MAGGP
DE AMERIKAANSCHE MEENING OVER
HET AOCOORD VAN MUNCHEN.
VREDE VAN MUNCHEN VEROUDERT
SNEL.
regime van Tsjiang-Kai-sjek een krachtdger
slag toe te brengen. De krijgsverrichtingen,
aldus is verder medegedeeld in de nota's, zijn
van zuiver militairen aard en hebben slechts
ten doel „een einde te maken aan de levering
van wapenen en munitie aan de Chineesche
strijdkrachiten en de voornaamste punten der
actie tegen Japan te vernietiigen".
Henhaald wordt, dat Japan de rechten en
belangen van derde mogendheden zal ontzien
en alles zal doen om te voorkomen, dat die
mogendheden schade ondervinden van de ope-
raties. De regeering verzoekt den mogend
heden de ware bedoelingen van Japan te wil-
len ibegrijpen en te willen samenwerken tot
beperking der schade voor de belangen van
derden.
In een proclamatie zegt de bevelhebber der
Japansche landingstroepen in Zuid-China, dat
de omstandigheden Japan genoopt hebben een
sterke strijdmacht naar Kwangtoeng te zen-
den om spoediger demoralisatie in China te
brengen. Degenen, die zich verzetten, aldus
de proclamatie, zullen niet gespaard1 worden.
De operatdes zullen worden voortgezet tot het
doel der regeering geheel bereikt is. De be-
volking van Kanton wordt opgewekt zich van
het regime van Tsjiang Kai-sjek af te wenden.
Volgens een communique van het lteizer-
lijke hoofdkwartier is de verrassende landing
der Japansche troepen in de Biasbaai met vol-
komen suoces verloopen. Dank zij de goede
samenwerking, aldus het communique, tus-
schen leger en vloot, was de ontscheping voor
het aanbreken van den dag voltooid. De
Chineesche kustwacht was zoo verrast, dat zij
geen tegenstand boodt, zoodat de Japanners
geen verliezen hebben geleden. De Japansche
troepen trekken thans het land in. Men ge-
looft, zoo verneemt Renter, dat Kanton hun
doel is. De stad Swatau wordt door de bevol-
king ontruimd, op geruchten, dat ook daar
Japansche troepen zullen landen.
Het Japansche ministerie van marine ver-
heelt niet, dat het doel der Japansche troe
pen, die in de Biasbaai aan land gegaan zijn,
Kanton is. Overigens hoort men in gezag-
hebben'de kringen ook zeggen, dat de troepen
onmisbaar waren voor de voltooilng van den
aanval op Hankou, die steeds moeilijker wordt,
doordat de Japanners tegen over goed-gecon-
centreerde troepen op een wel voorbereid
terrein staan.
Volgens den correspondent van de China-
mail, een Engelsch blad te Hongkong, bevin-
den zich de Japansche landingstroepen thans
op nauwelijks 50 K.M. van de grenzen van
Hongkong.
De correspondent, die over het landings-
gebied is gevlogen, vertelt, dat troepen wer-
den ontscheept door groote aantallen lichters
en hulpvaartuigen. IDuizenden soldaten en
groote voorraden konden aan land gebracht
worden blijkbaar zonder Chineesche tegen
stand. Twee Japansche torpedobootjagers
kruisten voortdurend voor de kust. De Japan
sche vlootmachtibestaat uit slagschepen,
vliegtuigschepen, torpedobootjagers en andere
schepen.
De aanval in Zuid-China.
Overal in Nederland gebruikt
men graag MAGGIS Justabletten
Maggi's Jus is smakelijk, krachtig, geu-
rig engemakkelijk klaar te maken. In
vijf minuten tijds hebt U van een justablet
circa 'h L. bruine jus gereed. En U kunt
er zo veel soorten jus mee makenbief-
stukjus, pikante saus, spekjus, kortom Maggi's
Justabletten zijn een uitkomst.
Let op de geel-rode etiketten en de fabrieks
merken: de naam Maggi en de Kruisster
38
Ingez. Med.
Woensdagochtend hebben, schrijft de N R.
Crt., de Japanners bij vtrrassing troepen aan
wal gezet in de Biasbaai. Meer troepenlan-
dingen worden daar voor de komende dagen
nog verwacht. Zoo heeft de worsteling in
China zich nu ook naar het Zuiden verplaatst,
het eenige gedeelte van de Chineesche kust,
dat tot dusverre verschoond was gebleven
van het bezoek van de Japansche militairen.
De Japansche regeering heeft officieel aan de
mogendheden, welke in of in de omgeving van
Zuid-China belangen hebben, mededeeling ge-
daan van het feit, dat de oorlog tot Zuid-China
wordt uitgebreid.
In het directe kustge'bied hebben de Ohinee-
zen geen weerstand geboden. Daarin behoeft
men geen teeken van zwakte te zien, want
wij hebben hier te maken met een welover-
wogen daad. De Chineezen, die reeds bij her-
haling kennis hebben gemaakt met het ge-
schut der Japansche oorlogsschepen, welke
voor hen onbereikbaar zijn, weten, dat zij geen
verdedigingslinies moeten aanleggen binnen de
draagwijdte van het Japansche marinegeschut.
Him verdedigingslinie is dan ook meer naar
het binnenland opgebouwd ver genoeg noch-
tans van den spoorweg HankouKanton om
den Japanners het bereiken van dien spoor
weg, naar zij althans hopen, eenige maanden
te kunnen vertragen.
Wat is het doel van dteze uitbreiding van
den oprlog, welke reeds zooveel van Japan's
krachten vergt? Moet zij gezien worden als
een uiting van een zeker succes of kan zij
eerder als het bewijs van tegenslag worden
aanvaard
Wij moeten daarbij een soheidintg maken
tusschen de motieven, welke tot de actie op
dit oogenbliik geleid hebben en die, welke reeds
langen tijd den achtergrond van de Japansche
politiek vormen. Want het idee van een aan
val in Zuid-Chiina is geenszins nieiuw. Het be-
stonid reeds aan het einde van het vorige jaar,
toen ook troepenconcentraties tot dat doel
hebben plaats gevonden.
Wat dan de directe motieven betreft, zoo
verklaren de Japanners zelf, dat zij geen aan
val op Kanton in den zin hebben. De aan-
wezige troepenmacht is daartoe, aldus de
Japanners, te gering. Mede op grond van de
Japansche verklaringen is men daarom ge-
rechtigd verband te leggen tusschen den strijd
om Hankou en dezen nieuwen aanval. De
laatste is geen zelfstandige actie, maar moet
gezien worden als een middel om den strijd
bij Hankou sneller te beslechten.
Hoewel de Japanners bij Hankou vorderin-
gen maken, beantwoorden deze in het geheel
niet aan hun verwachtingen. De val van Han
kou, waarop in Tokio zoozeer gehoopt wordt,
is in deze verwachtingen al telkens verscho-
ven, zonder dat de feiten de hoop in vervul-
ling deden gaan. Zooals het er nu bij Hankou
uitziet, kan het daar nog weken of maanden
duren, voordat de Japanners hun doel bereikt
hebben.
Door de verbindingen met het Zuiden af te
snijden, hopen de Japanners Tsjiang-Kai-sjek's
toevoer van wapenen af te snijden, hetgeen
hun met behulp van de luchtbombardementen
tot dusverre niet geluikt is. Bovendien willen
zij door het scheppen van een dreiging in het
Zuiden verhinderen, dat de Chineesche gene-
ralissimus verdere troepen uit het Zuiden ge
bruikt voor de verdediging van Hankou. De
nederlaag, welke de Japanners daar voor
enkele dagen geleden hebben, was het werk
van deze Zuid-Chineesche troepen. De Chinee
zen hadden trouwens in de laatste dagen nog
meer troepen aan het Zuiden onttrokken om
hen in de richting Hankou te gebruiken, het
geen den Zuid-Ohineeschen generaals niet ge
heel naar den zin was. Zij zijn nu gedwongen
hun aandacht over nog meer fronten te ver-
deelen. Want al gaat het er dan in de eerste
plaats om den val van Hankou te bespoedigen
en Tsjiang Kai-sjek af te brengen van het
idee deze stad tot het uiterste te verdedigen,
nu de Japanners eenmaal in Zuid-China zit-
ten, bestaat er wel degelijk gevaar voor Kan
ton. Dit gevaar wordt des te grooter naar-
mate de Chineezen er in zouden kunnen sla-
gen de Japanners tegen te houden bij hun
aanval in de richting van den spoorweg. Een
aanval op Kanton, eventueel bij verrassdng
ondernomen, past geheel in het kader van de
Japansche bedoelingen en zal, zoodra het front
in het Zuiden zich mocht consolideeren, zeker
ondernomen worden.
De uitbreiding van den oorlog tot Zuid-
CJhina heeft nog een andere beteekenis. Zij
iaat duidelijik zien, in welke richting het
nieuwe Japansche kabinet stuurt.
Wij hebben er reeds op gewezen, dat de
voorbereidingen voor dezen aanval reeds aan
het einde van vorig jaar zijn genomen, maar
dat deze toen werd uitgesteld. De Japansche
regeering wilde toen de andere mogendheden
nog niet verder irriteeren door vlak onder
hun neus een aanval te beginnen. Zij zag toen
van haar aanvankelijke voornemens in dit op-
zicht af.
Er is geen reden om aan te nemen, dat de
mogendheden hun opvattingen ten aanzien
van een aanval in de nabijheid van hun grond-
gebied en in him belangensfeer, sindsdien heb
ben gewijzigd. De Japanners beschouwen dan
ook de Engelsche manoeuvres in de nabijheid
van Hongkong als een demonstratie van
macht, welke hen af zou moeten schrikken.
Zij verklaren echter, dat zij zich hierdoor niet
van hun weg zullen laten afleiden. Dat de
kans op botsingen nu veel grooter is gewor-
den, behoeft nauwelijks te worden gezegd.
Het nieuwe Japansche kabinet vreest deze
botsingen klaarblijkelijk niet.
Reeds bij het optreden van de nieuwe re
geering werd aangekondigd, dat een krach-
tiger houding ten opzichte van de andere
mogendheden zou worden aangenomen. De
tijd om met Engeland tot een regeling te
komen was voorbij; voortaan zou een andere
politiek worden gevolgd.
De troepenlandingen in Zuid-China bewij-
zen, dat zij, die tot dusverre deze krachtiger
politiek ten opzichte van het Westen hebben
kunnen tegenhouden, het onderspit hebben ge-
dblven. De eerste -resultaten van het aftre-
den van Oegaki zijn reeds duidelijk geworden.
De leidende kringen in Tokio zijn nu diegenen,
die zich niet door de vrees voor een conflict
met Engeland zullen laten weerhouden. Marine
en leger hebben de volledige overhand gekre-
gen over alle gematigde elementen, welke tot
dusverre nog remmend konden optreden op
een politiek, welke tot het uiterste dioorge-
voerd Japan in conflict met de Westersche
mogendheden zal brengen. Dit feit is voor de
geheele wereld van het grootste belang.
De Japansche pers waarschuwt de
mogendheden.
Het keizerlijk hoofdkwartier deelt mede,
dat de landing van de troepen en de opmarsch
van de reeds gelande troepen in het gebied van
de Biasbaai goede vorderingen maken. Het
weer blijft zeer gunstig. Transportschepen
zijn bezig groote hoeveelheden oorlogsmate-
riaal aan land te zetten. De Japansche lucht-
macht en de artillerie zijn begonnen met in-
tensieve bombardementen. 2000 Chineesche
soldaten zouden van hun troep zijn afgesne-
den en voorts zouden den Japanners 60 Chi
neesche vrachtauto's in handen zijn gevallen.
Volgens andere Japansche mededeelingen
zouden de Zuidelijke Chineesche generaals on-
tevreden zrjn over het feit, dat generaal
Tsjiang Kai-sjek Zuid-Chineesche troepen ge
bruikt voor de verdediging van Hankou (o.a.
is het Chineesche succes bij Teian voor het
grootste deel door Zuid-Chineesche troepen
bevochten. Red. N. R. Crt.) Tsjiang Kai-sjek
zou nu generaal Ho Jin-tsjin naar Kanton ge-
zonden hebben om zijn invloed uit te oefenen
op de militaire leaders van Zuid-Ohina en
voorts zouden haastig troepen uit Midden-
China weer teruggezonden worden in de rich
ting van Kanton.
Amerika en de Japansche inval.
offensief op Soetsjou was te Tajan het hoofd
kwartier van de Japanners gevestigd. Duizen-
den Chineezen, die steun verleenen aan de
door Japan geinstalleerde Chineesche regee-
ringen, werden gewapend door de Japanners
om de orde te bewaren, maar sindsdien zijn
zij met wapens en munitie overgeloopen naar
de guerrillatroepen. Naar het schijnt, zijn ook
groote afdeelingen Koreaansche opstandelin-
gen den Chineeschen guerrillastrijders te hulp
gekomen. De inneming van Jentsjou door de
guerrillastrijders werd mogelijk, doordat het
door de Japanners gewapende ordecorps de
Japansche officieren van het kleine Japansche
garnizoen van de stad uitmoordde.
Engeland en de strijd bij Kanton.
Te Donden wordt van gezaghebbende zijde
vernomen, dat de Britsche regeering geduren-
de de Japansch-Chineesche vijandelijkheden,
eenige malen de aandacht van de Japansche
regeering gevestigd heeft op de Britsche be
langen te Hongkong en op de mogelijkheid
van gevaar voor de Engelsch-Japansche be-
trekkingen, wanneer als gevolg van een
Japansche beizetting van dit gebied inciden-
ten zouden ontstaan. Toen eenige dagen ge
leden de eerste geruchten begonnen te loopen
nopens mogelijke Japansche plannen in Zuid-
China, heeft de Britsche ambassadeur te
Tokio de Japansche regeering onmiddellijk
aan de houding van de Britsche regeering
herinnerd.
Het American Institute of public opinion
publiceert de eerste resultaten van een refe
rendum over het accoord van Munchen.
Er waren drie vragen gesteld:
1. Meent gij, dat Engeland en Frankrijk
gelij'k hadden met de aanvaardiing van de
eischen van Hitler, liever dan tot oorlog over
te gaan?
Van de ontvangen antwoorden luidden 60
pet. „ja" en 40 pet. ,,neert".
2. Gelooft gij, dat de Duitsche eischen ge-
rechtvaardigd waren?
27 pet. der antwoorden luidde „ja", 73 pet.
luidde ,,neen".
3. Zijt gij van oordeel, dat de accoorden
van Munchen den vrede voor verscheidene
jaren zullen venzekeren, of hebben zij integen-
deel de oorlogskansen doen toenemen?
58 pet. antwoordde, dat de oorlogsgevaren
waren toegenomen.
meeningsuiting over Duitschlanid thans buiten
de orde is. Hij heeft bijna medegedeeld, dat
Chamberlain niet door Churchill vervangen
moet worden op straffe van oorlog. Ondanks
den gebruikelijken vechtlustigen toon zegt het
blad, was de rede vredelievendHitler tikte
zijn nieuwe verbondenen op de vingers, maar
dat gebeurde met een olijftak.
HET VOORSTEL VAN HITLER INZAKE
EEN BEPERKING DER BEWAPENING.
Reuter meldt uit Berlijn: Duitsche politieke
kringep zetten uiteen, dat zij in afwachting
zijn van het antwoord van Groot-Brittannie
of Frankrijik op het jongste voorstel van Hit
ler inzake een beperking der bewapening.
Het wordt technisch doenlijk geacht den
omvang en het aantal van vele modeme
wapens, met name zware artillerie, te beper-
ken, zoomede den omvang en het vliegbereik
van zware bommenwerpers.
De Duitsche opvatting is, dat Duitschland
veel te winnen heeft bij een beperking der be
wapening op groote schaal, mits Groot-Brit
tannie, Frankrijk en Italie het pact onder-
schrijven.
Het schijnt, dat het gevaar voor een Rus-
sischen aanval minder ernstig wordt geacht,
nu de positie van Tsjechoslowakije fundamen-
teel is gewijzigd.
Er werd hier steeds aangevoerd, dat zoo-
lang het Tsjechisch-Russische pact zou be-
staan Tsjechoslowakije gebruikt kon worden
als springplank voor iSovjet-Russische lucht-
aanvallen op Duitsche steden.
GEEFT BERLIJN TWEE STEDEN TERUG?
,,Wij verwachten een gunstigen keer in de
onderhandelingen met Hongarije", verklaarde
Woensdag de premier van Slovakije, Tisso,
aan zijn correspondent volgens Havas. De
Cechoslovaaksche delegatie heeft Woensdag-
morgen beraadslaagd over het tegenvoorstel,
dat Dinsdag aan Hongarije is voorgelegd en
dat de goedkeuring van Praag behoeft.
De gunstige wending, die Woensdag ver
wacht werd in de besprekingen te Komarno,
welke Dinsdag op het doode punt waren ge
komen, brengt men in verband met de hou
ding van Duitschland, dat er in toegestemd
zou hebben twee steden in de vijfde zone aan
Cechoslovakije terug te geven. Deze houding
van Duitschland wordt in verband gebracht
met de reis naar Berlijn van Tisso's secretaris.
DE
SCHOONZUSTER VAN
ADOLF HITLER
De Amenikaansche ambassadeur te Tokio
heeft het departement van buitenlandsche
zaken te Washington de Japansche nota doen
toekomen, waarin kennis wordt gegeven van
de ontscheping van Japansche troepen in Zuid-
China. In diplomatieke kringen aldaar merkt
men op, dat de Britsche belangen in die streek
belangrijker zijn en meer bedreigd zijn dan de
Amerikaansche. Van de vastberadenheid van
Engeland zal het afhangen of besloten zal
worden tot een andere dan een diplomatieke
actie. Er wordt aan herinnerd, dat Hull her-
liaaldelijik verklaard heeft, dat hij de Ameri
kaansche belangen zou verdedigen en dat hij
tot dusverre geweigerd heeft de vlag te stri
ken voor de militaire eischen van Japan.
In dezelfde kringen betoogt men, dat de
Vereenigde Staten, Frankrijk en Engeland
tegenover dezelfde Japansche bedreiging staan
en dat een gemeenschappelijke of althans
evenwrjdige actie dus voor de hand ligt. Men
spreekt den wensch uit, dat de toestand in
Euro pa zoo spoedig mogelijk gestabiliseerd
wordt opdat Engeland en Frankrijk hun aan
dacht'aan het Verre Oosten kunnen wijden.
Zoodra het ministerie van buitenlandsche
zaken de Japansche nota bestudeerd zal heb
ben zullen besprekingen worden gehouden
tusschen de diplomatieke vertegenwoordigers
der drie landen.
De Chineesche geurrillasuccessen in
Sjantoeng.
Hoewel de vooruitgang van de Japansche
troepen Noordelijk en Zuidelijk van de
Jangtse, maar vooral langs de oevers van de
rivier den laatste®. tijd heel duidelijk is ge-
weest, komen al volgens een correspondent
van de Daily Telegraph benichten uit Noord-
Ohina en in het bijeonder uit de provincie
Sjantoeng, volgens welke de Japanners heel
snel de macht verliezen in het geheele gebied.
Op het schiereiland van Sjantoeng hebben de
Japanners alleen nog Weihaiwei, de vroegere
Britsche vlootconcessies en Tsjefoe in handen.
Voor het overige is het heele schiereiland in
handen van Chineesche guerrillastrijders en
dat dit met Weihaiwei en Tsjefoe niet het
geval is, danken de Japanners alleen aan de
nabijheid van hun oorlogsschepen. Verder
naar het Noorden langs den Tientsin-Poekou-
spoorweg strijden de Chineezen ook met veel
succes. Gezaghebbende inlichtingen geven aan
dat sterke guerrilla-afdeelingen Jentsjou en
Tajan in Sjantoeng bezet hebben in het afge-
loopen weekend en hiermede hebben zij de
Japansche verbinding tusschen Tientsin en
Nankiiv verbroken. Gedurende het Japansche
Schrijvende over Hitlers rede te Saarbriicken
zegt het Journal, dat de rijkskanselier onge-
twijfeld niets gezegd heeft, dat als een bedrei
ging zou kunnen worden opgevat. Maar hij
heeft ook niets gezegd, dat voor hen, die cri-
tiek hebben geoefend op de overeenkomst van
Miinchen, aanleiding zou kunnen zijn hun ver-
gissing in te zien. Hitler heeft nog niet het
contact met de westelijke mogendheden gevon
den, dat noodig is.
De Echo de Paris schrijft: „De volken der
entente Cordiale make® zich geen illusies over
den vrede van Miinchen. Die vrede is hun op-
gelegd door druk en bedreigingen, welke haar
voorbeeld in de geschiedenis niet hebben. Dat
zajn gevoelens, die men dengenen, die ze> in ons
hebben opgewekt, niet vergeeft. Men wil ze
bovendien niet een tweeden keer ondergaan.
Er is gesproken over een bezoek van Goring
aan Parijs. Dat zou een sinistere uitdaging
zijn. Men moet onze volken met rust laten.
Wij kennen onze vergissingen en ook het mid-
del om daarin met weer te vervallen.
De Dondensche correspondent van de Figaro
schrijft, dat Hitlers rede te Saarbriicken de
officieele personen in Whitehall, die in ver-
trouwen een toenadering tot Duitschland voor-
bereidden, pijnlijk verrast heeft. De laatste
twijfel is weggenomen voor ben, die nog niet
begrepen hadden, dat het nieuwe Duitsche rijk
zich thans tegen het Britsche rijk alleen zou
keeren.
Volgens het Oeuvre beschouwt men te Lon-
den de rede als een intimidatiemaatregel en
een krachtsvertoon voor den aanvang der kolo-
niale campagne.
Be Times merkt op, dat de overdracht van
het Sudetenduitsche gebied geschiedt met een
nauwkeurlgheid en een ordelijkheid, waarvoor
hulde gebracht moet worden aan de Tsjecho-
Slowaaksche autoriteiten en de bezettende
troepen. Het blad spreekt de hoop uit, dat
het natlonaal-socialistische bewind hier geen
oorzaak van godsdiensttwisten zal zijn zooals
te Weenen.
Naar aanleiding van Hitlers opmerkmg over
de vermaningen van een gouvernante zegt
de Times: „Er bestaat natuurlijk niet bet
minste verlangen tot Inmenglng in de binnen-
lan'dsche aangelegenheden van Duitschland,
maar commentaar op de Duitsche aangelegen
heden moet er zijn, zooals ook de Britsche
binnenlandsche politiek voorwerp is van vrvjen
commentaar in de Duitsche bladen".
De andere bladen leggen er den nadruk op,
dat Engeland gereed moet zijn voor de ver-
d6dl'S|^^>
De Daily Telegraph schrijft: ,,Wat het land
verwacht, als het parlement de volgende
maand bijeenkomt, is de onvoorwaardelijke
verzekering, dat de noodige stappen zullen
worden gedaan om onze tekortkomingen aan
te vullen en ons in staat te stellen ons tegen
een luchtaanval te verdedigen, niet in de ver-
wachting, dat wij dan immuun zullen zqn
want dat is vrijwel onmogelijk maar dat wij
niet in de eerste week der vijandelijkheden
knockout worden geslagen."
De News Chronicle zegt, dat de rede van
Hitler te Saarbruoken weinig van verzoening
,,Zij, die verwacht hadden, dat de inwilliging
van vrijwel alle eischen van Hitler zou leiden
tot kalmeering van den Europeeschen toe-
stand, zullen weinig verzoening vinden in de
rede te Saarbriicken. Hitler heefit niet ge
sproken van dankbaarheid jegens Frankrijk
en Engeland: hij gaat den Engelschman thans
vertellen, welke soort regeering zij zouden
moeten hebben om op zijn goedkeuring te kun
nen rekenen.
De New York Herald Tribune zegt, dat
Hitler de Engelschen op de vingers getikt
heeft en heeft medegedeeld, dat vrijheid van
Vraagt de Engelsche nationaliteit aan.
Een medewerker van een Londensch blad
had, in haar klein buisje te Hornsey (Noord-
Londen), een gesprek met de achoonzuster
van rijkskanselier Hitler, mrs. Bridget Hitler,
geboren Dowling, die een aanvraag indiende
om weer de Iersche nationaliteit te verwerven,
welke zij eertijds door haar huwelijk verloor.
Mrs. Bridget Dowling, was een Iersche, die
vo<5r den wereldoorlog, te Dublin, Alois Hitler
huwde, den half-broeder van den Fiihrer.
Alois Hitler was toenmaals kellner in de Ier
sche hoodstad. De echtgenooten gingen echter
in 1914 uiteen. In 1911 was een zoon gebo
ren, Willie Hitler, die bij zijn moeder bleef, en
zijn vader slechts na een tiental jaren terug-
zag. Zijn moeder ontmoette siinds jaren haar
echtgenoot niet meer.
Verleden jaar ontmoetten moeder en zoon
echter den rijkskanselier, omringd door zijn
Iijfwacht te Munchen. Hij sprak toen zeer
vriendelijk met hen.
Mevr. HitlerDowling hoorde voor de
tweede maal de stem van den Fiihrer, Maan-
dag 19 September, door de radio toen hij zoo
geweldig uitviel tegen president Benesj en de
Tsjechen. 's Amderdaags ging zij een gas-
masker halen.
Gij begrijpt, zeide zij, ik ken de Hitler's.
Dat was het ook met Alois, mijn echtgenoot;
hij heeft nooit geweten, dat een Iersche zooals
ik, wel wil geleid worden, maar niet gedwon
gen. Nu wensch ik weer de Britsche nationa
liteit te verwerven. Het gaat niet op, dat ik,
een Iersche die een Oostenrijksche was gewor
den, nu een Duitsche zou zijn omdat Adolf
Hitler Oostenrijk nam. Men heeft mij echter
gezegd, dat het moeilijk zal gaan zonder dat
ik uit den eoht scheid. En als katholieke kan
ik geen beroep doen op echtscheiding, al leef
ik gescheiden van mijn man.
Ten slotte verklaarde de schoonzuster van
den Fiihrer, dat haar zoon, Willie, thans te
Berlijn werkzaam is, in een brouwerij. waar
hij de Engelsche brieven schrijft. Willie Hit
ler ontmoet echter niet dikwijls zijn vader, die
een eethuis bezit in Berlijn. En als Willie er
gaat, betaalt hij wat hij gebruikt. „Dat is de
Ier in hem", zei zijn moeder fier.
HET NIEUWE TSJECHO-SLOWAKIJE.
Het verschrikkelijk lot der
teruggezondenen.
De Daily Telegraph meldt uit Praag dat
generaal Sir Neill Malcolm, de hooge com-
missariS van den Volkenbond voor het vluch-
telingenvraagstuk, zich thans voor een buiten-
gewoon gecompliceerde en tragische situatie
in Tsjecho-Slowakije geplaatst ziet.
Dit prohleem heeft een drieledig aspect. Hij
probeert de vluchtelingen der drie volgende
categorieSn te helpen.
Tsjecho-iSlowaaksehe burgers van Tsjechiseh
ras en Tsjecho-Slowaaksche burgers van
Duitscb ras, die uit de thans door Duitsche
troepen bezette grensstreken zijn gevlucht en
Rijksduitsche of Oostenrijksche politieke
vluchtelingen, die in de democratische
Tsjecho-Slowaaksche republiek een toevlucht
hadden gevonden, doch thans van de Tsjecho-
Slowaaksche autoriteiten aanzegging hebben
gekregen het land binnen veertien dagen te
verlaten.
Ten aanzien van de eerste categoric is de
taak van Sir Neill Malcolm het eenvoudigst
Hoewel de Tsjechische regeering zou kunnen
trachten deze menschen er van te overtuigen
tijdelqk naar de grensstreken terug te keeren,
bestaat er geen gevaar, dat zjj hun Tsjecho-
Slowaaksche staatsburgerschap zouden ver
liezen of dat zij gedwongen zouden worden te
repatrieeren.
Veel emstiger is het vraagstuk der demo
cratische Duitsche of Joodsche vluchtelingen
uit het Sudetenland. Ondanks de verzekerin-
gen van de centrale Tsjecho-Slowaaksche
autoriteiten, dat deze menschen niet verplicht
zouden worden terug te keeren, wanneer hun
leven bedreigd zou worden of wanneer er
kans zou bestaan, dat zij in nationaal-socia-
listische concentratiekampen zullen worden
opgesloten, zijn naar schatting reeds 20.000
hunner door plaatselijke gendarmen of bur-
gerlijke autoriteiten met de uiterste gestreng-
beid naar de Duitsche streken teruggedreven.
Het is niet waar, dat zij alleen naar de ge-
bieden, waar volksstemmingen zullen worden
eehouden, worden teruggezonden om bun
stemmen ten gunste van Tsjecho-Slowakije
niet te doen teloor gaan. Zij zijn gedwongen,
vaak met geweld, terug te keeren naar gebie-
den, welke definitief aan Duitschland zijn af-
o-estaan en van waar zij gevlucht waren om
het noodlot te ontgaan, dat hen thans toch
achterhaald heeft.
ONTWAAKTE MET STIJVE, PUNLIJKE
KNIEEN.
Nu alle pijnen verdwenen.
Deze man schrijft: ,,Drie jaar leed ik aan
rheumatische pijn onderin mijn rug. 's Mor-
gens werd ik wakker met knieen z6<5 stijf, dat
ik ze slechts met vreeselijke pijnen kon bewe-
gen. Toen raadde een vriend mij aan, Kru-
schen Salts te probeeren. Ik begon het elken
morgen te nemen en tot mijn verwondering
bemerkte ik, dat de rheumatische pijnen ver
dwenen. Ik ging door met Kruschen en hoe
wel ik den middelbaren leeftijid reeds gepas-
seerd ben, ben ik al twee jaren vrij van
pijn." A. W.
Rheumatische pijnen zijn vrijwel altijd een
gevolg van een overmaat van urinezuur in het
lichaam, dat ontstaat doordat door onvol-
doende werking Uwer inwendige organen af-
valstoffen gelegenheid kregen zich op te hoo-
pen. De zes zouten in Kruschen verwijderen
deze afivalstoffen, doordat zij lever, nieren en
ingewaniden steeds blijven aansporen tot
krachtige, geregelde werking. Hierdoor wordt
voorkomen, dat afvalstoffen zich ooit weer
kunnen ophoopen; Uw pijnen zullen afnemen
en tenslotte geheel verdwijnen. Kruschen Salts
is uitsluitend verkrijgbaar bij alle apothekers
en erkende drogisten.
Aldv.
Henleln's bedreiging.
Henlein, de rijkscommissarls voor het
Sudetenland, heeft volgens den correspon
dent in een Vrij dag uitgesproken radiorede-
voering volkomen dui'delijk gemaakt, welk dit
lot zou zijn. Hij zeide toen, dat zijn politieke
tegenstanders geen genade verdienden en ook
niet zouden krijgen.
„Wij zullen hen gevangen zetten, totdat zij
teruggaan", kondigde hij aan. .Allen die ge
vlucht zijn en later zijn teruggekeerd, zullen
op dezelfde wijze worden behandeld".
Het tragische lot van deze menschen, die
jarenlang moedig achter de Tsjechen hebben
gestaan in den strijd voor het behoud der ge
meenschappelijke republiek, is veel erger dan
de wereld tot nu toe heeft aanschouwd bij de
Duitsche en Oostenrijksche vluchtelingen.
Fritz Kessler, ide Duitsche burgemeester van
Bodenbach, heeft voor den correspondent een
bewogen, waardig en gematigd pleidooi voor
deze menschen gehouden.
,,Wij, Sudetenduitschers van democratische
overtuiging, zijn loyale burgers der republiek,
zeide hij. Onze loyaliteit zal ongeschokt blij
ven, zoolang onze staat fundamenteel blijft,
zooals de staat, welken president Masaryk
keeft ^Gsticliti
Jarenlang hebben wij aan een kwetsbare
grens zij aan zij gestaan met oraze Tsjechische
medeburger3 in den strijd voor de handhaving
der republiek.
Nu het uur der nederlaag is gekomen, ach-
ten wij ons gereehtigd zij aan zij met de
Tsjechen een toevlucht te krijgen binnen het
vaderiand, welks burgers wij zijn en waartoe
de overeenkomst van MUnchen ons het recht
geeft te opteeren.
Wij kennen het goede hart van T Tsjechi
sche volk goed genoeg om er van overtuigd te
zijn, dat het nooit kan instemmen met hetgeen
plaatselijke reactionnaire bureaucraten te Pil-
sen, Podebrad en Kladno en vele andere cen
tra van vluchtelingen hebben gediaan, waar
bevel was gegeven voor een gedwongen terug-
keer binnen drie uren, naar de nieuwe Duit
sche grens aan vluchtelingen, wier leven in
verschrikkelijk gevaar verkeerde en die ge
vlucht waren, vertrouwende op de loyaliteit
van de republiek, zoowel jegems haar Duit
sche als haar Tsjechische burgers.
,.Met de punten van hajonetten zijn deze
menschen bijeengedreven in groepen en terug
gezonden. Het is niet draaglijk te denken,
welk lot hun waoht.
Er zijn hartverscheurende tooneelen voor-
gekomen, daar de doodelijk beangste slacht-
offers uit treinen spromgen, om te tracbten
te ontsnappen.
Een der verscbrikkelijkste gevallen was te
Wetistaedtl, waar, ondanks de persoonlijke
interventie van burgemeester Kessler en van
ministers en den gouvemeur der provuncie,
groote aantallen mannen en vrouwen, wier
leven wanhopig werd bedreigd, genadeloos
naar de Duitsche bezette gebieden werden
teruggezonden.
De burgemeester verklaarde bevreesd. te
zijn deze verschrifekelijke gescbiedenih met
zijn eigen naam te steunen.
Onze eenige eischen zijn slechts niet te
worden overgeleverd aan de wraak van hen.
in wier oogen onze lang volgehouden loyali
teit jegens de republiek een misdaad is, iwelke
■slechts met den dood of een jarerdange
eevangenisstraf kan worden geboet.
Deze menschen kunnen niet worden opge-
offerd. Het moet mogelijk zijn ergens ter
wereld een toevlucht voor hen te vmden. Het
betreft hier niet de Joden uit het Sudeten
land, wier aantal waarschijnlijk tusschen
15.000 en 20.000 zielen bedraagt en voor wie
de levensvoorwaarden daar ondraaglijk zou
den zijn".
DE PALESTIJNSOHE TRAGEDIE.
Nog nlmmer was, schrijft de N R. Crt., de
situatie in Palestina zoo ernstig als in de
laatste weken het geval is. De anarchie neemt
van dag tot dag toe. Het regeeringsgezag
bestaat in den lande niet meer, behoudens dan
in enkele steden en In zekere streken, waar
troepen aanwezig zijn. Het spoorwegverkeer
Is in vele streken onderhroken, andere com-
municatiemiddelen werken niet of gebrekkig,
in het grootste deel van het lan<i werken de
civiele diensten al geruimen tijd niet meer.
Enkele maanden geleden werd in het rap
port van de Koninklijke commissie de opmer-
king gemaakt, dat er in Palestina dne regee-
ringen waren, de officieele, de Joodsche en de
Arabische. In die dagen leek die opmerking
wat praematuur, maar zij werd vrij spoedig
bewaarheid. Sindsdien is de ontwikkeling
verder gegaan. Wat de officieele regeering
aan gezag verloor, wonnen de Arabieren. De
leiding der terroristen is dan wel geen alge-
meen erkend, maar in leder geval een alge-
meen gehoorzaamd, orgaan. Geen Arabier
zal het waigen zich daartegfen te verizetten; de
leiding heeft reeds haar eigen rechtbanken,
welke hun vonnissen over de ongehoorzamen
■veil en.
Er is te weinig politie, er zijn te weinig
troepen, is de algemeene klacht van hen, die
gebukt gaan onder de lasten van het vermm-
derde en deels verdwenen regeeringsgezag.
De Engelsche regeering heeft besloten nieuwe
versterkingen te zenden om de rust en orde
in het land te herstellen. Of het nog helpen
zal? Ware deze maatregel maanden geleden
genomen, dan ware het wellicht mogelijk ge-
weest de instorting van het regeeringsgezag
te voorkomen. Maar of het mogelijk is het
daarmede te herstellen, moet betwijfeld wor
den. De strengste maatregelen, ter doodver-
oordeelingen wegens het dragen van wape
nen de opheffing of controleering van de
communicatie-middelen, de vrijwel totale on-
derdrukking van de persvrijheld, hebben tot
dusverre niet geholpen om de rust in het land
te doen terugkeeren. Bovendien lijden alle
bevolkingsgroepen onder deze maatregelen,
