Ter Neuzensche Courant
Twee uit een nest
Buitenland
Binnenland
Feuilleton
Woensdag 6 Oct. 1937
No. 9666
TWEEDE BLAD
J»E HEER JI. P. J. BLOEMERS
VOORZITTER VAN DEN A.N.W.B.
SPIONNAGE, SABOTAGE ENZ.
IN RUSLAND.
GEMEENTERAAD VAN
ZAAMSLAG.
VAN
BEEEMGING VAN MR. PATIJN.
De nieuw benoemde .Minister van Buiten-
landsche Zaken, Mr. J. A. N. Patijn heeft zich
Maandagochtend naar iHet Loo begeven,
waar hij om half ©en des middags door de
Koningin is beeedigd.
BOTER EN MARGARINE.
De Ned. Vereeniging Van <Hnisvrouwen
heeft een adres aan den Minister van Econo-
mische iZaken gericht, waarin naast erkente-
lijkheid over de verlaging van de crisisheffing
op boter met 10 cent per K.G. wordt betreurd,
dat door de gelijktijdige verlaging van de hef-
fing op margarine met slechts 6 cents per
K.G. welke Verlaging inmiddels tot 4 cent
per K.G. is teruggebracht de margarine-
verbruikster, vergeleken bij de boterverbruik-
ster, in een nadeelige positie is geplaatst.
Terwijl immers op 25 April 1.1. de heffing op
boter reeds met 6 cent per K.G. was verlaagd,
werd op dien datum de heffing op margarine
met 4 cent per K.G. verhoogd, zoodat thans
door de verlaging der margarineheffing met
4 cent per K.G. de margarinegebruikster
denzelfden prijs betaalt als v66r 25 April, ter
wijl voor de botergebruikster de prijs sinds-
dien "met 16 cent per K.G. is gedaald.
Bovendien is het product, dat de marga-
rineverbruikster thans ontvangt, niet meer
gelijk te stellen met de margarine, die zij
v66r 05 April voor denzelfden prijs verkreeg,
omdat thans door opheffing van het meng-
gebod het vereischte, dat de margarine 10
boter moet bevatten, is komen te vervallen.
De vereeniging acht den genomen maat-
regel niet gerechtvaardigd, omdat immers
vaststaat, dat er in elk geval zekere lagen
der bevolking over blijven, die in verband
met hunne inkomsten geen boter kunnen be-
kostigen, dus tot margarinegebruik genood-
zaakt zijn en het toch niet redelijk is, de
minst draagkrachtigen ten behoeve van de
zuivelindustrie het zwaarst te belasten, door
hen een relatief te hoogen prijs voor een in
kwaliteit verminderd product te laten betalen.
Op grond van het bovenstaande dringt de
vereeniging dan ook aan op herziening van de
voor de margarineverbruiksters orabillijke
maatregelen.
HET N.V.V. VRAAGT OPNIEUW OM
EEN DUURTETOESLAG.
'Het .Ned. Verbond 'van Vakvereenigingen
heeft tot den Minister van iSociale iZaken een
adres gericht, waarin het den Minister nog-
maals verzoekt, op zijn afwijzend standpunt
terug te komen .ten aanzien van het verzoek
een duurtetoeslag te geven op de uitkeeringen
aan de werkloozen, die krachtens de steun-
regeling uitkeering ontvangen, en aan de
werkloozen, die in de werkverschaffing zijn
tewerkgesteld. Ter motiVeering van dit ver
zoek vestigt het iN.V.V. er de aandacht op,
dat de sedert 1 Juli 1934 vastgestelde uitkee
ringen te laag moeten worden geacht om ge-
durende langeren tijd van te leven, zonder tot
steeds verder verval te gerakep.
Voorts wijst het adres op de urgentie van
een herziening der steunregeling, en betuigt
het zijn anstemming met de beslissing van
den Minister om een extra-uitkeering aan in-
wonende gezinsleden van 01 jaar en ouder te
verstrekken. Het N.V.V. heeft verder met
belangstelling kennis genomen van de circu-
laire inzake de vrijwillige spaarregeling, die
naast den bestaande B-steun in ''t leven zal
worden geroepen, waarvoor het in de plaats
'n verhooging van den B-steun had gezien.
In de Zaterdag te Amsterdam gehouden
vergadering van het algemeen bestuur van
den Koninklijken Nederlandsche Toeristen-
bond A.N.W-B. is, als opvolger Van den heer
Bergsma, die als voorzitter aftrad, benoemd
de heer H. |P. J. Bloemers, burgemeester van
Arnhem, thans vice-voorzitter. De heer
Bergsma werd bij acclamatie benoemd tot lid
van verdienste van den bond en tot eerelid
van het bestuur.
DE DISTRIBUTEE VAN GOEDKOOPE
LEV E N SMII) DELEN.
De Minister van iSociale Zaken heeft ter
kennis van de gemeentebesturen gebracht,
dat arbeiders, werkzaam bij de met steun van
het Werkfonds uitgevoerde o'bjecten, voor de
verstrekking van de vanwege zijn Departe-
ment verkrijgbaar gestelde goedkoope levens-
middelen in aanmerking mogen komen, indien
hun totale inkomsten, inclusief het Werkver-
schaffingsloon, niet hooger zijn dan het in-
komen, hetwelk zij zouden hebben, indien zij
onder de steunregeling voor werklooze aibei-
ders waren opgenomen of bij een werkver
schaffing waren te werk gesteld.
door
ANNY VAN PANHUYS.
12) Vervolg.
Een soort wraakzucht maakte zich van
Lona Jensen meester en deed haar allerlei
fantastische plannen in de gedachte komen,
hoe zij die onbekende den knappen, slanken
man weder afhandig zou maken. Haar over-
vol hart, dat zich niet alleen wist te helpen,
dreef haar naar een collega. Die lachte haar
echter in haar gezicht uit en gaf haar den
raad, zich niet als een onnoozel schaap aan te
stellen, den armband te houden en den schen-
ker grondig to vergeten.
Het eerste deel van dezen goeden raad had
Dona niet noodig den armband droeg ze
reeds en het tWeede deel wilde zij niet ter
harte nemen. Zij moest weten wie zich tus-
schen haar en Stefan von Hornstein had ge-
drongen; de rest zou vanzelf komen.
Stefan had geen flauw vermoeden van de
gedachten, die zich onder Lona's gele krullen
hadden vastgezet; het kwam niet in hem op,
zich daarover het hoofd te breken. Hij wist
nog uit zijn Berlijnschen tijd, dat Lona altijd
talrijke goede vrienden had. Ze zou er ook in
Frankfort wel een paar ge'vonden hebben; die
zouden haar wel over haar verlies troosten.
De aardige kleine villa baad'de in licht en
Therese ont'ving haar gasten in een prachtig
zittende japon Van goudbruine zij do, met
plisse's aan mouWen en hals. Ze droeg al haar
brillanten, die haar heele persoontje deden
fonkelen wat haar uitstekend stond.
CHAUTEMPS' OVERWINNING.
De langdurige besprekingen, die de vorige
week zijn voorafgegaan aan de voorlezing van
het communique van den Zaterdagmiddag in
de zomerresidentie van president Lebrun ge
houden ministerraad, getuigen schrijft de
N. R. Crt. van de zongvuldige voorbereiding
van de maatregelen, die Chautemps en Bonnet
voor de uitvoering van hun politiek, de oeco-
nomische en financieele in het bijzonder, nood-
zakelijk achten. Doch bovendien wijzen zij op
de groote moeilijkheden, die moesten worden
overwonnen voor de Fransche regeering een
„eensgezind beroep op de natie" kon doen.
Voor de zooveelste maal hebben de radicale
ministers hun bondgenooten in de regeering
voor een keuze geplaatst, doch deze keuze was
tot dusver nog nooit zoo scherp geformuleerd
of met zoo'n kracht gesteld, als thans het ge
val was. Toch behoeft het niet te verwonde-
ren, dat de socialisten zich bij de wenschen
van Chautemps c.s. hebben neergelegd. De
kritieke positie van den frank maakte vermij-
dinig van een regeeringscrisis waar de socialis
ten dan voornamelijk verantwoordelijk voor
zouden zijn geweest, tot een landsbelang. De
socialisten durfden het niet aan een week voor
de kantonale verkiezing in strijd daarmee te
handelen. Deze kantonale verkiezingen, waar-
bij krachtens algemeen stemrecht elk kanton
twee vertegenwoordigers kiest, ddn in den ar-
rondissementsraad en een in de departemen-
tale staten, die beiden deel uitmaken van het
kiescollege voor den Senaat, zijn gewoonlijk
slechts van geringe politieke beteekenis. Doch
ditmaal hebben de socialisten en communisten
de politiek van het Volksfront tot inzet van
den verkiezingsstrijd gemaakt. Voor hen dus,
maakte de raadpleging van de publieke opinie
een regeeringscrisis, die onder de huidige om-
standigheden gelijk zou staan met een uiteen-
vallen van het Volksfront, bijzonder onge-
wenscht. Want deze crisis zou toch, in zekere
mate voor de radicalen, doch vooral voor de
communisten en nog sterker voor de socialis
ten een wijziging in de verkiezingstactiek en
de verkiezingspropaganda noodzakelijk heb
ben gemaakt die uiteraard bijzonder onwelkom
is wanneer nog slechts acht dagen schei'den
van de opening der stembussen.
De Fransche pers beschouwt algemeen de
besluiten van Zaterdag als een overwinning
voor de radicalen. De Temps merkt op, dat
het communique van den ministerraad een
nieuwe regeeringsverklaring gelijkt, die het
blad voortreffelijk noemt naar den geest zoo-
wel als naar de letter. Weliswaar acht de
oppositioneele Echo de Paris het communique
een vaag compromis en bespeurt het in de
verklaring de „welsprekendheid van Vincent
Auriol", de ,,woordenrijkdom van Paul Faure"
en de ,,zin voor paradoxen van Leon Blum,
doch't heeft er veel van dat dit blad de socia
listen te veel eer bewijst. Veertien socialistische
ministers hebben immers hun handteekening
gezet onder een verklaring, die op essentueeie
punten een veroordeeling beteekent van het
beleid van de regeering-Blum of een niet
voldoen aan de politieke verlangens van de
socialistische partij. Niet alleen is wissel-
controle afgewezen, doch een correctie van de
veertig-urige werkweek is met zooveel woor-
den in de verklaring neergelegd. Ook zijn de
uitlatingen van Chautemps en Bonnet over de
maatregelen, die ten behoeve van de vergroo-
ting van Frankrijk's productie noodzakelijk
worden geacht, in de ministerieele verklaring
herhaald. Om deze pil voor de socialisten te
vergulden, is slechts gerept van rationalisatie
der ondememingen.
Bovendien is de aankondiging, dat de regee
ring met kracht zal optreden tegen „alle
manoeuvres en onwettige daden, als schen-
ding van collectieve overeenkomsten of van
de vrijheid van vakvereeniging, bezetting van
fabrieken .en lokalen etc.", noch voor de socia
listische partij, noch voor de vakvereeniging
van Jouhaux bijzonder aangenaam, wanneer
men let op de sfeer, waarin de verklaring is
opgesteld.
De overwinning der radicale ministers blijkt
het .duidelijkst uit de laatste passage van het
communique. Daarin toch wordt uitdrukkeiijk
verklaard, dat de Zaterdag geproclameerde
politiek niet afhankelijk zal worden gesteld
van den uitslag der kantonale verkiezingen.
Daar de ministerieele verklaring ten doel had
een sfeer van vertrouWen te scheppen, welke
voor Frankrijk's financieel en oeconomisch
herstel absoluut noodzakelijk is, mocht een
stellige verklaring, dat de nieuwe politiek
langer zal worden gevolgd dan de twee weken
die van den definitieven uitslag der kantonale
verkiezingen scheiden, niet ontbreken.
De moeilijkheden van den frank, aldus de
ministerieele verklaring, zijn geinfluenceerd
door psychologische en politieke factoren. Van
de vraag of het socialistische publiek en de
vakvereeniging hun ministers volgen, zal
afhangen of deze politieke en psychologische
factoren voorloopig niet meer van nadeeligen
invloed zullen blijken. Blum heeft Zaterdag in
een vergadering te Parijs voor politieke vrien
den gesproken en in zijn rede verzekerd, dat
„ons werk definitief en niet te vemietigen is".
Doch de kreten als ..Chautemps aftreden" en
Stefan begroette de vrouw des huizes hoffe-
lijk, gaf zijn directeur een hand, boog voor
Herman Stinner en keek toen naar Maria uit.
iHij zag haar niet dadelijk tusschen de tal
rijke gasten, die op dezen avond den huize
Normann vulden en keek een beetje verbluft,
toen "ze plotseling paast hem opdook.
.Goeden avond, mijnheer von Hornstein,
waarom heeft u zich in zoo lang niet bij ons
laten zien?" vroeg zij.
„Ik had het te druk met een project", ver-
ontschul'digde hij zich en zijn oogen keken
dtep in de hare, stelden een dringende vraag.
,,U kijkt mij aan als een politieman een ver-
dachte", lachte Maria Normann, „kijkt u
lieVer eens naar mijn japon, waarop al mijn
vriendinnen jaloersch zijn."
Stefan von Hornstein stond verbaasd van
de zekerheid, waarmee Maria hem na de
laatste zonderlinge ontmoeting tegemoet trad.
De japon bekeek hij echter met bewondering.
,,Ik maak u mijn compliment over uw goe
den smaak, juffrouw Normann", 'zei hij ern-
stig en hij dacht daarbij aan het verschil tus
schen dit met zilver en bladeren bestikte
witte toilet, dat zoo prachtig viel en het dood-
eenvoudige japonnetje, dat Maria op dien
avond had gedragen.
,,Ik heb voor mooie kleeren een bijna zieke-
lijke voorliefde", zei Maria, ,,en wanneer ik
een bij'zonder mooi toilet zie, kom ik in een
bijna vrome stemming!" ,Ze lachte weer.
,,Wilt u gelooven, mijnheer von Hornstein, ik
zou liever honger lijden dan een goedkoope,
smakelooze japon dragen."
Stefan von 'Hornstein stond in den volsten
zin van het woord door deze verklaring
sprakeloos.
Dat 'zei zij zoo rustig tegen hem, die haar
toch in zoo'n doodeenvoudig, goedkoop ja
ponnetje gezj^n had.
i Wat bedoelde zij daarmee? Wou zij daar-
„Blum aan de macht" toonden, dat groote
deeien van de arbeidersmassa zich niet zoo
gemakkelijk laat sussen en er anders over
denkt dan haar veertien vertegenwoordigers
in de regeering. Zoodat het nog niet alles
pais en vree is.
EEN MOORD OPGEHELDERD.
Dank zij de samenwerking tusschen de
Fransche recherche en de Zwitsersche te
Lausanne, is er, meldt de N. R. Crt., ophel-
dering gebracht in den moord, die op 4 Sep
tember te Chamblandes in het kanton Vaud
(Waadland) gepleegd is op Ignace Reiss, een
uit Frankrijk afkomstige geheime agent van
een buitenlandsche mogendheid of combinatie.
Dientengevolge zijn te Parijs de Franschman
Ducomet en de Rus Smirenski gearresteerd
de Russen Kondratjef en Schwarzenburg zijn
voortvluchtig. Voorts is te Lausanne de
Zwitsersche studente Renate Steiner aange-
houden.
De vermoorde Reiss had tusschen 1921 en
1935 achtereenvolgens in Polen, de Sowjetunie,
Duitschland, Frankrijk, Nederland, Zwitser-
land en Belgie gewoond. In 1935 had hij onge-
noegen gekregen met de geheime organisatie,
welke van zijn diensten gebruik maakte en
sindsdien werd hij door deze organisatie ver-
volgd. Op 4 September is hij in een hinder-
laag gevallen, hem gezet door de vijf genoem-
den, die alien tot deze organisatie behoorden.
Men had hem meegenomen op een autotocht
en daar met een machinegeweer afgemaakt.
Zijn verminkte lijk, met acht kogels doorboord,
werd op den weg gevonden.
Op 5 September vond men dus bij Lau
sanne, op den weg van Chamblandes naar
Pully, een met kogels doorzeefd lijk en wel,,
naar men meende, dat van den Tsjecho-Slo-
waakschen koopman Hermann Eberhardt, 36
jaar oud. Het motief van de misdaad is onbe-
kend", zei men. Ook de heer H. Eberhardt
was echter in Zwitserland onbekend en toen
de politie zijn identiteit trachtte vast te stel
len, bleek hij nimmer bestaan te hebben.
De politie te Lausanne vond uit, dat Eber
hardt een schuilnaam was geweest van
Ignatius Reiss, op 1 Januari 1899 in Polen
geboren, die in 1921 uit zijn land was verban-
nen wegens pogingen tot samenzwering en
sabotage. Ook uit Oostenrijk was hij vervol-
gens verbannen, waarop hij naar de Sowjet
unie was gegaan. In 1935 was hij te Berlijn
opgedoken, door de politie ontdekt, maar tij.dig
gewaarschuwd om naar Parijs te vluchten.
Vandaar reisde hij meermalen heen en weer
naar Nederland en Lausanne. Hij stond toen
waarschijnlijk in dienst van de Gepoe, althans
van een communistische organisatie. In 1936
ging hij echter over tot de Trotskisten en
publiceerde in de Fakkel een open brief tegen
zijn vroegere makkers en chefs.
Reiss moet zelf .begrepen hebben, dat van
toen af zijn leven in gevaar verkeerde, want
hij wisselde telkens van naam en adres. Men
schijnt Reiss al eerder gewantrouwd te heb
ben. Toen hij in 1935 Berlijn verwisselde voor
Parijs, begaf zich daar ook Renate Steiner
heen, een thans 29-jari.ge Zwitsersche, die
vroeger al in Polen en Tsjecho-Slowakije ver-
toefd had en nu te Parijs ging studeeren.
Renate zelf, een mooie brunette, verklaart
echter zelf, pas in Juni van dit jaar toe te
zijn getreden tot een geheime organisatie, die
haar beval, Reiss te bespionneeren. In ieder
geval sloot zij zich bij Reiss aan, met wien
zij naar Bern kwam, waar zij een auto voor
hem huurde.
Te Bern ontmoette Renate een Duitsche,
Gertrude Schildbach, die vroeger met Reiss
bevriend was geweest en hem op verscheidene
zijner zendingen vergezeld had. Zij heeft Reiss
in de hinderlaag gelokt. Zij vroeg hem, met
haar te gaan dejeuneeren in een hotel te Lau
sanne. Daar ontmoette zij toevallig twee
kennissen. Met zijn vieren is men toen weg-
gereden in den auto van Reiss en dien auto
heeft men hem vermoord. Edn van de kennis
sen van Gertrude was de man, die Renate
gelast had Reiss te bespionneeren. Hij heette
of noemde zich Rossi.
Na den moord bleef Renate te Lausanne,
klaarblijkelijk om te zien wat de politie zou
uitrichten. Zij gedroeg zich echter zoo ver-
dacht, dat zij werd gearresteerd en aan den
tand gevoeld. Toen viel zij door de mand.
Rossi en Gertrude Schildbach heeft men nog
niet opgespoord, wel vier andere kennissen
van Renate. Welke rol die in de zaak hebben
gespeeld, is nog niet opgehelderd.
Hoewel de moord op Zwitsersch gebied is
gepleegd, beschouwt men hem vooral als een
Fransche zaak.
„Bij de schrikwekkende opeenhooping van
politieke samenzweringen, waarvan de episo-
den zich afspelen op onzen bodem of aan onze
grenzen", zoo schreef Maandagavond Le Jour
nal, „blijkt met den dag duidelijker een
logische zekerheid, n.l. dat de „diensten" van
de geheime politie van het roode Rusland over
ons land een welgeorganiseerd net heeft
gespreid, dat zich ongetwijfeld over heel
Europa uitbreidt, maar dat bijzonder samen-
hangend schijnt bij ons en men kan zich in-
denken, dat de gevallen, op het eerste gezicht
zoo uiteenloopend, waarin de agenten van
Moskou gemengd zijn of de belangen van Mos-
kou zijn betrokken, onderling nauw met
elkaar zijn verbonden als de verschillende
hoofdstukken van een welgeordend plan".
mee te kennen geven, dat zij dringend wensch-
te, dat hij geen toespeling op die geheimzinni-
ge ontmoeting zou maken?
Het deed hem zeer onaangenaam aan.
Hij dacht er heelemaal niet aan om in hin-
derlijke nieuwsgierigheid het geheim te door-
vorschen, maar zijn belangstelling was ge-
wekt en zocht een uitweg. Hij zou Maria met
raad en daad helpen, want ze had zeker zijn
hulp noodig. Wat er ook achter stak, zonder
dringende noodzaak trok Maria Normann
zeker geen armoedig costuum aan en ging zij
niet laat op den aVond naar een stille buiten-
wijk. Hij had graag openhartig gesproken,
maar dorst het niet, daar zij met de zeker
heid van een echte dame er overheen praatte
en een houding aannam, alsof de nachtelijke
ontmoeting niet had plaats gevonden.
Ook goed, als zij dat zoo wenschte, maar
een kleine opmerking kqp hij toch niet na-
laten te maken en daarom knoopte hij bij zijn
laatsten zin aan:
Juffrouw Normann, het zou toch misschien
wel eens noodzakelijk voor u kunnen zijn om
een goedkoop japonnetje aan te trekken."'
Andermaal keek hij haar daarbij diep en
strak in de oogen.
,,Ja, natuurlijk", zei zij schouderophalend,
maar dan zou mijn vader heel arm moeten
worden. Dat zou de eenige noodzakelijkheid
kunnen zijn."
,,De eenige noodzakelijkheid?" hield 'hij aan,
op vragenden toon.
Maria Normann schudde haar hoofdje.
,,Wat een grappige vraag, natuurlijk zou
dat de eenige, maar dan ook de eenige nood
zakelijkheid kunnen zijn. Maar laten wij toch
over wat anders praten, mijnheer von Horn
stein."
,,2ooals u wenscht, juffrouw Normann."
Het kwetste hem een fceetje, dat zij hem
niet het kleinste vleugje vertrouwen schonk.
„Gaat u eens mee, dan zal ik u aan een
Vandaar, dat de Journal en andere Fran
sche bladen zoo'n groote beteekenis hechten
aan de opheldering van dit geval, dat nog
verscheidene duistere punten vertoont, maar
waarvan men althans al op eenigen der
betrokkenen de hand heeft kunnen leggen.
DE KERKELIJKE STRIJD.
Naar Reuter uit Berlijn meldt, heeft Ds.
Wilhelm Niemoller, een broer van den beken-
den predikant, die nog steeds op de behande-
ling van zijn rechtzaak wacht, Maandag bij
den dienst, dien hij leidde, een lijst voorgelezen,
van 97 predikanten en parochianen, die zich
nog in hechtenis bevinden.
In zijn preek zei Ds. Wilhelm Niemoller, dat
de oppositie in de Evangelische kerk vele
ervaringen heeft opgedaan, waarvan zij ge
bruik zal weten te maken. Hij hoopte, dat de
kerk zou blijven voortbestaan als Christelijke
kerk en eigendom des Heeren.
Reuter teekent hienbij aan, dat het aantal
predikanten en gemeenteleden, dat zich in
hechtenis bevin'dt, onlangs nog ver over de
honderd Ibedroeg, zoodat de laatste tien dagen
verscheidenen uit de hechtenis moeten zijn
ontslagen.
HET AVONTUUR VAN DUITSCHE
VLIEGERS IN CHINEESCH
TOERKESTAN.
De bemanning van het vliegtuig van de
Deutsche Lufthansa, Von Gablenz, kapitein
Untucht en mecanicien Kirchhoff, die bij een
verkenningsVlucht naar China moeilijkheden
hebben gehad en eenige maanden te Khotan
gevangen werden gehouden, zijn Zondag te
Berlijn teruggekeerd.
Op het vliegvelcLTempelhof was een grootp
menigte bijeen gekomen om de vliegers te ver-
welkomen. Staatssecretaris MMch en de chef
van den generalen staf van de luchtmacht,
generaal Stumpff, waren aanwezig.
Staatssecretaris Milch heeft een rede gehou
den, waarin hij eerst den vliegers hulde bracht
voor hun gedrag en vervolgens den regeerin-
gen, die moeite gedaan hadden voor de vlie
gers, in het bijzonder de Engelsche en die van
Afghanistan, dank bracht.
Naar het Sowjettelegraafagentschap meldt,
heeft het centrale uitvoerende comite van de
SOwjetunie besloten voor de gevallen van
spionnage, sabotage enz., waarin op het oogen-
,blik geen hoogere straf dan tien jaar vrij-
heidsberooving kon worden uitgesproken, het
maximum te verhoogen tot 25 jaar.
Indien deze bepaling is opgenomen in het
gewone deel van het wetboek van strafrecht,
beteekent dat een aanmerkelijke wijziging in
het stelsel daarvan, dat meebracht, dat voor
geen enkel misdrijf, dat volgens de gewone
bepalingen berecht werd, straf kon worden
uitgesproken, die tien jaar vrijheidsberooving
te boven ging. Daartegenover stond dan, dat
het buitengewone deel van het wetboek van
strafrecht voor een aantal misdrijven het uit-
spreken van de doodstraf mogelijk maakte, in
hoofdzaak voor misdrrjven tegen den staat en
dus ook voor spionnage en sabotage.
De nieuwe maatregel beoogt klaarblijkelijk
den grooten afstand te overbruggen tusschen
de doodstraf en een vrijheidsstraf van ten
hoogste tien jaar, misschien om de daden van
spionnage en sabotage, die niet voor de dood
straf in aanmerking komen, zwaarder dan
totdusver te kunnen bestraffen, maar nog
waarschijnlijker, om een vervanging van de
doodstraf te hebben, nu langzamerhand toch
wel weer eens een einde zal komen aan de
vrijwel terroristische toepassing van de dood
straf, waarvan we sedert maanden getuige
zijn.
Vergadering van Maandag 27 September 1937,
;des namiddags 2 uur.
Voorzitter: 'de heer S. van Hoeve, burge
meester.
Tegenwoordig de leden: A. de Feijter, A. de
Koeijer, M. Florusse, H. de Feijter, K. Hame-
link, A. ,de Visser, D. G. Koopman, iC. Maas,
A. ,Haak| C. de Jonge en F. C. Wisse, benevens
de secretaris J. /Stolk 'L'zn.
1. Opening.
De VOORZITTER opent de vergadering
door het uitspreken van het gebedsformulier.
2. Notulen.
Burgemeester en Wethouders stellen voor,
vast te stellen de notulen der vergadering
van 28 Juni 1937.
Met algemeene stemmen wordt aldus be
sloten.
3. Mededeelingen.
Burgemeester en Wethouders deeien mede,
dat op '5 Juli 1.1. zijn opgenomen boeken en kas
van den gemeente-ontvanger en de ontvang-
sten toen bleken te bedragen f 153.573,61%
en de uitgaven f 127.852,42V2, zoodat in kas
moest zijn 05.721,19, hetgeen overeenkwam
met de vertoonde gelden.
paar vriendinnen van mij voorstellen", ver-
zocht 'zij en liep met hem op een groepje jonge
dames toe. Zij stelde hem voor en de meisjes
keken prettig verrast op bij het zien van het
knappe, aristocratische mannengezicht.
Een klein zwartje, Meto von Ewald, staarde
hem verrukt aan en vroeg:
,,Kort geleden, mijnheer von Hornstein, las
ik in een tijdschrift een gedicht met uw naam
er onder. Was dat van u
Hij werd plotseling verlegen, want daar
sprak hij liever niet over en hjj had er al bijna
spijt van, dat hij onlangs een klein gedichtje
aan een tijdschrift had ingezonden.
Het kleine zwartje lachte.
,,Geen antwoord is ook een antwoord. Het
gedicht is dus van u. O, Maria, het is prach
tig en werkelijk ongelooflijk vloeiend voor
onze zwakke sexe.
Stefan von Hornstein maakte een bulging.
,,iFreule, de yrouwen zijn voor mij inderdaad
ook iets zoo Verhevens, dat men ze niet ge-
noeg prijzen kan. Als mijn talent maar groot
genoeg was, zou ik niet anders doen dan den
lof der vrouwen zingen."
Het coquette zwartje klapte een beetje ge
maakt in de handen.
Alleen al om uw goeden wil verdient u
eigenlijk reeds den bijnaam van den meester-
zanger Heinrich von Meiszen."
Een gezette schoone, met een weinig
schrandere uitdrukking op haar lachend,
hoogrood gezicht, vroeg Verbaasd:
„En hoe luidde die bijnaam?"
Maria Normann lachte en gaf de gevraagde
inlichting. „Men noemde hem „Frauenlob",
omdat hij in Zijn gedichten de vrouwen ver-
heerlijkte .en hij is 'zelfs te Mainz waar hij
stierf door vrouwen grafwaarts gedragen."
Het dikke meisje zette groote oogen op.
,,Hoe is "t mogelijk", 'zei ze, ,als sprak ze
in zichzelf. Waarop ze liet volgen: .Maria, je
zegt immers, dat het in Mainz gebeurd is Dat
Van dit ,kassaldo is f 24.256,98 belegd op de
Boerenleenbank.
Aangenomen voor kennisgeving.
4. Ingekomen stukken.
a. Besluit ,van den Raad van 08 Juni 1937
tot conversie der leening van 21000, voorzien
van het bewijs van goedkeuring.
Aangenomen voor kennisgeving.
b. De verordening op de heffing van be-
smettelij'ke ziektengelden in de gemeente
Zaamslag, d.d. ,16 Maart-26 April 1937, voor
zien van het bewijs van Koninklijke goedkeu
ring.
Aangenomen voor kennisgeving.
o. Het besluit van den Raad van 28 Juni
1937, tot wij'ziging der begrooting dienst 1937,
voorzien van het bewijs van goedkeuring.
Aangenomen voor kennisgeving.
d. De rekening dienst 1935, voorzien van
het bewijs van definitieve vaststelling.
Aangenomen voor kennisgeving.
e. Een schrijVen van het Ministerie van
Sociale Zaken d.d. 3 Augustus 1937, no. 102-
2508-1071 afd. W eri* S gereg. A 90-6, hou-
dende bericht, ,dat het loon volgens collectief
contract in O. Zeeuwsch-Vlaanderen 2 per
dag bedraagt en bij de werkVerschaffing op
een basis-uurloon van 22 cent per uur 1012
gulden per week kan worden verdiend, welk
bedrag slechts Weinig afwijkt van hetgeen in
het vrije bedrijf wordt betaald, terwijl bij de
werkverschaffing nog verschillende voordee-
len bestaan, zoodat het onder die omstand'ig-
heden niet verantwpord is den norm bij de
werkverschaffing te verhoogen, omdat anders
de loonen zouden uitgaan boven hetgeen het
lancfbouwbedrijf betaalt.
Aangenomen voor kennisgeving.
f. Kennisgevingen van de heeren F. J.
Jansen Verplanke, J. Kosten, J. Philipse, J.
Oppe en J. P. van Maelsaeke, houdende be
richt van aanneming hunner benoeming tot
leden der commissie tot wering van school-
verzuim.
Aangenomen voor kennisgeving.
,g. Een verzoek, gereg. A 318, van de Ko
ninklijke Nederlandsche Automobiel Club, om
verlaging der persofieele belasting naar den
vijfden grondslag.
Burgemeester en Wethouders stellen voor,
op dit verzoek niet in ±e gaan.
Met algemeene stemmen wordt aldus be
sloten.
h. Een verzoek, gereg. A. 315, van de Cen
trale Esperanto Propaganda Commissie in
zake de wenschelijkheid om zooveel mogelijk
de .bevolking in de gelegenheid te stellen deze
taal te kunnen leeren.
Aangenomen voor kennisgeving.
L Het jaarverslag, gereg. A 292, van de
Vrijwillige Brandweer over 1936.
Burgemeester en Wethouders deeien mede,
dat dit verslag voor de leden ter inzage ligt
ten gemeentehuize.
j. Een adres, gereg. A 245-3, van P. Witte
en 14 anderen, luidende:
Ondergeteekende, alien inwoners en belas-
tingbetalers in de gemeente Zaamslag, meest
wonende in den polder Grooten Huijssens,
geven met verschuldigden eerbied te kennen:
dat zij zich zeer gedupeerd bevinden, wegens
den zeer ongunstigen toestand van het voet-
pad in den .polder Grooten Huijssens, omreden
vroeger hadden we een voet- en kerkpad, dat
we in de Week en des Zondags gebruikten, dat
door ,de gemeente Zaamslag werd onderhou-
den, hlermede bedoelende het voetpad over de
weiden te beginnen van de hofstede van C. de
Kubber tot 'Reuzenhoek, hetwelk met brugge-
tjes enz. eene jaarlijksche uitgaaf vorderde
uit de .gemeentekas. Nu dit pad vervallen is,
zijn ondergeteekenden tot besluit gekomen
zich tot Uw College te wenden over te willen
bevorderen om in de plaats van ihet vervallen
voetpad ©en voet-rifwielpad te willen geven
in den polder Grooten Huijssens, te beginnen
aan den Kamperschen hoek tot aan de voor-
malige openbare school. WeshalVe wenschen
ondergeteekenden, dat ons verzoek door Uwe
Edelachtbaren moge vervuld worden, als
zijnde een eisch des tijds.
Burgemeester en Wethouders stellen voor,
met verwijzing naar het verzoekschrift van
den Grooten Huijssenspolder, behandeld in de
vergadering van 28 Juni op dit verzoek
niet in te gaan.
De heer HAAK geeft te kennen, dat het hier
een oude zaak betreft. Zooals bekend is, ligt
de weg .er slecht torj, en spreker moet ook
toestemmen, dat de mensehen van bu'iten hier-
door zeer gedupeerd zijn, daar zij op dezen weg
niet kunnen rijden, vooral niet als het slechte
weer aanbreekt. Spreker zal hierover niet veel
zeggen, doch moet toch zeggen, dat het geen
overbodige weelde zou zijn, indien de betrokke
nen .over een fietspad de besch'ikking konden
krijgen. Op welke wijze dit gebeuren moet,
hierover zal spreker thans zwijgen, misschien
is o'verleg hierover met den Grooten Huijs
senspolder mogelijk. Toch acht spreker het
wenschelijk, dat in deze vergadering wordt
uitgesproken, dat het gewenscht zou zijn, dat
deze weg er toch .kwapi-
De VlOORZITTER stemt toe, dat het inder
daad waar is, dat het voor de gebruiker van
de wegen van belang is, dat deze goed zijn.
kan ik me haast niet 'voorstellen anders
had je daar toch zeker meer van gehoord, zoo-
iets komt toch in de couranten en boven
dien!" Vol twijfel schudde ze het hoofd. „En
bovendien, de politie laat toch niet toe, dat
vrouwen een kist zouden dragen."
Het kleine groepje jonge meisjes, waarbij
Stefan von Hornstein zich als eenige man had
gevoegd, lachte ingehouden.
Vroolijk antwoordde Maria Normann:
,,Toen ,,Frauenlob" leefde, waren er nog geen
kranten en hoe het met de politie stond is
twijfelachtig want ..Frauenlob" stierf reeds
in 1318!"
,G, <zoo!'" kwam het langzaam van de lip-
pen der gezette jonge dame. ,,Dan was die
.Frauenlob" zeker een echte oude Germaan."
Met het nu luidefe lachen stemde de spreek-
ster zelve vroolijk in.
Aan tafel zat Stefan von Hornstein naast
Maria Normann en af en toe bekeek hij hei-
melijk het fijne profiel, dat zacht was als een
camee en toch zoo scherp geteekend. Het
kostte hem op die oogenblikken moeite, haar
niet in het oor te fluisteren: Wees e'erlijk,
meisje, werp het masker af en sta mij toe,
je van den last te bevrijden, welke op ,je druk-
ken moet en dien spotfenden trek om je lie-
ven mond veroorzaakt.
Maar dit kon hij Zich toch niet veroorloven
daarvoor stond hij nog te ver van haar af.
Later danste hij een keer 'met haar en daama
bleven ze ,nog even nababbelen.
„Waar woont u eigenlijk?" vroeg zij.
.Achter de Mainzer Warte", antwoordde hij,
,,een heel gewone buurt, maar dicht bij de
fabriek. Ik hoef u er niets van te vertellen, u
kent de buurt."
Ze 'zag hem verwonderd en vragend aan.
,,Ik? Hoe zou ik die buurt kennen?"
(Wordt vervolgd.)