ALGEMEEN NIEUWS- EN ADVERTENTIEBLAD VOOR ZEEUWSCH-VLAANDEREN
No. 9676
VRIJDAG 29 OCTOBER 1937
77e Jaargang
DE PACIFIC.
Bmneniand
Buitenland.
Kloppende Hoofdpijn
TWEEDE BLAD
TER NEUZEN, 29 OCTOBER 1937.
DE VLEESCHVERGIFTIGING TE
BRESKENS.
AXEL.
^BMSSSimmBSmXXXISBSSa Wa
N EUZENSCH E
m«Bl mbj MAfflawwwwfc'
DE NIEUWE WERELDZEE.
Rusland.
Binnenkort zullen te Brussel samenkomen
de onderteekenaars van het negen-mogend-
heden verdrag, dat na de conferentie te Was
hington van 1921/1922 tot stand kwam. Dat
waren de V. S. van Amerika, Japan, China,
Engeland, Prankrijk, Nederland, Italie, Por
tugal en Belgie. Rusland was daar dus niet
bij, wel werd door bemiddeling van den
Amerikaanschen gezant te Peking de Sowjet-
republiek van het Verre Oosten, welke haar
zetel in Tsjita had, uitgenoodigd. een delegatie
naar Washington te zenden, maar tot de
eigenlijke conferentie werden deze Russen niet
toegelaten. Zij hebben daar toen nog opschud-
ding veroonzaakt door het wereldkundig
maken van een geheime overeenkomst. tus-
schen Japan en Frankrijk over het transport
naar Oost-Azie van het witte leger van
Generaal Wrangel.
Hoe lang lijkt dat geleden. Hoe ondenkbaar
is het nu dat de Unie van Sowjetrepublieken
niet zou meedoen aan een intemationale con
ferentie van eenig belang.
Dit typeert wel de groote verandering, die
er in de politieke wereldkaart intusschen
heeft plaats gegrepen.
Rusland, land van ongekende, in dezen tijd
ontstellende mogelijkheden. Zich uitstrekkend
over twee werelddeelen en toch niet Euro-
peesch en Aziatisch. Een volksziel zooals die
ons uit de litteratuur naar voren treedt, die
buiten onze westersche werkelijikheid ligt,
maar zeker even ver verwijderd van de
oostersche mentaliteit.
Het drama van 1917 kon het door den oor-
log half verdoofde Europa maar even boeien.
Men achtte het niet van langen duur wat daar
gebeurde; er gebeurde zooveel in de wereld
en Europa had zooveel met zich zelf te doen.
Maar de tijd ging voort en de sowjet bleef.
De eerste jaren na de revolutie tot aan het
eerste vijf jarenplan werden besteed aan de
pacificatie van het land en aan het herstel
der materieele voorwaarden tot het peil van
v66r den ooriog. In 1928 werd het eerste vijf-
jarenplan afgekondigd. In plaats van als
hoofdzaak landbouw moet een industrie
geschapen worden die de vergelijking en de
concurreritie zjal moeten kunnen doorstaan
met die der groote naties der wereld. E&n
motief was dat zoo de levenss tan daar 1 merk-
baar zou stijgen, een tweede: weermaeht; de
groote ooriog had geleerd dat geen land zich
kan verdedigen dat voor de hoofdproducten
van zijn industrie afhankelijik is van het
buitenland. Deze eerste vijf jaren werden dan
ook besteed aan het vestigen van verschil-
lende centra voor de zware industrie, daaraan
werd alles ondergeschikt gemaakt. In plaats
van een op kleine schaal gedecentraliseerde
landbouw werd deze op groote schaal gecollec-
tiviseerd zoodat in 1932 meer dan van den
bebouwden grond onder de controle van collec-
tieve staatsboerderijen stond, terwijl in 1928
97 in haniden was van individueele boeren.
Uiteraard ging dit gepaard met een sterke
mechanisatie van den landbouw, koodat b.v. het
aantal motort^actors in de vijf jaren bijna
vertienvoudigde, terwijl aan den anderen kant
b.v. de veestapel terugliep van 70 tot 40
millioen stuks.
Nu de grondslag gelegd was, moest het
tweede vijf-jarenplan voor de uitwerking zorg
dragen. Nog ontbraken voldoende geschoolde
arbeidskrachten, het distributiesysteem was
niet ingesteld op de geweldig uitgezette pro-
ductie, spoorwegen moesten aangelegd, het
rollend materieel vervaardigd.
Het belangrijkst evenwel van de geheele
opzet is dat geheel Rusland erin wordt
betrokken.
Het Tzaristisch Rusland kende het Azia
tisch deel van het rijk alleen als koloniaal
bezit. Het keizerrijk had geen overzicht over
het geheel. Zijn avonturen in het Verre Oos
ten waren zuiver imperialistisch. Daarvoor
werd Wladiwostok gesticht, dat edgenlijlc als
twee woorden moet gelezen worden, hetgeen
dan beleekent: ,,beheerscht het Oosten!". Dat
,was de leuze van het oude Keizerrijk da&rin
geruggesteund door de westersche kapita'is-
tische mcgendheden die er hun geld in nadden
gestoken. Japan moest het in 1905 leeren, dat
er nog andere machten waren, die anders
dachten, die zeker anders dachten over de
toekomst van het continent van Azie.
De Sowjet-unie heeft haar kracht gezien en
gevonden in de ontiwikkeling en weerbaar-
making van het geheele rijk. Elk deel wordt
ontwikkeld naar den rijkdom van den eigen
bodem. Zoo ontwikkelt zich de textiel-
industrie in de katoenproduceerende streken
van Ceptraal Azie en Siberie, in het Verre
Oosten worden raffinaderijen opgericht voor
de olie van Saghalien, bij Irkutsk aan de
stroomversnellingen van de Angara bij het
Baikalmeer verrijst een waterkrachtwerk, dat
in de toekomst het grootste krachtwerk ter
wereld zal worden, grooter dan de Hooverdam
in Colorado. Aan den anderen kant wordt het
aantal fabrieken in de oude industrie centra
als Moskou en Leningrad beperkt, zoodat zoo
veel mogelijk de energie over het geheele land
is verdeeld.
Rusland is, wat rijkdom van bodem betreft,
te vergelijken met de Vereenigde Staten: zij
kunnen zich zelve voorzien. Wanneer volgens
het uitgestippeld plan dit voor Rusland ook
het geval zal zijn met de geschoolde arbeids
krachten zal het in geen enkel opzicht meer
afhankelijk zijn van het buitenland. De V. S.
hebben nog tweemaal zooveel spoorwegen,
maar Rusland heeft evenveel luchtlijnen; het
produceert evenveel ijzererts, al maken de
V. S. meer staal. Ook van kool en olie brengt
Rusland voldoende voort om nog te kunnen
uitvoeren. Het kan nog niet met de V. S.
conc'urreeren in de fabricage van automo-
bielen, maar het overtreft deze in het aantal
tractors en oogstmachines.
Het spreekt vanzelf, dat een volk, dat nog
zoo druk bezig is met zich zelf economisch
weerbaar te maken, nog aan een aanvalsoorlog
niet kan denken. Nog niet. Zal dat verande-
ren? Zal de thans bij uitstek op vrede gerichte
buitenlandsche politiek onder de eminente
leiding van een Litwinof zich nog eens
wijzigen
Het keizerlijk Wladiwostok is door de
Sowjet omgeven met een krans van onmeem-
bare forten die zich voortzetten langs de
grens van Mandchoukuo, zooals een zelfde
vestinggordel zich uitstrekt langs de Fransch-
Duitsche grens. Is dat enkel defensief
Grondstoffen of een afzetgebied voor zijn
waren, zooals Japan zoekt, heeft Rusland niet
noodig, althans niet in die mate.
Het zou zich zonder eigen schade aan het
wereidverkeer kunnen onttrekken, daarmede
een zesde uit het politieke wereld-evenwicht
wegnemend. Het doet dat niet. Het wordt lid
van den Volkenbond, sluit verdragen, zij het
dan ook verdragen van non-agressie, van niet
aanvallen.
Het voorziet zich aan de Chineesche grens
met bolsjewistische naburen, zooals in Buiten-
Mongolie. Over geheel Azie, niet het minst in
Japan, werken de communistische cellen, daar
in het Oosten voorloopig nog onder den naam
van nationalisten. Aan alle kanten is daar
onrust, in Britsch-Indie zoowel als bij ons.
Met zijn moderne versterkingen heeft de
Sowjet de oude zin van Wladiwostok nieuwen
inhoud gegeven. De nieuwe staatsidee moet
het Oosten beheerschen, moet de wereld
beheerschen.
De volksverteigenwoordiging moet overtuigd
worden, dat deze beide wetsontwerpen in
's lands belang verworpen dienen te worden,
omdat zij de dictatuur inluiden!
ONZE HANDELSPOLITIEK.
Het hoofdlbestuur van de Liberale Staats-
partij de Vrijheidslbond verizond een commu
nique, waarmede het meent aandacht te mogen
vragen voor wat op handelspolitiek staat te
gebeuren.
Ons tarief van iruvoerrecbten is in de achter
ons liggende jaren verhoogd van 4 tot 8 en
daama tot 12 pet. Over de al- dan niet wen-
schelijikheid van zulk een veihooging kan ver-
schillend worden gedacht. Wij behoorden tot
hen, die oog hadden voor de daaraan verbon-
den toezwaren. Qfschoon ons inziens met recht
gezegd mag worden, dat hier de grens van
een fiscaal tarief is overschreden, toch gaat
het hier in hoofdizaak om gradueele verschil-
len. Het tarief is vastigelegd in de wet en
ieder weet ten minste, waaraan hij toe is.
In 1931 heeft de Crisisinvoerwet haar in-
trede gedaan toen het onder de buitengewone
omstandigheden van de crisis noodig werd ge-
oordeeld om het bedrijfsieven te beschermen
tegen buitenlandsche atonormale concurrence,
(dumping). Echter ook daar moest aan een
zooveel mogelijk objectief criterium worden
voldaan: er moest sprake zijn van een over-
matigen inVoer. In 1983 is bij een wetswijzi-
ging aan het begrip ,,overmatige invoer" een
ruimere interpretatie gegeven, wat reeds niet
zonder bedenking was. Thans echter dreigt
er nog geheel iets anders.
Wanneer de voorstellen tot wijziging van de
Tarief-machtigingswet 1934 en van de Crisis
invoerwet wet worden, dan zal een nieuw in-
voerrecht kunnen worden geheven of een be-
staand invoerrecht kunnen worden afgescbaft,
verhoogd of verlaagd, indien ,,het economisch
lands'belang'" dat naar het oordeel van de
regeering vereischt, en zal de uwoer van be-
paalde goederen kunnen worden verboden of
voorwaardelqk worden toegestaan, zonder dat
daarvoor het objectieve criterium: „over-
matige invoer" nog zal gelden.
De doelstelling, die tot dusverre gold, n.l.
het bedrijfsieven te beschermen tegen een
overmatigen invoer, wordt losgelaten en ver-
vangen door een nieuwe, waarbij de contin-
genteering zal worden gehanteerd als handels
politiek wapen. Reeds het tegenwoordige stel-
sel heeft geleid tot een groote verstarring en
stroefheid van het handelsverkeer. Dat zal in
de toekomst nog erger worden.
•Honderdmaal erger is echter, dat elke
rechtsizekerheid verloren zal gaan. Ieder zal
zijn oVergeleverd aan het sulbjectieve inzicht
van den Minister van Economische Zaken, dat
beteekent in de praktijk van den een of an
deren amlbtenaar.
Zelfs bij de allerlbeste bedoeling zullen be-
slissingen, die berusten op wiliekeur, niet kun
nen uitblijven. Men voere ons niet tegemoet,
dat een waarfborg is gelegen in de bekrach-
tiging achtema bij de wet. Behaive dat het
bijna steeds onmogelijk zal zijn op een een-
rnaal genomen maatregel terug te komen, is
het voor de volksvertegenwoordiging ten
eenenmale onmogelijk te overzien, of de be-
langen van verschillende groepen en personen
evenredig zijn behartigd.
Wanneer wij dit alles bedenken, voelen wij
de belklemmende vraag bij ons opkomen of
ook Nederland bezig is den reohtsstaat los te
laten. Wanneer wij eenmaal dezen heilloozen
weg, die voert tot het geven van een blanco-
volmacht ten opzichte van tarieven en contin-
genteeringen aan den Minister van Economi
sche zaken, zullen hebben bestreden, zullen
wij niet mieer terug kunnen. De op grond
van de volmacht afgesloten bilaterale verdra
gen en afspraken zullen ons met handen en
voeten Ibinden. Ook op economisch gebied zij
de wet en niets dan de wet }xet plechtanker
onzer vrijheid.
IHet gaat hier om groote belangen, niet al
leen van materieelen, maar vooral ook van
ideeelen aard.
Wij roepen het Nederlandsche volk op, te
waken voor zijn vrijheid, ook op economisch
gebied, en den strijd aan te Ibinden tegen deze,
voor den rechtsstaat zoo gevaarlijke voorstel-
j len der regeering.
NASLEEP VAN DEN DOOD VAN
RONALD STRUNK.
Naar aanleiding van den fatalen afloop van
het zoogenaamde barriere-duel, dat aan een
der redacteuren van de „Vdlkischer Beobacb-
ter", den gewezen Oostenrijkschen officier
Roland Strunk, het leven beeft gekost, deelt
de leiding der nationaal-socialistische partij
mede, dat ten aanzien van duels tusschen
leden der S.S. en S.A. een nieuwe regeling
geschapen zal worden. Tot nader order zijn
pistoolduels verboden en slecbts sabelduels
toegestaan. Voorts heeft de leider der S.S.,
Himmler, gelast,, dat alle conflicten, die tot
duels leiden, te zijner kennis gebracht moeten
worden.
Intusschen is bekend geworden, dat Strunk's
tegenstander een zekere Krutschinna was, een
der medewerkers van den Rijksjeugdleider
Baldur von Schirach. Strunk behoorde sinds
vele jaren tot den redactioneelen staf van de
,,Volkischer Beobachter". Hij was pas van
een reds naar Indie teruggekeend en bad ver:
volgens de manoeuvres der Duitsche weer
maeht bijgewoond.
De toespelingen, welke Krutschinna op
Strunk's huwelijksleven had gemaakt, had het
eSregerecht zooals gemeld zoo beleedigend
geacht, dat tot een barriere-duel besloten werd
hetwelk slechts met den dood van een der
duellanten kon eindigen.
TEKORT AAN PREDIKANTEN DREIGT
IN DUITSCHLAND.
De Duitsche Evangelische kerk wordt,
aldus Reuter, in de toekomst met een aanzien-
lijk tekort aan predikanten bedreigd, omdat
bet aantal theologische studenten aan de uni-
versiteiten aanmerkelijk gedaald is. Aan de
universiteit te Berlijn is het aantal theolo
gische studenten in 2 jgar tijd van 403 terug-
geloopen tot 172. Te Bonn daalde het aantak
van 184 op 32, te Tubingen in vier jaar tijd
van 940 op 387.
Voorts is, gelijk reeds bekend, onlangs een
decreet uitgevaardigd, Waarbij het aan de be-
lijdende kerk, wier leider, Ds. Martin Niemol-
ler, nog rteeds in de gevangenis op zijn prcces
zit te wachten, verboden werd, zelf de oplei-
ding van naar theologische studenten ter band
te nemen.
Het hoofd van de DUitscbe politie, Himmler,
heeft, naar Havas meldt, in overleg met den
minister van binnenlandsche zaken, een
decreet uitgevaardigd, waarbij twee boeken
getiteld: ,,De strijd van de Evangelische kerk
in Duitschland" (dat in Zwitserland werd uit-
gegeven) en ,,Zoo zie ik Europa" dat te Am
sterdam gedrukt werd, voor het Duitsche rijk
verboden worden.
HET VOLKSGASMASKER VOLDOET NIET.
Het ministerie van luchtvaart beeft mede-
gedeeld, dat het volksgasmasker, dat in ge
heel Duitschland te koop is en dat naar ver-
luidde bescherming bood tegen alle bekende
giftige gassen, een ernstig gebrek beeft. Het
beschermt den drager n.l. niet tegen het ge-
wone lichtgas en tegen rook. Het filter laat
koolmonoxide door en bet masker moet der-
halve niet geprobeerd worden in een kamer
gevuld met lichtgas of rook.
DE KOLONIALE EISCHEN VAN
DUITSCHLAND.
De leider van bet koloniale politieke bureau
van de N.S.D.A.P., generaal ridder von Epp,
heeft in de Zweedsch-Duitscbe vereeniging te
Stockholm een voordracht gebouden over het
onderwerp: „De beteekenis van ruimte en
grondstoffen in de ontwikkeling der volken".
Hij zeide hierin o.a., dat indien het Duitsche
koloniale vraagstuk, dat een gevolg is van de
verstoring van het evenwicht door het verdrag
van Versailles, niet wordt opgelost, de rust in
de wereld niet terug kan keeren. Hij ver-
j klaarde, dat de koloniale politiek van Duitsch-
land geen roofbouw is geweest. De Duitsche
kolonien zijn door het verdrag van Versailles
j ten goed-e gekomen aan staten, die in het
geheel geen vermeerdering van kolonien noo-
dig hadden. Duitschland vordert op formeele
juridische gronden zijn kolonien terug. Het
wenscht niemand zijn wettig bezit te ontnemen
en het verlangt geen bijzondere voorrechten.
Het teruggeven van de kolonien is alleen
te bereiken door het herstellen van de em-
stige fout van Versailles, aan de gevolgen
I waarvan Duitschland en de wereld lijden.
P. T. T.
Met ingang van 1 Dec. a.s. is de heer J. A.
van den Broeke, adj.-commies der P. T. T.
alhier, in gelijke betrekking verplaatst naar
Weesp.
MOTORONGEVAL.
Toen gisteravond de heer P. de D. met zijn
motorrijwiel uit de richting Gent huiswaarts
keerde, reed hij tusschen Terdonck en Selzaete
een wielrijd^r achterop, die nu en dan veel
naar links uitweek. Juist op het oogenblik
dat de heer de D. voorbij zou rijden herhaalde
de wielrijder de manipulatie, waardoor de
motorrijder eveneens sterk naar links moest
uitwijken om een aanrijding te voorkomen. Dit
had echter tot gevolg, dat hij met zijn stuur
in aanraking kwam met een langs den weg
staande paal, tengevolge waarvan hij van zijn
motorrijwiel werd geworpen en ernstig aan
het gelaat en hahden gekwetst op den kanaal-
I weg bleef liggen.
In de nabijheid wonenden hoorden de slag
van het gebeurde en kwamen toegeloopen om
bulp te bieden.
De heer de D. werd in een in de nabijheid
staand cafe1 binnengebracht waarop een ge-
neesheer uit Selzaete werd verwittigd die de
eerste hulp verleende en de politie te Selzaete
met het gebeurde in kennis stelde.
De wielrijder, die oorzaak van bet ongeval
was, was ondertussehen. doongereden zonder
zich om het gebeurde te bekommeren.
Later in den avond gaf de geneesheer toe-
stemminig, dat de heer v. D. naar buis werd
vervoerd.
Naar wij vernemen maakt de heer de D. het
naar omstandigheden goed en zijn geen in-
wendige verwondingen geconstateerd.
SPAARREGELING B-STEUN.
Dinsdag werd alhier in het gemeentehuis
onder voorzitterschap van Mr. P. H. W. F.
Tellegen, burgemeester van Ter Neuzen, een
vergadering gehouden met gemeentebesturen,
ambtenaren steunverleening en plaatselijke
crtsis-comite's uit Zeeuwscb-Vlaanderen.
In totaal waren 16 gemeenten vertegen-
woordigd, n.l. Axel, Biervliet, Breskens,
Graauw en Langendam, Hoek, Hontenisse,
Hoofdplaat, Hulst, Koewacbt, Oostburg, Phi
lippine, Schoondijke, Westdorpe, Ter Neuzen,
Zaamslag en ,Zuiddorpe.
Namens den Minister van Sociale Zaken
waren aanwezig de heer Rooyakkers, hoofd-
controleur steunverleening, benevens twee
Rijkscontroleurs.
Nadat de voorzitter de vergadering met een
kort woord heeft geopend, verleent hij direct
het woord aan den inleider, den heer Rooy
akkers. Spreker zet in korte trekken het doel
dezer bijeenkomst uiteen. Het is wenschelijk
gebleken, dat naast de desbetreffende circu-
laires aangaande deze materie nog een monde-
linge bespreking wordt gehouden van ver-
tegenwoordigers van het departement van
Sociale Zaken met de verschillende plaatse
lijke instantie's, welke hierbij direct zijn be
trokken. Gezien de groote sociale beteekenis,
welke aan deze regeling ten grondslag ligt,
en het groote gewicht, dat door de regeering
hieraan wordt gehecht, is het van bet grootste
belang, dat de organen, welke met de propa
ganda en uitvoering van bet geheel zijn be-
last een ruimer inzicht hierin krijgen, dan door
enkele circulaires mogelijk zou zijn. Het ver-
heugt spreker dan ook bijzonder, dat, ondanks
het zeer korte tijdsbestek, waarin deze verga
dering moest worden voorbereid, zoovelen aan
de uitnoodiging hebben gehoor gegeven.
Allereerst geeft spreker in groote trekken
een overzicht van het doel en het ontstaan van
de crisis-comite's A en B, hoe dit de laatste
jaren in andere banen is geleid, zich steeds
aanpassende aan de gewijzigde omstandig
heden, de samenstelling van de plaatselijke
comite's, bet nauwe contact met de ambte
naren, die belast zijn met de uitvoering der
steunregeling en de meerdere verantwoorde-
lijkheid van bet gemeentebestuur, doordat de
bedragen noodig voor de verstrekking van B-
steun, in de laatste jaren geheel door de over-
heid worden gevoteerd.
Verder behandelde spreker de administratie,
de wijze van inkoop en verdeeling van de goe
deren. Vooral de wijze van inkoop werd door
spreker uitvoerig bebandeld. Het departement
staat op het standpunt, dat zooveel moge
lijk de middenstand moet worden ingeschakeld.
Het belang van de ondersteunde moet echter
daarbij steeds op den voorgrond blijven. Bij
controle is gebleken, dat enkele gemeenten in
dit opzicht zijn tekort geschoten. De prijzen
voor de verstrekte goederen bleken te hoog
te zijn. Was het plaatselijk comite niet in
staat goederen van behoorlijke kwaliteit voor
lagere prijzen te betrekken, dan werden deze
rechtstreeks vanwege het departement ver-
strekt. De controle maakt dit uit.
Hierna komt spreker aan het eigenlijke
doel van de bijeenkomst, n.l. de bespreking
van de spaarregeling. Bij de beoordeeling
hiervan moet men uitgaan van de gedachte,
dat de spaarregeling bedoeld is als aanvulling.
Het zou gemakkelijker zijn geweest indien de
Minister zonder meer een extra-bijdrage had
verleend. Doch z.i. moet men steeds voorop-
stellen, dat het gezinshoofd ten alien tijde
verantwoordelijk is voor het gezin. Daar zal
men niet vanaf kunnen. Ook moet het tot den
werklooze doordringen, dat hij ook tijdens den
duur van ondersteuning de voile verantwoor-
delijkheid moet dragen. Hierop legt spreker
de nadruk, in dit licht moet men de steun
regeling zien.
Nadat spreker enkele vragen heeft beant-
woord, behandelt hij in het kort de levensmid-
delendistributie voor de werkloozen. Ook hier
weer zooveel mogelijk inschakeling van den
middenstand. Ten plattelande is dit zeer goed
mogelijk, in de groote steden is dit veel moei-
lijker. Bij controle is wel gebleken, dat finan-
cieele transactie's tusschen winkelier en onder
steunde vrijwel niet plaats vinden, het risico
is voor beiden ook te groot, het wordt toch
door het departement op hoogen prijs gesteld,
dat de ondersteunden de bonnen zooveel mo
gelijk bij de gemeente betaalt.
Tenslotte brengt hij nog even de distribute
van versche zeevisch ter sprake. De bedoe
ling* van het departement is niet anders dan
den ondersteunden een goedkoop en goed voed-
sel te verschaffen en de visscherijbelangen te
IJmuiden te behartigen.
iHet is een landsbelang. Iedere poging in die
richting wordt door bet Departement krachtig
gesteund. In dit verband wil hij wijzen op de
gemeente Ter Neuzen. De distribute in deze
gemeente geschiedt voorbeeldig en de gemeen
te Ter Neuzen behoort tot de voornaamste en
dankbaarste afneemsters.
Hij wil hiermede eindigen en brengt de aan-
wezigen dank voor hun opkomst.
De voorzitter sluit hierop de vergadering.
Bijeenkomst van arbeiders.
Op Woensdag 27 October, des avonds 8 uur,
had een bijeenkomst plaats van de arbeiders
van Ter Neuzen in het ontspanningslokaal van
de Ter Neuzensche Bestuurdersbond in de
Tramstraat.
Op deze vergadering werd door den heer
Brinckman, ambtenaar belast met de uitvoe
ring van de steunverleening, een uiteenzetting
gegeven lijnen de B-steun in zijn geheel had
groote lijnen de B-steun in zijn geheel had
belicht, wees hij de arbeiders op het groote
sociale belang van de spaarregeling. De cri-
tiek hierover in de pers noemde hij onjuist en
kortzichtig. Bij deze regeling bad van de zijde
De hevigste hoofdpijn bedaart spoedig door
Mijnhardt's Hooidpijnpeeders
iPer stuk 8 cent, doos van 6 stuks 45 cent.
(Ingez. Med.)
der regeering geen financieele bedoeling voor-
gezeten. Uiteindelijk komt het op hetzelfde
neer of door den Minister een extfa bijdrage
was beschikbaar gesteld, bijvoorbeeld voor
Ter Neuzen f 3000 of de kosten van de spaar
regeling. Indien hier 150 arbeiders sparen met
een suppletie van 25 cent en 50 arbeiders met
een suppletie van 40 cent, dan is dit over een
geheel jaar eveneens f 3000. De kosten zijn
dus gelijk. De sociale beteekenis beeft hier
den doorslag gegeven. De arbeider, die van
ondersteuning moet leven, kan zich niet klee-
den van het crisis-comitd. Hij is verplicht,
hoe dan ook, zoo nu en dan iets bij te koopen.
Welnu, de regeering helpt hierin; indien de
arbeiider deze bedragen spaart en over de
spaarregeling laat loopen, dan krijgt hij er
50 c.q. 160 bij, doch en hier ligt het
zwaartepunt hij behoeft er dan niet om te
vragen met kans dat het voor een gedeelte of
geheel wordt geweigerd (er is immers slechts
een beperkt bedrag beschikbaar) neen, hij
heeft er thans recht op, hij kan ten alien tijde
zijn gespaard bedrag opvragen en daarvoor
koopen, wat en waar hij dat wenscht, natuur-
lijk uitsluitenid hoognoodige artikelen van
deugdelijke kwaliteit.
Er zullen arbeiders zijn, die in verband met
hun laag steunbedrag en gezinsomstandig-
heden niet in staat zijn dit kwartje bij werk-
loosheid op zij te leggen. Welnu, het gemeente
bestuur zal al bet mogelijke doen, om voor die
personen dit kwartje op een andere wijze te
verkrijgen, opdat ook deze in het bezit zullen
komen van de door den Minister beschikbaar
gestelde suppletie van 25 of 40 cent.
Door de arbeiders werden vele vragen ge
steld, welke alle door den heer Brinckman
werden beantwoord.
De opkomst was verheugend, ongeveer 180
arbeiders waren gekomen. Om half tien werd
de bijeenkomst gesloten.
Het kan niet anders of deze directe bespre-
kingen tusschen <ie bevoegde instanties en de
belanghebbenden moeten vruchtdragemd zijn,
hetgeen ten goede komt aan een vlotte uit
voering ten bate van de belanghebbenden.
Naar gemeld1 werd zijn de leden van het
geizin-De Feijter te Breskens, die lijden de zijn
geweest aan vleeschivertgiftiging, hersteld uit
het ziekenhuis ontslagen.
,/Het Centrum".
Muiterij op de Bounty.
Aan deze Metro Goldwyn Mayer-film ligt
een ware geschiedenis ten grondslag, die als
een achttiende eeuwsche zeemensballade in de
verlbeelding van het scheepsvollk is blijven
voortleven en ook door Lord Byron in de on-
sterfelijke verzen van zijn lied ,,The Island, or
Christian and his comrades" toezongen wordt.
Dat Charles Laugh'ton zich in deze grandioos
wreede rol van Captain Bligh zoozeer heeft
ingeleerd, komt niet alleen door het conscen-
tieuze werk van dezen acteur, maar ook om
dat Lauighton, geboren in Yorkshire, wist dat
hij aan een der onvergetelijk gelbleven, zij het
allermmst populair geworden helden der Eln-
gelsche zeevaarthistorie raakte.
De historische Captain Bligh was de beest-
menseh, zooals Laughton hem ook uitbeeldde.
Niettemin was hij een held in zijn soort. Na
dat hij een reis rondom de wereld gemaakt
had, dienende onder den fameuzen Captain
Cook, aan wien iwij vrijwel de geheele land-
kaart van Polynesie danken, werd aan den
toenmaligen luitenant Bligh het commando
opgedragen over H.M.'s Bounty, een niet meer
geheel zeewaardig driemastfregat, dat op
Kerstmis 1787 met grootendeels geronselde
bemanning van ruwe klanten voor Engeland's
kust zeilree lag. Het fregat was echter be-
hoorlijk bewapend met vier-ponders en tien
draaibassen. Opgave iwas, broodlboomen op
Tahiti te koOpen (te stelen) en deze naar W.-
Indie te brengen. Een reis dus om Kaap de
Goede Hoop zoowel als om Kaap Hoorn, een
wereldreis waarvoor alle zeemanschap noodig
was.
October 1788 lag men voor Tahiti.
Toen zij 24 dagen onder zeil waren naar hun
volgende bestemtming Jamaica, bra'k de mui
terij uit. De oorzaken waren precies dezelfde
als men op de film ziet: gedeeltelijk de schan-
delijke tyrannic van bloedhond Bligh, die an
deren noch zichzelf spaarde, gedeeltelijk de
zoete herirmeringen aan het verre paradijs
Tahiti, waar de ruwe Engelsche jongens de
droom van hun leven hadden geleefd. Officier
Fletcher Christian, de rol door Clark Gable
in de film gespeeld, maakte zich tot tolk van
de muiters, men zette Captain Bligh met 18
getrouwen over boord in de scheepsjol.
Toen begon de Odyssee van Captain Bligh:
3600 zeemijlen legde het wrakke hootje af.
Van 28 April tot 14 Juni dreven zij zonder
voedsel, zonder kaart of sextant over de door
de haaien bevolkte zeeen van Polynesie. On-
derweg zagen zij in de verte een eiland zon
der het te kunnen bereiken. Het werd later
ter eere van Captain Bligh naar hem gencemd
en maakt thans deel uit van de Fidji eilanden.
Toen landde men op het Nederlandsche bezit
Timor. Captain Bligh had niet een van zijn
mannen verloren!
De muiters waren aanivan'kelijk naar Tahiti
teruggekeerd, hadden zich daar de begeerde
vrouwen gehaald en uit angst voor de straf
(die ook prompt voigde toen Captain Edwards
op 'H.M.'s Pandora met Captain Bligh aan
boord naar Tahiti terugkeerde en enkele ach-
tergetoleven muiters terechtstelde) scheepten
zij zich in met deze vrouwen en bereikten ten
slotte het onontdekte Piteairn Island, en daar
leefden voortaan officier Fletcher Christian,
acht Britsche zeelui, zes Tahitanen en twaalf
vrouiwen. In 1808, toen een Amerikaansche
boot voor bet eerst op dit onvrucbtbaie, rots-
achtige eiland zonder eenige haven landde.
