ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
I
Benauwd
borst?
op de
Feuiileion
LICHTZINNIGE JEUGD
No. 9785
VRIJDAG 15 JULI 1938
78e Jaargang
SLECHTS Set. PER PAK
TWEEDE BLAD
Binnenland
Buitenland
Wentel dien last van U af door
intijds Abdijsiroop te nemen.
Per flacon 90 sent en f. 1.50
gaaMMaaMW'Mii n w r m
jg&sxusi
NEUZENSCHE CO U RANT
PRINSELI.JK PAAR OP BEZOEK BIJ
HONING LEOPOLD.
Men meldt van officieele zijde, dat Prinses
Juliana en Prins Bernhard Donderdag een on-
offieieel bezoek hebben gebracht aan den
koning der Belgen. Hunne Koninklijke Hoog-
heden gebruikten het noenmaal bij Zijne Ma-
jesteit op het slot te Laeken.
:De Prins en de Prinses maakten, naar nader
uit Brussel wordt medegedeeld, een autotocht
door Belgie, waarbij ook Brussel op het pro
gram der reis stond. Koning Leopold van Bei-
gie, die juist twee dagen geleden van een
tocht door de Dolomieten in het Paleis te
Laeken was teruggekeerd, was hierVan ver-
wittigd en gevolg gevend aan de uitnoodiging
van den koning hebben H.K.H. Prinses Julia
na en Z.K.H. Prins Bernhard een bezoek ge
bracht aan het koninklijk slot te Laeken.
Het Prinselijk Paar, dat om kwart voor
twaalf per auto arriveerde, werd door den ko
ning en koningin-moeder Elisabeth ontvangen.
Het bezoek droeg een intiem en particulier
karakter. Officieel was aan dit voorgenomen
bezoek geen ruchtbaarheid gegeven en men
was dlan ook in het paleis te Laeken zeer ver-
baasd, dat de buitenwereld van een en ander
op de hoogte was gekomen. De Prinses en de
Prins zijn des middags naar Nederland terug
gekeerd.
Prinses Juliana en Prins Bernhard zijn Don-
derdagmiddag tot half vijf Belgischen tijd op
het Koninklijke slot Laeken gebleven. Voor
hun vertrek werden zij verschillende malen
door Koningin Elisabeth in den tuin van het
kasteel en vervolgens bij hun auto gefotogra-
feerd.
(Het afscheid was zeer hartelijk. Koningin
Elisabeth bleef op het hordes van het kasteel
de.bezoekers nawuiven tot zij buiten het slot-
hek waren gekomen.
De witte Prinselijke auto, gevolgd door een
blauwen wagen, eveneens met de Nederland-
sche kleuren, waarin vier heeren gezeten
waren, verdween in de richting van de stad
en ging den weg op naar Antwerpen.
MINISTER VAN DIJK EEREDOCTOR
DER VRIJE UNIVERSITEIT.
De senaat van de Vrije universiteit te Am
sterdam heeft aan de Koningin machtlging
verzocht tot het verleenen van den graad van
doctor in de rechtsgeleerdheid honoris causa
aan Zijne Excellentie J. J. C. van Dijk, minis
ter van Defensie, op grond van zijn langduri-
gen en gewichtigen arbeid in dienst van het
reoht en met name wegens zijn verdienste ten
aanzien van het militaire recht.
Het Bgt in de bedoeling, dat deize promotie
zal plaats hebben op de eerstvolgende dies der
Vrije universiteit op 20 October.
Van dit besluit van den senaat is mededee-
ling gedaan in de jaarlijksche vergadering van
de Vereeniging van hooger onderwijs op ge-
reformeerden grondslag te Assen door den
rector der Vrije universiteit, prof. dr. G. J.
Sizoo, tevens voorzitter van die jaarlijksche
vergadering.
DEMONSTRATIE VOOR NEDERLANDSCH
FABRIKAAT TIJDENS HET REGEERINGS-
JUBILEUM.
In den tijd van het regeeringsjubileum van
'H.M. de Koningin zal sterk de nadruk vallen
op hetgeen Nederland tot stand bracht en
brengt. Dit deed in den kring van het winkel-
bedrijf het plan ontstaan juist in dit tijdvak
uitsluitend Nederlandsche voortbrengselen in
de etalages te plaatsen.
De vereeniging „Nederlandsch Fabrikaat"
heeft desgevraagd hieraan gaame haar mede-
werking verleend. Zij besloot echter tevens
dit plan breeder op te zetten en trad in over-
leg met de drie middenstandsbondem, den raad
voor het grootwinkelbedrijf in Nederland en
de industrieele werkgeversorganisaties.
In verband met deze demonstratie voor
Nederlandsch fabrikaat zal op Donderdag 21
Juli a.s. van 7.30 tot 8 uur n.m., dank zij de
medewerking van de AVRO, een radio-uitzen-
ding plaats vinden (415 M. en 1875 M.), waar
bij dr. ir. M. H. Damme, directeur-generaal
der P. T. T., als voorzitter der vereeniging
.Nederlandsch Fabrikaat"' een inleidend woord
zal sipreken en de heer F. L. van der Leeuw,
door ARTHUR APPLJN.
32)
Vervolg.
voorzitter van het comite van actie voor het
middenstandsbedrijf, een nadere toelichting
tot de te houden demonstratie zal geven.
ORDENING IN HET LEDERBEDRIJF.
Naar wordt gemeld zal dezer dagen een,
door de Federatie van vereenigingen van Ne
derlandsche lederfabrikanten en de Vereeni
ging van lederimporteurs genomen, bindend
besluit inzake leverings- en betalingsvoor-
waarden van leder, door den minister van
Economische Zaken algemeen verbindend wor-
den verklaard voor den tijd van een jaar.
Het bindende besluit bevat o.m. een ver-
bod van baisse-clausules, een beperking van
de crediettermijnen en een regeling van de
kortingen.
Door de algemeen verbindendverklaring van
deze bepalingen zal, aldus de toelichting wel-
ke het A.N.P. bij dit bericht geeft, een ratio-
neele bedrijfsvoering worden bevorderd en de
onderlinge concurrence in sterker mate bin-
nen de grenzen van hetgeen economisch ver-
antwoord is, worden gehouden; bovendien
zullen in het bijzonder de beperking der cre
diettermijnen en de eveneens in het besluit op-
genomen regeling omtrent de onderlinge uit-
wisseling van de credietgegevens een heilzame
werking kunnen uitoefenen op de leder-ver-
werkende en leder-verhandelende bedrijfs-
takken.
Als gevolg van de algemeen verbindendver
klaring zullen, met enkele in het besluit zelf
opgenomen uitzonderingen, alle fabrikanten
en importeurs :zich bij den verkoop van leder
(behalve zeemleder) aan de bepalingen van
het besluit moeten houden.
Verwacht mag worden, dat in de algemeene
ledercommissie, die met de uitvoering van dit
besluit zal worden belast, behalve vertegen-
woordigers van de Federatie van vereenigin
gen van Nederlandsche lederfabrikanten en
van de Vereeniging van lederimporteurs, ook
vertegenwoordigers van de niet-aangesloten
lederfabrikanten, -importeurs en de afnemers
(schoenfabrikanten en lederhandelaren) zit-
ting zullen hebben. Het zou verder in de be
doeling van den minister liggen zijnerzijds een
vertegenwoordiger aan te wijzen, die tot taak
zou hebben bij de uitvoering van de overeen-
komst te waken voor het algemeen belang.
HET VOORONTWERP KINDERBIJSLAG-
VERZEKERING.
De 'Hooge Raad Van Arbeid heeft in zijn
49iste vergadering zijn advies vastgesteld be-
treffende het voorontwerp wettelijke regeling
inzake kinderbijslagverzekering.
Allereerst heeft de raad zich met 27 tegen
7 stemmen vereenigd met de strekking van
het voorontwerp om verplicht te stellen, dat
bij de loonbepaling van hen, wier gezin den
feitelijk gemiddelden omvang overtreft, met
de daarmede samenhangende grootere lasten
wordt rekening gehouden. Een meerderheid
van den raad (22 tegen 12) sprak zich uit
tegen het scheppen van de mogelijkheid, dat
bedrijfsgewij'ze afwijkende regelingen worden
getroffen. Met betrekking tot de vraag of ook
werkgevers onder de verzekering dienen te
worden gebracht, staakten de stemmen (17
tegen 17) de meerderheid van den raad (20
tegen 14) bleek gekant tegen uitbreiding van
de regeling tot de z.g. kleine zelfstandigen.
De meerderheid van den raad sprak zich
uit v66r het stellen van een loon- of inkomens-
grens (18 tegen 16).
Ten aanzien van de vraag, wanneer het
recht op kinderbijslag dient te ontstaan,
wenscht een meerderheid van den raad (19
tegen ;14) deze toe te kennen van het 4e kind
af, terwijl een grootere meerderheid de leef-
tijdisgrens wenscht te stellen op 15 jaar.
Voorts sprak de raad zich met 1 stem tegen
uit v66r het inVoeren van een klassestelsel
ter berekening van de kinderbijslag. De groote
meerderheid van den raad sprak zich uit voor
het stelsel van het voorontwerp dat de lasten j
geheel voor rekening van de werkgevers
komen, al waren er enkele leden, die hetzij
een staatsbijdrage, hetzij een premie-verhaal j
op de arbeiders wenschelijk oordeelden; edn lid
was van oordeel, dat de staat de geheele kos- 1
ten der verzekering behoort te dragen, terwijl
enkele leden verklaarden zich op dit oogen-
blik niet over het vraagstuk der kosten te
kunnen uitspreken. I
De raad heeft zich tenslotte in meerderheid j
(21 tegen 13) uitgesproken voor een ander
stelsel van uitvoering dan vervat is in het
voorontwerp. In den gedachtengang van den
raad behoort de uitvoering in de eerte plaats
te geschieden door bedrijfsvereenigingen; daar,
waar een bedrijfsraad is, kan deze als bestuur
i aan het hoofd der bedrijfsvereeniging gesteld
worden, conform art. 26 der bedrijfsradenwet.
Tenslotte bevat het advies een beschouwing
over het vraagstuk der financiering van de
kinderbijslagverzekering.
VOORJAARSVERGADERING
R. K. WERKLIEDENVERBOND.
Dinsdag werd te Nijmegen de voorjaarsver-
gadering gehouden van het R.K. Werklieden-
verbond in Nederland.
De voorzitter, de heer A. C. de Bruyn, wees
er in zijn openingsrede op, dat de groeiende
kracht en vitaliteit der beweging in haar ge
heel genomen tot vreugde en dankbaarheid
stemmen.
Komende tot de bespreking van het werk-
loosheidsprobleem wees de heer de Bruyn op
het verbondsadres d.d. 13 Mei aan den Raad
van Ministers en het manifest gericht tot het
Nederlandsche volk. Met voldoening aldus
spreker hebben wij gemerkt, dat bij het
laatste werkloosheidisdebat ons adres weer-
klank heeft gevonden zoowel bij die volksver-
tegenwoordiging als bij de Regeering. Nie-
mand had verwacht, dat de Regeering bij die
gelegenhedd reeds met een afdoende oplossing
zou komen; het voorstel nopens de 60 millioen
mder voor het Werkfonds kon slechts als een
incidenteele maatregel worden beschouwd.
Hetgeen echter toen niet kon worden ver
wacht, daarop wordt over enkele maanden,
in de Troonrede en de millioenen-nota ge-
rekend. Dan is het de juiste tijd, de juiste
tijd, om dat het nieuwe kabinet voldoende ge-
legenheid om voor te bereiden gehad heeft en
ook, omdat het nog voldoende tijd voor zich
heeft om wenschelijk geachte maatregelen te
verwezenlijken.
Zou de derde Dinsdag in September het ver-
lossende woord niet worden gesproken, dan
komt men, menschelijkerwijze gesproken, te
laat.
Met spanning wordt ons herhaaldelijk de
vraag gesteld: Is er reden om terzake van
het werkloosheidsvraagstuk als arbeiders-
beweging dit kabinet met vertrouwen tege-
moet te treden?
Op die vraag, vervolgde de heer de Bruyn,
is door ons, publiek, reeds eerder, zij het met
inachtneming van reserves, geantwoord. Het
is verklaarbaar, dat in het hijzonder ons arbei-
dende volk niet ophoudt die vraag te stellen.
Welnu: afgaande op hetgeen dit kabinet in
economisch-sociaal opzicht heeft gedaan,
men denke aan de voorontwerpen van wet van
Minister Romme en de wettelijke maatregelen
van Minister Steenberghe afgaande ook op
Plotseling gaf nummer 303 Rupert een duw
tegen z'n arm, sprong over den kleinen schei-
dingsmuur en verdween. Opnieuw klonk het
„halt"' van den commandant. Rupert hield z'n
hart vast, denkend, dat de vlucht van 303 op-
gemerkt was. Doch hij werd gerustgesteld; de
mannen scholden op de paarden en opnieuw
deelde de commandant zijn bevel en uit.
Feitelijk handelde Rupert in dit oogenblik
meer intuitief dan beiwust. Hij dook plotseling
ineen, deed een stap vooruit en sprong over
het muurtje. ,,Doorloopen!" luidde het com
mando. Het bonzen van zijn hart werd slechts
overstemd door het geratel van den voorbij-
rijdenden dienstwagen der gevangenis.
IHij hield zich stil en drukte zich tegen den
muur aan. Hij venwonderde er zich wel eenigs-
zins over, dat hij niets hoorde, noch een schot,
noch een ander teeken, waaruit was op te ma-
ken, dat hun ontsnsupping bemerkt was. De
achteraanloopende hewakers bemerkten hem
niet, ofschoon ze hoogstens twee meter verder
voorbijliepen. Toen bun donkere gestalten ge
heel in den mist waren opgelost, was het Ru-
pers duidelijk, dat men de afwezigheid der
twee gevangenen eerst bij den grooten ingang
zou beimerken.
'Hiji liep nu op handen en voeten verder tot
hij plotseling bdjna over nummer 303 struikel-
de, die gehurkt zat.
Vooruit vlug nu! volg me snel! fluisterde
Rupert hem toe. We moeten in de richting
PRO *5-0A19m
(Ingez. Med.)
van Beardown. Deze mistbank kan ieder
oogenblik afdrijven en ons noodlottig worden.
iZe renden als bezetenen; klauterden over
rotstolokken, vielen in kui'len, struikelden
want Rupert wilde zoo gauw mogelijk Wist-
man's Wood bereiken.
IZiji} eenige gidsen waren: de wetenschap der
richting, die hij was ingeslagen bij den muur
en het instinct van den heidebewoner, hetwelk
hem er voor behoedde in een cirkel rond te
loopen, want dit laatste gebeurt onherroepe-
lijk met ieder ander, die in den mist ver-
dwaalt.
Ze hadden weidra den weg naar Tavistock
bereikt. Kom mee, we hebben den goeden weg
te paikken! riep Rupert opgewonden uit.
Ze klauterden over de laatste omheining en
holden nu de steile heuvelhelling af. Plotse
ling izagen ze water onder zich, alsmede kreu-
pelhout en steenen. De miistbank lag dus ach-
ter hen; in de vallei was h^f, helder.
Ze waadden over de riv'ier, bekiommen een
steilen heuvel en zagen nu, hoe de mistbank
die hun zoo juist redding had gebracht, Bear-
down-Farm en de daarboven 1 iggende rotsen
in zich opnam.
Vooruit! Vlug! We moeten de bank vol-
gen vddr men ons in de gaten krijgt?... God-
dank, er is nog niemand in zicht!
Dbch nummer 303 was geen heidebewoner;
hij was dian ook een flink eind achter.
Ik kan niet meer, 381; loop maar door
zonder mij.
Rupert kecrde even terug en greep 303 bij
den armhij nam hem mee naar een soort
grot en gebood hem even op den grond te
gaan liggen. Een groote bermstruik be-
schermde hen voor nieuwsgierige hlikken.
Je bent alleen wat buiten adem, kerel!
We heb'ben al 'n paar kilometer gehold: bin-
nen eenige oogenblikken ben je weer klaar,
fluisterde hij. We mogen hier echter geen
oogenblik langer dan noodig is. vertoeven. Als
de mist optrekt, zijn we zonder meer ver-
loren. Ik ben van plan te loopen tot Hartman
Tor, dich bij m'n thuis. Daar is 'n oude, bui
ten bedrijf liggende tinmijn, waar we ons voor-
loopig eenige dagen kunnen schuilhouden.
jBoem...|...!Een dotffe knal dreunde
over het land.
Wlat is dat? riep 303 uit.
Het alarmschot, antwoordde Rupert. We
mogen nu geen seconde meer verliezen. Iedere
seconde staat ons leven op het spel!
HOOPBSTUK XVI.
Jij hebt hem doodgeschoten!
Opnieuw dreunde het alarmschot
Nog eenige oogenblikken en ze zouden om-
ringd zijn door soldaten, die den vluchtelingen
den pas zouden afsnijden.
Rupert beleefde een geweldige emotie; de
eerste emotie sinds weken. Vreemde gedachten
en oude herinneringen werden in hem wak-
ker, terwijl hij naast nummer 303 voortliep,
die niettegenstaande den steilen heuvelrug,
Rupert moedig volgde. Hij herinnerde zich, dat
hij als jongen met zijn jachthonden het land
doorkruiste; hij bereed toen 'n Moorland-
Poney. Als jongen had hij altijd een zekere
sympathie voor zijn prooi gevoeld: hij koes-
terde steeds de hoop, ofschoon hij er zich voor
schaamde, dat hij zou ontsnappen. Nu werd
het hem duidelijk: het was heerlijker de op-
gejaagde prooi te zijn dan de jager, die haar
opjaagt.
We zullen ze op hun vingers laten kijken,
nummer 303, niet bang zijn! vooruit! riep hij
zijn kameraad toe. Hou je kranig, man!
Ik geef den moed nog niet zoo gauw op,
hijgde de vluchteling, maar ik kan dit tempo
onmogelijk volhouden.
Weer stonden ze in 'n mistbank. Rupert
hield even halt om op adem te komen. Ze
stonden tegen elkander aangeleund. Eerst,
hoorden ze hun eigen hijgende ademhaling,
hetgeen Minister Colijn, voorzitter van den
Raad van Ministers, hij het werkloosheids-
debat heeft gezegd, meenen wij inderdaad den
eerstkomenden tijd: met vertrouwen tegemoet
te mogen zien. Het is zeer wel mogelijk, dat
de Regeering met maatregelen komt waar-
mede wij het niet geheel eens zijn, dan wel,
dat niet ver genoeg wordt gegaan, dat er
zakelijk verschil van meening bestaat doch
dat is niet erg, indien de Regeering maar
komt met een reeks1 sluitende maatregelen die
een effectieve bestrijding vein de werkioosheid
binnen betrekkelijk korten tijd ten doel heb
ben. Doet zij zulks, dan is het woord aan de
volksvertegenwoordiging, dan zal blijken of
deze haar tijd en haar plaats voldoende be-
grijpt. Reeds staat wel vast, dat een deel zijn
kracht zal zoeken in sabotage en verdacht-
making dat dan althans de groote meerder
heid haar taak en haar plicht begrijpe door
constructief opbouwend' werk te leveren. Ook
voor onze volksvertegenwoordiging staat er
meer op het spel dan het vinden van een op
lossing voor een bepaald probleem: zij zal zijn
of niet zijn.
OUDERCOMMISSIES EN OUDERRADEN.
Het Tweedle Kamerlid Van SLeen (s.d.)
heeft de volgende vragen gesteld1 aan den
minister van onderwijs, kunsten en weten-
schappen:
1. Is de minister niet van oordeel, dat
ook na de inwerkingtreding van de wet van
22' Mei 1937 welke o.m. tot strekking
heeft een aanvulling te geven van de „uiterst
sobere bepalingen, die in de lager onderwijs-
wet 1920 nopens de oudercommissie wonden
aangetroffen" dringend behoefte bestaat
aan een duidelijker omschrijvimg van de taak
en de bevoegdheden van de oudercommissien
en ouderraden dan bet K. B. van 31 December
1920 geeft?
2. Kan de minister mededeelen, welke de
oorzaken zijn, dat nog steeds geen uitvoering
is gegeven aan bet derde lid van het bij
bovengenoemde wet gewijzigdte artikel 20
van de lager onderwijswet, waarin is bepaald,
dat bij algemeenen maatregel van bestuur de
inrichting, de wijze van verkiezing van de
leden en de verdere bevoegdheden van de
oudercomissien en van de ouderraden geregeld
worden
3. Is de minister bereid te bevorderen, dat
spoedig een koninklijk besluit ter regeling
van deze materie wordt afgekondigd?
VENEZUELA UIT DEN BOND.
Venezuela is dan, schrijft de N. R. Crt., uit
den Volkenbond getreden.
iEen verrassing kon het telegram waarin
de regeering van Venezuela baar besluit te
kennen gaf en motiveerde ,nauwe|lijks vor-
men, want reeds in April heeft de Venezo-
laansche minister van buitenlandsche zaken
zijn bezwaren tegen den Bond en zijn teleur-
stelling over zijn tot niets gereduceerde doel-
treffendheid te kennen gegeven in een rede
voor het Congres.
Op zich zelf moge het uittreden van Vene
zuela, dat van 1929 tot '31 ook in den Volken-
bondsraad zitting heeft gehad1, niet zeer be-
langrijk zijn, als symptoom heeft het toch
zeker groote beteekenis. Wan de tijd komt
thans steeds meer in het zicht dat geen en
kele Amerikaansche staat nog deel uitmaakt
van den Volkenbond. En dit betrekkelijk
korten tijd nadat men naar aanleiding van de
Fan-Amerikaansche conferentie hoop meen-
de te mogen koesteren op een mogelijke ver-
binding tusschen Geneve en een Pan-Ame-
rikaansch congres, doordat versoheidene
Zuid-Amcrikaansche Staten deel uitmaakten,
zoowel van den Volkenbond als van de Pan-
Amerikaansche gemeenschap!
Toen de Volkenbond werd gesticht had
men wel de gedachte dat alle Amerikaansche
staten toe zouden treden en dat een Bond
tusschen die staten van de Oude en van de
Nieuwe Wereld verwerkelijkt kon worden.
Maar de Vereenigde Staten hleven buiten
Geneve. En dat maakte den Bond van de
Oude en de Nieuwe Wereld in werkelijkheid
reeds onmiddellijk tot een doodgeboren kind'.
Canada trad echter toe en met Canada zijn alle
negentien staten van Midden- en Zuid-Ame-
het bonzen van hun eigen hart. Ze zagen niets.
ze stonden blijkbaar midden in een mistbank.
Er was hoegenaamd niets te bespeuren, noch
rotsen, noch heuvel, noch wegen, noch boo-
men
Als het nu zoo maar blijft, fluisterde
Rupert.
Waar moeten we nu been? vroeg num
mer 303. Plymouth is toch niet zoo ver weg?
't Is toch een zeehaven?
Rupert keerde zich om en keek in de blau-
we oogen van z'n kameraad. Hij legde zijn
hand op diens schouders. Kerel, je denkt er
hoop ik toch niet aan, zoo zonder meer recht-
door te kunnen loo-pen? Dat is nog nooit ge-
beurd en het zal ook nooit gebeuren. Ik hen
in deize landstreek geboren en groot gebracht;
ik ken idere rotsblok, ieder kreupelboschje en
iedere schuilplaats. Al zou ik het met hart en
ziel verlangen, dan kwam ik er zelfs nog niet
uit!
Wat zeg je daar? siste nummer 303. Wat
bedoel je feitelijk. Wat voor spel speel je met
mij? VerstoppertjeOf speel jij met mij het
spel van de kat met de muis
Hij hield plotseling op, daar Rupert z'n
schouder in 'n ijzeren greep omkneld hield.
De stilte was verbroken. Ze hoorden duidelijk
op den weg in de vallei, die onder hun voeten
dag, den hoefslag van een paard in galop. Zij
hielden hun adem in en luisterden
iHet geluid kwam naderbij. De hoefslag
klonk langzamer, en stierf weidra weg
Een bewaker te paard, die naar Post-
Bridge rijd om ons in die richting den pas af
te snijden, zei Rupert. We moeten loopen in
de richting van de groote rotsen. Als de mist
blijft aanhouden, kunnen ze onmogelijk de
groote wegen verlaten en de zijpaden inslaan.
Weer worstelden ze de steile helling op.
Waar ga je heen? vroeg nummer 303.
Naar Wistman's Wood, aan den anderen
kant van de Dart. Een heel geschikte plaats
Wilt Ge verlichting in den kortst mogelij-
ken tijd? Wilt Ge dat benauwde gevoel, dat
overmatige fluimen doen ophouden, pleeg
dan geen verzuim door te wachten en Uw
hoest te laten ontaarden in een of andere
gevreesde kwaal. Nog zijn Uw organen ge-
zond, laat ze niet ziek worden door het met
ziektekiemen beladen slijm. Weer op na-
tuurlijke wijze de ziekteaanval af. Zorg dat
die taaie slijm die U het ademen bemoeilijkt,
wordt verwijderd. Neem Abdijsiroop, die
stopt den hoest, maakt Uw ademhalings-
organen gezond, geeft Uw borst de weer-
stand die deze noodig heeft en zal U
weer vrij, ruim en diep doen ademhalen.
(Ingez. Med.)
rika lid van den Volkenbond geweest, al zijn
ze dat nooit alle negentien tegelijkertijd ge
weest. Brazilie, Costa Rica, Guatemala, Ni
caragua, Paraguay en Honduras hebben
reeds bedankt; Salvador, Chili en Venezuela
zijn bezig zich los te maken. De laatste drie
staten moeten echter duidelijk onderscheiden
worden van de zes eerstgenooemde, wier
uittreden definitief is.
Zooals men weet duurt het twee jaar voor
het besluit van uittreden uit den Bond' van
kracht is geworden en in die twee jaren kun
nen de staten mogelijk nog op hun besluit
terug komen. Veel zal daarbij afhangen zoo
wel van de ontwikkeling van den Europee-
schen toestand, als van die van de Pan-Ameri-
kaansche beweging. Het is voor de kleine
Zuid-Amerikaansche staten, die na de kwes-
tie van Mantsjoekwo en den Abessijnschen
oorloig duidelijk in Geneve zijn teleurgesteld
zeker een vraagstuk van beteekenis, of de ge-
ringe mogendheden die het lidmaatschap
van den Bond hun biedt, de hooge contribu-
tie waard maken, nog afgezien van andere
overwegingen van moreelen of politieken
aard.
Intusschen heeft de universaliteit van den
Bond weer een nieuwen duw gekregen.
Hierin zit, vooral als men bedenkt dat het
einde van het verval van den Bond mogelijk
nog niet bereikt is, ook een kans voor het
herstel.
De Pan-Amerikaansche beweging zal zich
vrijer kunnen ontwikkelen als de leden
niet aan een anderen kant gebonden zijn, en
in de neiging van de Vereenigde Staten om
met opgeheven vinger ,,voorbeelden" te
creeeren, zal de ontwikkeling van een Pan-
Amerikaansch congres geiheel buiten Eiuro-
peesche invloeden om, mogelijk sneller
kunnen geschieden. Aan den anderen kant
is een Volkenbond te Geneve, geheel bevrijd
van Amerikaansche leden ook wat vrijer in
zijn bewegingen en in ieder geval als poli
tick instrument leniger. Be verstikking in
schijnmoraal behoeft dan minder groot te
zijn, omdat in dat geval geen leden meer
voorhanden zijn, welke in politiek opzicht
niets met de aanhangige kwesties te maken
hebben en er dus met groot gemak en even
grooten nadruk moreel boven kunnen staan.
Mogelijk dat op den duur een vruchtbare
en een door de wed'erzijdsche vrijheden zeer
doeltreffende samenwerking tusschen een
Europeeschen en Amerikaanschen bond
mogelijk is.
Bij de teleurstelling die het uittreden van
Venezuela voorloopig echter nog vormt, is
het zeker een verheugend teeken, dat de
om ons te verbergen als de mistbank weg-
drijft.
Ik vind het heelemaal niet noodig ons te
verbergen. We moeten een farm zien te vin
den, waar ze ons willen en kunnen verbergen
en ons ook wat te eten of te drinken wil
len geven, alsmede andere kleeding. Dan
hebben we tenminste kans zonder kleerscheu-
ren uit dit avontuur te komen. Je zei, dat
je hier bekend bent; dan ken je ook het volk.
Is er dan niet een landman, die je zou willen
helpen kunnen we ons dan nergens schuil
houden? Denk er aan, 't is hier een kwestie
van leven of dood.
Rupert schudde z'n hoofd. Ze stonden weer
even stil. Luister, 303. Ik wil niet ontsnappen,
want ik weet, dat "t onmogelijk is. Ik hoop de
andere zijde van de Dart te bereiken, om m'n
familie, die in Post-Bridge woont even te spre-
ken... ilk m6et naar huis, naar... Blackthorn
Farm... Z'n stem beefde. Er is iets, wat k asm
m"n vader moet izeggen... als hij nog in leven
is... Ik moet het,zeggen... 't is voor hem een
levenskwestie... voor hem en voor m'n zus-
ter. Heb ik m'n boodschap gedaan, wel... dan
geef ik me weer gevangen.
'Het ge'laat van 303 trok zich krampaehtig
samen; zijn blik was somber. Hij stond even
sprakeloos, nadenkend over datgene, wat Ru
pert hem zoo juist vertelde.
Je lijkt wel gek! bromde 303 ten slotte.
Kerel, wat 'n geluk! Als je naar huis gaat,
zullen ;ze je zeker een paar dagen willen ver
bergen, denk je niet? Je zult toch wel nieuwe
kleeren en wat eten en drinken kunnen krij-
gen? Ik zal er wel voor zorgen, dat ik het-
zelfde bereik. Dat moeten we even oiverleggen.
Volg rne, als je er lust toe gevoelt. Doch
ik waarschuw je: er staat ons bij mij thuis
niet veel goeds te wachten. M'n vader zal ons
zonder eenig uitstel hij de autoriteiten bekend
maken.
(Wordt vervolgd.)
