ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
KLOOSTERBALSEM
Marion's grooteavontuur
KNEUZINGEN
No. 9830
VRIJDAG 28 OCTOBER 1938
78e Jaargang
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
AKKER'S
mm
EERSTE BLAD
wcmfmo*.-prx!XJUvvi)tiau
MC*: j AjJMTj
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
it. per post f 1,55 per 3 maanden By vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
v oor Belgie en Amerika 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
toon n em en ten voor het buitenland alleen by vooruitbetaling.
Uitgeefster: Flrma P. J. VAN DE SANDE
Onto 38150 TELEFOON No. 25.
ADVEIlTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer f 0,20.
KLEINE ADVEIlTENTIeNper 5 regels 50 cent by vooruitbetaling.
Grootere letters en clichAs worden naar piaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien by regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgtaar is. Inzending van advertentien liefst 6en dag voor do uitgave,
DIT BLAD VERSslIHJNT IEPEREN MAANDAO-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
NEDERLANDSCHE-BELGISCHE
HANDELSBETREKKINGEN.
Donderdag heeft te Brussel de installatie
plaats van twee commissies, edn van Belgi
sche en een van Nederlandsche zijde, waarin
bij het handelsverdrag is voorzien.
Na de installatie wordt een vergadering
gehauden, waarin verschillende moeilijkheden
die tusschen beide landen zijn gerezen, onder
de oogen zullen worden gezien.
HET BEZOEK VAN KONING LEOPOLD.
Omtrent het bezoek van Koning Leopold
aan H. M. de Koningin, vemeemt het Hbld.
van niet-oftficieele zijde, dat de eerste dag, nl.
21 November, geheel gewijd zal zijn aan Am
sterdam. Dien avond zal H. M. de Koningin in
het Koninklijk Paleis op den Dam een diner
aanrichten.
Den volgenden dag zal Koning Leopold een
niet-offioieel bezoek aan het Prinselijk echit-
paar brengen, dat den Belgischen vorst ten
paleize Soestdijk zal ontvangen.
Tevens zal Koning Leopold dien dag een
krans leggen aan den voet van het gedenk-
teeken, gewijd aan den Belgische militairen te
Amersfoort.
Het ligt in de bedoeling, vooraanstaande
Belgen, die hier te lande wonen, in de gelegen-
heid te stellen, voorgesteld te worden aan
Z. M. den Koning. Deze audientie zal waar-
schiynldjk te Amsterdam worden verleend.
Een dee] van den derden dag van het be
zoek aan ons land zal voor Den Haag bestemd
aijtn. Koning Leopold izal in de Belgische
legatie in Zorgvlied een maaltijd aan H. M. de
Koningin aanbieden.
Verdere details van het koninklijk bezoek
staan nog niet vast.
HET TEGENGAAN VAN SCHT.TN-
HUW ELIJKEN.
De aandacht der justitieele en der met de
grensbewaking belaste autoriteiten is geves-
tigd op buitenlandsche dames, die door een
huwelijk of schijnhuwelijk de Nederlandsche
nationaliteit trachten te verwerven, teneinde
voor zichzelf en voor haar naaste familieleden
den weg naar Nederland te banen.
Door een huwelijik als regel een schijn
huwelijk dat na korten, vooraf overeen-
gekomen tijd, weer door echtscheiding wordt
ontbonden verwerven deze ,,trouwlustige"
dames de Nederlandsche nationaliteit, terwijl
na korteren of langeren tijd haar naaste ver-
wanten z.g. voor ,,familiebezoek" eveneens
naar Nederland komen, met de bedoeling even-
wel er zich blijvend te vestigen.
By een summier onderzoek is gebleken, dat
de laatste maanden een betrekkelijk groot
aantal buitenlandsche dames door inmiddels
voor een deel reeds weer door echtscheiding
ontbonden huwelijken, iblijvend de Nederland
sche nationaliteit heeft verworven.
Tevens is echter gebleken, dat er personen
zijn, die er een beroep van maken tegen be-
taling buitenlandsche dames door een huwe
lijk tot Nederlandsche te maken.
Waar de regeering er geenszins op gesteld
is, dat op deze wijze de bepalingen op de toe-
lating van vreemdelingen worden ontdoken,
aqn naar de Tel. vemam maatregelen in
voorbereiding om aan het werk der ,,beroeps-
bmidegoms" een eind te maken en het
„trouwliustige" buitenlandschen dames minder
gemakkelgk te maken door schijnhuwelijken
de Nederlandsche nationaliteit te verwerven.
Verwanten der trouwlustige dames, die zich
onder voorwendsel van familiebezoek blijvend
in Nederland trachten te vestigen, zullen
voorts als ongewenschte vreemdelingen wor
den beschouwd en als zoodanig behandeld.
GEEN GELD VOOR LUCHTBESCHERMING.
De gemeenteraad van Pinsterwolde in Gro-
ningen, waarin de communisten de meerder-
held vormen en ook de wethouderszetels door
communisten worden foezet, heeft Maandag-
Roman van I. F. J. Groothedde.
Nadruk verboden.
18)
Vervolg.
„Als je je nu in mijn plaats stelde, vervolg-
de Bluecom, zou je redeneeren als volgt: die
Hall Pennock heeft zijn maats gewaarschuwd
wanneer hy de wacht zou hebben. Zij komen
en drijven het vee weg. Voor den vorm geeft
hy alarm, laat zich een tik op het hoflfd geven
en doet alsof hij meegevoerd is. Hij ontvangt
ayn loon voor zijn handlangersdiensten, laat
de dieven met een gedeelte van het vee ont-
snappen en drijft de rest in een andere rich-
ting. Zeer handig, want zoo'n groote hoeveel-
heid zou natuurlijk argwaan wekken. Zelf
keert hy terug, want op de ranch is een
meisje, dat hij gaarne trouwen wil. Zie je,
Hall Pennock, zoo zou je in mijn plaats rede
neeren en wie belet mij, om net zoo te doen?"
„Niemand!" barstte Hall los, „maar ik zeg
u, dat alles van a tot z een leugen is. De schrijT
ver van dat briefje probeert mij in een ver-
keerd daglicht te stellen, maar het is gelogen,
alles gelogen."
,,Kalm jongeman", suste Bluecorn, „een
mSsstap kan iedereen begaan. Je bent nog jong
en hebt je leven nog voor je. Neen, laat me
kalm uitspreken. Er worden honderd en vier
stuks vee gemist. Betaal me 12000 dollar en
ik zal het gerecht er buiten laten. Denk er
aan, je wordt op deze bewijzen absoluut ver-
oordeeld, schuldig of niet schuldig. Wees dus
verstandig en betaal."
avond geweigerd, op de begrooting een post
voor den luchtbeschermingsdienst onder te
brengen. Een der communistische wethouders
venklaarde, dat zijn fractie onder gewone om-
standigheden de laatste zou zijn om zich tegen
een dergelijke uitgave te verzetten. Zij wei-
gert evenwel een bedrag beschikbaar te stel
len voor een dienst, waarvan het hoofd een
fascist is. De communisten verdenken den
chef van den luchtbeschermingsdienst van
fascistische neigingen, omdat hij als gast het
nationaal socialistisohe partijcongres in Neu-
renberg heeft bijgewoond.
Door thans geld te weigeren willen de com
munisten den burgemeester dwingen, een an-
deren chef te benoemen. Een der wethouders
deed zelfs een beroep op de geheele bevolking,
hen in dat streven te steiunen.
De burgemeester is echter niet van plan, aan
den wil van de communisten toe te geven. Hij
achtte den luchtbeschermingsdienst bij het
tegenwoordig hoofd in volkomen vertrouwde
handen en de burgemeester zei, hem te zullen
handhaven, al stond heel Finsterwolde op zijn
kop.
Op het oogenblik zit de luchtbeschermings
dienst echter met een leege schatkist. De com
munisten hebben verklaard de zaak bij den
Minister aanhangig te zullen maken. De bur
gemeester heeft bun echter in 't vooruitzicht
gesteld, dat ze daar niets mee zullen bereiken,
aangezien hij alleen het recht heeft ambtena-
ren van den luchtbeschermingsdienst te be
noemen.
AMERIKAANSOHE INVOERRECHTEN OP
NEDERLANDSCHE ZUIVELPRODUCTEN.
Blijkens telegrafisch bericht van Hr. Ms.
gezant te Washington, zullen met ingang van
19 November bij invoer in de Ver. Staten op
de hieronder vermelde zuivel- en melkproduc-
ten van Nederlandschen oorsprong de er ach-
ter geplaatste compenseerende invoerrechten
worden geheven in dollarcenten per Engelsch
pond:
Boter 9.54; magere melkpoeder 1.91; karne-
melkpoeder 1.64; caseine 3.96; lactose 5.96;
Goudsche kaas 6.44; Edammer kaas 5.96; ge-
saiikerde gecondenseerde melk 1.40; ongesui-
kerde gecondenseerde melk 1.37; voile melk
poeder 4.91.
De scherpe kanten van het tweesnydende
zwaard der protectie kunnen schrijft de
N. R. Crt. uit dit bericht weer eens blijken.
Deze compenseerende invoerrechten het
woord zegt het reeds worden geheven om
den steun, welken wdj voor den export vein
zuivelproducten verleenen, teniet te doen.
Weliswaar is de uitvoer van zuivelproducten
naar Amerika niet belangrijk, maar het arti-
kel kaas werd toch in toenemende mate naar
de Ver. Staten uitgevoerd en voor dezen ex
port zal de maatregel dan ook aanstonds een
zwaren slag beteekenen.
Het is niet onmogelijk, dat eveneens tot den
maatregel werd besloten onder invloed van de
zwenking van ons land in protectionistische
richting. Ook als dat echter niet het geval
mocht zijn, zal men zich nu al vast eenig idee
kunnen vormen van de voordeelen der toe-
komstige autarkie, die er immers op gericht
is om zooveel mogelijk uit te voeren en zoo
weinig mogelijk in te voeren. Landen, waar-
mede wij nog geen clearingverdrag hebben ge-
sloten, zullen wel feestelijk voor de eer be-
danken om den handel uit te breiden met een
land, dat wel veel aan anderen wil verdienen,
maar omgekeerd de anderen niet wil laten ver
dienen. Met landen, waarmede wij wel een
clearingovereenkomst hebben, is het so-wie-so
uitgesloten, dat de uitvoer kan worden ver-
meerderd onder gelijktijdige vermindering van
den invoer.
GROOTE GEZINNEN EN HET WONING-
VRAAGSTUK.
Het hoofdbestuur van den Ned. R.K. bond
voor groote gezinnen heeft een adres gericht
tot den Minister van Binnenlandsche Zaken,
waarin het eenige wenschen als volgt samen-
vat:
Hall zuichtte en trok de bankbiljetten uit
zijn buis. Hij telde twaalf biljetten van dui-
zend dollar neer en wilde de rest weer bij zich
steken. Maar Bluecom stak zijn hand uit en
vroeg: ,,Mag i'k dat eens even zien?"
Verwonderd stak Hall hem den bundel toe.
Bluecom begon te tellen, langzaam en zorg-
vuldig en zei, toen hij er mee klaar was:
,,Kijk, je had 129.000 dollar, nietwaar?
Daar gaat af 12.000 aan my, 300 voor het
paard, reken nog een paar honderd voor je
revolver, geweer en andere uitgaven, dan
blijft er ongeveer 116.000 dollar over. Ik tel
echter 118.000 dollar."
Met bevende vingers begon 'Hall te tellen en
kwam tot zijn ontzetting op hetzelfde bedrag
uit.
Bluecorn glimlachte.
„Tweeduizend dollar op een nacht is gauw
verdiend. Luister hier, jongeman. Ik heb geen
schade, ik zal je dan ook niet laten vervolgen.
Maar van dit oogenblik af ben je ontslagen.
Je bezittingen zal ik in ,,The Rancher's Joy"
laten bezorgen. En nu, verdwijn van mijn
grondgebied en keer er niet weer terug."
,,'t Is alles leugen en bedrog" schreeuwde
Hall wanhopig, ,,geloof u me, ik ben absoluut
onschuldig."
Maar Bluecorn had zich al verwijderd en er
bleef voor Hall niets anders over, dan Black
Devil te bestygen en ,,The Rancher's Joy" op
te zoeken.
Brand op Marion's Ranch.
Hall ging niet regelrecht naar de herberg,
maar reed een stuk de prairie in en zette zich
daar in het gras, om lang en diep na te den-
ken over zijn toestand. En hoe meer hij er
over nadacht, hoe meer hij tot het inzicht
kwam, dat deze allesbehalve rooskleurig was.
Hij hoefde er niet meer op te rekenen Marion
ooit tot vrouw te krijgen, althans niet, zoo-
Instelling van een oentraal orgaan voor het
geheele land met voldoende macht en middelen
om de voorziening in de woningbehoefte voor
de groote gezinnen, zoo noodig dwingend, uit
te voeren;
het aanwijtzen van wegen langs welke het
Wenkfonds 1934 dienstbaar kan worden ge-
maakt voor dit doel en het beschikbaar stel
len van de noodige gelden uit voornoemd fonds
ten behoeve van de woningvoorziening voor de
groote gezinnen;
te willen overwegen in hoeverre het moge
lijk is de missive van den Minister van 23
Juni 1938 uit te breiden in dien zin, dat het
mogelijk wordt om ook andere dan arbeiders-
woningen met rijikspremie te verbeteren, zulks
in het belang der huisvesting van de groote
gezinnen;
het verleenen van bijdragen voor woning-
bouw ten behoeve van de krotopruiming moge
dermate worden verruimd, dat ook groote ge
zinnen in de daartoe leidende gevallen in het
genot der bdjdrage worden gesteld;
verruiming van de voorwaarden, waaronder
een bijdrage ad 75 in het exploitatietekort
ten behoeve van de groote gezinnen wordt be
schikbaar gesteld.
DE PRESIDENT VAN DE HAAGSCHE
RECHTBANK WEIGERT STOPZETTING
VAN WILDE BITSDIENSTEN.
De president van de Rechtbank te 's-Gra-
venhage, Mr. A. S. (Rueb, heeft Donderdag
uitspraak gedaan in het kort geding van de
Nederlandsche spoorwegen en de Haagsche
tramwegmaatschappij tegen de N.V. Reis-
bureau Stoop te 's-Gravenhage, een van de z.g.
wilde bus-ondememingen.
De president heeft de door de Nederlandsche
spoorwegen en de Haagsche tramweg maat-
schappij gevraagde voorziening om de auto-
busdiensten van Stoop onmiddellijk stop te
zetten met een dwangsom van f 250 voor elken
rit, geweigerd.
In zijn vonnis overwoog de president o.m.,
dat de zeer ruime redactie van artikel 2
R.A.P. geen grond voor onrechtmatigheid van
de handeling van gedaagde (Stoop) oplevert,
dat ook niet geageerd kan worden met een be
roep op de Wet opembare middelen van ver-
voer, omdat de Bezuinigingswet 1935, waarop
het R.A.P. steunt, deze wet ter zijde heeft
gesteld.
DE
AANVAL OP DUITSOHERS
TE ANTWERP EN.
De Duitsche pers is zeer verontwaardigd
over den aanval op leden der Duitsche Co-
lumbia-expeditie, Maandag te Antwerpen
door een vyftigtal Joden gepleegd. De pers
waarschuwt de Joden voor een herhaling van
dergelijke overvallen, die men een uitvloeisel
noemt van de hetze in al te veel landen. Men
zegt dat Duitschland sterk genoeg is om on
der alle omstandigheden zijn onderdanen
overal te beschermen. De gevolgen zouden
dan, zoo voegt men er aan toe, voor het Joden-
dom en zijn aanhang hoogst ongewenscht en
onaangenaam kunnen zijn.
MOEIIJJKHEDEN IN HET KABINET.
De correspondent der N. R. Crt. te Brussel
meldt:
In parlementaire kringen deed Dinsdag het
gerucht de ronde. dat de katholieke Vlaam-
sche minister van oeconomische zaken en
landbouw, dr. Heymans, er ernstig zou aan
denken uit de regeering te treden, dit als ge-
volg van zekere verschillen van meening
welke ontstaan zijn tusschen dezen bewinds-
man en diens collega's omtrent de besiprekin-
gen, onlangs door hem te Berlijn en te Rome
gevoerd. Ook blijken sommige leden van het
kabinet-Spaak zich maar moeilijk te kunnen
vereenigen met de algemeene richtlijnen van
minister Heyman's oeconomische en land-
lang Bluecorn leefde. En als hij dood was, zou
Marion hem dan nog willen? Zou ook zij in
zijn schuld gelooven? Het moest haast wel.
Alles was immers tegen hem, het briefje, het
geld. Het stond vast, iemand had het op zijn
ondergang gemunt en wie die iemand was,
natuurlijk niemand anders dan Jim Pavlick.
(Hij had het briefje geschreven, hij had het
geld in zijn huis gestoipt, zijn handlangers
hadden hem overvallen en het vee wegge-
dreven.
Hij balde zijn vuisten in machtelooize woede.
Wat hielp het, of hij dit alles wist, er ont-
brak hem ieder bewijs, Jim Pavlick had ge-
triomfeerd en kon, als hij verdwenen was,
Marion het hof maken. Marion, zijn lieve
Marion. Hij knarste op zijn tanden, maar
glimlachte plotseling en mompelde:
,,De weg is vrij, Jimmy, maar je hebt haar
nog niet. Een vrouwenhart is niet door ge-
meene streken te verkrijgen. Ik niet, maar jij
veel minder."
Hij stond op en reed naar het cafe, waar
Joe Blackburn hem reeds met ongeduld
wachtte.
,,Een prachtranch, Pennock, uitstekend in
orde, puik vee, vette gronden, gras als boter.
Dat juweel is te koop voor honderd duizend
dollar. Als ik het geld had, kocht ik het dade-
iyk. De rancher is gestorven. De eenigste
dochter woont in de stad en heeft er geen in-
teresse voor. Honderdduizend vraagt ze, maar
je krygt het voor tachtig, wat ik je brom.
Laat mij maar praten, dan komt het in orde."
Hall knikte flauwtjes.
,,'t Is goed, Joe, koop het maar."
Joe kon van verbazing geen woord uitbren-
gen, keek Hall met groote oogen aan en hak-
kelde tenslotte:
„Is u... is u... z-ziek?"
Hall lachte grimmig.
.Mijn hart is ziek van ellende. Die gemeene
bouwpolitiek. Samen met den minister-presi
dent begaf minister Heymans zich Dinsdag
ten paleize, waar koning Leopold zich gerui-
men tijd met hen onderhield. Omtrent het
resultaat van deze bespreking werd echter
mets medegedeeld.
DE TERREUR IN PALESTINA.
Lord Rotschild heeft Dinsdagavond te Lon-
den een redevoering uitgesproken op een ver
gadering, die bijeengeroepen was door de
Zionistische federatie. Lord Rotschild sprak
o.m. over het probleem der Joodsche vluchte-
lingeu. Voorts zeide hij o.m.:
„Ik geloof stellig, dat een verbrokkeling
van Palestina, in welken vorm ook, niet vol
doende is. Wij moeten meer doen en wanneer
ik dezen wensch uitspreek, maak ik een toe-
speling op de twee machtigste en rechtvaar-
digste landen ter wereld: Engeland en de Ver-
eenigde Staten. Ik ben er volstrekt van over-
tuigd, dat de Britsche regeering een regeling
van het Palestijnsche probleem onder oogen
ziet in den eenig mogelijken geest: in een
geest, die tegelijikertijd recht doet wedervaren
aan de Joden en rekening houdt met de be-
hoeften van het Britsche Rijk.
Ik ben eveneens van meening, dat de Brit
sche Joden het beginsel moeten steunen, dat
de houding van Engeland bepaalt, hoewel dat
aanzienlijke offers noodig zou kunnen maken
en een wijziging met zich mee zou kunnen
brengen van de interpretatie der vroegere
conolusies en verklaringen. Dat beteekent
niet, dat dit land zijn democratische idealen
zou moeten opofferen".
Lord Rotschild besloot: „Op ons rust de
taak, als Britsche Joden en als Joden, de
regeering van Londen, op wie onze eenige en
om zoo te zeggen onze laatste hoop gevestigd
is, te helpen ten aanzien van een regeling van
een probleem, dat in belangrijkheid uwen zoo-
wel als mgnen inziohten te boven gaat. Dat
probleem is de toekomst der Joden over de
wereld".
DE VERDWIJNINGEN IN DE
SOVJET-UNIE.
Naar Havas uit Moskou meldt, lijkt het
waarschijnlijk, dat maarschalk Bliicher, die
verdwenen is, in ongenade is gevallen. Voor-
barig echter schijmen de in het buitenland
verspreide geruchten, volgens welke Wy-
chinski, de procureur-generaal, zou werken
aan de voorbereiding van een proces tegen
Bliicher, en voorts tegen den chef van het
protocol, Barkof, den chef van de Westelijke
afdeeling op het departement van buitenland
sche zaken, Weinberg, en den procureur van
Leningrad, Pozem. Het is ook niet duidelijk,
welke relatie er zou moeten bestaan tusschen
BUticher en de andere genoemde persomen, die
een geheel anderen werkkring hadden.
Pozern is zonder verklaring vervangen en
Weinberg schijnt inderdaad verdwenen te zijn.
Aan de buitenlandsche diplomatieke vertegen-
woordigers is officieel medegedeeld, dat Bar
kof ,,met verlof vertrokken" was. Dit is geen
voldoende bewijs voor de bewering, dat hij in
ongenade gevallen zou zijn. In verband met
de geruchten, volgens welke Otto Schmidt,
directeur van den Noordelijken zeeweg, in on
genade zou zijn gevallen, wordt opgemerkt,
dat hij Woensdag bij de opening van het opera-
seizoen in den grooten schouwburg te Moskou
gezien is.
NA DEN VAL VAN HANKOU.
Hoewel de val van Hankou onvermljdelijk
was geworden, is hij toch schrijft de N.
R. Crt. sneller gekomen dan oorspronkelijk
verwacht werd. De Chineezen hebben het niet
verdedigd en hebben hun troepen teruggetrok-
ken. Zoo vormen de afgeloopen dagen voor
China de zwartste week in de geschiedenis van
dezen niet-verklaarden oorlog. De laatste
twee belangrijke steden zijn verloren gegaan,
de verdediging is tijdelijk althans ineen-
gestort.
Allerwegen hoort men nu over een vrede
praten. Waarom? Vermoedelijk omdat aan-
vent van een Pavlick heeft er met zijn plompe
hakken op getrapt."
Met horten en stooten deed hij het verhaal
van de gebeurtenissen van dien nacht en van
het gesprek met Bluecorn.
Joe balde zijn vuisten. Op zijn geZicht ver-
scheen een onheilspellende uitdrukking, toen
hij gromde:
„Als ik... als ik hem hier in mijn handen
had, ik vermorzelde hem, ik kneep hem tot
gruis." Hij haalde zijn revolver uit het fou-
draal en peuterde er al de kogels uit.
,,Wat doe je?" vroeg Hall.
,,Veiligheidsmaatregel", antwoordde Joe, ,,ik
mocht hem eens tegenkomen en ik heb geen
zin, om voor zoo'n snertvent de gevangenis
in te draaien. Met je handen alleen maak je
zoo gauw geen lijken."
Ondanks zijn verdriet moest Hall hartelijk
lachen.
,,Mijn hand, kerel, morgen gaan wij samen
den ranch koopen. Op jou kan ik bouwen.
VanaVond neem ik afscheid van Marion en
dan beginnen we daarginds een nieuw leven."
Dien avond sloop hij om den ranch en floot
zacht, om de aandacht van Marion te trekken.
Maar het meisje hoorde hem niet of wilde
hem misschien niet hooren. Hard fluiten
durfde hij niet, Uit vrees voor Bluecom.
De man zou in staat zijn, hem het erf af
te schieten. Nog geruimen tijd bleef hij wach-
ten, maar Marion verscheen niet. Misschien
was ze niet thuis, misschien was ze met haar
vader in gesprek en kon niet weg, al popelde
ze van verlangen. Hall bleef hopen en wach-
ten, maar uur na uur verstreek en ze kwam
niet. Tenslotte gaf hij de hoop op en keerde
ontmoedigd naar de herberg terug, zonder
nog eenmaal om te zien. Had hij dit wel ge
daan, dan zou hij gezien hebben, hoe een
donkere gestalte van de heuvelhelling gleed
en op het erf verdween. Hij zou gezien heb-
veroorzaken veel pijn en veel last. De
huid is gewond of gebarstenhet vleesch
gekneld en beleedigd, vaak tot op het
been. Alles doet zeer, is stijf en opge-
loopen, waardoor elke beweging U hindert.
Tegen kneuzingen is Kloosterbalsem
het middel bij uitnemendheid, want die
heeft gelijktijdig een dubbele werking.
Kloosterbalsem bevat aromatische ge-
neeskrachtige stoffen, die diep in de
beschadigde weefsels dringen en daar
hun weefsel-herstellende werking ver-
richten. Kloosterbalsem bevat echter
66k stoffen, die de gewonde huid genezen.
Daardoor werkt Kloosterbalsem zoo snel
en grondig bij kneuzingen van elken aard.
Bovendien ongeevenaard als wrijfmiddel
bij spit, rheumatiek, spierverrekkingen,
stramheid, isehias en pijnlijke spieren.
Onovertroffen bij oude en nieuwe wonden,
beenwonden, brandwonden, blaren, zweren,
builen, ontvellingen, schrammen, open huid.
Per pot van 25 Gram 1 0.62i/?, pot van 50 Gram i .04
(Ingez. Med.)
genomen wordt, dat de Japanners dien vrede
wel willen en ook omdat wij Europeanen de
verdediging van China vereenzelvigen met die
der groote steden. Wij kunnen nog niet in-
zien, wat er nu nog te verdedigen zou zijn,
wij schetsen in onze gedachten nog de nieuwe
verdedigingslinie, waarin de Chineezen zich
opnieuw zouden kunnen verzetten.
Alles wat er nu in China gaat gebeuren,
hangt af van de politieke krachten. Blijft de
eenheid bewaard, dan gaat het verzet door;
gaat zij verloren, dan zal ook van verzet geen
sprake meer zijn. Wy jdjn alien onder den in-
druk van de inderdaad geweldige overwinnmg,
welke Japan wist te bevechten. Maar de ge
volgen van een overwinning worden gemeen-
lijk op het oogenblik, dat deze wordt behaald,
onder den indruk van de versch in het geheu-
gen gegrifte feiten overdreven. De Chineesche
verdedigingslinies mogen ineengestort zijn, de
Chineesche weermacht is geslagen? maar niet
vemietigd. Dit is de creditpost op de overi-
gens ongunstige balans. Te Tokio had men
gehoopt, dat de verovering van Hankou niet
slechts de stad in de handen der Japanners
zou brengen, maar ook de Chineesche legers
zou vemietigen. Dit laatste is niet gebeurd.
De omstandigheden mogen veel moeilijker ge
worden zijn, toch hlijft het Chineesche leger
tot weerstand in staat. Zij het ook, dat men
afgaande op de ervaringen van Nanking voor-
loopig wel eenige rust in het krijgsbedrijf zal
krijgen, omdat de Chineezen getoond hebben
over geen massale aanvalskracht te beschik-
ken, terwijl de Japanners rust behoeven.
Maar of deze oorlog voortgezet zal worden,
hangt in de eerste plaats van de politieke
situatie in China af. Tjiang Kai-sjek krijgt
het moeilijik, zeer moeilijk zelfs. Het is niet
te verwonderen, dat de geruchten over zijn
aftreden toenemen. De kloof, die de verschil
lende groepen in China verdeeld hield en die
Tsjiong Kai-sjek tot dusverre heeft kunnen
overbruggen, is breeder geworden, te breed
wellicht om nog blijvend overbrugd te zijn. De
gelederen van hen, die weerstand nutteloos
achten en den vrede met Japan zoeken, nemen
toe. Openlijk verklaart Wang Tsjing-wei, de
oud-minister-president en voorzitter van de
Kwominitang, dat hij hoopt op gunstige voor-
ben, hoe diezelfde gedaante vliegensvlug dfe
helling weer opkroop en aan den anderen kant
verdween.
Maiar Hall zag niets dan zijn eigen som-
bere gedachten. Als hij Marion toch maar
even gezien had, als zij, al was het slechts
met een enkel woord, betuigd had, in zyn
onschuld te gelooven, dan zou hij met moed
de nieuwe toekomst zijn ingegaan, dan zou hij
de hoop om eens met haar vereenigd te zyn,
in zijn hart bewaard hebben, dan zou, ondanks
alles, de toekomst licht zyn geweest. Maar nu,
niets dan wanhoop in zijn hart, donkere,
zwarte, wanhoop, die hem deed wenschen,
toch maar bij de Walterboys gebleven te zijn.
Hall zag niets, maar voortgaande bereikten
verwarde kreten zijn oor, die hem deden op-
zien. Wat was er gaande? De kreten werden
luider, ze kwamen uit de richting, vanwaar
hij zoo juist gekomen was. Omziend, zag hij
een zachtrooden gloed zich tegen den donke-
ren hemel afkleuren. ..Brand", dacht hy, ,,op
Marion's Ranch". Een oogenblik aarzelde hij
en mompelde: „Laten branden". Maar oogen-
blikkelijk verwierp hy die gedachte, wendde
zijn paard en reed bliksemsnel terug.
Toen hij op het terrein van den brand arri-
veerde, stond de ranch reeds aan alle zijden in
lichte laaie. Het vuur vond gretig voedsel in
al het hout van woonhuis, stallen en bijge-
bouwen. Overal brandde het, de vlammen sloe-
gen uit alle ramen, kronkelden hoog op en
verspreidden een verstikkenden rook. Hall zag
met 66n oogopslag, dat blusschen een onmo-
gelijkheid was, maar toch schaarde hij zich in
de rij van boys, die een ketting vormden naar
de dicihtsbijzijnde beek en elkaar vliegensvlug
de leeren brandemmers overhandigden, die,
na met luid gesis in den vuurgloed verdwenen
te zijn, langs een tweede ketting naar de beek
terugvlogen, om opnieuw gevuld te worden.
(Wordt vervolgd.)
