Landbouwberichten
Feuilleton-veriellingen
Gemengde Berichten
BRABANTSCHE BRIEVEN.
RECHTSZAKEN.
KORT VERSLAG
van de vergadering van het Dagelijksch Bestuur
der Zeeuwsche Landbouw-Maatsehappij, gehouden
op Dinsdag 15 November 1938 in het Landbouwhuis
te Goes.
Brj ontstentenis van den heer Mr. P. Dieleman,
Algfmeen Voorzitter der Z. L. M. werd de vergade-
ring geleid door den Vice-Voorzitter, den heer W.
Kakebeeke.
O.m. kwamen de volgende onderwerpen in be-
sprekinig.
Pachtkamers.
Het Dagelijksch Bestuur van een der zuster-
organisaties heeft aan het Landbouw-Comite mede-
gedeeld, vernomen te hebben, dat de Pachtkamers
in haar samenstelling in menig geval afwijken van
de adviezen door de Landbouworganisaties ver-
strekt. Dit is op zich zelf begrijpelij'k, als wrj
bedenken, dat ook andere instanties gelegenheid
hebben gekregen over de samenstelling te advi-
seeren.
Bj voormelde landbouworganisatie is de vraag
gerezen, hoe in de toekomst bij komende vacatures
zal worden gehandeld. In verband hiermede is de
wenschelijkheid bepleit, dat de 3 C.L.O. zich in ver-
binding stellen met den Minister van Economische
Zaken om gelegenheid te krijgen voor iedere vaca-
ture van adVies te dienen.
Het Dagelijksch Bestuur acht het gewenscht dat
door het Landbouw-Comite het indtiatief tot het doen
van zoodanigen stap zou worden genomen.
Voorts besloot het Dagelijksch Bestuur tot den
Minister het verzoek te richten een plaatsvervan-
gend lid, dat geacht kan worden meer speciaal de
belangen van de pachters te vertegenwoordigen
voor Walcheren te benoemen.
Vaststelling riohtprijzen.
Het Hoofdbestuur van de Hollandsche Mij van
Landbouw heeft de aandacht van het Landbouw-
Comite gevraagd voor den gang van zaken bij de
arbitrage in loongeschillen, zooals deze door de
Overheid op grond der landbouwcrisiswet aan de
landbouwers kan worden opgelegd.
In de meeste gevallen wordt het loon door den
arbiter hooger gesteld dan de werkgevers hebben
voor gesteld, zoodat igeen rekening gehouden wordt
met het vrijwel constante niveau waarop de prijzen
der agrarische producten zijn afgestemd. Zonder in
beoordeeling te willen treden over de juistheid dezer
uitspraken, heeft het Dagelijksch Bestuur zich met
het standpunt der Holl. Mij van Landbouw ver-
eenigd en als zijn meening uitgesproken, dat ver-
hooging der loonen in het landbouwbedrijf nood-
zakelijkerwijs dient gevolgd te worden door een
verhooging der richtprijzen voor verschillende pro
ducten, daar de huidige uitkomsten van het bedrijf
een verhooging van het loon niet rechtvaardigen.
Werkprogramma Landbouw-Comite.
Naar aanleiding van het verschijnen van het rap
port Landbouw en Ordening, samengesteld door een
commissie uit het Landbouw-Comite en het rapport
Levenspeil der stedelijke en plattelandsbevolking,
samengesteld door een commissie uit de Geld.
Overijsselsche Mij van Landbouw, werd besloten
het Landbouw-Comite te verzoeken een werkpro
gramma samen te stellen, waarin wordt uiteengezet
op welke wijze het Landbouw-Comite de behartiging
van de boerenbelangen zal nastreven. Dit program-
ma zal dan, al naar de omstandigheden zich wijzi-
^en, van jaar tot jaar dienen te worden herzien.
Prijzen der varkens.
De prijzen der varkens, die in het binnenland
moeten worden afgezet, bewegen zich in den laat-
sten tijd in dalende richting. In verband hiermede
heeft een der zusterorganisaties aan het Landbouw-
Comitd medegedeeld, dat thans voor de Regeering
de tijd gekomen is om de Nederlandsche Vee-
houderij-Centrale in staat te stellen in te grijpen
op de binnenlandsche markt en varkens uit de
markt te nemen.
Het Dagelijksch Bestuur is van meening, dat een
teeltregeling alleen niet voldoende is en besloot
bovenvermeld verzoek te steunen.
Turksch kanariezaad.
Het Dagelijksch Bestuur van de Groninger Mij
van Landbouw heeft de aandacht er op gevestigd,
dat Turksch kanariezaad momeniteel tegen dumping-
prij'zen in ons land wordt ingevoerd. Deze import
wordt in belangrijke mate beinvloed door compen-
satie-transacties, waarin momenteel de Philips-
fabrieken een belangrijke rol spelen met het gevolg,
dat het Turksch kanariezaad in ons land tegen
belangrijk lageren prijs wordt aangeboden dan de
prijs in Turkije bedraagt. Door dezen lagen prijs
komt het onbeschermde kanariezaad van eigen
bodem in een moeilijke positie.
De Groninger Maatsehappij van Landbouw heeft
het Landbouw-Comite verzocht bij de Regeering er
op aan te dringen, dat op eenige wijze de invoer
van kanariezaad aan ragelen wordt onderworpen,
die dumping uitsluiten.
Het Dagelijksch Bestuur heeft zich met dit
standpunt vereenigd.
Algemeene Vergadering Centraal-Bureau.
Besloten werd als afgevaardigde naar de alge
meene vergadering van het Centraal-Bureau uit het
Nederlandsche Landbouw-Comite aan te wijzen de
heer L. Kranenburg te Wilheminadorp, plv. de heer
P. Scheelede Putter te Biezelinge.
Arbitragecommissie voor d,en aardappelhandel.
Besloten werd op zijn verzoek den beer P. Linden-
bergh Azn te Wemeldinge op de meest eervolle wijze
ontslag te verleenen als lid van de arbitrage-
commissie voor den aardappelhandel met dankbe-
tuiging voor de in deze functie bewezen belangrijke
diensten.
Het Dagelijksch Bestuur besloot op voordracht
van den Kring Oost-Zuid-Beveland in de vacature-
Lindenbergh als lid der Commissie aan het Hoofd
bestuur ter benoeming voor te dragen den heer A.
Dees te Waarde.
Schapenhouderij.
Besloten werd het Landbouw-Comite te verzoeken
pogingen in het werk te stellen om schapen uit de
markt te nemen. Daar de afzet van schapenvleesch
naar Frankrijk practisch is stopgezet, is deze tak
van veehouderij noodlijdend geworden. Deze scha
pen, die worden gehouden voor het beweiden van
dijk'en en schorren zijn practisch onverkoopbaar,
zoodat maatregelen hiervoor noodzakelijik zijn.
landen, doch zijn tevens de uitdrufkking van de
gezindhedd van de drie groote handelslanden
ter wereld. Zij vormen tevens een gezonde
basis voor den intemationalen handel.
De drie naties hebben leven gegeven aan de
fundamenteele 'beginselen van een beschaafde
wereld, ononbbeerlijk voor vreedzame betrek-
kingen tusschen naties en voor een voortdu-
rende vooruitgang van de menschelij'ke wel-
vaart.
Lindsa verklaarde, dat hij de gevoelens,
welke Hull tot uitdrukking bracht, ten voile
deelt, en dat ook hij van meening is, dat de
nieuwe handelsverdragen een belofte inhouden
voor de verbetering van de betrekkingen tus
schen de betrokken landen, die voortspruit uit
intemationalen handel.
Mackenzie King zeide tenslotte, dat steeds
duidelijker wordt, dat het behoud van de be-
schaving, die wij zoo liefhebben, meer dan
ooit afhangt van de goede verfhouding tus
schen de groote Engelsch sprekende landen
van de oude en nieuwe wereld.
Ulvenhout, 17 November 1938.
Amico,
'Nen witten toove-
neer is 't dieen Vic,
lijk ik al zoo dikkels
heb gezeed.
,,Ik breng dien
kwajongen bij je
thuiss", had ie, in ai
z'n geluk lest uitge-
bleird, als ik op
dieen Zondagmergen
bij 'm in zijn ate
lier zat, ongeloovig
laahendmaar.hij
liee 't werendig ook!
Hij brocht den Eeker verom!
Twee keer, zonder dat ik er iets van af-
wist, was den Vic er op uitgetrokken. Eenen
keer naar Bergen-op-Zoom, eenen keer naar
Antwerpen.
Op den kermis van Bergen-op-Zoom was 't
'm nie gelukt den brak mee te krijgen van
Madame Delhomme, want den Eeker scheen
'nen besten verkooper te zijn van ,,sehoten,
drie om 'n dubbeltje".
Den Eeker eigens had nie veul woorden
veur den Vic. Hij beschouwde deus witte
profetenfiguur, hij had den Vic in Ulven
hout nooit ontmoet, die veur 'nen gulden
schoten kooht, tien keeren rap misschoot en
toen 't gewirke neersmeet en vroeg om 'n
kanon, nie seerjeus. Den Eeker en Madame
Delhomme hadden veel leut g'ad om dieen
galmenden witkop, die heel d'affaire van den
kermis, ja van de weareld af wou schie-
ten en wijers hadden ze den Vic nie meer
bekeken, want daar moest gewerkt, daar
moesten zaken gedaan worden.
Maar ruim 'n week later stond dieen eigen-
sten, heetgebakerden witkop weer veur hui-
lie's neus, in Antwerpen op de Zaterdagavond-
markt, in 'nen mistigen motregen, die flierde
en wolkte over de kramen, waarin de lampen
hongen te beieren op den natten wind.
Daar was weinig volk, 't weer was te
slecht om te markten. Madame en den Eeker
hadden huilien stand" zoomaar gespreid op
de kasseien en den Eeker stond, in 't eigenste
flodderboezeroentje waarmee ie in Bergen-op-
Zoom, in de pijpenschieterij had gestaan, te
verleppen en te verschrompelen aan dieen
onbeschutten stand van verroeste, drijfnatte
salamanderkacheltjes, fietswielen, uit-den-
tijdsche bronolielampen, kinderwagels, glazen
stolpen mee verschoten beelden er onder,
leege flesschen en allerhanden zoogenaamden
antiek.
,,HaJh!" had Madame gegibberd: „daar
hebt ge onzen Gieljom Tell uit den Ollandais.
Komt ge zien, menierke, naar 'n degelijke
stoof? Of zoekt gaai nog naar 'n kanon?"
,,Ik wil die ouwe staande lamp wel \*an je
koopen", laohte den Vic: „voor m'n atelier;
wat kost me die schijnwerperr, madame?"
Den Eeker bibberde: „ve-ve-veert
„Honderd frank, ginnen centime minder",
viel madame den Eeker in de rede, hum
meteen bekij'kende mee 'nen rappen blik, die
vergif leek.
„Vijftig," booi den Vic: ,,da's nog tien meer
dan de prrijss! Dat exteraatje betaal ik je
dan voor 't slechte weerr. Hij versprak zich!"
En meteen wees den Vic mee zijnen vinger
hardvochtig naar den Eeker, die er klein,
krom van den ermoei, verschrikt te bibberen
stond.
„Mieltonner, groote stoemkop, kom-d-hier
en ik draai ouwen sproetekenskop van den
romp", zoo was madame toen uitgevaren
teugen den Eeker, die alvast maar ennigte
passen op zij was gesprongen, midden in 'n
ouwe lampekap, die aan schervels gong.
Toen had madame, in al heur. woede 'n
kaCheltang gepakt uit de affaire en was daar-
mee op jacht gegaan aohter den Eeker, die
zijnen naam alle eer aan dee en rap als 'nen
Eeker is. veurloopig verdween tusschen de
kraamkes.
Wit van kwaaiigheid, hijgend acbter heuren
adem, was madame verom gekomen.
,,Ahwel, mot gaai die lamp nog hebben,
menier, zestig frank".
„Veertig!" treiterde den Vic.
,,Vaaiftig dan, nom-de-patatte, pak aan.
'k Heb van den heelen avond nog ginnen sous
ontvangen. Allee 't is 'n biezjoeke van 'n
lamp, zie, wa-d-'n skoen blommenmontuur;
gaai als artiest, ge moet dat toch kunnen
taxeeren
Maar den Vic z&g gin lamp, boorde maar
half 't geklap van die Belze kermiskadee, hij
speurde in den natten duister, tusschen al
dat valsche liohit van de zwierende lichten,
naar den gevluchten Eeker, die wijerop, ,,dun"
als 'n verdronken kat z'n boezeroentje
plukte aan Z'ne magere armkes, schuinsach-
ter 'nen breejen gendarm te speuren stond
naar z'n patrones, of de bui nog nie gezakt
was.
Den gendarm, buik vooruit, draaiende aan
z'n snorren, ,,schreed" ennigte passen over
de markt, den Eeker, 'n bietje gebogen, liep
mee, in de richting van z'n patrones. Daar
den Vic, mee 'n bietje leutige spanning daar-
naar te kijken stond, lamp en madame efkes
vergeten was, keek ook zij de markt 'ns over.
Ze ontdekte den Eeker en mee haren dikken
arm wenkte ze 'm.
'n Bietje angstig, 'n bietje wantrouwend,
behoedzaam 1 jjk 'n kat, kwam den Eeker
nader.
,,Rap astebieft!" commandeerde ma
dame: „,pak die lamp in 'n paar gazetten.
Gieljom heeft ze gekocht voor vaaif tig «f ran-
geskes! Ouw schuld merveljeuzen stoemkop!"
„Veertig francs!" daverde den Vic over
de stille, mie.zige markt: ,,hij"en weer
gong zijnen vinger naar dieen ermen Eeker:
„hij heeft zich verrsproken
Smeekend zag den Eeker naar den Vic,
maar die was zoo hard als glas.
„Voorr 't laatst? Veerr-tig francs, of
niett!"
,,Kik zijn curieus van zo'nen harden kees-
kop", beet 't wijf. ,,En gaai, sloeber" dat
teugen den Eeker: ,,jouw stamp kik bouiten.
Da eet me arm, da trapt hier den kostelijk-
sten porcelaain aan gruzels, da verknoeit m'n
praaizen..., allee menierke Tell, doei er 'nen
vaaif-frank bij asteblieft!"
Geen halve cent. Ik laat me niet oplich-
ten!" zee den Vic vreed.
Weer wierd 't wijf spierwit. Heuren
boezem hijgde tot 'r keel. Ze kost gin woorden
vinden. Keek van den Vic naar den Eeker...
wie zou ze verscheuren? Den Eeker was 't
dichtste bij. En veur ie er op verdacht was,
had ze 'm bij z'n strot. „De lamp, de lamp!"
kwekte-n-ie. Meteen viel ze teugen de
kaseien. Madame liet 'm nie los. Krabde
mee heur nagels de vellen van den Eeker
z'nen dunnen nek, stompte 'm in z'n gezicht,
schupte 'm teugen de beenen. Zeggen kost
ze niks. Hijgend vdcht ze mee den Eeker, die
weinig in te brengen had. Daar was den
gendarm.
„Allee, allee madammeke", zoo kwam ie
tusschenbeien: „is dat ouwen zeun?"
Madame liet los. Wit, peerse lippen, hij
gend, rap heur haren in orde makend, zag ze
naar den diender.
„Neee", zee ze heesch, likkend aan haar
liippen: ,,neee, da's mijnen knecht, menier den
gendarm."
„Dan meugt ge 'm nie mishandelen, gaai",
zee den gendarm gewichtig, draaiend aan z'n
snorren. „Ge kunt mee andersmans jonk maar
nie doen of z'oew eigen zaain, madame! Meer
attense veur oew personeel, zulle!" En breed-
stappend, de dikke, rooie handen op den rug,
kuierde den gendarm weg, langzaam den nat
ten mist in, mee de zwiepende lichtschijnsels.
Den Eeker gereed om 'm te smeeren, keek
schuw naar madame, onderwijl mee 'nen vui-
len zakdok de krabbels bettend. Z'n eene
oog was gezwollen van den stomp. De natte
piekharen plekharen plekten op z'n witte
voorhoofd, onder 't petje, dat op den muizen-
snoet zat vasfcgeregend.
Hij stond daar, volgens den Vic, lijk 'n hoop-
ke ellende en ermoei.
Madame stond nog altij te bekomen van
heuren driftaanval en den schrik mee den
gendarm.
Toen nam den Vic 'n biljetje van honderd
frank uit Z'nen portefulli, gaf 't aan madame
zeggende: ,,alsjeblief, voor de lamp, madame."
Waarop madame bekans begost te simmen.
,,Maar menierke, ze is kapot!"
„Weet ik!"
,,En toch...^..''
,,Jawel!"'
,,Ze was 't ook weerd, menierke", pruilde
ze: ,,'t was 'n skoene lamp, krek lak ik ge-
zegd em; 'n byzoeke in d'r soort. Maar dieen
stoemkop, dieen vetten sloeber
Den Eeker gong alvast maar 'n bietje op-
zij, onderwijle z'n verscheurende boezeroentje,
zoo kwaad als meugelijk was, dichtlknoopend.
,,'t Is hier toch maar beter, dan op Ulven
hout!" zee den Vic toen teugen den Eeker.
U1venhoutden Eeker spitste z'n
ooren. Schrok efkes van 't woord.
,,We-we-wablief vroeg ie.
,,Dat 't hier toch maar heel wat lolliger is,
dan bij Dre III! Op Ul-ven-houtt!" galmde
den Vic over de trieste markt.
Star stond den Eeker naar den Vic te zien.
'Nen bloeddruppel lekte op z'n verscheurde
boezeroentje. Hij rilde van den natten er
moei, die plakte aan z'n knoken.
Toen zee-t-ie toonloos: Ulvenhoutja
daar was 't goed, meneer." Toen sprongen
twee dikke tranen in z'm fletse oogen.
,,Wass? bulderde den Vdc! ,,Daar is
't altijd goed, stommeling! En ik ga-d-er
dalijk weer naar toe. Bonjour.
Scherp nam Vic den Eeker op. En hij zag,
hoe 't manneke z'nen mond beefde.
Hoe ie den kop veurover boog en tranen in
de versche, bloedige krabbels beten.
Bonjour!" zee den Vic weer.
„Kunde gaai ouwen muil nie opendoen en
menier den Ollander deftig salueeren",
snaauwde madame.
,,Had daar gebleven, kwiebus, pertang, ik
had zooveeul nie afgezien!"
„M6 mo motikweg, mada
me?" vroeg den Eeker angstig.
Moeten, moeten? Maar ge kunt geren
gaan, gaai!"
Toen wierd den Vic weer den Vic!
Hij gooide z'n masker van harden pingelen-
den keeskop af, stapte dwars deur den an
tiek" op den gebogen, vereremoeiden Eeker
af, vatte 'm bij de knokige schouwers en bul
derde deur Antwerpen: Eeker, ik ga naar
Ulvenhout! Ga mee!"
Verrast keek den Eeker op. Knipte mee
z'n natte oogen, gelPofde den Vic nie.
,,Meme..<... mee?
,,Naar Dre en Trui en Dre IH ja! Ken je
die?!"
Toen was den Eeker gaan lachen. Maar
snikken snokten deur z'n bevende lijf. Dan
brak ie. Al z'nen ellende kwam los.
En zonder den woord voerde den Vic'm weg,
uit deus kleine .hellleke van madame Del
homme.
Tien passen wijer hoorde den Vic madame
lachen. Schel over de verlaten markt, waar
den motregen, blinkend als naaldekens in de
beierende lampelichten, dwars over 't kille,
stadsche plein sloeg.
Laat in den nacht zijn ze gebeien op Ul
venhout aangekomen, mee 'nen Belzen auto.
Dus had den Vic den Eeker meegenomen
naar z'n boschhuis, 'm van Zaterdag op Zon-
dag gelogeerd.
En den anderen dag, Zondagmergen, als ik
mee Trui en Dre III aan den Zondagschen
koffie mee koek zat, dan kwam 'n Ulven-
houtsch autowageltje den erf opgeslist, deur
den natten, kleffen dag, deur den slik om den
notenleer en kwamen daar bij ons wie had
er gedacht op? binnen: den Vic-mee-heel-
zijnen-harem, lijk ie 't noemt, 't oude Me-
vrouwke en Hanneke enden Eeker!
Neee, ik geloof nou bekans ooik, na alles
wat den Vic verteld hee: dieen Eeker loopt
zoo rap nie meer weg!
,,Hij heeft nou 't verschil in de gaten", zee
den Vic.
En da's waar! 't Manneke was, veur z'n
eigen ongemerkt, tot zekeren welstand ge
komen enhij moest efkens Z'n ouwe wea-
red veromzien, om 't verschil te deurgronden.
'n Les, die bekans elken mensch, die voor
uit komt, ontbrikt.
Den Eeker leerde ze nou
En goed ook!
Maar zoude gedocht hebben g'ad, dat dieen
Vic, daar in Antwerpen, mee behulp van
zoo'n ouwe snertlamp z66 kost spelen mee
zoo'n kermisikadee en zo'nen Eeker, om in
tijd van een halfuur 't drama tot 'nen top te
voeren en te laten bersten lijk 'n rijpe puist?
Wa 'k altij gezegd heb: 't is 'nen witten
too veneer! Deer!
En op den oogenblik, nou zijnen Willem,
zijnen ingenieur,, thuis is uit de West, allee
't boschhuis staat te daverem, daar diep in de
Najaarsstilte van 't suizelende bosch.
En Dre III!
Allee volgende week, horre.
Vol!
Veul groeten van Trui, Dre III en als altij
gin horke minder van oewen t. a v.
DRE.
HAAR VERMOGEN TE LA AG
AANtGEIGEVEN.
Een droevige zaak diende, meldt het Han-
delsblad, Donderdagmiddag voor de Haar-
lemsche recihtbank; een zestigjarige weduwe,
thans wonende in Amsterdam, stond terecht,
omdat zij haar belastingbiljet voor aangifte
van inkomsten en vermogen over het jaar
1936'37 opzettelijk verkeerd had ingevuld.
Als totaal voor de inkomsten had zij opge-
geven een bedrag van f 2088, als vermogen
f 47.130, terwijl beide bedragen hadden moe
ten zijn ongeveer f 12.000 inkomsten en
287.000 vermogen!
De verdachte bekende, dat ze maar een
paar cijfers ingevuld had, wel wetende, dat
deze niet klopten met de werkelijkheid. Hoe-
veel haar inkomsten en vermogen preoies was,
wist ze niet, maar dat ze veel te weinig op-
gaf, had ze wel geweten. Maar in vorige jaren
had ze eveneens onjuiste bedragen opgegeven
en nu durfde ze haar fout niet herstellen, uit
vrees, dat dan alles uit zou komen. Tot haar
eindelijk een oproep van den inspecteur der
directe belastingen bereikte om eens op zijn
kantoor te komen... Een langdurig onderzoek
volgde en tenslotte bleek, voor welke bedra
gen de weduwe wel den Staat had benadeeld.
Rehaive twee hoofdinspecteurs der directe
belastingen, die het onderzoek hadden geleid,
werden nog twee accountants als getuigen a
decharge gehoord; de verdachte was bij hen
geweest om een nauwkeurige opgave te krij
gen van haar vermogen, omdat ze na het
bezoek bij den inspecteur waar zij, naar zij
zelf verklaarde, niet den indruk had gekregen,
dat deze reeds van de fraude afwist vrij-
willig den belastingachterstand wilde aan-
zuiveren.
De Officier van Jusbitie, Mr. W. M. Paarde-
kooper Overman, zei in zijn requisitoir, dat de
verdachte maar een paar cijfers had verzon-
nen, waarmee zij de Staat, haar medeburgers
dus, op ernstige wijze heeft benadeeld. Wel-
iswaar heeft de verdachte behalve het ver-
viervoudigde bedrag der belasting ook nog
vrijwillig een groote som geld betaald als
boete, zich zelf opgelegd, maar daarmee is de
zaak niet goedgemaakt. Het zou ook een ver-
keerden indruk maken, dat iemand met een
flink kapitaal een misdrijf als dit zou kunnen
afkoopen... iSpreker eischte derhalve twee
gevangenisstraffen, ieder van vijf dagen.
(Mr. W. B. Dullemond, raadsman, meende
op juridische gronden te kunnen aantoonen,
dat verdachte's aangifte nog vrijwillig was
geschied, weshalve hrj aandrong op niet ont-
vankelijk-verklaring van den Officier van
Justitie in zijn vordering. Sutosddiair drong
pleiter aan op ontslag van rechtsvervolging,
terwijl hij bovendien nog wees op de zware
straf, die de verdachte reeds gehad heeft,
door vrijwillig een groot bedrag bij den ont-
vanger te storten.
Na re- en dupliek bepaalde de president de
uitspraak op 1 December.
EEN BEDRAG VAN VIJF DUIZEND
GULDEN VERDUISTERD.
De politie heeft te Rotterdam aangehouden
en in bewaring gesteld den 26-jarigen kan-
toorbediende J. J. v. d. V., die tot voor kort
werkzaam was ten kantore van een groote
verzekeringsmaatschappij te Rotterdam. Van
der V. heeft in den loop van de laatste jaren
het vertrouwen, dat de firma in hem stelde
op ergerlijke wijze misbruikt door telkens
geld ten eigen bate aan te wenden. Dit be
drag is in den loop der tijden opgeloopen tot
ongeveer f 5000.
Van der V. had regelmatig de beschikking
over vrij aanzienlijke bedragen, daar de zegel-
kas, met o.a. poliszegels, geheel onder zijn be-
rusting was. Hij is met de knoeierijen begon-
nen in het begin van 1984, hetgeen hij vrij
gemakkelijk kon doen, omdat hij zelf voor de
aanschaffing van de zegels zorgde en op kas-
briefjes het geld voor het koopen van de
zegels aanvroeg. Wanneer hij bijivoorbeeld
500 aanvroeg, sloeg hij slechts voor f 100 in.
In de eerste maanden van 1938 bleek bij een
contrble, dat het geld, dat Van der V. had
opgenomen voor zegels belangrijk verschilde
met het bedrag, dat de firma treugkreeg.
De poliszegels worden n.l. den klanten in
rekning gebraoht, zoodat de boeken het ver
schil aan too nd en. Daarom is een nauwgezet
onderzoek ingesteld en weldra bleek, dat Van
der V. er in was geslaagd om zich in die vier
jaar een bedrag van ongeveer f 5000 toe te
eigenen.
Er is aanvankelijk geen aangifte bij de poli
tie gedaan, omdat Van der V. had beloofd het
ontbrekende bedrag weer aan te zuiveren.
Aangezien hij in gebreke is gebleven, heeft
de firma thans aangifte gedaan big de politie,
waarna deze tot de arrestatie van Van der V.
is overgegaan. Van het verduisterde geld is
niets meer over.
ONGELUKKEN.
Dezer dagen is de 70-jarige landbouwer K.
v. d. Wijnboom te Nistelrode door een draaien
de molenrwiek aan het hoofd getroffen. Hij
kreeg ernstige hoofdwonden en is aan de ge-
Volgen overleden.
ZIEKTE VAN WEIL.
Te Beusichem is een geVal van "de ziekte
van Weil geconstateerd bij een man van ruim
zestig jaren. De patient is emstig ziek. De
vermoedelijke oonzaak is een sloot, waarin
ratten hun nes'ten hadden gemaakt; de man
had bloemen geplant in de nabijheid van de
sloot en was in aanraking gekomen met de
nesten.
ONGEREGELDHEDEN NA AFLOOP VAN
EEN VERGADERING.
Donderdagavond, na afloop van een verga
dering der N. iS. B. in het Concertgebouw
te Amsterdam had een groot aantal bezoekers
zich bij den uitgang aan de Jan Willem Brou-
werstraat opgesteld, om een der sprekers bij
zijn vertrek te begroeten. Daarbrj drongen
zij op tot in de Van Baerlestraat, waar de
politie, ter wille van het verkeer het noodig
oordeelde de menigte te verspreiden. In de
omgeving van het Concertgebouw stonden
ook groepjes andersgezinden. Toen eenigen
onder het publiek niet aanstonds gehoor
gaven aan het bevel tot doorloopen, werd de
gummistok getrdkken en maakten ruiter- zoo-
wel als motorpolitie ruim baan.
Hierbij werd door enkele personen verzet
gepleegd, met het gevolg, dat zij gearresteerd
werden en naar een politdeposthuis overge-
bracht, waar proces-verbaal tegen hen werd
opgemaakt.
Ook in enkele andere gedeelten van de stad,
o.a. op het Leidsche plein, de Overtoom en de
Ferdinand Bolstraat bij de Ceintuurbaan had
den zich groepjes gevormd, waartegen de
politie moest optreden.
BELEEDIGENDE BRIEVEN GESOHREVEN
Sedert begin October ontvingen mej. S.,
wonende aan den Havendam in Oud-Beijer-
land, en de heer T. B., wonende aan de Baan
aldaar, anonieme brieven, waarin zij ernstig
werden beleedigd. Ook een ander gezin uit
deze gemeente werd bij deze beleedigingen
betrokiken. In een tweeden brief werden
bovengenoemde personen bedreigd met dood-
slag en brandstichting, waarover zij zich zoo-
danig ongerust maakten, dat de politie met
het geval in kennis werd gesteld. B. deelde
de politie mede, dat hij iemand verdacht, de
brieven te hebben geschreven, waarop deze
persoon nauwkeurig werd gevolgd. Hieraan
werd ook deelgenomen door den loco-burge-
meester, den heer K. Visser. Daar dit niets
opleverde rees bij de politie het vermoeden,
dat zij op een dwaalspoor was gebracht, zoo
dat zij er toe overging, ook de gangen van
T. B. na te gaan. Nia hem drie weken lang
te hebben geschaduwd, namen de vermoedens
vasteren vorm aan, zoodat men tot zijn aan-
houding overging. Op het gemeentehuis is
hij door den loco-burgemeester verhoord. Hij
heeft, zoo meldt de „Tel.", een volledige be-
kentenis afgelegd en zeide, ook brieven aan
zijn eigen adres te hebben geschreven, ten
einde de aandacht der politie af te leiden.
Hij zal worden vervolgd wegens valsche aan
gifte, beleediging en bedreiging.
GEHEIM HUWELIJKSBUREAU
TE LONDEN.
Scotland Yard heeft een geheim huwelijks-
bureau te Londen ontdekt, dat ten doel heeft
om de Britsche nationaliteit aan rijke Jood-
sche vluchtelingen te verzekeren, meldt de
„Daily Express".
De agenten van dit bureau hebben zich tot
arbeiders, chauffeurs van vrachtauto's en
werkloozen gewend, hen 60 pond biedend en
de onkosten o.a. die voor een nieuw pak, ten-
einde hen over te halen om Duitsche Jodinnen
te trouwen. Tegelijkertijd moet de bruidegom
een document teekenen waarin hij belooft, dat
hij de bruid na afloop van de ceremonie haar
eigen weg zal laten gaan.
Zoo wordt door genoemd blad o.a. een geval
geciteerd, dat Woensdag voor de Old Bailey
(gerechtshof te Londen) werd behandeld en
waarbij Wdliam Fordlham, 54 jaar, grond-
werker van beroep, tot 4 maanden gevange-
nisstraf werd veroordeeld omdat hij, terwijl
hij getrouwd was, een Duitsche Jodin had
gehuwd. Bij zijn arrestatie zeide Fordham
tegen de politie: ,,,Ik heb niets slechts gedaan.
Ik kreeg er 35 pond en een nieuw pak voor".
Sedert 1932 had Fordham zijn vrouw en acht
kinderen verlaten.
IN DRIE DAGEN NAAR DEN CONGO.
De Belgische piloot Oockuit heeft den af-
stand Leopolds tadBrussel afgelegd in drie
dagen. Tot dusver 'deed men vier dagen over
deze reis. Den laatsten dag vloog hij 3000
K.M. Het vliegtuig was 24 uur in de lucht
zoodat het gemiddeld 330 K.M. per uur vloog.
SMOKKELARIJ VAN VERDOOVENDE
MIDDELEN.
Een groote federale jury te New York heeft
aan een twintigtal personen het smokkelen
van verdoovende middelen ten laste gelegd.
De feedrale procureur heeft verklaard, dat de
beschuldigden behooren tot een intemationale
bende, die vertakkingen heeft te New York,
Montreal, Antwerpen, Hamburg en Parijs.
NEDERLANDER VOOR DE TWEEDE
MAAL UIT AMERIKA GEZET.
Met de Nieuw Amsterdam" van de Hol-
land-Amerika-lijn is uit New York te Rotter
dam aangekomen de 47-jarige Nederlander
W. R„ zonder beroep, die thans voor de
tweede maal in vier jaar uit Amerika is uit-
gewezen, als vreemdeling zonder voldoende
middelen van bestaan. R. is een man, die op
alle mogelijke manieren getracht heeft, zoo-
wel te Rotterdam als te New York zijn
Nederlanderschap te ontkennen, omdat hij is
gehuwd met een Amerikaansche. Aangezien
de Rotterdamsche rivierpolitie de zaak nog
verder zal moeten onderzoeken, is de man
voorioopig in het bureau Parkhaven onder-
gebracht.
Vier jaar geleden verscheen R. voor de
eerste maal op dit bureau. Hij had eenigen
tijd in Amerika vertoefd, was daar gehuwd,
maar toen hij zonder werk kwam heeft men
hem als armlastig Nederlander uitgewezen
en aan boord van een Nederlandsch schip ge
bracht.
Toenmaals vertelde R. precies1 wie hij was
en bevestigde Nederlander te zijn, waarna
men hem, na zrjn paspoort te hebben inge-
nomen en zijn antecedenten te hebben onder-
zocht, loSliet.
Daarop is hij een zwerftocht begonnen,
welke hem weer opnieuw in de Nieuwe Wereld
zou bnengen. Hij belandde in Algiers waar
hij zich verstopte aan boord van een Ita-
liaansch schip, dat naar New York voer, al-
waar hij na aankomst ter beschikking van
den vreemdelingendienst werd gesteld. Om
te voorkomen, dat de geschiedenis zich in
dezelfde volgorde zou herhalen, vertelde hij
de Amerikaansche autoriteiten, dat hij Wil
liam Boots heette en cowboy van beroep was.
Dit verhaal werd evenwel niet voetstoots ge-
loofd, en in afwachting van een nader onder
zoek werd William1 "Boots'" voorioopig op
Ellis Eiland ondergebracht. Het onderzoek
had tot resultant dat men vrij spoedig wist
met dien men te doen had en dat Boots"
een reeds vroeger uitgewezen Nederlander
was, waarop men hem, in weerwil van zijn
pertinente beweringen, dat hij Amerikaan zou
zijn, een Nederlandsch paspoort verstrekte en
naar Rotterdam terugzond, alwaar hij ten
tweede male op het bureau van de rivier
politie aankwam.
R. bleef ook ditmaal stijf en strak volhou-
den geen Nederlander te zijn en beweerde,
dat allies wat omtrent hem in het paspoort
vermeld stond, onjuist was. De politie nam
daarop steekproeven, door R. zoo nu en dan
onvenwachts een order in het Nederlandsch
te geven, waarbij men constateerde, dat hij
inderdaad aanstalten maakte om te doen wat
men van hem verlangde, maar als goed simu
lant herinnerde hij zich op het laatste oogen
blik dat men van hem verwachtte geen
Nederlandsch te kunnen verstaan, waarop hij
zijn indolente hou'ding weer aannam. Hij
geeft voor, niets dan Engelsch te verstaan en
spreekt doze taal ook met een ietwat Ameri-
kaansch accent. Specifiek Amerikaansch kon
men het echter niet noemen.
Onder de politieambtenaren waren er en-
keile, die meenden R. te herkennen, hoewel hij
wel wat veranderd was, maar de ambtenaren
waren toch, vrij zeker van hun zaak en toen
men daarop het archief raadpleegde, vond
men daarin het destijds ingehouden paspoort
ten name van R. Er waren wel eenige ver-
schillen. Zoo bleek uit de foto, dat R. vier
jaar geleden een bril droeg en thans niet. Ook
droeg hij destijds geen snor en thans wel.
Bovendien klopten de bijzondere kenteekenen,
welke op beide paspoorten stonden aange-
teekend wonderwel, doch R. blijft pertinent
ontkennen Nederlander te zijn, hetgeen be
grijpelijk is, daar dit voor hem den eenigen
weg schijnt te zijn om toch nog Amerika bin
nen te komen, teneinde zich bij zijn edhtge-
noote te kunnen voegen.
MOEDERS: NIET ROOKEN!
Op de Philippijnen rookten tot nu toe de
vrouiwen ontzettend veel. Zoowel kleine meis-
jes als gerimpelde bestjes rookten pijpen of
zrware sigaren. De overheid heeft nu het roo-
ken voor moeders verboden. De reden van
deze verordening ligt in het feit, dat door het
groote nicotineverbruik van aanstaande moe
ders de kindersterfte te groot werd. De
bruine bewoonsters van de Philippijnen moeten
zich nu dus bekwamen in de onthouding. Ver-
scheiden rechercheurs hebben opdracht de ge-
huwde vrouwen op de Philippijnen gade te
slaan of zij het verbod nakomen.
