sntisii
ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
In afwachting van de blijde gebeurtenis
DE BOEREM-BARON
No. 9708
WOENSDAG 12 JANUARI 1938
78® Jaargang
Feoiileton
Binnenland
Buitenland
-VEREN,.*
1SUS van
.a. Platte-
len wordt
in school
unnen de
gave nog
STUUR.
3ZING
itj vooruit-
2r 10 cent.
(prachtig
bevragen
lat 2.
gevraagd,
Mevrouw
ienstbode.
imslag.
ngen. A.
Slager,
uzen.
literlijk 1
diende op
te
ploma of
:iding ver-
eschreven
r. A. P.
us 17, Ter
ermakers-
e. Naai-
atieinrich-
estraat 46,
iuiskachel,
Emmei-
enbakken,
1, Kinder-
1 persoons
5, Droog-
ir Feest-
Steken,
edjes enz.
j.l. van
-overgang
tof, groen
groen met
bezorgen
ilad.
:ref. Kerk.
D.V. ge-
om half
t). Ieder
I
ise Staats-
nuari a.s.
,f 50,000,
tijdig van
aad. De
DE REE,
izen, Tel.
NEUZENSCHE COURANT
ABONNEMENTSPRIJS: Binnen Ter Neuzen 1,25 per 3 maanden Buiten Ter Neuzen
r per post f 1,55 per 3 maanden Bg vooruitbetaling fr. per post 5,60 per jaar
Voor Belgie en Amerika f 2,overige landen 2,35 per 3 maanden fr. per post
Abonnementen voor bet buitenland alleen bij vooruitbetaling.
Uitgeefster: Firma P. J.'VAN DE SANDEj
GIRO 38150 TEEEFOON No. 25,
ADVERTENTIeN: Van 1 tot 4 regels 0,80 Voor elken regel meer 0,20.
KT.V.lNE ADVERTENTIeN: per 5 regels 50 cent bij vooruitbetaling.
Grootere letters en clicM's worden naar plaatsruimte berekend.
Handelsadvertentien bij regelabonnement tegen verminderd tarief, betwelk op aanvraag
verkrijgbaar is. Inzending van advertentien liefst e£n dag voor de uitgave.
niT BEAD VERSCHIJNT IEDEREN MAAN DAG- WOENSDAG- EN VRIJDAGAVOND.
s avonds
Kerk te
)s J. W.
Onder-
iezen tijd.
ts hebben
aari door
/an Goes
s. KISA.
nsch s.s.
,n.
UNION.
SSI, 719.
SN, 655,
FTRTH.
IAS TON
iweedsch.
189, led.,
i5, slak-
ETOFT
iUMAA.
-iY, 930.
I, pyreit.
14, ledig.
stukg..
0, ledig.
0, ledig.
IT, 654.
IWOOD,
kVll iT »E
HIAJjM.
ERJTN,
IG, 338.
stukg.,
4, ledig,
5, ijzer-
TTOUN.
LIS, 915.
1, 785.
59, ijzer,
1176,
IA, 661.
25, led.,
9, ijzer,
r. 481,
A, 680,
URINE.
TSIDE,
4 ARTY
Tig. S.S.
Ybadan;
n; Eng.
Ing. s.s.
ougb.
1HARD.
SOESTDIJK, 10 Januari. Met spanning
wacht beel Nederland op de blijde tijding der
g-eboorte van een Prinsenkind. Hoevelen zijn
er niet, die dezer dagen bij bet hooren van
klokgelui of bij bet loeien van een fabrieks-
sirene d'e ooren h-ebben gespitst, vol hoop, dat
die geluiden reeds bet teeken waren, dat bet
verwachte heugelijke feit was gescbied.
Hoevelen bebben niet in deze dagen extra
dikwijls bun radiotoestel aan staan en hoe
velen zijn niet boopvol afgegaan op een wit
papier, dat aohter een winkelruit wat op een
bulletin geleek. Nederland wacht inderdaad.
met gespannen aandacht.
A1 die waakzamen en ongeduldigen behoe-
ven echter niet te vreezen, dat, wanneer ons
aller blijde verwachting inderdaad in vervui-
ling zal zijn gegaan, bet verheugende bericbt
langer dan eenige minuten aan bun aandacht
zal ontsnappen. Als een electrisehe vonk zal
de tijding overspringen en beel Nederland in
een oogwenk in vlam zetten. Eenige weinige
seconden nadat bet paleis Soestdijk over een
speciale lijm bet officieele communique zal
hebben getelefoneerd naar het Badhotel te
Baarn, zullen de kanonnen bulderen, de klok-
ken luiden, de bulletins der bladen worden
verspreid en zal ,de radio allerwegen den volke
kond doen van de vreugdevolle mare. Want
de verspreiding van bet bericbt is met zorg
voorbereid en de modernste middelen van de
techniek zijn hierbij te hulp geroepen.
Hoe bet vroeger wel ging.
Er gaat een anecdotisah verhaal van een
postduif, die bet was nog in de prille jaren
van de negentiende eeuw op zeer snelle
wijze een Y.elangrijk bericbt, bet Koninklijk
Huis bet Y fende, overgebracht van Het Loo
naar Der /haag en daar, tot ontsteltenis van
de popeb ide geadresseerden, doodleuk op het
dak bleei/ zitten, met het bericbt in het koker-
tj'8 a'an feijn poot. Men beetft het dier, met
zijn bericbt, met list en geweld moeten van-
gen
Bij de geboorte van Prinses Juliana waren
- ij al een stuk verder, van nukkige postdui-
ven was men niet meer afhankelijk, telegraaf
en telefoon bracbten het nieuws snel door het
land en door de wereld.
Ook thans zullen deze middelen der tech
niek groote dienstien bewijzen. .Doch weer
sneller en perfecter. Bovendien staan radio
en telex als nieuwe vindingen ten dienste om
aan het bericbt de snelst mogelijke versprei
ding te geven.
Hoe bet dit jaar zal gaan.
Als een spin in baar web zal het A.N.P.
zitten in het Badhotel te Baarn. Het Pers-
bureau heeft daar een tijdelijk bijkantoor
gevestigd, dat tevens bet hoofdkwartier voor
de berichtgeving over de blijde gebeurtenis
zal zijn.
Het Badhotel ligt in de bosschen m de
omgeving van bet Paleis Soestdijk. Een
directe telefoonlijn zonder tusschenkomst
van centrales, telefonisten en schakelborden
waarborgt de on-middellijke verbinding van
bet Paleis Soestdijk met de werkkamer van
bet A.N.P. in bet Badhotel. Het officieele
communique zal over deze lijn worden door-
gegeven en dan verder worden verspreid. Het
spreekt vanzelf, dat het telefoontoestel in de
werkkamer van bet A.N.P. met de uiterste
waakzaambeid wordt bewaakt, niet alleen
door de redacteuren van het A.N.P., docb ook
door eenige officieren, vertegenwoordigers van
het Departement van Defensie.
Het is de bedoeling der regeering. dat het
eerste bericht van het Paleis gelijktijdig aan
den vertegenwoordiger vanv ihet Departement
van Defensie en aan bet A.N.P. wordt ver-
strekt
Onze Weermacht is daar, met haar kanon
nen, in de berichtgeving ingesobakeld, en
daarom lossen vijf officieren van den gene-
ralen staf elkander bij toetbeurt af om de
Vervolg.
4)
Lady Beck, met haar gewone, nuchtere
verstand, had bevolen, dat de zaken weer
zoo spoedig mogelijk bun ouden gang: moesten
gaan. Zij had een weduw-mutsje op, maar
droeg verder haar daagsche japon en Rogers
stijve, nieuwe zwarte pakje, werd weggeban-
gen voor den Zondag en hij kon zijn daag
sche plunje weei aantrekken, die hij bet
prettigste vond. Er was echter eer verande-
ring, die hij, al was bij nog zoo jong, tocb op
prijs S'telde: hij nam een du.oelijk belangrijkor
plaats in dan vroeger, i.ady Beck was de
eerste om hem zijn nieuwen tit el te geven.
„Zeg Sir Roger, uat het ontbijt klaar is",
zeide zij tegen Molly met vaste st»-m, den
morgen na de begrafenis en Molly genoor-
zaamde haastig. Zij vond den jougen baron
langzaam heen en weer megende op de deur
van een leeg varkensbok.
,,Het ontbijt is klaar en ga er alsjeblieft
af, Sir Roger", zei Motiy eerbiedig.
Een paar weken geleden zou zij hem zon
der plichtplegingen er af getrokken hebben,
met een fiksc|m oorvijg er bij.
Roger gehoorzaamde peinzend.
..Waarom noem je me zoo, Molly?" vroeg
bij, terwijl hij met haar naar buis liep.
„iOmdat je nu Sir Roger bent", zei Molly.
„Jij bent nu Beck van Beckford, 'n baron.
„Wat is dat?" vroeg de jongen.
„Nou, heb je dat niet altijd op je Opa's
brieven gezien, Sir John Beck. Dat zullen ze
nu op jou brieven zetten."
wacht te houden bij het zoo gewicbtige tele
foontoestel, dat elk oogenblik kan gaan rin-
kelen.
Zoo wachten in de werkkamer van bet
A.NjP. officieren en journalisten broederlijk
tezamen.
In het Badhotel vertoeven bovendien de ver-
teg-enwoordigers van de redacties der Neder-
landscbe dagbladen. In Hotel Trier, dat tegen-
over bet Paleis ligt, is het verblijf gevestigd
van een aantal buitenlandsche corresponden-
ten. Hoe krijgen deze journalisten in bet
Badhotel en in Hotel Trier bet nieuws van
bet A.NjP.
We komen hierbij aan de tweede phase van
den korten levensloop van het blijde bericht.
De doorgifte van het bericht is zoo geregeld,
dat de journalisten in hotel Trier en in het
Badhotel tegelijk met het boofdkantoor van
het A.N.P. worden ingelicht. Nu doet de telex
goede diensten, want de telex is het middel
bij uitstek om gelijktijdig eenzelfde bericht
aan een beperkt aantal adressen op de snelst
mogelijke wijze te doen geworden. Wanneer
het officieele communique op d'e werkkamer
van het A.N.P. is binnengekomen en de dienst-
doende journalist en de dienstdoende officier
er van kennis hebben gen omen, wordt het
getikt op een zich in die werkkamer bevin-
dende telexmachine. Met deze machine zijn
verbonden een ontvangstmachine op het
boofdkantoor van het A.N.P. te Amsterdam
en ontvangsttaachines in hotel Trier en in bet
Badhotel. Dan rennen de journalisten in beide
hotels naar de telefoon. Niet minder dan
veertien telefoonlijnen zijn uit het gewone
verkeer genomen en voor dit doel gereser-
veerd.
Eenige seconden nadat in Baarn het be
richt op de telex is getikt, wordt het te
Amsterdam weer verzonden en nu wordt het
eerst recht wereldkundig.
Mien kan aannemen, dat eenige oogenblik-
ken, nadat he£ -herioht per ^elex is doorge-
geven, de bulletins der bladen zullen uithangen.
Ook de radio wordt op de snelst mogelijke
wijze bediend, als ten minste het bericbt niet
in den nacbt doorkomt.
Ook de telegraaf blijft niet werkeloos. Op
het Rijkstelegraafkantoor liggen telegram-
formulieren gereed. Een telefoontje van het
A.N.P. en het spreekt vanzelf, dat ook hier
bij geen seconde wordt verzuimd en de
telegraaftoestellen klapperen en zenden bet
nieuws naar alle deelen, ook de verst afge-
legene, van ons land. Ook het platteland wordt
aldus, door middel van zijn periodieke nieuws-
bladen, op de snelst mogelijke wijze ingelicht.
Ook daar zullen na eenige minuten de bulle
tins uithangen en de kerkklokken luiden.
Ook in alle garnizoensplaatsen staan telex-
toestellen, ten einde aan de bediening van de
batterijen, welke de vreugdeschoten moeten
lossen, zoo snel mogelijk het bericht te kun-
nen overbrengen. Ook het Departement van
Defensie heeft zijn ontvanger, terwijl op bet
Departement van Kolonien een dergelijk toe-
stel zorgvuldig wordt bewaakt, ten einde <aan
de gebiedsdeelen over zee zoo spoedig moge
lijk per regeeringstelegram de blijde mare te
kunnen melden.
IDe nieuwsgierigen en ongeduldigen en
zijn wij dat in deze dagen niet allemaal
beboeven niet te vreezen, dat bet groote
nieuws hun ook maar enkele minuten te lang
zal worden onthouden.
De toestand in Soestdijk is zeer rustig.
Niets is er, 5at er op wijst, dat buitengewone
dingen te wachten staan.
Prins Bernhard maakt bet zeer goed. Van-
middag heeft hij een autotochtje in de omge
ving van .Soestdijk gemaakt.
Roger zette groote oogen op en de twee
stapten plechtstatig het huis binnen. Het feit,
dat bij tot nu toe zoo goed als1 geen corres-
pondentie gebad had, nam niets weg van zijn
besef van eigen grootheid. In den namiddag
kwam zijn gewicbtigheid nog eens beter uit.
Op zijn eigen verzoek bracbt bij zelf de
middagkoffie naar Jem Waiment, die de heg
aan bet knippen was. Toen de man hem zag
komen, liet hij zijn schaar in den steek en liep
hem tegemoet. v
,,Je mo est nu niet meer zulke boodschap-
jes doen"', meende Jem.
,,iNee, jong, ik bedoel, Sir Roger, je moest
andere lui boodschappen geven, in plaats van
ze zelf te doen."
.jMaar ik doe het graag", zei het ventje
en zette zijn blauwe oogen wagenwijd open.
,,Noui, als je ze graag doet, dan weet ik
het niet", zei Jem. „Maar jij bent nou baas
en als je niet wilt sjouwen, dan zijn d'r nog
genoeg anderen. De meid had dit wel voor je
kunnen doen, of Tom. Tom kon wel wat meer
doen voor .de kost."
Hij nam de kruik bier en voor hij ze aan
zijn mond zette, knikte hij den kleinen jongen
toe:
,,'Het beste, Sir Roger Beck, en dat je een
even goede baas mag zijn als je Opa."
Al was het nog zoo vreefnd en al voelde
hij een soort gemis, toch was er een zekere
vreugde in Roger, toen hij Jem de kruik zag
leeg drinken.
,„Je bent nou baas... de lui onder je."
Het was wel erg, dat iedereen zoo bedroefd
was, omdat Opa dood was, maar Jem Wain-
went was toch een aardige man, Roger had
nog nooit geweten hoe aardig en hoe eerbie
dig. Toen het bier op was en de kruik op den
grond stond, zei hij den ouden man met veel
waardigheid, dat hij altijd «goed voor hem zou
zijn en hem nooit te hard zou laten werken
en misscbien, hier dacht hij eenige oogenblik-
DE KON1NGIN MAAKT EEN
ITETSTOCHTJE.
Dinsdagochtend, even voor 10 uur, heeft de
Koningin het paleis verlaten om op de fiets
een tochtje te maken door de Baarnsche
bosschen.
PRINS BERNHARD MAAKT EEN
AUTORIT.
Prins Bernhard is Dinsdagmorgen te kwart
voor twaalf in zijn twoseater, bestuurd door
zijn chauffeur, van het paleis Soestdijk uitge-
reden om een rit te maken in de richting
Hilversum.
ZUSTER BOONSTRA OP HET PALEIS.
Dinsdagmid'dag omstreeks halfvier is de
eerste der beide diaconessen, die als kraam-
Verpleegsters bij de blijde gebeurtenis zullen
dienst doen, de zus'ter Trijntje Boonstra, op
het paleis Soestdijk gearriveerd. Zij kwam
per auto uit Den Haag.
PRINS ASCHWIN UIT SOESTDIJK
VERTOKKEN.
Zondagmorgen te half negen is de broeder
van prins Bernhard, prims Aschwin, van
Soestdijk naar Duitschland vertrokken. De
prins begaf zich van Soestdijk per auto naar
Amersfoort, om zijn reis daarvandaan per
trein te vervolgen.
EEN KUACHT TEGEN HET KATHOLIEK
INSTITUUT VOOR VOLSVOORLICHTING.
In de gemeente Utrecht en verschillende
andere plaatsen van ons land heieft het
katboliek instituut voor volksvoorlichting een
pamflet verspreid, waarin op krenkende wijze
over het liberalisme en de liberalen wordt
gesproken.
Het dagelijkscb bestuuir van de Liberate
Staatspartij ,jDe Vrijbeidsibond" heeft den of
ficier van justitie bij de rechtbank :te Utrecht
verzoc.ht tegen de schrijvers en verspreidlers
een vervolging in te stellen wegens overtre-
dimg van de artikelen 137c en 137d van het
WTtboek van Strafrecbt, daar het van oor-
deel is, dat het pamflet zich opzettelijk in
beleedigenden vorm uitlaat over de liberalen
in Nederland.
KINDEREN IN DE KAZERNE.
In het fort Romainville onder den rook van
Parijs heeft een zich voor herhalingsoefenin-
gen onder de wapenen geroepen soldaat met
vier kleine kinderen aan de hand gemeld. Hij
had steun gevraagd, maar deze was hem ge-
weigerd, omdat zijn vrouw werkt; nu is ze
ziek en op een verzoek om herhaald uitstel
was afwijzend bescbikt. Dientengevolge zei
hij gedwongen te zijn de kinderen onder de
hoede van de militaire ovenheid te stellen,
want hij heeft geen sou in huis en het kroost
zou anders verhongeren.
DE BESPREKINGEN IN HET KEIZERLIJK
HOOFDKWARTIER.
Het is zeker opmerkelijk, dat de Japansche
autoriteiten besprekingen voeren over de toe-
komst in een tijd, waarin de Japansche legers
nog regelmatig vorderingen maken en er geen
aariwijzingen zijn. die de bezetting, die steeds
verder gaat, voorloopig op bijzondere moei-
lij.kheden zal stuiten. Men kan, zooals de En-
geische bladen de laatste dagen doen, de stel-
ling verkondigen, dat de Japansiohe soldaten
wel zegevierenid voorwaarts gaan, maar dat
het Japansche rijk als zoodanig bezig is den
oorlog te verliezen. Het kan zijn, dat deze
voorspelling nog eenmaal bewaarheid zal wor
den, maar voorloopig doet men goed bier den
wensch als den vader van de gedaohte te be-
sfchouwen. Wie de geschiedenis van Japan
kent, weet maar al te goed, dat in de huidige
ken na, als Jem eens een vrijen dag wou heb
ben, zou hij er over den'ken. Jem antwoordde,
niet zoo eerbiedig dezen keer, door met zijn
duim over zijn schouder naar het huis te wij-
zen en grijnzend o^p te merken, dat er daar
nog iemand was, die ook een beetje in de
melk te brokkelen bad.
„,Maar ik ben toch baas, Jem, zei je dat
niet?" riep de kleine baron.
„Ja, jij bent baas", zei Jem, met zijn mond
vol brood en spek. ,,En je moest je hoofd
hoog houden, maar ik zou nog maar niks
zeggen over vrije dagen voor 't volk, totdat
je een beetje ouder bent."
Zijn hoofd hoog houden, precies wat Opa
gezegd had. Nou, dat kon Roger in elk ge-
val doen en dat deed het kereltje ook, toen
hij naar huis liep met de kruik, na heel plech-
t'ig afscheid van den knecht
Oo-k Tom, «die met de melkkar reed, was
heel aardig tegen den jongen meester, hij
poetste zijn schoenen en maakte een fluitje
voor hern en las hem Zondagsavonds stuk-
jes uit de krant voor.
Nog niet zoo heel lang geleden had Tom
hem een oorvijg toegediend, toen hij niet vlug
genoeg op zij ging bij een gelegenheid, dat
Tom het erg druk had. Deze verandering in
gedragslijn was heel vleiend. Iedereen was
op die prettige manier veranderd, behalve
Qma.
Oma was zwijgzamer dan ooit en precies
even bevelend en even stipt omtnent sommige
nare dingen, die voor een ventje van Roger's
leeftijd altijd even vervelend zijn en die Roger
toch altijd weer vergat en die hij zich nu
zeker moest herinneren, omdat hij nu een
baron was. Nicht Jane gaf er niet om, of hij
zijn voeten veegdc, of de deur dicht deed, zij
zou hem zelfs gerust aan tafel hebben laten
komen met vuile handen. Maar Oma niet.
Het was vreemd, dat Oma de eenige in
huis scheen te zijn, die maar niet kon be-
situatie nog geen bijzonder verontrustende
symptomen zijn te bespeuren. Men zegt wel,
dat Japan bezig is Ohina als zijn afnemer te
vermoorden, maar men overschatte den in-
vloed van dit op zichzelf juiste feit voor het
oeoonomische leven van Japan niet. China
moge een belangrijk afnemer zijn, maar is
niet de grootste. En de handel met China
maakt een zoo beperkt deel uit van den in-
temationalen handel in Japan, dat daaruit
wel nadeel, maar geen desorganisatie van het
oeconomische leven voort kan vloeien.
Ook zij, die de meening verkondigen, dat da
Japansche staatsfinancien het niet langer
kunnen d'ragen en tot een volledig debacle
zullen voeren, dienen voorzichtig te zijn. Het
is niet de eerste maal, dat Japan tot de uiter
ste grens van zijn oeconomische capaciteit is
gegaan. Eigenlijk is dit bij iedere Japansche
expansiepoging, het geval geweest en meer-
malen heeft Japan reeds voor een ddbhcle ge-
staan, dat men toch telkens weer heeft kunnen
Vermijden. Al deze bespiegelingen dient men
dus wel met de uiterste reserve te aanva&r-
den.
Maar is er een andere kwestie. Japan is
met zijn krachtsinspanning dikwijls zoover
gegaan, dat de financieeel macht niet voldoen-
de hleek om de gestelde militaire doeleinden
ondanks de successen volledig te bereiken en
dat men er dientengevolge soms niet in ge-
slaagd is de vruchten van de militaire over-
winning volledig te plukken. Zonder dadelijk
te willen zeggen, dat .wij nu voor een her-
haling van een dergelijke gebeurtenis staan,
verdient het wel degelijk aanbevcling de hui
dige situatie in dit licht te bezien.
Dat de expeditie in China anders is ver-
loopen, dan men zich in Japan gedacht had,
is een vaststaand feit. Eigenlijk hadden velen
wel gedacht, dat met de bezetting van Sjang-
hai en zeker, ondanks de luidruchtige mili-
tairen, die de verovering van Nanking een
eersten stap noemden, met de verovering van
Nanking het verzet gebroken zou zijn. De
pijnlijkste verrassing, welke China den Japan-
ners in dezen oorlog hezorgd heeft, was wel,
dat het vertrek van de Chineesche regeering
uit Nanking Inderdaad meer op een overplaat-
sing dan op een vlucht gelijkt. Het Chineesche
organisme is merkwaardig goed in stand ge-
bleven en de Chineezen vertoonen nog heele-
maal geen lust om de door Japan opgestelde
vreaesrvoorwaarden zonder meer te aeceptee-
ren.
Nu verneemt men wel, dat Japan besloten
is den oorlog voort te zetten .wegens de
weerspannige houding van China" en er is
Weinig reden om te gelooven, dat de Japan
sche militairen, zoolang de vredesvoorwaarden
niet vaststaan, dit niet zullen doen. Maar
tegelijkertijd stelt men als altematievenhet-
zij een oorlogsverklaring gevolgd door een
verscherpte blokkade, hetzij het niet langer
erkennen van de regeering van Tsjiang Kai-
sjek en het steunen van een nieuw regiem.
Bewijzen deze altematieven eigenlijk niet
dat de Japansche regeering er weinig voor
voelt onder de huidige omstandigheden haar
troepen verder het Chineesche binnenland te
laten inrukken, dat zij vreest, dat China nog
te veel steun ontvangt om een dergelijke ex
peditie niet op een debacle te doen uitloopen.
Ondanks de oogenschijnlijke Japansche vast-
beradenheid, ziet het van ieen directe ver
overing, van een verslaan van Tsjang Kai-
sjek's troepenmacht af. Of het daarbij uitgaat
van de overweging daartoe niet bij mac-lite te
zijn, dan wel zijn krachten niet volledig wil
uitputten, met het oog op het hieruit voort-
vloeiende gevaar in het geval dat anderen
zich dan met de zaak gaan bemoeien, kunnen
wij in het midden laten. In ieder geval
wenscht Japan op deze basis niet voort te
gaan, het zoekt naar indirecte middelen om
China zijn wil op te leggen.
Een van de middelen zou een oorlogsverkla
ring kunnen zijn. Want dan zou de blokikade
van de Chineesche (kust meer effectief kunnen
worden, omdat ook neutrale schepen aange-
houden mogen worden. Waar het grootste
grijpen, dat hij een Beck van Beckford was.
Op een middag dr-entelde hij de keuk-en bin
nen, toen Lady Beck aan het deeg kneden
was, hij was juist bij Tom geweest en had
hem verteld, wat hij allemaal ging doen als
hij groot was, en hij was dus in een uitste-
kend humeur.
Zijn grootmoeder keek hem scherp aan, in
haar hart dacht zij met een soort treurige
trots, hoe hard hij groeide en wat een stevig
kereltje hij was., maar haar uiterlijk verraadde
niets van haar inwendige voldoening.
,,Neem je pet af, Roger," zeide zij.
„Ik zie ook, dat je je voeten niet half ge
noeg hebt geveegd," ging zij voort. „Ga terug
en haa-1 ze nog eens goed over de mat."
Hij gehoorzaamde een beetje onwillig.
,,Ik h'Eb ze geveegd, Oma."
,,Ga terug en doet het over," herhaalde
Lady Beck.
Roger klom van den stoel af, waarop hij
half was gaan zitten, en liep de keuken door
met een heeleboel onnoodig geklepper. Hij
liet de deur half open staan en volvoerde
het bevel met veel gestamp en geschraap.
Dan keerde hij terug, kletste de deur dicht
en deed net of hij floot, toen hij naar zijn
stoel liep.
Lady Beck, na hem, even gewaarschuwd te
hebben, dat hij niet zooveel lawaai behoefde
te maken, als hij de deur nog eens dicht deed,
schonk geen aandacht aan die teekenen van
misncegen en ge'durende een paar minuten
weerklonk er geen ander geluid door de keu
ken, dan het lichte geritsel dat Lady Beck
maakte met het kneden van het deeg.
Wat later keek zij weer naar haar klein-
zoon, die nog op zijn stoel hing met gefron-
ste wenkbrouwen en ontevreden zijn beenen
liet bengelen.
,,'Haal eens even een takkenhos voor me;
Roger," zeide zij.
Roger wierp haar een verontwaardigden
gedeelte van den invoer van oorlogsmateriaal
over zee geschiedt, zou China dan van zijn
bronnen zijn afgesneden, waarvan een aan-
zienlijke verzwakking het gevolg zou zijn.
Het is heel begrijpelijk, dat het vooral de
militairen zijn, die deze oplossing voorstaan.
Maar zij houdt groote gevaren in, gevaren, die
Japan tot dusverre van .een dergelijk besluit
hebben teruggehouden. Het grootste dier ge
varen is, de stopzetting van leveranties aan
Japan zelf. Tokio gaat niet over een nacht
ijs en het zal het daarom misscbien eerst eens
met de terugroeping van zijn amhassadeur
probeeren, om te zien, welke reactie hierop
in de landere hoofdsteden volgt. Dit zou
slechts een steekproef zijn om te onderzoeken
of men inderdaad bij een oorlogsverklaring
het gevaar van de stopzetting der leveranties
had te dudhten, dan wel, dat de vrees voor
oorlog bij de andere Pacific-mogendheden zoo
groot zou zijn, dat zij met het oog hierop
daartoe niet durven overgaan. Het laatste
wordt in verscheidene Japansche kringen ver-
ondersteld.
Maar ook het andere alternatief, het niet
langer erkennen van de regeering van Tsjiang
Kai-sjek heeft bezwaren. Dlat men weifelt,
bewijst al, dat ook Tokio niet overtuigd is,
dat van het te Peking gevestigde bevind een
voldoende representatieve kracht uitgaat. Op
de erkenning van dit bewind door andere mo-
gendheden, of het zou Italie moeten zijn, be-
hoeft men niet te rekenen en vooral de met
Japan bevriende landen komen in een zeer
lastig parket. Maar hier staat tegenover,
dat deze maatregel op den duur een scheiding
van China, wat dan toch het oorspronkelijke
oogmerk was, 'zou kunnen bevorderen en
Japan langs diplomatieken weg rustig aan
deze afscheiding zou kunnen Voortwerken.
Waardoor aan deze oplossing in meer gema-
tigde kringen de voorkeur wordt gegeven. Al
5 is 'n autonoom Noord-China, zoolang Tsjiang
Kai-sjek den o-orlog niet staakt, ook een wei-
i nig aanlokkelijke vazalstaat.
Meer dan lets .anders, is de keuze van deze
altematieven bet bewijs, dat de groote bap
China wat zwaar gaat liggen op de maag van
Tokio. Al trekke men hieruit niet de con-
clusie, dat de hap niet verwerkt kan worden.
EEN WANDAAD VAN BOEDAPESTER
PIJLKRUISERS.
Een vijftigtal jongelieden, leden van de na-
tionaal-socialistische Pijlkruisers, zijn Zon-
dagmiddag naar een berg, op 5 K.M. van Boe-
dapest getrokken, waar zij, naar Havas meldt,
een groep skiers aanvielen die van hun vrijen
dag profiteerden om zich te oefenen op de b's-
sneeuwde hellingen. Zestig menschen werden
hier gewond. Vijf hunner ernstig. Telefonisch
gewaarschuwde politiemannen konden slechts
dertien aajnvallers arresteeren.
Een voorloopig onderzoek wees uit, dat de
te voet derwaarts getrokken nat.-socialisten
alien gewapend waren met stokken of knup-
pels. Op een bepaald sein hegonnen zij de
skiers aan te vallen onder het uitroepen van
anti-semietische kreten. De skiers sloegen
eerst qp de vlucht, doch kwamen later bijeen,
bonden de ski's af en verdedigden zich zoo
goed zij konden. .Er volgde een gevecht, dat
tot de aankomst der politiemannen voortduur-
de. In allerijl derwaarts gezonden ambulances
vervoerden toen de gewonden.
KONINGIN ALEXANDRINA VAN
DENEMARKEN GEOPEREERD.
Koningin Alexandrina van Denemarken
heeft Zondagavond een buikoperatie onder-
gaan, welke is geslaagd.
Het bericht, dat de Deensche koningin op-
nieuw is geopereerd, heeft ernstige ongerust-
heid verwekt onder de bevoIking, hoewel die
reeds door berichten over den achteruitgang
van den gezondheidstoestand van de koningin
op dje noodzakelijkheid van een operatie was
voorbereid.
Koningin Alexandrina lijdt reeds twaalf
jaar aan de kwaal, waarvoor zij nu opnieuw
is geopereerd.
blik toe, liep naar de deur, deed die langzaam
op-en en riep Molly.
..Waaryoor doe je dat?" vroeg zijn groot
moeder.
,,Ik zal haar zeggen een takkenbos te gaan
halen," antwoordde hij waar-dig.
,,Maar ik heb jou gezegd er een te halen,
vlug, doe het nu." T
Roger keek haar nog e-ens half o-pstandig,
half verwij-tend aan, maar na een oogenblik
aarzelen ging hij toch zijn boodschap doen.
Terugkomerid zette hij den bos hij den haard
neer en kwam bij de tafel staan, waar Lady
Beck bezig was.
„.Oma," zei hij, ,,ik geloof, dat u me die
dingen maar niet meer moest laten doen."
Waarom niet?" vroeg zij, ophoudend met
kneden.
,,Ik ben nu Beck van Beckford," zei Roger.
,,En Jem Wiainwent zegt, ik hen baas."
„0 ja?" zei Lady Beck. „Daar zullen we
dadelijk wel e-ens over praten."
IZij maakte haar deeig af, deed het in de
groote, bruine pannen, die klaar sto-nden, en
zette ze bij het vuur te rijzen. Dan veegde
zij haar handen af, maakte haar schort los,
vouwde het op en w-enkte Roger.
,,Kij-k eens hier, mijn jongen, je grootvader
was Bec-k van Beckford en hij heeft alle dagen
v-an zij-n leven hard gewerkt, ik ben tweemaal
een Beck en ik heb mijn piicht gedaan in dit
huis, vroeg en laat, even hard als de vrouw
van -een daglooner. Als jij Beck van Beck-
f-orld bent, dan moet jij je piicht doen, zooals
wij allemaal. De Becks zijn werkzame men
schen, ieder van hen, en jij moet werken zoo
als ziij."
„<0, werk kan me niet schelen", riep Roger.
,,Ik zou best will-en ploegen of spitten of zoo,
maar ik ,vind, dat ik niet op boodschapj-es uit-
gestuurd moest worden, nu ik baas ben."
(Wordt vervolgd.)