ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
AKKERTJE
LICHTZINNIGE JEUGO
No 9768
VRIJDAG 3 JUNI 1938
78e Jaargang
Binneniand
Feuilleton
Buitenland
TWEEDE BLAD
Chlrle' V. die je Itenoen, do1 op 38'"
Alle mensclaea
Morgen scbrijf
Neem dadelijk 'n
en weg is Uw kiespijn,
dank zij de bijzondere samenstelling
ie dadelijk elke pijn verdrijfil Wei-
er namaak. Let op het AKKER-merk.
Per koker van 12 stuks
Per doos van 2 stuks
12 sluivers.
2 stuivers.
TER NEUZEN, 3 JUNI 1938.
i aMenBMiatffc vm&assm w#*«e
m^M\nrA^zmfi\s&%3Giwie?r&&*e-Tvai£ r-c:
TER NEUZENSCHE CO U RANT
SPANJAARDEN OP AMELAND
GEINTERNEERD.
Binnenkort zullen, als v: iligheid.s-maatregel
tegen onbvluchting, aJlle hier te lande geinter-
neerde cmgdhuwde Spanjaarden naar Aaneland
worden getoracht, waar zij destijds ook reeds
vertolijf lit Mien gehouden. De -gehuwde Span
jaarden, die hier met hun familie vertoeven,
zullen voor loop iig van deze regeling worden
vrijgesteld. Het feit, dat oniangs weer vler
Spanjaanden uit Den Haag -gevlucht zijn en
niet konden wordien ac-hterhaald en dat des-
tijdls van de vijftien gevhiehte Spanjaarden
sledhts vijf zijn tenuggekomen, heeft de regee-
ring tot deze s-trenge intemeering doen be-
sluiten.
(Br zijn thans in totaal nog een 60-tal ge-
interneerde Spanjaarden in Nederland, van
wie twintig in Den Haag en de rest verpreid
over het gelheele land. iEen betrekkelijk klein
aantal is gehuwd en woont hier met familie.
-Oorspronkelijk was Donderdag aangewezen
als datum van vertrek naar Ameland, maar
in verfband met ontrjdige pulblicaties hebben
de autoriteiten besloten den datum te wijzi-
gen en deizen geheim te houden.
DEPOT DER RON. MARECHAUSSEE
JUBILEERT.
Dtnsdag heeft het depot der Koninklijke
Marechaussee te Apeldoom zijn zilv'eren julbi-
leum getvierd, waarbij H.M. de Koningin van
haar hooge belanigstelling heeft doen blijken,
door het middaigprogramma, bestaande uit rij-,
dressuur- en politdehondendemonstraties, bij te
wonkm.
Des morgens werd de feestelijke herdenking
ingezet met een vflaggenparad'e, waarlbij de
commandant van het depot, kapittein H. A. J.
G. Kaasjager een rede heeft gehouden.
Venvollgens1 werden wedstrijden in athletiek,
tumen, boksen en worstelen gehouden, waar
lbij de mansdhappen een hooge graad van ge-
oefendheid toonden. Tijdens de oehtenduren
recipi'cterde de commandant van het depot in
het tooofdlgelbouiw.
(Het middagprogramma omvatte rijldemon-
straties, bestaanide uit de nummers caroussel-
rijden, jeu de rose, springen en een push-toall-
w.dstrijd. Bnkele oogenlblikken voor den aan-
vang van dit programma, waarlbij eveneens
demonstraties met -gedresseerde politiehonden
gegeven werd arriveerde hare majestedt per
auto van Wet Loo komende, bij de kazerne.
Bij aankomst bliezen trompetters een fan
fare. Naldat H.M. begroet was, ins-pecteerde
de landswrouwe de ruiters, die aan het mid-
dag-programma hun medewerking verleen-
den. Vervolgens begaf Hare Majesteit zich
naar het sportterrein ter zijde van de kazerne,
waar een tribune was opgerdcht. 0;ldurende
een groot gedeelte van den middag sloeg de
Koningin vol toelangsteUing de verrichtingen
van de huzairen gade. De diverse nummers
van het middag-programma werden opgeluis-
terd door muziek van de'kapel der huizaren
uit Deventer.
DE AANHOUDING VAN JEF LAST.
Qp de vragen van het Tiwdede Kamerlid
Van der Goes van Naters in verfband met de
aanhouding van den letterkiundige Jef Last:
1. Is het waar, dat op 9 Mei j.l. de letter-
kundiilge J'.f Last, uit Parrjs op weg naar
Nelderlamd, aan de grens nabij Zundert is aan-
gelhouden en aldaar in de Marechaussee-
kazeme is ingesloten, omdat hij als „onge-
wenschte vreemdeling"' zou zijn beschouiwd
2. Is d's; minister bereid wanneer boven-
staande vraag bevestigend wordt beantwoord
mede te deelen, of deze detentie geschied
is op grond van art. 2 van de Wet van 17 Juni
1918 (iS. 410), (gevaar voor de openlbare orde,
veiligheid, gezondlh't-id of zedelijikheid), en zoo
neen, welke wetteflijke bepaling dan aan dien
maatregel ten grondslag ligt?
8. Is de minister bereid, het vreeoideling-
sdhap en ftet ongewenscht-izijn van den in de
eerste vraag toedoelden letterkundoige nader te
ondenzoeken en de intrekking van den boven-
genoemden maatregel of eventueel daarop ge-
vojgde overeenikomstiige maatregel maatrege
len te overwegen, daar:
door ARTHUR APPLLN.
Vervolg.
15)
Voor de eerste maal in z'n lerven werd hem
de waarde van het geld diuildelijk. De woorden
van z'n vader klonken hem nog steeds in de
ooren. Om acht uur -g-ing hij naar het Inge
nue-Theater teneinde Ruby Strode te ontrnoe-
ten. Gewoonlijlk kwam ze tiusschen acht en
kwart over acht. Aanhoudenld kwamen en
gingen rrjtuigen en taxi's en zetten hun pas-
sagiens aan den ingang atf. Eenige actrices
herkende hij, doch hij hdeild zich een beetje
adhteraf, daar hij er de voorkeur aan gaf niet
gezien te worden.
Toen de klok in de portiersloge kwart over
acht aaniwees, werd hij eenigszins ongerust.
Rulby was tegen haar gewoonte in, te laat,
want ze was altijd uit erst stipt.
Hij wachtte nog vijf minuten; toen ging hij
de loge hdnnen en t-ikte op het glas. Aan den
dienstdo end en portier vroeg hij of miss Strode
reeds binnen was.
Ik zou het u niet kunnen zeggen, gaf de
man ten antwoord1. De huiislbewaarder is even
weiggeroepen en hij zal wel vflug terug zijn.
A1 het personnel wordt verondersteld tegen-
wOordtg te zijn om kwart over acht.
IHrj stond jndst op het punt te vertrekken,
toen nog een jonge dame kwaoh aanhollen, die
hem letterlijlk tegen het lijf lieip. Toen ze haar
excuses aanbood, herkende hij haar plotseiing.
Iris Oolyer, 'n vrdendin van Ruby.
iWeet u ook, of miss Strode er ail is? Ik
Zou het werkelijk aardig vlndien, als u haar
even m'n groeten deed1, zed hij. Ik ben zoo juist
teruggekeerd in Louden en ik iveronderstel,
dat ik niet meer dan vier en twintig uur tijd
a. de toepassing van deizen maatregel op
een lettorkundige van internationale ver-
maardheid, schrijver van een epos over de
dnooglegging der Zuiderzee, in het buitenland
e n onjuiste en onigewensehte opivattinig kan
doen postvatten omtrent de waardeering van
deze qualiteiten hier te lande;
[b. geprejueieerd wordt op de nog niet door
het bevoegde rechterlijtoe college besliste
krwestie, of een vrijwilliger bij de Internatio
nale Brigade in Spanje zijn Nederlanderschap
heeft vurloren
c. een als straf bedoelde of als straf ge-
voedde maatregel, aJls in casu werd toegepast,
den indruk zou kunnen wekken alsof aan de
wet van 8 April 1937 (S. 120) en het Kon. be-
sluit van 11 Juni 1937 (iS. 163) betreffende
d'. elneming aan den burgeroorlog terugwer-
kenide kracht is verleend, wat niet het gevai
is;
'd. de in de eerste vraag bedoelde persoon,
voonzoover bekend, geen deel meer uitmaakt
van een organisatie, waarvan een tegen de
Nederlandsche belanigen gericht streven kan
wionden venwacht?
heeft de Minister van Justitie geantwoord:
'1. Aan den genoemden persoon, die, vol-
gens het oordeel van dun ondergeteekende,
ingevoTge artikel 7, sub 4°, van de wet op het
Nederlanderschap en het ingezetenschap ge-
acht moet worden het Nederlanderschap te
helblben verloren en op wiens toelating en ver-
blijf hier te lande in verband met zijn open-
lijike politieke activiteit van den laatsten tijd
geen prijs behioefde te worden gesteld, is op
9 Mei j.l. de binnenkomst in ons land geiwei-
gerd met terugleiding naar Relgie, van waar
hij gekomen was. Toen hij denzolfden dag nog-
maals ons land trachtte binnen te komen en
deihalve blijk gaf niet in het buitenland te
willen Iblijven, is hij, in afwachtdng van de
nader te zijnen aanzien als niet toegelaten
vreemdeling te nemen beslissing, tijdelijk ter
beschikiking der politic gehouden.
2. Het in dit stadium der zaak ter beschik-
kinig blijven der politie berustte niet op arti
kel 2 van de wet van 17 Juni 1918, Staatsiblad
mo. 410, doch op de VreemdelingUmiwet van
1849 (vgl. artikel 9 dier wet).
3. Inmiddbls is, na overwegiing van de ver-
schillenide omstandigheden van het onder-
havige geval, beslist, dat den betroktene
voorloopig verlblijf in ons land wordt toege-
staan, onder uitdrukikelijke voorwaarde, dat
hij zich van iedere politieke activiteit dient te
onthouden.
Voor wat betreft hetgeen overigens in d';ze
vraag wordt gesteld, moige, met verwijzing
naar het antwoord op vraag 1, nog worden
opgemerkt, dat de administratie voor tal van
Ibeslissingen gediwongen is haar -aanvanke-
lijk standpoint te bepalen omtrent du natio-
naliteit van 'bepaalde personen. Handelen
zoude aniders anmogelijik worden. Een rede-
lijke eisch is, dat daarlbij het onderzoek naar
cn de beslissing omtrent de nationaliteit met
de meieste zorgvuldigheid geschieden. Ook in
het geval-Last is aan dezen eisch voldaan. Te
prejudicieeren op een rechtUrlijke uitspraak
omtrent al dan niet Nederlandierschap zit
daarlbij uiteraard niet voor.
TSJECHISOHE NOTA AAN
DUITSCHLAND.
Van half-officieele zijde wordt uit Berlijn
gemeld, dat de Tsjecihoslowaaiksche gezant op
het ministerie van bui t en land sch e zaken een
nota heeft overbanidigd, waarin verscheidene
gevallen van het vliegen van Duitsche vlieg-
tuigen boven Tsjechoslowaaksch gebied zijn
opigesomd. Van Duitsche zijde, aldus wordt
verder veilklaarid, is er indertijd reeds op ge-
wezen, dat alleen lijnrvliegtuigen van de lijn
Berlijn-'Weenen in overeenstemming met het
verdrag over Tsjechoslowaaksch gebied vlie
gen.
Naar aanleidin-g van de gepubli-ceerde 14
punten, die de SudetendXiitsche afgevaardig-
de Kundt op het congres te Karlsbad naar
voren heeft gebracht, wordt van Sudeten-
Duitsdhe zijde verklaard, dat deze eischen
voor de Sudeten-Duitschers een basis van on-
derhandeling vormen bij de besprekingen over
het nationaliteiten-statuiut.
De diplomatieke orrespondent van de
Times bericht, dat de ch-ef van de afdeeling
Mididen-Euro-peesche zaken van het ministerie
van buitenlandsche zaken, Strang, van zijn
bezoek aan Mildden-Europa is teruggekeerd.
Hij beeft verklaard, dat zijn reis van groote
informatieve waarde is geweest. Hij vestigde
er de aandacht op, dat hij alleen met de ver-
tegeniwoordigers van Groot-Britannie heeft
gesp-roken. De spanning in Tsjechoslowakije
is aan het afnemen en het schrjnt minder noo-
dig neutrale waamemers te zenden.
DE BEDREIGING VAN VALENCIA
NEEMT TOE.
Onidamks de versterkte en krachti-g verde-
digde stellingen der reputolikeinen in het herg-
gelbied bij Teruel, hebben Franco's troepen
toch den straatweg van Teruel naar Sagunto
weten te bereiken, waardoor de bedreiging
van Oastellon en Valencia thans een ernstig
karakter begint te krijgen. Zondag hebben de
rechtsche troepen, die zich door de bergen
heen hebben geivochten, contact gekregen met
de troepen van het gamiizoen van Teruel, die
naar het Zuid-oosten waren opgerukt en ten
Zuiden van den weg Teruel naar Sagunto
opereerden. Het eerste stuk van dezen weg
werd zoo door beide legers in de klem ge-
nomen en toen het zeer versterkte en belang-
rijike kruispunt La Puehla, waar de weg van
Mora de Rubielos uit het Noorden uitkomt,
was veroverd, hadden de rechtschen weer een
belan-grijke 6tappe bij hun opmarsch naar de
Mididell-andsche Zeekust .afgelegd. Niettemin
zal Valencia nog niet zoo snel bereikt zijn,
want de weg naar Sagunto loopt voor een deel
nog door zeer bergadhtig gebied en ook heeft
generaal Miaja een groot aantal goed bewa-
pende troepen in de omstreken van Valencia
samengetrokken. De frontlijn loopt hier thans
van Teruel uit naar het Ziuid-Oosten over La
Puebla, gaat daama naar het Noorden en
loopt vervolgens in Oostelijke richtimg verder
tot eeni-ge K.M.'s ten Zuiden van San Mateo,
om tenslotte naar het Zuiden buigend, bij
Alcala de Ohirvert de kust te bereiken. Voor
het eerst sinds langen tijd ligt Teruel thans
buiten het berei-k van het geschut der repu-
blilkeinen.
'Nader mel-dt een bericht van Reuter uit
Saragossa dat de rechtsche troepen bij Teruel
snel verder trekken in de richtinlg van
Sagunto en het zeer versterkte gebied, dat als
de eerste verdediginigslinie van Valencia wordt
beschouwtd, reeds hebben bezet.
(Het offensief der .reputolikeinen in Noord-
Catalonie toij Balagu-er en Tremp schijnt thans
te verloopen. Het dulbtoele doel, dat men hier-
bij voor oogen had, zoowel afleidinigsmanoeu-
vre te zijn ten opeichte van Franco's op
marsch bij Teruel, als herovering der Oata-
laansche electrische centrales, is niet verwe-
eenlijkt. Hoewel de reputolikeinen hier over
geringen afstand helblben kunnen oprukken,
zijn hun voomaamste aanvallen, vooral op de
strategisdh belangrijke Ibruggehoofden over
de Segre, aile door de n-ationalisten afgeslagen.
helb. Ik had graag, dat ik haar even na de
voorstellinig van vaniavond kon spreken.
IHij bemerkte niet, dat miss Oolyer hem ver-
Ibaaad aankeek. Ze bedacht iziich even voor te
antwoonden.
- Weet u dan niet, dat ze vertrokken is
Ze zal nu zoowat al een week afwezig zijn.
Vertrokken herhaalde Rupert verbaasd.
Ja. Wist u 't niet? Ze leek wat „dowm".
Miisschden 'n zware kou gevat. In ieder geval
Ivroeg ze een -paar dagen vrij... een beste meid
toch. Ze heeft dit laatste jaar wel hard ge-
wenkt.
Ja..., dat is zoo... ze heeft 'n dag ver-
lof gevraagd... herhaalde Rupert toij zichzelf
op mechanischen toon. W-aarheen is ze ver
trokken
Iris Oolyer haalde de schouders op. Daar
helb ik niet de minste idee van. Zooals u weet
mijnheer Dale, was Rutoy niet iemand, die
veed praatte; trourwens, ze sprak nooit over
haar eiigen zaken en evenmdn over die van an-
deren, zooals de overige dam-es hie-r.
Ze st-ak hem haar keurig geihand-schoende
hand toe.
-Ik moet wag, want zooals gewoonlijk ben
ik weeT laat. Ik vermoed wel, dat u binnen
een paar d-agen van Rulby zult hooren. Nu her-
inner ik mij, dat zij over het vasteland sprak.
Parijs gedoof ik. Ze zei ook nog, dat ze mij
een' paar kaarten -zou zenden... natuurlijk
heeft die kleane heks 't vergeten... nu, tot
zdens!
Iris Oolyer verdiween, Rupert vriendelijk
toaknikikende. Hij bleef nog even in de gang
staan, niettegenstaande hij van alle kanten
werd aanges-tooten door passetrend theater-
personeel en anderen.
iE!inidelijk werd hij meester over zichzelf en
stemd weer buiten.
'Hij wanidelde -in de rich ting van Pdocadilly-
circus. Het scheen hem haast onmogelijk, dat
Rulby, zonder ook maar de minste mededee-
ling, zonder zelfs haar ad-res voor hem te heb
ben ach-tergel-aten, zou zijn vertrokken. Op
den dag van hun afscheid had- ze in ieder ge
val toch niets er van geizagd, dat ze zich min
der prettig of ziiek voelde. Hij kon niet aan-
namen, dat ze vertrokken was. Plotseiing
echrolk hij bij de gedachte, d-at ze misschien
ernstig zdek kon zijn.
Hij nam een rijtuig en reed naar haar pen
sion in Baker Street. Hij belde driemaal, doch
kreeg geen gehoor; daama ging hij op zoek
naar de concierge. Deze bevestigde de mede-
deeliing van Iris Oolyer.
Miss Strode was vo-or en paar dagen ver
trokken. Waar ze been was, wist hij niet; hij
kon zich alleen herinneren, dat zij den taxi
chauffeur Victoria-Station had opgegeven. Ze
was omstreeks acht uur 's avonds vertrokken
denlzelfden dag waaro-p Rupert naar Devons
hire was afgereisd. Wel haid ze nog medege-
de-eld, dat ze een adres zou opgeven, waarheen
de brdeven, die voor haar aankiwamen, konden
worden doorgeizonden, doch men had nog niets
van hiaar getooord1.
Rupert stond op het punt te vragen, of ze
alleen was vertrokken, doch hij bediwong zich
zeif, besichaamid als hij was over zoo'n gedach
te. Jalo-uzie alleen igaf hem die in.
Hij vertroik, zonder verder nog een woord te
spreiken en dwaalde doel loos door de straten.
Weer werd hij toeizield door de ontzettende
vrees, die hem gedurende de laatste acht-en-
veerfcig uren zoo dikiwijls belkropen had en
waartegen hij -tot nog toe steeds met succes
had ge-vochten.
!Niu kon hij deze vrees eehter niet averwin-
nen. Een verschrilkkeiij-k vermoeden kwam
da-artoij in h:m op.
IWaaram wtas Rulby vertrokiken? vroeg hij
zichzelf geidurig af, steeds niet in staat het
antwoord op deize -vraag te geven, waarvoor hij
innerlijk terugdeinside.
Toen ze hem in zijn pension vaarwel zei,
wist ze d-us reeids van haar vertrek af; de
noodige todbereidselen waren toen reeds ge-
maak-t. Ze had alles voor hem zorgvuldig
vehbongen igehoudien. Hier was geen ziekte in
GRAANPRIJS EN HUISHUUR.
Na een conference met M-ussolmi, waarbij
besproken werd boe d-e miiddenklasse en de
anbeidersklasse buiten de stijging van kosten
van levensonderhou-d gehoiuden konden wor
den, heeft het centraal corporatief comitd het
besluit genomen toe te staan, dat de prijs van
het meed (en dus van het brood) in alle dis-
tricten waar hij verleden -jaar was verlaagd,
iets verhoogd mag worden. Elr wordt een
slechte ooigst venwacht en dus heeft de graan-
prijs neiiging tot stijigen. Om deze vertoaoging
goed te maken, is toesloten dat de huren en de
kosten van gas, electriciteit, water, vervoer
etc. tot October 1940 onveranderd zullen blij
ven. Eerst was besloten deze tarieven onver
anderd tie laten tot October van dit jaar. Het
publiek zal dit gunstig opnemen, maar de
buisverhuurders en de aandeelhouders in open-
bare bedrijlven minder.
DE SPAANSCHE KWESTIE.
Al bijna twee jaar zit Europa, schrij-ft de
N. R. Crt., opgescheept met een Spaans-ch
protoleem, dat men, als ware het een licht ont-
vlamlbaar -goed, -zoo goed en zoo kwaad als
het gaat tracht te isoleeren van zijn om-ge-
vinig. IHet ziet er naar uit, dat wij voorloopig
nog niet van deize kwelling verlost zulien zijn
en dat het nog vele maaniden zal duren voor
en aleer dit zorgenkinid in een ander stadium
zal zijn gekomen.
Met alle -krachten heeft men de laatste
weken gewerkt aan bet tot stand komen van
een regelinig voor het terugtrakken der vrij-
willi-gers. Eindeloos is de reelks van bespre
kingen geweest, welke hieraan is gewijd, zon
der dat men op het oogenlblik nag met ze-ker-
heid iets over de toekomstige resultaten kan
zeggen. Indien men zich eens tracht te her
inneren, op wel-k tijidsti-p de eerste geruc-hten
over het zenden van commissies naar Spanje,
belast met de telling der vrijwilligers, zijn
opgedoiken, dan moet men wel tot de conclusie
komen, dat die zaak al heel wat maanden
slepenide is en dat het oorlogsigeweld zeif al
veel van het werk, dat aan de commissie van
terugtreklkinig was toegedacht, heeft gedaan.
De oorzaak is niet ver te zoeken. Behalve
dan misschien bij de Elngelschen, onbbreekt bij
de andere partijen de vaste wil om de inmen-
ging te beperken. Mussolini heeft nog dezer
dagen verklaringen afgelegd, welke daarop
neerkwamen, dat Franc o-Spanje, als het
sleohter zou gaan, op zijn steun kon rekenen.
Indien er een kritiek ooigenlblik voor Spanje
moeht komen, zoo verkiaarde deze tegenover
generaal Milan Astray, een der voomaamste
medewerkers van Franco, kunt gij er zeker
van zijn, dat Italie u te hulp zal Snellen.
Aan de andere zijde staat het weinig an-
ders. Rusland is het eeni-ge land, dat het na
lang zoeken bereiikte compromis inzake het
herstel van de controle en de terugtrekking
der vrijwilligers nog niet heeft willen aan-
vaarden, ondanlks alien aanidranig, welke uit-
geoefend is. En Frankrijlk, dat aan den voor-
avonid van de Fransch-Italiaansche besprekin
gen Spanje volstopte met oorlagsmateriaal,
heeft zich weliswaar einidelijk neergelegd hij
de gevonden formuie, maar heeft tezelfdertijd
-een zoo -korte periode aanvaard, gedurende
welke het bereid is men zoiu haast zeggen
bij wijize van .proef zijn grens weer te laten
controlee-ren, dat het practisch vrij-wel onmo
gelijk is, dat in die periode de naar Spanje te
zenden commissies tot eenig resultaat zullen
komen.
Als het tenminste nog zoover zal kom n.
Wiant ook dat is geenszins zeker. Men over-
weegt nu weliswaar zoo noodig zonder de in-
stemming van Rusland verder te gaan> maar
dat beteekent nog niet, dat men dan tot tast-
bare maatregelen komt. Elen der grondslagen
is steads geweest, dat de beide Spaansche
partijen ermede aiccoord zoud-en moeten gaan
en dus moet de volgende stap bet voorleggen
van de regeling aan Valencia en Burgos zijn.
Wat Burgos betreft schijnt men wel vrij zeker
van de instemming te zijn, waartae Mussolini
igeadviseerd zau hebben, voor Valencia bestaat
die zekeiheid nog niet en houdt men nog
rekening met de m-ogelijlkheid, dat de Russ-en
de Spaansche regeering tot een weigering zul
len weten over te halen.
Intusschsn hoopt men te Londen, dat alles
zich nog ten goede zal keeren en treft men
vast de technische maatregelen om gereed te
het spol; dit zou hij onlgetwijfelld, helhben ge-
menkt, of Rulby zou het hem zeker gezegd
helblben. Hij wist toovendien dat ze aan haar
werk in het Ingeenue-Theater werkelijk ge-
heclht was en ze ging er geheed in op.
Wiaiarom was ze dan vertrokken?
Wlaarom was ze nu zoo plotseiing uit zijn
leven vendwenen En ui-t Louden weg Waar-
om die plotselinge, spoorlooze verdwijninig
Ze h-ield van hem. Niets was bij machte zijn
geloof aan haar liefde aan het wankelen te
brengen. Metterdiaad had ze getoond hem wer
kelijk lief te hebben. Haar liefde had zijn
leven gered.
Het lawaai van het verkeer drong gonzend
tot hem door; links glinsterden de liebten van
Oxford-street, tegenover hem lag het donkere
park, hier en daar verlicht door het flauwe
schijusel van een gaslantaam.
Zij had hem gevrijwaard voor de misdaad
der zelfvernietiging. Met budtengewone scherp-
te trokken al de beelden aan z'n geestesoog
vooifbijiedere minuu-t van den laatsten dag
van hun s-amenzijn stand even scherp voor
hem als een foto.
Ze had hem niets gezegd van haar gel-uk hij
de wedrennen, tot op het oogenlblik, dat ze
hem aantrof in den armstoel... het fatale
oogenlblik. Toch kende ze zijn omstandigheden
ten vo-lle. Ze wist, dat dloor de a-chteruitzet-
ting van het favorietpaard z'n on-dergang
slechts een kwestie van uren, hoogs-tens van
enkele dagen was. En toch had ze niets ge
zegd. Eerst toen ze hem zag zitten, van aan-
gezidht tot aanigezicht met den dood, had ze
gesp-roken.
Hij wreef zich met de hand over het voor-
hoiofd, als om de beelden, die voor hem op-
doemlden, te verjagen. Hij hoorde zichzelf
lachen.
IHet volgend oogenlblik 1-iep hij zoo hard als
hij maar kon, met groote pass-en door het
park, als om te ontsnappen aan zijn edgen ge-
dachtengang en aan den angst, die zijn geheele
persoon had doordrongen.
(Ingez. Med.)
zijn, indien tot de uitzending der commissies
zal worden besloten. In de zittinigen, welke
nog deize of begin volgende week zullen wor
den gehouden, hoopt men de voortbereiding te
kunnen voltooien.
Op het slagveld gaat de strijd voort en in
de posities van de beide partijen komen
slechts weinig veranderingen, het beel-d, dat
aan dezen oorlog zoo eigen is gehleken. De
rechtschen maken van Teruel uit lan-gzame
vorderinigen in dre rich ting van Valencia,
welks veroverin-g zij zich alls eerste doel ge
steld sohijnen te helblben. Nochtans rekenen
zij er niet op de stad voor Juli te kunnen be-
zetten en het zou heelemaal niets bijzonders
zijn, indien daar nog eenige maan-deii bij zou-
den komen. Met dat al wordt het steeds dui-
delijker, dat indien de beslissing op het slag
veld moet worden verkregen en op dit
oogenblik bestaan er geen vooruitzichten voor
<en andere oplossing deze waarschijnlijk
niet in dit jaar zal komen. De mogelijkheid,
dat de oorlog nog een winter zal doorduren,
wordt steeds aannemelij-ker, tenzij natuurlijk
een beiangrijik veriies een zoodamge moreele
deipressie met zich zou brengen, dat een der
partijen, gelij.k ook in het begin van dit jaar
het geval scheen, tot overgeven here id wordt
geivonden. In dat gevai zou buitenlandsche
bemidideling kunnen heipen om den oorlog
vlugger tot een einde te brengen.
HET ZEEUWiSCH-VLAAMSOHE
Z-ENDINGSFEiEST.
Wij- wi'l-l en onize Zendingsvrienden gaame
nog even attent maken op de advertentie in
dit nummer van de Ten Neuizensche Oourant,
opd-at ze die niet over het hoofd zien. Te
Zaamslag maakt men alles in gereedheid om
ons daar aan den middag van den derefcn
Pinksterdag. 7 Juni, te ontvangen en op ver-
-sdhill-ende wijze te bepalen bij het Zendings-
werk in de heidenwereld, dat in onze dag'en
staat in het teeken van -groote uittoreiding.
- 'el kan niet anders dan tot geeste-lijlke ver-
sterking voor ons zijn, als we, t1:midden van
het rumoer der wereld, d-aarlbij ge-zamenlijk
onze aanldacht met emst bepalen.
Bij Hyde-Park Comer nam hij een omnitous.
Hij had er toehoefte aan zich in z'n kamer
op te sluiten. Alleen zijn... Alleen zijn. Mis
schien trof hij thuis toch wel iets aan, een of
ander bewijs, dat zijn vrees ongegrond was.
Het eerste wat hij deed was het vuur aan-
maiken en al de e-lectrische lampen inschake-
len. Op z'n bureau bemerkte hij toen een vaas
met eenige verwelkte bloemen. Hij stond op
het punit ze in het vuur te gooien, doch hij be
dacht zich. Voor zoover hij zich kon herinne
ren, waren in zijn kamer geen bloemen bij
zijn vertrek.
Hij bellde. Aan -het meisje, dat daarop ver-
schsen, giaf hij te kennen, dat hij de kostjuf-
frouw wilde spreiken.
Verschrikt kee-k het medsje hem aan. Zij
an-twoortdde op gedempten toon, dat zij haar
mee-steres zou gaan roepen.
Jutfifro-uiw Jones kwam gerudschloos de kamer
binnen, deed d-e deur goed dicht en -bleef met
haar rug er naar toegekeerd staan. Ze glim-
1-achte -even tegen Rupert.
Ik ben vlugger teruiggekomen dan ik oor
spronkelijk dacbt, in vertoand met eenige drin-
gende zaiken, zei Rupert, met de deur in huis
vallenld.
Ja sir, ik hoop maar, dat het geen em-
stige d-ingen zijn.
Rupert 1-achte een toeetje gediwongen.
MoeilijkhedenHim... Zijn er nog brie-
\'en voo-r mij gekomen
Mrs. Jones zocht zenuwach-tig in haar zak-
ken en overtoandiigde Rupert weldra een nog
al erge iverkreukte eniveloppe, welke zij vruoh-
tcl-oos pooigde glad te strijken.
Misis Strode lie-t dit voor u achter toen ze
weggii-ng, sir. Tevens izette ze de bloemen in de
vaas op uw schrijftafel. Ik zei haar, dat die
bloemen vo-or uw teruigkomst wel reeds ver-
welk-t ziouden zijn, dioeh ze wilde dat nu een-
ma-al en Ik helb de bloemen gelaten waar ze
st-ond en.
(Wtordt vervolgd.)
