ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
VEERTIG JAREN
KONINGIN
DER NEDERLANDEN
BIJZONDERE PREMIE-UITGAVE
TER NEUZENSCHE COURANT
1898-1938
LICHTZINNIGE JEUGO
Een wonder-mlddel
tegen PRIKKEL-hoesf!
akker's Abdijsiroop
No. 9779
VRIJDAG 1 JULI 1938
78® Jaargang
Binnenland
Feuilieton
Buitenland
EERSTE 8LAD
van de
ter gelegenheid van het 40-jarig Regeerings-Jubileum van
H.M. DE KONINGIN.
Het is ons een groot genoegen te kunnen melden, dat wij er in
geslaagd zijn ter gelegenheid van het Regeerings-Jubileum van H.M.
de Koningin voor onze lezers te hebben kunnen aankoopen een zeer
bijzondere uitgave, die niet in den handel verkrijgbaar is, bevattende
96 pagina's met ongeveer 300 foto's van H.M. de Koningin, vanaf Haar
prille jeugd tot op heden.
Een waardevol historisch document, dat in geen enkel Nederlandsch
gezin mag ontbreken.
De prijs van dit prachtig uitgevoerd werk bedraagt voor onze
lezers slechts 75 cent.
Verschijndatum ongeveer 15 Augustus.
Teneinde teleurstelling te voorkomen geven wij onze lezers den raad
reeds nu de bestelling hiervoor op te geven.
ADMINISTRATE TER NEUZENSCHE COURANT.
het beproefde hoest-geneesmiddel!
Sras
iiUi'inA1. jmi nr w 11 taussKii y
NEUZENSCHE COURANT
ABONNKMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen b(j vooruitbetaling.
IJitgeefsterFirma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels /0,80 Voor elken regel meer /0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clicbd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst den dag voor de uitgave.
DIX BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
door ARTHUR APPLIN.
Vervolg.
26
Dale scbudde met zijn hoofd. Er behoeft nu
niets gedaan te worden, sir Reginald. Ik kan
nauwelijks gissen, welke voorstellen mijnbeer
Despard mij zou moeten doen. Doch zooals u
daar zooeven zei, ik heb ook nog rekening te
houden met de belangen van Marjorie. Voor
m'n docbter moet ik leven en strijden, trots de
schamde, die nu over mij is gekomen.
Sir Reginald knikte. Dat is in orde. Ik ver-
trouw wel, dat u mijnbeer Despard's bedoelin-
gen goed zult opvatten. Ik weet trouwens dat
bij u will helpen... voor Rupert's welzijn.
Hij wilde heengaan... docb bleef plotseling
staan. Heeft u aan Marjorie den uitslag van
de rechtsizitting reeds geschireven of getelegra-
feerd
Dale scbudde z'n hoofd. Ze is alleen. A'ls ze
het zou vememen van vreemden...
Chrichtoun knikte. Ik zal u vertellen, wat
ik van plan ben. Het eerste wat ik morgen
doe is aan Jim een telegram zenden en hem
verzoeken zelf het nieuws aan Marjorie mede
te deelen. Zij zijn oude bekenden en speelka-
meraden van vroeger. Het is beter zoo dan
dat ze de tijding in de dagbladfen leest of het
door het gepraat van de menschen verneemt.
Dale ging ecbter overeind zitten en stak z'n
hand op... Neen, dat moogt u niet doen,
sir Reginald. Uw jongen mag m'n dochter
nimmer meer terugzien... nooit meer!
- Waarom niet? vroeg sir Reginald, z'n
hand op Dale's schouder leggend.
Dale keek hem verbaasd aan. Weet u dat
dan niet? Weet u niet, dat uw zoon van Mar
jorie houdt? Hij heeft zelfs het plan opgevat
haar te huwen!
Sir Reginald Crieh'ton stond verstomd. Ook
dat nog, zei hij binnensmonds.
Daar had ik geen flauw vermoeden van.
U hebt gelijlk, Dale, ook in vind, dat het be
ter is, dat ze elkander nooit meer ontmoeten.
Ik vind het pijolijk, dodh dit huwelijk is on-
mogelijk. Zelfs de gedachte aan 'n huwelijk is
uitgesloten... totaal uitgesloten.
'Hoofdstuik XHI.
De ironie van het noodlot.
Een verfolijf van vier weken in de gevange'
nis scheen Rupert een menschenleeftijd toe.
Zijn ondervindingen, opgedaan in de Hollo
way-gevangenis, voor het proces, hadden be
trekkelijk weinig indruk op hem gemaakt, of-
schoon hij zich toch dikiwijls had geergerd.
Toch was de toestand daar slechts betrekke-
lijk hard of wreed geweest. Op dien tijd terug-
blikkend, na vier weken de werkelijke gevan-
genschap te hebben doorleefd, bekeek hij hem
nu meer met de oogen van den ,,vakman". Hij
zag zoowel de humoristische als de dramati-
scihe zijde er van in.
IHad Hollowal gestaan onder de leading van
een regisseur van een melodrama, dan zou het
onmogelijk geweest zijn iets in elkaar te zet-
ten, beter geschikt «n de sensatiezucht van
het groote publiek op te wekken. Groote ra-
men op zeer primitieve wijze getrailed; spe-
ciaal am hun ruwe gelaatsuitdrukking aange-
stelde cipiers in uniform; aanhoudend geschel
en hellen, gepaard aan het gerinkel van enor-
me sleutelbossen; het gezamenlrjk ,,luchten"
van schuldigen en onschuldigen op kleine bin-
nenplaatsjes; het komen en gaan van ontel-
bare gewidhtigdoende beamlbten.
De werkelijkheid van het oogenlblik was ge
heel anders. Een vergelijking met Holloway
was niet mogelijk. In de Wormwood Scrubbs
Gevangenis luidde het consign©,,Gij, die hier
binnengaat, laat alle hoop maar varen!" of-
schoon het inwendige niet zoo neerdrukkend
was als de buitenkant deed vermoeden.
Na een week drong het feitelijk goed tot
hem door, waar en wat hij was: de cipiers
WIJZIGING BEDRIJFSRADENWET.
Volgens het voorloopig verslag der Eerste
Kamer over het ontwerp van wet tot wijziging
van de artlkelen 22 en 29 der Bedrijfsraden-
wet waren verschillende leden van meening,
dat de bedrijfsraden ook op economisch ge-
bied een belangrijke taak hebben te vervul-
len en zij beschouwden de voorgestelde
redactie van artikel 22 als een stap in de
goede richting.
Deze wijziging is, aldus die leden, te meer
noodzakelijk, omdat het vaak heel moeilijk is
een scheidingslijn te trekken tusschen sociale
en economische vraagstukken. Om de voile
verantwoordelijkheid voor hun adviezen op
sociaal terrein te kunnen dragen, moeten de
bedrijfsraden ook economisch voldoende ge-
orienteerdi zijn.
Stemden deze leden met de voorgestelde
wijziging in, zij betreurden tevens, dat de
Minister niet verder is gegaan en den be
drijfsraden niet ook verordenende toevoegdheid
heeft willen toekennen.
Eenige andere leden meenden, wat het toe
kennen van verordenende bevoegdheid betreft,
dat daarvoor beter een gunstiger tijdstip was
af te wachten.
Enkele leden merkten op, dat dit wetsont-
werp weder een ordeningspoging der Regee-
ring beteekent en een stap is in een veel ver
der voerende richting, waarvan thans het eind-
punt nog niet is bepaaldi
EEN „MEEEDERHEIDSPARTIJ"
OPGERICHT.
Een nieuwe politieke parti]" welke de Neder-
landsche burgerij voor zoover mogelijk onder
een oentrale leading wenscht te zien, is onder
den naam Meerderheidspartij opgericht, om
dat zij beoogt in de toekomst de vertegen-
woordigster van de meerderheid te worden,
in het bijzonder van den Nederl. Middenstand.
Zij erkent God boven alles verheven een re-
geering aan Gods souvereiniteit onderworpen,
gekozen d66r, v6or en uit het volk zij streeft
in de eerste plaats naar verlaging der te
zware lasten op de Nederlandsche burgerij,
zoowel ambtenaar als klein-handelaar; zij
wenscht daadwerkelijke middenstanders of wel
ervaren zakenlieden candidaat te stellen voor
de Staten-Generaal.
Afdeelingen zijn reeds gevormd te Almelo,
Apeldoorn, Deventer, Ede, Groningen, Leeu-
warden, Maassluis, Twello en Veendam.
Dagelijksoh bestuur: J. Terpstra, Leeuwar-
den, voorz.; J. Klat, Breelaan 5, Ede, secreta-
ris; G. J. Eilander, Twello, penningmeester.
MAATREGELEN
TEGEN „KOPPELVERKOOPEN".
United Press seint uit Berlijn:
De president van de Berlljnsche politie,
graaf Helldorf, heeft in een communique zeer
scherpe maatregelen tegen de zoogenaamde
.koppelverkoopen" aangekondigd. ,*Er ko
men in den laatsten tijd steeds meer klaehten
van de Berlijnsche bevolking hinnen, waarin
wordt gezegd, dat de kleinhandelaren verkoop
van deze of gene levensmiddelen afhankelijk
maken van gelijktijdigen aankoop van andere
waren. De kleinhandel zijnerzijds beweert
tot deze „koppelverkoop" gedwongen te zijn,
doordat de groothandel hem de artikelen
eveneens gekoppeld verkoopt''. Helldorf stelt
vast, dat dergelijke verkoopen bij levens- en
voedingsmiddelen zoowel voor den groot- als
den kleinhandel verboden zijn en met de ge
vangenis of hooge geldboeten bestraft zullen
worden. Verder dealt hij mede, dat hij tegen
de groothanidelaren in die centrale markthal-
len reeds 20.000 markgeldboeten heeft uitge-
vaardigd en hun bedrijven voor 6 maanden
heeft gesloten.
DE CONSEHrVATIEF SANDYS
„WEET TE VEEL".
Na overleg met den speaker van het Lager-
huis en met goedkeuring van den eersten
minister, zal het Lagerhuis binnenkort een
motie in behandeling nemen, ingediend door
den conservatief Sadys, betreffende instel-
ling van een commissie tot bestudeering van
de kwestie der parlementaire immuniteit ten
opzichte van de wet op de officieele gehei-
men.
De attorney general had Sandys er kort
geleden van in kennls gesteld, dat een door
hem tot den minister van oorlog gerichte
vraag betreffende een beweerd tekort aan
luchtafweergeschut en instrumenten hekend1-
heid aantoonde met zaken, die onder genoem-
de wet vallen en dat Sandys wettelij'k ver-
plicht was de bronnen van zijn inlichtingen
te noemen en, wanneer hij dit mocht weige-
ren, veroordeeld zou kunnen worden tot den
maximumstraf van twee jaar gevangenisstraf.
Later deelde de attorney generaal Sandys
mede, dat het niet in het voomemen lag ge-
bruik te maken van de bevoegdheden tot
ondervraging tegen hem; Sandys was echter
van meening, dat deze zaak betrekking had
op alle leden van het parlement en bracht de
kwestie derhalve ter sprake.
KOSTEN TERUGTREKKING
VRIJWILLIGERS UIT SPAN,JE.
In de bijeenkomst van het sub-comite der
noninterventie-commissie, heeft de Russische
vertegenwoordiger de volgende voorstellen
ipgediend
1°. De kosten van de organisatie der eva-
cuatie en van de telling der vrijwilligers in
Spanje moeten door elk der vijf groote mo-
gendheden voor een zesde deel worden gedra-
gen. De overige leden der commissie moeten
tezamen het resteerende zesde deel betalen.
2". iDe onderhouidskosten der vrijwilligers
in de te evacueeren gebieden moeten, totdat
zij naar hun vaderland terugkeeren, zoowel
door Barcelona als door Burgos worden ge-
dragen en wel naar verhouding van het aan-
tal vrijwilligers dat door elik der strijdende
partijen wordt teruggezonden.
3°. De reiskosten uit Spanje moeten door
alle regeeringen worden gedragen naar even-
redigheid van het aantal vrijwilligers, dat in
elk der landen thuis hoort.
Indien leden van de non-interventie-com-
missie, met ultzondering van de vijf groote
mogendheden, eventueel weigeren eenige kos
ten voor hun rekening te nemen, is de Sowjet-
Unie bereid haar aandeel, voor zoover het de
kosten voor het repatrieeren van vrijwilligers
naar kleine landen en voor het in stand hou
den van het intemationale mechanisme be
treft, tot een vijfde deel te verhoogen, echter
onder voorwaarde, dat alle vrijwilligers hinnen
de eerstvolgende vier maanden uit Spanje
worden teruggetrokken.
is de vanouds beproefde Akker's Abdij
siroop, daar de werking in hooidzaak
berusl op de geneeskracht van reeds in
oude tijden bekende „genees-kruYden".
Apolheker Dumonl heeft daaraan nu toe-
gevoegd de resultaten der hedendaagsche
wetenschap. Nog meer dan vroeger is nu
Per flacon 90 ct., f. 1.50, f. 2.40. Overal verkrijgbaar.
Hoe grooter flacon, hoe voordeeliger het gebruik.
"Hi imniwi
(Ingez. Med.
MIJNWERKERS EISCHEN EEN
VERKORTING VAN DEN ARBEIDSTIJD.
In de vergadering van de Belg;ische ge-
mengde nationale mijnhouwcommissie hebben
de vertegenwoordigers van de mijnwerkers
aangedrongen op een verdere inkrimping van
den werktij'd in den mijnbouw. Van de zijde
der werkgevers werd verklaard, dat daaraan
onder de huidige omstandigheden niet kan
worden gedacht.
Een hemieuwde verkorting van den werk-
tijd zou de Belgische mijnbouw tegenover de
buitenlandsche concurrentie in een onhoud-
bare posdtie brengen. Reeds thans zijn de
productiekosten van den Belgischen mijnbouw
te hoog, weshalve de directie's andermaal hun
vroeger voorstel ter tafel hebben gebracht om
de twee laatste loonsverhoogingen van te
zamen 5 weer in te trekken. Hiervan wil-
den de vertegenwoordigers der mijnwerkers
weer niets weten en men ging uiteen zonder
tot een resultaat te zijn gekomen.
De besprekingen zullen echter binnenkort
worden voortgezet.
DE GEHUIME ZENDER.
Onlangs veiiuidde, dat de geheime zender,
welke sedert geruimen tijd oppositie tegen
Stalin voert, was opgespoord, ergens midden
in een van de bosschen van Wit-Rusland,
waar eenige leden van de Gepeoe hem be-
dienden.
Later zijn weer berichten gekomen, dat de
zender nog altijd werd gehoord, zij het ook
fragmentarisch, omdat hij zeer te lijden had
van den invloed van een stoorzender. Men
kon echter, volgens een telegram uit War-
schau, duidelijk de stemmen van den vrou-
welijken en later ook van den mannelijken
omroeper verstaan, die aankondigden, dat „de
Sowjet-unie spoedig van haar ergsten vijand,
den vervioekten Stalin, verlost zou zijn" en
de voortzetting van den strijd van de Ver-
eeniging van de bevrijding aankondigden.
INTERVIEW MET FRANCO.
In een interview met een correspondent
van de Times heeft generaal Franco ver
klaard, dat er volgens hem maar edn oplos-
sing is voor de problemen welke worden ge-
schapen door het bomhardeeren van havens
aan de Oostkust van Spanje door de vlieg-
tuigen der nationalisten. Deze is dat er een
enkele haven wordt aangewezen, ver verwij-
derd van de oorlogszone, waar de scheepvaart
en de handel in niet militaire goederen gecon-
centreerd moeten worden.
FIJNE VLEESCHWAREN EN CONSERVEN
18
(Ingez. Med.)
noch sympathiek, noch antipathiek, evenmin
onverschillig, eerder 'n soort heweeghare pop-
pen in uniform deden hun best hem een en
ander biji te brengen en beter te doen be-
grijpen.
Zijn eerste ontdekking daarbij was, dat hij
voortaan heette: 381'n nummer! Feitelijk
vond hij het wel prettig, dat hij nu niet meer
behoefde te luisteren naar den naam Dale. De
eenige pijnlijike overweging was daarbij ech
ter. dat, ofschoon men hem in de gevangenis
niet kende, de budtenwereld zich toch nog
steeds Rupert Allen Dale herinnerde.
Verder werd het hem duidelijk, dat hij hier
als een misdadiger was opgesloten; een jury,
saJmengesteld uit menschen van zijn streek,
had hem schuldig hevonden. Daai- was nu een-
maal niets aan te veranderen! De grootste
moeilijkiheid voor hem was echter zich ook als
een schuldige te moeten gedragen. 'Hij kreeg
een vreemd gevoel, als hij soms werd gedrild
met een ploeg veroordeelden, of als ze de gods-
dienstoefeningen hijwoonden; hij voelde, dat
zijn medegevangenen hem niet mochten.
Trots het feit, dat men zijn hoofd had kaal-
gesehoren, trots het gevangenispak, dat hij
droegeen pak met een groot donker kruis
op den rug en overal versierd met breede pij-
len een pakje, waarop menig tooneelspeler
erg gesteld zou zijn geweest voelde hij hij
intuitie, dat hij er niet uitizag als een mis
dadiger. Meer dan vier weken waren echter
noodig voor de ijzeren discipline der gevange-
genis zijn ziel aantastte en een gevoel van
schuldig-zijn hem soms overmande; dikwijls
wenschte hij dit ook werkelijk te zijn. Dan
weer verlangde hij hartstochtelijik naar zijn
vrijheid om zijn onschuld te kunnen bewijzen
en zich in zijn ware gedaante te vertoonen.
De eerste weken waren voor hem verloopen,
juist zooals hij het zelf had gewenscht, zonder
emoties. Hij was tevreden. De vrouw, die hij
lief had, was vrij! Want ofschoon zij zichzelf
had beschuldigd, geloofde men haar niet.
Wfat zijn vader dachit of voelde... hij wist
het niet. Hij wist nauwelijks, wat hij te dien
opzichte denken moest. Z'n gedachten stonden
echter geen oogehblik stil; het was de reactie
op de spanning, waarin hij verkeerd had tij-
dens het voorarrest en het proces.
Bij gelegenheid der bezoeken van de cipiers,
bij het eten-uitdeelen, bij het schoonmaken
der eel of het opmaken van zijn bed, of wan
neer de veroordeelden werden gedrild, sprak
hij de cipiers onbewust aan, trachtend met hen
een gesprek aan te knoopen. Stilzwijgen van
de zijde der bewakers was het eerste,, dat hem
geweldig trof. Na eetnige dagen vroeg hij zich
zelf dan ook af, hoe hij dit vijf jaren zou kun
nen volhouden. Als dit zoo zou blijven, dan
werd1 hij gek.
Eerst werd Rupert afzonderlijk gedrild. Zoo-
dra hij bij een bepaalde groep gevangenen
werd ingedeeld, werd hij langzamerhand in-
gewijd in de geheel bijzondere wijize waarop
de gesprekken werden gevoerd: bewegingen
met de oogen, bijna onzichtbare bewegingen
met de lippen en gestes deze laatste waren
wel het meest doelmatig, doch daarbij tevens
het moeilijkst om te worden hegrepen; een of
ander vertrekking van een gelaatsspier; een
lichte beweginig naar boven of naar beneden
van den schouder, een gebogen vinger, soms
zelfs een struikeling, al of niet gevolgd door
een val.
IHet verlangen van den veroordeelde om
deze wijze van gesprek voeren te leeren, redde
hem op het critieke moment. Toen hij weer
alleen was in zijn eel oefende hij zich in de
verschillende teekens. Evenals bij een stomme
werden zijn zintuigen op zeer bijzonder wijze
gescherpt. Hij leerde met zijn oogen alles
te ,,zeggen". Hij wist weldra hoe hij oogen
moest ,,venbergen"', bemerkend, dat hij werd
gadegeslagen door de bewakers, of wanneer
hij wenschte ,,stom" te zijn.
(Hij stelde belang in de meest gewone dingen.
Een spin weefde haar net tusschen de ijzeren
staven van zijn celvenster. 'Hij stelde meer
belang in het werk der spin dan vermoedelijk
de spin zelf; hij kreeg een gemengd gevoel van
afschuw en vreugde bij het zien van de eerste
vlieig, die werd gevangen een gevoel, dat
zoowel uitging naar de ongelukkige, die ge
vangen werd genomen als naar de hongerige,
die toch ook eten moest. Eens liet de spin zich
aan haar zijden draad zakken, recht op zijn
voet. Rupert hdeld zijn adem in; hij durfde
geen spier te bewegen. Voor de eerste maal
skids zijn verblijf in de gevangenis kreeg hij
een gevoel van blijdschap, bemerkend, dat de
spin tegen hem opkroop en op zijn hand rond-
wandelde.
Den volgenden dag, toen hij zijn eel schoon-
maakte, kreeg hij bevel het spinneweb te ver-
wijderen. Hij stond op het punt dit te weige
ren. Tranen stonden in z'n oogen, toen hij toch
gehoonzaamde.
Binnensmonds venwenschte hij den cipier.
Had de man dan geen gevoel?
Acht en veertig uur wachtte hij op de terug-
komst van het dier... tevergeefs.
Op zekeren dag, toen hij met zijn ploeg ge
drild werd op de binnenplaats, viel hem een
jonge kerel op, die reeds enkele malen zijn
metgezel was geweest op de triestige wande-
ling; 't was een jonge kerel met'donkere oogen
en vooruitstekende kaakibeenderen, die in
een of andere vechtpartij hlijkbaar gebroken
waren. Hij bemerkte, dat deze hem iets te
zeggen had. Een krampachtige handbeweging
was voor Rupert het teeken voor het gesprek
Bij het terugwandelen gaf Rupert door een
oogopslag te kennen, dat hij de mededeeling
tegemoet zag. Hij was nog wel niet ten voile
ingeiwijd in de nieuwe wijze van converseeren,
doch alles in hem was er op gericht, om zelfs
het geringste zinsverband te ontdekken. Hij
concentreerde derhalve zijn voile begripsver-
mogen op zijn kameraad; ried reeds de mede
deeling in diens oogen, nog vodr ze hem in
haar geheel was overgebracht met de lichtst
en snelst mogelijke handen-, hoofd- en
lichaamsbewegingen.
De mededeeling behelsde, dat eenigen zou-
"den worden overgeplaatst naar een andere ge
vangenis.
(Wordt vervolgd.)
