Ter Neuzensche Courant
LICHTZINNIGE JEUGD
Binnenland
Feuilleton
Buitenland
No. 9807
Maandag 5 September 1938
TWEEDE BLAD
DE OPNIEUW VERHOOGDE GRAAN-
RECHTEN, DE AKKERBOUW EN DE
VEEHOUDERIJ.
HET B ESI,AG OP VAN MEXICO
GEKOCHTE BENZINE.
VAN
De heer A. van Weijnen, voorzitter van den
Bond van kaasprodueenten te Gouda, seihrijft:
'De beer H. D. Louwes, voorzititer van de
Groninger Maatschappij van Landbouiw, he eft
het noodig gevoriden het Nederlandsche pu-
hliek in te lichten over de ware betee'kenis
van de monopoliieheffingen op granen, daarbij
wijizerfde op de bij de beoordeel'img daar.Van
gemaakte vergissingen. Wanneer men die
taak op zidh neemt in een vraagstuk van zoo
breede en veelzijdige beteekenis, dan mag
mien een met de feiten kloppend betooig ver-
waclhten. .'Hellaas kan dit van de ondertiavige
pufolicat'ie niet gezegd worden en dit is te
meer te betreuren, omldat hiermede oni¥eht
wordt gediaan aan hen die emstig bezwaren
hebberi tegen deze monopolieheffingenen
wier bezwaren tot vergissingen woiden gede-
gra/deer-d.
Of een perspolemiek mi wel de meest aan-
geiweizen vorm is tot het oplossen van zulke
groote economische protolemen, waanvan de
draagwijldte ver heen reikt over direct finan
cieel .voor- of nadeel, mag worden betwijfeld,
maar waar de heer L. een lezing geeft, waar
een heel andere tegenover is te stellen, dient
hier, terwiille ju'ist van het groote gewicht
•dezer zaak, op giereageerd te worden.
De eerste en voomaamste stealing uit het
stuk ils: U, bestrijder, ziet het verkeerd; het
gaat met am rogge- en gerststeun, maar het
gaat am een looneiid maken van den verbouiw
van .voedermiddelen als gras, hooi, voeder-
bieten enz., alle ant'ikelen dus, die de vee
houderij oak aan eigen vee vervoedert, dus
het gaat am den steun aan het geheele agra-
risdhe foadrijf.
Wij wfillen deze st-elling vasthouden en ons
niet begetven in de zeer aanlvechtbare toelich-
ting, dlie daar op volgt. Ze werd ook op het
Landlb. Hiuish. Congres te Meppel dezer dagen
door den heer Loujwes aldus voorgedragen
men vindt haar terug bij elke verdddiging van
het monopolieheffingsstelsel, en het is zeker
deze hoop en vertrouwen brengende Voor-
spelEng, die bij vele veehouders, speciaal in de
kleine g-emenigde bedrijven, een zekere gerust-
heild liet ,bestaan.
Zob zon'der meer is de stelling volkomen on-
houdbaar. Een veelh'ouder bit de weide»tre-
ken, die zjjn gras en hooi, een veeheuder met
gemengd .betdfijf, die daarnaast voddenbieten,
rogge, gerst. klaver enz., aan eigen vee ver
voedert, blijft, wat zijn inkomsten betreft, vol
komen afhankelijk van de apbrengst van zijn
geproduceerde melk, d.'i. van de zuivel en van
de opbrengst ,van de productlie van vleesch.
Of .diilt gras, hlaod eniz. all een hoogere markt-
waarde zou hebben, hij kan zich daarmede
rijk rekenien, maar zal zich straks bij de uit-
komst anm tellem. pirect resultaat is hier dus
ndet aanweziig.
Maar <er i,-s erger. Diit vee he eft in de
weidestreken aan hooi en gras en andere voe
dermiddelen niet genoeig. Er moet dus
kracthtvoer bijigekocht worden. Op .diit kradht-
voer moet hij de monopolieh eff ingen betalen.
Helt onlbeistrijldlbaar direete resultaat is:
schade, een schade, die in de zuivere weide-
bedrijven harder aankomt dan in de gemeng-
de bedrijven, maar oak daar aanweziig is. Het
blijft edhter hiier niet bij. Aan de veelhbu'derij
is anaifisichei'delijik venbonden varkenshouderij,
hier meer, elders minder, en die varkens-
hoUderij is een noodzakelijke aanvullihg en
bijveTdienste op de boePderij, waarin, vooral
in de klbine gemenlgde zandbedrijven te klein
voor een normaal bestaan, nog een fecioldanfige
bijverdienste zat, dat men rond kwam. Hier-
voor moest en ,moet krachtvoer worden aan-
gekocht. Ook daarop ligt de monlopaldelhef-
fing. In tegenstellinig met wat een niet al te
krifiisch lezer uit het stuk van den heer L.
zou opsteken, n.l. d'at het d e oplossing is
voor deze bedrijlven, kan met klem worden
gezegd, dat het .systeem der monopolieheffin-
gen het prdbleem der noio'den van de kleine
iboeren sterk heeft vergroot.
In directen zin werkit het dus averedhts. Is
er dan ^en indirecte werking, welke de be-
loofde vlaordeeaeni, door den heer L. genoemd,
brengt en de pad eel en opheft? Het a n two or d
h'ierop is reeds 4 jiaar oud. 'Het is nicer dan
d&n antiwoord.
Het eerste is nqgatief en luidt: als deze
akkierbouwsteun ndet wordt gegeven, dan ver-
schuift de akkerbouw naar de veehouderij en
door ARTHUR APPLJN.
52)
Vervolg.
dan krijgt die het nag veel kwader. Vier
ijaar lang is d'it verkondigd. Vier jaar lang
.is daar tagemaver aangevoerd, dat deze ak-
kerbciuwiriteun afkeuren ndet beteekent alien
akkerbouwsteun afkeuren, maar het argu
ment kan blijikibaar uit het arsenaal van ver-
dediiigiingsmateriaal niet wo^rdien geim'ist. Er
ontbreekt echter elke basis aan.
i Een tiweede argument iis: er zal bij een
Joonenden akkierbouw versdhuiivinig van vee-
jhouderij naar akkerbouw plaats hebben en ddt
zal de veeh'ouderij luchit geivein. Dit argument
ddent in al zijn hardlhedd, .en blier past het
,woord onrechtvaardigheddt)e worden bezien.
Dit beteekent ndet meer of nliet minder, dan
dat de veelhouderij zoodaniig in een ongunstige
financaqele pasiitie mioet worden gebracht e n
gehouden, diat daze versohuiving een wer-
kelijklhdi'd worldt. Wanneer men daarbij als
kenner van den dandbouw en veehouderij
jweet, hoe uiterst traag dergelijke venschui-
ytinigen gaan en kunnen gaan, wat trouwenS
de stabistiek over zeer lange perioden uit-
,wdjst, dan baseft men pas, wat achter' deze
zoo modi voorgesttellde regeling voor de zoo
,prachti|ge en hoogstaande Ndd'erlandsdhe vee-
hou'dierrj verlborgen ,ligt. Dan beteekent dit,
dat deze bedrijtfsgroep met de goodwill in het
binnen- en buitenland, in Waar verddelings-
prdducten zulivel en vee ,l:iggenlde, ap hiet
twedde plan komt ,te staan en pa® een beurt
krijgt, wanneer eerst de teelt van grove gra
nen, waaraan geen igoodwill zit nodh toe-
kamSIt, Omdiat deze overall in de wereld on der
de meest primitieve vterhoudiinigen kunnen
warden verbouwd, .is veilig geistielld. Het be
teekent dat, zal dit proces van omschakeling
langs dozen wag wjerkelijik eenmaal tot stand
kamen, de veefhoutderij voor haar taak in de
toekomst fiinianicdeel machteloos is gemaakt.
iLaat ons goed realiiseeren, dat dit dan
lewMSt igeschliejdlt en niet als qen nood-
zakelijik gevolg van nliet te beheersdWen om-
stanidiigheden.
Voor het in ongunstilge ,positie houden van
de veelhiouldlerij tlegenaver den akkerbouiw zijn
andere heel eenvoudige middelen aanwezig.
Het naldeel van 'deze middelen is, dat men dan
aan die veethouders eerlijk zou m'oeten zeg-
gen, dlat dit experiment op hen zal worden
voltrokken, terwijl Wet langs den aanbevolen
weg man velen.nog zou anbgaan.
Voor hbt varsdhufiven van veebouderij naar
akkerbouw, wanneer diit noodig Zou zijn en
na gronldig onlderzo.ek niet .te wermijden, zijn
betere ,wegen mogelijk en noodzakelijk dan dit
uitstervlinigssysteem van de financieel zwak-
kenen in de veehouderij. Indlien noodig, zijn
deze aarn te iwijzen.
Het arsenaal der voorstanders is hiermede
nog nliet uitgeput. W|ij idenken niet aan een
drukken der inkomsten (van d/e veehouderij.
Deze veehiaulderij moet finanicieel schadeloos
woridien gesjteld uit anlderen hoofde, heet het.
Onis antiwoord is tweeleddg ruameflijik
a. dan valt ujw heele systeem van versdhui-
vinlg naar akkierbouw en de daarap gebouiwde
toekomlstige rentabiiiteit d'er veehouderij in
duligen;
b. dit hefbt u 4 jaar lang gezegd en het
moet nog getoeuren.
De zuiivelsteun aan de veehouderij heeft met
eigen fowd'sen uit heffingen, een zeer voor-
zichtige financieele politiek voerende, gewerkt
en doeit dit nog, zonder uit vefdere bronnein
te hebben kunnen puibten.
Hier komen wij op een zeer kardimaal punt.
Aannemenlde, dlat de heer L. het onder a ge-
noemlde loslaat en b aanhiangt, dlurft hij dan
voor de veehouderij de consequenities aan van
de rlidhibipg, diie hij kieist met de manopolie-
heffimigen Immers dat beteekent, dat de
akkerbouw op een looniend peil wordt ge-
bradhit door deze heffingen; onder ld.it loanend
peal te versbaam Wet peii, zo-oals .men dHt heeft
en wenisabt in d|e zware kleistreken -van Gro-
ningani en Zeelanid, gezien de aetiie, die spe-
ciiaal daar wordit omtwikkeid, een peil dus,
dat niet heel laag is in verhouding met elders,
en dat (de overige agrarisdhe ibeld'rijven dit
pail dioor evenitueele bijslagen enz. moetien be-
reiken. Nu gaan we nliet theoreibiiseeren en
een boom opzebben dver het rechit daarop
tegienover het loonpeil in ander bakken van
beldrijf. We ,blijven nuchitere realisten en hou
den rakeniinlg met wat well .em wait niet kan,
en in het Jeruzalam der nationale keuken
zijrlde, niet zal durven bewerern, dat deze fond-
sen, uit welkan hoofde dlan ook, steeds be-
sciWikbaar zullen komen. In een siitu'atie van
steeds vender flinaneieel afglij'den in deze som-
bere tijden zal ,de tegenstand van haden tegen
lamldlbouiwlsteun groeien in over.een^temming
met de uitibreiding, diie hervoor zal noodig zijn'
Uit dit alle® resulteert een concrete vraag:
dunft on'dar d.eze omstianldghied'en de heer L.
de tegenisteiliinig aan, die ontstaat hij het vol-
gen van1 den door hem aarugewezen weg, di.
akkeiibouiwisteiuin naar behoeften, veehouderij-
steun niaar mogelijkheidi; w'aarbij nog de 'voor
de veehouderij onaangename positie, dat zij
hegiinheni moet ,voor h|St eerste, d.5. den akker
bouwsteun naar behoeften te zorgen?
•Kan de heer L. begrijpen, dat personen, die
mot Wart en ziel voelen voor onze mooie vee-
Hij had Marjorie in zijn brief er voor ge-
waarschuwd, dat Wij, tenzij zij hem een be-
zoek bracht, haar vader financieel zou ver-
nietigen, zoo volkomen mogelijk.
Hij ging even naar z'n slaapkamer. Zijn
koffers stonden gepakt; alles was gereed om
op staanden voet af te reizen naar het vaste-
iand. Dit vertrek zou onherroepelij.k over en-
kele uren plaats hebben. Want, daar was hij
vast van overtuigd, voor geval Marjorie op
zijn brief geen antwoorld zou geven, zou ze
dezen aan haar vader doorgeven of wel aan
haar verloofde Jim Crichton, in welk laatste
geval, volgens de eigen uitdrukking van Des-
pard, de vos in den val zou zitten; hij had er
dus alle reden voor, zoo spoedig mogelijk
wegens ,,gezondheidsredenen"' een buitenland-
sche reis te maken.
Hij wist maar al te goeid, dat Marjorie voor
haar verder bestaan niet de minste vrees
koesterde. ArmoedeWel, daar gaf ze
niet om. Door haar royale houding ten op-
zichte van Rupert had ze bewezen, diat ze
er zelfs niet tegen opzag, bij haar vader in
ongenade te vallen. Hij geloofde echter, dat
zij zou opkomen voor haar vaders bestaan.
De klok wees juist kwart voor tien aan,
toen iemand zich aanmeldde. Despard sprong
op, een glimlach plooide zijn lippen.
Zij was dus tdch gekomen!
Haj sloot de deur van de slaapkamer zorg-
vuldig af en keek nog even z'n studeerkamer
rond. Hij vond, dat er nog te veel licht was-
hij draaide dus nog een paar lampen uit. Hij
bekeek zichzelf nog even in den spiegel,
streek z'n haren gilad en wachtte.
Zij was dus gekomen. Hij was er vast van
overtuigd, dat zij- dit huis niet zou verlaten,
tenzij zij beloofd had, met hem te zullen trou-
wen, of bij gebrek daarvan, tenminste toch
een belofte, die hem zekerheid zou geven.
Zijn hand beefde toen hij de deur opende.
De vrouw, die buiten stond, kwam vlug
binnen. Despard slbot de deur en zich om-
keerend, stak hij haar de hand toe.
Ik was er bang voor, dat je niet zoudt
komen, Marjorie,.,...
U vergist zich. Ik ben juffrouw Dale
niet. Ik ben RubyRuby Strode.
Despard beet zich op de lippen. Hij hield
'n vloek in.
Jij hier?wat doe jij, hier?
Hij aarzelde 'n oogenblik, doch beheerschte
zichzelf, opende de deur van zijn zitkamer,
Ruby ging naar binnen en hij volgde haar.
Wil je niet gaan zitten? Mag ik je 'n
whisky-soda aanbieden?
Ze knikte. Graag, want ik heb dorst.
Terwijl hij, den drank klaar maakte, keek
ze rond. Ik ben hier nog nooit geweest.
't Ziet er echt gezel'lig uit. Je hebt zeker 'n
aardig kapitaaltje verdiend, he
Ze sprak zenuwachtig. Haar zinnen waren
kort en scherp gehouwd. Het was Despard
duidelijk, dat er iet's niet in den haak was. Hij
was nieuwsgierig. Hij sloeg haar nauwkeurig
gade, terwijl hij haar het glas aanbood. Ze
was smaakvol gekleed. Haar gelaat was
bleek; ze had groote schitterende oogen. In
ieder geval, hij vond ze mooter dan toen hij
haar voor het laatst had omtmoet. Ze had hem
altijd aangestaan. Hij herinnerde zich, dat
hij haar destijds ten huwelijk had gevraagd.
't Is lang geleden, dat- we elkaar hebben
gezien en gesproken, zei hij op gemakkelijken
toon. Intusschen hebben je vriendem hard ge
werkt voor jou, of, beter gezegd, ten behoeve
van dien veroordeelde, die eens je verloofde
was.
Hij1 zag hoe haar gelaat plotseling rood
werd; haar oogen flikkerden; doch ze hield
zich in bedwang. Ze haalde even haar schou-
ders op en lachte.
't Is juist voor dien zoogenaamdem ver
loofde, dat ik hier gekomen ben. Want ik
moet je spreken.
Despard maakte een ongeduldige beweging.
houderij, getroffen worden, wianneer ze in de
courant lazein, dat hun bezwaren vergisslingen
jni?
Ten sCott,e nog een enkele opmerkinig over
heit slo't van het stuk. Het ligt niet op mijm
weg de (belanigem van den Rottendamsch-en
graamhanidel noch de Rotterdaimsdhe haven te
yeiideldilgien, Wlaar wij echter nog even op wil-
lein wijizen, iiis, dat ,de heer L. de groep graan-
han'delaren blijikbaar tot toekom'stige z»vel-
exjporteurs will- oplediden, waar hij hun orien-
'tatiile en actliiviiteit ,in de richfiing adviiseert
((een baplaald'e jbe'hoefte is daar trouwens niet
aan) en dat hij Idit mot'iveert met: hierin zit
per,specified:. 'Heeft hij daafbij overwogen, dat
de toepassiilnig vain' zijn stelsal, n.l. het op
hooger produatijekiasten brengen van de door
hem genoemide produotein, ons zonder gehruik
van kiundtlmild(deil,ein steeds verder aflbrengt van
de bud'tenilandlsdhe mark't, waiar wij ook met
onze zuivel .en ons vee jiiet meer alleen zijn?
Heeifit hij miisschlien ook al niet ieta vernomen
van de gevaarlijke ontstemming in een land
als Re'lgie, voor den afzet der ziuivelpiroduc-
ten zoo Ibelanigrijk, waar tengewolge van de
veilhooglde monopioliehexfingen en niet dlaar-
meldie evanre'diig gestagen bmnenl'andsahe prij-
zen der rogge, ons .dumpingsverwijiten worden
gddlaan door aanfeiedingem van rogge voor
f 4,25
Besef van de volkomen onmisbaarheid van
export voor den afzat van de agmrisdhe pro-
duoteni als levenisfbelaing voor ^iet pdatbeland
in het bijzanldler en ,voor Nelderland in 'het al-
gemeen mag, lin daiden omgeizet, niat baperkt
blijven tot allejan een raad aan de Rotterdam-
sdhie graanHmporteur®.
Mogen wij bdleetfd vragen aan toladen, waar
in het stuk van den hear Louwes iis opge-
nomen, ook deze aontra-zdenswijize te widen
plaiats'eni?
KEURING VAN AUTO'S.
Ingevolge de Wegenverkeerswet van 13
September 1935, die binnenkort in werking
za treden, dient een motorrijtuig in de naaste
toekomst voorzien te zijn van een Rijtuig-
bewijs. Afgifte van een dergelijk bewijs kan
worden voorafgegaan door de keuring van het
motorrijtuig.
Het ligt niet in de bedoeling, bij de afgifte
van het bewijs voor elk voertuig een bepaalde
keuring te eischen, omdat dit veel moeite,
kosten en oponthoud zou veroorzaken. Ech
ter diende de mogelijkheid van zoo'n keuring
in de wet te worden opengehouden, opdat bij
eenigen twijfel ten aanzien van de geschikt-
heid van een motorrijtuig een onderzoek zou
kunnen worden gelast, terwijl zoonoodig on-
derzoeken op den weg door opsporingsambte-
naren voldoende preventief zullen werken ten
aanzien van motorrijtuigen, die in minder
goeden staat verkeeren.
Ondanks deze positieve mededeelingen
schijnt onder de weggebruikers groote onge-
rustheid te heerschen, omdat blijkbaar toch
beoogd wordt een andere vorm van keuring
in het leven geroepen, n.l. een algemeene en
een periodieke keuring voor alle motor
rijtuigen.
De A.N.W.B. en de K.N.A.C. helbben zich
thans gezamenlijk in een adres tot den Minis
ter van Waterstaat gewend, waarin zij betoo-
gen, dat een algemeene keuring van hoogst
ingrijpenden aard is voor de belangen van de
motorweggebruikers. Aan zoo'n maatregel
zullen ver strekkende consekwenties voor de
betrOkkenen verbonden zijn. De gevolgen zul
len niet alleen van financieelen aard zijn, doch
tevens zal veel verlies van trjd en een aan-
merkelijke overlast bij de voortdurende eon-
trole ondervonden wordenr. Bij periodieke keu
ring zullen ook de kosten bij herhaling weder-
keeren.
De A.N.W.B. en de K.N.A.C zijn er tot dus-
verre geenszins van overtuigd, dat de bestaan-
de materiaal-toestanden een dergelijk ingrij-
pen noodzakelijk maken, te minder daar huns
inziens reeds aan de hand van bestaande
voorschriften voldoende voor excessen kan
worden gewaakt.
Tenslotte verzoeken de vereenigingen met
eventueele ontwerpen tot regeling van deze
materie in kennis te mogen worden gesteld en
daarop, als enkende vertegenwoordigers van
het motorwegverkeer, van advies te mogen
dienen.
De waarnemende president van de recht-
bank te Rotterdam, Mr. G. L. van Oosten
Slingeland, heeft Donderdag uitspraak gedaan
in het kort geding hetreffende een eisch
namens de Fransche vennootschappen Petrole
Service en Credit Minier Franco Romain, ge
steld tot opheffing van het namens de Mexican
Eagle gelegd beslag op een lading benzine,
die per lichterschip ,,Groot Ammers V" werd
vervoerd van Antwerpen naar Rotterdam. In
tagenstelling tot zijn ambtgenooten van de
rechtbanken te Middelburg en Dordrecht,
heeft Mr. van Oosten Slingeland het beslag
gehandbaafd.
Hij nam een versche sigaar en stak ze op.
Wat jammer! Ik dacht, dat je me had willen
spreken over mezelf, Ruby.
Zij dronk in &§n teug het glas leeg, dat hij
haar had ingeschomken en schoof haar stoel
wat dichter bij.
Bobzoo mag ik je wel noemen, niet?
je bent nu nijlk en machtig. Je hebt nu alles
wat je kunt verlangen.
Dat is te zeggen... antwoord'de hij.
Dan toch bijna alles, vervolgde ze. Je
hebt nu geld, en met geld kun je veel koopen.
Natuurlijk. Despard grinnikte. Er was
'n oogenblik stilte. Hij keek haar strak aan.
Zeg me eerlijk, waarom kom je hier? Heb je
me iets te zeggen?
Ja. Ik heb er alles voor over... begrijp
je, mits Rupert Dale in zijn eer hersteld
worde.
Despard leunde achterover in zijn gemak
kelijken stoel. Hij tipte even de asoh van zijn
Havanna. Altijd datzelfde oude thema. Men
zou op het laatst nog gaan denken, dat ik
de cheque vervalscht he'b, dat ik de groote
schuldige ben. Ik heb je al gezegd, en ik heb
't ook aan je goeden kennis, Jim Crichton,
gezegd, dat ik niets doen kan. Want ik weet
niets, absoluut niets.
Ruby kwam naderbij. Zij stond naast hem
en legde haar hand op z'n schouder. Hij keek
haar aan. Wiat was ze mooi!... Z66 mooi had
hij haar nog nooit gezien... Ze had hem in
haar macht... Waarom had ze zoo lang ge-
wacht?...
iLuister, fluisterde ze. Ik weet, dat, als je
had willen spreken tijdens de rechtszitting,
Rupert vrijgesproken zou zijn.
Gesteld dan, dat het zoo was... wat dan?
HiOOEDSTUK XXVII.
Ruby's inoed.
Robert Despard wist, waarvoor Ruby Strode
gekomen was. Hij glimlaohte even, terwijl hij
haar daar zag zitten, zenuwachtig met haar
handschoenen, die ze had uitgetrokken, spe-
len-d. Het leek wel, of ze haar verhaal moeilijk
kon voortzetten.
'n Werkelijk hartelijk mensch zou hebben
In het vonnis overweegt de president, dat
als vaststaand moet worden aangenomen, dat
de benzine, waarom het hier gaat, door
Jr'etroie Service in Frankrijk is gekocht en in
Neaerland nog niet aan haar geleverd en dat
deze benzine deel uitmaakt van de 10.000 ton,
welke met het s.s. ,,Lundgren" uit Mexico te
Antwerpen is aangevoerd.
De president overweegt verder, dat voor de
winning en verwerking van een dergelijke
hoeveelheden benzine, ongeveer twee maanden
vereischt wordt, igelet op de capaciteit van de
inrichtingen en vindplaatsen van deze olie,
zoodat men hier te doen heeft met ben
zine, die deel uitmaakt van de overeenkom-
stig de concessies gewonnen olie en niet van
de na de onteigening gewonnen olie.
In het vonnis overweegt de president ver-
volgens, dat het boding hier gaat tusschen
twee vennootschappen en dat de Mexicaan:
sche staat, noch zijn organen in het geding
partij zijn, zoodat de Nederlandsche rechter
tot oordeelen bevbegd wordt geacht.
De Mexicaapsche Onteigeningswet heeft
alleen betrekking op onroerende goederen. Bij
het onteigeningsbesluit is overwogen, dat
daarin ook begrepen is de productie en ver
werking van petroleum. Hieruit moet naar
het oordeel van den president worden afge-
leid, dat de president van Mexico slechts heeft
willen onteigenen de winplaatsen en verwer-
kingsinrichtingen en dat hij niet in de ont
eigening heeft willen betrekken de reeds op
het tijdstip van de onteigening 18 Maart
gewonnen en verwerkte olie. Immers de
toen aangetroffen hoeveelheden bleven niet
bestemd voor het binnenland, maar werden
naar het buitenland verkocht. Naar de mee-
ning van den president wordt de inbezit-
neming van deze benzine niet door het ont
eigeningsbesluit gedekt.
Hieruit valt af te leiden, dat de Mexican
Eagle zal kunnen slagen in het bewijs, dat de
met het s.s. ,,Uundgren" aangevoerde benzine
haar eigendom is, zoodat zij er recht op heeft,
dat het beslag zal worden gehandhaafd.
De president heeft aan eischer zijn vorde-
ring tot opheffing van het beslag ontzegd,
met zijn veroordeeling in de kosten van het
geding.
HET OPNEMEN VAN PATIENTEN IN
ZIEKENHUIZEN.
De Minister van Sociale Zaken heeft op 7
April 1937 een commissie ingesteld met de
opdracht hem van advies te dienen nopens de
vraag, of t'oezicht gewenscht is op de nood-
zakelijkheid van opneming in ziekenhuizen en
op den duur der verpleging van patienten in
dergelijke inrichtingen, alsmede nopens de
vraag, op welke wij'ze een dergelijk toezicht
indien noodig zou kunnen worden geregeld.
Genoemde commissie stelde zich in verbin-
ding met het bestuur van de afdeeling Fries-
land van de Vereeniging van Nederlandsche
Gemeenten teneinde te onderzoeken of in het
belang van de gemeenten en de vereenigingen
voor ziekenhuisverpleging in de provincie
Friesland een dergelijk toezicht door samen-
werking zou kunnien worden georganiseerd.
Dit onderzoek heeft geleid tot de conclusie
dat een dergelijke organisatie zeer gewenscht
zou z^jn.
De Friesche gemeenten hebben gedurende
de jaren 1932—11936 gezamenlijk jaarijks een
steeds stijigend bedrag aan ziekenhuis- en
dokterskosten uitgegeven, hetwelk in 1936
reeds meer dan 140.000 bedroeg. Hetzelfde
verschijnsel doet zich voor bij de vereenigin
gen, welke zijn aangesloten bij de federatie
van vereenigingen voor ziekenhuisverpleging
in de provincie Friesland. De ervaring nu
heeft geleerd, dat met de instelling van een
controle op de noodizakelijkheid van opneming
en den duur der verpleging van patienten ten
laste van bepaalde instanties komen, een
bedrag van 15 a 20 der kosten kan worden
bespaard. De aanstelling van edn controlee-
renden arts werd voorshands voldoende ge
acht. De bedoeling der controle is uitsluitend
de uit geneeskundig oogpunt ongemotiveerde
of overdreven langdurige opnemingen van
patienten, wier ziekenhuisverpjeging ten laste
van de gemeenschap komt, tegen te gaan.
iDertien gemeenten in Friesland hebben
reeds een voorloopige toezegging tot mede-
werking gedaan.
GRAMMENS GESOMMEERD
GEVANGENISSTRAF UIT TE ZITTEN.
De Bnusselisclbe cOrresponldent van het Han-
delshlad achrijiftt
Men zal zich heirimmerem, dat eeinige maan
den geleden tusschen de regeeriimg en Flori-
morfd Grammen® een soort .van wapenstilslbanfd
werd jgesloten, waarlbij ide heer Spaak itoe-
zeg|de de taalwet van 1932 strikt te doem toe-
passen, terwijl Graimmens ziich venpldchtte
zdjmi ^iireote adtie tegein de onwettige twee-
taligheid te oriderbreken. Een pogtog van het
gemeent,ebeiS|tuur van Edingen om deizen wa-
getracht haar te helpen. Doch Despard be-
hoorde tot dat soort menschen niet. Hij
maakte reed® zijn berekeningen, wat kon hij
haar vragen als tegenprestatie voor zijn in-
lichtingen? Hij scheen alle troeven in handen
te hebben.
Hij was alleen thuis alleen met die
vrouw die hem voorstellen deed, die hem een
gunst kwam vragen... Hij keek naar de klok.
Het was even over tienen. Over enkele oogen-
blikken zou de concierge in de hall vertrok-
ken izijn. Hij stond op, liep naar tafel en
scshonk zich een stevig glas whiskey in. Hij
zette het glas terug op tafel; dit geluid brak
de stilte.
Will je er nog een hebben. Ru'by? vroeg
hij, op zoetsappigen toon.
Ruby schrok; het bloed steeg haar naar het
hoofd. Zou ze haar moed verliezen? Ze dacht
echter aan haar groote doel, Rupert's bevrij-
ding, waartoe ze dezen stap had gedaan...
ze moest slagen... Ze moest hem bed'riegen
ze moest, uiterlijk althans laten blijken
dat ze hem zou willen volgen; ze moest het
toestaan, dat hij haar het hof maakte -alles
had ze er voor over, om haar doel te bereiken.
Een getuigenis zou ze in handen weten te krij-
gen, waardoor een eerlijk man, een onschul-
dige in zijn eer zou worden hersteld. Ze kon
niet langer duld'en, dat Rupert's leven vemie-
tigd was, terwijl Despard daarenboven Mar-
jorie's toekomst in eenzelfde lot wilde laten
deelen.
Ja, graag. Doch 'n klein beetje maar.
Despard keerde zich om, deed haar glas
halfvol met whiskey en vulde het daarna tot
den rand toe met spuitwater.
Vooruit, steek maar van wal, zei hij
lachend.
Ik ben hierheen gekomen om een beroep
te doen op uw eer, op uw edelmoedigheid
om u te smeeken, desnoods op m'n knieen, mij
te helpen het groote onrecht te herstellen, dat
ik een onschuldige heb aangedaan. Mr. Des
pard, ik weet, dat u die persoon niet graag vrij
zoudt zien; ik vraag echter geen gunst voor
hem. Ik vraag die (gunst voor mezelf. U hebt
vroeger eens beweerd, dat u veel van me hield.
Bedenk dan, wat het voor mij moet zijn, want
penstilstand te doen afspringen door de
n:jbe'ien van Grammens in besllaig 'te dben
nemen, weiidl door de Regeering verij'dcld' en
sedertdien is de pipwinding, veroorzaakt dbor
de gerucihtmak-enlde aetie en de daarop ge-
vodiglde anrestatie van Grammens, volkomen
geluwd.
Thian® direiiigt de nauiwelijk® weengekeerde
rust opnieuiw te worden vers'toord door een
onbegrijpelijken maatregel van het departe-
ment van Justitie. De Procureur des Konings
te .Oudenaaride heeft -Grammen®, in ui'tvoering
van het arrest van 7 December 1937 van hef
Hof van Beroep te Brassed, gesomimeerd, zich
Zonid-ag (dat was giisteren) de® niamid'dags
aaini de srtraflgeivanigenis tie Gent aan te mel-
dan, ten .einlde een. gevanigenisstraf van tiwee
mlaanden- en aabt dlagen te gaan ui'tziitltien,
dlaar ht) ,Ln getoreke is gebleiven, de hem opge-
legde geldlhoeite te betalen. In antwoord hiier-
op heefit Grammen® den procureur des Ko-
nSnig® modrigeideel'd, dat hij ,weigeirt vrijwillig
naar de gevamigend® te gaan, zoodat men hem
mle't geweld zal moeten arresteeren. .Geschiedt
diit, dlan beisidhiouiwt Girammens den wapenstil-
9tand als vembnaken en zal hij autamatisch
de direote aotie van den zgn. ,,Raad der
Daad" hervat'tem.
De Bmsselsdhe ,,Stiamdaand!" iteekent bij dit
heridhit aeun:,.,,Er zijn in diit land blijikibaar in-
staruties, /dlie geen vrede willen met de Vla-
min/gen. Zij zullen zelf de gevolgen moeten
dragem!"
ANTI-JOODSCHE M A AT R E G EL EN
IN ITAEH:.
De I'taltiaansohe Imdnisitierraad is bij een ge
weest en heeft een reeks ibesluiten aangeno
men, waarlbij om. de positie is geregeld van
bui1 teniandetrs van J'oiciilsicfli r.as, die zich na 1
Jaimuari 1919 in Italiie 'of zijn kolionien hebben
bevestigfi. iNa het .afikondiigen van idit decreet
mogen zi'chi ,geen Joo'dsche vr-eemdellinlgen
meer westiigen in Ital'ie of zijn iklolionien. Als
Jood wondt beschouwd ieldter, die ige.biorien is
uit twee Jloddlsche oudersi, ook -indien hij een
anlderen godsdiemlslt Ibelijdt. Natunalisatien van
Joidlen na 1919 warden herroepen. Jblodlsiche
vreemldelingen, 'die zlich na 1919 'in: Itatie of
zijn kolonien helbben geveStig'd, moeten bin
nen- ze®: maanden vertrekken.
Aan het 'mdinlisitie<rie van toinnenlamdsche
zaken i® een' opperste raaid' voor demografie
en ras verbonden. Deze zal tot taak hebben,
adtviezen uit te (birenigen over -aanigelegen-
heldem be'trefffendte de ontwd-kkeling van de be-
voliking en de verde;diging van bet ras.
De mninisiterraad (heeft verdeir die volgeinlde
maatregel en gemomem: Het huwelijk is nood
zakelijk voor promotie voor de hoogere amb-
tenaren. Heit aantal vrouwen in overheilds-
diiendt mag ndet hiooger zijn d'an- 10 pet. van
heit tloitale pensoneel. Voor het mamnelijke per-
sone'el in overheidsdienst is een uniforim inge
steld.
-Vertder -is een decreet aangenomen, waar-
bij de regeering wordt gemactotigd, in geval
van igetoeele of gedeeltelijke mobillsatie ge-
heel of igedee-itelijk (die instellingen te milita-
riseeren, welke Voor het leger gebruikt kun
nen worden. Bovendien is een permanente
raaidgevende commiisaie voor oorloigisirecht in
gesteld.
DE TERREUR IN PALESTINA.
Op die fruitmankt op de grens van Jaffa en
Tel Ayiiv is een bam omtploft, welke in een
sdnaasappelkiat was verborgen. Negen Joden
werden gewond, van wie drie enrstig.
to de oude, stad van Jerusalem is een Chris
ten Arabier uit Transjordanie doodgescboten,
vermoedelijk door Arafoisctoe terroristen.
Vijwillige belasting.
Naar Reuter uit Jeruzalem meildt, betalen
de Joden in Palestina thans vrijwillige belas-
tinlgen op si-garetten, buskaartjes, toeganigs-
bewijzen voor varmakelijkheden1 en zeifis op
geimporteerde igroenten, teneinde gel-den1 bijeen
t'e brengen rvoor maatregelen Voor de veilig-
heid. Het aldus foinnenkomende geld wordt
gestbrt in een fonds ter verdediging van
kleine eni aflgelegien Joo'dsche nederzettingen
op bet plattelandl De uftgaven dienen voor
het ondierboulden van' wach'tslieden, dien aan-
leg vani prilkkeldraadversperrimgen en den
aanileg van beihoiorlijke we'gen o|m de commu-
nioatie te- versnelleni.
Bovenldiee dra-gen de Palesttins-ohe Joden
nog vrijwiffig een zeker percentage van hun
inkomen of loon af 'aan, een fbnlds genaamd
de bevrijdiing 'van het Palestijnsche Joden-
diom.
Oo-k i® er nog een, beweging gaanide om
jonge Jadeni te werven als vrijwillige wach'ts
lieden op aflgelegien nederzettingen.
GEEN PUTTEES MEER VOOR BRITSCHE
SOLDATEN.
Het EngelScbe le-ger gaa-t, melid't d'e Tele-
graaf, de ..puttees" afschaffen; 'n legerorder
van den A-r|my Oonmcil m-aakt bekemdi, dat dit
beenbekleedsel, d>a)t kort voor dien oorlog in
t-al van liar/diem ingevoerd wend!, wat Enigeland
betreft, we-eir door d'e lange brtoek vervangen
zal worlden.
Het is een- bericiht, dat ongeitwijfelid met ge-
ik houd van Rupert Dale meer dan van m'n
leven ik heb alles voor hem over... alles.
Kunt u zich indenken, wat ik al dien tijd heb
doorgemaakt, wat ik dag en nacht moet ge-
voeld hebben, wetende, dat hij onschuldig is
veroordeeld
Wetende, dat ik, de vrouw, die hij zoo innig
lief had, dat ik hem heb laten veroordeelen
Dat ik de oorzaak ben, dat zijn naam onteerd
werd? Dat ik ook oorzaak er van ben, dat
Marjorie, zijn zuster, zooveel moet lijden, ik
kan het niet langer aanzien. U weet, dat m'n
getuigenis niet geloofd werd. Uw verklarin-
gen spraken de mijne tegen; in ieder geval,
men twijfelde aan de waarheid van m'n ge
tuigenis. De jury wilde mij niet gelooven, met
het gevolg, dat een onschuldige tot dwang-
arbeid werd veroordeeld voor een misdrijf,
dat ik had gepleegd. Ik weet, dat u de cheque
in mij-n handen zag, want u stelde me een
vraag, die me een doodelijken schrik op het
lijf joeg. U herinnert zich nog wel, dat u
vroeg, of die Cheque m'n winst was. Toen
ik op het punt stond de deur achter me te
sluiten, keerde ik me even om en zag toen,
dat u naar het vloeipapier keek. U keek op,
onze blikken ontmoetten elkander. Ik wist,
dat u de afdrukken van m'n geschrift had
gezien dit stond voor mij onherroepelijk
vast. U hadt een bepaalde reden, waarom u
dit alles tijdens de rechtszitting verzweeg. Ik
meende toen dat u me wilde beschermen, doch
nu weet ik dat u andere motieven had. Ik heb
advies ingewonnen bij buitengewoon kundige
raadslieden, ik heb ook gesproken met sir
Reginald Crichton; men heeft mij de verzeke-
ring gegeven dat het nutteloos zou zijn in dit
geval cassatie aan te vragen, zelfs niet eens
een nieuw getuigenverhoor komt in aanmer-
king, tenzij een nieuwe getuige opdaagt, die
dusdanige verklaringen aflegt, dat mijn schuld
onomstootelijk komt vast te staan. U is hij
machte een dergelijk getuigenis af te leggen
u kun- den man dien ik lief heb, redden
van iets, wat nog erger is dan de dood. Om
Gods wil, help me, want je kunt het, je kunt
het.
(Wordt vervolgd.)
