purols;
DAMPO
Mooie, Gezonde Huid
Gemengde Berichten
TER NEUZEN, 26 NOVEMBER 1937.
De „Prinses Juliana".
Verkoaden kinderen?
didaten zijn officieren van de Gpoe en van
bet leger. Ondanks het feit, dat het niet moge
lijk is te stemmen op een ander dan den offi-
deelen candidaat, zal de bevolking van Rus-
land op 12 Dec-ember toch ter stembus gaan
en de kiezer kan alleen stemmen v66r den offi-
cieelen candidaat of diens naam doorstrepen.
Dat is wel heel anders dan het vrije kiessy-
Bteem waarmee zooveel reclame is gemaakt.
Het is merkwaardig te zien, dat op de offi-
cieele candidatenlijst de naam Postisjev voor-
komt als candidaat voor Koeibisjev (vroeger
Samara). Postisjev heeft n.l. verleden week
zelfmoord gepleegd. Hij werd in 1933 benoemd
tot secretaris van de communistische partij in
de Oekraine, waar hij veel autoriteiten van
Trotskisme en seperatisme beschuldigde, met
het gevolg, dat ettelijke van hen zelfmoor<j
pleegden of werden doodgeschoten. Verleden
week werd de vrouw van Postisjev, beschuldigd
van spionnage, doodgeschoten, waarop Posti
sjev de hand aan zichzelf sloeg.
Alle ruwheid en roodheid, pukkeltjes
en uitslag, worden weggenomen door
Beide in doozen van 30-60, Tube 45 ct. Bij Apoth. en Drog.
mijnhardt
(lngez. Med.)
DE VERVOLGING VAN GEESTEXJJKEN
De Moskousche correspondent van de News
Chronicle bevestigt, dat tenminste drie Aarts-
bisschoppen, vijf Bisschoppen en ettelijke lage-
re geestelijken van de Grieksch-orthodoxe kerk
gearresteerd zijn.
Volgens de Izwestija stonden organisaties
van geestelijken, welke zich van de Oekraine
tot in Siberie uitstrekten, in verbinding met
de inlichtingendiensten van Duitsclfland, Japan
en Polen, voor het verrichten van militaire
spionnage, oeconomische sabotage en het be-
ramen van aanslagen op hooge sowjetleiders.
De namen van de geestelijken worden niet
genoemd, evenmin als de maatregelen ver-
meld worden, welke tegen hen genomen zijn.
Van een zekeren Bisschop D. wordt gezegd,
dat hij een ,,spion in priesterkleed" was, die
op instructies van de Gestapoe groepen spion-
nen en terroristen gevormd had en hiertoe
groote sommen van het kerkelijke vermogen
verduisterd had.
Van een anderen Bisschop, uit den Oeral,
beet het, dat hij gedurende drie jaren een
spionnage-organisatie in het leven geroepen
had met behulp van fascistisch geld, dat in
buitenlandsche banken te zijner beschikking
gesteld was.
Een derde Bisschop wordt verantwoordelijk
gesteld voor een schoolbrand te Krasnojarsk,
waarbij twintig kinderen om het leven geko-
men zijn.
De Izwestija schrijft in een tweede artikel
nog, dat in Centraal-Rusland onlangs een
groep hoogverraders ontmaskerd is, aan het
hoofd waarvan een Bisschop stond, en die ter-
roristische aanslagen op leiders van den staat.
beraamde.
In siberie en aan de Wolga zijn op groote
schaal aanhangers van verschillende secten,
Evangelisten, Adv-entisten e.d., gearresteerd.
Aan een voorganger van een van deze secten
wordt verweten, dat hij in verbinding gestaan
heeft met een buitenlandschen diplomaat; aan
een ander, dat hij briefwisseling onderhield
met geloofsgenooten in het buitenland. De
Izwestija betitelt al deze groepen als fas
cistisch."
Te Smolensk is een illegaal klooster ont-
dekt. In de onderaardsche gewelven van een
kerk verzamelden zich boeren en voormalige
monniken. Deze groep is gearresteerd wegens
.sabotage van de verkiezingen."
DEGREI-.EE CONTRA EE PECl'EE.
Voor het Hof van Appel is Dinsdag een be
gin gemaakt met de behandeling in hooger
beroep van het proces-Degrelle contra het so
cialistische blad Le Peuple; evenals bij het
proces tegen Le Soir gaat het hier over de
bewering door Le Peuple gepubliceerd als
zouden de Rexisten aanzienlijken financieelen
steun uit Duitschland hebben gekregen voor
hun propaganda.
Le Peuple en Le Soir, die het materieele
bewijs van hun beweringen niet konden leve-
ren, werden, naar men weet, in eerste instan
ce veroordeeld tot het betalen van een schade-
vergoeding aan Degrelle. Tegen dit vonnis is
Le Peuple in appel gegaan.
De socialistische senator mr. Rolin pleitte
voor het socialistische blad en zeide, dat de
politieke tegenstanders van het Rexisme en
van zijn leider Degrelle wel degelijk het recht
hadden te vragen, wie de kolossale propaganda
van Rex heeft gefinancierd. Degrelle zelf is
niet persoonlijk aangevallen, wel echter de
Rexistische organisatie. Het is nochtans De
grelle, die persoonlijk schadevergoeding eischt.
Mr Rolin toonde aan, dat in November 1936
en in Januari 1937 ruim 300 ton papier uit
Duitschland werden ge'importeerd voor de
naamlooze vennootschap, die de Rexistische
couranten le Pays Reel en de Nieuwe Staat
uitgaven. De betaling van dit papier geschied-
de niet langs den normalen weg, dat wil zeg-
gen door bemiddeling van de officieele com-
pensatiekas. Een ander spoor van betaling
werd evenmin gevonden.
Het Parket stelt in dit verband een onder-
zoek in. Mr. Rolin vroeg, dat, zoo lang de
conclusie van het Parket niet bekend is, ook
met de verdere behandeling van het proces
zou worden gewacht. De advocaat van De
grelle, mr. Dubois, vroeg van zijn kant be-
vestiging van het eerste vonnis. Indien er
geen spoor van betaling is te vinden in de
boeken van den clearingsdienst, dan moet dit
worden toegeschreven aan het feit, dat de
verplichting, alle betalingen voor Duitschland
bestemd via den clearingsdienst te doen ge-
schieden, sedert 1 Aug. 1935 niet meer be-
staat. Dit werd door mr. Rollin evenwel be-
twist. In politieke kringen wordt met be-
langstelling naar het resultaat van dit proces
uitgezien.
EEN GEVAE VAN MAI EST EITSSt HEN N1S
Het Parket te Charleroi heeft een onderzoek
ingesteld ten laste van het weekblad La Wal-
lonie Nouvelle, naar aanleiding van een arti
kel in het nummer van 21 dezer, gepubliceerd
onder den titel: „Was Leopold III de offici-
euse geizant van 't Duitsche Rijk te Londen
Directeur van La Wallonie Nouvelle is de se-
paratistisch-gezinde priester A. J. Mahieu, die
o.m. bij de jongste Waterloo-herdenking een
pro-Fransche, annexionistische rede hield,
welke tot veel critiek aanleiding gaf.
Het Parket ging, te Charleroi en omstre-
ken, tot verschillende huiszoekingen over. Ook
te Brussel en te Luik zijn de nog niet verkoch-
te exemplaren van bedoeld weekblad bij alle
krantenverkoopers door de politie in beslag
genomen.
GEVOLGEN VAN EEN WILDE STAKING.
De rechter van Doncaster heeft Maandag
1500 mijnwerkers, die in Juli een wilde staking
waren begonnen, wegens contractbreuk tot
boeten van 10 shilling tot 3 pond per schacht
veroordeeld, nadat de advocaat van het mijn-
bestuur had aangetoond, dat de directie door
de staking 13.600 ton minder steenkool had
verkregen. De advocaat van gedaagden zeide,
dat de mijnwerkers van dit vonnis in hooger
beroep zouden gaan, want volgens hen lag de
contractbreuk in het niet-naleven der voor-
schriften door de bedrijfsleiding.
DELBOS EN CHAUTEMPS GAAN
MAANDAG NAAR LONDEN.
Het bericht, dat Neville Chamberlain en
Eden door bemiddeling van de Fransche am-
bassade te Londen een uitnoodiging hebben
gezonden aan Ohautemps en Delbos om einde
dezer week naar Londen te komen om den
internationalen toestand te bespreken, is
bevestigd.
Naar Havas uit Londen verneemt, worden
de Fransche ministers Maandag a.s. in Londen
verwacht, waar zij twee dagen zullen blijven.
Havas meldt uit Londen, dat het bericht
van de uitnoodiging van Chautemps en Delbos
door Chamberlain door alle groote bladen met
grooten ophef wordt vermeld. Het is evenwel
te laat ontvangen om nog commentaar erop
te kunnen leveren. Echter wordt het wel alge-
meen in verband gebri-cht met Halifax' reis
naar Berlijn.
De ..Manchester Guardian" meldt in dit
verband, dat een uitvoerige uiteenzetting van
de Duitsche eischen aan Londen was gezonden
v66r Halifax' bezoek. Het blad vat deze als
volgt samen:
Ten eerste: Duitschland is bereid in den
Volkenbond terug te keeren op voorwaarde,
dat het handvest zal worden herzien, d.w.z.
dat de clausule inzake de sancties zullen
worden gewijzigd, dat elke betrekking tus-
schen den Bond en de opgezegde verdragen
zal worden beeindiga, dat de clausules over de
schuld van den oorlog zullen worden geschrapt
en dat de verdragen der minderheden zullen
worden gewijzigd. Ook wordt geeischt, dat
Engeland de souvereiniteit van Italie in Abes-
sinie zal erkennen.
Ten tweede: Engeland moet toestemmen in
een reorganisatie van den Tsjechischen staats-
vorm naar het model van den Zwitserschen
bondsstaat.
Ten derde: Engeland moet zich verbinden
de Oostenrijksche regeering geen diplomatie-
ken, politieken of militairen steun te verlee-
nen.
Ten vierde: Duitschland verbindt zich in zes
jaar het koloniale vraagstuk niet ter sprake
te zullen brengen, indien Engeland belooft na
dien tijd Duitschland te helpen bij het ver-
krijgen van kolonien. Duitschland zal dan
geen militaire of vlootbases aanleggen in zijn
oude kolonien.
Ten vijfde: Duitschland belooft al het moge-
lijke te zullen doen om den vrede in Spanje
te herstellen, wanneer Londen Salamanca zal
erkennen.
Ten zesde: Duitschland belooft al het moge-
lijke te zullen doen den vrede in het Verre
Oosten te herstellen.
De Manchester Guardian" verklaart ver-
der, dat de Britsche regeering zich in geen
enkel opzicht verbonden heeft deze voorstel-
len, welke geheel onaannemelrjk lijken, te
aanvaarden. Het blad is echter van oordeel,
dat deze eischen evenwel nauwkeurig moeten
worden bestudeerd, aangezien een invloedrijke
groep er veel voor voelt op de basis van deze
voorwaarden tot een overeenstemming met
Duitschland te geraken. Het blad acht het
noodzakelijk, dat de voorstellen worden los-
gemaakt van de ideologie van Geneve. Het
werkelijke doel van Duitschland is de handen
vrij te hebben in Oostenrijk en Tsjechoslowa-
kije. Engeland wordt verzocht te erkennen,
dat deze landen tot de Duitsche belangensfeer
behooren, hetgeen erop neerkomt, dat het zon-
der te letten op zijn eigen politieke en han-
delsbelangen Duitschland de handen vrij laat
in Midden-Europa en de Balkan.
Indien Duitschland onder deze voorwaarden
naar Geneve zou terugkeeren, zoo gaat de
..Manchester Guardian" verder", dan zou het
als overwinnaar terugkeeren, omringd door
vazalstaten en het zou naar de hegemonie in
den Bond kunnen grijpen, vooral wanneer ook
Japan naar Geneve zou terugkeeren. Geneve
zou dan een steunpunt voor de as Rome-Ber-
lijn worden.
Het eerste gevolg van het aannemen van
deze voorwaarden door Engeland zou een cri
sis in de betrekkingen tusschen Engeland en
Frankrijk zijn, en de betrekkingen tusschen
Engeland en de Vereenigde Staten zouden
ernstig worden geschaad. Het zou Engeland
isoleeren en het noodzaken tot een nog groo-
ter bewapenings-programma dan het huidige,
terwijl het Engeland niet de vriendschap van
Duitschland kan waarborgen, welke alleen een
sterk Engeland, beschermd door een alge-
meene Europeesche regeling, zou kunnen ver-
werven.
In Engelsche kringen wordt er op gewezen,
dat Eden reeds eenige malen minister Delbos
heeft ontmoet, doch dat Chamberlain nog
nooit de gelegenheid heeft gehad Chautemps
te ontmoeten.
VONDELHEKDENKING VAN HET A. N. V.
Woensdagavond werd onder groote belang-
stelling te Ter Neuzen, Vondel herdacht. Het
doet goed, te zien, dat men in dezen tijd nog
hoogere belangstelling blijkt te hebben dan
alleen voor sport en wedstrijd.
De herdenking was geheel Terneuzensch
opgezet. Dit bewijst, dat het niet waar is, wat
men zoo vaak hoort beweren, dat de Zeeuwsch-
Vlaming pas belangstelling toont voor iets dat
van de overzijde der Schelde komt.
De avond bestond uit twee gedeelten, een
meer van schoolschen aard, en meer van litt-s-
rair karakter. Eerst sprak Dr. H. Bruch,
leeraar aan de Rijks H. B. S. alhier, over Von-
del's leven. Vondel werd geboren op 17 Nov.
1587, toen zijn ouders uit Antwerpen, van-
waar zij geboortig waren, moesten vluchten.
In 1585 was nl. Antwerpen in Spaansche han
den gekomen, en toen was bepaald, dat de
hervormden twee jaar gelegenheid kregen om
hun zaken aan kant te doen; na die twee jaar
zouden zrj de stad verlaten moeten hebben.
Vondel's ouders weken uit naar Keulen, waar
onze dichter geboren werd. Later reisden zij
over Utrecht naar Amsterdam, waar Joost
van den Vondel een kousenwinkel van grooten
omvamg beheerd heeft. Spr. merkte op, dat
de gangbare voorstelling, dat Vondel zijn zaak
heeft verwaarloosd, onjuist is. Men heeft zich
nooit kunnen voorstellen, dat een verheven
dichter zakelijk kon wezen, maar het is in het
geheel geen verdienste, ook niet voor een
dichter om slordig te zijn. Ook in zijn werk
was Vondel nauwkeurig: vele malen heeft hij
zijn drama's omgewerkt, wat blijkt uit de ver
schillende drukken zijner werken. En ook
blijkt bij diepgaander studie, dat hij voor zijn
dichtkunst arbeid niet spaarde. Voor Gijs-
brecht van Aemstel, aldus spr., is het aange
toond, dat Vondel nauwgezet zich opvde hoog-
te van de historische kennis zijner dagen heerc
gesteld, en het blijkt, hoe hoog hij de eisch
van studie, van arbeid steld-e. Dit heeft Von
del ook in een prozastuk, Aenleidinge ter
Nederduitsche dichtkunste, uiteengezet.
Geheel verkeerd is het, om Vondel als een
dichter van Gods genade te beschouwen in
dien zin, dat hij al dadelijk met geniale wer-
I ken voor den dag kwam. Juist het tegendeel
is waar: eerst op ongeveer vijftigjarigen leef-
tijd bereikte hij zijn voile hoogte, en zijn
schoonste werken zijn gedicht op hoogen
ouderdom.
Vondel's leven is niet licht geweest. Zijn
vrouw, zijn twee jongste kinderen zijn hem
vroeg ontvallen, alleen zijn oudste dochter,
Anna, is hem lang tot steun geweest, maar
ook zij stierf eenige jaren voor haar vader.
Zijn oudste zoon verkwistte zijn bezit, zoodat
de oude Joost zijn geheele kapitaal moest
offeren om zijn zoon uit de gevangenis te hou-
den. Een faillissement was toen de grootste
schande voor een zakenman. De vader had de
droeve taak, de Amsterdamsche regeerders te
moeten verzoeken, zijn zoon naar Indie te ver-
schepen; op de heenreis is de jonge Joost ge-
storven, zoodat van Vondel nakomelingschap
niets overblijft dan een kleinzoon Joost,
knechtje bij een schoenmaker.
De Amsterdamsche vroedschap hielp toen
den dichter met een betrekking die toevallig
openviel: suppoost bij de bank van leening.
Zijn laatste jaren mocht Vondel in ruste door-
brengen met behoud van zijn salaris.
Spr. memoreerde even een paar uitspraken,
de laatste dagen geuit. Men is geneigd, wegens
Vondel's zeer felle en schoone hekeldichten zijn
partjj te kiezen; hierover heeft Prof. Gerretson
(of wil men, de dichter Geerten Gossaert)
gezegd, dat men Vondel's hekeldichten moet
kunnen genieten zonder van de tegenpartij
een karikatuur te maken. Ook die hadden
denkbeelden, die men moet kunnen aanvaar
den, of tenminste respecteeren. En een anaere
opmerking, gemaakt door Dr. J. Romein, werd
blijkbaar met instemming, door spr. aange-
haald: Vondel had geen gevoel voor humor,
hij was bitter en zwaar, maar de lichte spot,
die de fouten bij den mensch verschoont,
kende hij niet.
Na de pauze werden de beste gedichten en
fragmenten uit Vondel's drama's door den
heer Chr. Westraete voorgedragen of voor-
gelezen. Meer nog dan een beschouwing over
Vondel moet het hooren van zijn poezie de toe-
hoorders boeien. Stukken uit den Roskarn, de
Weegschaal van Holland en de Geusenvesper
of Sieckentroost voor de Vierentwintig (de
rechters van Oldenbarnevelt), iedereen wel
eenigszins bekend, afgewisseld met persoon-
ljjker gedichten, een sonnet op C. P. Hooft,
den vader van den bekenden dichter P. C.
Hooft, en vooral de ontroerende gedichten op
zijn kinderen („Constantijntje, zalig kijntje",
en Uitvaart van mijn dochterken), met daar-
bij de vertroosting aan den heer Vossius (,,Wat
treurt gij, Hooggeleerde Vos") brachten het
publiek onder den indruk. Uit zijn drama's
willen wij noemen: de Rei van Clarissen en
de Rei van Burghtzaten uit Gijsbrecht, de
Rei „Wie is het die zoo hoog gezeten" en de
Rei van Luciferisten, benevens het begin van
het tweede bedrijf van Lucifer, en ook het
door den Amsterdamschen gemeenteraad in
deze dagen onder de Amsterdamsche school-
kinderen verspreide ,,Wiltzangk". Wij willen
geen droge opsomming geven, en noemen nog
slechts het zeer goed voorgedragen stuk De
Kruisberg, waarin Vondel's Katholieke over-
tuiging zoo mooi tot haar recht komt, be
nevens het minder bekende gedicht „Het orgel
in den rouw", over den dood van Sweelinek,
zoon van den bekenden componist. De heer
Westraete zei deze verzen met zijn geschoolde
stem op fraaie wijze, al is over sommige ge
dichten een andere opvatting mogelijk (bijv.
Wiltzang iets lichter van voordracht, en hier
en daar soms een andere beklemtooning)dit
deel was ook een zeer geslaagd gedeelte van
den avond.
Wij gelooven, dat het Algemeen Neder-
landsch Verbond goed heeft gedaan, Vondel
op deze wijze tot de inwoners van Ter Neuzen
te doen spreken: de aanwezigen hebben over
Vondel iets, maar meer nog: zij hebben Vondel
z£lf gehoord.
LUXOR THEATER.
„Zevende Hemel".
Deze Twentieth Century-Fox film Seventh
Heaven" is de tweede ,,Zevende Hemel".
Tien jaar geleden is de Fox met de eerste
film van dezen naam voor den dag gekomen.
't Was nog in de periode van de stomme film.
Maar deze film sprak het publiek zoo aan, dat
het de productie-maatschappij geen windeieren
legde. De rollen van Diane en Chico de twee
jonge menschen uit de krottenbuurt van de
Montmartre, die een hemeltje op aarde von-
den, werden in die eerste film gespeeld door
Janet Gaynor en Charles Farrell. Hoewel het
romantisch-sentimenteele genre in die dagen
de film lang niet vreemd was, werd ..Seventh
Heaven" op dit gebied mogelijk wel het meest
succesvolle stuk.
Nog beschikkende over de verfilmingsrech-
ten van de Fox, heeft The 20th Century tot
een tweede editie besloten en de uitgave daar-
van opgedragen aan Henry King, den regis-
seur, welke niet onvoordeelig blijkt de produ-
ceeren.
Het resultaat van het werk is dan ook ge
weest, dat .Seventh Heaven" in haar tweede
editie bij nauwkeurige observatie duidelijk
laat merken een imitatie te zijn, een repro-
ductie, welke de goede kwaliteiten van het
origineel heeft weten te bewaren.
,,Zevende Hemel" is een sprookje en een
sprookje betoogt niet, redeneert niet, maar
vertelt en pakt.
In het meest schamele gedeelte van Mont
martre heeft de politie weer eens 'n razzia
gehouden, waaraan een zakkenroller ontkomt
door in de riolen een schuilplaats te zoeken en
een meisje uit een kroeg, doordat een jonge
werkman haar voor zijn vrouw laat doorgaan.
De agent gelooft het maar half, laat echter het
meisje met rust, na gewaarschuwd te hebben,
dat hij wel zal komen controleeren aan de
woning van den jongen kerel, of het waar is,
wat hij zeide.
Zoo komen de twee jonge menschen met
elkaar in contact en zien we kort daarop Diane
en Chico in him zolderkamertje, zeven hoog,
dat voor het meisje een hemel lijkt na het
leven, wat zij in de kroeg had te leven. Maar
ook Chico gaat, hoewel het aanvankelijk
sleohts medelijden is geweest om het meisje
mee te nemen, spoedig voelen, wat dit meisje
voor hem beteekent.
En het sprookje vertelt verder, dat zij zul
len gaan trouwen. Doch als het zoover is en
Diane zich heeft gestoken in het bruidstoilet
dat hij voor haar heeft meegebracht, komt de
wereldoorlog tusschen beide. De huisbewaar-
ster bezorgt Chico de mobilisatie-oproeping
te laat. En zoo ontbreekt de tijd om nog te
trouwen.
Zij sluiten echter samen een verbond van
eeuwige trouw en beloven elkaar, om iederen
morgan om elf uur zoo sterk aan elkaar te
denken, dat de afstand wegvalt en zij zich in
den geest vereenigd voelen.
Zoo vertrekt Chico naar het front. In
hechte trouw blijven zij aan elkaar verbonden
en vier jaren lang zijn iederen morgen klok-
slag elf uur in den geest bij elkaar. Tot de
wapenstilstand komt en de terugkeer der
troepen.
Maar Chico is niet bij de juichende soldaten
van de Montmartre-buurt. Zij, die er iets meer
van weten zijn overtuigd, dat hij gestorven is.
Diane wordt voorzichtig ingewijd, doch zij
weigert het te gelooven. Iederen morgen, tot
den laatsten dag toe, heeft zij geestelijk con
tact met Chico gehad. Het kan niet waar
z(jn
Bijna waanzinnig van angst, dat hoewel
zij dit niet gelooven wil alles toch slechts
inbeelding is geweest, snelt zij door de feest-
vierende menigte naar het zolderkamertje,
waarChico onbeweeglijk als een beeld
voor het geopende venster staat. Hij leeft,
maar is blind geWorden bij een gasaanval.
Diane vliegt hem om den hals, omnelst hem
innig. Hij leeft, dat is alles. Hij leeft. En met
tranen in de oogen kust zij Chico's oogen
die slechts het beeld zien van zijn Diane op
den dag van het aischeid.
Dit is het sprookje van de ,,Zevende Hemel",
van de liefde, van de ware, echte, opofferende
liefde, van gelukkig zijn door een ander ge-
lukkig te maken.
Uit den inhoud voelt men reeds, welk een
subtiel spel in deze film van de acteurs
worat gevraagd, om alles te doen blijven in
de teedere droomsfeer van deze romantische
vertelling. Hoe zuiver en echt de karakters
moeten worden uitgebeeld om ook den toe-
schouwer te doen gelooven in dit hemeltje van
zaligheid tusschen twee arme achterbuurt-
verschoppelingen.
Het laat zich begrijpen, dat de Twentieth
Century, de beschikking hebbend over de
Fransche actrice Simone Simon, bij de be-
zetting der rollen aanstonds aan haar ge-
dacht heeft om de figuur van 't Montmartre-
meisje Diane uit te beelden. Van den anderen
kant zal ongetwijfeld Simone Simon deze rol
niet zoo bylzonder hebben geambieerd. En
inderdaad had zij van mr. Zanuck ook gaarne
een andere opdracht gekregen, dan het over-
spelen van een rol, welke reeds succesvol door
een andere actrice was vertolkt.
Juist, omdat wij dit weten, is hetgeen zij
er in werkelijkheid van heeft gemaakt, ons
buitengewoon meegevallen. Met haar zeer
sterke individueele persoonlijkheid heeft zij
de figuur van Diane zoo'n relief gegeven, dat
per slot van zaken deze tweede ..Seventh
Heaven" volkomen haar film is geworden.
Zij heeft als partner naast zich James Ste
wart, die aikwijls heel fijn in zijn spel is, ge-
lyk eveneens het geval is met verschillende
vertolkers der bijrollen, waarvan wij nog wil
len noemen Mady Christians, Victor Kilian,
Gale Sondei'gaard, en vooral Jean Hersholt, die
de rol van den Parijschen banlieu-abbd kreeg
te spelen.
Als is de periode van de gevoelige roman-
tiek in de film grootendeels voor.bij, toch zal
de tweede editie van dezen indertijd zoo graag
gezienen filmroman het ook nu nog zeker
doen.
Het begin was al zoo anders dan gewoon;
uiterst correct zou het deze keer gaan, dat viel
direct op.
't Was geen Griek, die overrompeld kon
worden met stapels Engelsche telegrammen,
die eerst werkelijkheid zouden worden als een
tenslotte opgediept woordenboek uitkomst had
gegeven. Neen, er was niet veel wereldwijs-
heid voor noodig om in te zien, dat, #1 hing
met dit weer potdik van de mist, het rood-wit-
blauw ook als een vaatdoek aan de mast; er
intellect verwacht kon worden en men hield er
al vast rekening mee.
Zeer goed voelde de kapitein van de Belgi-
sche zeesleepboot „Goliath"' dit aan; zijn tele
gram sprak daarom ook van ,,verlangt u" en
„gelieve".
In de kaar.tenkamer van de „Prinses
Juliana" dachten ze niet lang na en toch was
hun antwoord een meesterzet. Met zeven
woorden wisten ze het te zeggen; 't was geen
weigering, 't was geen aanvaarden van assis-
tentie en toch was het telegram zoodanig, dat
geen enkele zeesleeper, hoewel niet geroepen,
het voor zijn reederij zou hebben kunnen ver-
antwoorden om niet uit te varen.
Een zee van tijd valt er dan tusschen dit
voorspel en de voortzetting; een pauze van
drie uur, die, zoo w(j dit wilden, zouden kun
nen vullen met een aparte reportage over
,Ze emansvrouwen'
Zoo ligt er dan bij Walsoorden een groote
Hollander in de mist voor anker; van morgen
om elf uur kwam hij er nog zoo lekker door-
snijaen op zijn weg naar Antwerpen.
Aan boord van dien Hollander zit een zekere
Kees, terwijl zijn vrouwtje in Antwerpen in
een hotel op de Keyzerlei op hem wacht. Kees
heeft zijn portemonnaie eens omgekeerd en
schijnt daarbij nog zooveel deviezen gevonden
te hebben, dat hij er een lang telegram aan
waagt, eindigende met het woord „gekust".
Nu steken wij nooit opzettelijk onze neus
tusschen zulke zaken, dat zijn dingen tusschen
man en vrouw. Maar kan ik het helpen dat
mijn antenne er wel tusschen hing
In genachten zien wij dan zoon mevrouwtje
bij ontvangst van het telegram een traan weg-
pinken en even slikken om zooveel hartelrjk-
heid van haar vijftig procent.
Bij mistig weer regent het dergelijke tele
grammen want in alle havenplaatsen wachten
vrouwen en verloofdes, die door de vertragen-
de mist zoo worden gedwarsboomd.
Engelschen eindigen zulke telegrammen
meestal met het onvertaalbare „love and kis
ses", de Fransche met ,,mille baisers" dui-
zend zoenen en de Duitschers met ,,Heil
Hitler".
Kort na de persberichten is het Antwerpen
dat de draad weer opneemt en met zijn piano-
achtige telegrafietoon een verschrikkelijk
codetelegram naar- de „Goliath" oveirwipt;
gewone- en cijfercode door elkaar. Kom daar
maar eens tusschen!
De wereldzaak Lloyds, die de assurantie
van de „Prinses Juliana" schijnt te hebben,
geeft de zeesleeper ,,Noordzee" een tip over
dit geval. Het antwoord van de ,,Noordzee"
is heel zwak; wie weet hoeveel mistige mijlen
hij nog door het zilte nat zal moeten draaien
om Oadzand te bereiken.
Als om half tien Scheveningen-Radio juist
klaar is om een hardleerschen Rus van pei-
lingen te voorzien vlijmt de ,,Prinses Juliana"
met zijn moderne lampzender weer door de
mist.
't Zijn de eerste telegrammen van de pas-
sagiers voor hun wachtende relaties aan de
wal.
Natuurlijk openen de Hollandsche passagiers
met een groote voorsprong de r(j. Het eerste
telegram is van een zekeren Jaap, het tweede
van Willem. Jaap is iemand met een dood-
gewoon visitekaartje; Willem daarentegen
heeft er een kroontje op staan, woont boven-
dien zeer voornaam in Den Haag.
Toch hebben ze iets typisch vaderlandsoh
gemeen, namelijk de vertrouwde kennis van
onze kust.
Beiden hebben ze een schoolmeester gehad
die op zekere dag tijdens de aardrjjkskunde
les de Noordzeekust heeft besproken. Nog
zien ze hoe meesters hand de langzaam
glooiende beweging maakte waarmee het
dwarsprofiel van onze kust voor eeuwig en
altijd in een schooljongens brein werd gegrift.
Kwam je daarop terecht met een schip, dan
kon je wel eens wat scheef gaan hangen maar
meer kon je niet gebeuren. Daarom telegra-
feert Jaap: lrzijn gestrand moeten aan boord
blijven weest met ongerust"; de adelljjke Wil
lem is al niet minder zeker van zijn zaak en
laat seinen: ,,blijf aan boord slapen kom mor-
genochtend thuis".
Bijna een uur later komen de telegramimen
van de buitenlanders los. Opvallend veel
Duitschers zijn er aan boord, meer speciaal
vrouwelijke Duitschers, zoo aan de onderteeke-
ning van de telegrammen te zien.
In tegenstelling met hun mannelrjke land-
genoten gebruiken ze tweemaal zooveel woor
den om hetzelfde te zeggen. Zou 't geld hier
hier geen rol spelen of komt het omdat het
vrouwen zijn?
Een Duitscher weet het al heel kort te zeg
gen: „nebel schiffverspaetung"twee woorden
slechts.
Wat ons ook treft is het aantal Engelsche
reizigers voor Duitschland; wat kan deze lie-
den bezielen het Derde Rijk in te trekken!
Om elf uur komt de tweede serie telegram
men. 't Begin is niet slecht want 't eerste
telegram is voor Rotschild.
Dat is te veel voor den man op Schevenin-
gen. Met een groot radiovraagteeken komt bij
terug. Zooveel nadruk 1-egt hij op de twee
strepen, dat je als het ware door de mist been
zijn ongeloovig gefronste wenkbrauwen ziet.
De man, die tijdens het felste S.OB, heel de
Noordzee, de buitenlandsche kuststations in-
cluis, onder de duim heeft, kwam hier even in
labiel evenwicht. Die glimmende schrjven toch!
Dan komt het telegram van „die Lotte".
'k Stel ze me voor als een blonde, Germaan-
sche blauwoog, maar 't kan ook niet zoo zijn.
Wat wel 't geval is vormt een grooter belang,
ze moet Maandagmorgen half negen in Ber-
lijn-West zijn waar ze op een kantoor is; nu
zit ze voorloopig nog op 't Cadzandsche
strand.
'k Zou straatnaam en huisnummer hier kun
nen vermelaen, maar dan zouden er allloht
jongelieden zijn die een ansichtkaart of een
brief aan Lotte schreven en zulke romantiek
ligt niet in mijn bedoeling.
Daama, ja daarna is 't natuurlijk nog veel
interessanter geworden maar als je een vrije
Zaterdagmiddag hebt gehad en ook nog een
vrije Zondag dan heb je 's Maandags meestal
een vroege dienst en zoo begonnen we te mid-
dernacht een nieuwe week, met onze beenen in
Ter Neuzen maar met ons hart daar bjj
Lotte in Cadzand. P. J. M
/yr\ Wrijf dan dadelijk rog en borstje in met
Wonderlijk zooals dat HetpH
Pot 50 ct Doos 30. Bij Apoth. en Drogisten
mijnhardt wmm—mmmmmm
(ingez. Moo.)
PERSONENAUTO IN DE ZUID-WILLEMS-
VAART GEREDEN.
Drie inzittenden verdronkwi.
Woensdagavond tegen zes uur heeft zich
even voor de Hoogbrug te Nederweert een
ernstig auto-ongeluk voorgedaan, waarbjj drie
personen bet leven bebben verloren. Het zijn
de rector van de landbouwhuishoudscbool te
Posterholt, de beer F. H. Wevers, Pastoor
P. J. de Pauwe uit Leveroy en het lid van de
Provinciale Staten van Limburg, de beer P. J.
Kessels uit Heythuizen.
De mede-inzittende, de heer Derks, even
eens uit Heythuizen, kon worden gered.
Het gezelschap kwam van een vergadering
van jonge boeren te Weert en was op weg
naar Leveroy. Rector Wevers zat aan het
stuur. Na de booht, welke de weg met de
ernaast loopende Zuid Willemsvaart achter
Nederweert maakt, te hebben genomen, heeft
de bestuurder, misschien in de meening, dat
hij reeds zoover was gevorderd, dat hij rechts
af kon slaan, om in de richting Heythuizen
te rijden, het stuur krachtig naar rechts om-
gegooid, met het gevolg, dat de auto van den
meer dan zeven meter hoogen wal kant de
Zuid-Wilemsvaart inreed.
Op het geschreeuw van de inzittenden kwa-
men verscheidene dorpsbewoners toegesneld.
Enkele minuten later was ook een agent van
politie, die gewaarschuwd was, ter plaatse.
De politieman begaf zich onmiddellijk te water.
Intusschen hadden de inzittenden van den auto
kans gezien het portier te openen en uit den
auto te klimmen, alleen de heer Derks was de
zwemkunst machtig. Hij zwom naar den kant
en werd met behulp van een touw opgehaald.
De andere drenkelingen zijn, nog voordat de
agent van politie hen had bereikt, verdronken.
De slachtoffers werden door den sterken
stroom, welke op dat oogenblik in het kanaal
stond, meegesleurd.
Personen, die in roeibootjes te hulp waren
gekomen, vonden de drie slachtoffers op
grooten afstanid van elkaar. Zij brachten de
drenkelingen aan boord en voeren er ijlings
mee naar den wal.
Gedurende anderhalf uur hebben daar dok-
ter van der Wouw uit Nederweert, die de
eerste hulp verleende, en een geneesheer van
het St. Jans-ziekenhuis te Weert, die, na ge
waarschuwd te zijn, met een verpleegster ter
plaatse verscheen, kunstmatige ademhaling
toegepast, waarbij ook nog van een zuurstof-
apparaat gebruik werd gemaakt.
Dit alles heeft echter niet mogen batem.
De lrjken zijn per ziekenauto naar bet St.
Jans-ziekenhuis te Weert overgebracht-
De heer Derks, die zeer overstuur was, is
bij omwonenden binnengebracht, waar men
hem van droge kleeren heeft voorzien.
Des avonds om half twaalf is de auto met
een takel uit het water gelicht.
De remmen van den auto zaten vast, zoodat
men vermoedt. dat de bestuurder op het laat
ste oogenblik nog getracbt beeft het ongeluk
door krachtig remmen te vermijden.
HET OLIEfGE?VAAR VOOR DE
ZEEVOGELS.
De correspondent der N. R. Crt. te Stock
holm schrijft:
Het is in ons land met zijn lange stranden
maar al te bekend, dat tallooize zeevogels een
tergend-langzamen dood sterven in de kleve-
rige massa's olieresidu, die op zee ronddrijven
als resultaat van het schoonmaken van de
olietanks van schtpen. Men heeft het over-
boord pomp-en van de olieresten willen verbie-
den en men heeft het gebruik van centrifugs
aan boord willen voorschrijven, maar de tot
nu toe tegen de ,,oliepest" genomen maatrege
len zijn ontoereikend gebleken. Misschien is er
iets te bereiken in de richting, die een kort ge-
