ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSGH-VLAANDEREN
PRESTC
DE BOEREN-BARON
am m mmm*. mi mH
No. 9714
WOENSDAG 26 JANUARI 1938
78®, Jaargang
Buitenland.
Binnenland
Feuslleton
££RSTE BLAD
II Ml ■■■Iian—
INCIDENT MET EEN FOTOGRAAF.
DE KOSTEN VAN DEN OORLOG.
VOOR WAS EN VAAT
HET LAAG
BO VENA At»
ST IN PRIJS ,,EN
1 IN KWALITEtT!
In.
ie-
ft)
waiwwswa^MMiiT»®oe'*ww hmmwjww
QTllim Hfn
NEUZENSCHE COURANT
s BONNEMENTSPRIJSBinnen Ter Neuzen 1.25 per 3 maanden - Buiten Ter Nmer
fr per post 1,55 per 3 maanden - Bij vooruitbetaling fr. per post 5,60 per 3aar
Voor Belgie en Amerika J 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetalmg.
Uitgeefster: Firma P. J. VAN DE SANDF,
GIRO 38150 TELEFOON No. 25.
Voor elken regel meer 0,20
ADVERTENTIeNVan 1 tot 4 regels 0,80
ti.F.lMi ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clichd's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij ragelabonnement tegen verminderd
verkrijgbaar is.
tarief, betwelk op aanvraag
Inzending van advertentien liefst 66n dag voor de nitgave.
VRIJDAGAVONO.
DIT BLAD VERSCHIJNT IEDEREN MAANDAG- WOENSDAG- EN
HINDERWET.
Bui'gemeester en Wetbouders van TER
NBUZBN maken bekend, dat bet verzoek van
de Wed. V. ORACAU te Vlissingen, om op de
perceelen, kadastraal bekend, gemeente Ter
Neuzen, Sectie L. nos. 2449 en 2390, gelegen
a an de 'walstraat, Sectie L. no. 1494, gelegen
aan de Walstraat no. 4 en Sectie L. no. 1994,
o-elegen aan de De Jongestraat (Oude Molen),
opslagplaatsen tot bewaring eb verwerking
van afval te mogen opricbten, door hen is
geweigerd.
Ter Neuzen, 25 Januari 1938.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
P. TELLEGEN, Voorzitter.
B. I. ZONNEVLJLLE, Secretaris.
DRANKWET.
Burgemeester en Wethouders van TER
NEUZEN, brengen ter openbare kennis, inge-
volge artikel 3, juncto artikel 16 der Drank-
wet 1931 Stbl. no. 476, dat bij hen is inge-
komen een verzoek om een slijtvergunning
voor den verkoop van sterken drank in bet
kiein uitsluitend voor gebruik elders dan ter
nlaatse, voor welke de vergunning geldt, van
JOSE MARIE HENRI DE MEIJER, van be-
roep winkelier, wonende te Ter Neuzen, voor
het. beneden-lokaal van bet perceel, plaatselijk
gemerkt no. 12, en gelegen aan de Korte
Kerkstraat te Ter Neuzen.
Binnen twee weken, nadat deze bekend-
making is geschied, kan ieder tegen het ver-
ieenen van deze vergunning scbriftelijk be-
zwaren indienen bij Burgemeester en Wet
houders.
Ter Neuzen, 26 Januari 1938.
Burgemeester en Wethouders voornoemd,
p. TELLEGEN, Voorzitter.
B. I. ZONNEVIJLLE, Secretaris.
van bet terrazzobedrijf een vergunning ver-
plicht wordt gesteld. Onder terrazzobedrijf
wordt verstaan bet bedrijf, bestaande in het
vervaardigen van kunstgraniet, terrazzo,
kunstzandsteen en ander soortgelijke, door
menging van steenslag (igrof gemalen) al dan
niet uitsluitend met cejment, verkregen pro-
ducten.
Het Koninklijk besluit zal dezer dagen m
de Staatseourant worden openbaar gemaakt.
DE WERKLOOSHEID IN NEDERLAND.
Het aantal personen in Nederland, die ge-
heel werkloos waren, bedroeg -eind December
van bet vorige jaar 437,469, tegen 455.209
einde December 1936 en 385.983 eind Novem
ber 1937.
Zooals uit deze cijfers blijkt, werden er op
bet einde van December 1937 rond 17.700
werkloozen m.inder ingeschreven dan op het
einde van 1936.
Ten opizichte van ultimo November 1937
valt er een stijging waar te nemen met
51.500 werkloozen. Einde Decemlber 1936
werden er 35.700 en einde December 1935
56.700 meer werkloozen geregistreerd dan op
het einde van November van de respectieve
jaren.
Den leden, in het voorloopig verslag aan
het woord, zal het duidelijk zijn, dat de
regeering geen strikte en uniforme toepassing
van de wet zou willen bevorderen in den zin,
zooals zij dat vreesden. Ook aan de wen-
schen van fanatieke volksgroepen zal de
regeering het oor niet leenen, reeds hierccn
niet, omdat het bewust extreme in een teere
materie als deze, niet op zijn plaats is en nim-
mer een oplossing kan brengen.
Z-ondagmorgen heeft het gebrek aan cen-
trale leading bij de afzetting voor bet Paleis
Soestdijk tot een pijnlijk incident geleid, waar-
van Prins Bernhard, die van een autorit
terugkeerde, getuige was.
Een van de fotografen is voor de oogen van
den Prins tusscben twee 'rijksveldwacbters
het wacihtlokaal tegenover het Paleis
iwaar hij eenigen tijd werd vast-
GEEN ONMIDD:
RENTE BIJ DE
tlj.
C RI
I.JKE VERLAGING VAN
IJKSPOSTSPAARBANK.
Aan de memorie van antwoord op het
voorloopig verslag der Eerste Kalmer over de
begrooting van foinnenlandsohe zaken wordt
het volgende ontleend:
Met betrekking tot de rentevergoeding voor
inleggingen in de rijkspostspaanbank is
steeds stabiliteit betracht. Van de oprichting
der bank af heeft zij een rente van 2.64
vergoed. In tijden van hoogen rentestand is
die rente rammer verhoogd, hoewel de parti-
culiere spaarban-ken met haar rentevergoeding
daar somtijds aanmerkelijk boven uitgingen,
en thans ligt het niet in de bedoeling onmid-
delijk tot verlaging over te gaan, zoolang er
voor de bank voldoende rentemarge overblijft
en overigens tegen handhav'ing der bestaande
rentevergoeding geen emstige bezwaren zijn
aan te voeren.
DE HAND/HAVING VAN DE
ZONDAGSWET.
VERLAGING VAN ACCIJNZEN OP
GEDISTILLEERD EN BIER.
In de memorie van antwoord aan de Eerste
Kamer inzake de begrooting van financien
deelt Minister De Wilde mede, dat het nemen
van een beslissing door de regeering omtrent
het vraagstuk van verlaging van de accijn-
zen op gedistilleerd en bier thans spoedig kan
worden tegemo-et geeien.
Voorts merkt de Minister op. dat de hef-
fing van de doode hand ook na 1938 zal wor
den voortgezet.
In. de memorie wordt voorts erkend, dat
onder den drang der omstandigheden, de op-
centen op bepaalde belastingen tot een be-
denkelijike hoogte zijn opgevoerd.
Tot een hernieuwde koffieheffing, noch tot
het heffen van radiobelasting zal worden
overgegaan.
TERRAZZOBEDRIJF VERBODEN \OOI!
VREEOVEDELINGEN.
Voor het eerst sedert haar iniwerkingtreding
zal de wet van 22 Januari 1907, welke de
mogelijtoheid he'Eift geopend om te bepalen,
dat vreemdelingen nader aan te wijzen be-
roepen en bedrijven niet zelfstandig mogen
uitoefenen, zonder dat zij daartoe schriftelijk
vengunning hebben verkregen, worden toege-
past en wel voor het terraizzobedrijf.
De regeeringspersdienst deelt mede, dat na
een onderzoek in het terrazzobedrijf Is geble-
ken, dat er aanleiding bestaat uit bedrijf on
der werking der (wet te brengen.
De Minister van Bconomisohe Zaken be-
sloot derhalve de totstandkoming van een
Kon. besluit te bevorderen, waarbij voor de
zolfstandige uitoefening door vreemdelingen
Aan de memorie van antwoord op bet voor
loopig verslag van de Eerste Kamer over de
begrooting van binnenlandsche izaken 1938,
wordt het volgende ontleend.
Wat de handhaving van de Zondagswet be-
treft is er in ons land een bonte verscheiden-
heid van toepassiing. Met het opruimen
dezer wet alleen is men er niet.
Naast het inzicht, dat door bevordering van
de Zondagsrust omstandigheden kunnen wor
den gesohapen, waardoor de heiiiging van den
Zondag zal worden bevorderd is er een uiter-
mate levendig en wijdvertakt verlangen naar
verzekerinig van Zondagsrust als algemeen
socialen maatregel.
Wat staat nu den wetgever te doen? Heeft
hij reeds thans voldoende aanwijzingen, om
een phase van ontwikkeling der ideeen op dit
gebied te besluiten met een poging tot regi-
stratie daarvan? De geschiedenis zal hem
niet hoopvol steimmen en de tegenwoordige
toestand is verre van eenvoudig, ook niet ge-
schikt om een eenigszins synthetisch element
te ontdelkken. Maar tevens ziet hij niet voor
zich, wat velen meenen te motgen verkondigen
een doode stof, een verstarring. Integendeel,
er valt actie en reactie waar te nemen, bewe-
ging, gioei. En het gaat er nu maar om deze
niet alleen nauwikeurig gade te slaan om,
allengs datgene te zien worden, wat te eeni-
gertijd een deugdelijke basis kan vormen voor
een regeling, die op haar gebied vrede brengt,
maar ook, tijdens deizen groei uitwassen, die
hier of daar ontstaan, af te snijden, eenige
leiding te geven en het besef bij te brengen,
dat de overheid niet berusten kan in een ont
wikkeling, die zioh niet verdraagt, eenerzrjds
met hetgeen als diepste overtuiging in de
harten van ons volk leeft.
naar
gebracht,
gehouden.
Reeds eerder hebben de fotografen moeilijk-
heden ondervonden, doordat instructies niet
goed waren overgebracbt of niet juist /waren
begrepen.
Zoo luidde op eenmaal de instructde, idat de
fotografen voor het Paleis hun toestel in hun
tasschen moesten houden, hetgeen begrijpe-
lijkeriwijs consternatie tewee>gbracht.
Een hooge fimctionaris erkende kort daar-
na, dat de instructies niet juist begrepen
waren, want het was slechts de bedoeling, dat
de fotografen niet uren lang met hun toe-
stellen-batterij voor het Paleis zouden blijven
1 Men kan n.l. van het Paleis uit zeer duide
lijk iwaarnemen, wat op den Amsterdamsche
Straatweg geschiedt.
Deze moeilijkheid was dus zonder eenig in
cident geregeld
Zondag echter is dat anders geloopen. Er
bleeik toen wesr een nieuw soort instructie
door een van de vele althans te vele
chefs te zijn gegeven: de fotografen mochten
niet op d n rijweg kcAnen.
En menigmaal is juist Oip den rijweg het
aardigste moment te vinden.
Zoo was het ook Zondagochtend, want fiet
sen met ouders, die hun kleuters het Paleis
wilden laten zien, invalide-wagentjes en an
dere merkiwaardige voertuigen, vormden voor
een van de fotografen >ntrekikelijke objecten,
waaruit de verschcidenheid van de belang-
stellenden kon blijken.
De Rijksveldwadhters hadden den fotograa,f,
die niets anders deed dan rustig met zijn
klein, in geen geVal opvallend, toestel foto's
maken, reeds herhaaldelijk weggejaagd. Op
een gegeven moment verscheen er een motor-
invalid:wagentjewaarin een oude dame werd
gereden door een heer. iDe fotograaf wilde
weer zijn werk doen en de Rijksveldwachter
belette het hem. Toch probe-erde de fotograaf
te fotografeeren.
Plotseling ontstond er een wild-e ren. Drie
veldwachters renden aohter den fotograaf
aan en riepen:
Neem zijn toestel in be-slag.
Er ontstond vlak voor het Paleis een op-
loop van de vele mens-chen, -die daar geduldig
stonden te wachten op den teruigkeer van den
Prins.
De veldwachters joeigen achter den foto
graaf aan en tenslotte kregen zij hem te pak-
k-en. Maar toen was; ook Prins Bernhard
teruggekeerd. En omdat zij, die zorgen moe-
ten voor de rust voor het Paleis en voor een
vrijen weg voor de leden van de Koninklijke
Familie, het te druk hadden met den foto
graaf, raakte de Prins bijna verstrikt in den
oploop.
Met een vers-chrikt en eenigexpiate ver-
stoord gezicht keek Prins Bernhard toe, hoe
een man werd weggeleid tussohen twee Rijks-
veldwachters, terwrjl een heele verzameling
fotografen de gebeurtenis op de gevoelige
plaat legde.
De won-derlijke politieverhouding rond het
Paleis maakte het mogelijk, dat de gemeente-
lijke ins(pecteur van politie te Baam lachend
toekeek, maar zonder handelend op te treden.
HET KRANTENBEDRIJF IN BELGIe.
In het jongste nummer van het ,,Tijdschrift
voor inlichting en documentatie", uitgegeven
door den dienst voor oeconomische studien van
de Nationale Bank van Belgie, wijdt prof. F.
Baudhuin, hoogleeraar te Leuven, een artikel
aan wat hij noemt: „Les divertissements dans
la vie economique mod-erne". Dergelijke di
vertissements'" zijn: het lezen van couranten,
weekbladen en tijdgchriften, de consumptie
van alcohol, het rooken van tabak, enz. Wat
de vers-preiding van de dagbladpers in Belgie
betreft, zegt prof. Baudhuin, dat, hoewel in
menig geval vaststaande en oontroleerbare
gegevens ontbreken, de dagelijksche oplage
van de in Belgie gedrukte couranten toch op
ongeveer 1.575.000 exemplaren kan worden
geraamd, waarvan 900.000 voor de Belgisch-
Fransche en 675.000 voor de Vlaamsche pers.
Bovendien worden iederen dag in Belgie nog
250.000 exemplaren van Parijsche bladen ver-
koch-t. De oplaag van de hoofzakelijk te Brus-
s-el verschijnende financieele bladen raamt hij
op 66.000.
Vele personen, die een Parijsche courant
lezen, koopen ook dagelijks nog een Belgisch
blad. In de provinciesteden is het gebruik bij
de burgerij, naast een Brusselsche courant,
tevens een plaatselijk blad te ontvangen.
Voorts treft men te Brussel en elders heel wat
menschen aan, die zich een ochtend- en een
avondblad aanschaffen. Prof. Baudhuin meent
uit dit alles te mogen concludeeren, dat slechts
in de helft van de 2.400.000 Belgische gezin-
n-en een krant wordt getezen, zoodat de uit-
breidingsmogelijkheden van de pers in Belgie
nog vrij groot zijn.
Interessant zijn tevens in dit verband zekere
cijfers, verstrekt door de administratie der
douane, waaruit blijkt, dat Belgie ieder jaar
46 millioen francs aan het buitenland betaalt
voor couranten, weekbladen en tijdschriften.
Daarvan gaan 32 millioen naar Frankrijk, 8
millioen naar Nederland, 3 millioen naar
Duitschland en 2 millioen naar Engeland.
Begin Februari zullen bij het Huis -v
Afgevaardigden te Tokio de nieuwe credieten
worden aangevraagd voor de miiitaire verrich-
tingen in China. Men verwacht, dat zij de
financien des lands zwaarder zullen belasten
dan de eigenlijke begrooting, en dat een ver-
hooging der belastingen onvermijdelijk zal zijn.
Sinds het begin der vijandelijkheden in China
heeft Japan ongeveer 2.500.000.000 jen voor
miiitaire doeleimden uitgetrokk-en. Dit bedrag
zal op 31 Maart het einde van het loopende
begrootingsjaar, zijn verbruikt. De nieuwe
credieten zullen met een langdurigen toestand
van oorlog rekening houden.
Het departem-ent van financien verwacht de
bedragen in hoofdzaak bijeen te brengen door
de uitgifte van regeeringsobligaties. Maar ten
einde de overmatige winsten der munitie-
fabrikanten tot normal-e bedragen terug te
brengen en de winsten gelijkmatiger over de
geheele industrie te verdeelen, zullen er
nieuw-e belastingen worden uitgewerkt. Voor-
dat echter definitieve maatregelen worden
genomen, zal het departement van financien
zich bezighouden met het bestudeeren der
oorlogswinsten en ook nagaan, welke gevol-
gen het verhoogen van de prijzen der levens-
behoeften moet hebben voor den levensstan-
daard van het Japansche volk.
DE ABESSIJNSOHE KWESTIE.
Het te Antwerpen verschijnende blad La
MStrcipole (bespreekt naar aanleiding van de
kom-ende zitting van den Voikenbondsraad de
Abessijnsch-e kw-Estie, en sahrijft in dit ver
band, dat de kleine staten in steeds; grooter
getale igeneigd zijn, de v-erovering van Abes-
sinie door Italie de facto te erkenn-en, zonder
tot erkenning de jure te willen gaan.
Men weet, aldus de Metropole, dat Neder
land en andere landen vast besloten zijn dien
kant uit te gaan. Wat Belgie betreft, eisohen
red-enen van politieken, evenals van -oecono-
mischen aard, dat niet langer hetgeen niet
meer is dan een zuiver beleefdheidsgebaar te
weigeren. 'De AJb-essijnsiche kwestie is een af-
gewikkelde zaak en de openbare meening in
Belgie wenscht hoe langer hoe meer, dat met
langer blijk w-ordt gegeven van een formalis-
)ne. dat even nutteloos is als sehadelrjk voor
ontze Hevensbelangen.
GOUVERNEUB van sjantoeng
TEREOHTGESTELD.
Gsneraal Han Foe-tsjoe, gouverneur der
provincie Sjantoeng, is door den Chineeschen
Krijgsraad ter doocl veroordeeld en door een
vuurpeleton terechtgesteld. Naar Chineesch
gebruik is .zijn stoffelijk oversohot in een rijk-
versierde kist neerge-legd.
Er waren reeds vroeger berichten ontvan
gen, dat de generaal was terechtgesteld, doch
deze waren voorb-arig. Het d-oodvonnis van
Maandag heeft echter geen verwondering ge-
wekt. Tijdens den veldtocht der Japanners in
Sjantoeng had het stenk de aandacht getrok-
ken, dat de troepen van den igouvemeur wei-
venzet boden. Toen het front lan-gs d-en
Tientsin-Poekau-spoorweg nagenoeg geheel
was ingestort, begaf maarschalk Tsjiang Kai-
sj-ak zich zelf naar 'Sjantoeng om de legers te
re-organiseeren en generaal Han Foe-tsjoe
werd gedwo-ngen zich te Hankau te verant-
woorden. i
Hij werd voornamelijk schuldig bavonden
aan het niet opvolgen van miiitaire bevelen,
ten gevolge waarvan de provincie Sjantoeng
voor de centrale regeering verloren ging.
ONVOORZIENE GEVOLGEN VAN DE
ZWEEDSOHE iHORECAF-STAKING.
De leden van de Zweedsche regeering heb
ben ook in het parle'ment kennis gemaakt
met de gevolgen van de staking in het hotel-
en restaurantbedrijf. Het was geen kennis-
making overigens volgens de gefonxikelijke
methode van een interpeliatde door een be-
langstellend afgevaardiigde. Het was een ken-
nismaking, die niettemin diepen indniik op de
regeering maakte. De kwestie is., dat ook het
personeel van de cantine in het parlements-
gebourw in staking is gegaan, zoodat de mi
nisters gedwongen zijn evenals t-rouwens
de Kamerleden hun twaalfu-urtje van huis
mede te nemen.
De staking heeft inmiddels nog meer on-
voorziene gevolgen. G-emeld wordt, dat de
Zweedsche vark-ens eveneens het slachtoffer
10) Vervolg.
Dit losse schot scheen doel te treffen. Maar
zij was niet voorbereid op een dergelijke uit-
werking. Lady Beck leunde voorover in haar
sfcoel, haar gezicht leek plotseling ouder en
meer vermoeid.
„Waarom zegt u dat?" vroeg zij heesch.
,,0, nergens om," antwoordde Lady Anna
zachtjes. „Het is nu eenmaal zoo. Zelfs alle
Becks kunnen niet volmaakt geweest zijn,'
ging zij voort met een glimlach, die ontwa-
penen moest.
,,Ik zal u eens wat vertellen," zei Lady
Beck. ,,U heeft mij zooveel verteld. Wij had
den een zwart schaap in de familie. Het was
mijn eigen broer. Wat hij deed, doet er nu
niet toe, hij benadeelde iemand en toen mijn
vader het merkte, hij was de laatste Sir Roger,
overlegde hij met mijn man, die hem moest
opvolgen en zij kwamen overeen, het goed te
maken. Zij verkochten heel goedkoop een
groot stuk van het landgoed en zoo maakten
zij alles goed. Ik moest van school thuis
komen, toen werd ik wees en mijn oom nam
mij in huis. En John en mijn oom zwoegden
als daglooners om de zaak aan het rollen te
houden en toen mijn oom stierf en John en
ik trouwden, deden wij het ook. Wij behoeven
ons nu niet te schamen, iemand te ontmoeten."
En wat gebeurde er met uw broer?" vroeg
Lady Anna verl-egen en schuw, na een korte
stilte.
,,Hij ging naar Amerika," zei de oude dame.
,,Hij trok er tusschen uit. Ik weet niet, of hij
er ooi-t berouw over had. Maar zijn zoon
kwam terug en probeerd-e Roger te pakken
te krijgen."
De uitdrukking van het oude gezicht deed
onmiddellijk zien, hoe hopeloos die pogirug
geweest moest zijn.
,,Was u er daarom zoo streng op, dat nie-
mand den jongen mee mocht nemen van het
college?" vroeg Lady Anna. Mogen wij dan
niet de uitzondering zijn? En zoo kom ik tot
mijn tweede verzoek. Al geloof ik niet, dat
mijn eerste definiti-ef geweigerd is, misschien
kunt u het tweede makk-elijker inwilligen.
Mag Roger niet bij ons komen logeeren op
Hawkhurst, niet zoozeer voor hemzelf, als wel
voor onzen Dick. Luistert u nn eens, het is
met, omdat wij Roger zoo aardig vonden,
maar omdat hij zoo'n goeden invloed heeft op
onizen jongen. Hij is zoo flink, zoo aardig,
zoo'n kranig kereltje."
Dit wierp een ander licht op de zaak en
Roger's grootmoeder werd aanmerkelijk zach-
ter gestemd.
,,Ja, zoo is Roger," zeide zij.
,,Doe dan een goed werk en laat hem een
paar weken komen, deze vacantie, smeekte
Lady Anna. ,,-Sam en ik zullen u heel dank-
baar zijn, het zal zoo goed1 zijn voor onzen
Dick."
Nu zag zij, dat hier een voorde-el te behalen
viel, ging Lady Anna op deze manier dooi
En hetzij doordat de oude dame verteederd
was, of doordat zij niet gewend was, pnsten
te verleenen, of door -het vertrouwelijke ge-
sprek, hetwelk haar geroerd had, Lady Anna
had succes. Lady Beck stemde toe en deze
capitulaitie was het begin van een enorme
verandering in het lot van Roger Beck.
HOOFDSTUK VI.
Het was een heel klein, heel verlegen jon-
getje, dat, met zijn schunnige koffer en een
i a -
PR0.14-0203A
mooi nieuw pak aan, door grootmoeder per
brief uit de stad besteld, een paar weken
later op Hawkhurst Hall aankwam.
Toen hij met den koatsier in de hooge dog
cart door de eindelooze lindenlanen reed, die
door het park naar het huis voerden, wensch-
te hij met zijn heele hart, dat grootmoeder
maar niet goedgevonden had, dat hij er ging
logeeren. De eerste helft van de vacantie had
Bij' thuis doorgebracht, gehooid, wortelen ge-
wied en zich verder met de gewone dingen
bezig gehouden.
Hij vond het gek, dat hij een nieuw pak
kreeg, terwijl zijn oude nog niet half versleten
was." En nicht Jane had hem het leven zuur
gemaakt met instructies over zijn gedrag,
wat „hoorde" en niet „hoorde", zoodat hij
allerlei voorgevoelens had.
Grootmoeder had met een zekere vinnigheid
gezegd:
Roger weet wet, hoe een gentleman zich
te gedragen he-eft. Wat goed genoeg is voor
de Becks, is zeker goed genoeg voor de Hor-
nocks
,,G ja, maar daar is altijd nog Lady Anna,
wierp Jane tegen. „N\et, dat u ook niet Lady
Beck is," voegde zij er haastig aan toe. „Maar
u is niet z66n' fijne madam als Lady Anna.
Ik kon zien, hoe fijn, aan de manier, waarop
zq thee dronk."
.Omdat zij ze uit haar kopje en niet uit
haar schoteltje dronk, zooals jij," spotte Lady
Beck. ,,Als dat iemand tot een fijne dame
maakt, nou, dan w&s z-e er een. Als Roger
maar doet, wat ik hem altijd zeg, is het meer
dan genoeg. Je wascht je handen, je v-eegt je
vocten en j-e neemt j-e pet af, als het moet,
dan zal het wel gaan."
„Maar moet hij dan geen stoel aandragen
voor een dame en de deur voor haar -open
doen?" riep nicht Jan-e verbaasd uit.
Al had Roger zich ook in stilte voorge-
(J.ngez Med
nomen, de waarschuwingem van nicht Jane te
vergeten, en alleen die van grootmoeder te
onthouden, toch werd het hem een beetj-e
bang om het hart, toen hij het groote huis
naderde. Hij overdacht, welke vreemde ge-
woonten daar wel gebruik zouden zijn.
De koetsier had met een zekere miinachting
den gehavenden koffer actoterop geizet, Roger
kon maar niet inzien, wat er aan dien koffer
mank-eerde. Tom zou den heelen weg van
het station naar het huis leuk met hem ge-
praat hebben, maar deze vent scheen zijn
tong te hebben inigeisilikt. Hij had Diok aan
de deur verwacht, bij het aankometn, maar
er v-erschenen alleen een paar vreemde hee-
ren, die hem geen hand gaven, maar alleen
venzochten ,,hierheen"' te komen.
Wat een igroote hall was het en wat was
het -er glad. Roger gtleed' bijna uit met een
berenhuid, 'die er lag. Toen ginig er een deur
open en zaig 'hij een groo-te kamer met boe-
ken langs de vier wan'den en, in den h-Eerlijk
zonnigen erlker, een tbeetafel, waar de heele
familie rondom zat. Toen verdween zijn ver-
legenheid. Lady Anna groette hem hartelijk,
neef Sam er werd h-eim geizegd d'e heer des
huiizes zoo te noemen s-choof op, zoodat hij
in den kring kon kccmen en Dick kwam op
hem l-os gestoven.
AilleEn het kleine meisje, dat ook aan tafel
zat, zei niets, maar gluurde naar hem door
haar krullen h-een.
„Maar Betty", zei Lady Anna, toen Roger
van alles voorziem was, ,,je hebt nog niets
geizegd tegen je neefje. Dit is Betty, Roger,
Dick's eenige zus. Geef Roger eens een hand,
Betty."
„M;jn ham'den kleven zoo van de honing',
klaagtle Betty.
Toch stak 'zij er hem een toe, met een glim
lach, die d'adeJijlk Rogers hart stal. Zij leek
to-
»er
not
|ijn
an
di
nk
»e-
de
ke
ds
zn
s-
is
n
k
i-
ir
»t
n
n
e
op haar moeder, dacht hij', maar zij had blau-
we oogen, zooals ncef Sam.
„Zul je gcede vriendjes met je nieuwe
neefje worden?" vroeg mijuto-eer Homock.
,,Dat weet ik nog niet", ziei Betty emstig.
„AJs ze niet vain je ho-udt, zal ze niet doen
alsof ze het wel doet", lichtte haaf vader in.
„Zoo 'ben ik ook", dacht Roger, maar hij
durflde het nog niet hardb-p zeggen.
„Ik zou je we'l afgehaald hebben", zei Dick,
,,maar v-ader nam me mee cp jacht. Ik heb
twee konijnen geschoten. Heb jij al gejaagd,
dat jaar?"
Hij sprak met het air van een doorgewinter-
den jager.
,„Ik heb niet eens; een geweer", zei Roger,
„Dat van grootvader is me te zwaar. Maar ik
ben verleden week met Tom uit geweest met
de fretten."'
,,Kun je tennissen?" vroeg Betty.
,,-Neen", antwoordde Roger. ,,Wel voetbal
en crieket."
,,'Zonde"', klaaigde Betty, „er is niemand om
met me te spelen, als miss Summer met va
cantie gaat. Dick wil niet en moefler kan
niet en vader is te dik."
„Je kunt het Roger leeren", stride haar
mce'lcr voor. „Diiclk zegt, dat je goed bent in
allerlei spelen, Roger."
„Ik weet niet, of ik het wel prett-ig zal vin
den", peinsde Roger.
,,Ik denk het wel", zei Lady Anna. „En het
is -zoo leuk voor Betty. Het is zoo saai vc-or
haar, als jull-ie jonigens nfiet eens iets met
haar ondememen. Dick kan mongenochtend
een set met hiaar spelen en d'an kun jij zien,
hoe het je bevalt."
,,Ik w-ou morgen gaan vissehen", zei Dick.
„Dat kail ook nog", zei zijn moeder.
(Wordt vervolgd.)
