ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Belgie - Zijn Geschiedenis - Zijn Vorstenhuis
Marion's groote avontuur
..Pokier Hcsrlje*
od"eenl„Mijnhardye'
No. 9839
VRIJDAG 18 NOVEMBER 1938
78e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
EERSTE BLAD
De ontwikkeling tot de afscheiding van 1830
Vlaanderen reeds vroeg cultuurcentrum van West-Europa
Alom waardering in ons land...
MAGGI3 AROMA
De pijnverdrijver hi] uitnemendheid
A Jk A n n/v T7/wi« rtllrnn rOfTO
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
IT. per post 1,55 per 3 maanden Bjj vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen /2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenlamd alleen by vooruitbetaling.
Ultgeefster: Ftrma P. J. VAN DE 8ANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0.20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent by vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handeisadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSsJliUNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
Het ligt niet in de bedoeling van dit schets-
matige artikel een gedetailleerd overzicht te
gerven van de geschiedkundige ontwikkeling
van onzen nabuurstaat Belgie. Dit land heeft
van de jongste tijden der historie, met de
verovering van de provincies Germania infe
rior en Bel'gica secunda door Julius Caesar
in 57 v. Ohr., deel genomen aan de geschie
denis van West-Europa. Belgie was in 486
onder Frankisch bewind gedurende de grens-
oorlogen tusschen Franken en Romeinen het
tooneel van den strijd. In den tijd van de
Merovingers speelde het een bescheiden rol
en onder de Karolingers integendeel was het
een brandpunt van Romaansch-Germaansche
beschaving. In 870 was het land bijna geheel
onder Fransche en in 879 onder Duitsche
heerschappij gekomen en in 925 vormde de
Schelde reeds toen de scheiding tusschen
beide staten. Tengevolge van den inval der
Noormannen werden de graafschappen Vlaan
deren en Artois Fransche leenen. Gedurende
eenige eeuwen werden de Belgische gebieden
door oorlogen tusschen leenheeren en vorsten
voortdurend verdeeld. In de 12de tot de 15de
eeuw werd vooral in het Vlaamsche gedeelte
herhaaldelijk oorlog gevoerd tegen naburen,
vooral uit zuidelijke richting, die het Vlaam
sche gebied poogden te onderwerpen. Want
niettegenstaande alien strijd ontwikkelde
zich in dat gebied door industrie en handel
een hooge welvaart en de kunst bloeide er in
hooge mate. Brugge, Ieperen, Gent en later
Antwerpen waren te dien tijde wereldberoemde
steden. In 1384 kwamen Vlaanderen, Artois
en Mechelen aan het Huis van Bourgondie,
dat allengs zijn macht over de andere Belgi
sche g ewes ten en de Noordelijke Nederlan-
den uitbreidde. Onder den te Gent geboren
Keizer Karel V vormden de sedert 1543 ver-
eenigde 17 Nederlandsche provincien het rijk-
ste land van Europa. In 1555 stond Karel V
deae gewesten af aan zjjn zoon Philips II van
Spanje. Frankrijk bestookte hem voortdurend
met oorlogen om in het bezit van de Neder-
landen te kunnen komen en nauwelijks was
in 1559 de vrede van Chateau Cambresis ge-
teekend, toen de harde maatregelen van Phi
lips n, verbonden met de veldwinnende en
door dien vorst met geweld onderdrukte Her-
vonming den Tachtigjarigen Oorlog deden
ontstaan. Terwijl de Noordelijke Nederlan-
den het juk der Spaansche heerschappij af-
wierpen in 1581, bleven door het beleid van
Parma de Zuidelijke gewesten voor Spanje
behouden.
Frankrjjk krijgt zyn kans.
Van dien tijd af liggen de kansen voor
Frankrijk open. Dit land heeft er gedurende
eeuwen naar geStreefd om zich in de Vlaam
sche gewesten blijvend neer te zetten. Het is
daarin ten deele geslaagd door het voeren
van oorlogen, ten deele door een politiek van
pacifieke penetratie. Belgie en vooral de
Vlaamsche streken waren het strijdtooneel
tusschen Franschen, Oostenrijkers en Span-
jaarden tot, ten tijde van de Ootenrijksche
overheersching, in 1792 de troepen der Fran
sche republiek in de Oostenrijksche Neder-
landen binnenvielen. Zij leden een nederlaag
bij Neerwinden, maar maakten zich in 1793
en 1794 van geheel Belgie meester, dat aan-
vankelijk als een zelfstandige republiek mocht
blyven bestaan, maar weldra, in 9 departe-
menten verdeeld, bij Frankrijk werd ingelijfd,
welke toestand voortduurde tot aan den val
van het Eerste Keizerrijk. Nadat Belgie
eenige maanden onder een Oostenrijkschen
gouverneur-generaal was bestuurd, werd het
met de Noordelijke Nederlanden tot een
koninkrijk vereenigd op 23 Maart 1815 onder
Koning Willem Frederik van Oranje Nassau,
die den titel droeg van Koning der Neder
landen.
De mogendheden Engeland, Oostenrijk
enz. meenden door dat koninkrijk een
schutsmuur op te trekken ter beveiliging der
westelijke grenzen van Duitschland tegen de
aanvallen van Frankrijk. Men had echter
mis gezien: het nieuwe koninkrijk was uit
te veel ongelijksoortige bestanddeelen samen-
gesteld om zich naar wensch te ontwikkelen
tot een krachtig staatkundig geheel.
Meeningsverschillen tusschen Noord
en Zuid. 1
Er was verschil in godsdienst, in taal, in de
grondslagen der welvaart in het eene deel
handel, in het andere fabrieksnijiverheid en
in staatkundige neigingen, alsook in de histo-
rische neigingen en ontwikkeling van de
beide deelen des lands. Dit alles zou bij een
rustiger regeering en na een langdurig tijd-
perk van vereeniging misschien wel tot een
voor beide landsdeelen Noord en Zuid
heilzame ontwikkeling en ontplooiing van
krachten zijn gekomen, waaruit niets dan
materieele en geeStelijke welvaart kon voort-
vloeienmaar in het Zuidelijk deel der
Nederlanden bleven de buitenlandsche invloe-
den aan het wedk, die sinds eeuwen op het
bezit van het rijke landsdeel hadden geaasd.
Frankrijk vond voor zijn campagne in het
Fransch-sprekende, -denkende en -voelende
Wallonie met als voorpoststad Brussel een
gretigen .voedingsbodem voor zijn plannen:
de bevolking der Zuidelijke Nederlanden van
het Noorden afkeerig te maken. Dit gelukte
dank zij verschillende factoren, die deze anti-
Nederlandsche campagne in de hand werk-
ten. Het conflict tusschen het protestante
Noorden en het katholieke Zuiden werd uit-
gebuit; Fransche manoeuvres waren hier
actief. De vertegenwoordiging van het Zui
den in de Staten-Generaal was niet naar
evenredigiheid van het sterkere zielental van
het Zuiden. De rechtsbedeeling achtte men
niet openbaar genoeg, de godsdiensten werden
gelijk gesteld op zich zelf niet zoo laak'baar
kortom, de Fransche invloed, die in het
Zuiden zeer actief bleef doorwerken sinds de
vereeniging in 1815, welke met leede oogen
door Frankrijk was aangezien, sloeg uit alles
munt om de ontevredenheid in het Zuiden
aan te wakkeren. Men profiteerde daarbij
van het feit, dat het Vlaamsche volksgedeelte
door al te lange vreemde overheersching te
weinig nationaal zelfbewustzijn bezat om te
beseffen, dat, ondanks de verschillen in gods
dienst tusschen Noord en Zuid, de intrinsieke
belangen van het Nederlandsche Vlaanderen
in het Noorden en niet in het Zuiden lagen.
De sciheuring.
Door deze zwakheid van Vlaanderen, dat
allengs in de oppositie der Zuidelijke Neder
landen werd meegesleurd, was het mogelijk,
dat de Zuidelijke provincien in een opstana
tegen het Huis van Oranje werden betrokken.
Frankrijk had zijn actieve agenten op elk
gebied. Daarbij komt, dat een vinnige pers-
campagne in 1828 in de Courier des Pays
Bas voor de regeering te 's-Gravenha»ge aan-
leiding was tot arrestatie van den leider van
dit met Fransch geld betaalde blad, zekeren
De Potter. De regeering zag zich bestormd
met petitien en werd in moeilijkheden van
gevaarlijken aard gewikkeld. De politieke
spanning, die in Frankrijk heerschte, oefende
ook op Belgie haar invloed uit en de druk-
persprocessen namen toe. Verschillende jour-
nalisten als De Potter, Tielemans, Bartels en
De Neve werden in 1830 tot ballingschap ver
oordeeld, maar bleven van Frankrijk uit de
Nederlandsche regeering bestrijden. Deze
maakte zich gereed om de uitspattingen der
dagbladpers te beteugelen, toen de Juli-
revolutie in Frankrijk uitbarste en ook naar
Belgie oversloeg. Dit was als het teeken tot
opstand tegen Den Haag en den Koning. Op
25 Augustus 1830 speelde men in de Munt-
schouwburg te Brussel een Italiaansche
opera, „De Stomme van Portici" en dit was
de lont in het kruitvat: vol'ksoploopen,
handtastelijkheden tusschen Orangisten en
Franschgezinden, opstand, die oversloeg naar
de provincien, maar hoofdzakelijk zijn zetel
had in de door Fransch zeer beinvloed geble-
ven stad Brussel.
Men kent het verdere verloop van deze
trieste geschiedenis, waarbij het lot van een
gedeelte der Zuidelijke Nederlanden, dat onze
taal spreeikt, weer voor langen tijd bezegeld
werd in ongunstigen zin.
Maar Frankrijk kreeg weer eens niet zijn
zin; want het had gemeend, dat nu voor goed
Vlaanderen en Wallonie, als oppositioneele
landen, die verlangden van het Noordelijke
Nederland afgescheiden te worden, zouden te
beurt vallen aan het Fransche rijk. Doch de
mogendheden beschikten daarop anders op
de Londensche conferentie, die door de actie
van Koning Willem I bijeen gekomen was.
Engeland, Pruisen, Oostenrijk en Rusland
bevoiiden zich in een moeilijk parket. De er-
varing had geleerd, dat de vereeniging van
Noord-Nederland, waartoe ook Vlaanderen
behoorde en het zuidelijk georienteerde Fran
sche Wallonie, een ongerijmdheid was en
ievens wisten zij, dat Frankrijk klaar stond
zich Vlaanderen en Wallonie toe te eigenen,
een vrees, waarvan de gegrondheid later ge-
bleken is uit de stukken gepubliceerd in lord
Lyttons levensbericht van Palmerston, den
Engelschen diplomaat, die in dien tijd actief
aan de regeling van het conflict deelnam en
de stichter mag heeten van het Koninkrijk
Belgie. Want het is bekend, dat het Enge
land een doom in het oog zou zijn geweest,
te zien, dat zich in dien tijd tegenover zijn
kustgebied een verlengd kustgebied van
Frankrijk zou uitstrekken, met een sterke
handels- en eventueel oorlogshaven als Ant
werpen zou worden. Een Antwerpen in
Fransche handen werd door Engeland be-
schouwd als een geladen pistool op de borst
van het Britsche Rijk. Daarom werden de
besprekingen, waaraan Frankrijk mocht deel-
nemen, zoo geleid, dat door den grooten En
gelschen invloed de aanvankelijke plannen
van Frankrijk met den opstand van 1830
schipbreuk leden en men, na een periode van
wapenstilstand tusschen Noord en Zuid, ©ver
ging tot de vorming van den Belgisdhen
Staat zooals hij nu bestaat, met uitzondenng
van de Duitsche gebieden, die er na den
wereld-oorlog in 1919 zijn aan toegevoegd.
Frankrijk pro'beerde echter nog in 1830 zijn
zin in zooverre door te drijven, dat het poog-
de den Franschen hertog de Nemours tot
koning van Belgie gekroond te krijgen, doch
Engeland deed zijn sterken invloed bij het
Fransche hof gelden en de koning van Frank
rijk bedankte uit naam van den hertog voor
dien troon.
(Nadrulk verboden.) (Wordt vervblgd.)
voor Maggi's Aroma! Hoe kan het ook anders voor
een middel dat zo uitstekend voldoet, om vele gerech-
ten in een oogwenk smakehjker te maken
Een kleine toevoeging is reeds voldoende voor een
verrassend resultaat. Daardoor is Maggis Aroma ook
voordelig in het gebruik.
Flacon No. 0 kost nagevuld
I
Let op de geel-rode etiketten
en de labrieksmerken: de naam
MAGGI en de Kruisster
14 ct.
27
38
(Ingez. Med.)
Roman van I. F. J- Groothedde.
Nadruk verboden.
26)
Vervolg.
Marion zag hem komen op de merrie en be-
greep, dat dit niets goeds voorspelde. Blue-
com stecg af en kwam met groote passen op
haar toe.
,,Kom mee", zei hij met ingehouden woede,
,,kom mee, ik moet je spreken".
Ze betraden de huiskamer. Bluecorn sloot
de deur en vroeg, zich bruusk omkeerend, op
snrjdenden toon:
Sinds wanneer helpt een Bluecom een vee-
dief en brandstichter ontvluchten
Marion leunde tegen een hoek van de tafel,
sloeg haar blauwe oogen op en zei op vast-
beraden toon:
Sinds onschuldigen met dien naam betiteld
worden".
Verbluft en gedeeltelijk ontwapend door den
fieren blik uit haar oogen, staarde hij haar
aan en vervolgde eenigszins onzeker:
,,Wat weet jij daarvun Je moest je soha-
men, om je vader in zijn zaken tegen te wer-
ken."
,,Het zijn ook mijn zaken", antwoordde ze,
,,en daarom schaam ik me heelemaal niet, in-
tegendeel, >ik hen er trotsch op, dat ik een on-
schuldige geho'lpen heh op zijn vlueht.'"
,,Een onschuldige vlueht niet", schamperde
Bluecom, „juist door zijn vlueht bewijst hij
zijn schuld"".
,,.Dat zei hij zelf ook. Maar ik heh hem over-
gehaald, om niet hier te blijven".
„Wel, nu nog mooier!" barstte Bluecom los
en sloeg met zijn vuist op de tafel, zoodat
ion verschrikt opspromg en tamelijk heftig
ei:
„Hij moest gaan. De schijn is tegen hem. Hij
zou veroordeeld worden op deze bewijzen. En
ik wilde niet, dat hij veroordeeld werd. Hoort
u. dat, ik wilde niet, omdat hij onschuldig is
enenomdat ik van hem houd."
Ze liep plotseling naar het venster en begon
zaoht te snikken. Ben heetje hulpeloos keek
Bluecorn toe. Het gezicht van zijn schreiende
dochter maakte hem week, maar hij liet het
niet merken en gromde:
„Is het zoo met je gesteld? Ja, dan begrijp
ik alles."
Marion antwoordde niet, maar bleef snik-
kend naar buiten staren. Dat maakte hem
kregel en hij snauwde:
,,Maar dit zeg ik je, hoe jij ook over hem
denkt, als ik hem te pakken krijg, zal hij zijn
straf niet ontgaan."
Toen laehte Marion door haar tranen heen
en zed):
,,U krijgt hem niet te pakken. Hall is geen
man, die zich zoo maar pakken laat."
„Dat zullen we zien, dat zullen we zien",
dreigde hij met opgeheven vuist, stapte de
kamer uit en sloeg de deur met een klap ach-
ter zich dicht.
Nog denzelfden dag maakte Bluecom zich
voor den derden keer kwaad. Het was, toen
de inspecteur van de Brandwaarborgmaat-
schappij hem in uitgelezen termen, met de
meest mogelijke beleefdheid, met buigingen,
strijkages en verontschuldigingen, maar toch
met duidelijke woorden te verstaan gaf, dat
de maatschappij de verzekeringssom niet kan
uitbetalen, omdat er brandstichting in het spel
was.
Bluecom wond zich op en barstte los:
,,KIets niet, man, hazel niet, maar zeg rond-
udt, dat je blij bent om dit voordeeltje en hoe-
pel op of ik bega een ongeluk aan je."
De inspecteur waagde nog iets van:
,,U kunt het op den brandstichter verha-
len", maar 'n verdachte beweging van den
rancher deed hem ijlings het hazenpad kiezen.
Bluecom stikte zoowat in zijn woede, dronk
schielijk een glas water, verslikte zich en ver-
vloekte de heele wereld. Weer tot bedaren ge-
komen, sprong hij in eens op, holde naar bui-
ten, bulderde om zijn paard en stoof het erf
af, mOmpelend:
,,Honderd mijl Noordwaarts in de rechte
lijn, het kan niet missen."
Degene, die dit gezegd had, stak nu zijn
hoofd boven de dO'Ornlge cactushaag uit, wipte
het erf op, floot een paar keer op een eigen-
aardige manier, gaf Marion, die ijlings naar
buiten kwam, den brief van Hall Pennock en
zei:
„Als we zijn adres weten, kun je hem wel
eens terugschrijven. Maak je verder maar
geen zorgen over hem, Hal'l is een gladde
jongen, die nemen ze zoo maar niet te gra-
zen."
Marion knikte den ruwen, maar toch goed-
hartigen Boy. Deze wuifde haar vriendschap-
pelijk" toe en klepperde fluitend den ouden
Bluecom achterna, terwijl Marion met den
brief een stil plekje opzocht, waar ze onge-
stoord kon lezen en droomen.
Dien volgenden dag kwam Joe Blackburn
naar buiten loopen. keek verbaasd naar de
agenten, die zijn erf bevolkten, dan naar Blue
com, die als een razende Roland kwam aan-
gestoven, onmiddellijk gevolgd door Boy Mil-
den, die lachend riep:
,,Ze zoeken een baard!"
,,Laat ze zoeken", zei Joe.
(De agenten verepreidden zich in verschillen
de richtingen. Bluecom plaatste zich voor Joe
en begon op hooghartigen toon:
,,Ik zal je maar niet vragen of je ook weet,
waar Hall Pennock is. Natuurlijk weet je dat,
maar ik veronderstel niet, dat je zijn schuil-
plaats verraden wilt. Is ook niet noodig, hij
komt wel ergens opduiken en dan is hij erbij.
Maar je zult wel zoo goed willem zijn, mij 8000
dollar te overhandigen van Hal'l Pennock's
geld, als vergoeding voor de brandschade. De
maatschappij betaalt niet uit en nu begrijp je
Ook helpen „Mijnhardtjes'' wonder
goed en snel bijHoofdpijn, Spii,
Rheumaiiek, Maandbezwaren,
Zenuwpijnen, Griep, Gevatie koude.
1 „Mijnhardtje" 5 ct.
12 „Mijnhardtjes" 50 ct.
(Ingez. M.ea. i
DE JODEN VERVOLG IN GEN IN
DUITSCHLAND.
Het hoofdbestuur van de Maatschappij tot
Nut van 't Algemeen heeft 1000 beschikbaar
gesteld om het leed van de Joodsche vluchte-
lingen althans iets te verzachten. Het hoofd
bestuur is overtuigd, dat de besturen der
departementen een beroep op de offervaar-
diigheid van hun leden niet tevergeefs zullen
doen.
Het eindhedrag van het aldus ingezamelde
zal beschikbaar worden gesteld aan het Neder
landsche comite voor Joodsche vluchtelingen.
Open brief tot de Nederlandsche
regeering.
De Nederlandsche Beweging voor Eenheid
door Democratie, heeft den volgenden open
brief tot de Nederlandsch regeering gericht:
Onder den indruk van de gevoelens van
haat en wrok, die op een voor een beschaafd
volk ongekende wijze het lot van duizenden
schier ondragelijk maken, wendt de Neder
landsche Beweging voor Eenheid door Demo
cratie zich tot de Regeering met het verzoek
maatregelen van hulpverleening te willen
bevorderen, althans de organisatie hiervan
door Nederlanders mogelijk te maken door
een soepele toepassing van de Vreemdelingen-
wet.
In het aangezicht van deze gevoelens van
zeker wel, dat de brandstichter aansprakelrjk
gesteld wordt!"
Zeker, begrijp ik dat", antwoordde Joe,
,,maar niet, wat ik daarmee te maken heb,
ook al was Pennock de schuldige".
,,Houd je niet zoo dom. Jij beheert de zaak
hier voor Hall Pennock, betaal dus in zijn
naam, voor je er meer last mee krijgt."
Joe laehte fijntjes, kneep zijn oogen half
dicht en gaf ten antwoord:
,,Je hebt de reis voor niets gemaakt, Blue-
corn. De ranch, met alles wat er hij hoort, is
mijn voile eigendom. Ik wil niet ontkennen,
dat ik alles van Hall Pennock gekregen heh,
maar hij schonk mij al zijn .geld in voile vrij-
heid. Als je het niet gelooven wilt, hier is het
bewijs."
Hij duwde Bluecom bet papier van de
schenking onder den neus en vervolgde sar-
castisch
„Je denkt toch zeker niet, dat ik je zoo
maar 8000 dollar schenken zal?"
(Bluecorns mondhoeken trokken omlaag.
Bevend van ingehouden drift reikte hij het
papier over en gromde:
,,Geboefte, schurkem!"
..Bedoelt u ons?" vroeg Boy vriemdelijk.
Bluecorn keek hem vernietigend aan, riep
tegen den agent die juist uit de stallen kwam,
dat ze op moesten houden met dat idiote zoe
ken, wendde zijn paard en kletterde het erf af,
zonder nog een keer om te zien, een oogen-
blik later gevolgd door de agenten, die deden
of ze de spottende opmerkingen van de samen-
gestroomde boys niet hoorden.
..Ziezoo", laehte Joe handenwrijvend, ,,die
zijn we voorloopig weer kwijt. En nu aan den
slag jongens. Hall mag geen verwaarl»osde
ranch aantreffen, als hij teruggekeerd is."
Jim Pavldck vond het jammer, dat Hall
Pennock niet was gevangen genomen. Een
gevangenisstraf, hoe kort ook, zou hem voor-
goed den toegang tot Marion's Ranch ver-
sperd hebben. Maar hij begreep wel, dat Hall
Pennock de eerste jaren niet zou terugkeeren
en dat daarom voor hem de weg open lag naar
haat en wrok treden overwegingen van het
behoud van eigen stoffelijke welvaart op den
achtergrond, om ruimte te laten aan de wer-
king van de meest elementaire Christelijke
gdvoelens.
Verder zij er met kracht op aangedrongen
om, hetgeen is aangekondigd als geestelijke
herbewapening van ons volk, een zoodanigen
inhoud te geven, dat anti-semietische gevoe
lens, als waarvan de wereld thans getuige is,
zelfs in hun eerste begin in ons volk onmoge-
lijk zullen zijn.
Namens de Nederlandsche Beweging voor
Eenheid door Democratie.
(w.g.) prof. ir. W. Schermerhorn".
De kerkeraad van de Ned. Herv. gemeente
te Epe heeft den minister-president, Dr. H.
Colijn een telegram gezonden, waarin ver-
zocht wordt al het mcgelijke te doen om door
de opening der grenzen aan het getroffen
Joodsche volk in Nederland een toevlucht te
versChaffen, waar het herstel en rust zal
kunnen vinden om straks van daaruit hun
plaats te kunnen bereiken, waar het een
nieuw bestaan zal mogen opbouwen"'.
Bij
De toelating in ons land.
den aanvang van de zitting van den
Amsterdamschen gemeenteraad van Woensdag
heeft de voorzitter van de sociaal-democra-
tlsohe raadsfractie, de heer W. J. Matthijssen,
een voorstel ingediend, dat de burgemeester
vanwege zijn urgentie, aan de agenda toe-
voegde en terstond aan de orde stelde.
Na een korte discussie werd het met alge-
meene stemmen aangenomen.
Het voorstel luidt:
De gemeenteraad van Amsterdam noodigt
B. en W. van Amsterdam uit, te bevorderen,
dat, zoodra de Regeering besluit tot toelating
van Joodsche vluchtelingen, op groote schaal
huisvesting wordt verschaft, onder meer in
gemeentegebouwen en mede met behulp van
de burgerij in het eerst noodige voor deze
Vluchtelingen te voorzien.
Marion. Het kwam er nu maar op aan, tac-
tisch te werk te gaan en niet door overhaas-
ting de zaak te bedervem.
IHij begon met een bezoek aan Bluecom.
Marion zag hem komen en verliet onmiddel
lijk het vertrek, om zich op haar slaapkamer
op te sluiten.
Jim zag het wel, maar deed alsof hij er niets
van bemerkte en praatte den heelen avond
over paarden, ossen, koeien en stieren, fok-
hengsten, particuliere en marktprijzen, weide-
gronden, bedrijfsmogelijkheden in de toe-
komst, ex- en importmogelijkheden en vee-
ziekten. Hij praatte goed en onderhoudend en
vond in den ervaren rancher een dankhaar ge-
hoor, temeer, omdat hij geregeld naar diens
bezadigd oordeel vroeg en alle opmerkingen
gretig aannam.
Hij bereikte ermee, dat Bluecom hem uit-
noodigde, eens wat meer te komen praten.
Voor Jim beteekende dit de eerste stap naar
de overtwinning en voorloopig was hij hiermee
zeer tevreden.
Den volgenden ochtend hield Bluecom Ma
rion staande en zei op bevelenden toon:
,,Dat doe je niet voor den tweeden keer!"
,,Wat?" vroeg Marion, ofschoon ze heel
goed begreep, wat haar vader bedoelde.
,,Dat je de kamer uitloopt, als de jonge
Pavlick hinnenkomt."
Marion haalde haar neusje op en zei ver-
achtelijk
,,Ik kan niet den heelen avond tegen een
idioot gezicht aankijken."
„Idioot of niet idioot, je heht de beleefdheid
in acht te nemen. Idioot? Die jongen spreekt
zeer verstandig, ik mag hem wel."
,,Ik niet", sprak Marion zeer beslist.
,,In ieder geval, je blijft, ik eisch het. Heb
je het verstaan?"
Zooals u wilt", zei Marion en haalde haar
schouders op. Ze doorzag Jim's hedoelingen
wel en nam zich voo.hem goed te laten voe-
len, dat hij hoegenaamd niet op eenige toe-
nadering van haar kant behoefde te rekenem
(Wordt vervolgd.)