sntisii ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN In afwachting van de blijde gebeurtenis DE BOEREM-BARON No. 9708 WOENSDAG 12 JANUARI 1938 78® Jaargang Feoiileton Binnenland Buitenland -VEREN,.* 1SUS van .a. Platte- len wordt in school unnen de gave nog STUUR. 3ZING itj vooruit- 2r 10 cent. (prachtig bevragen lat 2. gevraagd, Mevrouw ienstbode. imslag. ngen. A. Slager, uzen. literlijk 1 diende op te ploma of :iding ver- eschreven r. A. P. us 17, Ter ermakers- e. Naai- atieinrich- estraat 46, iuiskachel, Emmei- enbakken, 1, Kinder- 1 persoons 5, Droog- ir Feest- Steken, edjes enz. j.l. van -overgang tof, groen groen met bezorgen ilad. :ref. Kerk. D.V. ge- om half t). Ieder I ise Staats- nuari a.s. ,f 50,000, tijdig van aad. De DE REE, izen, Tel. NEUZENSCHE COURANT ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen r per post f 1,55 per 3 maanden Bg vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling. Uitgeefster: Firma P. J.'VAN DE SANDEj GIRO 38150 TEEEFOON No. 25, ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20. KT.V.lNE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling. Grootere letters en clicM's worden naar plaatsruimte berekend. Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst e£n dag voor de uitgave. niT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAAN DAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND. s avonds Kerk te )s J. W. Onder- iezen tijd. ts hebben aari door /an Goes s. KISA. nsch s.s. ,n. UNION. SSI, 719. SN, 655, FTRTH. IAS TON iweedsch. 189, led., i5, slak- ETOFT iUMAA. -iY, 930. I, pyreit. 14, ledig. stukg.. 0, ledig. 0, ledig. IT, 654. IWOOD, kVll iT »E HIAJjM. ERJTN, IG, 338. stukg., 4, ledig, 5, ijzer- TTOUN. LIS, 915. 1, 785. 59, ijzer, 1176, IA, 661. 25, led., 9, ijzer, r. 481, A, 680, URINE. TSIDE, 4 ARTY Tig. S.S. Ybadan; n; Eng. Ing. s.s. ougb. 1HARD. SOESTDIJK, 10 Januari. Met spanning wacht beel Nederland op de blijde tijding der g-eboorte van een Prinsenkind. Hoevelen zijn er niet, die dezer dagen bij bet hooren van klokgelui of bij bet loeien van een fabrieks- sirene d'e ooren h-ebben gespitst, vol hoop, dat die geluiden reeds bet teeken waren, dat bet verwachte heugelijke feit was gescbied. Hoevelen bebben niet in deze dagen extra dikwijls bun radiotoestel aan staan en hoe velen zijn niet boopvol afgegaan op een wit papier, dat aohter een winkelruit wat op een bulletin geleek. Nederland wacht inderdaad. met gespannen aandacht. A1 die waakzamen en ongeduldigen behoe- ven echter niet te vreezen, dat, wanneer ons aller blijde verwachting inderdaad in vervui- ling zal zijn gegaan, bet verheugende bericbt langer dan eenige minuten aan bun aandacht zal ontsnappen. Als een electrisehe vonk zal de tijding overspringen en beel Nederland in een oogwenk in vlam zetten. Eenige weinige seconden nadat bet paleis Soestdijk over een speciale lijm bet officieele communique zal hebben getelefoneerd naar het Badhotel te Baarn, zullen de kanonnen bulderen, de klok- ken luiden, de bulletins der bladen worden verspreid en zal ,de radio allerwegen den volke kond doen van de vreugdevolle mare. Want de verspreiding van bet bericbt is met zorg voorbereid en de modernste middelen van de techniek zijn hierbij te hulp geroepen. Hoe bet vroeger wel ging. Er gaat een anecdotisah verhaal van een postduif, die bet was nog in de prille jaren van de negentiende eeuw op zeer snelle wijze een Y.elangrijk bericbt, bet Koninklijk Huis bet Y fende, overgebracht van Het Loo naar Der /haag en daar, tot ontsteltenis van de popeb ide geadresseerden, doodleuk op het dak bleei/ zitten, met het bericbt in het koker- tj'8 a'an feijn poot. Men beetft het dier, met zijn bericbt, met list en geweld moeten van- gen Bij de geboorte van Prinses Juliana waren - ij al een stuk verder, van nukkige postdui- ven was men niet meer afhankelijk, telegraaf en telefoon bracbten het nieuws snel door het land en door de wereld. Ook thans zullen deze middelen der tech niek groote dienstien bewijzen. .Doch weer sneller en perfecter. Bovendien staan radio en telex als nieuwe vindingen ten dienste om aan het bericbt de snelst mogelijke versprei ding te geven. Hoe bet dit jaar zal gaan. Als een spin in baar web zal het A.N.P. zitten in het Badhotel te Baarn. Het Pers- bureau heeft daar een tijdelijk bijkantoor gevestigd, dat tevens bet hoofdkwartier voor de berichtgeving over de blijde gebeurtenis zal zijn. Het Badhotel ligt in de bosschen m de omgeving van bet Paleis Soestdijk. Een directe telefoonlijn zonder tusschenkomst van centrales, telefonisten en schakelborden waarborgt de on-middellijke verbinding van bet Paleis Soestdijk met de werkkamer van bet A.N.P. in bet Badhotel. Het officieele communique zal over deze lijn worden door- gegeven en dan verder worden verspreid. Het spreekt vanzelf, dat het telefoontoestel in de werkkamer van bet A.N.P. met de uiterste waakzaambeid wordt bewaakt, niet alleen door de redacteuren van het A.N.P., docb ook door eenige officieren, vertegenwoordigers van het Departement van Defensie. Het is de bedoeling der regeering. dat het eerste bericht van het Paleis gelijktijdig aan den vertegenwoordiger vanv ihet Departement van Defensie en aan bet A.N.P. wordt ver- strekt Onze Weermacht is daar, met haar kanon nen, in de berichtgeving ingesobakeld, en daarom lossen vijf officieren van den gene- ralen staf elkander bij toetbeurt af om de Vervolg. 4) Lady Beck, met haar gewone, nuchtere verstand, had bevolen, dat de zaken weer zoo spoedig mogelijk bun ouden gang: moesten gaan. Zij had een weduw-mutsje op, maar droeg verder haar daagsche japon en Rogers stijve, nieuwe zwarte pakje, werd weggeban- gen voor den Zondag en hij kon zijn daag sche plunje weei aantrekken, die hij bet prettigste vond. Er was echter eer verande- ring, die hij, al was bij nog zoo jong, tocb op prijs S'telde: hij nam een du.oelijk belangrijkor plaats in dan vroeger, i.ady Beck was de eerste om hem zijn nieuwen tit el te geven. „Zeg Sir Roger, uat het ontbijt klaar is", zeide zij tegen Molly met vaste st»-m, den morgen na de begrafenis en Molly genoor- zaamde haastig. Zij vond den jougen baron langzaam heen en weer megende op de deur van een leeg varkensbok. ,,Het ontbijt is klaar en ga er alsjeblieft af, Sir Roger", zei Motiy eerbiedig. Een paar weken geleden zou zij hem zon der plichtplegingen er af getrokken hebben, met een fiksc|m oorvijg er bij. Roger gehoorzaamde peinzend. ..Waarom noem je me zoo, Molly?" vroeg bij, terwijl hij met haar naar buis liep. „iOmdat je nu Sir Roger bent", zei Molly. „Jij bent nu Beck van Beckford, 'n baron. „Wat is dat?" vroeg de jongen. „Nou, heb je dat niet altijd op je Opa's brieven gezien, Sir John Beck. Dat zullen ze nu op jou brieven zetten." wacht te houden bij het zoo gewicbtige tele foontoestel, dat elk oogenblik kan gaan rin- kelen. Zoo wachten in de werkkamer van bet A.NjP. officieren en journalisten broederlijk tezamen. In het Badhotel vertoeven bovendien de ver- teg-enwoordigers van de redacties der Neder- landscbe dagbladen. In Hotel Trier, dat tegen- over bet Paleis ligt, is het verblijf gevestigd van een aantal buitenlandsche corresponden- ten. Hoe krijgen deze journalisten in bet Badhotel en in Hotel Trier bet nieuws van bet A.NjP. We komen hierbij aan de tweede phase van den korten levensloop van het blijde bericht. De doorgifte van het bericht is zoo geregeld, dat de journalisten in hotel Trier en in het Badhotel tegelijk met het boofdkantoor van het A.N.P. worden ingelicht. Nu doet de telex goede diensten, want de telex is het middel bij uitstek om gelijktijdig eenzelfde bericht aan een beperkt aantal adressen op de snelst mogelijke wijze te doen geworden. Wanneer het officieele communique op d'e werkkamer van het A.N.P. is binnengekomen en de dienst- doende journalist en de dienstdoende officier er van kennis hebben gen omen, wordt het getikt op een zich in die werkkamer bevin- dende telexmachine. Met deze machine zijn verbonden een ontvangstmachine op het boofdkantoor van het A.N.P. te Amsterdam en ontvangsttaachines in hotel Trier en in bet Badhotel. Dan rennen de journalisten in beide hotels naar de telefoon. Niet minder dan veertien telefoonlijnen zijn uit het gewone verkeer genomen en voor dit doel gereser- veerd. Eenige seconden nadat in Baarn het be richt op de telex is getikt, wordt het te Amsterdam weer verzonden en nu wordt het eerst recht wereldkundig. Mien kan aannemen, dat eenige oogenblik- ken, nadat he£ -herioht per ^elex is doorge- geven, de bulletins der bladen zullen uithangen. Ook de radio wordt op de snelst mogelijke wijze bediend, als ten minste het bericbt niet in den nacbt doorkomt. Ook de telegraaf blijft niet werkeloos. Op het Rijkstelegraafkantoor liggen telegram- formulieren gereed. Een telefoontje van het A.N.P. en het spreekt vanzelf, dat ook hier bij geen seconde wordt verzuimd en de telegraaftoestellen klapperen en zenden bet nieuws naar alle deelen, ook de verst afge- legene, van ons land. Ook het platteland wordt aldus, door middel van zijn periodieke nieuws- bladen, op de snelst mogelijke wijze ingelicht. Ook daar zullen na eenige minuten de bulle tins uithangen en de kerkklokken luiden. Ook in alle garnizoensplaatsen staan telex- toestellen, ten einde aan de bediening van de batterijen, welke de vreugdeschoten moeten lossen, zoo snel mogelijk het bericht te kun- nen overbrengen. Ook het Departement van Defensie heeft zijn ontvanger, terwijl op bet Departement van Kolonien een dergelijk toe- stel zorgvuldig wordt bewaakt, ten einde <aan de gebiedsdeelen over zee zoo spoedig moge lijk per regeeringstelegram de blijde mare te kunnen melden. IDe nieuwsgierigen en ongeduldigen en zijn wij dat in deze dagen niet allemaal beboeven niet te vreezen, dat bet groote nieuws hun ook maar enkele minuten te lang zal worden onthouden. De toestand in Soestdijk is zeer rustig. Niets is er, 5at er op wijst, dat buitengewone dingen te wachten staan. Prins Bernhard maakt bet zeer goed. Van- middag heeft hij een autotochtje in de omge ving van .Soestdijk gemaakt. Roger zette groote oogen op en de twee stapten plechtstatig het huis binnen. Het feit, dat bij tot nu toe zoo goed als1 geen corres- pondentie gebad had, nam niets weg van zijn besef van eigen grootheid. In den namiddag kwam zijn gewicbtigheid nog eens beter uit. Op zijn eigen verzoek bracbt bij zelf de middagkoffie naar Jem Waiment, die de heg aan bet knippen was. Toen de man hem zag komen, liet hij zijn schaar in den steek en liep hem tegemoet. v ,,Je mo est nu niet meer zulke boodschap- jes doen"', meende Jem. ,,iNee, jong, ik bedoel, Sir Roger, je moest andere lui boodschappen geven, in plaats van ze zelf te doen." .jMaar ik doe het graag", zei het ventje en zette zijn blauwe oogen wagenwijd open. ,,Noui, als je ze graag doet, dan weet ik het niet", zei Jem. „Maar jij bent nou baas en als je niet wilt sjouwen, dan zijn d'r nog genoeg anderen. De meid had dit wel voor je kunnen doen, of Tom. Tom kon wel wat meer doen voor .de kost." Hij nam de kruik bier en voor hij ze aan zijn mond zette, knikte hij den kleinen jongen toe: ,,'Het beste, Sir Roger Beck, en dat je een even goede baas mag zijn als je Opa." Al was het nog zoo vreefnd en al voelde hij een soort gemis, toch was er een zekere vreugde in Roger, toen hij Jem de kruik zag leeg drinken. ,„Je bent nou baas... de lui onder je." Het was wel erg, dat iedereen zoo bedroefd was, omdat Opa dood was, maar Jem Wain- went was toch een aardige man, Roger had nog nooit geweten hoe aardig en hoe eerbie dig. Toen het bier op was en de kruik op den grond stond, zei hij den ouden man met veel waardigheid, dat hij altijd «goed voor hem zou zijn en hem nooit te hard zou laten werken en misscbien, hier dacht hij eenige oogenblik- DE KON1NGIN MAAKT EEN ITETSTOCHTJE. Dinsdagochtend, even voor 10 uur, heeft de Koningin het paleis verlaten om op de fiets een tochtje te maken door de Baarnsche bosschen. PRINS BERNHARD MAAKT EEN AUTORIT. Prins Bernhard is Dinsdagmorgen te kwart voor twaalf in zijn twoseater, bestuurd door zijn chauffeur, van het paleis Soestdijk uitge- reden om een rit te maken in de richting Hilversum. ZUSTER BOONSTRA OP HET PALEIS. Dinsdagmid'dag omstreeks halfvier is de eerste der beide diaconessen, die als kraam- Verpleegsters bij de blijde gebeurtenis zullen dienst doen, de zus'ter Trijntje Boonstra, op het paleis Soestdijk gearriveerd. Zij kwam per auto uit Den Haag. PRINS ASCHWIN UIT SOESTDIJK VERTOKKEN. Zondagmorgen te half negen is de broeder van prins Bernhard, prims Aschwin, van Soestdijk naar Duitschland vertrokken. De prins begaf zich van Soestdijk per auto naar Amersfoort, om zijn reis daarvandaan per trein te vervolgen. EEN KUACHT TEGEN HET KATHOLIEK INSTITUUT VOOR VOLSVOORLICHTING. In de gemeente Utrecht en verschillende andere plaatsen van ons land heieft het katboliek instituut voor volksvoorlichting een pamflet verspreid, waarin op krenkende wijze over het liberalisme en de liberalen wordt gesproken. Het dagelijkscb bestuuir van de Liberate Staatspartij ,jDe Vrijbeidsibond" heeft den of ficier van justitie bij de rechtbank :te Utrecht verzoc.ht tegen de schrijvers en verspreidlers een vervolging in te stellen wegens overtre- dimg van de artikelen 137c en 137d van het WTtboek van Strafrecbt, daar het van oor- deel is, dat het pamflet zich opzettelijk in beleedigenden vorm uitlaat over de liberalen in Nederland. KINDEREN IN DE KAZERNE. In het fort Romainville onder den rook van Parijs heeft een zich voor herhalingsoefenin- gen onder de wapenen geroepen soldaat met vier kleine kinderen aan de hand gemeld. Hij had steun gevraagd, maar deze was hem ge- weigerd, omdat zijn vrouw werkt; nu is ze ziek en op een verzoek om herhaald uitstel was afwijzend bescbikt. Dientengevolge zei hij gedwongen te zijn de kinderen onder de hoede van de militaire ovenheid te stellen, want hij heeft geen sou in huis en het kroost zou anders verhongeren. DE BESPREKINGEN IN HET KEIZERLIJK HOOFDKWARTIER. Het is zeker opmerkelijk, dat de Japansche autoriteiten besprekingen voeren over de toe- komst in een tijd, waarin de Japansche legers nog regelmatig vorderingen maken en er geen aariwijzingen zijn. die de bezetting, die steeds verder gaat, voorloopig op bijzondere moei- lij.kheden zal stuiten. Men kan, zooals de En- geische bladen de laatste dagen doen, de stel- ling verkondigen, dat de Japansiohe soldaten wel zegevierenid voorwaarts gaan, maar dat het Japansche rijk als zoodanig bezig is den oorlog te verliezen. Het kan zijn, dat deze voorspelling nog eenmaal bewaarheid zal wor den, maar voorloopig doet men goed bier den wensch als den vader van de gedaohte te be- sfchouwen. Wie de geschiedenis van Japan kent, weet maar al te goed, dat in de huidige ken na, als Jem eens een vrijen dag wou heb ben, zou hij er over den'ken. Jem antwoordde, niet zoo eerbiedig dezen keer, door met zijn duim over zijn schouder naar het huis te wij- zen en grijnzend o^p te merken, dat er daar nog iemand was, die ook een beetje in de melk te brokkelen bad. „,Maar ik ben toch baas, Jem, zei je dat niet?" riep de kleine baron. „Ja, jij bent baas", zei Jem, met zijn mond vol brood en spek. ,,En je moest je hoofd hoog houden, maar ik zou nog maar niks zeggen over vrije dagen voor 't volk, totdat je een beetje ouder bent." Zijn hoofd hoog houden, precies wat Opa gezegd had. Nou, dat kon Roger in elk ge- val doen en dat deed het kereltje ook, toen hij naar huis liep met de kruik, na heel plech- t'ig afscheid van den knecht Oo-k Tom, «die met de melkkar reed, was heel aardig tegen den jongen meester, hij poetste zijn schoenen en maakte een fluitje voor hern en las hem Zondagsavonds stuk- jes uit de krant voor. Nog niet zoo heel lang geleden had Tom hem een oorvijg toegediend, toen hij niet vlug genoeg op zij ging bij een gelegenheid, dat Tom het erg druk had. Deze verandering in gedragslijn was heel vleiend. Iedereen was op die prettige manier veranderd, behalve Qma. Oma was zwijgzamer dan ooit en precies even bevelend en even stipt omtnent sommige nare dingen, die voor een ventje van Roger's leeftijd altijd even vervelend zijn en die Roger toch altijd weer vergat en die hij zich nu zeker moest herinneren, omdat hij nu een baron was. Nicht Jane gaf er niet om, of hij zijn voeten veegdc, of de deur dicht deed, zij zou hem zelfs gerust aan tafel hebben laten komen met vuile handen. Maar Oma niet. Het was vreemd, dat Oma de eenige in huis scheen te zijn, die maar niet kon be- situatie nog geen bijzonder verontrustende symptomen zijn te bespeuren. Men zegt wel, dat Japan bezig is Ohina als zijn afnemer te vermoorden, maar men overschatte den in- vloed van dit op zichzelf juiste feit voor het oeoonomische leven van Japan niet. China moge een belangrijk afnemer zijn, maar is niet de grootste. En de handel met China maakt een zoo beperkt deel uit van den in- temationalen handel in Japan, dat daaruit wel nadeel, maar geen desorganisatie van het oeconomische leven voort kan vloeien. Ook zij, die de meening verkondigen, dat da Japansche staatsfinancien het niet langer kunnen d'ragen en tot een volledig debacle zullen voeren, dienen voorzichtig te zijn. Het is niet de eerste maal, dat Japan tot de uiter ste grens van zijn oeconomische capaciteit is gegaan. Eigenlijk is dit bij iedere Japansche expansiepoging, het geval geweest en meer- malen heeft Japan reeds voor een ddbhcle ge- staan, dat men toch telkens weer heeft kunnen Vermijden. Al deze bespiegelingen dient men dus wel met de uiterste reserve te aanva&r- den. Maar is er een andere kwestie. Japan is met zijn krachtsinspanning dikwijls zoover gegaan, dat de financieeel macht niet voldoen- de hleek om de gestelde militaire doeleinden ondanks de successen volledig te bereiken en dat men er dientengevolge soms niet in ge- slaagd is de vruchten van de militaire over- winning volledig te plukken. Zonder dadelijk te willen zeggen, dat .wij nu voor een her- haling van een dergelijke gebeurtenis staan, verdient het wel degelijk aanbevcling de hui dige situatie in dit licht te bezien. Dat de expeditie in China anders is ver- loopen, dan men zich in Japan gedacht had, is een vaststaand feit. Eigenlijk hadden velen wel gedacht, dat met de bezetting van Sjang- hai en zeker, ondanks de luidruchtige mili- tairen, die de verovering van Nanking een eersten stap noemden, met de verovering van Nanking het verzet gebroken zou zijn. De pijnlijkste verrassing, welke China den Japan- ners in dezen oorlog hezorgd heeft, was wel, dat het vertrek van de Chineesche regeering uit Nanking Inderdaad meer op een overplaat- sing dan op een vlucht gelijkt. Het Chineesche organisme is merkwaardig goed in stand ge- bleven en de Chineezen vertoonen nog heele- maal geen lust om de door Japan opgestelde vreaesrvoorwaarden zonder meer te aeceptee- ren. Nu verneemt men wel, dat Japan besloten is den oorlog voort te zetten .wegens de weerspannige houding van China" en er is Weinig reden om te gelooven, dat de Japan sche militairen, zoolang de vredesvoorwaarden niet vaststaan, dit niet zullen doen. Maar tegelijkertijd stelt men als altematievenhet- zij een oorlogsverklaring gevolgd door een verscherpte blokkade, hetzij het niet langer erkennen van de regeering van Tsjiang Kai- sjek en het steunen van een nieuw regiem. Bewijzen deze altematieven eigenlijk niet dat de Japansche regeering er weinig voor voelt onder de huidige omstandigheden haar troepen verder het Chineesche binnenland te laten inrukken, dat zij vreest, dat China nog te veel steun ontvangt om een dergelijke ex peditie niet op een debacle te doen uitloopen. Ondanks de oogenschijnlijke Japansche vast- beradenheid, ziet het van ieen directe ver overing, van een verslaan van Tsjang Kai- sjek's troepenmacht af. Of het daarbij uitgaat van de overweging daartoe niet bij mac-lite te zijn, dan wel zijn krachten niet volledig wil uitputten, met het oog op het hieruit voort- vloeiende gevaar in het geval dat anderen zich dan met de zaak gaan bemoeien, kunnen wij in het midden laten. In ieder geval wenscht Japan op deze basis niet voort te gaan, het zoekt naar indirecte middelen om China zijn wil op te leggen. Een van de middelen zou een oorlogsverkla ring kunnen zijn. Want dan zou de blokikade van de Chineesche (kust meer effectief kunnen worden, omdat ook neutrale schepen aange- houden mogen worden. Waar het grootste grijpen, dat hij een Beck van Beckford was. Op een middag dr-entelde hij de keuk-en bin nen, toen Lady Beck aan het deeg kneden was, hij was juist bij Tom geweest en had hem verteld, wat hij allemaal ging doen als hij groot was, en hij was dus in een uitste- kend humeur. Zijn grootmoeder keek hem scherp aan, in haar hart dacht zij met een soort treurige trots, hoe hard hij groeide en wat een stevig kereltje hij was., maar haar uiterlijk verraadde niets van haar inwendige voldoening. ,,Neem je pet af, Roger," zeide zij. „Ik zie ook, dat je je voeten niet half ge noeg hebt geveegd," ging zij voort. „Ga terug en haa-1 ze nog eens goed over de mat." Hij gehoorzaamde een beetje onwillig. ,,Ik h'Eb ze geveegd, Oma." ,,Ga terug en doet het over," herhaalde Lady Beck. Roger klom van den stoel af, waarop hij half was gaan zitten, en liep de keuken door met een heeleboel onnoodig geklepper. Hij liet de deur half open staan en volvoerde het bevel met veel gestamp en geschraap. Dan keerde hij terug, kletste de deur dicht en deed net of hij floot, toen hij naar zijn stoel liep. Lady Beck, na hem, even gewaarschuwd te hebben, dat hij niet zooveel lawaai behoefde te maken, als hij de deur nog eens dicht deed, schonk geen aandacht aan die teekenen van misncegen en ge'durende een paar minuten weerklonk er geen ander geluid door de keu ken, dan het lichte geritsel dat Lady Beck maakte met het kneden van het deeg. Wat later keek zij weer naar haar klein- zoon, die nog op zijn stoel hing met gefron- ste wenkbrouwen en ontevreden zijn beenen liet bengelen. ,,'Haal eens even een takkenhos voor me; Roger," zeide zij. Roger wierp haar een verontwaardigden gedeelte van den invoer van oorlogsmateriaal over zee geschiedt, zou China dan van zijn bronnen zijn afgesneden, waarvan een aan- zienlijke verzwakking het gevolg zou zijn. Het is heel begrijpelijk, dat het vooral de militairen zijn, die deze oplossing voorstaan. Maar zij houdt groote gevaren in, gevaren, die Japan tot dusverre van .een dergelijk besluit hebben teruggehouden. Het grootste dier ge varen is, de stopzetting van leveranties aan Japan zelf. Tokio gaat niet over een nacht ijs en het zal het daarom misscbien eerst eens met de terugroeping van zijn amhassadeur probeeren, om te zien, welke reactie hierop in de landere hoofdsteden volgt. Dit zou slechts een steekproef zijn om te onderzoeken of men inderdaad bij een oorlogsverklaring het gevaar van de stopzetting der leveranties had te dudhten, dan wel, dat de vrees voor oorlog bij de andere Pacific-mogendheden zoo groot zou zijn, dat zij met het oog hierop daartoe niet durven overgaan. Het laatste wordt in verscheidene Japansche kringen ver- ondersteld. Maar ook het andere alternatief, het niet langer erkennen van de regeering van Tsjiang Kai-sjek heeft bezwaren. Dlat men weifelt, bewijst al, dat ook Tokio niet overtuigd is, dat van het te Peking gevestigde bevind een voldoende representatieve kracht uitgaat. Op de erkenning van dit bewind door andere mo- gendheden, of het zou Italie moeten zijn, be- hoeft men niet te rekenen en vooral de met Japan bevriende landen komen in een zeer lastig parket. Maar hier staat tegenover, dat deze maatregel op den duur een scheiding van China, wat dan toch het oorspronkelijke oogmerk was, 'zou kunnen bevorderen en Japan langs diplomatieken weg rustig aan deze afscheiding zou kunnen Voortwerken. Waardoor aan deze oplossing in meer gema- tigde kringen de voorkeur wordt gegeven. Al 5 is 'n autonoom Noord-China, zoolang Tsjiang Kai-sjek den o-orlog niet staakt, ook een wei- i nig aanlokkelijke vazalstaat. Meer dan lets .anders, is de keuze van deze altematieven bet bewijs, dat de groote bap China wat zwaar gaat liggen op de maag van Tokio. Al trekke men hieruit niet de con- clusie, dat de hap niet verwerkt kan worden. EEN WANDAAD VAN BOEDAPESTER PIJLKRUISERS. Een vijftigtal jongelieden, leden van de na- tionaal-socialistische Pijlkruisers, zijn Zon- dagmiddag naar een berg, op 5 K.M. van Boe- dapest getrokken, waar zij, naar Havas meldt, een groep skiers aanvielen die van hun vrijen dag profiteerden om zich te oefenen op de b's- sneeuwde hellingen. Zestig menschen werden hier gewond. Vijf hunner ernstig. Telefonisch gewaarschuwde politiemannen konden slechts dertien aajnvallers arresteeren. Een voorloopig onderzoek wees uit, dat de te voet derwaarts getrokken nat.-socialisten alien gewapend waren met stokken of knup- pels. Op een bepaald sein hegonnen zij de skiers aan te vallen onder het uitroepen van anti-semietische kreten. De skiers sloegen eerst qp de vlucht, doch kwamen later bijeen, bonden de ski's af en verdedigden zich zoo goed zij konden. .Er volgde een gevecht, dat tot de aankomst der politiemannen voortduur- de. In allerijl derwaarts gezonden ambulances vervoerden toen de gewonden. KONINGIN ALEXANDRINA VAN DENEMARKEN GEOPEREERD. Koningin Alexandrina van Denemarken heeft Zondagavond een buikoperatie onder- gaan, welke is geslaagd. Het bericht, dat de Deensche koningin op- nieuw is geopereerd, heeft ernstige ongerust- heid verwekt onder de bevoIking, hoewel die reeds door berichten over den achteruitgang van den gezondheidstoestand van de koningin op dje noodzakelijkheid van een operatie was voorbereid. Koningin Alexandrina lijdt reeds twaalf jaar aan de kwaal, waarvoor zij nu opnieuw is geopereerd. blik toe, liep naar de deur, deed die langzaam op-en en riep Molly. ..Waaryoor doe je dat?" vroeg zijn groot moeder. ,,Ik zal haar zeggen een takkenbos te gaan halen," antwoordde hij waar-dig. ,,Maar ik heb jou gezegd er een te halen, vlug, doe het nu." T Roger keek haar nog e-ens half o-pstandig, half verwij-tend aan, maar na een oogenblik aarzelen ging hij toch zijn boodschap doen. Terugkomerid zette hij den bos hij den haard neer en kwam bij de tafel staan, waar Lady Beck bezig was. „.Oma," zei hij, ,,ik geloof, dat u me die dingen maar niet meer moest laten doen." Waarom niet?" vroeg zij, ophoudend met kneden. ,,Ik ben nu Beck van Beckford," zei Roger. ,,En Jem Wiainwent zegt, ik hen baas." „0 ja?" zei Lady Beck. „Daar zullen we dadelijk wel e-ens over praten." IZij maakte haar deeig af, deed het in de groote, bruine pannen, die klaar sto-nden, en zette ze bij het vuur te rijzen. Dan veegde zij haar handen af, maakte haar schort los, vouwde het op en w-enkte Roger. ,,Kij-k eens hier, mijn jongen, je grootvader was Bec-k van Beckford en hij heeft alle dagen v-an zij-n leven hard gewerkt, ik ben tweemaal een Beck en ik heb mijn piicht gedaan in dit huis, vroeg en laat, even hard als de vrouw van -een daglooner. Als jij Beck van Beck- f-orld bent, dan moet jij je piicht doen, zooals wij allemaal. De Becks zijn werkzame men schen, ieder van hen, en jij moet werken zoo als ziij." „<0, werk kan me niet schelen", riep Roger. ,,Ik zou best will-en ploegen of spitten of zoo, maar ik ,vind, dat ik niet op boodschapj-es uit- gestuurd moest worden, nu ik baas ben." (Wordt vervolgd.)

Krantenbank Zeeland

Ter Neuzensche Courant / Neuzensche Courant / (Algemeen) nieuws en advertentieblad voor Zeeuwsch-Vlaanderen | 1938 | | pagina 1