijd later te Tilburg
een drenkeling werd opgehaald, wiens signa-
lement klopte met dat van Schoemmakers.
Toevallig werd echter tezeifder tijd in Tilburg
zekere Key vermist en een broer van dezen
vemiste verklaarde, toen hij het opgehaalde
lijk zag, dat dit het stoffelij'k overschot van
zijn broer was. Het lijk werd opgezonden naar
Utrecht om in de snijkamer als studiemate-
riaal dienst te doen voor de medische studen-
ten. Wie sc'hetst echter de verbazing der fami
ne Key, toen de doodgewaande eenigen tijd
later springlevend te v'oorschijn kwam en niet
andiers kon doen dan op het gemeentehuis
doorhaling van zijn eigen overlijdensacte te
vragen! Met een glad gezicht verklaarde het
levende lijk, dat hij tijdelijk in een rijkswerk-
inrichting was geweest en dat er dus geen en-
kele reden was om hem onder de dooden te
rekenen, K. wist hierop een rechterlijk vonnis
uit te lokken, waarbij doorhaling zijner over
lijdensacte werd bevolen.
(Maar van wie was dan het opgehaalde lij'k
geweest Nagaan kon men dat niet meer,
want het was reeds ten offer gevallen aan de
wetenschap. Schoenmakers was zoek geble
ven, terwijl foovendien de veldwachter van
Princenhage verklaarde er van ove-rtuigd' te
zijn, dat het in Tilburg opgehaalde lijk dat
van Schoenmakers was.
De familie van S. nam hierop een advoeaat,
mr. Heemskerk te Princenhage, in den arm
om nu het overlij'den van den verdWenen bloed-
verwant wettelijk vast te leggen.
Een verzoek werd tot de Arrondissements-
Reehtbank te Breda gericht, maar de rechter
wees een afwijzend vonnis. Mr. Heemskerk
ging hierop in hooger beroep en riohtte zich
tot het Bossche Gerechtshof, waar meer suc
ces werd behaald en thans heeft Schoenmakers
dan tenminste een nette administratieve be-
grafenis gekregen. Het Hof heeft n.l. een aan-
vulling van de registers van den Tilburgschen
burgerlijken stand gelast, zoodat daarin een
acte zal worlden opgenomen, luidende, dat tus-
schen 1 en 11 September 1934 aldaar bedoel-
de Schoenmakers is overleden.
TRAGISOH EINDE VAN EEN
SCHOOEFEEST.
Tijdens een schoolfeest, waaraan honderden
kinderen met hun ouders deelnamen, in het
Eidentheater te Guayuaquil in Ecuador, werd
een valsch brandalarm gegeven. Het gevolg
hiervan was, dat er een paniek ontstond,
waarbij 7 meisjes gedood werden, terwijl 30
schoolkinderen wenden gewond. Er waren
honderden kinderen met hun ouders aanwe
zig. De paniek werd veroorzaakt doordat hij
het fotografeeren blitzlicht gebruikt werd.
Eenige kinderen raakten daarvan zoo onder
den indruk, dat zij luide schreeuwden.
De kinderen door paniek bevangen verdron-
gen zicth naar de uitgangen, die door gendar-
men gesloten werden, die hoopten op deze
wijze de paniek te bezweren. Er heersoht in
de stad groote opwinding. Familie en ouders
zoeken thans in angst en vreeze naar de ver-
misten in de verschillende ziekenhuizen.
DE NOODLOTTIGE TIJGERJACHT.
Aneta heeft uit Benkoelen gemeld, dat de
kapitein der infanterie, Edwards van Muyen,
te Saroelangoen (Djambi) bij een aanval van
een tijger een soldaat heeft doodgeschoten.
De tijger werd daama neergelegd.
Het Palembangsch Nieuwsblad meldt even-
wel, dat het bericht in dezen vorm onjuist is.
Het ongeluk heeft zich ongeveer drie weken
geleden in de omgeving van Saroelangoen af-
gespeeld. De bevolking in die streek onder-
vond zeer veel overlast van een tijger. Daar-
om was op verzoek een militaire patrouille
uitgezonden om bet beest onschadelijk te ma-
ken. Op deze jacht werd een der soldaten
plotseling door den tijger besprongen, waarop
kapitein van Muyen en zijn medejagers met
gevaar voor eigen leven den tijger te lijf gin-
gen en er in slaagden den soldaat aan de
klauwen van den tijger -te ontworstelen.
Helaas was deze soldaat toen echter reeds
zoo zwaar toegetakeld, dat hij aan de ver-
wondingen overleed.
Wit: W. Boogaard. Zwart: A. Kotvis.
1.
2.
3.
4.
5.
6.
7.
8.
32—28
38—32
42—38
4742
34—30
31—27
37—31
41—37
18—23
12—18
7—12
20—24
1—7
17—21
14—20
10—14
Achber deze zeer goede zet van zwart
plaatste de damred'acteur van de Middelb.
Oourant een vraagteken en hij schreef er ten
overvloede bij„,,aangewezen was hier 2025
met zeer goed spel."" De damredacteur zag
ecihter een kleinigheid over het hoofd. Na zw.
20—25 zou wit de overbekende beginne-
lingen-schijfwinst geforceerd hebben door
2722 en daarna 2217, hoe zwart ook slaat.
Deze voortzetting, die in elk handleidinkje
voor beginners te vinden is, hebben wij wel al
twintig keer in onze rubrieken behandeld.
De 8e zet van, Kotvis 1014 was alzo een
heel goede zet, waarom wij er hier speciaal
op mieendien te moeten wijzen. Er moet een
uitroepteken achter staan in plaats van een
vraagteken.
De partij gaat dan aldus vender:
9. 30^25 4—10
■Hier was 2126 natuurlijk de zet ge
weest! 410 is verbazend zwak. Maar waar
om zwjjgt de Middelb. Oourant over deze
voortzetting
10. 31—26!
Dat spreekt wel vanzelf! Zwart heeft nu
geen behoorlijk tempo. Alleen 2429 komt in,
aanmerking.
10. 11—17
En dit doet de deur ddcht. Een kinderachtig
damzetje, door de Middelb. Oour. heel thea
traal een „fraai verborgen damzet" genoemd',
bezongt zwart nu schijfverhes.
11. 35—30 24X35
12. 33—29 23X34
13. 39X30 35X24
14. 28—22 17X28
15. 26X17 12X21
16. 32X1 dam 21X41
17. 46X37
Zwart nam nu de dam af door 2430; 812
(1X29); 2024 en 15X24, maar bleef een
kostbare schjjf achter, hetgeen hem de party
kostte. Al met al een zwak partijitje ,,kam
pioensdam".
Om te besluiten een standje uit de club-
competitie van de Damclub Temeuzen.
Ulvenhout, 24 November 1938.
Amico,
Nen schralen Zuid-
ooster hlaast laag
over de girijze akkers
vol bersten van den
drogen wind. Lage
locbten staan strak
over d'e velden, ver-
vagend in den duis-
teren dag. 't Kaal
geboomt adert in
den molten glans
van de kleurlooze
loohten, waarin 'n
zeldizame kaauw rap
wegwiekt deur 'n stiite, waarin ge den wiek-
siag klappen hoort op eerde.
Daar waar die zon mot zijn, speur ik 'n deur-
schijnende plek in ai 't hemelgrijs, dat zacht-
kes naar de eerde wemelt, Dat stille'kes kruipt
in oew ziel. Fijnen, grijzen wemel die alle ge-
luid versmoort; idle valt over de verlaten dre-
ven in de krakensstiile bosschen, waar ge 'n
dooi takske hoort breken van den boom, hoort
vallen dieur den kruin, hoort smakken teugen
't zachte blaxendek, deur den Herfst gebor-
duurd in alle tinten vam goud op den onmete-
iijken boschbojem.
Advent.
Tij van stille verwachting. Vanblije
verwachting ook, om dte komsttvan 't Kindeke-
Gods, diat weer herboren gaat worden in die
harten van 'n hopend en biddend Mensohdom
dat geren efkens toeven gaat in't poover stai-
leke van Bethlehem. Daar aan 't kribbe-die-
renruifke, waarin geboren wierd 't eerstver-
volgde Joodje...!
Advent.
Tij van. devote verwachting om de herge-
boorte van 't Kruisdragerke, Goddelijk voor-
beeld veur 'n weareld die vo,l van kruisdfa-
gers is.
Nooit de oorioigen meegeteld woog 't
kniis zoo zwaar op d'e Menschheid als deuze
dagen, die vol vervolging en verraad zijn. Vol
afgunst en bedlrog; vol vertwijfeling en harte-
leed. Vol hoogimoed en vemedering. Vol
egoisme en onderlingen haat.
Wei n66it stond teugen den graauwen Ad-
venthemel 't zwarte kruis zoo scherp afge-
lijnd als op deuze weareld, die zoo dor is, zoo
leeg, zoo ermtierig aan naastenliefde.
"t Hemelgrijs wemeld'e zachtkens naar de
eerde, kroop in oew ziel. En 'k was content,
Zondagmergennie alleen te zijn, als ik onder-
weuge was naar den Vic z'n huis, daar diep
in de bosschen.
Enkele meters veur me uit, gongen Dre HI
en den Eeker, dlruk klasjeneerend, maar mee
ingehouwen stem, want den mensch, hoe jonk
ie nog is, hij praat nooit hard'op in de plech-
tige stiite van 'n kerk of in 'n bosch, dat sui-
zelt van AdVentsgepeinzen
Ja, ze hebben 't druk samen, dteus twee
mannekes. Ze hebben malkaar veul te vertel-
len en gaar ongemerkt waren ze veur me uit
gaan loopen, want 't wierd moeilijk praten
mee malkaar, mee zo'nen grooten kearel tus-
scben huilie in.
Stijf liep den Eeker rechtop in zijnen nuu-
wen winterjas, die hem nog 'n bietje de baas
is. Ochja, 'k Heb den jas aan z'n lijf laten
maken deur Guust Verhagen, m'nen 'barbier
ge wit, die is nog zoo'n bietje achteraf-
familie van Trui, maar den Guust voert
al z'n werkstukken nou, eenmaal mee eiken-
houten paneelten of zoo iets. Degeiyk, solied
werk, maar ge mot er eerst aan wennen!
Ja ze hebben veul te praten, deus twee
mannekes, na alle wederwteerdighedens van
den lesten tyd. Maar 't is gezellig in dten huis.
Den Eeker is den ouwe weer, die weinig zegt
teugen igroote menschen, veul klasjeneert mee
Dire III. Den ouwe..., d.w.z. op de roofkes
na van die krabbels van Madame Delhomme,
die hier en daar nog zichtbaar zijn in de kui-
len van z'nen mageren nek.
Als Trui Zondagmergen naar d"Hoogmis
was, den Dre gereed mee zijnen wekelijkschen
brief naar Amsterdam en den Eeker zijnen
Zondiagschen jas had aangeschoten, maar nie
goed wist waar ie naar toe zou gaan, dan
stelde-n-ik veur: ,,allee, mannen, laten we
'n uurke gaan bosschen mee z'n drieen, dan
smokt straks Trui d''ren koffie er krentenmik
veul lekkerder!"
Rap had den Eeker zynen jas uitgedaan,
m'n schoenen opgezoc'ht, aan m'n voeten ge-
trokken en mee z'nen zakdoek 't stof van de
schoenen geslagen. L'rte III vulde uit den
tabakspot mijn en zijn eigen doos, niks zoo
ltekker dan 'n pepke-sinoren in de bosschen,
en binnen vijf minuten waren we gespoord er
gedtetersd.
ZWART 1 2 3 4 5
16
26
36
46
WIT
47 48 49
50
Deze positie leende zich voor een fraaie lok-
zet. Met wit aan zet zou men kunnen krygen:
1. 48—43 24—29
2. 33 X 24 19 X 30
3. 28X10 meersl. 3034
4. 40X2® 0—14
5. 10X19 13X42
6. 43—38 42X33
7. 32—28! 33X22
8. 2520 enz. wint.
Nimzo-Indisch.
Wit: Botwinnik. Zwart: Capaolanca.
1. d'2d4 Rg8—f6
2. c2c4 e7e6
3. Pblc3
In aanmerking komt het nalaten van dezen
zet, bijv. met Pf3 b6 g3 en Rg2. Dan wordt
de naar Nimzowitsj genoemde variant on-
mogelijk.
3. Rf8—b4
4. e2e3
Er zyn vele mogelijkheden. De oudste
poging tot weerlegging is 4. Db3 c5 (deze zet
is altijd goed, wanneer Ddl is weggespeeld,
daar d4 nu ongedekt is) 5. a3 cd4: 6. ab4:
dc3: met gelijk spel. Of 5. dc5: Pc6 en zoo
mogeiyk terugwinnen van den pion door
,Hoe zulien we gaan, opa?" vroeg Dre III
en als ik 'm daar zoo zag staan mee't groene
gleufhoeike 'n bietje schuins boven z'nen brui-
nen snoet, dan had ik weer leut in m'nen
compagnon en zee: ,,we gaan naar de familie
Zonneveld". Den Eleker keek even 'n bietje
schuw, dan lachte-n-ie 'ns teugen den Drte.
Duidtelijk zag ik in den Eeker z'n oogen staan
,,Gieljom Tell", maar 'k zweeg.
Ochja, dten eersten indruk is alty betel
sterk, veural bij jonge gastjes en... als ,,schut-
ter" had den Eeker den Vic 't eerst ontmoet.
EJn wat veur 'nen sohutter! Eenen, die raak
wou schieten en dus om 'n kanon vroeg, daar
in die pijpenschieterij
Als we 'n half uurke later bij den Vic z'n
bosctohuis kwamen, dan lag't huis daar stille-
kesweg te droomen onder den grijzen wemel
van deuzen Novemberdiag. 'Nen blaauwen
glans gliom langs de ramen, die spiegelden in
den matten dag. Den voorhof lag proper ge-
rijfd, zonder teten blaaike.
Daar 'begost Herman te blaffen. En 'n bietje
angstig miompelde den Eeker: „da's dieen
boxer, Drte, kwaai zwijnjak!"
,,Zijde bang van 'm, Eeker?" vroeg ik.
En mee angstoogen schuddte-n-ie van nee.
Toen kwam. Hanneke deur 'n raam kijken.
Allee, dlat geziohtje zien, amico, is de zon zien
soh'ijnen deur den triestigsten Najaarsdag. Ze
dee van alles tegelijk. Ze lachte, wuifde,
knikte, riep dten Vic en spoeidie zich naar de
voordeur. En 'n half telleke stondien ze alle-
bei al aan de deur. „Dat noem ik 'n prrachtige
d'rriekaart van trroef-boerrbrulde den
Vic, z'n armen in de boogte. Herman was ook
meegekomen, jankite van plazier, snuffelde
aan den Eeker, die 'n bietje in Drte in zijnen
zak kroop.
Den Vic zee: ./Hanneke, stuur Herman naar
binnen!"
Hanneke zee geiyktijdlig: ,,Vader, stuur Her
man naar binnen!"
Want ze wilden allebei ons dlrieen helpen
mee "t opbangen van de kleeren. Den Eleker
vond 't maar „zoo-zoo" om z'nen jas te mot-
ten afgeven! Z'n oogen zochten naar Her
man, die sterke taanden genogt bezit om tien
..eikenhouten" jassen van Guust Verhagen te
verscheuren. Toen zag ik, hoe den kwiebus
mee 'n rappe beweging z'nen jas onder den
mijnen aan den kapstok haakte.
Hanneke vrouwen zien biles scheen
den gedlachtengang van dten Eleker 6dk ge-
snapt te hebben. Ze knipte rap 'n oogske naar
my. kneep dian in den Eeker zynen jas en zee
teugen mij: ,,'n fijne jas is dat, Drte!"
..Kommoarafzee ik. Heeft ie eigens
verdi end!"
Den EJeker kreeg 'n kleur, keek naar den
grond. Dan riep den Vic van uit de kamer,
waar ie op ons stond te wachten: ,,of we ein-
delijk eens gerreed waren, daar in de Ves-
tiaire!" ja, vestiaire mee 'n hoofdletter, want
den Vic verstaat de kunst om ook gesproken
woorden miee 'n 'hoofdletter te onderscheien
Hij sprikt nie van „sohilderkunst", neee, hy
zegt duidelij'k ..Schilder-Kunst"
,,Zijn jullie daarr gerreed in de Vestiaire?"
't Wlas nou sjuust of we den Burcht van graaf
Zus-en-Zoo hinnengongen. Allee, - 't is
'nen koninkiyken tiep, deuzen witten Kunste-
nteer, die nooit iets „klein" ddet! Die schilde-
rijen mokt, waarveur ge stil wordt. Die sprikt
lijk 'n kerkikiok galmit over 't veld. Die zijn
woord van zuiver goud is. Die 'n hart heeft
groot genogt veur 'nen koning, maar ook
klein genogt om 'nen Eleker uit den essetee
te halen!
Maar genogt. Ge ktent den Vic!
Als we dte kamer binnenkwamen, dan wier-
dien we daar opgeiwacht deur drie ,gelukkige,
lacbende menschen.
Den Vic, die diaar stond lijk 'nen vorst.
't Ouwe mevrouwke, bliozend of roze licht deur
haar porceleinig kopke scheen. Willem! Den
Ingenieur uit dte West! „Eln als je eten keer
,,meneer" tegen omzen Willem zegt," brulde
dten Vic: ,,dan rroep ik twee bruine slaven om
je al de Trappen van m'n Paleis af te gooien,
Drte! Willem, voor jou geldt 't zelfde: dit
is nou dten Drrte! Mijn Qnsterrfiyke
Vrritend!"
Den Willem is 'nen kop grooter dan dten Vic.
Blond ook, als Hanneke. 'Nen gebruinden,
vlotten tiep, m'ee 'n paar lichte, zonmoeie
oogen.
,,Blij tbuis te zyn. Willem?" zoo schudde-
n-ik 'm 'nen steuvige hand.
,,En of..., Drte!" Eln steuviger knneep ie
nog 'ns m'nen klavier.
,,;Ditt, Willem, is Drrte Drrie! Dat soort is
genummerd, zieje. Drrte Twee ontbreekt. Da's
'n Kunstenaarr, Colleega van me!"
Drte III en Willem mtekten keimis. Mijnen
compagnon," deed ik er nog bij.
,,Hah!" zee den Willem: ,,dan zullen wy'
mekaar ook maar tutoyeeren, Drte drie!"
Dd8a5Xc5. Ook na Dc2 volgt het best c5
met de dreiging cd4:.
Sommige meesters geven de voorkeur
aan a3.
4d7—d5
Zwart heeft nu bereikt, dat Rcl is opge-
sloten en gaat nu in een soort damegambiet
over.
5. a2a3 Rb4Xc3t
Zwart is bijna steeds gedwongen, dezen
raadsbeer te ruilen. Toch wordt hy ook wel
naar e7 teruggetrokken.
6. b2Xo3 c7c5
7. c4Xd5 e6Xd5
8. Rfld3
Niet dc5: Da5 benevens Dc5: met betere
pionnenstelling.
80—0
9. Pgl—e2 b7b6
10. 0—0 Rc8—a6
Tracht aan Wit het raadsheerpaar te ont-
nemen, waar Wit wel op in moet gaan, daar
Ro2 Pe4 Rb2 f5 het woord aan Zwart laat.
11. Rd3Xa6 Pb8Xa6
12. Rcl—b2 Dd8d7
13. a3ia4
Dreigt Ra3.
13Tf8e8
14. Ddl—d'3 c5c4
Ziet er heel goed uit, daar nu met tempo-
winst Rb2 voor altijd opgesloten blyft.
15. Dd3c2 Pa6b8
Met het doel, dat ook bereikt wordt, Pa6
b806a5b3.
16. Tal—el Pb8c6
17. Pe2—g3 Pc6a5
18. f2f3 Pa5b3
19. e3ie4 Dd7X»4
Zwart heeft zijn maneuver volvoerd en er
een pion bij gewonnen. Gevaarlijker lijkt eerst
ruil op e4, waardoor d4 vrij en de f-lijn open
wordt.
20. e4e5 Pf6—d7
Nu dreigt er Pbc5 en dameruil of anders
Pc5d3.
21. Dc2f2 g7g6
Tegen Pf5 en Dg3.
22. f3f4 f7f5
23. e5XfO Pd7Xf6
24. f4f5
Nu blijkt g6 een nieuwe zwakte te hebben
geschapen.
24Te8Xel
25. Tf 1X e,l Ta8e8
26. Tel—e6 Te8Xe6
Hier had Zwart onvoorwaardelijk Kf7 moe
ten spelen, hoeveel gevaren daar ook uit
Den Drte lachte 'ns. Zee: „geren, Willem!"
,,Ditt," zee dlen Vic: „is den Eeker! Tot
voor kort Bedrijfsleider van een Wapen-in-
riohtdng 'in het Buitenland, nou adsistent van
Drte III, maar je mag ge-rust Eleker" tegen
'm zeggetn, hij is 'n eenvoudig, joviaal mensch
gebleven!"
Amico, 't boschhuis stond te daveren! Te
daveren ondier 't „klokkengegalm" van den
Vic, die al zynen geest, al zijn geluk, al zynen
...dank dlaarveur, teikens en telkens mot
uiitleven, mot uitdaveren, moet uitbrullen, by
telk woord', bij elk getoaar, bij de minste kans
die ie krijgt!
En als dan den koffie was ingeschonken,
de sneeen beboterden koek in torens op
d'en. kristaUen schottei stonden, 'n royale kist
goydi-geringde sigaren de tafel smakelijk sier-
dte en ik in druk gesprek was mee Willem
Zonneveld, dan viel me evenkes op hoe dieen
anti-anti-lawaaicampagne, hoe dieen Vic daar
stilltekes te kijfcem zat, te schouwen over het
heele gezelschap.
Maar lang kan ie nie stil zijn, deus brok
trillend leven.
Ineens sprong ie op. Pats! 'Nen klap op
tafel, dat Hannekes k-oektoren beefde op z'n
fondomenten!
..Drree!" Vuur sprong uit z'n troebele schil-
dersoogen. „Drte! Ik con-sta-teer.pats!
Daar gang den toren! ,,dat de Bbende.
complleet.is!"
'Hij zweeg. 't Vuur uit z'n oogen lidhtte tot
op den bojem van m'n zielement!
Dan weer: ,,com-pleett, Drte! Jij weet wait
er in me omgaat!"
Elfkes d'ocht ik, dat ie gek was geworden
van geluk. Die oogen! Die troebele, vonk-
spettende oogen...! Dieen witten bevenden
krans van zijen krullen om den bleeken kop.
Drrte! Ldeneke terug! Hanneke thuis!
Willem thuds...! Jij hebt je compagnon ge
kregen! Je compagnon heeft z'n Eeker terug-
gevondien..., Drte. goeie lamstrraal van 'n
vriend van me... ik ga 'n auto opbelden, ik
ga jouw Trui -erbij halen!"»
Meteen vloog ik de kamer uit, waar ineens
'n stiite was gekomen, dat ge 't zulveren
tikske van den pemdule hoorde tikken teugen
oew slapen. We keken malkaar 'ns, als na
'nen harden slag, aan. Dan zag ik 't ouwe
mevrouwke mee heur kanten zakdoekske 'n
traan uit den ooghoek deppen. En dan zee
ze: ,,Drte, ik ben soms bang voor al ons ge
luk. 't Is, of het te groot is. Vic werkt zoo
hard, lteteft zoo hard, hij is 'n steeds oplaaien-
d'e viam!"
Maar Hanneke was me al veur! Ze pakte
heur moederke by de schouwers: ,,Moe, van
geluk gaat niemand dood, Vadter is sterk! Wy
hebben den sterksten Vader die er besitaat!"
Willem wou iets zeggen. Bedocht z'n eigen
toen. 't Was bij Hanneke in goei' handen!
Dus zee-'t-ie: ,,Drte, laten we nog 'ns 'n ver-
sche flambouw aanstekten!"
Eln by schoof de kist toe.
Dan kwam den Vic binnen. ,,Ziezooo, die
taxi is onderwag!"
,,Ge krijgt Trui nooit mee Vic!"
Mee da'k 't gezeed1 had, ha'k spijt van myn
woorden. Want den Eleker, verlegem als ie
is, nog gin woord hod ie gezeed, liet z'n
eigem ineens ontvallen: „Ojee-ja!"
Geschteterdl hebben we om dat jonlk.
Trui is meegekomen! In 'n auto deur d'r
eigen dlurp... 't was iets. Niks veur Trui!
Maar wie weerstaat den Vie? Wie weer-
staat 'nen gelukkigen mensch
Schoomen dag, dieen eersten Adventsdag!
Dat, amico, dat belooft 'nen schoonen Kerst!
Geieuf me. Afijn daar zult ge wel van hooren.
Veul groeten van allemaal en gin horke
mindter van oewem t.a.v.,
DRE.
SAS VAN GENT.
Huwelijks-voltrekkingem. 17 Nov. Robertus
Oortvriendt, oud 28 j. en Bertha Joanna Klein,
oud 24 j.
Geboorten. 13 Nov. Odette, d. vein Huig de
Jong en van Alice Rosalie van Boxeiaere.
SAS VAN GENT.
In de week van 13 tot en met 19 November
heeft zich in deze gemeente gevestigd:
M. J. L. Duerinck, ddenstbodte, van Bier-
vliet.
Vertrokken
E. M. Scheffers, dienstbode, naar Zaam-
F. J. Rademakers, slagersknecht, naar Ter-
neuzen.
mochten voortkomen. De pion die Wit nu op
e6 krijgt, wordt noodlottig.
27. f5Xe6 Kg8g7
28. Df2—f4 Da4e8
29. Df4«5 De8—e7
30. Rb2a3
a bcdefgh
Stelling na 30. Ra3!
Dit offer is een afleidingsoffer, dat de
zwarte dame van haar plaats lokt. Het moet
wel aangenomen worden, daar anders het
veld e7 toch woor Wit vrykomt.
3 0De7Xa3
31. Pg3—b5f
Dit is een scbijnoffer, daar Wit bet paard
terstond terugwint. De baan komt nu vry
voor pion e6.
3 1g6Xb5
32. De5g5j Kg7—f8
Kh8 komt op hetzelfde neer.
33. Dg5Xf'6f Kf8g8
34. e6—e7
Dreigt mat op f8. Dit is niet te verhinde-
ren, maar Wit komt aan de beurt. Het twee
de deel van de offercombinatie bestaat nu in
het verhinderen van eeuwig schaak.
34.
Da3elf
36.
Kglf2
Del—c2f
36.
Kf2g3
Dc2—d3t
37.
Kg3h4
Dd3e4+
38.
Kh4Xb5
De4—e2t
39.
Kh5h4
De2—e4+
40.
g2g4
De4—elt
41.
Kg4h5
Nu
heeft Wit geen schaak meer en
wegens de dreiging Df8 op.
