ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
DE BOEREN-BARON
Feuilleton
No. 9728
MAANDAG 28 FEBRUARI 1938
ys^Jaargang
Binnenland
Buitenland.
EERSTE BLAD
aMamtwaw
v&zaBs&aamiesiBXBejaii,:
NEUZENSCHE
ABONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
ir. per post f 1,55 per 3 maanden Bg vooruitbetaling fr. per post f 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika 2,overige landen f 2,35 per 3 maanden fr. per post
ADonnementen voor liet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Fircna P. J. VAN DE SANDE
GIRO 38150
TELEFOON No. 25.
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KLEINE ADVERTENTIeNper 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
- Grootere letters en cliches worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, hetwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst een dag voor de uitgave.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG-, WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
DE PUBUCATIE DER FOTO VAN HET
PRINSELIJK GEZIN.
(Het sehijnt maar niet naar wensch te willen
verloopen, met de publicatie der foto's die na
de geboorte van Prinses Beatrix ter beschik-
king der pers worden gesteld. De eerste, dem
ons ook gepubliceerde foto's waren beschik-
baar gesteld om deze in de avondbladen van
Dinsdag eener week te worden opgenomen.
Een Engelsch blad publiceerde deze reeds
Zaterdags te voren, hetgeen aan De Telegraaf
en Handelsblad aanleiding gaf om, tegen het
verzoek van Z. K. H. Prins Bemhard in, die
foto's ook te vroeg te publiceeren, waama ze
aligemeen voor Maandagavond werden vrij-
gegeven. In de afgeloopen week was verstrekt
de foto van het Prinselijk Gezin, waarvan de
publicatie pas in de avondbladen van Dinsdag
mocht geschieden. En weer zijn er Engelsche
bladen voorbarig mee verschenen, naar het
sehijnt door de schuld van een fotobureau.
De groote Nederlandsche bladen hielden zich
ditanaal aan de voorwaarde.
•Ben paar bladen die als ochtendeditie ver-
schijnen deden zulks echter niet. Het Dagbl.
van N.-Br. en Zeeland, vestigde er de aan-
dacht op, dat ditmaal de foto weer te vroeg
was gereproduceerd niet alleen in het buiten
land maar ook in het binnenland, doch zag
bljjkbaar over het hoofd, dat het zich, door de
foto tie repiroduceeren in het blad dat Dinsdag-
ochtend verscheen zelf ook niet aan de voor
waarde heeft gehouden.
DE VLAAMSCHE ACADEMIfc.
De correspondent van de N. R. Crt. te Brus-
s&l meldde Zaterdagochtend:
En de gisteravond gehouden bijeenkomst
van den ministerraad is eindelijk een oplossing
getrotffen inzake de kwestie der Vlaamsche
acadeanien voor wetenschappen. De leden van
de regeering hebben htm goedkeuring gehecht
aan een voorstel, dat neerkomt op het vol-
gende:
Er wordt een Vlaamsche academie voor
wetenschappen opgericht.
Deze zal nit drie afdeeldngen bestaan. Zij
zal den titel dragen van Koninklijke Vlaaim-
sdie acadetmie van Belgie. Iedere afdeeling zal
ten hoogste 30 leden tellen. De eerste tien
leden, die de kern zullen vormen van de drie
afdeeling en, zullen door den koning worden
benoemd. De andere leden worden wervolgens
benoemd door codptatie. Iedere afdeeling zal
een bestuurder hebiben die benoemd wordt
door de leden. De koning ibenoemt den alge-
meenen (bestuurder van de academie. Boven-
dien wordt een permanente secretaris-gene-
raal aangesteld. Iedere afdeeling kan verder
nog vijf correspondeerende leden benoemen in
Belgie. De drie afdeelingen samen mogen ten
hoogste 50 fbuitenlandsche leden tellen. De
zetel van de koninklijke Vlaamsche academie
van Belgie wordt te Brussel gevestigd. Het
is echter nog niet bekend welk lokaal hier-
voor wordt uitgekozen. De Koninklijke Vlaam-
sche academie voor geneeskunde zal nader-
hand worden opgericht door de zorgen van
het departement van hygiene.
SPAAK IN CONFLICT.
In de socdalistische partij van Belgie is een
geweldige campagne ontstaan tegen den mi
nister van fbuitenlandsche zaken Spaak, die tot
die groep foehoort. Tijdens de laatste zitting
van den partijraad hield Buset, kamerlid voor
Thuin, een rede, waarin 'hij betoogde, dat
Spaak de door de partijeongressen voorge-
echreven politielk niet volgt en dus ontslag
dient te nemen. Spaak is volgens Buset een te
lauwe voorstander van het principe der col-
lee tieve veiligheid, hetwelk de basis is van het
Volikenlbondspact. Hij bestreed de politiek van
onafhankelijkheid die door den koning en de
221 Vervolg.
HOOFDSTUK XIH.
Maar toch mocihten Betty's planmen niet ge-
lukiken. De vader van Rita zou haar 's Maan-
dags in Harrogate ontmoeten en den voligen-
den dag zouden zij naar Londen gaan om een
auto'tje te zien, dat speciaal voor haar ge-
toouwd was.
,/Het is leen snoezig klein wagentje", ver-
telde 'zij aan 'Betty, met glinsterende oogen.
,,'Precies iets voor imij, met remmen en alles
op de juiste rniaat. Ik •scnak er naar om het
Paps te la ten zien."
„Blijft je vader dan in Engeland?" vroeg
Betty.
„Dat weet ik nog niet, Misschien gaan we,
als het wagentje klaar is, er een toer mee
maken, om 't te probeeren, of we gaan naar
Dieppe."
Geen van beide plannen scheen Roger ge-
noegen te doen, maar Rita voegde er vlug aan
toe:
,jNu, Roger, kijk maar niet zoo sip, het is
nog niet klaar."
Rita's houdin|g stak Roger en hij nam zich
voor, dat hij zijn plannen ook niet-zou. ver-
anderen.
,,Ik ga tmorgen terug, voor de haver", kon-
digde hij aan.
Den laatsten awond had hij zich een ibeetje
afoij dig gehouden en Dick en de anderen ook
eens een dans gegund. Zdjn Ihuimeur verbeter-
de ineens, toen, later op den avond, Rita een
regeering Van Zeeland-Spaak werd1 ingeluid,
omdat Belgie zich daardoor van Frankrijk
had verwijderd. Buset zeide, dat de groep der
Oslolanden door fascistiscbe propaganda
wordt beinvloed. Ten slotte oordeelde hij, dat
Belgie onmogelijk de annexatie van Ethiopie
door Italie kan erkennen. ,,Doet men 'dit wel,
dan zullen we later ook de overwinding van
Franco moeten erkennen, de annexatie van
Oostenrijk ibij Duitschland, enz."
Daama nam minister Spaak het woord om
zijn houding te rechbvaardigen. Hij stelde de
vraag of men in het huidige Europa een
politieke gedragslijn kan (baseeren op den
Volkenbond en op de collectieve veiligheid.
Hoe is het mogelijk .nog in den Volkenbond
te gelooven en te Geneve vlammende redevoe-
ringen te houden in aanwezigheid van den
Chineesche afgevaardigde, die door den Vol
kenbond zoo armzalig in den steek werd ge-
laten?
Wat kunnen wij voor China doen, indien
Frankrijk, Engeland en Rusland zich onthou-
den? De Volkenbond is thans niet meer wat
hij is geweest. Rusland zetelt te Geneve, doch
kan niet bij de democratische landen gere-
kend worden, zoowel als voor den oorlog over-
heerscht daar een autocratisch regime. De
onafhankelijkheidspolitiek heeft ons, aldus
Spaak, niet geschaad vermits we goede rela-
ties onderhouden met al onze buren. De on
afhankelijkheidspolitiek was een reohtmatige
eisch der Vlaamsche bevolking. Fransche
staatslieden, die in 1936 wel wat ontstemd
waren, erkennen thans, dat zij:, in onze plaats,
hetzelfde zouden hebben gedaan.
„NIET MEER BESCHERMERS VAN HET
SUEZ-KANAAL."
,,Egypte zal geen buitenlandsche inmenging
dulden, wat zijn defensiewezen betreft", ver-
klaarde dr. Ahmed Maher, leider der dlssi-
dente Wafdisten, in verband met de geruch-
ten, dat Italie aandeel wilde hebben in de ver-
dediging van het Suezkanaal. ,,Het Britsch-
Egyptische verdrag", zoo vervolgde hij,
„ibepaalt, dat alleen Egypte verantwoordelijk
is voor de verdediging van het kanaal. De
Britsche troepen assisteeren Egypte op het
oogenblik ibij het vervullen van die taak, doch
hieraan zal een ein'de komen, als de reorga-
nisatie van het Egyptische leger voltooid is.
JAPANSCHE OORLOGSSOHEPEN TOT
ZINKEN GEBRACHT.
Naar het hoofdikwartder van de Ohineesche
luchtmacht te Hankou mededeelt, hebben Chi
neesche vliegtuigen Zaterdagochtend een aan-
val gedaan op een groep Japansche oorlogs-
schepen in de rivier de Jangtse op 10 K.M.
ten Westen van Woehoe en daarbij een Japan-
schen torpedojager en een kanonneerboot tot
zinken gebracht.
De politieke opwinding te Tokio.
De leiders van de groote partijen, Minseito
en Seijoekai, te Tokio, hebben zich tot den
minister van (binnenlandsche zaken, Soeetsoe-
goe, gewend, ten einde verzekerd' te worden,
dat voor hun veiligheid zal worden gewaakt
en aanslagen zullen worden belet. Volgens
de berichten zijn overal in Tokio biljetten
aangeplakt, welke, in hartstochtelijke taal
venvat, bedreigingen inhouden tegen parle-
mentsleden. Ook zijn er geruchten, dat be-
toogers, die voorstanders zijn van het ont-
werp op de nationale mabilisatie, pogingen
doen om zich toegang te verschaffen tot de
parlementsleden, die tegen het ontwerp heb
ben gesproken.
DE EISGH TEGEN DS. NIEMGLLER.
Zaterdag bereikte ons, schrijft de N. R. Crt.,
het bericht, dat tegen Ds. Niemoller, den be-
kenden voorganger van de zg-. Belijdeniskerk,
een gevangenisstraf is geeiseht van een jaar
en tien maanden. De eisch berust niet op land-
verraad, doch op overtreding van het Hedm-
tuckegesetz, van den kanselparagraaf en op
ongehoorzaamheid aan verordeningen van den
staat.
partner in den steek liet om met hem te pra-
ten. Betty zag hen en het scheen haar toe,
dat Rita een weinig spijt had, dat haar plan
nen (Roger den pas afsmeden. Klaarblijkelijk
wilde zij toch niets doen om ze te veranderen,
maar wenschte van den anderen kant haar
aanbidder beter te leeren kennen.
„Wat ben je nu morgen weer, boer of klui-
zenaar?" vroeg Rita.
,,Allebei", zei Roger, die al ontdooid was.
Meer boer dan kluizenaar, ik ga maaien."
„Met een zeis?" vroeg zij, haar hoofd schuin
houdend, als een klein vogeltje.
,JSTeen", zei hij, ,,met een maaimachine. Ik
rijd er zelf op, want het i's een nieuwe en ik
wil zien, of 'zij goed werkt."
,,Zooiets als ik, ik rijd in mijn nieuwe auto",
riep Rita. ,,Dan doen we Dinsdag hetzelfde."
,,'En zul je dan aan me denken?" vroeg hij.
,,Als ik boven op de maaimachine zit en jij in
je nieuwe wagentje ron'drijd?"
,,Als ik het niet vergeet", zei Rita en hij
zonk weer in zijm somlbere stemming terug.
„Ik weet niet, of ik er wel aan denken kan,
ik moet veel met vader praten, over jou, klui
zenaar en boer, dat zal (hij interessant vimden.
Ik 'zou toch je machine wel eens willen zien",
peinsde ze verder, „dan zou ik me je beter
kunnen voonstellen."
,,Wanneer zie ik je weer?" zei Roger heesch
en weer schrok hij van haar wat luchthartig
antwooid.
,,0, nog wel eens, ga je niet eens naar
Landen
Alleen voor zaken", antwoordde hij.
Hij. liet fzich nu niet meer intimi'deeren en
toen Cuthbert kwam om een dans, liet hij
haar zonder protest gaan. Toen Roger Rita
goeden nacht zei, was dat meteen hun vaar-
wel.
,,Ik ga morgenvroeg weg, voor jullie op
zijn", legde hij uit.
Het is ook bekend geworden, dat de foehan-
deling van Ds. Niemoller in de gevangenis
zeer goed is.
De uitspraak van de rechtbank, waarvan
nog geenszins vast staat, dat dit een veroor-
deeling zal zijn, is waarschijnlijk a.s. Maandag
(dus heden) te verwaehten.
Kerkrechtelijk staat Niemoller on'der het
kerkelijke ministerie, dat door minister Kerrl
en dr. Werner wordt beheerd. Dit ministerie
kan ook nog ibesluiten tot schorsing, tot
spreekverbod en tot verbanning uit de plaats
van inwoning van predikanten, en op derge-
lijke maatregelen kan een overheidsspreekver-
bod volgen.
De kwestie van de terugtrekking van de
advocaten heeft zich als volgt toegedragen.
Toen het besluit afkwam, dat geen der leden
van de z.g. Belijdeniskerk het proces kon bij-
wonen, hebben op raad van Niemoller de ad
vocaten zich teruggetrokken, aangezien ook
zij tot de Belijdeniskerk behooren.
Later zijn zij weer in functie getreden, toen
de rechtbank geconstateerd had, dat het stuk
uit het Parijsche emigranteniblad, waarop de
aanval van den Staatsanwalt tegen de schen-
ding van de geheimhouding was gegrond, ge-
bleken was gobaseerd te zijn op gegevens van
24 December van het vorige jaar. Impliciet
zijn hiema de verwijten tegen de belijdeniskerk
teruggenomen.
DE BENOEMING VAN HALIFAX.
Over de benoeming van Halifax tot Britsch
minister van buitenlandsche zaken schrijft
Pertinax in de Echo de Paris, dat Halifax er
zich naar alle waarschijnlijkheid voor 'zal hoe-
den, Duitschland duidelijk te maken, dat de
westelijke mogendheden zich zouden verzetten
tegen een schending van de Internationale ver-
dragen in Midden-Europa. Engeland zal op
geen enkele wijze protesteeren tegen het ul
timatum van Berohtesgaden. De tijd zal lee
ren, of het vergeten van het verleden en het
heden de dictatoren te Rome en Berlijn zal
kalmeeren of aanmoedigen.
Volgens de Journal bereidt Londen de be-
sprekingen met Italie in vrij gunstige am-
standigheden voor. Men behoeft zich daar-
over niet te verwonderen: Rome kan moeilijk
anders handelen op het oogenblik, dat Musso
lini eindelijk kans ziet tot overeenstemming
te komen, waara a n hij foehoefte heeft. En
men zou zich nog moeilijker kunnen voorstel-
len, dat Chamberlain het risico van een nieuwe
richting zou hebben aanvaard, indien hij niet
tevoren goede resultaten had yerwacht.
De Petit Journal meldt, dat de Britsche
ambassadeur Chautemps en Delbos heeft
medegedeeld, dat Italie erkenning van de ver-
overing van Abessinie, vlootpariteit met En
geland in de Middellandsche Zee en toeken-
ning van oorlogsreehten aan de istrijdende
partijen in Spanje als voorwaarden voor toe-
nadering tot Londen heeft gesteld. Uit dezen
stap van den Britschen ambassadeur, aldus
"net blad, moet in de eerste plaats worden af-
geleid, dat de Britsche regeering de continui-
teit der entente met Frankrijk duidelijk tot
uiting wil brengen.
„BOM" VOOR DEN KONING OP
DE JAARBEURS
/Vorige week had koningin Elizabeth op de
Britsche jaanbeurs in Earl's Court een nieuw
soort sokken, waarvoor geen houders noodig
waren, besteld voor den koning. De uitivinder
besloot den aankoop persoonlijk aan den
koning te overhandigen en toen deze even-
eens een bezoek aan de jaanbeurs bracht, stel
de hij zich met een kartonnen doos onder den
arm op langs een der paden. Plotseling zag
hij zich omringd door politiamannen, die hem
vroegen mee te gaan en te laten zien wat de
doos ibe/vatte. Hij voldeed aan het verzoek
(n er was een oogenblik van groote spanning
toen hij het deksel van de doos 'deed, zoodat
de sokken zichbbaar werden. Verontschuldi-
gingen volgden.
De onschuldig verdachte snelde naar zijn
plaats terug, trof den koning en ibood dezen
de sokken aan waarbij hij zijn wedervaren
'Hij meende, dat haar gezicht even betrok
en toen hij den volgemden morgen weg reed,
heel vroeg, leek het hem, dat een puntje van
haar gordijn bewoog.
..Betty had toch geljjk", zei hij tot zichzelf,
toen hij de laan urtreed. „ik ben te hard van
stapel geloopen, zij is bang geworden. Maar
ik houd haar wast, ze geeft al een beetje om
me."
Er kwamen al kleine plannetjes in Rogers
brein op, of hij niet eens naar Londen kon
gaan, of bij Rita zou dunven schrijven, of
Betty hem niet nog eens kon vragem op Hawk-
hurst, met de jacht in het najaar. Zij had er
al iets over los gelaten.
Maiar toen hij terug was op Beckford, bleef
hem niet veel tijd tot droomen over. Alles was
klaar voor den grooten slag. Toen hij (het erf
opreed, was Tom juist foezig de paarden voor
de nieuwe machine te spannen. Dadelijk was
Roger weer heelemaal boer.
,,Ik heb al ontbeten!" riep hij nicht Jane
toe. „Ik kom zod. Tom,, pas op", em hij rende
naar binnen.
Bijna dadelijk verscheen hij weer, in zijn
werkpak, en met veel gerinkel werd de groote
machine weggetrokken.
Groote grutten, Sir Roger, maar 'dat is
een akkefietje", zei Abel, terwijl hij er rond
om liep. „Dat had je grootpa moeten zien. En
hij maait en bindt tegelijk?"
,,Ja, jong", >zei Roger gemoedelijk. ,,Hij
maait en bindt fijn."
,,Nou, Sir John zou het maar wat prachtig
gevonden hebben. Ik ben blij, dat u er bent, ik
zou het alleenig niet gedurfd hebben", zei
Torn. „Hup, Bob, hup Bles."
De paarden trokken aan en al spoedig stap-
ten zij over den rand stopels, die van te voren
rondom het igrobte korenveld met de hand ge-
maaid' was. Dan begonnen de glinsterende
scharen te weriken. De aren knakten en met
verhaalde. De koning schaterde van het
lachen. „De politie scheen te deniken dat het
een born was", zoo vertelde de sokkenkoop-
man later aan een persman. De koning had
erg veel schik in het geval gehad en zeide:
,,Als u ergens met een doos gaat staan kunt
u verwachten dat u in uw kraag wordt
gepakt."
EMIEL HULLEBROECK.
De Vlaamsche compondst, paedagoog en or-
ganisator Bmiel Hullebroeck wordt binnen-
kort 60 jaar en zal bij die gelegenheid door
zijn vele vrienden en vereerders gevierd wor
den. Daartoe is een huldigingsavond in voor-
bereiding, welke 27 Maart a.s. te Antwerpen
zal plaats vdnden. In het eere-comitd hebben,
behalve een aantal Belgische ministers en an
dere autoriteiten, voor Nederlan'd Minister
Patijn en Prof. Dr. Willem Mengelberg zitting
genomen, evenals de componisten Richard
Strauss en Franz Lehar, terwijl verder een
uitgebreid comity van aanlbeveling is samen-
gesteld.
GEMENGDE HUWELIJKEN.
De regeering van de Zuid-Afrikaansche
Unie heeft een cammissie benoemd om een
ondenzoek in te stellen naar het wraagstuk
der gememgde huwelrjken.
De opdradht der commissie is een onder-
zoek in te stellen en verslag uit te brengen
over het vraagstuk der gemengde huiwelijken
in de Unie tusschen Europeanen en niet-
Europeanen en na te gaan of deze huwelijken
in aantal toenemen of zullen toenemen en of
zij zoo veelvuldig zijn, dat zij schadelijk zijn
voor de welvaart van de Unie en voor de toe-
komstige samenstelling der bevolking.
De commissie zal moeten adviseeren of het
noodig is stappen te ondememen om derge-
lijke huwelijken te ibelemmeren.
De commissie heeft machtiginig getuigen op
te roepen.
DE REDE VAN SCHUSCHNIGG.
Nog nimmer zal, schrijft de N. R. Crt., een
Oostenrijksch bondskanselier gesproken heb
ben voor een zoo uitgebreid en zoo aandachtig
gehoor, als Donderdag. Na de rede van Hit
ler, die wat de passages over Oostenrijk be
treft, tamelijk kort was, wilde men ook
hooren wat zijn partner in de besprekingen
te Berchtesgaden daarpver en over den toe-
komstigen vorrn van de Duitsch-Oostenrijk-
sche betrekkingen te zeggen had. Zijn rede,
waaruit de emst van de afjgeloopeh weken
duidelijk sprak, was gelbouwd op £6n groote
gedachte: de liefde voor het vaderland.
Uit die liefde ontspruit het principe, dat de
Oostenrijksche regeering zich voor oogen
heeft gehouden: de onaangetaste vrijheid en
onafhankelijkheid van het Oostenrijksche
vaderland. Daarin vond ook de vastlberaden-
heid haar oorsprong, die iedere passage van
de rede van den bondskanselier kenmerkte
en die hij op e&n plaats heeft neergelegd in
de woorden, dat Oostenrijk tot aan de uiter-
ste grenzen van zijn tegemoetkoming aan
Duitschland's verlangens gegaan is en dat
het edhter nimmer verder zal gaan. Oosten
rijk heeft zijn eigen grenzen niet gekozen,
maar wat het heeft wil en zal het behouden.
Het is doordrongen van de gedachte, dat
Oostenrijk een Duitsche staat is en zal zich
dit bij al zijn handelingen steeds bewust zijn.
Maar het heeft als zoodanig een eigen taak
te vervullen.
Heeft Schuschnigg dus op zich genomen
een politiek te voeren in overeenstemming
met het feit, dat Oostenrijk zich een Duitsche
staat voelt, daartegenover heeft Hitler de voile
souwereiniteit van Oostenrijk erkend. Beide
staatslieden zijn het er over eens, dat de
binnenlandsche politieke ontwikkeling in
beide landen als een interne aangelegenheid
moet worden beschouwd, waarop geen van
beide zal trachten invloed uit te oefenen. Het
Oostenrijksche nationaal-socialisme zal geen
steun ontvangen van de Duitsche partij-in-
stanties en alle illegale actie zal door de Oos
tenrijksche regeering overeenkomstig de wet
regeLmatige tusschempoazen werden de scho-
ven op izijn geworpen. Tom liep er ademloos
achteraan, met einddlooze uitroepen van be-
wondering. Roger had de handen vol- en had
geen tijd voor gemijmer, want 'Bles was een
beetje schichtiig door het daverende geklep
van de machine. Hij merkte dan ook niet, dat
er op den hoek van de oprit een auto stil hield,
eenige dames stapten uit, een paar kameniers
en een chauffeur bleven in de auto.
Rita en Netta had/den stildetjes het plan ge-
maakt om Roger eens in zijn hoi op te zoeken
en toen 'de auto Netta :kwam afhalen om haar
naar huis te brengen, zagen zij, dat het maar
een kleine omweg was om even langs Beck-
ford te rijden.
Onderweg was Rita een beetje stil geweest
en nu stonden beide meisjes aan den rand van
het stoppelveld en keken naar Roger. Het was
een wolkenlooze zomerdag en de lucht trilde
van de warmte. Waar de machine gepasseerd
was, Ihinjg een fijne gouden stofwolk en het
staande Ikoren leek een golvende zee van goud.
De zon sloeg.neer op Rogers bloote hoofd en
openhangend wit hem'd. Zijn blonde haar woei
in den wind tot een krans om zijn bruin ver-
brand gezicht. De nieuwe glanzende machine,
rood gelakt en van glinsterend staal en de
paarden met hun glimmend tuig leverden een
prachtigen aanblik.
,,Weet je waar hij je aan denken doet", riep
Netta uit, ,,aan Apollo, de zonnegod in zijn
vurigen wagen."
Rita antwoordde niet en het andere meisje
merkte, dat zij met glanzende oogen en half-
geopende liippen voor zich uit staarde. Toen
zei zij met iets droomerigs in haar stem.
,,Ik weet-het niet, hij... hij lijikt op niets.
wat ik ooit gezien heb."
Ineens zag Roger ben en hield de paarden
in. Tom kwam aanloopen en nam de teu-
gels van hem aver. Toen hij de kleine handjes
worden gestraft. Voor hem, die in Oosten
rijk wil medewerken aan de welvaart van het
land, in plaats in het vaderlandsche front. Wie
daarbuiten blijft, behoeft zich niet te bekla-
gen. Voor de betrekkingen tusschen beide
landen blijven de bepalingen van de overeen-
komst van 11 Juli 1936 beslissend.
Zoo zijn duidelijk en scherp de lijnen ge-
trokken, die de betrekkingen tusschen beide
landen zullen ibepalen. De overeenkomst van
Juli 1936 heeft dit ten doel gehad, maar is
er niet steeds in geslaagd moeilijkheden te
verhinderen. Vol vertrouwen gewaagde
Schuschnigg van Hitler en legde hij er den
nadruk op, dat zijns inziens de wrij'vingen in
strijd met de bedoelingen en den wil van den
leider van het Duitsche rijk waren. Hij ge-
looft, dat deze Feforuari-dag een mijlpaal in
de geschiedenis der Duitsch-Oostenrijksche be
trekkingen zal zijn, die zoo dikwijls in het
verleden vertroebeld zijn geweest en sprak de
hoop op een „werkelijk Duitschen vrede" uit.
Duidelijk heeft Schuschnigg aangegeven,
dat ook bij het bewustzijn als Duitschen staat,
Oostenrijk zijn vriendschappelijke betrekkin
gen met andere landen in stand zal houden.
Broederlijk klonken de woorden jegens Hon-
garije, hartelijk 'die jegens Italie, dat volgens
hem steeds begrip en sympathie voor Oosten
rijk had getoond, vriendschappelijk die voor
het overige d'eel van Europa.
Moedig en mannelijk zijn de woorden ge
weest, die Schuschnigg tot zijn landgenooten
heeft gesproken. Hij heeft hun den emst van
de situatie niet verfborgen, maar hen tegelij-
kertijd gesterkt in het vertrouwen van een
eerlijke en eervolle regeling en hun opgeroe-
pen tot aaneensluiting van alle krachten ten
bate van het vaderland. Het Oostenrijksche
volk heeft de moeilijkheden begrepen, waar-
tegen zijn 'bondskanselier in de laatste weken
heeft moeten strijden. Het heeft hem daar-
over zdjn dank geschonken op een wijze, die
Schuschnigg de innerlijfce kracht moet geven
zijn moeilijke taak voort te zetten. Want nog
nimmer tijdens zijn bondskanselierschap heeft
het Oostenrijksche volk zoo aaneengesloten
achter Schuschnigg gestaan als in deze uren.
Men heeft hem vergeven, wat hij het volk
aan politieke rechten ontnomen heeft, men
heeft beseft, dat hier de man stond, in wien
ieder Oostenrijker vertrouwen kan, de man,
die nooit of te rummer zijn vaderland zal ver-
raden. De maatregelen, die Schuschnigg ten
bate van de anbeiders heeft aangekondigd
waarbij een analogie met de rede van Hitler
niet te ontkennen viel moeten bij hen het
besef versterken, dat ook een klein zelfstan-
dig Oostenrijk levenskrachtig is en in staat
aan alien, die werken willen, een eerlijk en
menschwaardig bestaan te verschaffen. Dit
alles getuigde van een wilskracht en yastbe-
radenheid, die in alle hoofdsteden van Europa
diepen indruk moet hebben gemaakt.
'De slotaccoorden van de oonferentie van
Berchtesgaden hebben weerklonken. Duide
lijk staan de nieuwe afspraken de wereld voor
oogen, de hemieuwde basis voor naar wij alien
hopen ibetere betrekkingen tusschen de beide
Duitsche landen. Daaraan, zal nu in de
komende weken gewerkt moeten worden. De
grondslagen in 'Berchtesgaden gekgd, zullen
nu in de practijk hun toepassing vragen.
Daartoe zullen maatregelen genomen moeten
worden, die om een rustige en weloverwogen
uitwerking vragen. Het vaderlandsche front
zal de deelneming voor de nationaal-spcialis-
ten open stellen, die binnen de grenzen van de
wetgeving willen samenwerken. de medewer-
king van deze groep van de bevolking aan den
bestuursahbeid zal georganiseerd moeten wor
den, opdat de aaneensluiting van alle krach
ten bij den arbeid voor het Oostenrijksche
vaderland werkelijkheid worde.
Natuurlijk zal hiermede v-eel arbeid gepaard
gaan. Personen zullen van plaatsen verwis-
selen, maatregelen zullen onderzocht en ge
nomen moeten worden, overleg zal gepleegd
dienen te worden met betrekking tot de eco-
nomtsche samenwerking tusschen beide lan
den, die men intensiever wil maken.
Eerst dan, wanneer al deze arbeid Voltooid
is, zullen wij kunnen zien, hoe de besluiten
van Rita in de zijne had, kwam er een heel
nieuwe blik in zijn oogen, iets wat izij er nog
nimmer in gezien had.
,,Ik zal Abel sturen, ga jij maar door", riep
Roger Tom toe en zij gingen langzaam naar
het huis, terwijl Netta vrijwel alleen het woord
voerde.
Rita merkte het schilderachtige van het
huis op, het mas op het dak, de rozen langs
de grijze muren, de koerende duiven, die
trotsch op den tuinmuur heen en weer liepen.
Toen zij de kleine hal waren doorgegaan en in
de huiskamer stonden, k'lapte zij in haar han
den en riep:
Netta, is het niet eenig? Het is een echte
taoerderij."
,,0Dk zal eens, gaan zien, wat nicht Jane voor
jullie heeft", zei Roger. Jullie moeten maar
niet verbaasd zijn, als je haar ziet. Toen zij
jong was, was de familie arm en zij heeft daar
door niet veel educatie, het anme schaap.
Maar toch is zij een dame en helpt me goed.
voegde hij er bij, met een aarzelenden blik op
Rita.
Netta keek met groote verbazing rond, het
was een heusche (boerderij. Zelfs de stolpen
met de gamaakte bloemen ontbraken niet.
De vrouw, die nu spoedig verscheen, was
oak voimaakt in den toon. Zij droeg een ver-
sohoten katoenen japon en wit schort. Zij
schrok ibij het zien van de bezoeksters.
„0, jong, ik wist niet, dat je volk had?"
riep zij uit.
Roger stride ze aan elkaar voor en vroeg
thee voor zijn gasten.
,,Als ik het maar geweten had", zei nicht
Jane. ,,Maar er is nog brood en boter en een
stukje koude kip. En het is nog wel wasch-
dag. Kijk eens, je hebt je mouwen nog niet
omlaag gedaan, jongen... en ik ook nog niet."
(Wordt vervolgd.)
