ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
LICHTZINNIGE JEUGD
No. 9804
MAANDAG 29 AUGUSTUS 1938
78® Jaargang
Binnenland
Feuilleton
OPENBARE RAADSVERGADERING.
Het Regeeringsjubileum.
3 fiPU
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
ir. per post f 1,55 per 3 maanden Bg vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen by vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLiEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent brj vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst 66n dag voor de uitgave.
D1T BEAD VERSOHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
De Burgemeester van TERNEUZEN brengt
ter algemeene kennis, dat een openbare ver-
gadering van den Raad dier gemeente is belegd
tegen Donderdag 1 September 1938, des nam.
2 uur.
Temeuzen, 27 Augustus 1938.
De Burgemeester voornoemd,
P. TELLEGEN.
Zaterdag is het regeeringsjubileum van
H. M. de Koningin reeds op verschillende
wijzan herdacht, hetgeen uit de hieronder
volgende bericbten blijkt.
H. M. ide IKoningin ontvangt de
zelfbestuurders.
H. M. de Koningin heeft Zaterdag de zelf
bestuurders uit Nederlandsch-Indie of de
deputaties daarvan, die bier te lande vertoe-
ven in verband met bet regeeringsjubileum
in bet Huis ten Bosch in audientie ontvangen.
Om even voor half twaalf reden twee auto's
het ruime voorplein van het Huis ten Bosch
op, waarin de sultan van Deli en gevolg zaten.
Uit den eersten auto stapte de sultan met zijn
oudsten zoon. In de tweeden auto bevonden
zich de tweede zoon van den sultan en de
aan den sultan toegevoegde ambtenaar van
het binnenlandsche bestuur.
De Indische vorsten waren gekleed in hun
kleurige statiecostuums. Om ongeveer tien
voor 12 vertrok het gezelschap weer in de-
zelfde volgorde.
De volgende zelfbestuurder, die ter audien
tie kwam, was de sultan van Langkat, die
met zijn echtgenoote, twee dochters, een
broeder en zijn secretaris om even voor 12 bij
het Huis ten Bosch laankwam. Ook zij waren
gekleed in de kleurrijke eostuums, terwijl de
secretaris den sultan en zijn gemalin volgde
met een gouden pajong. In het gezelschap
bevond zich voorts nog de toegevoegde amb
tenaar van het binnenlandsche bestuur.
Huldebetoom van den B. V. L.
De Bijzondere Vrijwillige Landstorm hield
j.l. Zaterdag in den Dierentuin een herden-
kingssamenkomst ter viering van het 20jarig
bestaan. Alle zalen waren daarvoor in ge-
bruik genomen, die met de groote zaal ver-
bonden werden door luidsprekers. Er waren
naar schatting 3000 personen tegenwoordig,
te weten de reserve-officieren die vrijwilliger
zijn van den B. V. L., de leden der gewestelijke
landstormcommissies en alle plaatselijke lei-
ders van den B. V L. uit ons land.
Het tooneel was indrukwekkend versierd.
Het werd beheerscht door een groote figuur
van den Landstormer. Voor op het tooneel,
bij het voetlicht was omgeven door fijne bloe-
men een borstbeeld van H. M. de Koningin
aangebracht. Achter op het tooneel, dat ge-
heel met Oranje gedrapeerd was stonden de
10 Kon. erken.de vaandels van de B. V. L. in
schoone groepeering opgesteld.
De eereplaatsen waren ingenomen door de
Ministers Dr. H. Coign, H. van Boeijen, Dr.
J. J. C. van Diijk, Mr. J. A. de Wilde, Prof. Dr.
Slotemaker de Bruine, de Ministers van Staat
Mr. D. Fock en Prof. Mr. Aalberse, Jhr. Mr.
Beelaerts van Blokland, vice-president van
den Raad van State, en vele andere hoogge-
plaatste autoriteiten.
De openingsrede werd uitgesproken door
den voorzitter van de Nationale Landstorm-
commissie, luitenant-generaal Duymaer van
Twist, die verzocht te zingen het eerste cou
plet van het „Wilhelmus", en vervolgens zijn
rede hield
Hij stipte aan, dat het dien dag de derde
maal zou zijn, dat de B. V. L. voor H. M. de
Koningin zou verschgnen. De eerste maal op
18 Nov. 1918, in dagen van beroering. Doch,
Gode zij' dank, is het offer van den B. V. L.
niet noodig geweest.
Na den voorzitter spraken Dr. H. Colijn,
Prof. Mr Aalberse, de Minister van Binnen
landsche Zaken Van Boeijen, de oud-Minister
Lidth de Jeude, de Minister Van Dijk, waama
de bijeenkomst gesloten werd met een toe-
spraak van den reserve-generaal-majoor H.
de Iongh, inspecteur van den Landstorm, die
aldus eindigde
Ten voile van mijn verantwoordelijkheid
bewust, verklaar ik, dat wanneer wat God
moge verhoeden door de Regeering op den
B. V. L. een beroep mocht worden gediaan,
onze vrijwilligers goed geencadreerd, bewa-
pend en uitgerust, binnen zeer korten tijd ge-
reed zullen staan om elke poging van revolu-
tionnair geweld van welke zijde deze ook
mocht dreigen, het hoofd te bieden.
In ons land geeerd, door het buitenland be-
nijd, gaat de B. V. L. rustig voorwaarts om
binnen zeer korten tijd den lOO.OOOsten vrij
williger in zijn gelederen te hebben.
Tot slot zongen de aanwezigen het 6e cou
plet van het Wilhelmus.
Des namiddags werd door de deelnemers
aan de in den voormiddag gehouden vergade-
ring, die uit de 94.009 vrijwilligers van den
B. V .L. waren gekozen, voor het Paleis Huis
ten Bosch voor H. M. de Koningin gedefi-
leerd. Dit defile werd het hoogtepunt van
den dag. De belangstelling van het puibliek,
waaronder tal van landstormmannen en land-
stormvrouwen, was zeer groot.
Behalve de reeds genoemde autoriteiten
was hier ook aanwezig de voorzitter der
Tweede Khmer, Mr. Van Schaick en de com
mandant van het veldleger luitenant-generaal
Baron Van Voorst tot Voorst e.a.
Het defild werd geopend door de Kon.
militaire kapel, dat tijdens het defild bleef
musiceeren. Daarop marcheerden de ver
schillende afdeelingen voorbij H M. de Konin
gin, die op het bordes van het Huis ten Bosch
had plaatsgenomen. De inspecteur van den
B. V. L. nam naast Haar plaats, teneinde
H. M. bij het defile voor te lichten.
De bij een defild gebruikelijke marschmuziek
werd ook nog verzorgd door het muziekkorps
der Haagsche politie.
Na het defile liet H. M. de Ministers Van
Dijk, Van Boeijen en De Wilde bij zich ontbie-
den, en onderhield zich vooral langdurig met
den Minister van Defensie, den heer Van Dijk.
Vervolgens werden ook de leden van de Land-
stormcommissie bij H. M. ontboden. De
luitenant-generaal iDuymaer van Twist had
daafbij gelegenheid aan H. M. namens den
B. V. L. een bord van Delftsch blauw aan te
bieden.
Dit bord heeft een diameter van 53 c.m.
Het stelt voor de familiegroep van Prinses
Juliana, Prins Bemhard en Prinses Beatrix.
Het werd door den plateelschilder Schuyen-
burg vervaardigd en bewerkt. Dit voorbeeld
van potretkunst op Delftsch blauw is tot dus-
verre bij de Porceleine Fles te Delft niet eer-
der voorgekomen. De rand van het bord is
met bloemmotieven versierd.
Aan de achterzijde van het bord is de vol
gende opdracht aangebracht: ,,18981938.
Ter gelegenheid van het veertigjarig regee
ringsjubileum van Hare Majesteit Koningin
Wilhetmina Hoogstderzelve eerbiedig aange-
boden door den Bijzonderen Vrijwilligen Land
storm, met betuiging van groote dankbaar-
heid en onverzwakte trouw".
Hieronder is aangebracht het embleem van
den B.V.L.
De deelnemers aan het defile marcheerden
inmiddels over den Bezuidenhoutschenweg on-
der groote belangstelling van het publiek naar
het Malieveld, waar luitenant-generaal Duy
maer van Twist een slotwoord sprak.
Ontvangst van Ridders in de
Militaire Willemsorde.
Na afloop van het defile van den B.V.L.
zijn Zaterdag vele militairen en oud-militairen
die dragers zijn van de Militaire Willems-orde
door H. M. de Koningin in het Huis ten Bosch
ontvangen.
Het was op dat oogenblik heel druk, omdat
de politie de afzettingen had vrijgegeven. Het
open plein voor het Huis ten Bosch stroomde
vol en velen bleven nog lang staan in de hoop,
dat H. M. de Koningin zich nog even naar
buiten zou begeven. Dit gebeurde echter niet
en na de ontvangst vertrokken de ridders
M.W.O., van wie er velen te voet waren ge-
komen".
Nog zeer lang is het buitengewoon druk in
de buurt van het paleis gebleven.
SPECIALE GELUKSTELEGRAMMEN
VOOR H. M. DE KONINGIN.
Ter gelegenheid van haar 40-jarig regee
ringsjubileum zullen aan H. M. de Koningin,
uitsluitend gedurende het tijdvak van 29 Aug.
tot en met 5 Sept. a.s. gelukstelegrammen
kunnen worden verzonden, welke op een voor
deze gelegenheid vervaardigd, bijzonder toe-
passelijk luxe-formulier zullen worden afge-
leverd.
Dit formulier is ontworpen door mevrouw
L. van LierSteffens te Amstelveen.
Voor deze speciale gelukstelegrammen geldt
een verlaagd tarief van 50 cent voor 310
woorden, 55 cent voor 1115 woorden, 60 cent
voor 16—20 woorden, verder opklimmend met
5 cent per 5 woorden of gedeelte daarvan tot
50 woorden, daarboven met 5 cent per 10
woorden of gedeelte daarvan.
Voor de prijsberekening blijven de woorden
van het adres en de dienstaanwijzing buiten
beschouwing, zoo dat allddn de woorden van in-
houd en onderteekening medetellen.
Aflevering van deze telegrammen zal zoo-
veel mogelijk op den jubileumdag geschieden.
De afzender van een speciaal gelukstele-
gram kan desgewenscht tegen betaling van
een recht van 10 cent per 50 berekende woor
den 1 of meer afschriften van het telegram
op het speciale luxe formulier, verkrijgen.
DE KONINGIN SPREEKT 31 AUGUSTUS
DOOR DE RADIO.
Van officieele zijde meldt men, dat het in
het voomemen van de Koningin ligt om op
Woensdag 31 Augustus tusschen half een en
edn uur n.m. voor de radio te spreken tot
Nederland, Oost- en West-Indie.
De uitzending zal geschieden door de drie
gewone omroepzenders en, voor Oost- en
West-Indie, door de rijkszenders en door de
Phohi.
DE GEMEENTEVLAGGEN BIJ DE
NBDERLANDSCIIE JEUGDHULDE.
Zooals bekend, zal op den avond van den
zesden September de Nederlandsche jeugd bij
de hulde aan de Koningin op den Dam te Am
sterdam gemeentevlaggen uit alle gemeenten
van het land meevoeren.
Voorzoover deze niet reeds bestonden, zijn
zij voor deze gelegenheid vervaardigd op de
volgende wijze:
In den linkerbovenhoek bevindt zich het
gemeentewapen. Het overige deel van de vlag
is vervaardigd in de provinciale kleuren, die
als volgt zijn aangebracht:
Noord-Brabantroode en witte doeken.
Friesland: diagonale banen, in wit en blauw,
met roode ,,plompen" in de witte banen.
Overige provincien: horizon tale banen van
boven naar beneden genomen, met de volgen
de kleuren:
Orente: geel, wit, rood, blauw.
Gelderland: geel, blauw.
Groningen: rood, wit, groen, wit, blauw.
Noord-Hollandrood, geel, blauw.
Limburgrood, wit, zwart, geel, blauw.
door ARTHUR APPLIN.
Vervolg.
50)
Geef je over en de Murut's zullen je
niet dooden. Raak echter je geweren niet
aan. En doe, wat je bevolen wordt.
Nu richtte hij zich tot de Murut's, wien hij
eenige bevelen in hun eigen taal gaf.
Unju, die gevaarlijk, doch niet doodelijk
getroiffen bleek, trachtte rechtop te zitten,
Rupert ondersteunde hem en probeerde zoo
goed mogelijk het bloeden der schotwond te
stelpen. De Murut's maakten een draagbaar
van takken, waarop men den Dajakker neer-
legde.
Rupert kon in de verste verte niet gissen
wat hun nog te wachten stond. Weldra bleek
hem, dat zij hun behoud te danken hadden
aan den hoofdman; deze, een zekere Mat Sal-
leh, was 'n gewezen zeeroover en afkomstig
van Suloo, een klein eiland aan de noordkust.
Unju bleek hern van naam te kennen; hg
vreesde hem nog meer dan de Murat's, voor
wie hij een groote verachting had. Mat Sal-
leh had grooten invloed op de Murat's van
de binnenlanden, die in hem een onkwetsbaar
wezen zagen, bedeeld met een soort boven-
natuurlijke macht.
Mat Salleh gaf bevel, dat de blanken bij
Unju zouden blijven. Omringd door gewa-
pende Murut's en voorafgegaan door anderen,
die de bloederige hoofden der doode Maleische
roeiers droegen, begaf men zich op weg door
een stuk wildernis. Ze hadden bijna een uur
geloopen en bevonden zich nu in een groot
aardappelenveld. In het midden zag men een
kleinen heuvel, die omringd was door een
lOverijssel, rood, 'geel, blauw.
Utrecht: rood, wit, geel.
Zeeland: geel, rood, blauw, wit.
Zuid-Hollandrood, geel.
DE VERIIOOGIN G VAN DE MONOPOUE-
HEFFINGEN OP GRANEN.
Een stem uit landbouwkring voor
handhaving dezer heffingen.
Aan een uiteenzetting van het standpunt
van den landhouw door den heer H. D. Lou-
wes, voorzitter van de Groninger Maatschap-
pij van Landbouw ontleenen wrj het volgende:
Bij de uitgehreide en soms heftige gedach-
tenwisseling welke in dezen tijd van dalende
wereldgraanprijzen en herhaalde monopolie-
heffingsverhoogingen aan den gang is, wordt
een zeer voornaam punt m.i. te veel uit het
oog verloren: het gaat niet alleen om de prij-
zen van rogge en gerst, maar het gaat ook
om de waarde van al de binnen het bedrijf ge-
produceerde en opgevoerde voedermiddelen,
gras, hooi, voederhieten, enz.
Een landbouwhedrgf is geen groot industrie-
concem en het werkt nog niet zoo intensief
met allerlei kostenberekeningen binnen het
bedrijf, zooals deze concerns wel doen. Geluk-
kig gaan wij dien kant wel op. Maar al heeft
de boer dan vooral belang bij b.v. den melk-
prijs, de varkens- en eierprijzen, de eindpro-
ducten, tenslotte moet hij zijn eigen geprodu-
ceerd ruwvoer gras, hooi, voederhieten,
enz. loonend aan zijn vee kunnen afzetten.
Alleen als hij dat kan is ook de prikkel aan
wezig de productie van deze artikelen te in-
tensiveeren en te rationaliseeren.
Als de boer nu het zetmeel zeer goedkoop
in de mais en het eiwit in de veekoeken
beide van buitenlandschen oorsprong kan
koopen, is er in feite geen basis aanwezig om
met aanwending van moeite en kosten meer
eigen ruw- en krachtvoer te produceeren; hij
kan goedkooper de buitenlandsche waar koo
pen en de productie-capaciteit van eigen
bodem ongebruikt laten. Op onze weiden bijv.
zal men dan laten groeien wat er ,,vanzelf"
groeit zonder de moderne weidebouw-
systemen toe te passen en ze beschouwen
als open luchtverblgven voor het vee, maar
meer krachtvoer zal men gaan aankoopen,
inplaats van het gras, dat men niet liet
groeien.
De ontwikkeling gaat in de richting
van vergrooting van cultuurgrond.
Een ontwikkeling in deze richting is in
flagranten strijd met de geweldige inspanning
van ons volk, onzen cultuurgrond te vergroo
ten en te verbeteren. Aan den eenen kant
millioenen uitgeven om nieuw land te winnen
en. het oude land te verbeteren en aan den
anderen kant een landbouwprijzenpolitiek te
voeren, die tot extensief landgebruik voert,
staat gelijk met de dwaasheid te kronen.
De protesteerende graanhandelaren zullen
zich eerst in deze werkelijkheid moeten in-
dienken en gaan aantoonen, dat deze gedach-
tengang in principe onjuist is, voordat zij
succes uit hun actie mogen verwachten. Zoo-
lang zij met hun overleggingen ronddolen in
een gedachtenwereld van ,,steun aan de
graanboeren" en dit nationale probleem van
geweldigen omvang niet achter deze mono-
polieheffingen zien opdoemen, blijft hun stem,
die eens roependen in de woestijn.
Politiek en beleid moeten gebaseerd zijn op
de voile werkelijkheid der dingen, niet op een
zij het belangrijk aspect daarvan: de
graanhandel.
Politiek der Regeering is juist.
Mijn conclusie is dus: De politiek der Regee
ring, door monopolieheffingen een constant
prijspeil voor de voedermarkt in Nederland
te handhaven, is juist en in het welbegrepen
nationaal belang. Zij, is de logische conse-
quentie van het beleid ten aanzien van de
droogmaking der Zuiderzee, en de algemeene
b amboe - af rasteri ngwaarbinnen een paar
dozijn negerhutten waren gebouwd op hooge
palen. Toen de groote stoet van krggers met
hun hoofdman in ziclht kwam, steeg er een
geweldig rumoer op. De zware tonen van
een strijdklok mengden zich met de rauwe
kreten van de vrouwen, die naar buiten kwa-
men en de strijders dansend tegemoet snel-
den. De zon was ondergegaan en de duister-
nis viel snel in. Een heldere maan kwatn
op en verlichte het geheel op fantastische
wijze; de donkere schimmen der hutten, palm-
booanen en omheining staken scherp af tegen
de heldere lucht.
Rupert keek naar Patterson. Deze haalde
zijn schouders op.
Ik ben er bang voor, dat we hangen, Cot
ton. 't Is jammer, kerel, doch zoolang er
leven is, is er nog hoop! Goed uitkijken dus!
Toen ze de omheining binnengingen, zagen
ze een groot vuur, dat in 't midden van het
dorp was agngestoken. Door den rooden gloed
verlicht, zagen ze rond het groote vuur man-
nten en vrouwen, met zwarte glimmende lijven,
een soort dans met rhythmische heweging
uitvoeren, welk gezicht hen deed rillen van
kop tot teen. Zooiets, bekende Patterson, die
toeh al heel wat gezien had, had hij nog
nimmer aanschouwd. 'n Beetje verder stond
een groote hut, waarbij een soort veranda
bleek te hooren, die ongeveer zes voet boven
den grond stond. Een bamboestaak, waarin
enkele kepen waren gesneden, deed dienst als
toegangstrap.
Mat Salleh en de Murut-aianvoerders maak
ten van deze trap gebruik om de veranda
binnen te gaan. Ze namen plaats rond een
groote kruik, waar uit ze alien dronken door
middel van zuigriet, die in de kurk zat. Soort-
gelijke kruiken werden aangebracht en rond
het vuur gezet; de krijgslieden namen daar-
bij vlug plaats Patterson en Rupert moesten
eveneens bij het groote vuur plaats nemen,
alsook Unju, die er heen gebracht werd door
een oud wijf, die met de leiding der plechtig-
heden belast scheen. De vrouwen namen nu
de van bloed druipende hoofden der gedoode
vijanden en begonnen langzaam te dansen
rond het vuur, terwijl ze een droefgeestig ge-
zang aanhieven, dat telkens met een langen
gerekten toon eindigde. Haar lange zwarte
haren hingen rechtaf tot haar middel. De
zware strijdklok liet langzaam en geregeld
haar geluid hooren. Het werd later, waarbij
zoowel mannien als vrouwen, onder invloed
van den drank uit de kruiken, meer en meer
aan den dans deelnamen. De bloederige hoof
den gingen van hand tot handHet werd
den gevanigenen duidelijk, dat de drank de
dansers meer en meer opwond.
De wapens flikkerden in den gloed van het
groote kampvuur. Unju, die tot nog toe het
stilzwijgen had bewaard, kon op het laatst
niet meer zwijgen en sprak Patterson aan met
zoo zacht mogelijke stem.
O heer, zieze zullen onze hoofden
ook nemen als de drank hen nog meer verhit
heeft.
Patterson knikte. Het spijt me, Cotton, dat
ik je goed en wel beschouwd, zoo weinig heb
kunnen aanbieden, zei hij fluisterend.
Rupert glimlachte. 't Is in orde. We zitten
beiden in hetzelfde schuitje.
Op dit oogenblik zagen ze een bende vrou
wen, die van het huis van het opperhoofd
kwam. Bij deze groep bevonden zich twee
nog jonge kerels, die bij geleigenheid van dit
feest bij de krijgersbende werden ingelijfd.
Ieder van hen droeg een hoofd, dat hij aan
de haren vasthield. Dezelfde oude vrouw, die
den dans had geleid, wreef de jonge kerels
met bloed in en stiet een kreet uit, die door
de toehoorders werd beantwoord met een
schor ,,Augh!" Daarop stapte een oude krij-
ger naar voren, die met een steen en een
klein ijzeren voorwerp de twee snijtanden der
beide krijgers verbrijzelde, terwijl de nog
zichtbare stukken tand werden afgeslepen tot
het tandvleesch. Dit geschiedde met het oog
op het doelmatige gebruik van de blaaspijp.
Bovendien was dit het bewijs, dat de krijigers
den mannelijken leefijd werkelijk hadden be-
grondverbetering, die de Regeering voert, en
zij legt de onmisbare basis voor de intensi-
veering van onzen weide- en groenvoederbouw.
De vraag of de Regeering hierbij zoodanige
prijzen in het oog vat, dat' de productieve
kracht van onzen bodem inderdaad volledig
wordt benut en de boer een redelijke belooning
voor zijn artikel ontvangt, laat ik hier verder
onlbesproken, al meen ik die in ontkennenden
zin te moeten beantwoorden.
Wat het zwaarst is, moet het
zlwaarst wegen.
Met het bovenstaande wil ik allerminst
zeggen, dat met de wenschen en verlangens
van onze graanhandelaren geen rekening moet
worden gehouden Ook hun belangen vormen
een onderdeel van het geheele landbouwcrisis-
beleid en zij moeten voor hun voile beteekenis
mee in het geding worden gebracht en het
recht van den boer mag niet inhouden het
onrecht voor den graanhandelaar, maar ook:
wat het zwaarst is moet het zwaarst wegen.
En als de groote graanboot en de maehtige
elevator in het nationaal belang hun cijns
moeten betalen aan den vermeerderden groei
van het nietige grassprietje, dan zal men zich
daarin moeten schikken.
Evenmin wil ik beweren, dat ik onder alle
omstandigheden de wederinvoering van de
denaturatie-toeslagen verwerp, maar ik wil
ze alleen aanvaarden als tijdelijk hulpmiddel,
niet als blijvende politiek. Deze moet worden
gevoerd door het stelsel der monopoliehef
fingen.
Het Kamerlid Schilthuis sprcekt
voor Alg. Ned. Molenaarsbond.
Dinsdag j.l. werd te Amhem de algemeene
vergadering gehouden van den Algemeenen
Nederlandschen Molenaarsbond, waar de heer
J. Schilthuis, lid der Tweede Kamer, het
woord voerde over de verhooging van de mo
nopolieheffingen op granen.
Na een overzicht te hebben gegeven van
de Regeeringsmaatregelen inzake de graan-
prijzen, constateerde spr., dat er thans een
gerechtvaardigde reden is voor den Nederland-
schen graanhandel om zich te verzetten tegen
de laatst opgelegde heffingen. De handel
heeft tot driemaal toe haar waarschuwenden
stem laten hooren en voorspeld, dat mono-
polieverhooging een debacle voor den handel
zou beteekenen, daar de prijzen de heffingen
niet zouden volgen.
Wat Ibetreft de voorraad-overeenkomsten,
die verschillende graanhandelaren met de
Regeering hebben afgesloten, was spr. van
oordeel, dat de strekking hiervan geheel is
gewijzigd, nu gebleken is, dat de marktprij-
zen de monopolieverhoogingen niet volgen en
er veel meer moet worden afgedragen dan de
extra verkregen winst. Spr. achtte het niet
redelijk, dat men zich thans aan deze overeen-
komsten moet houden. Spr. was dan ook van
meening, dat het niet onmogelijk is, dat deze
redeneering biji de Regeering ingang zal
vinden.
Resumeerende noemde spr. dan ook de
actie, die door den Rotterdamschen en Am-
sterdamschen graanhandel is ontketend vol-
komen gemotiveerd. Deze opvatting werd
door de vergadering met applaus onder-
streept.
Inzake de ovemame van de uitvoering van
de crisismaatregelen door de landbouworga-
nisaties en de belangen, die de handel daarbrj
heeft, zeide de heer Schilthuis, dat een nieuw
plan te dezer zake is ontworpen. Doch nadere
bijzonderheden hierover kon spr. nog niet
mededeelen. Wel kon hij in het algemeen zeg
gen, dat een belangrdjke rol zal worden toe-
bedeeld aan den georganiseerden handel.
OFFICIEELE PRIMIERE VAN DE FIM
„VEERTIG JAREN".
In de groote Wilhelminastudio van Bam-
stijn's filmstad aan den Benoordenhoutsche-
weg te 's-Gra/venhage heeft, meldt de N. R.
reikt. Nog meer kruiken, gevuld met een
soort rgstdrank, werden aangebracht en alien
begonnen weer te drinken.
Patterson vroeg Unju, of hij nu in staat
was te loopen, waarop de oude Dajakker ten
ahtwoord gaf, dat hij, zoolang hij een hoofd
op z'n romp had, zulks zou doen ofschoon
hij er aan twijfelde, of hij dit onder de ge
geven omstandigheden wel zou kunnen vol-
houden.
Luister, venvolgde Patterson. Nog
eenige oogenblikken en de maan is verdwenen.
Ze hebben nu groene takken op het vuur ge-
gooid, om, terwijl zij drinken, de hoofden te
rooken. Bij de bamboe-omheininig is het nu
heelemaal donker, daarbij komt, dat de mees-
ten stomdronken zijn. Als het ons gelukt al
kruipend de omheining te bereiken, zonder
dat we door die duiivels worden opgemerkt,
dan kunnen we de wacht overrompelen. Zijn
we buiten, dan wijst Unju ons den weg naar
de riVier. 't Is een waagstuk, doch 't is onze
eenige kans. Hier blijven beteeken't een
zekeren dood.
Uniju schudde het hoofd. Hij gaf er de voor-
keur aan toch maar te blijven, waar hij, was
het fatalisme was hem nu eenmaal inge-
boren. Wegloopen of blijven't kwam toch
op hetzelfde neer.
Patterson keerde zich ongeiduldig naar Ru
pert. Wat zeg jij er van? We zullen toch
lets moelten doen. In ieder geval we zullen
voor ons leven moeten vechten. Dit afwach-
ten kan ik niet langer meer verdragen.
Rupert moest lachen. Het lijkt veel op gek-
kenwerk. Ik zie m'n eigen hoofd al gerookt
worden.
Ze kwamen overeen, dat ze, op een teeken
van Patterson, naar de bamboe-omheining
zouden kruipen, zoover mogelijk van elkan-
der af. Als er een ontdekt werd, zouden de
anderen hem in den steek laten en van het
tumult en de wanorde der dronken kerels en
wijven profiteeren, om er tusschen uit te
komen.
Patterson nam een zwaren gouden ring
van z'n vinger en gaf hem aan Rupert, ter
wijl hij vroeg voor geval hij, Rupert, zou
ontsnappen en Patterson gevangen genomen
werd hem aan iemand, wiens naam hij
noemde en wiens adres hij de Nationale Bank
te Singapore bekend was, te overhandigen.
- Is er soms iets, dat ik voor je kan doen,
alsals je pech zoudt hebben, Cotton?
Rupert dacht 'n oogenblik na. Er is 'n
vrouw, Ruby iStrode, van wie ik zielsveel
houd. Je zult haar vermoedelijk ontmoeten in
Londen, waar zij aan Ingenue-Theater ver-
bonden is. Zeg haar, dat ik haar ten voile
begrepen heb en alles, wat ze voor mij gedaan
heeft grootelijks waardeer. Zeg haar, dat m'n
laatste gedachte voor haar is geweest.
Prachtig, in orde, antwoordde Patter
son ontroerd. Vooruit! Nu een paar voet
verder kruipen en ga liggen tot je hoort, dat
ik twee keer fluit. Dan naar de omheining
op handen en voeten. Ieder voor zichzelf,
denk daaraan. 't Is onze eenige kans.
Rupert drukte z'n vriend de hand. Het vol
gende oogenblik was hij alleen. Bij den flau-
wen gloed der vlammen zag hij de beweging
der zwarte, glimmende mannen- en vrouwen-
lijven bij den dans. Hun bewegingen waren,
onder den inviloed van den drank, onvast. De
drank deed zijn verwoestend werk.
Plotseling weerklonk boven het rumoer het
teekener werd tweemaal gefloten. Rupert
'liep op handen en voeten, zoo hard hij kon.
Doch hij hoorde een wilden kreet.
Het oude wijf had hem gezien. Ook Patter
son was ontdekt.
Een ontzagljjke bende glimmende, met bloed
bestreken lijven vormden een kringont
snappen was niet meer mogelijk.
Rupert bemerkte, dat Patterson opstond. Hrj
volgde zijn voorbeeld, in zijn hart er van over-
tuigd, dat alles verloren was. De vlammen
van het groote kampvuur verspreidden even
eeni helderen gloed, doch doofden plotseling...
De duistemis was volkomen.
(Wordt vervolgd.)