ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
Marion's groote avontuur
No. 9822
MAANDAG 10 OCTOBER 1938
78® Jaargang
Binnenland
FeuiMeton
Buitenland
CREME
EERSTE BLAD
een weldaad
voor Uw hutd
NEUZENSCHE
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maaj^len Ruiten Ter Neuzen
:r. per post 1,55 per 3 maanden Bg vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgig en Amerika 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
\ooaneinenten voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Cttgeefster: Flrma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150
TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels f 0,80 Voor elken regel. meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgtaar is. Intending van advertentien liefst een dag voor de uitgave,
DIT BLAD VERSULUJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
GEESTELIJKE EN MOREELE
HERBEWAPENING.
De elf vooraanstaandte Nederlanders die
onlangs een beroep deden tot geestelijke en
moreele berbewapening, scbrijven:
Onze oproep tot geestelijke en moreele
herbewapeminig heeft in wijden kring weer-
iklank gevonden. Zooveel bewijzen van in-
stemming mochten wij ontvangen, dat aan
persoonlijke beantwoording niet kan worden
gedacht.
Wij zijn daarvoor zeer dankbaar, in de
eerste plaats aan Hare Majesteit de Koningin,
die door Hare openlijke instemming onzen
oproep zoo nadruk'kelijk heeft on'derstreept.
De bespreking, waartoe Hare Majesteit
enkelen onizer heeft willen uitnoodigen en
welke aanvankelijk bepaald was op 26 Sep
tember, heeft in venband met de politieke
omistan'd'igheden eenst op 6 October plaats
gehad. Met het oog op de groote beteekenis
van de moreele herbewapening wenschte
Hare Majesteit voor deze bespreking ruim-
schoots tijd en aandacht beschikbaar te stel
len.
Nu het onmiddellijike ooriogsgevaar is af-
gewend, diient de kans, die dit uitstel ons
biedt, te worden aangegrepen.
De spannende dagen, welke wij' doorleefden,
hebben een algemeenen oorlogsafkeer geopen-
baard. Die afkeer schiet in kracht tekort,
indien hij' rich niet richt tegen de diepste
oonzaken van den oorlog. Welke fouten heb
ben geleid tot deze crisis? Zijn het niet
dgzelfde, die de aanileiding zijn van de meeste
nioeilijkheden in het leven: angst voor ver-
lies van eigen bezit, macht en prestige? Zelf-
zuchit, die zidhzelf, eigen familie, eigen belan-
gensfeer, eigen land wil veilig stellen ten
koste van anderen? Verheimelijking van
eigen bedoelingen en wantrouwen in des ande
ren bedoelingen? Deze fouten te zien in
anderen is gemakkelijk, maar baat weinig.
Deze fouten te ontde'kken in zichzelf en in
eigen vollk en ze tevens te herstellen, is
moeilijk, maar verhioogt het moreele peil van
het volk. Vrees voor afbraak moet worden
omgezet in wil tot opbouw.
Onze christelij'ke heschaving is ten doode
gedoemd, tenizij zich In het leven van elk
volk een nieuwe moreele kracht baanbreekt.
Bij militaire paraatheid alleen, hoe noodig
ook, mogen wij het niet laten. Daarnevens
moeten wij, als volk en als inddvidu, ons
wapenen met db eenvoudige eigenschappen
van eerlijkiieid en onzelfzuchtigheid. Alleen
op den grondslag der hoogere beginselen is
een doeltreffende, rechtvaardige en duur-
zame vrede te bereiken. Alleen op dien grond
slag mogen wij bopen, tot betere toestanden
in eigen land te kunnen medewerken.
De ons onmringende volken hebben grooten
geestelijiken invloed op Nederland uitge-
oefend. Nederland van zijn kant heeft grooten
geestelijken invloed uitgeoefend1 en kan
dien uitoefenen op de ons omringende
volken, van welke het welzijn van Europa
en van de wereld afhangt. Nederland moet
door het leven van zijn burgers een zoodanige
zedelijlee kracht uitstralen, dat de andere vol
ken zich aan den invloed daarvan niet kunnen
onttrekken.
Laat iieder onzer zich deze levenshouding
ten doel stellen.
PRINS BERNHARD UIT DUITSCHLAND
TERUG.
Prins Bemhard is Vrijdagavond van zijn
verblijf in Duitschland ten paleize Soestdijk
teruggekeerd.
DE NIEUWE BEUASTING VAN TWEE
PROOENT VAN HET INKOMEN.
Zooals men weet 'heeft de Minister van
Financien in de Millioenennota een nieuwe
belasting van twee procent van het inkomen,
livaar mogelij'k te heffen bij de bron, aange-
kondigd.
Men verwacht in belastingkrinigen, dat de
wet niet voor Mei 1939 in werking zal kunnen
treden. Ook staat nog niet vast, of doze dan
Roman van I. F. J. Groothedde.
Nadruk verboden.
10)
Vervolg.
Tegen tien uur kwam Jim Pavlick het veld
in, vergezeld van zijn vader en een vreemde-
ling.
,,We krijgen weer een wedstrijd", gromde
Boy Milden, ,,daar komt de jury.'"
„Een schietwedstrijd", lachte Ed Vineyard
sarcastisch, ,,ik wed om mijn laatste penny,
dat Jim den eersten prijs wint, die kan 't nog
al aardig."
„Werk aan den winkel, wat ik je brom",
zei Joe Blackburn, ,,die vent is een vcrkooper
uit de stad. Reken maar op een paar honderd
stuks, veel pleizier vandaag."
Hall keek hem verwonderd aan. Joe had
altijd veel plichtsbesef en kankerde nooit, al
viel de arbeid nog zoo zwaar.
„Ja, kijk me maar aan, bromde Joe, „ze
hebben me dat grapje van gisterenavond ver-
teld. Geen twijfel natuurlijk wat dit geweest
is. Ik noem het schandelijk, dat zooiets in de
prairie kan voorkomen en nog erger is het,
dat zoo iemand ongestraft blijft rondloopen
en ons zijn bevelen geeft. Maar dit zeg ik
jullie, als er nog den keer iets dergelijks ge-
heurt, dan smijt ik mijn werk neer. Ik wil niet
in dienst zijn van een moordenaar!"
Een gemompel van instemming klonk op
met terugwerkende kracht tot Januari zal
worden toegepast.
De wet is op het Ministerie nog in de maak.
EINDE GELDIGHEIDSDUUR KINDER-
ZEGELS1933.
De kinderpostzegels uitgegeven in 1933,
waarop een kind, een lichtende ster dragend,
is afgebeeld, wordeni, overeenkomstig de
voor deize uitgifte geldende regelen, met in-
gan'g van 1 Januiari 1939 buiten gebruik ge-
steld. Van dien datum af zijn deze zegeis
voor de frankeering der'halve waardeloos.
INZAMELING VAN NEDERLAND VOOR
TSJECHO-SLOWAKIJE.
Donderdagmiddag k'ivam te Amsterdam het
bestuur van de vereeniging Nederland
Tsjecho-Slowakije" voor de eerste maal na
de bekende gebeurtenissen van den laatsten
tijd bijeen.
De opening der vergadering geschiedde met
een rede van den waamemenden voorzitter,
mr. G. M. J. A. Mutsaerts, waarin uiting ge-
geven werd aan het geloof der vereeniging
in de, kracht, welke de cultuur van het
Tsjecho-iSlowaaksche volk vormt, een kracht,
die ondanks alien tegenspoed dat volk zal
(bl'ijven doen voortleven.
Als een hooge uitjng van die cultuur
aldus spreker is ook te beschouwen de
-waardigheid, waarmede het land het lot
draagt, dat het getroffen heeft. De vereeni
ging heeft zich sterk gevoeld in haar doel-
■stelling in Nederland de cultuur van Tsjecho-
SlOwakije in het lichit te stellen. Zij. heeft
izich nimmer kunnen denken, dat zij eens zulk
een onbetwistbaar bewijs zou verkrijgen van
de juistheid van haar actie.
Besloten werd tot het op zeer korten ter-
,mijn organjseeren van een inzameling van
gelden, welke, met uitsluiting van elke poli
tieke overweging, zullen worden bestemd voor
•zuiver humanitairen arbeid in Tsjecho-Slcwa-
,kije, te weten het vefleenen van hulp aan
ihen, die tengevolge van de jongste gebeurte
nissen hun broodwinning hebben verloren.
Ter vergadering werd nog de (wensch uit-
gesproken dat om versnippering van krachten
ite voorkomen, alien, die reeds een inzameling
.van dezen of soortgelijken aard hebben ge-
iprganiseerd of voomemens zijn daartoe het
anitiatief te nemen, zich in verbinding zullen
rit ell en met het secretariaat der vereeniging,
gevestigd Heerengracht 388 te Amsterdam,
teneinde met het bestuur in overleg te treden.
RUIM 42.000 MAN ONDER DE WAPENEN
VOOR LICHTING 1939.
Onvoorziene omstandigheden voorbebouden
zullen, meldt „De Telegraaf" voor de lichting
1939, 42765 dienstplichtigen onder de wape
nen worden geroepen, welk aantal nogal be-
langrijk verschilt met dat der lichting 1938,
waarvoor 25917 dienstplichtigen zijn ingelijfd
geweest. Het verschil tusschen beide lich-
tingen bedraagt dus 16848 dienstplichtigen.
Bij een nadere besdhouwing van het aantal
opgeroepenen der lichting 1938 en dat der nog
op te roeipen dienstplichtigen der lichting 1939,
blijkt dat de infanterie en artdllerie (beredenen
en on beredenen) het leeuwenaandeel van deze
vermeerdering voor zich zullen opeischen. De
infanterie heeft voor 1939 een sterkte van
23615 man d.i. 10446 meer dan voor 1938, en
de artil'lerie een sterkte van in totaal 8217
man, d.i. 4769 meer dan voor 1938.
Vender vindt de groote toeneming haar oor-
zaak in het feit, dat verischeidene onderdeelen
wat personeel betreft worden uitgebreid, en
nieuwe onderdeelen zijn of worden opgericht.
Van deze laatste noemen wij o.a. de Lucht-
vaartafdeeling, welke in de toekomst uit drie
regimenten luchtstrijdkrachten zal bestaan,
het regiment gemietroepen, waarvoor een
brigade in de plaats zal komen, bestaande uit
drie regimenten, waarvoor 1224 dienstplich
tigen meer zullen worden ingelijfd.
Voor alle onderdeelen, behoorende tot de
cavalerie, zullen 1055 man meer noodig zijn,
waartoe 466 voor de twee nieuwe regimenten
huzaren-motorrijder, en voor de vier nog op
te richten regimenten onberede* artillerie in
totaal 1016 mian. De kleinere onderdeelen
uit den kring, die zich rondom hem gevormd
had.
,,Groot gelijk, Joe", zei Bill Winters, ,,als
iemand wat tegen een ander heeft, laat hij
het dan eerlijk uitvechten, als man tegen man,
maar lage gameene streken zijn nooit ge-
woonte geweest in de goede oude prairie en
wij zullen ons er tegen verzetten, zoolang er
nog een druppel van het oude cowboybloed
in onize aderen stroomt. Ik sluit me bij je
aan!"
„Ik ook, ik ook", klonk het gedempt van
alle zijden, want Jim stuurde zijn hengst
recht op hen af en bulderde:
,,AU6, wat staan jullie daar te smoezen en
te drooimen? Het vee redt zich wel, niet? Of
er al een os uitbreekt, dat doet zeker niets
ter zake, want er zijn er volgens jullie toch
genoeg."
De mannen staarden hem vijandig aan, zon-
der een vin te verroeren. Jim maakte zich ra-
zend, zijn stem sloeg van woede over:
,)Hoe staat het er eigenlijk bij, schaapskop-
pen? Worden jullie betaald voor het luieren
en nietsdoen? Er moeten tweehonderd ossen
gevangen worden. Ik zou maar eens begin-
nen, anders ben je middernacht nog niet
klaar."
Daiar de oude Pavlick ook genaderd was,
gehoorzaamden de boys, al was het dan ook
schoorvoetend en met klaarblijkelijken tegen-
zin.
Ze bestegen hun paarden en spoedig zwerm-
den ze aan alle kanten om de reusachtige
kudde heen. Drieihonderd stuks vee te vangen,
het was geen kleinigheid. Als de kudde aan
het vluchten sloeg, zou het onbegonnen werk
zijn. Daarom draafden de meeste boys rond
am de kudde, elke ultlooppoging verhinderend
met hun lange zweepen. Slechts enkelen hiel-
den zich met het vangen bezig. Onophoudelijk
dezer opsomming buiten beschouwing ge-
i.iten.
In het totaal van 42765 ..dienstplichtigen"
zijn alle personeel begrepen, zooals dat van
de opleid'inig voor reserve-officier, onderoffi-
cier-administrateur en troepen-onderofficier,
voorts van alle wapens en dienstvakken, be-
nevens nog een aantal van 850 man bestemd
voor de zeemacht.
KRITIEK OP DE HOUDING VAN
NEDERLANDSCHE RIJNSCHIPPERS.
In een bericht uit Bmmerik aan d'e West-
falische Landes Zeitung, wordt er over ge-
klaagd dat, toen in het begin van verleden
week de politieke spanning ster-ker werd, de
meeste Nederlandsche particuliere schippe-rs
leeg stroomafwaarts voeren of niet verder
dan Koblenz wilden gaan om eventueel snel
de grens te kunnen bereikein. In het midden
van de week was de uittocht van Neder
landsche schippers reeds belangrijker gewor-
dcn en zelfs schippers die reeds vracftit hid
den aangenomen, trokken weg en lieten
ondernemers en verladers eenvoudig in den
steek. Het blad verlangt, dat een lijst zal
worden opgemaakt van Nederlandsche schip
pers die niet aan hun verplichtingen hebben
voldaan en dat men deze „goede zaken-
vrienden" in de toekomst wat zou verwaar-
lcozen.
VERKEERSFONDS.
Centrale conunissie benoemd.
Bij Kon. besluit zijn in de centrale com-
missie van advies en brjstand voor het ver-
keersfonds benoemd:
Tot lid en voorzitter: Prof. Mr. F. de
Vries te Rotterdam; tot lid en plaatsvervan-
gend voorzitter: Ir. Th. M. B. van Marie,
inspecteur-generaal van het verkeer te
's-Gravenhage.
Tot leden: Mr. iH. van Manen te Zeist, L. H.
Mansholt, Glimmen; P. A. Arriens, Hilversum;
Prof. Ir. H. van Breen, Den Haag; W. B. K.
Verst-er, Rotterdam; Ir. H. W. Sebbelee, Doe-
tinchem; J. P. F. van Dooren, Tilburg; H. J.
van Braamibeek, Utrecht; T. P. Keijzer, Am
sterdam; C. H. Robertus, Groningen; C. G. T.
Sormani, Den Dolder; Dr. Ir. L. R. W-entholt,
hoofdingenieur-directeur van den Rijksiwater-
staat hoofd van den centralen dienst van
wegen en bruggen, 's-Gravenbage; Mr. Dr.
A. van Doornick, oud-chesaurier-generaal van
het departement van financien, 's-Graven
hage; Dr. Ir. M. H. Damme, directeur-gene-
raal der Posterijen, Telgrafie en Telefonie,
's-Gravenhage; Mr. H. J. Silvergieter Hoog-
stad, adminiistrateur bij het deipartement van
Watenstaat, 's-Gravenhage; F. J. H. Geraets,
referendaris bij het 'departeanent van Water-
staat, Voorburg; H. H. Thoden van Velzen,
luit.-kolonel van den generalen staf, directeur
van den etappen- en verkeersdienst, 's Gra-
venhage.
Tot secretaris: Mr. K. Vonk, secretaris van
den Raad van Beroep voor bevrachtingszaken,
Wassenaar.
DUITSCHLANDS KOLONI ALE EISOHEN.
De correspondent der N. R. Crt. te Berlijn
rtieldt
In bevoegde kringen alhier heeft men met
verontwaardiging kennis genomen van de uit-
latingen in het Engelsche parlement en in de
pers, waanin toespelingen voorkomen op de
mogelijkheid, dat in den loop van eventueele
onderhandelingen over de teruggave van de
vroegere Duitsche kolonien, een ruiling ter
sprake zou kunnen komen in dier voege, dat
Engeland streken cadeau geeft, die het zelf
niet bezit om in ruil daarvoor landen te be-
houden, waar het geen recht op heeft.
De Duitsche regeering heeft steeds ver-
klaard, dat het haar bij de teruggave van de
kolonien alleen te doen is om een kwestie van
eer en van rechtsherstel. Zij wil de kolonien
terughebben, welke onrechtmatig aan Duitsch
land ontnomen zijn. Deze1 aanspraak van
suisden hun lasso's door de lueht, onophou
delijk trokken ze koe of os naar zich toe en
voerden ze weg naar een verder afgelegen
plaats, waar ze door enkel hoys in ontvangst
genomen en stevig aan elkaar gekoppeld wer-
den, om het ontvluchten te beletten. Deze
ha-dden dan nog handen vol werk, om de orde
onder deze half wilde beesten te handhaven,
temeer, daar hun aantal steeds grooter werd.
Hall vloekte binnensmonds. Dit was een
beroerd baantje, veel liever zou hij de lasso
slingeren, dan hier vechteride ossen te schei
den, touwen te ontwarren en te zorgen, dat
de dieren netjes twee aan twee bleven staan
Tom O'Ruark bracht zijn vangst, een groote
weerspannige os, die woedend bulkte en
trapte. Het zweet liep Tom tappelings langs
het gelaat.
,,Krimmeneel", riep hij al uit de verte, ,,is
dat zwoegen op zoo'n beroerden dag als van
daag! Paard, lasso, gras en os, het is alles
even glibberig. Een boon, als ik niet zestig
keer tegen den grond gelegen heb. Alio, on-
geluksdier, dat ik jou er ook net uit moest
pikken. Asjeblieft Hall, aanpakken, komt
regelrecht uit de onderwereld. Kijk me dien
duivel eens te keer gaan."
De os deed inderdaad alle mogelijke moeite
om te ontsnappen, telkens als Tom de lasso
wat liet vieren. Hall duWde zijn kop omlaag
en koppelde hem zeer kort aan zijn voorgan-
ger, zoodat hij ongeveer machteloos was.
..Makkelijk baantje jij", bromde Tom, die
het zweet van zijn voorhoofd veegde.
„Ruilen?" bood Hall onmiddellijk aan.
,,Graag", antwoordde de dikke Ier gretig
blij, dat hij nu eens uitpuffen kon, „hier neem
mijn paard maar, die doet het beter dan die
oude merrie van j-ou,."
De ruil kwam tot stand. Blij gestemd reed
Hall naar de kudde, juist op tijd om te zien,
Duitschland zou volkomen krachteloos wor
den, indien het zich daarbij inliet met even
tueele ruilaanbiedingen gelijk boven aange-
geven. Het mandatenstelsel berustte op ver-
onderstellingen, welke onj-uist waren en thans
pas goed onjuiist blijken te zijn.
Duitschland moet dus in zijii recbtmatig
eigendom worden hersteld en verlangt niets
wat eerst weer onrechtmatig van derden zou
moeten worden af genomen.
HITLER IN DE VIERDE ZONE.
Hitler heeft Vrijidag die vierde zone bezochit,
waar de Duitsche troepen pas Donderdag met
de bezetting begonnen zijn. Zijn bezoek gold
het Oostelijke deel van deae streek. Goring
heeft hem vergezeld. De eerste plaats, welke
zij bezochten, was Jagemdorf, waar zij luide
door de bevolking werden toegejuicht. Het-
zelfde was het geval bij het vervolgens be-
zochte Freudenthal.
Donderdag heeft Hitler in de tlweede zone,
die van Rumburg, reeds enkele van de beton-
nen blokhuizen gezien, die de Tsjechen in bun
Maginot-linie hadden, aangebracht; in de
thans bezette vierde zone heeft hij gelegenheid
nog andere verdedigingswerken te beizichti-
gen, welker samenstelling tot dusver streng
door de Franschen geheim was gehouden.
Een gevaarlijke ruiker.
Op weg naar Jagemdorf werd Hitler door
een ruiker bloemen, welke in zijn wagen werd
geworpen, licht gewond in zijn gezicht.
Het meebrengen en werpen van bloemrui-
kers is nu verboden en de locale autoriteiten
zijn persoonlijk verantwoordelijk gesteld voor
de nakoming van dit verbod.
HET RRITSCH-ITALIAANSCHE OVERLEG.
Reuter heeft te Rome vernomen, dat de
instructies van den Britschen ambassadeur
aldaar geen concrete voorstellen bevatten,
maar meer een aantal opmenkingen der Brit-
sche regeering inizake de Britsch-Italiaansche
betrekkingen en den oorlog in Spanje.
In Italiaansche kringen wordt de grootste
terughouidendheid betracht over de besprekin-
gen der laatste dagen, hoewel men in Britsche
kringen meent, dat deze een gunstige sfeer
hebben geschapen.
Volgens Havas zou Rome ook spoedig bet
Britsch-Italiaansche accoord geratificeerd wil
len zien, maar men wil eveneens graag Franco
zien winnen en men schijmt vijandig te staan
tegenover elke oplossing, die een compromis
beoogt. Ook Rome verlangt, evenals Enge
land, garanties. Men wil de verzekering dat
de voorgestelde substantieele eenzijdige terug-
trekklnig der Italiaansche vrijwilligers op kor
ten termijn door de terugtrekking der vrij
willigers in het kamp van den tegenstander
wordt gevolgd. Men wil de toeikenning van
oorlogsrechten aan Franco en versterking van
d-e grenzen te land en ter zee met republi-
Jteinsch Spanje. Bovendien zou men in elk
geval de -huilp ter technici aan de nationalisten
willen handhaven.
Het is waarschijnlijk dat de uitiwisseling van
gezichtspunten tusschen Rome en Londen nog
eenigen tijd zal voontduren voordat een con-
creet resultaat zal worden bereikt.
EEN VRAAG OVER BELGIE'S
BETREKKINGEN MET FRANKRIJK.
De correspondent der N. R. Crt. te Brussel
meldt
Tijdens de jongste mobilisatiedagen liep,
zoowat overal in Belgie, het gerucht, dat een
sterke Fransche troepenmacht, vlak bij de
Beigische zuidtelijke igrens was geconcentreerd
en zichtbaar gereed stond om, dwars door de
provincie Luxemburg, naar de Duitsche grens
op te rukken. Als gevolg van dit gerucht ont-
stohd zelfs onder de hevolking van het stadje
Aarlen en andere Belgisch-Luxemburgsche
plaatsen een paniek. Talrijke gezinnen verlie-
ten de streek en begaven zich naar het bin
nenland.
Thans deelt de katholieke Vlaamsche cou-
rant De Standaard mede, dat verscheidene
senatoren en kamerleden uit de provincie
Luxemburg de aandacht van de regeering
hadden gevestigd op het feit, dat de Belgisch-
hoe een os uit de troep ontsnapte, den ouden
Pavlick, die niet snel genoeg opzij sprong,
omver liep en regelrecht in zijn richting ge-
draafd kwam. Hall liet hem kaim passeeren,
tot groote woede van Jim, die begon te schel-
den. Dan ontrolde hij zijn lasso en slingerde de
strik met onfeilbare zekerheid om den kop
van het vluchtende dier, dat plotseling in zijn
vaart gestuit werd en neersloeg.
(Hall bracht zijn vangst bij Tom, die genoe-
gelijk lachte en keerde snel terug. In korten
tijd had hij tien ossen uit den langzamerhand
razend geworden troep gesleept. Jim hield
telling en schreeuwde, dat er genoeg waren.
Het vangen was toch sneller gegaan, dan de
boys gedacht hadden. Wel zagen ze er alle-
maal even vuil uit. Van onder tot boven
waren ze bedekt met klei en vuil, doch dat be-
teekende voor hen niets anders, dan dat ze
zich duchtig geweerd hadden. Toe meer vuil,
hoe meer eer.
De veekooper telde het aantal stuks vee nog
eens over en kwam tot de ontdekking, dat er
nog 6en ontbrak.
,,Geef mij je lasso", zei de oude Pavlick tot
Hall. ,,ik zal dien laatsten zelf vangen, als
ik het tenminste nog niet verleerd heb."
Allen keken glimlachend toe, hoe hij Hall's
lasso aan den zadelknop bevestigde, te paard
sprong en in voile vaart op de kudde afstoof,
de lasso hoog boven het hoofd slingerend. Men
zag de lus door de lucht zag-tzaggen en zich
vastklemmen om de horens van den dichtst-
bijzijnden os. Pavlick hield zijn paard plotse
ling in. Op hetzelfde moment wierp de ver-
schrikte os zijn kop hoop op, de lus schoot los
en... Pavlick sloeg achterover van het paard.
De boys lachten, maar toen hij roerloos bleef
liggen, stormden ze er op af. Ze vonden hem
zacht kreunend, de oogen gesloten en doode-
lijk hleek. Hall Pennock hoog zich over hem
(Ingez. Med i
Luxemburgsche bevolking zeer ongerust was
over de aanwezigheid, tusschen Sedan en het
Groot-Hertogdom Luxemburg, van een groote
Fransche troepenmassa, voor een aanzienlijk
deel bestaande uit kleurlingen. De hevolking
vreesde het ergste. Deze berichten werden
toen, naar De Standaard verzekert, gedurende
een Vol uur in den Belgischen ministerraad be-
sproken en leidden tot het besluit een diplo-
matieke nota te zenden aan de Fransche re
geering en te Parijs „de stappen te doen welke
pasten aan een Belgie met zelfstandigheids-
politiek". Nog tijdens den kabinetsraad werd
van dit besluit kennis gegeven aan de hooge
ambtenaren van het departement. Deze opper-
den eenige bezwaren waarover door de minis
ters werd beraadslaagd. De regeering hand-
haafde haar besluit, maar de nota werd nooit
verzonden.
Wanneer, aldus De Standaard, in een nieu
we vergadering van den kabinetsraad vragen
werden gesteld omtrent het antwoord door
Frankrijk gegeven op deze diplomatieke nota,
moest minister Spaak bekennen, dat zij niet
was verzonden geweest omdat de diploma
tieke diensten van het departement van bui-
tenlandsche zaken opnieuw hunne bezwaren
hadden doen gelden, steeds onder dezelfde
overweging, dat het niet opportum was
Frankrijk met zulk een nota te ontstemmen.
In ministerieele en Vlaamsche parlemen-
taire kringen blijkt de „onthulling" door het
katholieke Vlaamsche blad gedaan, heel wat
opzien te hebben gebaard. Te bevoegder
plaatse werd zij niet bevestigd maar ook niet
gedementeerd. Men verwond-erde er zich even-
wel ten zeerste over, dat iemand uit de rege-
ring zelf de door De Standaard gepubliceerde
bijzondenheden aan een journalist zou hebben
medegedeeld.
Onafihankelijk van dit feit zijn de parlemen-
taire commissies van buitenlandsche zaken
tegen Donderdag en Vrijdag bijeengeroepen.
Daar minister-president Spaak belo-ofd heeft
aamwezig te zijn zal, naar twee leden van deze
commissies ons verzekerden, van de gelegen
heid worden gebruik gemaakt om hem over
de ..onthulling" in De Standaard en diverse
andere punten eenige vragen te stellen.
SUB-KARPATISCH RUSLAND WIL BIJ
TSJECHO-SLOWAKIJE BLIJVEN.
Havas meldt uit Praag:
De vertegenwoordigers van de Roetheen-
autonomische partijen zijn te Uzhorod in Sub-
Karpathisch Rusland bijeengekomten. Zij heb
ben besloten het vraagstuk der autonomie op
gelijke wijze te regelen als de Sl-owaken, d.w.z.
dat de Roethenen het denkbeeld van een volks-
stemming prijsgeven.
Reuter meldt uit Praag, dat het besluit van
de parlementaire vertegenwoordigers van sub-
Karpatisch Rusland beteekent, dat dit gebied
binnen Tsjechoslowakije wil blijven, zulks
tegen de wenschen van Polen en Hongarije in.
Alle partijen van sub-Karpatisoh Rusland wa
ren ten aanzien van het genomen besluit de
zelfde meening toegedaan.
Parkany, minister zonder portefeuille, die
in sub-Karpatisch Rusland is geboren, woon-
de de vergadering bij. Een delegatie is be
noemd om het genomen besluit aan de regee
ring te Praag mede te deelen.
Het verlui-dt, dat evenals in Slowakije is ge-
schied, het bestuur van de sub-Karpatisch
Russische aangelegenheden aan vijf gedele-
geerden, Fenick, Brody, Revay, Volosy en
Racinsky zal worden opgedragen.
Volgens het DiN.B. is al een regeering ge
vormd. Het bureau vermeldt, behalve de vijf
genoemde gedelegeerden, nog Sjeseak als mi
nister.
Verkiezingen voor den landdag zouden spoe
dig worden uitgeschreven.
heen en vroeg zacht;
Gewond? Heeft u ergens pijn?"
Pavlick sloeg zijn oogen op en kreunde iets
harder. Snel besloten nam Hall hem op en
zette hem voorzichtig voor zich op het paard,
keek naar Jim, die hem met uitpuilende oogen
aanstaarde, als had de schrik hem geslagen
en reed, toen deze flauw knikte, langzaam
den weg op naar de ranch, gevolgd dOor Jim,
de boys en het vee, terwijl de veekooper mom-
pelde: ,,Dan zal ik maar voor een minder be-
talen", hetgeen zoo'n dreigend gemompel ver-
wekte, dat hij verder maar wijs-elijk zweeg.
Op de ranch aangekomen, legde Hall hem
te bed en daar hij nog steeds bleef kreunen,
stuurde Jim Boy Milden weg, om den dokter
uit de Stad te halen, hem toevoegend te rijden
wat hij kon, daar het anders wel eens te laat
kon zijn. De andere boys, die mee binnenge-
komen waren, verlieten nu ook zacht het ver-
trek. Op dit oogenblik sloeg Pavlick de oogen
op en fluisterde;
,,Jim, roep Hall Pennock."
Hall, die juist wegschuifelde, draaide zich
om met een vragenden blik op Jim en toen
deze wenkte, om te blijven, keerde hij op zijn
schreden terug en bleef bij het bed staan,
een weinig met zijn figuur verlegen. Pavlick
trachtte zich op te richten, maar zonk kreu
nend terug.
„Mijn rug", steu.nde hij, „ik geloof dat mijn
ruggegraat gebroken is."
,,De dokter komt, vader", sprak Jim op
zactoten, liefdevollen toon, wat Hall verwon
derd deed opzien. Leefde er nog iets anders
in hem dan rwwe hardheid?
Pavlick schudde langzaam zijn hoofd.
„Het zal niet meer baten, het is afgeloopen
met mij." H ijhijgde snel en sloeg ineens ver-
schrikt zijn oogen op.
(Wordt vervolgd.)
