ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAO VOOR ZEEUWSCH-VLAANOEREN
LICHTZINNIGE JEUGD
No. 9754
MAANDAG 2 MEI 1938
78® Jaargang
Binnenland
Buitenland
Feuilleton
EERSTE BLAD
itt* nr-Tr~_r
»»DT TO T»:m. *t. n - A A. A
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
fr. per post f 1,55 per 3 maanden Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,—, overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor het buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeef sterFirma P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DE 29e IAARDAG VAN PRINSES
JULIANA.
(De jaardag van HjKJH. Prinses Juliana is
jl. Zaterdag op verschillende plaatsen van ons
land met meer of minder luister gevierd.
Om. werd in de residentie en in de hoofd-
sfcad een uitgetbreid feestprogramma afge-
weirkt, dock het tooogtepunt der vie ring was
wel te Soestdijk, waar de koninklijke familie
Zaferjdaig te samen was.
IDaiar werd aan de Prinses door de bevolking
van Baam en Soest een bloementoulde aan-
geboden. De koninklijke familie had zich bij
die Igelegenlheid voor een der ramen opgesteld
van de (kaoner naast den hoofdingang van de
Prfestelijke woonvertrteikken gel ©gen.
In het midden was Prinses Juliana gezeten,
gekleed in een lichtgroene japon, met Prinses
Beatrix op Haar arm. Ajdhter haar stond Brins
Bemlhard, gekleed in donker collbert, terwijl
rechts van de Prinses de Koningin gezeten
was en links van Haar de Prinses van Er-
ba«h.
De burgemeester van Baam en de bestu-
ren der Oranje-vereenigingen plaatsten de
eerste twee bloemenmanden, gevuld met fraaie
alalia's, op den stoep van het paleis, waarna
mej. van Garderen, namens een groep ouden
van dag en, die in een autofbus waren meege-
kotmen, bloemen depone erde.
Voor daze oudjes hieUd Prinses Juliana Haar
dochter nog eens extra in de tooogte, opdat de
oude menschen de kleine vooral goed zouden
kunnen zien.
iDaama trok'ken bonte rijen van menschen
voodbij, steads juichende groetende naar de
Koninklijke Familie, verheugd, dat zij de jonge
Prinses thans met eigen oogen mochten aan-
schouwen. Zoodra de laatsten van den Baam-
schen stoet hun bloemen hadden neergelegd
op den stapal, die intuss/chen reeds een respec-
tahelen omvantg had aangenomen, begon het
defile van de Soester ingeizetenen,, voorafge-
gaan door den burgemeester van Soest en de-
putaties van talrijke vereeniginigen. Ook de
buTgemeester van Soest plaatste een groote
bloemenmand op den stoep van het hordes,
waarna de groote schare Soester inwoners in
gnoote massa bloemen aan de reeds opgetaste
hoevealheid toeivoegden.
Baam en Soest, maar ook velen uit de om-
geving, heWben de jarige Prinses dazen och-
tend op waarlijk grootsche wijize gefhuldigd.
BuizenJden menschen waren op de been.
Na afloop van de bloemenlhulde zijn de beide
burgemeesters, alsmede de deputaties van de
deelnemende vereenigtnigen, ten paleize ont
vangen door baron Baud en freule van Heem-
stra, terwijl eenige oogenblikken later ook
HJVf. de Koningin, Prinses Juliana en Prins
Bemhard verscfhenen. De Vorstelijike person en
onderhielden zich geruimen tijd met de beide
burgemeesters en de overage aanwezigen.
DE DOOP VAN PRINSES BEATRIX.
Het militaire eerbetoon.
Aan het militaire eerbetoon langs den weg,
welken de Koninklijke Familie naar den doop
van Prinses Beatrix zal volgen, zal worden
deelgenomen door een detachement van het
korps rijdende artillerie, de tweede-bataljons
van het regiment grenadiers, jagers, de twee
de-bataljons van het 3lde, het 5de, het lOde,
het 16de, het 21ste en het 22ste regiment in-
fanterie, het tweede bataljon van het regiment
wielrijders, een detachement van het 6e regi
ment veld-artillerie, een detachement van de
luchtvaartafdeeling, een detachement van het
3de halfregiment huzaren, de koloniale reserve
en een bataljon van de Koninklijke marine.
Voorts zullen bij het Paleis Noordeinde een
eerewaoht van grenadiers en jagers, en de
Koninklijke militaire kapel worden opge
steld.
Bij de kerk zal de eerewacht worden ge-
vormd door secties van de Koninklijke marine;
hierbij zal tevens de marinekapel worden op
gesteld.
De muziek van het 6de regiment infanterie
zal bij het standbeeld op het Buitenhof wor
den geplaatst.
De troepen langs de route moeten om kwart
over tien haar plaatsen hebben ingenomen en
de beide eerewachten om kwart voor elf.
DE ROGGEPRIJZEN.
De bond van Groninger graanhandelaars
heeft Zaterdag zijn leden telegrafisch bijeen
geroepen. Deze vergadering was belegd naar
aanleiding van een ongerastheid welke onder
de leden was ontstaan, doordat eenige firma's
plotseling rogge aankochten voor prijzen, die
hooger waren dan waartoe de markt aanlei
ding gaf.
Het telegram, dat de vergadering aan den
Minister heeft gezoniden luidt:
De bond van Groninger graanhandelaren in
voltallige vergadering bijeen, toejuichend dat
Uwe Exc. klaarblijikelijk maatregelen heeft
genomen tot verbetering van de roggeprijzen,
protesteerd met klem tegen de wijze van uit-
voering, waardoor de handel zich ernstig ge-
dupeerd gevoelt, o.m. doordat nu feitelijk in
de practijk tegenover twee handelaren vrrjwel
alle cooperaties zijn ingeschakeld. Verzoekt
Uwe Exc. dringend verandering in de wijze
van uitvoering der genomen maatregelen voor
a.s. Dinsdag. Verzoekt verder zoo spoedig
mogelijk door Uwe Exc. in audientie te mogen
worden ontvangen.
VRIJWILLIGE GIFTEN VOOR DE
DEFENSIE.
Ontvangen werd volgens de laatste afreke-
ning 113.924,16. Het giro-nummer van den
comptabelen ambtenaar van het departement
van Defensie is: 114452.
ONDERWIJSBEGROOTIN G
AANGENOMEN.
De Eerste Kamer is Vrijdag door aanneming
der begrooting voor Onderwijs met de Staats-
begrooting gereed gekomen. Men was nog
ruim binnen den gestelden tijd, en daarom
heeft de heer Woltjer het er nog eens van
genomen om een rede te houden die zelfs voor
de Tweede Kamer lang zou moeten worden ge-
noemd, waarin hij verschillende bezwaren
uitte en de heer Briet voegde er nog enkele
aan toe, o.m. over de overlading van het leer-
programma aan de lagere school. Aan al die
bijkomstige kennis hebben volgens hem de
kinderen niets, wanneer zij ten slotte hunne
taal slechter schrijven dan de Duitsche dienst-
borien de hunne.
700 boventallige onderwijzers zullen
werk krijgen.
Des namiddags beantwoordde de Minister,
de heer Slotemaker de Bruine de sprekers.
Hij bestreed, dat zijn bewind weinig vrucht-
baar was wat wettelijke maatregelen betreft,
door een heele serie maatregelen, welke hij
getroffen heeft of nog in voorbereiding heeft,
op te noemen. Dat de Minister sommige maat
regelen, zooals de verlaging der leerlingen-
schaal bij het lager onderwijs moet afwijzen,
is te wijten aan den ellendigen budgetairen
toestand. De Minister zal, waar zulks noodig
blijkt, in de klassenbezetting verbetering aan-
brengen en daardoor zullen ongeveer zeven-
honderd boventallige onderwijzers aan het
werk kunnen komen.
Een wettelijke regeling van het tuchtigings-
recht der onderwijzers is van den Minister niet
te verwachten. Evenmin afschaffing van het
Grieksch op de Beta-afdeeling van het gym
nasium.
De overlading van het program van het
lager onderwijs mag men niet generaliseeren.
Er is op de verschillende scholen heel wat
variatie. Aan het leerplan van het O.M. zou
spreker wel wat meer speling willen geven.
Ten slotte heeft de Minister gewaarschuwd
tegen de opvatting, dat de Staat zich belasten
moet met de volledige opvoeding. De school
heef naast het gezin slechts een aanvullende
taak.
Nadat nog korten tijd gerepliceerd was is
de begrooting aangenomen zonder hoofdelijke
stemming. De sociaal-democraten en de
nationaal-socialisten wilden geacht wonden te
hebben tegengestemd.
HET AANTAL RADIOLUISTERAARS.
Op 31 Maart bedroeg het aantal op de post-
kantoren aangegeven radio-ontvanginrichtin-
gen 705.156. Het aantal aangeslotenen op
radm-distributienetten bedroeg op dien datum
o74.460.
NEDERLANDSCHE HEIDE-
MAATSCHAPPIJ.
In de te Arnhem gehouden vergadering van
den raad van commissarissen der Nederland-
sche Heidemaatschappij is in de vacature
ontstaan door het overlijden van den heer Dr.
H. J. Lovink, tot voorzitter gekozen, Mr. J.
C. A. M. van ide Mortel, wethouder van Til-
burg, thans onder-voorzitter.
VOLENDAM TE NEW YORK.
Naar „De Tijd" verneemt zal op de wereld-
tentoonstelling te New York 1939 op een ter-
rein, groot ongeveer 250.000 vierkante voet
door een daartoe gevormde exploitatie-maat-
schappij, welke te Amsterdam haar zetel
heeft, een expositie worden gebouwd onider
den naam ,,Voiendam''.
Het geheel zal met haven, botters, visschers-
woningen, kerk, school, vischafslag, water-
partijen en bruggetjes een zoo getrouw moge-
lijke nabootsing worden van het echte Volen-
dam. Om het typisch-Nederlandsch aspect
nog te verhoogen, zullen er ook een oud-Hol-
landscli raadhuis, een toren met carillon en
een molen verrijzen. Opbouw en inrichting
worden door Nederlandsche architecten ver-
zorgd.
Met de inrichting van het oficieele Neider-
landsche Paviljoen is belast de Amsterdam-
sche architect Paul Bromberg.
DE MIDDENSTANDSBONDEN EN DE
VLEESCHKEURINGSWET.
De contact-centrale der drie middenstands-
bonden heeft zich met 'n adres gewend tot den
Minister van Sociale Zaken in verband met
de mededeeling, dat aan het departement van
Minister Romme een ontwerp van de wet tot
herziening van de vleeschkeuringswet 1919
wordt voorbereid.
Aan de vleeschkeuringswet 1919 is voor den
middenstand meer dan een ernstig bezwaar
verbonden. Eenerzijds ondervindt het groot-
bedrijf veelal een voordeeliger behandeling
dan het kleinbedrijf door het feit, dat op
grond van art. 20 der thans geldende wet aan
de gemeenten de regeling van den keurings-
dienst wordt opgedragen. Daarbij komt, 'dat
de tarieven van de gemeenten onderlimg vaak
sterk uiteenloopen. De middenstandsbonden
zijn dan ook van meening, dat in de nieuwe
wet de vleeschkeuring zoodanig dient te wor
den geregeld, dat zij wordt een rijkskeuring
met een uniforme uitvoering of althans een
keuring met uniforme tarieven, die zoo veel
mogelijk den kostenden prijs benaderen.
DE A.V.R.O. IN 1937.
Het jaarverslag van de A.V.R.O. is ver-
schenen in den vorm van een boekje, voorzien
van talrijke grafische voorstellingen, betrek-
king hebbende op den stand van de bezittingen
der vereeniging, de indeeling van de program-
ma's e.d.
Dat de A.V.R.O. ook in 1937 een bloeiende
vereeniging is gebleven, blijkt niet alleen uit
de vele bijzondere gebeurtenissen, die in het
verslag worden vermeld, maar vooral uit het
bedrijfsresultaat, dat ruim 5 ton gouds be
droeg (in 1936 434.000).
De sterke positie van de A.V.R.O. blijkt ook
uit de balans per 31 Dec., waarop de waar-
den van studio en kantoorgebouw en iniven-
tarissen daarvan voor f 1 elk paraisseeren en
desonidanks de post kapitaal een bedrag van
2.833.000 aangeeft.
Het aantal leden is ten opzichte van 1936
gestegen; blijft deze stijging in 1938 gehand-
haafd (en het slotwoord spreekt in vertrou-
wenwekkende zin voor wat betreft het eerste
half jaar 1938), dan is de verwachting, dat in
1938 een aantal van 200.000 leden weer wordt
overschreden, gerechtvaardigd.
De gemiddelide vrijwillige bijdrage is in 1937
iets gedaald, maar, zegt de heer Vogt in zijn
inleidend woord van het verslag, bij het sys-
teem der vrijwilligheid, dat den Nederland-
schen omroep evenzeer kenmerkt als siert,
past het ons niet te klagen orver de schriel-
heid, waarmede ide beurzen der leden geopend
dreigen te worden. Wel mogen wij de vraag
stellen: gaan de leden wel eerlijk bij zichzelf te
rade over de beteekenis, die de omroep voor
het leven in hun huiskamers heeft verworven,
schatten zij de diensten, die de omroep hun
dagelijks bewijst, op een reeele waarde, he-
oondeelen zij zijn daden in redelijkheid en met
besef voor zijn mogelijkheden, waaronder
toovermiddelen ontbreken en toetsen zij dadr-
na het gevonden oordeel aan de spankracht
van hun beurs? Wanneer de leden dat doen,
zijn wij niet bevreesd voor de toon van het
jaarverslag over 1938.
Het jaarverslag geeft ook dezen keer een
uitvoerig beeld van de ontwikkeling van een
van onze Nederlandsche groote omroepver-
eenigingen.
door ARTHUR APPLIN.
Vervolg.
2)
Komaan! Ik geloof, dat ik met je mee
zou loo pen door je Devonshire-tmoerassen als
je het me vroeg. Maar, Rupert, wat moeten
we in 's hemeHsnaam doen, als ..Paul" nu niet
zou winnen?
Rupert haallde zijn sohouders op.
Eaten we daaraan alleen denken, als het
zoaver is. Als -ik met m'n eindexamen slaag...
noni, dan geloof ik wel ergenis een baantje te
kunnen krijgen en vader zal het zoo prettig
vin'den, dat hij me wel alles zal wiiilen ver-
geven.In ielder geval zal ik me er uit weten
te redden. We zouiden kunnen trachten tin te
vin'den in de oude mijn, die nu renteloos ver-
laten ligt en protoeeren een maatschappij te
stichten.
'Hij -siprak op luchthartigen toon, doch hij
keek somber. Hij zag opnieuiw naar Ruby en
stonld er tlhans venbaasd over, hoetveel de toi-
letten van Rulby kostten, hoeveel geld zij- bei-
den tijdens de gelukkige maaniden, die nu ach-
ter hen lagen, hadden opgemaakt. Opnieuw
zag hij het Meine landhuis in Devonshire, de
Dartrivier, die haar wateren naar de zee
vioert; op den linkeroever der Dart eenige
door muren omringde weilaniden, waar het vee
rustig graaside; daaraichter de uibgestrekte
turffvelden met het r-iet, h-e't eeuwig wuivende
riet, dat zijn zaad met den wind meegeeft en
tegen de heuvellhellingen de paarse heide, vol
met d'isteils en dioomen. Hij zag daar z'n zusje
Marjtorie loopen, het vee venzorgend.
Als hij nu eens voor z'n eindexamen was
gezakt Plotseling v-oelde hij een koude ril
ling; hij beefde. In dit geval kon hij z'n vader
ontmjogelijk onder de oogen komen.
Waaraan denk je? Ruby kiwam naderbij
en nam z'n hand in de hare.
Ik dacfht er aan, als ,,Paul" eens niet zou
winnen, momipeide hij... Droonmels, dat paard
moet winnen, natuurlijik, het moet. Kom, ga
mee, of we missen onizen trdin!
Ruipert hing z'n tasch met den veldkijker
over z'n schouder, zette z'n hoed op. Beiden
gtingen de trap af. Bij de huisdeur outmoette
hij de hospita. Zij nsum hem even terizijde en
herinnerde hem er aan, dat hij reeds drie
maanden over tijd was met betalen.
U zei, dat ik vandaag wat zou ontvan
gen, sir. Het spijt me werkedijlk u te moeteai
lastig vallen, doch...
Dat is waar ook, ik had u bijna vergeten.
Vanavond reken ik geheel met u af, zei hij
vriendelijk.
Daarop gooide hij de deur met een ruk
d'icht en gaf Rulby 'n arm. Ze hielden een taxi
aan, die hen naar Waterloo-station reed.
Epsom Downs geleek veel op een krioelen-
den mierenlhoop. De luicht was vervuld met
-het geschreeuw en geroep dat opsteeg uit de
memschenmassa. De groote race van den dag
zou beginnen. ,,Paul" was favoriet, in hooge
mate. 'Haast geen 'bookmaker wilde op dit
paarid twee tegen een zetten.
Dmmmels nog toe, „Paul" kan niet ver
slagen worden, hielid Rupert vol. Ik zal ge-
noeg winnen om al m'n schulden te kunnen
betalen en daarnaast nog een spaarcentje
overhouden.
Ruby drukte z'n hand. Eenigsizins onigerust
keek ze hem aan en zeiJe bedoett -natuur-
lijk als ,,Pau!" wint? Zou het erg voor je feijn,
als ,,Paul" verloor?
Rupert lachte een beetje gedwongen. Op-
nieurw in dit oogenbfliik van ontzettenide span
ning, zag hij duidelijk wat het zijn zou, als
het paard verloor. Dat zou voor hem beteeke-
ken: de rulne. Niet zoozeer voor zichizelf. daar
gaf hij weinig om, do-ch z'n eer zou hij kwijt
zijn. Z'n vader zou zoo iets nimmer overleven.
De hoop van Dale's geheele leven zou worden
vernietiigd. Alles waarvoor hij geleefd en ge-
werkt had, zou worden verlbrijzelid.
Vooruit, alles of niets, zei Rupert met
'n geidwongen glimlach. En hij baande zich een
we-g door de menigte.
Rulby legde haar hand op z'n arm. Geef het
geld aan mij. Ik zal voor je wedden. Je zegt
tioch altijid dat ik je geluk aanlbreng ik zal
gelukkiger wedden.
'Rupert knikte en baande nu voor haar een
weg.
- O, als je zoo lacht tegen zoo'n kerel,
dan krijg je ze-ker vijf keer zooveel.
Rulby werd door de massa meeigevoerd. Ru
pert zag, hoe de veer van haar Fransche
hoedje in den wind wudfde. Hij zag haar het
geld aan den bookmaker overhandigen, die
haar een regutje gaf.
Plotseling steeg er 'n kreet op uit de massa.
Zij zijn gestart!
Rupert nam z'n plaats in op de tribune en
keek door z'n veldkijker.
Een flinke start, ofschoon een der paarden
nog al achteraan sukkelde. ,,Paul" was het
niet, zoodoende saoeg hij er geen ach-t op. Zoo'n
paard ook, dat achteraan draafde!
Hij zag de paarden den heuvel boklimmen.
De kleuren van hun jockey's "ceekenden zich
scherp af tegen de blauwe lucht. De groote
mensch'Enma'ssa was nu stil. Alles *eek meer
op een rolprent; de paarden leken houten,
door mechan-iek gedrerven beestjes van een
kinderspel.
De paarden renden in de bocht. Rupert
hield z'n adem in. De menigte begon te mom-
pelen; 't was alsof een man z'n stem liet hoo-
GEHEIM RADIOSTATION KONDIGT DOOD
VAN STALIN AAN.
Donderdagavond heeft het geheime radio-
station van den ,,(bond van ;belvrijlders'■' drie-
maal aangekondigd, dat Stalin -ter dood ver-
oordeeld was, en dat de -bond de executie zal
uitivoeren. Dit station, dat vrijfwe'l elken avond
op de korte golf uitzendt, en al eenige waken
aan den gang is, schijnt op Russisch gebied te
staan. Men vraagt izich af hoe het mogelijk
is, dat de GJROe het nog nliet heeft kunnen
ontdekken. Meestal wordt de uitzending ge-
stoobd, maar een deel is te hooren. Het pro-
gramma begint en eindigt met de „Intema-
tional-e". Mannelijlke en vrouwelijke sprekers
uiten scherpe crit'iek op Stalin. Donderdag-
avond werd de datum van de executie van
Stalin niet genoemd, maar wel werd gezegd,
dat de bond- zijn tegenwoordigheid op 1 Mei
aan het volk zou toonen.
HANDGRANATEN GEWORPEN TE
SJANGHAI.
Twee handgranaten zijn geworpen naar een
lid van de nieuwe regeering van Sjanghai.
Vier Ohineezen werden gewond, doch degene,
op wien de aanslag gemunt was, bleef onge-
deerd. Twee terroristen zijn in hechtenis ge
nomen.
VIER VOEDSELWEIGERAARS
OVERLEDEN.
Vier Arabische gedetineerden van het con-
centrati-ekamp te Akkro, die sedert eenige
dag.en voedsel weigerden,, zijn overleden.
De proteststaking ten gunslte der gevange-
nen wordt 'in de steden in het Noorden des
lands voortgeizet en men ach-t het mogelijk,
dat deze zich nu zal uit'breiiden tot het geheele
Araibis'che deel des lands.
EEN BISSOHOP WAS NIET THUIS.
Wij lezen in de N. R. Crt.:
Rothenburg ob der Tauber is wegens zijn
oude gebouwen een wereldvermaarde stad,
maar wat in Rothenburg ob der Tauber
wereldvermaard mag zijn geweest, tot dusver
niet de bisschop. Velen zullen eerst na 10
April 'voor het eerst gehoord hebben, dat
Rothenburg een bisschop had. Nu is echter
ook deze bisschop v-ermaard geworden. Op
den avond van den lOden April werd als een
van de eerste verkiezingsresultaten dat in
Rothenburg bekend.
In Rothenburg hadden alle kiesgerechtig-
den aan de verkiezing deelgenomen en zij
ren; die stem rees en aweeg gelijk een ver
onweer.
Nu hoonde hij het geklepper der hoeven. De
paarden reden nu 'de rechte haan af. Hij haal-
de diep adem. Plotseling dook weer dat
visioen van d-aarstraks in hem op: Devonshire,
een oud man -stonld bij den ingsang van het hu-is
n huis met "n rieten d'a'k, z'n ou'derhuis en
staarde over het .grauwe land, alsof hij iemand
verwachtte, die maar niet verscheen.
- Nimbo wlnt! Honderd tegen een op
Nimlbo!
hadden alien met ja gestemd. Dus: deel-
neming 100 pet. en ja-stemmen eveneens 100
pet. De Berlijnsche bladen verzuimden niet
vanwege dit heuglijk resultaat de inwoners
van Rothenburg een pluim op den hoed te
zetten. Den volgemden dag bleek een kleine
maar nochtans pijnlijke correctie noodzakelijk
te zijn. Weliswaar bedroeg het getal ja-
stemrnen inderdaad 100 pet. van de uitge-
brachte stemm-en maar er was in Rothenburg
toch een kiezer geweest, die zich van stem-
ming had onthouden en deze eene kiezer was
niemand anders dan de bisschop. Men werd
zich te Rothenburg bewust, dat de bisschop
eigenlijk al lang werd verdacht een stille
voorstander van het „politiek" katholicisme"
te zijn en plaatselijke autoriteiten van de
N.S.D.A.P. zouden dit trouwens altijd hebben
geweten.
De bevolking van Rothenburg werd ver-
ontwaardigd op den bisschop omdat door zijn
wegblijven roet in het eten was gegooid, en
volstrekte vlekkeloosheid van het verkiezings-
resultaat was bedorven. De verontwaardiging
was stormachtig en volgens de berichten gaf
de plaatselijke politie den bisschop te kennen,
dat zij niet meer volstrekt voor zijn veiligheid
kon instaan. De bisschop bevindt zich nu niet
meer in Rothenburg.
Waar bevind hij zich dan wel?
Dat is onbekend. Een buitenlandsche jour
nalist, te Berlijn, heeft zich naar Rothenburg
beg even ten einde een antwoord te krijgen
op de vraag: Waar is de bisschop? Dit is
hem niet gelukt. Niemand kon inlichtingen
geven. Het personeel van de bischoppelijke
residentie gaf te kennen, dat de bisschop niet
thuis was, maar over zijn verblijfplaats vol
strekt niets te weten.
MIDDEN-EUROPA EN DE
BESPREKINGEN TE LONDEN.
Nadat op den -eersten dag reeds inleidende
Ibesprekingen over de situatie in Midden-
Europa en de positie van Tsjechoslowakije in
het bijzonder waren gehouden, hebben, schrijft
de N. R. Crt., de Engelsehe en Fransche
ministers Vrijdag nog bijna den geheelen dag
over dit oniderwerp geconfereerd. Het wordt
steeds duidelijlker, dat de besprekingen te
Louden en de komeride besprekingen te Rome
voor den Tsj.eeho-Skxwaakschen staat van on-
gemeene beteekenis zullen zijn.
In het communique, dat na de besprekin
gen te Louden is uitgegeven, wordt op dit
punt gerept over een actde om te komen tot
een vreedzame en redhtvaardige oplossing.
Dit is de fonmuleeringk welke men heeft ge
vonden voor een dulbbel compromis. Eener-
zjj'ds is dit een compromis tusschen de mee-
r.ingen van Lonlden en Parijs, anderzijds zal
gestre-efld worden naar een sdhikking tusschen
Praag en Henlein.
-Frankrijik 'staat om meer dan een reden
aniders tegenover de Tsjecho-Slowaaksche
zaak dan Louden. Het heeft daarlbij een groo-
ter belang, het is door ver'dragen met Praag
verbonden en ten slotte zijn de hiistori-sche be-
trekkingen van grooten invloed. Daladier
heeft dan ook uiteengezet, dat Frankrijk zijn
verdragsvtrpiichtin,gen kracht'ig zal nakomen.
Hij verzekerde, dat Frankrijk Praag te hulp
zal komen, indien het zal worlden aangevallen.
Men was zich maar al te zeer Ibewust, dat
Engelaiid dit standpunt niet zou deelen in dien
zin, dat het zich offieieel tot een garantie
van den Tsjecho-S'lowaakschen staat zou
laten leiden. OBamberlain heeft nog kort
geleden, op 24 Maart, het Engelsehe stand-
punt duidelijk geformuleerd. Hij weigerde
toen de onsdhendibaarheid van Tsjecho-Slowa-
kije te garandeeren, maar -waarschuwde, dat
zoo het tot een conflict kwam, op Engeland's
neutraliteit niet moest wor'den gerekend. De
Engelschen staan op een minnelijke sdhikking
en de vrees van de Franschen was, dat om
dat, zooals zij het formuleerden, ,,de Engel
sehe vrienden in moeiilijke omstandiigheden
dikwerf aan realisme een doorslaggevende be
teekenis toekennen'", deze schikking niet over-
eenkomstig de rechtvaardigheid zou zijn,
zooals Praag en Parijs die zien.
'n Storm van geluiden brak los. Eerst hoor-
de men den naam van een paard-, dan weer
van een anider. Enlkeie paarden renden gelijk
op, doch aan den kop van den stoet zat een
zestal paarlden als het ware als een prop in
elkainlder geduwd.
- „Paul" wint! Ik weld op ,,Paul"!
Gpnieuw haaflde Rupert diep adem en een
oogenlblik later hoorde hij z'n eigen stem hys-
terisch ^chreeuwen: ,,Paul"! „Paul'"!
Een plotsetinge sti-lte vuel in, een stilte hui-
veringiweikkender dan het gebrul van tiendui-
zenden. De leidenlde paanden waren ongeveer
'n honderd meter van de eindistreep verwij-
derid. Paul had de leiding, doch pilotselinig werd
hij ingehaald door een outsider, Ambuscade.
Hun kopipen waren nu bij efl'kander, dan weer
was de een, dan de andere voor 'n eind-
strijd. Rupert voellde hoe Rulby z'n arm kramp-
ach-tig vasthield. Hij was een met de groote
massa, in wier midlden hij stond. De parfum
van Ruby's haar drong tot hem door van
Rulby, die hij zoo innig liefhad; hij lette scherp
op de Meuren van de jodkey'is, die bijna plat
op de ruggen van hun paarden lagen.
De paarden bereikten de eindstreep.
Het dondende door de lucht: ,,Paul" heeft
gewonn-en... ,,Pauill" is overiwinnaar!...
De raee was afgeloopen.
Ook Rupert schreeuiwde zoo hard als hij
kon, terwijl hij in de deining der massa werd
meegetvoerd hij wist nauiwelijks waarheen
en Rulby z n arm nog stedds krampachtig
omklemde. Hij zwaaide met z'n hoed en lachte
tusschen het geroep en geschreeuw der massa
door. Hij was d-us gered. Voor een oogentolik
vergaat hij alles, wat hij had meegemaakt. Hij
was zichzelf niet meer. Hij schreeuwde en
tierde met de massa. waarmeide Ihij zich een
voelde.
De spanning duurde nog enkele 'oogenlblik-
ken, totdat de nummers van de winnaars ein-
deilijk bekend werden gemAakt: „Paul" had
werkel'ijk gew-onnen.
Rupeit stond nu alleen buiten de omheining.
Hij veegde de zweetdruppels van z'n gezicht.
Ruby was verdwenen ofschoon ze een
oogenlblilk te voren nog aan z'n arm hing.
Doch hij ontd-ekte haar walldra tusschen 't
puiblieik voor de loketrin van de bookmakers.
Hij baande zich een weg naar haar en op z'n
vraag toonde ze hem haar taschje.
Kom, laten we naar huis gaan, zei hij.
We behoeven nu toch niet meer op iets anders
te wachten.
Na zich uit de menigte te heibben losgewerkt
begaven ze zich naar het station; in Loniden
gingen ze rggelrecht naar Rupert's kamers.
Intusschen was er een telegram voor hem
aangekomen. Hij nam het op en gaf het aan
Rulby.
Doe jij het open? Jij brengt me altijd ge
luk aan, zei hij lachemd. Het zal wel de uit-
elag van m'n eindexamen zijn. Ik vroeg aan
een van m'n colleiga'S me te telegrafeeren.
Eerlij'k geizegd, het kan me nu niets sch--
len...
iRulby opende het telegram en hij las het.
Zon'der ac'ht te slaan op haar mooie Fran
sche toiHetje, omlh'ellsde ze hem. Ze moederde
over hem, alsof z-e Z'n moeder was.
(Wbrdt vervolgd.)
