ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN LICHTZINNIGE JEUGD No 9810 MAANDAG 12 SEPTEMBER 1938 78® Jaargang Binnenland Feuilleton Buitenland TWEEDE BLAD Neem'n AKKERTJE H. M. DE KONINGIN EERE-DOCTOR IN DE ECONOMIE. Twee indrukwekkende plecbtigheden omvat het officieele programma van de jubileum- feesten: de Nationale gedachtenisviering van Dinsdag j.l. en de Eerepromotie van H. M de Koningin in de aula van de Amsterdamsche Universiteit op j.l. Vrijdag welke plechtigheid is geschied in tegenwoordigheid van vele hoogen in den lande, onder wie tal van pro- minente fignren uit de wereld, der wetenschap. iDe plechtigheid werd geopend met een rede van Prof. Mr. Dr. H. Prijda, rector tnagnificus, Na deze toespraak ging Prof. Frijda tot de promotie over. Hij daalt daartoe van den katheder en plaatst zich ervoor, terwijl de secretaris van den Senaat zich uit de bank en der professoren begeeft en zich bij hem voegt. Alvorens dan over te gaan tot het uitspreken der sacra- menteele formule, dekt zich de rector het hoofd. Ook de hoogleeraren rijzen uit de ban- ken en dekken zich het hoofd. Bij de eerste woorden van den promotor verheft zich even- eens Hare Majesteit uit Haar zetel. De rector-magnificus verklaart dan: Uit kracht van de bevoegdheid, ons bij de wet verleend, volgens besluit van Rector en Senaat, op voordracht van de Faculteit der Economische Wetenschap, verklaar ik, Uwe Majesteit, Wilhelmina Helena Paulina Maria Koningin der Nederlanden Prinses van Oranje Nassau, enz. enz. enz. te bevorderen tot Doctor in de Economische Wetenschappen en Haar alle rechten te verleenen, die door wet of gewoonte aan het doctoraat in de Eco nomische Wetenschappen zijn verbonden. Ten bewijze hiervan zal U het diploma worden overhandigd, door Rector en Secretaris onder- teekend, en met het grootzegel der Univer siteit voorzien". Na alzoo mijn taak te hebben volbracht, moge ik als tolk ook van den academischen Senaat, ibesluiten met den wensch dat Uw volk nog vele jaren Uwe Majesteit zijn getui- genis moge kunnen brengen van zijn liefde en erkentelijkheid jegens Uwe Majesteit en Haar Huis. Harer Majesteits dankwoord. Op de promo tie-rede van den rector-mag nificus, Prof. Frijda, heeft H. M. de Koningin geantwoord met de volgende rede: ,,Mijnheer de Rector Magnlificus, Wei zeer duidelijik hebben uwe woorden mij weer voor oogen gesteld, hoezeer de levens- draad dezer Universiteit is samengevlochten met dien van de hoofdstad des Rijks. Beide zijn, tegenspoed en teleurstellingen ten sprjt, groot geworden, dank zij dien vaderlandschen eigenschappen van taaiheid en doorzettingsvermogen, welke het ook bij tegenwind niet opgeven. Een voorbeeldige samenwerking met Over- heid en burgerij der stad, die haar het leven schonk, hebben het vroegere Athenaeum doen uitgroeien tot een Universiteit, die niet alleen een waardige plaats onder haar zusteren hier te lande inneemt, maar wier naam ook tot ver over de grenzen door tal van groote ge- leerdlen is uitgedragen. Het eere-doctoraat beschouw ik als een hooge onderscheiding en bijzonder waardeer ik, dat het Mij verleend is in de economische wetenschappen. Die jongsite Uwer faculteiten, in deze groote koopmansstad zoozeer op haar plaats, heeft vooral in deze voor handel en industrie zoo moeilrjke tijden, naast haar zuiver wetenschappelijke taak, een uiterst belangrijke en verantwoordelijke rol te ver- vullen als voorlicshtster van hen, die in het economische leven een plaats innemen en opvoedster van die zich daarop voorbereiden. Dat zij zich van dien dubbelen plicht niet slechts naar vermogen, maar ook met eere zal kwijten, daarvan ben ik, gezien wat zij reeds heeft bereikt, overtuigd. door ARTHUR APFLJN. 55) Slot. Even voor het proces tegen Despard had sir Reginald Chrichton een samenkomst met Jim, z'n zoon., John Dale 'en Marjorie. Berouw kom't veelal te laat, zei hij. Ik wil mij dan ook geensizins vrijpleiten, doch ik hoop, dat het niet te laat zal zijn, als ik miss Dale vraag, de font te willen vergeven van een oud man, die alleen leefde ivoor en door z"n fierheid. Ik zie niu in, dat het valsche fierheid was. Marjorie schudde haar hoofd. Toen sir Reginald verder wilde spreken, onderbrak ze hem. Er behoeft niiets gezegd te worden. Ik heb uw bonding steeds voKkomen ibegrepen Was ik "n vrouw geweest, inplaats van een jong meisrje en Jim ml'n zoon, inplaats van ml'n verloofde, dan geloof ik, dat ik misschien ook zoo zou hebben gehandeld. Als u en m'n vader ons iwillen ibegrijpen en ons willen vergeven, dat onze liefde misschien wel eens al te zelfzuctotig was dan is alies in orde. Ze keek naar haar verloofde: Is het niet zoo, Jimi? Sir Reginald en John Dale keken elkander aan; de Jandjonker zei echter niets. Is het nu te laat, vroeg sir Reginald, u te vragen de vrouw van Jim te worden en hem gelukkig te maken? Denk er echter aan hij ibezit niets, dan hetgeen hij met hard wer- ken <kan verdienen. Ik heb nimmer geloofd aan ideale liefde, doch ik geloof, dat ik nu op dit punt bekeerd ben. In ieder geval Jim heeft gezonde hersens ik hoop, dat dit weer geen valsche fierheid zal zijn het geen, daar ben ik over verheugd, reeds door de regeering is erkend geworden. Ik geloof dan ook, dat Jim een schitterende toekomst tegemoet gaat. En, liefste, iblijf bij hem en leef mee met zijn werk. Trotsch ben ik er dus op haar thans de mijne te mogen noemen en door haar deel te hebben aan een Universiteit, die steeds moge blijven, wat zij thans is: een roem voor ons land en een parel in de kroon van Amster dam'". MUZIEKINSTRUMENTEN VOOK DE BEMANNING VAN DE „TROMP". Hedenmorgen om half elf is door de ver- eeniging van Amsterdamsche en Rotterdam- sche zee-assuradeuren aan de bemanning van den flottieljeleider „Tromp" een geschenk aangeboden, bestaande uit een aantal muziek- instrumenten voor een fanfarecorps en een jazzband, als bewijs van appreciatie voor de door de bemanning bewezen diensten. BEWEGINGSVRIJHEID BIJ DE GREN SBATAIJONS. Naar wij vernemen, wordt de bewegings- vrijheid van de militairen, behoorende tot de grensibataljons, welke normaal op Zaterdag (na den dienst) en op Zondag wordt verleend, voorloopig en behoudens bij grootere oefenin- gen, over de 7 dagen van de week verdeeld. (N. R. Crt.) DALENDE CIJFERS DER WERKLOOSHEID De directeur van den Rijksdlienst der werk- loosheidsverzekering en arbeidsbemiddeling deelt mede, dat blijkens hem door het Centraal Bureau voor de Statistiek verstrekte gegevens in de week van 22 tot en met 27 Aug. 1938 bij gesubsiidieerde vereenigingen met werk- loozenkas waren aangesloten 565.566 personen (waaronder 75.744 landarbeiders. Van de 489.822 verzekerden buiten de land arbeiders was het werkloosheadspercentage 22.1 (in de vorige verslagweek, 8 tot en met 13 Augustus 1938, was dit percentage 22.3). In de tweede verslagweek van Aug. was het werkloosheidspercentage voor verzekerden (zonder landarbeiders) in de laatste jaren als volgt: 1932 25.8, 1933 23.6, 1934 26.2, 1935 30, 1936 30.5, 1937 23.5, 1938 22.1. Op 24 Augustus 1938 warte bij de organen der openbare arbeidsbemidldeling ingeschre- ven 316.767 wenkzoekenden, waarvan 299.048 werkloos waren. DE NOG STEEDS DOORGAANDE DALING DER GRAANPRIJZEN. Het A. N. P. meldt: In de communique's, opgenomen in de ochtendbladen van 31 Juli en van 21 Augustus jl. inzake de verhooging der monopolieheffingen op granen, is ge- wezen op de steeds doorgaande daling der graanprjjzen en de noodzakelijkheid om, ten- einde de in uitzicht gestelde richtprijzen te bereiken, daartegen maatregelen te beramen. De mogelijkheid werd daarbij verondersteld, dat, indien geen wijziging in de beweging der graanmarkt optrad, verdergaande maatregelen zouden dienen te worden getroffen. De laatste heffingverhooging van 21 Augustus heeft het beoogde resultaat nog niet doen bereiken. Thans is besloten, speciaal ten aanzien van rogge, met ingang van 11 Septem ber nadere maatregelen te treffen. Reeds in bovengenoemde communique's werd gewezen op de mogelijkheid, om op andere wijze dan door toewijzing der monopolieheffingen het doel te bereiken. Met ingang van 11 September zal dan ook wederom worden overgegaan tot invoering van een denaturatievergoeding voor rogge. De vele voorbereidingen, die deze maatregel vraagt, zullen het niet mogelijk maken om on- middellijk de gelegenheid tot denaturatie open te stellen. De Nederlandsche Akkerbouwcen- trale zal bekend maken, wanneer en waar de gelegenheid daartoe zal worden geopend. Men mag aannemen, dat overal binnen 14 dagen daartoe de gelegenheid zal bestaan. Het ligt daarbij in de bedoeling om de monopolieheffing voor ongedenatureerde rog ge met ingang van 11 September te verhoo- Marjorie's oogen vulden zich met tranen Jim gaf haar "n kus. Alls m'n brooders onschuld geheel en wettelijik zal zijn uitgemaalkt en hij weer op vrije voeten is, zullen we trouwen, doch niet daanvoor, zei 'ze zacht. John Dale nam Marjorie's hand en kuste deze. (Rupert was uiteraard een zeer belangrijke getuige tijdens het proces van Despard. De door Despard geteekende verklaring, welke op Rulby gevonden was, bewees voldoende, dat Rupert destijds onschuldig was veroordeeld. Ofschoon Despard niet kon worden ibesehul- digd van moord, was hij toch verantwoordelijk voor den dood van Ruby Strode. Het was bovendien een verzwarende omstandigheid, dat zijn koffers gepakt waren en hij, zonder verdere kennisgeving aan anderen, op het punt stond te vertrekken. Zijn verdediger gaf hem den raad een a'lgeheele bekentenis af te leggen ini vehband met den rol, dien hij speelde bij: de chequevervalsching, ten nadeelff van sir Reginald Chrichton. Toen kwam ook uit, dat Despard een zeer donker verleden achter zich had. De amtote' naar van het Openibaar Ministerie liet het dan ook niet na hem ten voeten uit te schilderen, tijdens de recht&zitting. Despard werd sdhuldig bevonden en veroor deeld tot zeven jaar dwangarbeid. Veertien dagen later ontving Rupert Dale van de Kroon de officieele stukken voor zijn eerherstel. Z'n vriend Patterson wachtte hem op buiten de gevangenisgeibouwen en was de eerste, die hem als vrq man begroette. De vrienden wisselden een krachtigen handdruk terwijl Patterson, zonder iets te kunnen zeg- gen, Rupert gemoedelijk op den sohouder klopte. We hebben al heel wat meegemaakt. Dale, lachte hiji. Ik dacht, toen we naar En- geland teruggingem, dat we hier alies wel in 'n simpele, weldoende rust zouden aantreffen niet meer vechten- voor levensbehoud, geen sensaties meeir. Doch Ik was er naast, he In ieder geval, je bent juist op tijd gekomen midden in het gew-oel. Ik ben toch blij, dat ik je hier even heib opgewaoht. Rupert hield Patterson's hand stevig om- gen met /0,50 per 100 kg., terwijl de dena- turatiepremie wordt vastgesteld op 1,50 per 100 kg. Hierdoor wordt in de practijk be reikt, dat de monopolieheffing op gedenatu- reerde rogge en mais even hoog wordt. De verlaging van den prijs van de voerrogge zal een grootere vraag naar dit artikel doen ontstaan, zoodat verwacht mag worden, dat de binnenlandsche prijs voor rogge meer in overeenstemming met den wereldmarktprijs voor rogge plus heffing zal komen, waardoor voor de verbouwers meer kans bestaat den hun in uitzicht gestelden richtprrjs te berei ken. Gerst. De heffing op gerst blijft onveranderd. Aan te nemen is, dat de gerstprijs na verloop van eenigen tijd zich zal stellen op den buiten- landschen gerstprijs plus monopolieheffing. Het ligt niet in de bedoeling voor gerst weder om een steun door dorschbijslagen in te stel len. Wel wordt aan de mogelijkheid gedacht, mocht de aanpassing van den binneniandschen prijs aan dien van de importgerst plus mono polieheffing onvoldoende snel geschieden, om door andere middelen daarin verbetering te brengen. Hierbij kan worden gedacht aan aankoop door of vanwege de Nederlandsche Akkerbouwcentrale. De regeering hoopt met deze maatregelen uiteindelijk de toegezegde prijzen voor rogge em gerst te doen bereiken. Mocht de alge- meene daling op de graanmarkt zich doorzet- ten, dan zal zij den maatregel, welken zij dan het meest juist zal achten, toepassen. De omstandigheden zullen moeten beslissen tot welken maatregel de regeering haar toevlucht zal moeten nemen. VOI.K DAT DE WAARDE DER VKIJHEID KENT. De Britsche advocaat H. V. Rabagliati heeft dezer dagen de bijeenkomst van de Internatio nal Law Association bijgewoond. Hij is daar- na nog eenige dagen in ons land gebleven, en heeft, uit Amsterdam, het volgende „ingezon- den stuk" d.d. 6 September in de „Times" geschreven: „Wie gel oof t, dat Engeland het eemge land in Europa is, waar men een koninklijke familie k'an zien, die niet omringd is door een cordon troepen, zou deze week in Amsterdam op aan- gename wijze zijn verrast. Na de veertigste bijeenkomst van de International Law Asso ciation in die stad te hebben bijgewoond 1 en ik wil daar wel bij zeggen: na er een gast- vrijheid te hebben genoten, die in onze erva ring haar weerga niet heeft zijn mijn vrouw en ik hier gebleven om de feesten ter eere van Koningin Wilhelmina bij te wonen, waar- over u vandaag in uw hoofdartikel schrijft. De eemvoud en spontaniteit van de ont- vangst der Koningin zou in geen stad ter wereld en door geen burgerij ter wereld kunnen zijn overtroffen. De Koningin kwam Maandagmiddag te Amsterdam aan, en reed met een klein gevolg door de hoofd- Straten. Overal zag men dichte, maar orde- lijke menigten, maar wij hadden, staande op een vluchtheuvel geen moeite den optocht van dichtbij en onbelemmerd te bekijken. Hier en daar gaf een touw de route aan, maar voor het meerendeel stonden de menschen ordelijk opgesteld op twee a drie meter van den Koninklijken stoet, zonder dat er iets imponeerenders was om hen tegen te houden dan af en toe een politie-agent soms een vrouwelijke op onderlinge afstanden van 'n meter of tien, of meer. Er reden geen buiten- landsche potentaten of vertegenwoordigers van potentaten in den stoet; het was veeleer een huiselijke, hartelijke ontmoeting tusschen de Koningin en de bevolking van haar hoofd stad. Zelfs de andere leden van de Konink lijke Familie ontbraken bij die blijde samen komst. Vandaag staat heel Amsterdam, en ik denk zoo heel Nederland, in een gloed van Oranje- emblemen en vlaggen. Des avonds biedt de verlichting van de voornaamste gebouwen, met name langs de honderd stadsgrachten, een onvergetelijken aanblik. Den heelen dag trok een dichte menigte langzaam over den Dam en rondom het Koninklijk Paleis. Voorwaar, de Nederlanders zijn een groot volk, dat de waarde der vrijheid heeft leeren kennen en weet hoe het haar gebruiken moet. De leuze op het Koninklijk wapenschild Je Maintiendrai die vandaag in de stad veel te zien is, en die door de Koningin veer- tig jaar lang trouw in acht is genomen, zal door haar volk, dat rijk is zoowel in traditie als in de goederen dezer aarde, niet licht worden verge ten". De Telegr.) klemid. Jij bent ml'n eenige vriend, zei hij- aan- gedaan. Dat moet ook, zei Patterson, want ik ben je ml'n leiven verschuldigd. Want was jij er niet geweest, dan was ik nooit levend uit de handen (vain die Murut's gekomen. Dat oude Murut-wijf had ongetwijfedd de latere feesten opgeluisterd met de restanten van mijn sdhedel! Het was 'n heerlijlke ochtend in het voor- jaar. Marjorie Dale en kapitein Jim Chrich ton trouwden in alien eenvoud en Lntimiteit te Prinicetown, onder den rook der gebouwen, die een zoo groote rol hadden gespeeld in hun beider leven. Gevangene 381 was Jim Chrich- tom's getuige. Zoodra het jonge paar was vertrokken op de huwel'ijksreis, keerden Patterson, Rupert en John Dale naar Blackthorn-Farm terug. Hier werd een glas belegen bier geledigd op de gezondheid van de jongelieden. Het huis was nog steeds in zijn ouden toe- stand. Daarbuiten was het echter een chaos. De mijn, waar eenige maanden tevoren nog zoo'n intense drukte heerschte, lag geheel verlaten. Het was 'n: leelijke vlek op de schil- derachtige heidelanden. Er heerschte 'n pijnlijke stilte. "t Beste wat je kunt doen, Dale, zei Pat terson, is weer naar Indie te gaan en je vader mee te nemen. Ga maar alleen, m'n jongen, zei de oude man, je zult wel succes hebben, daar ben ilk van overtuigd. Ik geloof, dat we hier de mooiste tijden gehad heibiben. Ik... ik iben te oud geworden. Ik zou je slechts tot last zijn. Rupert schudde echter z'n hoofd en lachte. Ik ben heeiemaal niet van plan u te ver laten, vader. We zijn nu lang genoeg van elkander verwijderd geweest. Bovendien ben ik niet van plan het oude huis te verlaten en evienmin de oude mijn, voor zoover dit nog mogelijk is. In ieder geval, ik ben de verant woordelijke persoon, daar ik het pek-erts heb ontdelkt en de eerste was, die het toover- woord „radium!" heb geopperd. Wat moet er nu met de landerijen ge- toeuren vroeg Patterson. De oude Dale legde den toestand haarfijn DE BOUW VAN DE NIEUWE STUDIO DER N. C. R. V. Vrijdagmiddag is in het Palace-hotel te Hil- versum aanbesteed de bouw van de nieuwe studio der N. C. R. V., wellk gebouw zal ver- rijzen in het Suzannapark. De aanbesteding had plaats in vier perceelen, te weten: a. iStudiobouw; b. Gewapend betonbouw; c. beide gecombineerd; d. het glas- en schilderwerk. Voor a. waren ingekomen 26 geldige bil- jetten. Laagste inschrijfster de firma G. Kroese en Vlaswinkel, te Amsterdam, met f 166.000 of 162.000 voor eenvoudiger uitvoe- ring. De raming was resp. 172.000 en S 168.000. b. 6 biljetten. Laagste inschrijvers P. Bin- nendijk en H. van Werkhoven te Hilversum, met f 63.900. Raming J 73.000; c. 30 inschrijvingen, waarvan 1 ongeldig. Laagste inschrijfster de firma Gebr. Swaan en J. Schoustra te Hilversum, met 228.500 of 219.500 (eenvoudiger). Raming resp. f 243.000 en f 239.000; d. 14 geldige biljetten. Laagste inschrijf ster de firma van IJzerloo te Rotterdam, met f 8773. Raming 10.200. DE HEERSOHENDE KINDER- VERLAMMING. Het oordeel van Dr. R. N. M. Eijkel. De Haagsche Crt. schrijft: In verschillende plaatsen van ons land heb ben zich gevallen van kinderverlamming voor- gedaan. Tot 6 Sept. zijn 245 gevallen, voor- komende in 109 gemeenten, gemeld. In 949 ge- meenten des lands kwam geen kinderverlam ming voor. Vergeleken met 1930, toen tot 1 September van dat jaar 423 gevallen gemeld werden, is het verloop van dit jaar dus nog gunstig. Is er nu reden voor emstige ongerustheid Bovenstaande crjfers deelde Dr. R. N. M. Eijkel hoofdinspecteur van de Volksgezond- heid, ons mede, toen wij met hem over de kinderverlamming spraken. Voor een paniekstemming is geen reden, meende Dr. Eijkel. Ik begrijp, dat ouders en de gemeentelijke overheid hun verantwoor- delijkheid nu extra zwaar gevoelen, maar hoezeer ik ook de ellende, welke deze ziekte kan veroorzaken, betreur, zou ik hun toch ernstig willen raden kalm te blijven en geen overhaaste maatregelen te treffen. Voornamelijk denk ik hierbij aan het school- bezoek en de schoolsluiting. Indien zulks noodig is, zal de geneeskundig inspecteur van de Volksgezondheid ongetwij- feld op grond van de Besmettelijke ziektenwet dien burgemeester hiertoe adviseeren. Vrijdag j.l. heeft de geneeskundige inspectie wederom vergaderd om de maatregelen te be- spreken ter bestrijding van de kinderverlam ming. Op deze vergadering is o.m. de gedrags- lijn vastgesteld, welke gevolgd zal worden ten opzichte van de schoolsluiting, kinderfeesten en koloniehuizen. Wij weten wel, dat een niet zichtbaar leven- organisme de oorzaak van de ziekte is, maar langs welke wegen dit virus zich verspreidt, is nog niet geheel duidelijk. Naast contact schijnt ook op andere wijze de infectie nog tot stand te kunnen komen. Er is dus tegen de bit Migraine, „Kater", Hoofdpijn, enz. (Ingez. Med.) verspreiding der kinderverlamming nog wei- nig te doen. In den laatsten tijd zijn door een Zweedsch onderzoeker SVen Grave nieuwe denkbeelden naar voren gebracht omtrent de wijze, waarop de besmetting tot stand zou komen, n.l. door mid'del van water, melk en andere voedings- middelen. Deze mededeelingen zijn gepubli- ceerd in de Officie International d'Hygiene Pubique van Mei 1938. Misschien, dat de toe komst de juistheid van deze stelling zal aan- toonen. GERUOHTEN OVER DUITSCHE TROEPENCONCENTRATIE. Volgens de „Evening Standard" concen- treerd Hitler zijn troepen. De Londensche autoriteiten hebben inlich- tingen ontvangen, volgens welke minstens 200.000 man geconcentreerd zrjn in een deel van het oude Oostenrijksch-Tsjechisch grens- gebied langs de grens tot 50 mijl diep. Dit beteekent dus, dat zij binnen een uur, na ge- geven bevel, in Tsjecho-tSlowakije kunnen bin nen vallen. Ook komen, volgens het blad, berichten bin nen, dat in de tweede z6ne achter de genoemde gemotoriseerde eenheden en gemechaniseerde artillerie is geconcentreerd, niet meer dan 100 mijl van de grens. Dat beteekent, dat zij gereed zijn, onmid- dellijk achter een opmarsch aan te rukken. Ook de Fransche generale staf heeft dezelfde berichten ontvangen. Fransche militaire maatregelen. Uit Parijs1 meldde United Press Zaterdag: Gedurende den nacht zijn een groot aantal tank en artillerie-eenheden, o.a. reusachtige kanonnen, die per rail vervoerd worden, in stelling gebracht achter den rand der Magi- notlinie. In de dorpen langs den voet van het Vogezengebergte zijn troepen ondergebracht en de forten zijn op voile sterkte gebracht. Alies geschiedde in het duister. Automobilis- ten, die de wegen daar bereden, ontmoetten in den' nacht lange colonnes, doch overdag is niets te zien. Wij vernemen, dat reeds uit- gebreide voorzorgen getroffen zijn om het leger van voldoende brandstof te voorzien. Zoo hebben stafofficieren aan alle garages in de omgeving bevel overgebracht, dat de voor- raden benzine niet beneden een bepaald mini mum mogen dalen. De correspondent meldlde, dat alle maat regelen met de grootste nauwkeurigheid en in stipte orde geschieden. Britsche vlootmaatregelen. De admiraliteit heeft Vrijdagavond mede- gedeeld, dat het eerste flottielje mijnleggers, zeven schepen van de Halcyon-klasse, van een volledige bemanning zal worden voorzien en dat het kader van vier kruisers zal worden uitgebreid met reservepersoneel, dat in actie- ven dienst zal komen Het verluidt, dat de admiraliteit dezen maatregel heeft genomen uit voorzorg met het oog op dten intemationalen toestand. 4 TE PRAAG WORDT VERDER ONDBRHANDELD. Na de korte onderbreking zijn Vrijdag de onderhandelingen tusschen de Sudeten en de regeering te Praag over het regeeringsvoor- stel hervat. De Sudeten hadden voor het ver der onderhandelen geen andere voorwaarde gesteld dan de bijlegging van het incident te Moravisch Ostrau. uit. Hij' was de grootste aandeelhouder. Dien dag stonden de stukken op de beurs geoio- teerd ivoor een paar stuivers! I Het lijkt mij, dat de klap gevallen is op het moment, dat er werkelijk kans bestond raidium te viniden, verklaarde Patterson. Ik sprak een deizer dagen met een der Duitsche inigenieurs mr. Dale u .kent hem onge- twijfeld die destijds een der rapporten heeft samengesteld. Hij heeft zich toentertijd teruggetrokken, wijl hij eenige bezwaren soheen te helbben tegen mr. Despard en een paar van zijn komuiten, die achter de scher- meo werkten. Ik beweer niet, dat ik de zaak grondig ken, doch- ik zou graag morgenoch- tend alies eens in oogensohouw nemen. Ik geloof, dat het geen kwaad' zou kunren, als we traohtten op dien ingenieur Schwartz heet hij beslag te leggen en zijn oordeel te vragen. Ik helb zoo'n klein kapitaaltje bij elkander en ik voel er veel voor eens flink te ,,gokken!" Ik denk er ster'k over na 'n paar duizend aandeelen, koers drie stuivers per stuk, te koopen van een 'Engelsche radium- mijn! Aldus deed Patterson. Ingenieur Schwartz werd verzoakt z'n oordeel te geven; op diens adlvies werd de maatschappij gereconstrueerd. Sir Reginald Chrichton en John Dale hielden hun stukken1 vast en kochtesn er nog enkele bij. De nieuwe maatschappij nam het oude concern over, tegen nauwelijks nominale waarde. Na zes maanden van harden, stoeren ar- beid, van hoop en vrees, ontdekte men een laag pekerts van vTij1 grooten omrvang met radium-emanaties. De aandeelen van de Blackthorn-Mijn" werden in de officieele beursnoteeringen opgenomen. In het begin was er eenige schommeling waar te nemen; ze stegen echter vlug tot enkele shillings; nu liepem ze hooger en hooger, zoodat men een oogentolik dacht, dat het oude spel weer was inigezet. Dit was, echter niet zoo. Patterson werkte hard en in alle beseheidenheid met ingenieur Schwartz; zij ontdeikten een nieuwe methode voor de radium-extractie, waardoor de oor- spronkelijike onkosten miet Ongeveer vijftig proeent werden verminderd. Kort na de terugkomst van de jongelui die hun huwelijksreis eenigszins 'hadden ver- lengd was de toestand van dien aard, dat men niet meer bevreesd ibehoefde te zijn voor de toekomst. John Dale was in de wolken. Toen, Ibij wijze van spreken, de ratten het zinkende schip hadden verlaten, was hij al leen eigenaar van enkele duizenden waarde- looze aandeelen:. Spoedig stonden deze stuk ken ver Iboven pari. Toch houd ik er niet erg van, zei hij op z'n ouderwets'che manier. Het lijkt me, dat ik er feitelijk geen recht op helb. Al wat ik nu noodig heib is slechts 'n paar pond per week, Rupert, die bij mij leeft en Marjorie, die gelukkig door het leven gaat. Dat heeft u toch allemaal, izei Patter son lachend. En zoudt u zich ooit bezorgd maken in verband met uw weelde, dan geef ik u een goeden raad: stap dan de deur uit, wandel even de East IDart over en koop aan de kantoren der mijn voor een paar duizend pond sterling radiUmi, die ge dan aan een der Londensche. ziekenhuizen kunt schenken. Ze zullen' deze kleinigheid best kunnen getorui- kemi voor duizenden, die menschelijkerwijze gesproken, alle hoop hebiben laten varen. Wij kunnen hun den levensmoed teruggeven, Dale; u behoeft tzichi over uw geld niet be zorgd te maken. Geld is dikwijls 'n lastig ding, doch men weet bij vooibaat, dat men het altijd op ieder uur van den dag ergens kan plaatsen i dat is in ieder geval meer dan een arme ooit verxnag! Dale gaf toe, dat hij er nog nooit z66 over gedacht had. Hij heeft echter Patterson's raad opgevolgd en bevindt er zich wel bij. IHij slijit z'n dagen te Blackthom-Fanm. Devonshire, en leeft heel sober, terwijl hij z'n vrijen tijd ibesteed aldus zegt „men" met het teekenen van cheques voor liefdadige insteilingen, wier adressen hij' voor iedereen geheim houdt, behalve voor Rupert. Ook Robert Despard leeft te Dartmoor echter niet te Blackthorn-Farm. Hij leeft op de kosten van zijn regeering voor het wel- zijn en de veiligheid van zijn medemenschen achter slot en grendel. EIND'E.

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1938 | | pagina 5